Figulus

🔹 1. Hun leer is gebouwd op één centraal uitgangspunt Ze geloven dat alleen Jehova God is, en dat Jezus een geschapen wezen is — het eerste schepsel van God (de aartsengel Michaël). Alles wat ze lezen, móét dus in dat kader passen. Als een Bijbeltekst iets anders lijkt te zeggen (zoals Johannes 20:28), dan moet die herinterpreteerd worden, want anders zou hun systeem instorten. 🔹 2. De organisatie bepaalt de interpretatie Binnen de Wachttorenorganisatie is de “officiële uitleg” bindend. Een Getuige mag niet vrij onderzoeken wat de tekst zelf zegt, zeker niet als dat tot een an

Dus je gaat van vloek naar dank, wat een gekronkel... Je ziet hoe de redenering telkens verschuift zodra een bezwaar te sterk wordt. Eerst is Thomas’ uitspraak een vloek (“uitroep van verbazing”), maar zodra blijkt dat dat theologisch onmogelijk is, wordt het ineens een gebed of dank tot God — terwijl de tekst dat niet zegt. Dat is geen eerlijke omgang met de Schrift, maar een poging om koste wat kost een vooropgezette conclusie te behouden: “Jezus mag niet God zijn.” Die verschuiving laat eigenlijk iets belangrijks zien: wanneer een overtuiging niet rust op wat er staat, maa

Dat antwoord is typisch voor de redenering van Jehova’s Getuigen: ze ontkennen niet dat Jezus een goddelijke natuur heeft, maar maken er een onderschikte god van — een soort “tweede, lagere god” onder Jehovah. Toch is hun redenering taalkundig én inhoudelijk onhoudbaar als je kijkt naar de Griekse tekst en de context van Paulus’ woorden. Laten we dat stap voor stap bekijken. 🔹 1. Hun redenering over “de” (het lidwoord) Ze zeggen: “Als er ‘de God’ (ho theos) staat, dan is het de Almachtige; zonder ‘de’ is het een lagere god.” Maar dat klopt grammaticaal niet. In het Koinè-Grieks

Sluwheid probeert een lastige waarheid te omzeilen door woorden te verdraaien, terwijl wijsheid juist eerlijk onderzoekt wat er werkelijk staat en de consequenties daarvan durft te aanvaarden, ook als die botsen met een vooraf gevormde overtuiging. Wat jij doet, is eigenlijk een klassiek voorbeeld van eisegese — dat wil zeggen: een eigen leer inlezen in de tekst, in plaats van exegese, het uitlezen van wat de tekst zelf zegt. Je probeert de betekenis te herschrijven om je theologische kader (dat Jezus niet God kan zijn) te behouden. Thomas daarentegen deed precies het tegenovergest

1. Trump en de Westbank Donald Trump verklaarde dat hij niet zal toestaan dat Israël de Westelijke Jordaanoever (Westbank) annexeert. Strategisch gezien lijkt dat op het openzetten van zijn kaarten, maar het kan ook een bewuste zet zijn om: Arabische bondgenoten gerust te stellen, Netanyahu onder druk te zetten, en zichzelf te profileren als rationele machtsfactor. 2. Israël’s houding tegenover de tweestatenoplossing Israël ziet een Palestijnse staat vooral als een risico, niet als oplossing. Redenen: veiligheid: angst voor een tweede Gaza; d

1. Wat we bedoelen met "AI-telepathie" Echte telepathie — dus gedachten van de ene geest direct naar de andere overdragen — bestaat niet in de traditionele, bovennatuurlijke zin. Maar met AI + neurotechnologie wordt iets soortgelijks wél technisch mogelijk: Het rechtstreeks uitlezen, interpreteren en omzetten van hersenactiviteit in taal, beelden of commando’s, zonder dat iemand hoeft te spreken of te typen. Met andere woorden: AI fungeert als vertaler tussen hersenen en buitenwereld. ⚙️ 2. De bouwstenen die dit mogelijk maken 🧩 a. Brain-Computer Interfaces (BCI)

In de wereld van internationale conflicten lijkt verontwaardiging vaak een luxeproduct: het wordt uitgedeeld aan de “juiste” slachtoffers en onthouden van de “juiste” daders. Burgerslachtoffers zijn tragisch, maar de mate waarin hun lijden aandacht krijgt, hangt opvallend vaak af van wie de schuldige partij is. Neem de recente escalaties in het Midden-Oosten. Wanneer Israël een aanval uitvoert waarbij burgers omkomen, volgt onmiddellijke internationale verontwaardiging. Media, politici en publieke opinie staan op scherp, en zelfs kleine incidenten leiden tot wereldwijde reacties. De burge

Als we de uitleg van de Jehova’s Getuigen volgen, dan zou Thomas in feite vloeken — dus de naam van God ijdel gebruiken, op het moment dat hij oog in oog staat met de verrezen Christus. En Jezus, die overal tegen zonde optreedt, zou dan niets zeggen maar het zelfs als geloof bestempelen. Dat is moeilijk vol te houden. Vloeken of ijdel gebruik van Gods naam was voor een Jood iets uiterst ernstigs (Leviticus 24:16). Thomas, die Jezus drie jaar als rabbi had gevolgd, zou dat niet lichtvaardig doen. De situatie is er ook niet naar: Thomas was niet verrast door iets schokkends uit de

Israël wordt in bepaalde retoriek symbool gesteld voor overheersing, autoriteit of het establishment, terwijl tegenstanders zich presenteren als strijders tegen onderdrukking. Tegelijk zie je dat een groot deel van die anti-Israëlbeweging ook anti-democratisch en anti-kapitalistisch is ingesteld: hun kritiek is vaak minder een kwestie van mensenrechten of internationale wetten, en meer een ideologisch verzet tegen liberale democratieën en markteconomieën in het algemeen. Kort gezegd: Israël wordt een projectie van alles waar men tegen is, waardoor kritiek zelden neutraal is en intern Pale

Het is opvallend stil aan de linkerkant nu Hamas zijn eigen volk aan het vermoorden is. Het legt een paradox bloot: groepen of individuen die normaal gesproken sterk pleiten voor een bepaalde zaak, zoals de verdediging van Palestijnen, kunnen plots stil blijven of hun retoriek veranderen wanneer het geweld binnen die groep zelf plaatsvindt. Ik hoop dat links zich aan het schamen is. Het is moeilijk om luidkeels te pleiten voor gerechtigheid als je diezelfde principes negeert zodra het dichtbij huis gebeurt. Schaamte zou een eerste stap kunnen zijn naar zelfreflectie, maar helaas zien we dat me

LANG LEVE DE TULPENVELDEN, EN GOEDKOPE KAAS!

Volgende doelwit: Houthi's; op de slippers en met niets aan het vechten en de overwinning claimen tegen beter weten in, en dan op naar Iran! Iran is de belangrijkste steunpilaar voor Hamas, Hezbollah, de Houthis en andere gewapende groeperingen in de regio; dat maakt het voor Israël (en sommige bondgenoten) het strategische eindpunt van aanslagen en druk. Het meest waarschijnlijke scenario is een periode van doelgerichte aanvallen en vergelding: veel pijn en ontwrichting door proxy-en-directe acties, maar geen onmiddellijke, totale oorlog — tenzij één partij besluit hard te escaleren of een gr

Typisch advocatengelul Trump regisseerde het toneel, de Arabische Liga leverde de doorbraak, en Starmer stond aan de zijlijn — maar schrijft nu mee aan het script alsof hij de regisseur was... Opdat hij moge verzuipen in zijn smeergeld en de stront in zakke.

Uiteraard is daar weer eens e.o.a. inefficiënte linkse prutser die moeilijk moet doen.

Volgens dit bericht zijn er geen levende Israëlische gijzelaars meer in bezit van Hamas in Gaza en zijn ze uitgeleverd. Dat wijkt af van wat in het officiële akkoord staat: het akkoord zegt dat de levende gijzelaars gefaseerd zullen worden vrijgelaten — niet ineens allemaal — dus beweringen dat er geen levende gijzelaars meer zijn, stroken niet met de gedocumenteerde afspraken.