Dan

Op donderdag 05 april 2007 18:07:19 schreef sniffing_around het volgende: Dan, fijne vent. Ik wilde toch even op je reageren Het hoe is lastig. Apostelen zijn rondreizende mensen die gemeenten stichten zeg maar. Als ze weer verder trekken, laten ze een zich ontwikkelende embryo achter. Ik zou er graag 1 tegenkomen, want ik weet dat ze zouden moeten bestaan. Iemand heeft gezag doordat 'ie een goed voorbeeld is, niet omdat 'ie een bepaalde kerkelijke baan heeft. Democratisch verkozen kerkelijke leiders zijn denk ik niet hetzelfde als wat we in de Bijbel lezen over de rijpere gelovigen, die dat voorbeeld zijn. Gezag komt niet vanuit de persoon of baan, maar door de woorden die 'ie spreekt op last van ... Vergelijk het met de politie agent. Het werkelijke gezag komt ergens anders vandaan. Vliegt de agent uit de bocht, weg gezag...

Zoals wel vaker ben ik het geheel met je eens.

Vooral dat 'ik zou er graag 1 tegenkomen'.

Maar je kunt het ook omdraaien, zou je er graag 1 willen zijn?

Verder denk ik ook niet het democratisch kiezen juist is, het kiezen moet door de Heilige Geest gebeuren.

En ook is het van belang dat wat je zegt, je kunt onderbouwen door je hele zijn en leven. Als je zelf je balk nog in je oog hebt, kun je geen voorbeeld zijn. Pas als die balk weg is kun je anderen helpen met hun strootjes, want dan weet je hoe het moet.

En wie heeft er geen balken of strootjes waar nog aan gewerkt wordt.

En het mooie is, realiseer ik mij de laatste tijd steeds vaker, zo wil God het. De weg naar heiligheid is onmisbaar voor het bereiken van heiligheid.

Dat gevoel heb ik ook wel eens ja, dat het 'katholieke geloof' een universum opzich is.

Of dat altijd goed is weet ik niet, denk dat het zijn voor en nadelen, en zeker zijn redenen heeft.

Ja, zonder de katholieken hadden ze niet eens bestaansrecht. Denk je het JG verhaal maar ens in zonder alle katholieke doofpot beschuldigingen, dan kán het hele verhaal niet eens standhouden.

als niet katholiek (hoewel, in essentie voel ik me soms best katholiek), ben ik het in dit geval met je eens.

Maar dat geld niet louter voor JG's alleen. Het weggooien van veel traditie, en het afdoen hiervan als zijnde afvallig is de bestaansgrond voor vele denominaties.

Het geeft je namelijk de vrijheid het christelijke geloof te herscheppen zoals je wilt.

Nou geloof ik dat bezinning, en herevaluatie van je waarden, en geloof onmisbaar is. Alleen wat gooi je weg, en wat houd je vast, doe je dat op grond van je eigen verlangen, of op grond van Gods gezag.

Maar hoe dan?

Als je de bijbel volgt dan zie je dat de apostelen oudsten en diakenen aanstelden om leiding te geven en bepaalde taken uit de voeren.

De apostelen zelf hadden ook autoriteit, en moedigen ook voortdurend aan om onderworpen te zijn aan de vormen van gezag die God voor ons eigen goed heeft ingesteld. Denk hierbij aan:

1 Kor 16: 15 Ik heb nog een verzoek aan u, broeders en zusters. U weet dat Stefanas en zijn huisgenoten als eersten in Achaje tot geloof gekomen zijn en dat ze zich in dienst van de heiligen hebben gesteld. 16 Aanvaard hun gezag en dat van alle anderen die zich samen met hen zoveel moeite geven.

2 Kor 13:10 Ik ben nu niet bij u, maar schrijf u dit alles om bij mijn bezoek niet streng te hoeven optreden, want het gezag dat de Heer mij heeft gegeven is bedoeld om op te bouwen, niet om af te breken.

1 Thes 5:12 Wij vragen u, broeders en zusters, diegenen onder u te erkennen die zich op gezag van de Heer ervoor inzetten u te leiden en terecht te wijzen.

Titus 2:15 Gebruik je gezag om dit te verkondigen, moedig aan en wijs terecht. Laat niemand op je neerkijken.

ik kan me wel bij je verhaal aansluiten.

Organisatie moet zijn doel niet voorbijstreven, en louter organisatie zijn om te zijn. Het doel is liefde en groei en heiligheid, en het middel is georganiseerd. Maar het middel dient het doel.

ventileren.. dat ligt aan het doel

als het doel is helpen, of geholpen worden dan zeg ik; ventileer maar raak!

ook daarin ben ik het heel erg met je eens, daarom denk ik dat het heel goed is om niet altijd direct op bepaalde stellingen te reageren, maar eerst te kijken wat iemand bedoelt, en of datgene wat de ander zegt wel niet het zelfde is als je zelf vind, alleen in andere woorden. Een oordeel is zo geveld, maar is het ook terecht?

ik ken die hoek wel denk ik

Mira,

Hoe denk je zelf dat Christus lichaam georganiseerd is trouwens?

Want elk lichaam is georganiseerd natuurlijk, anders valt het uit elkaar.

weet je ook waarom er zo over gedacht wordt?

JG's zelf houden zich wel weer heel erg met katholieken bezig.

Op donderdag 05 april 2007 17:10:34 schreef Pius_XII het volgende: Prachtig Mira, ik heb die hele discussie hier al eens gevoerd tot in den treure, en zoals gebruikelijk bleef er na de gebruikelijke dikdoenerij weinig van over. Maar goed, als jij de Bijbel wil laten buikspreken...

ik geloof niet dat mira het over de rots uit Matt. 16 heeft, maar de rots die Christus is.

andere Johannes

Johannes 1:7 Hij kwam als getuige, om van het licht te getuigen, opdat iedereen door hem zou geloven. 8 Hij was niet zelf het licht, maar hij was er om te getuigen van het licht: 9 het ware licht, dat ieder mens verlicht en naar de wereld kwam. 10 Het Woord was in de wereld, de wereld is door hem ontstaan en toch kende de wereld hem niet. 11 Hij kwam naar wat van hem was, maar wie van hem waren hebben hem niet ontvangen. 12 Wie hem wel ontvingen en in zijn naam geloven, heeft hij het voorrecht gegeven om kinderen van God te worden. 13 Zij zijn niet op natuurlijke wijze geboren, niet uit lichamelijk verlangen of uit de wil van een man, maar uit God.

Ik geloof dat God niet _een_ organisatie, maar organisatie gebruikt.

Door de hele bijbel zie je dat mensen door Gods Geest aangesteld worden om leiding te geven aan anderen.

Denk aan de oudsten/ouderlingen, en diakenen/dienaren die in elke gemeente aangesteld werden met het doel stuur te geven aan het lichaam. Een lichaam heeft vele onderdelen, en niet alle onderdelen zijn gemaakt om leiding te geven. Dat maakt het ook zo mooi, want daardoor werkt het lichaam alleen als het samen is. Individueel ben je geen lichaam. En individueel bezit je niet alle talenten en gaven die noodzakelijk zijn om anderen op te bouwen.

Het is dan ook altijd heel belangrijk te onderscheiden wat je eigen plaats is in het lichaam van christus, wat is hetgene God jou persoonlijk heeft toebedacht. En door die positie ten volle te benutten en te leren onderscheiden leer je het meest. Want mogelijkerwijze zou je je kunnen verheffen boven de positie die God voor je bedacht heeft, met alle gevolgen vandien.

Ook is het niet zo dat een leider meer is dan een volger, maar de taak is anders. Nederigheid is namelijk een zeer belangrijke, en prachtige eigenschap. Zonder nederigheid zul je nooit van een ander kunnen leren. En als God een ander meer wijsheid of kennis heeft gegeven dan jouzelf, maar je verheft jezelf, dan mis je de mogelijkheid van die ander te leren. Zelf onderzoek is cruciaal. Wie ben ik, wat is mijn positie, wat wil God van mij, ga ik niet over mijn grenzen heen, sta ik nog wel open, etc etc

Ik denk dat 1 Kor 12 het allemaal heel mooi beschrijft, ik zal er een stukje uit quoten:

27 U bent het lichaam van Christus en ieder van u is een deel van dat lichaam. 28 God heeft de mensen een verschillende plaats toegewezen in de gemeente: ten eerste zijn er apostelen, ten tweede profeten, ten derde leraren; vervolgens mensen die wonderen kunnen doen of die de gave hebben om zieken te genezen; er zijn anderen die hulpverlenen, weer anderen die leidinggeven, en mensen die spreken in vreemde klanken. 29 We zijn niet allemaal apostel, niet allemaal profeet of leraar. We kunnen niet allemaal wonderen doen 30 en we hebben niet allemaal gaven om te genezen. Ook kunnen we niet allemaal in vreemde klanken spreken of de betekenis van die klanken uitleggen.

ik zou zeggen, praat er met die ouderling gewoon open over.

Vraag ze waarom ze doen wat ze doen, en luister met een open houding. Mischien kun je er wat van leren, of mischien kunnen zij iets van jou leren. Als je maar in liefde naar elkaar nadert hierin.

Controle kan ook een uiting van bezorgdheid zijn.

Soms is datgene wat anderen van ons vragen niet altijd leuk, omdat het tegen onze eigen wil en verlange in gaat, aan de andere kant kan het mischien wel heel erg goed en nuttig zijn. Terechtwijzing is per definitie niet leuk, maar verwerp dingen niet omdat je ze niet prettig vind, maar omdat ze goed of fout zijn.

Ik hoop dat je begrijpt wat ik daar mee bedoel.

Ook de apostelen waren altijd heel duidelijk en aansporend in wat ze zeiden (schreven) tegen hun medechristenen (en beriepen zich ook op de autoriteit die ze van onze Heer ontvangen hadden). En dat was zelden vrijblijvend. Onderworpenheid en nederigheid zijn ook prachtige eigenschappen. Daar tegenover moet natuurlijk wel leiding staan die van God komt, mensen die met diepe liefde over je welvaren waken.

Samenvattend: praat erover met je gemeente (ouderling), en onderzoek je eigen beweegredenen

door wie wordt je vervolgd dan?

Als je bedoelt dat mensen het niet met je eens zijn, en je van je gedachten af proberen te brengen, dan worden anderen eigenlijk ook door jou vervolgd natuurlijk

Overigens geloven alle christenen dat de Geest van Christus in hen leeft. Anders ben je natuurlijk ook geen christen (Romeinen 8:9 Maar u leeft niet zo. U laat u leiden door de Geest, want de Geest van God woont in u. Iemand die zich niet laat leiden door de Geest van Christus behoort Christus ook niet toe.).

En volgens mij is dat ook meerderemalen bevestigd door velen hier op het forum (en andere fora). Dat punt kan dus niet de discussie zijn.

De discussie is veeleer, is Jezus de Zoon van God, en is Hij onze Heer? Is Hij het die aan de rechter hand van God zit, is Hij het die wij gehoorzamen en volgen.

En _dat_ is de essentie van het christen zijn, het geloof in Jezus Christus. Zonder geloof in Jezus Christus, is er geen vergeving, en zonder vergeving en reiniging kan de geest van God ook niet in ons wonen.

De vraag is dan mischien ook wel, leef jij nog in (je) zondes?

En daar opvolgend mischien, wie ben je als mens? hoe ben je tot de conclusies gekomen die je uit probeert te leggen? heeft God het je openbaart? Is het bevestigd door krachtige daden van Gods Geest? Wat doet Gods Geest in jou leven? Breng je vruchten voort? Is je liefde voor ons, en voor je vijanden steeds groter (ik hoop tenminste dat je ons niet als vijanden ziet)?

Breng je ons louter woorden, of ook kracht, aanmoediging, liefde, vergeving? (1 Kor 4:Want het koninkrijk van God bestaat niet uit woorden, maar uit kracht.)

En als laatste 1 Kor 2:1 Broeders en zusters, toen ik bij u kwam om u het geheim van God te verkondigen, beschikte ook ik niet over uitzonderlijke welsprekendheid of wijsheid. 2 Ik had besloten u geen andere kennis te brengen dan die over Jezus Christus – de gekruisigde. 3 Bovendien kwam ik bij u in al mijn zwakheid en was ik angstig en onzeker. 4 De boodschap die ik verkondigde overtuigde niet door wijsheid, maar bewees zich door de kracht van de Geest, 5 want uw geloof moest niet op menselijke wijsheid steunen, maar op de kracht van God.

Is het net als Paulus ook jou besluit, om alleen de kennis van Jezus Christus - de gekruisigde, te brengen? Niet in woorden van menselijke wijsheid, maar door de kracht van Gods Geest.

Ik hoop dat je Jezus mag vinden.

Dan

Daarin ben ik het met je eens, maar ik vroeg het me gewoon af. Als iets niet fout is, hoef je er ook niet mee te stoppen natuurlijk, tenzij mischien ter wille van de zwakkere in geloof.

Een ieder zal een opstanding krijgen.

Jezus zegt in Johannes 5:28 Verbaas u niet hierover; want er komt een tijd dat de doden in hun graven allemaal zijn stem zullen horen 29 en uit hun graf zullen komen: wie het goede deden, zullen opstaan om te leven; wie het kwade deden, zullen opstaan om geoordeeld te worden.

en dat harmonizeert mooi met Handelingen 24 dat de rechtvaardigen opstaan om te leven, en de onrechtvaardigen om veroordeeld te worden.

En dat harmonizeert dan weer met Openbaring 20:12 En ik zag de doden, belangrijke en gewone mensen, voor de troon staan. Er werden boeken geopend. En er werd een ander boek geopend, het boek van de levenden. De doden werden geoordeeld op grond van wat in de boeken stond opgeschreven, op grond van hun daden.

en Daniel 12:2 Velen van hen die rusten in het dodenrijk, zullen ontwaken, sommigen om voor altijd te leven, anderen om voor altijd te worden veracht en verafschuwd.

Ik kan me vagelijk herinneren dat ze dat lidmaatschap uiteindelijk hebben opgezegd. Waarom hebben ze dat nog gedaan eigenlijk?

ik had het ook voor een groot gedeelte over de vorm die volledig vastgezet is. Zelfs de lezingen die de ouderlingen houden zijn inhoudelijk volledig bepaald. Net als de lengte en inhoud van elke vorm van samenkomst. Die manier van eenheid levert ook daadwerkelijk een bepaalde sfeer op.

Ik ben een paar jaar geleden nog eens wezen kijken op een grote bijeenkomst, en wat jij daar mischien als vriendelijk ervaart, voelt voor mij alleen maar volkomen leeg aan. Maar ik kijk er waarschijnlijk ook met een hele ander bril naar.

Wat betreft vriendelijkheid, ze zijn over het algemeen inderdaad heel vriendelijk (vooral tegen elkaar natuurlijk, wat wel logisch is, als er geen verschillen in begrip zijn is er weinig om over te kunnen strijden). Maar wat je van buiten ziet is natuurlijk niet altijd wat er van binnen aanwezig is. Maar het is verder geenzins mijn bedoeling JG's te bashen

ik ben als JG opgevoed, gedoopt, mijn ouders en zusje zijn het nog steeds Ik denk dat ik beter dan enige andere buitenstaander weet wat de goede, en minder goede kanten zijn van de organisatie (of mischien ook niet ). Ik ben ook niet weggegaan omdat datgene wat ik zag niet goed was, maar datgene wat ik vond beter was en dat was Jezus.

ik heb er in theorie geen probleem mee om leerstelling aan te nemen, ook als ik ze niet begrijp, als duidelijk is dat wat verkondigt wordt, ook van God afkomstig is. Maar als een leer op vele tereinen afwijkt van wat de bijbel leert, dan is altijd de vraag of het niet weer Satan is die zichzelf in een engel des lichts blijft veranderen.

Wat is er niet verleidelijker dan een prachtig beeld te maken, wat net op het echte lijkt.

Liefde voor elkaar gaat veel verder dan louter vriendelijkheid en amicaliteit.

nee, en dat vind ik ten hemelschrijend. Liefde is wat Jezus eerste gebod is, liefde voor God en voor elkaar.

En ik zal ook altijd in alles proberen mensen daar toe te bewegen.

Maar als je het over christelijk hebt, ook de JG's zijn een kerk die anderen niet kunnen accepteren natuurlijk. Alle andere christenen zijn valse christenen. Dat zegt een katholiek nog niet van een protestant.

Ouderlingen in de bijbel vertelden juist heel direct op de man af als er iets fout gaat. Zonde werden openbaar gemaakt (denk aan Paulus die geen blad voor zijn mond nam in sommige zaken), en aan elkaar beleden (Jakobus), anderen werden vurig aangespoord om zich in te zetten voor het goede. Dit kun je als JG ouderling niet echt, louter omdat alle spreekruimte die er is, ingepland is met onderwijs van bovenaf. Er is geen plaats voor wat de Heilige Geest doet (nu geloven ze ook niet dat de Heilige Geest op die manier nog wat doet in een gemeente).

Maar nogmaals, ik zeg niets over hun inzet. Mijn vader was tot verkort nog ouderling, en ook hij zette zich met hart en ziel in. Ik hou ook heelveel van hem, en niet louter omdat hij mijn vader is. En daarom ook hoop ik dat hij op een goede dag de vrijheid van Christus zal ervaren, de pracht van het leven met God.

Ik haat ze absoluut niet, ik heb medelijden.

hierarchisch? wel degelijk.

Je hebt de 'Getrouwe en Beleidvolle slaaf', dat zijn degene die tot in details alles bepalen. En je hebt diegene die volgen. En wat zei leren moet je aannemen, anders kom je in opstand tegen Jehovah. Zelfs als ze later de leer aanpassen. Wat er dus toe kan leiden dat je veroordeelt wordt voor iets wat ze zelf fout hebben.

Verder heb je de gezalfden, die Christus toebehoren, wedergeboren zijn, deelnemen aan het avondmaal (een enkeling), allerlei onderdelen die de meeste christenen als normatief zien. En je hebt, anderen, die gered worden door hoe ze zich gedragen ten opzichte van de gezalfden (de massa, ik schat zo'n 99.9%).

Nou heb ik geen probleem met hierarchie, in de zin dat de sterken en de wijzen zorgen voor de zwakken. Een dienende, leidende taak, niet een afdwingende.

Je ziet in de bijbel ook dat het evangelie niet louter centraal werd geleid, er waren overal gemeentes, die dezelfde waarheid hadden, doordat God dezelfde geest in hen legde en omdat de apostelen dit doorgaven. En onderling spoorden ze elkaar aan, en waren er apostelen en profeten die van gemeente naar gemeente reisden. En gemeenten die elkaar brieven schreven (denk aan Clement, Ignatius, Polycarp).

Nou had ik me toch zo voorgenomen om me niet te verlagen tot het aan te kaak stellen van JG's (of van enige groepering), omdat ik liever opbouw dan afbreek. Maar aan de andere kant heb ik liever niet dat mensen misleid worden, en in een religie terecht komen, in plaats van bij Jezus zelf.

Gods zegen!

Dan

Nog een kleine toevoeging.

Vanavond vieren de JG's het avondmaal, de meeste zullen toekijken.

Hoe lang denk je dat ze amicaal en vriendelijk zouden zijn tegen iemand die zou zeggen dat het avondmaal voor elke ware christen zou zijn?

Of zou die persoon dan binnen de kortste tijd de gemeente uit gezet worden en als afvallige beschouwd worden als je hierin zou blijven staan?

Staat de liefde dan ook toe dat er verschil in kennis en begrip is?

soms is mijn gevoel dat ook buiten de vrijzinnige hoek niet altijd beseft wordt wat zonde eigenlijk is, en waarom zonde zonde is. En als we niet echt beseffen wat zonde is, beseffen we dan ook eigenlijk wel echt wat Jezus voor ons gedaan heeft?

Hebreeen 12:2 Laten we daarbij de blik gericht houden op Jezus, de grondlegger en voltooier van ons geloof: denkend aan de vreugde die voor hem in het verschiet lag, liet hij zich niet afschrikken door de schande van het kruis. Hij hield stand en nam plaats aan de rechterzijde van de troon van God. 3 Laat tot u doordringen hoe hij standhield toen de zondaars zich zo tegen hem verzetten, opdat u niet de moed verliest en het opgeeft. 4 U hebt in uw strijd tegen de zonde uw leven nog niet op het spel gezet.

Als bij ons in de kerk Ananias en Saffira dood zouden neer vallen, hoe zouden wij dan vanaf die dag over zonde denken?

Dat bedoelde ik inderdaad. Wat je vaak ziet is de tendens dat Jezus alle zonden op zich heeft genomen, en dat het daarom niet zo'n noodzaak meer is om je druk over zonde te maken.

Ter aanvulling op bovenstaande tekst mischien de volgende.

Hebreeen 10:26 Wanneer we willens en wetens blijven zondigen nadat we de waarheid hebben leren kennen, is er geen enkel offer voor de zonden meer mogelijk, 27 en kunnen we niet anders dan huiverend wachten op het oordeel en op het vuur dat de tegenstanders gretig zal verslinden. 28 Voor wie de wet van Mozes naast zich neerlegt is er geen pardon; wanneer er ten minste twee getuigen een verklaring tegen hem afleggen, moet hij sterven. 29 Hoeveel zwaarder zal dan de straf niet zijn, denkt u, voor wie de Zoon van God vertrapt, het bloed van het verbond ontheiligt – terwijl hij erdoor geheiligd is – en de Geest van de genade veracht?

Daarom denk ik ook dat Jezus altijd zo vol mededogen was/is met de mensen. Hij begrijpt de strijd waarin we zitten, gevangen door de begeerte van het vleselijke, van de dingen die we zien. En zo graag wil Hij ons daarvan bevrijden, door ons de werkelijkheid te laten zien, de aanwezigheid van God.

De keuze is zo onvoorstelbaar moeilijk omdat we dat wat we kennen moeten loslaten, en in geloof het onbekend aannemen.

En toch, als je het doet, of hoe meer je het doet, hoe meer je werkelijk zult ervaren wie God is. En hoe meer vrijmoedigheid en blijheid er zal zijn, en angst en boosheid verdwijnt.

In Jezus is de overwinning in zicht!

Dat zegt mischien iets over hoe wij met de vergeving die we gekregen hebben om moeten gaan.

Dat het geen excuus is om maar door te blijven zondigen, maar dat we ons moeten omkeren van het kwade.

Het is duidelijk dat Ananias en Saffira doelbewust God om de tuin meende te kunnen leiden, het voorbeeld laat duidelijk zien dat dat _niet_ de bedoeling is, dat je met God niet moet spotten.

En daarin is dat wat hen overkwam tot les van de andere gelovigen (en ook tot die van ons), vandaar dat ze ook met grote schrik of vrees bevangen werden. Ze beseft nog dieper dat God niet een spelletje was, maar de werkelijkheid, de ware God, de bron van het al het leven, de rechtvaardige.

Mischien niet helemaal in overeenstemming met het protestantste gedachtengoed, maar zeker wel met de orthodoxie.

Op maandag 02 april 2007 14:20:47 schreef Hester het volgende: Ons medelijden, onze sympathie, onze 'ik vind het zielig dus ik zou het wel voor Jezus opgenomen hebben' zijn helemaal niks in vergelijking met Zijn grensoverschrijdende genade. Of wij het voor Hem opgenomen zouden hebben, betekent helemaal niks. Echt niks. De illusie dat we daarmee iets goeds gedaan zouden hebben, werkt ons misschien zelfs tegen. Onze redding heeft Hem alles gekost. Wat mag het mij kosten? Vaak zo vreselijk weinig... Sorry, gewoon even een overdenking.

Mooie overdenking!

Maar met betrekking tot het 'zo vreselijk weinig'...

schaam je dan! (en dat bedoel ik niet veroordelend).

Het besef van de schoonheid van de parel die we vinden, is wat ons leven blijvend veranderd.

mischien, toch vluchten zo'n beetje alle discipelen die Hem dagelijks meegemaakt hadden weg, en eentje die bleef kwam niet verder dan Hem te verloochenen.

Vergeet ook niet dat de discipelen lang niet alles begrepen op dat moment, en dat pas door het onderwijs/de uitstorting van de Heilige Geest er veel meer begrip/overtuiging/kracht kwam.

Dat is ook niet verwonderlijk, er is ook geen vrijheid om een bijeenkomt anders in te vullen. Over de hele wereld zul je dezelfde sfeer tegenkomen. De vorm, en de leer worden centraal bepaald, en centraal verspreid (en week in, week uit herhaald), afwijkingen daarvan worden niet geaccepteerd (hoewel die zeker ook aanwezig zullen zijn, maar niet openbaar geuit of gedeeld mogen worden).

Ze denken allemaal hetzelfde, en ze praten allemaal hetzelfde.

De eenheid is niet zozeer doordat Gods Geest in allen dezelfde liefde tot stand brengt, maar door de structuur van de organisatie.

Als je naar de vroege kerk kijkt, zie je dat daar al vanaf het begin verschillen in vorm aanwezig waren, want iedere apostel die een gemeente stichte legde daar iets van zichzelf in. De eenheid was in Jezus Christus, en de liefde was wat ze verbond.

Liefde toont zich juist daar waar de vorm verschilt.

ha, nu je het zegt, kan ik me herinneren dat ik dat ook wel eens gezongen heb.

Hoe weinig weet je van het leven als kind, en hoe makkelijk loop je mee met de rest van de wereld.

Ik heb even een paar encyclieken doorgelezen/gebladerd, staan wel erg mooie dingen in.

'In onze tijd wordt soms verkeerdelijk gedacht, dat de vrijheid zichzelf tot doel hoeft, dat iedere mens vrij is, als hij ze gebruikt zoals hij wil en dat dit soort vrijheid noozakelijk streefdoel moet zijn van het individueel en maatschappelijk leven. De vrijheid is echter integendeel pas een groot geschenk, wanneer we ze wijs weten aan te wenden voor al wat werkelijk goed is. Christus leert ons dat het beste gebruik van de vrijheid de naastenliefde is, die verwezenlijkt wordt door geven en dienen. "Voor die vrijheid heeft Christus ons vrijgemaakt" en bevrijdt Hij ons voortdurend.'

ik zou huilend zijn weggelopen... in vertwijfeling naar God roepend; waarom al die haat? waarom?

Dat lijkt me erg onmogelijk. Dat door te doen wat God wil je ongelukkig zou worden.

Mischien dat je die angst hebt, maar het is juist ons vertrouwen in God waardoor we over die dingen heenstappen die ons gevoel of verstand soms zegt, en dan te leren dat wat God zegt en van ons vraagt _altijd_ goed is.