Levi

Nu schrijf je een prachtig stukje waarin je leuk probeert te weerleggen wat ik antwoordde, maar mijn terugkerende vraag bij alle 3 de antwoorden blijft onbeantwoord. Je laat in midden of de dieren wezens zijn, echte dieren, of de eigenschappen van de Eeuwige symboliseren. Maar jouw redenatie is: 144.000 is een bepaald getal, dús moet dat letterlijk genomen worden. Uit die redenatie zou moeten volgen dat ook de 4 dieren en de 24 oudsten letterlijk genomen moeten worden, maar over de dieren heb je kennelijk geen mening, want dat zou van alles kunnen zijn en de 24 oudsten symboliseren de 144.000.

1. Ja, dus de vraag blijft waarom ik wel het getal van de 144.00o letterlijk moet nemen, maar niet de 4 dieren. 2. De tekst die je mij op laat zoeken in Thess. gaat over de dag waarop de doden opgewekt worden. Daar staat niets in wat "bewijst" dat het getal 144.000 letterlijk genomen moet worden en de 4 dieren, of de 24 oudsten niet. De tekst uit Kronieken die je mij op laat zoeken steunt ook je bewering niet, dat de 144.000 letterlijk genomen moeten worden en de 4 dieren en 24 oudsten niet. En het gaat al helemaal niet over 24 afdelingen van het priesterschap. De bediening in de t

Waarom moet ik dat zo figuurlijk zien, terwijl ik het getal 144.000 wél letterlijk zou moeten nemen? Waarom worden die 144.000 nu ineens figuurlijk afgebeeld als 24 leiders? Terwijl 24 toch echt een bepaald getal is, en volgens jouw voorgaande redenatie moet een bepaald getal letterlijk worden genomen...

Jawel, in Openbaring 14 staat dat er een nieuw lied zal worden gezongen voor de Eeuwige, voor de 4 dieren en voor de 24 leiders. En omdat jij zegt dat de 144.000 letterlijk genomen moet worden omdat het een bepaald getal is, lijkt het mij niet meer dan logisch dat je ook de 4 dieren letterlijk neemt.

Waar ik dan graag de kanttekening bij plaats dat hij ze kennelijk niet op eigen houtje uitkoos, maar dat de heilige geest dat deed... (Handelingen 1:2).

Er staat ook een bepaald aantal dieren beschreven die toegezongen zullen worden, namelijk 4. Dus omdat dit aantal bepaald is mag ik mag ik verwachten dat men aan het eind der tijden letterlijk een lied gaat zingen voor vier herkauwers?

Dit is gewoon sluikreclame... ???

Ik begon me al bijna op voorhand moedeloos door de geciteerde statenvertaling heen te worstelen, maar gelukkig zag ik enigszins op tijd je conclusie. Het verbaast me altijd wel hoe sommigen "de twaalf apostelen" als een vaststaand gegeven lijken te zien. Eenzelfde idee als de overtuiging dat er geen vrouwelijke profeten zouden zijn geweest. Overigens worden die 70 nergens apostelen genoemd... ?

De uitleg over maagdelijkheid snap ik. Maar mijn vraag is waaróm je dat woord figuurlijk opvat en het getal in de tekst letterlijk. Neem je alle getallen in het boek Openbaring letterlijk? En zo niet, wat is dan de reden dat je het ene getal wel, en het andere niet letterlijk neemt?

Dit snap ik dus weer niet. Waarom neem je het getal 144.000 wél letterlijk, maar de het feit dat ze maagd zijn niet?

Ik zei dat je in het NT meer dan 12 apostelen tegenkomt. Het NT bestaat niet uit slechts het boek van Matteüs. Het bekendste voorbeeld is natuurlijk de apostel die behoorlijk aan het NT heeft bijgedragen, Paulus.

Wanneer je de apostelen gaat tellen, kom je er wel tot een stuk of 17 in het NT, dacht ik.

Er staat in de vertaling die jij aanhaalt "pas op voor mensen", en niet: pas op voor Israël...

Je citeert uit een bron die de joden en het merendeel van de christenen niet in hun canon hebben opgenomen...

Dat vind ik een gewaagde uitspraak. En vreemd voor iemand zoals jij die op andere punten de bijbel bijzonder letterlijk neemt. Met deze redenatie kun je nooit de visie weerleggen van iemand die zegt dat de opstanding uit de dood slechts een uitdrukking is dat Jesjoea's gedachtengoed niet verloren is gegaan, en dat er nooit iemand letterlijk uit de dood is opgestaan of zal opstaan.

Ha-sjamajiem. 'iem' is de meervoudsvorm. Net zoals Jeroesjalajiem. Daarom leggen (veel) christenen uit dat er een Jeruzalem op aarde is, maar ook een 'hemels Jeruzalem'. Vandaar het meervoud, redeneert men. Dus als je gelooft in een hemels Jeruzalem, dan kun je het meervoud van hemelen niet ontkennen, lijkt mij.

Dat is het grappige. In Genesis staat het ook in het meervoud. ?

Dan blijft de vraag waarom Jesjoea het hardnekkig in meervoud blijft zeggen. Heeft hij ongelijk?

Dus één koning, één koninkrijk van een enkele hemel? Of van de hemelen, zoals Jesjoea het én in een gebed, én een toespraak noemt, én waarvan Paulus letterlijk melding maakt?

Wie is de naaste dan, met wie je vreedzaam moet omgaan, in het JG geloof?

Wat is dan de tegenstelling die je in de Talmoed vindt?

En ben jij het eens met opvatting 1 of 2? En waarom?

Terwijl de sv volgens @Bastiaan73 een reden geeft waarom er maar één hemel zou zijn, vraag ik me af waarom jij die vaak zegt: "maar dát staat er"; en dan letterlijk neemt wat er staat, in dit geval die letterlijke tekst naast je neer zou leggen. Terwijl het sv commentaar suggereert dat de derde hemel een fysieke plaats is, net zoals de eerste de zichtbare lucht, de tweede de sterrenhemel en de derde dan daarboven - zegt Jesjoea dat "het koninkrijk der hemelen" onder ons is. Nu heb ik geen idee hoe het sv commentaar daarover spreekt, want niemand zal beweren dat de sterrenhemel 'onder ons'

Dus Jesjoea vergiste zich en zei het per ongeluk in het meervoud? ?

Het woord 'paradijs' komt uit het NT. In Genesis is slechts sprake van een tuin met - zo u wilt - een bovennatuurlijk tintje. Ik doelde niet op verliefde mensen, en in die zin op een 'zevende hemel', maar simpelweg op de openingszin van het gebed van Jesjoea, dat in het NT vertaald wordt met "Onze vader, die in de hemelen zijt".