Ka

Ik vroeg me dat nou ook net af; Hoe heeft Jezus jou bevrijdt? Ik dacht dat iedereen die Christen is bevrijd was door Jezus. Ik snap alleen niet hoe. Je hoort het zo vaak; "Ik was toen en toen gered." Kon ik maar bevrijd worden. Ik voel me eerder gevangen.

Als je vrij bent gemaakt, neem ik aan dat je een soort van nieuwe start maakt? Ik probeer vaak een nieuwe start te maken, maar dat lukt niet, want mijn vertrouwen zakt steeds na verloop van tijd weg. Dat is niet echt bevrijdend. Ik zie weinig motivatie in de wereld waarin plannen om goed te doen lacherig worden weggewoven en worden afgedaan als naieve, nutteloze plannen. Ik zie het vaak eerder als beperkend; je moet eigenlijk veel dingen nalaten die je eerst wel deed. Misschien dat bevrijding door Jezus ervoor zorgt dat ik het nalaten van dingen niet meer als een beperking zie. Dat zou ik eigenlijk willen; dat ik bij het nemen van beslissingen enkel in ogenschouw neem hoe God erover zal oordelen en niet hoe mensen in mijn omgeving erover (vooral: zouden kunnen) oordelen. Want dat laatste doe ik eigenlijk voortdurend. En dat beperkt mijn doen en laten zonder dat ik het wil. Sinds ik het besef zie ik hoe vaak; maar niet hoe ik ermee kan stoppen.

Soms weet ik zelf niet eens of iets goed is of slecht. Ik vraag het de mensen en ze antwoorden verschillend; ik vraag het God en Zijn antwoord zie ik niet. Dan doe ik maar iets en dan weet ik niet eens waarom, want ik weet zelf het antwoord niet.

Ook in de bijbel lees ik telkens weer dat mensen afglijden van hun goede daden; David, Salomon, etc... Is het voor een mens wel mogelijk het goede te volgen? Het zou wel gemakkelijk zijn als wat meer mensen meer hun licht lieten schijnen. Ik vraag aan God wel eens om mij kracht te geven te doen wat het beste is. Maar ik laat mij nog steeds beperken het goede te doen. Maar gelukkig is in ieder geval het besef van de beperking er. Dat is al weer een gebed verder.

Neem een krantenwijk (zo heb ik ook mijn levensparter gevonden; nu alweer 7 jaar geleden; het werkt echt)

Ik denk romeinen 14:23 (de titel van dit topic; rom. 14:25 bestaat denk niet).

Het deed mij denken aan dit:

Ik vraag me ook af wat er met "veroordeeld" bedoelt wordt...

Misschien doordat je indien je twijfelt dit een teken kan zijn dat je je bij je beslissing laat leiden door de verkeerde dingen? (Rom 8:5)

Hier staat ook nog een beetje over die tekst op dit forum: link

Ik ben dankbaar voor vandaag. En alvast voor morgen.

Is iemand anders zijn zonde op je nemen nu eigenlijk hetzelfde als gestraft worden? Hoe moet ik dat zien eigenlijk? Zonde is weggaan van God toch? Je neemt dus de verantwoordelijkheid op je? De gevolgen dus ook? Zou je dat als een straf zien als je zo verschrikkelijk veel om iemand geeft dat je er alles voor over hebt?

Allereerst zal ik zeggen dat ik weinig weet van het christelijk geloof. Dus laat horen als je meent dat ik iets helemaal verkeerd zie.

Als ik naar de wereld kijk zie ik veel dingen die niet rechtvaardig zijn in mijn ogen. Ik zal deze dingen niet direct God verwijten, al heeft Hij alles gemaakt, en ook niet aanduiden als Gods rechtvaardigheid, omdat ik dat niet weet. En is het niet belangrijk dat we ons er bewust van worden dat misschien wel de waarheid zoals men die ziet, altijd onderdoet voor, en dus een verdraaiing is van, de echte Waarheid. Kijk eens hoe beperkt onze zintuigen zijn of hoe we worden misleidt door de zintuigen.

Ook is het misschien wel godslasterlijk om te verwoorden te weten wat de rechtvaardigheid is van God; is dat dezelfde rechtvaardigheid als juridische systemen hier op aarde?

En of Jezus plaatsvervangend stierf voor ons op aarde; ik heb "weet ik niet" aangeklikt. Ik moet namelijk nog veel leren.

Als een hypothese verworpen is wordt er vaak een nieuwe gevormd; een idee? (Tip: Een hypothese moet verworpen of aangenomen kunnen worden.)

Ik kom net terug van de eerste "les" van de alpha cursus. Ik vond het heel erg leuk; ook erg grappig dat er mensen waren van 17 tot 56 jaar oud. We hebben een hele tijd gediscusieerd hoe het kwam dat Jezus tot God en dus zichzelf kon bidden, wat de drie-eenheid is, waarom Jezus op dat specifieke moment verlossing kwam brengen en hoe dat nou zat met die appelboom. Eenduidige antwoorden heb ik nog niet gehoord (daar was de avond ook te kort voor), maar het is wel iets duidelijker geworden. Ik kijk al uit naar de volgende week. Het grappigste vond ik toen we in die vreemde huiskamer een lied gingen zingen over Jezus. Dat vond ik zo bizar. (Ik doe dat niet iedere dag) Het was een boekje met "opwekkingsliederen". Toen ik vroeg wat "opwekking" betekende, wisten ze het antwoord niet, maar (ik citeer; ) "...Misschien wel omdat je er opgewekt van wordt!" Dat klopte in ieder geval, haha! Ik werd er erg vrolijk van. Ik raad het tot nu toe in ieder geval ook anderen aan. Al is het alleen al om de gezelligheid. En misschien leer je God nog kennen; is dat weer mooi meegenomen, haha.

ben nu aant leze in n erg leuk boek en t komt me tot nu toe erg christelijk over; "Het zesde zintuig" van Marianne Fredriksson.

Ik las dit topic een paar dagen geleden en herinnerde me dat een vriend me hierover een aantal maanden geleden had uitgenodigd. Ik dacht dat ik te laat zou zijn; nu belde hij me vandaag na hem een heel lange tijd niet gesproken te hebben en vroeg hij uit zichzelf plotseling of ik nog interesse had om die cursus te volgen die woensdag begint. Dus woensdag begin ik; ik ben benieuwd...

Ik las vandaag nog in 't AD over een psychiater die aan patienten eigenlijk slecht kon zien of mensen verslaafd waren aan harddrugs of softdrugs; ze vertoonden dezelfde psychische problemen. Hij zei dat dat vooral de laatste jaren was door de toename van THC.

Ik heb drie jaar in Belgie gewoond en doordat daar de softdrugs illegaal is, moet je aan de wiet komen via een dealer en daardoor kom je daar veel en veel gemakkelijker in aanraking met harddrugs als je softdrugs gebruikt, dan in Nederland.

Voor mij is Jezus vaak een heel vaag begrip; Hij is God maar toch ook niet? (hield God zichzelf voor de gek door te doen alsof Hij niet Goddelijk was?)Erg moeilijk te begrijpen vind ik het allemaal; drie-eenheid, profeet?

Een ding weet ik wel; De geboorte, het leven en het sterven van Jezus heeft zoveel verandering gebracht in de wereld, dat een onverklaarbare drang in mij in werking is gezet en ik ben gaan zoeken naar Hem, zo heeft Jezus mij leren kennismaken met Hem en nu ben ik druk aan mijn relatie aan het werken met Hem. En ik voel iets opbloeien in mij dat ik lang heb gemist.

Ik droom vaak vlak voor ik wakker wordt dat ik stik in mijn droom en dan niet wakker kan worden. Echt heeeeeel antigezellig...

Ik vloekte ook altijd met God en kanker en van alles en nog wat. (en nu nog wel es hoor...)Een Christelijke vriend van me zei dan ook altijd dat hij het erg vond als ik dat zei. Ik trok me er niets van aan, omdat ik vloekte zonder dat ik de betekenis van de woorden echt over wilde brengen, en er dus niet letterlijk mee wilde doen wat ik zei. Zoals de meesten die dat doen denk ik.(En bovendien niet geloofde in wat ik zei als het God betrof. Het wordt moeilijk om je woorden in te houden als je ze toch niet serieus neemt en je toch enkel maar onheil over jezelf heen roept.) Daarom leek het me echt superonzinnig om me in te houden. Wat mensen ook zouden hebben gezegd om me te corrigeren, niets zou hebben geholpen denk ik.

Nu ik me de laatste maanden meer in het geloof verdiep, denk ik steeds meer na als ik vloek. Ik merkte dat als ik vloekte, er dan ook steeds iets van kwaadheid in mij was dat er uit moest. Eerst dacht ik dat dat een mooi alternatief was voor iemand in elkaar trappen of iets dergelijks. Vloeken is zo een mooiere manier om mijn woede en frustratie er uit te gooien. Nu merk ik dat vloeken eigenlijk een automatisme is geworden dat er net zo hard ingebakken zat als de kwaadheid die na bepaalde situaties komt opdagen en vaak dus ook tijdens vloeken. Nu probeer ik mezelf aan te leren die kwaadheid bij de bron aan te pakken en deze om te zetten naar liefde.(Gaat het probleem weg als je kwaad wordt? Waarom dan daar energie aan verspillen. Bovendien kan iedere Jan lul kwaad worden, maar zichzelf inhouden dat doen er weinig en is een stuk knapper. En wanneer je kwaad spreekt luistert vaak alleen het kwaad, als je goed spreekt, komt het goede je ook meestal tegemoet. Vandaag nog luisterde mijn hond niet toen ik schreeuwde -hij liep e straat bijna op-, maar wel toen ik hem daarna rustig vrolijk riep. Logisch eigenlijk. Maar wel moeilijk.) Ik vloek nu een stuk minder, ik reageer rustiger in vervelende situaties en ik zeg minder snel ondoordachte dingen tegen mensen uit kwaadheid. (Ik moet wel zeggen dat deze mooie voornemens, sinds ik gestopt ben met roken, een enorme val terug hebben meegemaakt. (Maar misschien had dat anders nog erger geweest.))

Ik snap denk ik wel dat je vriend dat toch blijft doen. (Zeker assie in de bouw werkt, haha.) Ik zou het denk ik ook niet direct aflaten als mijn vriendin het tegen mij zou hebben gezegd, omdat ik niet zou beseffen dat het zo'n erg punt zou zijn. Tenzij ze me dat natuurlijk heel erg duidelijk zegt. Bijvoorbeeld meer dan een keer. (Tja, ik betrap mezelf er de laatste tijd ook op dat ik soms niet goed luister of opmerk dat dingen echt een punt zijn. Dan ben ik te veel aan het dromen en toch ja aan het zeggen op dingen die mijn vriendin zegt. Ook iets dat misschien God mij nu aan het afleren is. Erg belangrijk om later grote problemen te voorkomen denk ik.)

ok,nu snap ik wat ze bedoelen met banned user kloon... hoiii

Ik vind het jammer dat er in de supermarkt bijna geen aandacht aan biologische producten wordt geschonken. Zo staan er bijvoorbeeld in de supermarkt waar ik mijn wekelijkse boodschappen doe twee grote schappen met misschien wel 100 verschillende soorten kaas, maar er is daar maar een soort van een merk biologisch... Gelukkig is die wel lekker, maar stel nou dat dat niet zo zou zijn... Waarschijnlijk verkoopt het slecht omdat het 50 cent duurder is als de niet-biologiache variant. Daar draait het helaas vaak om...

En waarom denk je dat dat jouw roeping is? Waarom hou je je daar zo aan vast? (Je kunt de mensen met die beelden ook zelf achter eventuele misvattingen laten komen.)

Ik geloof ook niet dat er iemand is die dé waarheid in pacht heeft. We zijn allemaal mensen en hebben allemaal de zelfde mogelijkheid om de een of andere waarheid te onderzoeken. Als ik jouw woorden goed interpreteer wil je vooral voorkomen dat mensen uit angst een religie aanhangen, of niet? Dat lijkt me een mooi streven. Geloven uit angst maakt de angst enorm sterk en ik denk niet dat dat een goede basis is om door het leven te gaan.

Het is misschien wel weer een andere discussie als de discussie over roeping, alhoewel je het natuurlijk wel nodig vindt me hiervoor te waarschuwen en je dit weer als een roeping zou kunnen zien. Hoe zie jij een idee dat naar binnen sluipt zonder dat je het door hebt? En wat is er concreet gevaarlijk aan (bepaalde?) gnostische ideeen? Wees niet bang dat ik klakkeloos aanneem wat er geschreven staat. Er staan veel mooie en herkenbare dingen in dat boek, maar ook totaal onherkenbare. Met onherkenbare dingen doe ik niets. Zoiets als een onbekend gevaar bijvoorbeeld; daar kan ik weinig mee.

Ik denk wel dat iedereen die op zoek is naar een religie heel goed op moet passen; je bent eigenlijk op zoek naar een indeling van je leven, waardoor je je erg kwetsbaar opstelt. Dit maakt het niet alleen gemakkelijk voor jezelf om zwakke plekken bij jezelf te herkennen, waardoor je je leven kan beteren; maar ook voor anderen of voor bepaalde literatuur, om jou te beinvloeden.

Ik blijf dat een mooie zin vinden!

Ten slotte; ik vroeg of er mensen waren met een roeping. Ik zie toch een aantal keer reacties terug komen waarin mensen vertellen hoe slecht een bepaalde religie is, of hoe slecht het is dat je een religie slecht vindt. Is dat jullie roeping? Dan zou ik graag weten waarom jullie die roeping volgen en op welke manier je te weten gekomen bent dat dat jouw roeping bleek te zijn. Er is trouwens wel een ander topic over gnosticisme. Ik herken eerlijk gezegd van wat ik in de discussie in dit topic lees over gnosticisme niets in het boek van Hans Stolp. Ik weet zelf weinig tot niets over gnosticisme; maar herken niets van wat er is gezegd. Heeft iemand hiertussen het boek gelezen?

Groetjes,

Ka

ik had net ff problemen met posten en kreeg deze melding:

Fatal error: Cannot instantiate non-existent class: xtemplate in D:\www\users\credible.nl\forum\main.php on line 52

Ik heb geen idee wat dat betekent....

Hot: ik ben blij

Not: er loopt een muis door de kamer

Nu loopt er weer een muis door de kamer...

Op zondag 14 januari 2007 19:54:13 schreef Anne13 het volgende: Mjaa . Morgen een proefwerk scheikunde. Ik kijk er nu al tegenop.

Ej; dat het eigenlijk natuurkunde was, staat in een ander topic waarin je niet gezegd hebt dat je een scheikunde tentamen had... Dat je t maar weet. En als je dit leest ben je weer niet aan het leren...

gestopt zijn met roken is stoer...

Ik ben in een boekje van Hans Stolp aan het lezen (de geboorte van Christus in ons) en hij vertelt daar over een roeping en verwijst daar naar een aantal bijbelteksten. Nu vroeg ik me af...

...of er hier mensen zijn met een roeping en zo ja; wat die roeping is en door wat of wie zij zich geroepen voelen en/of naar aanleiding waarvan.

Ik ben me sinds een paar maanden plotseling erg gaan verdiepen in religie en momenteel vooral het Christelijk geloof. Ik ben dus zwaar op zoek naar mijn roeping. Ik heb altijd open gestaan voor religie, maar ben altijd een overtuigd atheist geweest, tot ik sinds kort erg twijfel of het vele toeval in mijn/het leven wel toeval is geweest. Ik heb verder nooit heel erg gezocht naar "de zin van het leven", tot ik een tijdje terug een bijbel te leen kreeg van de stiefvader van mijn vriendin.

Verder dacht ik naar aanleiding van het stukje van Hans Stolp over roeping bij mezelf dat het wel eens een eerste roeping zou kunnen zijn me nooit en te nimmer druk te maken over de toekomst, maar vooral met wat er nu op dit moent gebeurt, want dat is het enige dat je bewust meemaakt. Ik kijk terug op de afgelopen jaren en het lijkt alsof ik op de momenten waarop een hoop mis had kunnen lopen, me zo niet-druk maakte en er zo van overtuigd was dat alles goed kwam, dat alles ook goed kwam. Een paar van mijn lijfspreuken waren toen ook "alles komt goed" en als die-hard atheist ook "geluk maak je zelf". Op momenten waarop ik veel zorgen heb en me druk maak om allerlei ellende, lijkt het alsof de ellende een aantrekingskracht heeft op mijn gedachten. Het vertrouwen dat ik had leek zich te uiten zoals het was. (Waar stond dat nu ook al weer; "Ik ben die Ik ben"?)

Ik heb nog gezocht naar een soortgelijk topic, maar de enige die ik vond stond al een jaar stil en had een minder duidelijk geformuleerde vraagstelling, vond ik. Mocht ik ergens naast gekeken hebben, of overheen; dan hoor ik dat graag.

Jes 43:1

Ik heb u bij uw naam geroepen,

gij zijt Mijn.

Jer 7:13

Nu dan,

omdat gij al deze dingen gedaan hebt,

luidt het woord des Heren,

terwijl Ik tot u gesproken heb vroeg en laat,

zonder dat gij gehoor gegeven hebt,

en ik u geroepen heb,

zonder dat gij hebt geantwoord,

...

is iig heel wat anders als de eerste...

Samengevoegde post 14-1-2007 21:00:47:

Op zondag 14 januari 2007 20:59:21 schreef Audiophile het volgende: [...] Heel goed! Dat zijn je eerste stapjes naar een tunnelvisie! alles wat je niet kent is automatisch niet leuk. Je bent voorbestemd om metalhead te worden, ik ben trots op je

Eigenlijk is er niet gezegd dat die niet leuk is, haha.