Dan

en dat lijkt mij de juiste houding

Onze eigen wil leidt ons alle kanten op, en zoekt meestal de bevrediging van onze eigen wensen. Maar als we Gods wil zoeken, dan groeien we, en wordt onze eigen wil gevormd naar die van God.

En soms betekend dat dingen doen of laten wat we niet leuk vinden, met als doel uiteindelijk te groeien in het besef van wat God van ons wil, en in het beseffen daarvan alleen maar meer vreugde en voldoening uit het leven te halen.

Praktisch gezien ten aanzien van kinderen. Ik denk dat het normaal is dat mensen die trouwen en sex hebben kinderen krijgen, dat is immers het primaire doel van sex. Maar door allerlei omstandigheden kan dat natuurlijk anders gaan, en sommige mensen kiezen ervoor helemaal geen partner te hebben, of geen sex (kiezen, of worden daartoe geroepen) om zo nog meer tijd over te hebben God te dienen.

En zo kom ik terug bij wat Kenneth ook zegt, zoek Gods wil!

tja.. het is vandaag 1 april...

mischien maar beter om weer terug in bed te gaan.. en morgen pas op te staan

tis 1 april vandaag

Openbaring 6:8 Toen zag ik een vaalgeel paard. De ruiter heette Dood, en Dodenrijk vergezelde hem. Zij kregen verlof om op een vierde deel van de aarde dood en verderf te zaaien, door middel van het zwaard, hongersnood, dodelijke ziekten en wilde dieren.

Openbaring 16:2 De eerste engel ging weg en goot zijn offerschaal leeg over de aarde. Alle mensen die het merkteken van het beest droegen en zijn beeld aanbaden, kregen kwaadaardige en pijnlijke zweren.

inderdaad, en gelukkig maar, want anders zou waarschijnlijk de hemel leeg zijn

dat de dood van mensen iets tijdelijks is, het eind van ons aardse leven. Maar dat we voor God allemaal leven (en geoordeeld worden), zodat iedereen het evangelie mag horen.

In 1 Petrus 3 zie je ook dat Jezus zijn overwinning bekend heeft gemaakt aan zielen die ten tijde van de vloed ongehoorzaam waren geweest. Ook dit waren mensen die door God vernietigd waren.

Samengevat: De menselijke dood is niet het uiteindelijke oordeel.

1 Petrus 4:6 Met dat doel is het evangelie ook aan de doden verkondigd. Want naar het inzicht van de mensen is over hun aards bestaan het vonnis al geveld, maar voor God mogen zij leven door de Geest.

1 Petrus 3:18 Ook Christus heeft eens voor al geleden voor de zonden; de onschuldige heeft geleden ter wille van de schuldigen om u bij God te brengen. Hij is lichamelijk gestorven, maar tot leven gewekt door de Geest. 19 En zo is hij zijn overwinning gaan bekendmaken aan de zielen die in de onderwereld gevangen zaten. 20 Zij hadden destijds gehoorzaamheid geweigerd aan God, toen hij een groot geduld aan de dag legde, ten tijde van Noach, toen de ark werd gebouwd.

verhalen, als in parabels, vergelijkingen, verduidelijkingen.

Ik vermoed dus niet zozeer Bijbeluitleg, dan wel Gods uitleg, dat wat ook de bijbel doet

Een bekende verwarring (misconceptie) over de drieenheid is: Vader = Zoon = Heilige Geest, wat eigenlijk ook geen drieenheid is, maar een unitarische visie.

In de link die ik hierboven ergens gepost heb (hier nog een keertje link ) legt Tertualian (kerkvader) heel duidelijk uit wat de christelijke visie (zo ano 200 na christus denk ik) op de drieenheid is, juist om de visie van Praxeas te weerleggen die leerde dat de Vader dezelfde was als de Zoon.

Het is denk ik tevens een van de eerste geschriften die uitvoerig over de drieeenheid (verhouding van de Vader tot de Zoon en de Heilige Geest) spreekt, en daarvoor ook dit woord gebruikt.

Voor de tegenstanders van de drieenheid heb ik de volgende quote van Tertullian: "I prefer your exercising yourself on the meaning of the thing rather than on the sound of the word." (Ik heb liever dat je je richt op wat het woord betekent, dan op het woord zelf.)

Als je de tijd hebt, en goed engels kunt lezen is het een aanrader.

Inhoudelijk is het ook in overeenstemming met wat andere kerkvaders uit die tijd leerde, die vaak bewoordingen gebruikten als "zoals vuur uit vuur voortkomt", of "zoals een zonnestraal uit de zon komt", om de verhouding van de Zoon tot de Vader te verduidelijken.

Wat betreft de tekst die je aanhaalt, ik denk dat die gewoon betekent wat er staat, dat de Vader meer is dan de Zoon (en ook dat was de visie van de kerkvaders).

Niet de bijbel maar Jezus is de wegwijzer (maar dat bedoel je mischien ook), door Hem hebben we weer toegang tot God, en doordat we tot God toegang hebben kunnen we rechtstreeks van God leren. En de bijbel is een hulpmiddel in dat proces, maar het doel is weer verenigd te worden met God, en door Jezus liefde te leren, werkelijke onzelfzuchtige, oprechte liefde.

Ik geloof niet dat de bijbel schreef gaat met de liefde, maar mischien gaat onze eigen defintie van liefde soms schreef met de werkelijke liefde, of begrijpen wij niet alles (en wie begrijpt alles?). God is groter dan de mens, maar als wij tot Hem naderen, nadert Hij ook tot ons, en vervolmaakt Hij ons.

Fil 1:9 En ik bid dat uw liefde blijft groeien door inzicht en fijnzinnigheid, 10 zodat u kunt onderscheiden waar het op aankomt. Dan zult u op de dag van Christus zuiver en onberispelijk zijn, 11 vol van de vruchten van de gerechtigheid, die u dankt aan Jezus Christus, tot lof en eer van God.

en _dat_ is het verhaal van Jezus; liefde!

de andere wang bedoel je toch Pius?

maar BOT maar weer

God spreekt inderdaad door Jezus, Jezus wordt ook niet voor niets het Woord van God genoemd.

Jezus _is_ de weg bedoel je natuurlijk De Vader heeft het koninkrijk overgedragen in Jezus hand, en daar blijft het tot alles aan Hem (Jezus) onderworpen is geworden.

1 Kor. 15:24 En dan komt het einde en draagt hij het koningschap over aan God, de Vader, nadat hij alle heerschappij en elke macht en kracht vernietigd heeft. 25 Want hij moet koning zijn totdat ‘God alle vijanden aan zijn voeten heeft gelegd’. 26 De laatste vijand die vernietigd wordt is de dood, 27 want er staat: ‘Hij heeft alles aan zijn voeten gelegd.’ Wanneer er ‘alles’ staat, is dat natuurlijk uitgezonderd degene die alles aan hem onderwerpt. 28 En op het moment dat alles aan hem onderworpen is, zal de Zoon zichzelf onderwerpen aan hem die alles aan hem onderworpen heeft, opdat God over alles en allen zal regeren.

Fil. 2:9 Daarom heeft God hem hoog verheven en hem de naam geschonken die elke naam te boven gaat, 10 opdat in de naam van Jezus elke knie zich zal buigen, in de hemel, op de aarde en onder de aarde, 11 en elke tong zal belijden: ?Jezus Christus is Heer,? tot eer van God, de Vader.

Jezus != de Vader

Jezus is de weg naar de Vader. De weg, de waarheid en het leven. Het is Gods wil dat iedereen tot Hem komt door Jezus Christus.

Wie de Zoon heeft, heeft de Vader.

voor een duidelijk, hoewel enigzins lange uitleg van "de drieenheid", zie link

De Vader is voor ons onbegrijpelijk, daar wij mensen zijn, en dat wat God is, ons ver ontstijgt. Maar door Gods Woord (het beeld van de Vader), aanschouwen wij de Vader. Hij was het die in het oude testament verscheen aan de profeten, en later als mens naar de aarde kwam, om Zijn Vader te verheerlijken, en ons kennis te laten maken met het goddelijke. En door geloof in Hem leren wij ook de Vader zien en hebben wij toegang tot de Vader, doordat Zijn Geest in ons komt wonen.

interessant is ook de zienswijze van bijvoorbeeld de kerkvaders.

Ireaneus schrijft het volgende (en hij haalt hier de woorden van Papias aan).

2. [They say, moreover], that there is this distinction between the habitation of those who produce an hundred-fold, and that of those who produce sixty-fold, and that of those who produce thirty-fold: for the first will be taken up into the heavens, the second will dwell in paradise, the last will inhabit the city; and that was on this account the Lord declared, "In My Father's house are many mansions."

vertaling: Ze zeggen ook dat er een verschil is tussen de bestemming van diegene die een 100voud voortbrengen, en van die 60voud, en 30voud voortbrengen: want de eerste zullen in de hemel opgenomen worden, de tweede zullen in het paradijs verblijven, en de laatste zullen de stad bewonen; en dit was wat de Heer bedoelde toen hij zei: "In mijn Vaders huis zijn vele woningen".

lees ook vooral het hele stuk hierover

link

er zijn ook een aantal andere kerkvaders (oa Augustinus) die spreken over het verschil hiertussen, met name in verband met wat iemand kenmerkt als een persoon die 100voud voortbrengt etc.

Mischien is de volgende tekst van Paulus mooi ter overdenking mbt tot het rekening houden met andermans zwakheden (bijvoorbeeld het weglaten van nummer 666 ). Paulus heeft het dan wel over eten, maar het principe is duidelijk:

Romeinen 14:13 Laten we elkaar daarom niet langer veroordelen, maar neem u voor, uw broeder en zuster geen aanstoot te geven en hun niet te ergeren. 14 Omdat ik één ben met de Heer Jezus weet ik, en ben ik ervan overtuigd, dat niets op zichzelf onrein is, maar dat iets onrein is voor wie het als onrein beschouwt. 15 Als u dus uw broeder of zuster kwetst door wat u eet, handelt u niet langer overeenkomstig de liefde. Laat hen voor wie Christus gestorven is niet verloren gaan door het voedsel dat u eet. 16 Breng het goede dat God u schenkt geen schade toe, 17 want het koninkrijk van God is geen zaak van eten en drinken, maar van gerechtigheid, vrede en vreugde door de heilige Geest. 18 Wie Christus zo dient, doet wat God wil en wordt door de mensen gerespecteerd. 19 Laten we daarom streven naar wat de vrede bevordert en naar wat opbouwend is voor elkaar. 20 Breek het werk van God niet af omwille van wat u eet. Weliswaar is alle voedsel rein, maar het is verkeerd om iets te eten dat iemand aanstoot geeft. 21 Vlees, wijn of iets anders waaraan uw broeder of zuster aanstoot neemt, kunt u beter laten staan.

Op woensdag 14 maart 2007 20:30:15 schreef Helena het volgende: [...] Ik verberg me zeker vaak voor God. Hoe eerlijker ik daarover ben, hoe erger het lijkt te worden! Als ik weet dat ik gezondigd ben, zeg ik liever even niets. Als ik boos ben op God (ja, dat heb ik wel eens zonder goede reden) dan negeer ik Hem ook. Als ik wéét dat ik wéét dat ik wéét dat Hij iets vervelends gaat zeggen luister ik al helemaal niet. Serieus, als ik naar mijn gebeden kijk dan valt het me op dat ik kan zeggen: 'HEER, ik hou van U' en vervolgens het gebed afkappen omdat ik geen zin heb in Gods onderwijs. Vreselijk stom. Maar goed.. Het feit dat ik dit probleem erken is al een begin.

God buigt je hart, van hard (koppig) naar zacht (nederig)... stel je voor hoe fijn het zal zijn als je je niet meer van hem afdraait, maar elke keer in alles je alleen maar naar Hem richt, omdat Zijn wil doen alles is in je leven!

God zegt nooit iets vervelends, het is onze aardse blik op dingen die dat soms denkt, maar alles wat God van ons vraagt is winst, en groei, en liefde. En hoe meer Gods Geest je vult, hoe makkelijker dat ook is te zien (net als je eigenlijk ook in je eerste bericht aangeeft).

Galaten 6:7 Maak u niets wijs: God laat niet met zich spotten. Een mens oogst wat hij zaait. 8 Wie zaait op de akker van zijn zelfzucht, zal er verderf van oogsten. Maar wie zaait op de akker van de Geest, zal daarvan eeuwig leven oogsten.

in Christus

Dan

Een interessante bijbeltekst die door de kerkvaders hiermee in verband wordt gebracht is Jesaja 8:4.

Justin zegt bijvoorbeeld in zijn 'Dialoog met Trypho' (hoofdstuk 77 + 78, http://www.newadvent.org/fathers/01283.htm):

-vertaling-

'Voordat het kind vader of moeder kan zeggen zal Hij de rijkdom van Damascus en de buit van Samaria nemen.' Je kunt niet bewijzen dat dit ooit bij een van de joden is gebeurd, maar wij Christenen kunnen laten zien dat dit op Christus slaat. Want ten tijde van zijn geboorte kwamen de Magi uit Arabie en aanbaden Hem, nadat ze met Herodus, de toenmalige koning, die door de schrift koning van Assyrie genoemt wordt vanwege zijn vrezelijke goddeloosheid, kennis hadden gemaakt.

-cut-

En de woorden van Jesaja, 'Hij zal de rijkdom van Damascus en de buit van Samaria nemen', betekent dat de kracht van de demon die in Damascus woonde door Christus bij zijn geboorte teniet zou worden gedaan. Dit heeft plaatsgevonden, want de magiers, in dienst van de kwade daden door de kracht van de demon, door tot Christus te komen en hem te aanbidden, kwamen openlijk in opstand tegen de kracht die hen als buit vast hield. Welke kracht de schrift als parabel in Damascus plaatst.

ook Tertuallian spreekt hierover (http://www.newadvent.org/fathers/0308.htm, hoofdstuk 9), en Irenaeus ook (http://www.newadvent.org/fathers/0103316.htm, paragraaf 4).

pfff... King Crimson is de band der bands.. tenminste, in de tijd dat ik me daar nog druk over maakte.

Ik denk idd dat je King Diamond bedoelt.

Op dinsdag 20 februari 2007 23:14:38 schreef Pius_XII het volgende: Wat is dat toch met die punk? Waarom hoor ik nou nooit iets over iemand die een progressieve avantgardistische rockgroep a la King Crimson o.i.d. willen beginnen?Waarom blijven hangen bij de 'four chords that made a million'

hoor ik King Crimson???

maar je kunt niet stoppen bij het "ik ellendig mens" in Romeinen 7, en ook niet lezen "24 Wie zal mij, ongelukkig mens, redden uit dit bestaan dat beheerst wordt door de dood? 25 God zij gedankt, door Jezus Christus, onze Heer."

en vooral het daaropvolgende Romeinen 8, waarin Paulus verklaart _hoe_ de zonde overwonnen wordt.

De apostelen leerden mensen te geloven in Jezus, en ze op te bouwen in geloof, zodat ze steeds meer door de Geest zouden gaan leven. Dit is immers het gevolg van geloof, en geloof moet versterkt worden. En als mens kunnen we struikelen, en hebben we anderen nodig om ons op te richten. En niet iedereen heeft dezelfde wijsheid/kennis, daarom moeten we van elkaar leren. Maar uiteindelijk is het Gods Geest die ons rechstreeks (en door elkaar, via de gaven) leert, scherpt, opbouwt, zodat we mogen leren heilig te zijn (zonder zonde).

En ja dat is een groeproces, waarbij Gods Geest ons hart 'besnijd' en dat wat slecht is verdwijnt, en dat wat goed is daarvoor in de plaats komt. Het vrucht dragen (vruchten van de _geest_; Galaten).

Ik bedoel ook niet te zeggen dat we niet door anderen kunnen leren, maar hoeveel overtuigender is het niet om rechstreeks door God te leren, waardoor alleen maar duidelijker wordt dat het niet ons werk, maar dat van de Heer is.

lees ook nog die tekst uit 1 Johannes waarin staat dat de zalving van God ons leert.

een groeiproces is het zeker, waarin we niet leren ons aan de wet te houden, maar God te leren kennen, en door Hem (soms via anderen) gevormt te worden. En door dat groeiproces worden we geheiligd, en streven we de wet voorbij. De wet veroordeeld immers alleen dat wat slecht is, en de Geest veranderd ons binneste zodat we in plaats van het slechte, het goede willen doen.

Dat ben ik helemaal met je eens, als iemand zich daarop zou gaan beroemen, of denken dat hij het zelf tot stand heeft gebracht. Het doel is ook niet te roemen, maar bevrijd te worden van zonde, zodat we nog meer instaat worden gesteld anderen te dienen, te helpen, en lief te hebben. Ook het besef van je eigen groeipad leert je anderen te begrijpen, en medeleven met zwakheden te hebben, maar _wel_ voortdurend aan te sporen naar heiligheid, zodat we steeds meer als Jezus mogen zijn. En dat is Gods werk, niet dat van onszelf.

Maar wie wil er niet vrij zijn van zonde?

wat ik probeer te zeggen is dat als je door Gods Geest geleid wordt, je Gods wil leert begrijpen, en Zijn wil gaat doen.

Zeg maar het levende water wat Jezus geeft, en wat in ons wordt tot een bron die die steeds sterker opborrelt.

Joh 4:14 ‘maar wie het water drinkt dat ik hem geef, zal nooit meer dorst krijgen. Het water dat ik geef, zal in hem een bron worden waaruit water opwelt dat eeuwig leven geeft.’

Zie ook bv. 1 Korinthiers 2:10 God heeft ons dit geopenbaard door de Geest, want de Geest doorgrondt alles, ook de diepten van God. 11 Wie is in staat de mens te kennen, behalve de geest van de mens? Zo is alleen de Geest van God in staat om God te kennen. 12 Wij hebben niet de geest van de wereld ontvangen, maar de Geest die van God komt, opdat we zouden weten wat God ons in zijn goedheid heeft geschonken. 13 Daarover spreken wij, niet op een manier die ons door menselijke wijsheid is geleerd, maar zoals de Geest het ons leert: wij verklaren het geestelijke met het geestelijke. 14 Een mens die de Geest niet bezit, aanvaardt niet wat van de Geest van God komt, want voor hem is het dwaasheid. Hij kan het ook niet begrijpen, omdat het geestelijk moet worden beoordeeld. 15 Maar een mens die de Geest wel bezit, kan alles beoordelen, en zelf wordt hij door niemand beoordeeld. 16 Er staat immers geschreven: ?Wie kent de gedachten van de Heer, zodat hij hem zou kunnen onderwijzen?? Welnu, onze gedachten zijn die van Christus.

1 Joh 2:27 Wat uzelf betreft: de zalving die u van hem ontvangen hebt is blijvend, u hebt geen leraar nodig. Zijn zalving leert u alles naar waarheid, zonder bedrog. Blijf daarom in hem, zoals zijn zalving u geleerd heeft.

zie ook mijn eerdere aanhaling uit Romeinen 8.

en Hebreen 8:10 Maar dit is het verbond dat ik in de toekomst met het volk van Israël zal sluiten – spreekt de Heer: In hun verstand zal ik mijn wetten leggen en in hun hart zal ik ze neerschrijven. Dan zal ik hun God zijn en zij zullen mijn volk zijn. 11 Volksgenoten zullen elkaar niet meer hoeven te onderwijzen, men zal elkaar niet meer hoeven te zeggen: “Ken de Heer!â€, want allen zullen mij kennen, van klein tot groot.

2 Petrus 1:3 Zijn goddelijke macht heeft ons alles geschonken wat nodig is voor een vroom leven, door de kennis van hem die ons geroepen heeft door zijn majesteit en wonderbaarlijke kracht.

Maar als we tekortschieten in het leven door de Geest, dan hebben we leraren nodig om ons daar terug te brengen, met het doel weer door de Geest te leven.

Galaten 5:17 Wat wij uit onszelf najagen is in strijd met de Geest, en wat de Geest verlangt is in strijd met onszelf. Het een gaat in tegen het ander, dus u kunt niet doen wat u maar wilt. 18 Maar wanneer u door de Geest geleid wordt, bent u niet onderworpen aan de wet.... 25 Wanneer de Geest ons leven leidt, laten we dan ook de richting volgen die de Geest ons wijst.

en wat betreft onderwijs/terechtwijzing:

Galaten 6:1 Broeders en zusters, wanneer u merkt dat een van u een misstap heeft begaan moet u, die door de Geest geleid wordt, hem zachtmoedig weer op het rechte pad brengen. Pas op dat u ook zelf niet tot misstappen wordt verleid. 2 Draag elkaars lasten, zo leeft u de wet van Christus na.

Samengevoegde post 20-2-2007 11:16:20:

1 Joh 3:2 Geliefde broeders en zusters, wij zijn nu al kinderen van God. Wat we zullen zijn is nog niet geopenbaard, maar we weten dat we aan hem gelijk zullen zijn wanneer hij zal verschijnen, want dan zien we hem zoals hij is. 3 Ieder die dit vol vertrouwen van hem verwacht maakt zich rein, zoals ook Jezus rein is. 4 Ieder die zondigt overtreedt Gods wet, want zondigen is Gods wet overtreden. 5 U weet dat Jezus verschenen is om de zonden weg te nemen; er is in hem geen zonde. 6 Ieder die in hem blijft, zondigt niet. Ieder die zondigt, heeft hem nooit gezien en kent hem niet.

Gelukkig dat we door Jezus vrijgekocht zijn van die veroordeling, en de kracht ontvangen (door geloof, en doordat Christus Geest in ons leeft) van Hem om ons wel aan die wet (decaloog) te houden, en deze zelfs te ontstijgen!

Zonde is het bewust niet doen van Gods wil. Volmaakt is als je in alles altijd perfect bent.

Jakobus 3:2 En hoe vaak struikelen we niet allemaal! Wie nooit struikelt in het spreken kan zich een volmaakt mens noemen, die in staat is om zelfs het hele lichaam in toom te houden.

Perfectie is er in dit leven niet, vrijheid van zonde wel. Door Jezus.

1 Johannes 3:7 Kinderen, laat niemand u misleiden: wie rechtvaardig leeft is een rechtvaardige, zoals ook Jezus rechtvaardig is, 8 en wie zondigt komt uit de duivel voort, want de duivel heeft vanaf het begin gezondigd. De Zoon van God is dan ook verschenen om de daden van de duivel teniet te doen. 9 Wie uit God geboren is zondigt niet, want Gods zaad is blijvend in hem. Hij kán zelfs niet zondigen, want hij is uit God geboren.

Soms is de reden om een stapje terug niet zozeer fouten die je gemaakt hebt (en waar we inderdaad helemaal van vergeven kunnen zijn).

Maar soms kan het ongeloof, of de zwakte van de mensen om je heen er voor zorgen dat je positie betwijfeld wordt (eigenlijk dus wat de topic starter in zijn/haar post reeds doet). Dit zegt niet zozeer iets over degene die gezondigd heeft, maar wel wat over de mensen binnen de kerk (en die daarbuiten).

Als gevolg daarvan kom je in een positie waar mensen je autoriteit gaan betwisten, en er ongemerkt afleiding komt tussen wat gezegt wordt, en mensen de persoon steeds meer gaan bekritiseren.

Daarom haalde ik in het begin ook 1 Tim 3:7 aan (Verder moet hij buiten de gemeente een goede reputatie hebben, zodat hij niet in opspraak komt en door de duivel wordt gestrikt.)

Dus ter wille van de zwakken, en om zichzelf te sparen, zou het mischien verstandig zijn een stapje terug te doen.