Spring naar bijdragen

Rafox

Members
  • Aantal bijdragen

    1.011
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

Berichten geplaatst door Rafox

  1. Ik ken ook iemand die vroeger soortgelijke borden in de tuin had, en zijn broer op de auto.

    Toen zoontjelief - met hetzelfde sop overgoten - bleek niet van de vrouwtjes (bij voorkeur jong en / of van een ander) af te kunnen blijven, is het huisje gesloopt en de bordjes verdwenen.

    Er keerde een grote villa op die plek terug. Drie keer raden wie daar nu woont.

    Dus so much voor een christelijk getuigenis in een klein dorpje.

  2. Beste vrienden van Credible

    Er is een tijd van komen en een tijd van gaan,

    Ik ben hier gekomen in 2004 toen ik een topic van JohnM tegenkwam over het gospelbandje waarin ik zing. Ik ben op dit forum met het fenomeen 'forummen' kennis gemaakt en ben nooit meer weggegaan. Ik heb ook nauwelijks tot niet op andere fora rondgehangen.

    Dit is een verslavende bezigheid, dat weet iedereen. En het kost ook veel tijd. Te veel tijd die ik eigenlijk niet heb.

    Ik leg dus mijn prioriteiten verkeerd en heb met mijzelf afgesproken dat het 'topic Rafox' vol was als de 1000 posts waren bereikt.

    Daar zitten we nu alweer ongemerkt overheen. Ik merk aan mezelf dat ik het moeilijk vind om de met mezelf afgesproken discipline op te brengen om daadwerkelijk te stoppen.

    Maar nu moet het er dan toch van komen.

    Het is tijd op de tent op te breken en weg te trekken naar het onbekende land, waarheen ik moedig mijn ogen opsla.

    Vrienden ik heb heel veel van jullie geleerd, en ik heb een aantal van jullie zeer lief gekregen, en een groot aantal anderen ben ik enorm gaan waarderen.

    Mijn blik is breder geworden de laatste jaren en dat komt ook door Credible. en Credible dat zijn júllie.

    Sorry van 'unfinished business' van openliggende discussies en open eindjes. Het is niet anders, hoe spijtig dat ook is.

    Ik wens jullie allemaal van harte Gods rijke zegen toe. Tot ziens en tot later.

    Groetjes en een dikke knuffel voor hen die dat verdienen smile.gif

    Bij deze trouwens ook het verzoek aan de crew om mijn account te de-activeren. Mocht dat persé in een aparte mail moeten, laat me maar even weten

  3. Ik vind het machtsaspect van het kwaad het meest 'aansprekend'.

    Het alles overheersende, geen tegenspraak duldende, niets ontziende kwaad waar niets tegen te beginnen is.

    Alles kan, niets is onmogelijk, niemand houdt je tegen.

    Volgens mij wordt je als je in dat ultieme machtscentrum zit, daar nog meer dronken van dan van een liter jenever.

  4. Quote:

    Mijn vraag is deze; aangezien juist deze groepen alles rechtstreeks op de Bijbel zeggen te baseren, op welke Bijbeltekst is de opdragingsceremonie gebaseert?

    Op geen enkele. Een consequente gemeente doet dit ook niet puh2.gif

    In de gemeente waarin ik ben opgegroeid gebeurde dit ook niet. Ikzelf heb het altijd als een verkapt verlangen naar de kinderdoop beschouwd......... totdat je zelf kinderen krijgt, en al de gelegenheid zich dan voordoet dan pak je dat met een blij hart aan.

    Overigens is mijn oudste wel opgedragen en mijn jongste niet.

    Ik blijf overigens - maar dat is een ander onderwerp - wel sympathie houden voor de huisdoop, zoals deze door Darby cs. wel werd voorgestaan. Als iemand tot geloof kwam, werd deze gedoopt en ook iedereen die onder zijn verantwoordelijkheid stond 'zijn huis', dus ook eventuele kinderen, Vanzelfsprekend werden dan ook kinderen die later kwamen dan ook gedoopt.Dit is hun interpretatie van Hand. 16.

    Opdragen is prima. Het is een feest als er een nieuw kind is.

  5. Omdat je het zo vriendelijk vroeg reageer ik er maar even op. Wie kan weigeren als iets diep uit het hart komt ? knipoog_dicht.gif

    Je moet niet bij mij zijn als je iemand zoekt die de waarheid in pacht heeft. Het is voor mij ook soms zoeken en tasten. Ik wil wel wat elementen aangeven die bouwstenen zijn voor mijn denkwereld op dit punt.

    Quote:

    [...]En we zijn nu niet in de hemel he?[...]

    Ik denk het ook, maar die bal zou wel een heel hard terug kunnen kaatsen...

    Voordat het weer een interne Protestantse discussie wordt over de kwestie of gebedsgenezing überhaupt mogelijk is, zou ik het perspectief eens wat willen verleggen. Natuurlijk gebeuren dat soort genezingen, maar het is helemaal de échte kwestie niet. Kijk eerder eens wat de plaats ervan is. In de Bijbel zie je al dat de genezingen door Jezus slechts een opmaat vormen tot het Kruis. Bij de apostelen idem dito, ze zijn slechts een aanloop naar het grootste wonder, de verspreiding van het Evangelie.

    Als eerste dan maar dat punt van 'het evangelie'

    Hier ga ik even iets voor je invullen. Als je met evangelie bedoelt dat Jezus door zijn dood al onze zonden op zich heeft genomen en dat iedereen die in Hem gelooft in de hemel komt na zijn dood, dan heb ik de neiging het daarmee oneens te zijn.

    Jezus' komst is veel meerlagiger dan dat. Hij was de beloofde Messias voor het joodse volk. Hij was in feite God de shechina zelf die naar zijn tempel komt, de definitieve opheffing van de ballingschap zoals dat door de profeten was voorspeld.

    De beloofde maar afgewezen Messias, die toch koning van zijn koninkrijk wordt, maar anders dan iedereen had gedacht. Het 'evangelie' is veel meer de boodschap dat alles onder het koningschap van Jezus wordt samengebracht, zelfs de heidenen, en dat Hij Heer is en de keizer niet (zie het verhaal in Tessaloniki in Hd 17)

    De verzoening en de vergeving van zonden valt daar vanzelfsprekend onder. God kan niets met mensen die niet wedergeboren zijn, maar het is niet het hoofddoel, verre van dat.

    Het doel van God zoals ik dat uit het nieuwe testament begrijp is het vestigen van het koningschap van Christus door zijn onderdanen. De kracht van dat bovennatuurlijke koningschap is nooit opgehouden, sterker nog, het is vandaag krachtiger dan ooit in de wereldgeschiedenis is voorgekomen. Nooit heeft de geschiedenis getalsmatig zoveel onderdanen van Christus gekend, om maar wat te noemen.

    In het westen leven we in een post-christelijk tijdperk. Wereldwijd liggen die kaarten heel anders,

    Als je er van uit gaat dat de werking van de Heilige Geest de motor is van het koninkrijk, en dat dat koninkrijk nog niets van zijn kracht heeft ingeboet, dan mag je verwachten dat de wonderen en tekenen die aanwezig waren bij het begin van dat koninkrijk nu nog steeds functioneren, met dezelfde kracht als aan het begin, toen de Geest net was uitgestort.

    Dan mag je ook verwachten dat het dynamische van de Geest vandaag net zo actief kan zijn als in de jaren 50 van de eerste eeuw in Korinthe.

    Quote:
    Dat alleen al geeft de plaats aan van die wonderen; het zijn de 'lagere' wonderen voor zij die zover van de liefde van Christus zijn verwijdert dat ze het nodig hebben, kortom dat ze
    willen. Kijk maar eens in de Kerkgeschiedenis en naar de Heiligen, waar zie je dat soort wonderen? Daar waar het ongeloof het allergrootst is.

    Dat is het Thomas argument: Zalig zij die niet zien en toch geloven.

    De vraag is natuurlijk of Jezus daar een algemeen principe neerlegt en een maatlat aanreikt om gelovigen de maat te nemen.. Ik vertaal het maar even om te proberen duidelijk te maken waar de angel zit:

    Degene die gelooft zonder wonder of teken van de Heer is een beter gelovige dat degene die wel een wonder of teken heeft gezien en daarom is geloven als gevolg van wonderen en tekenen eigenlijk een beetje minderwaardig.

    Je loopt het gevaar geloven dan tot een menselijke prestatie te degraderen. Geloof is een gave van God die de gave geeft in de mate waarin Hij wil. De ene schenkt Hij een wonder of een teken, en ze geloven, prima. De ander overtuigd Hij in het hart. Ook goed. Maar het ene is niet beter dan het andere. God gaat zijn eigen autonome weg daarin.

    Quote:
    Mensen die echter dicht bij God staan, daar hoor je hele andere verhalen over; kijk maar eens naar de gemiddelde Heiligen. Wat je dan ziet, is dat er wel wonderen gebeuren in hun nabijheid of na hun aardse dood door hun voorspraak, maar zelf lijken ze bijna zonder uitzondering getormenteerd te worden door lijden. En dat lijden roept ongeloof dan wel afschuw op, je proeft het aan de reacties van jou en ook een beetje aan die van Timon. In feite is het niets anders dan de afschuw die er bestaat voor het kruis, welk voor Joden aanstootgevend is, en voor Grieken dwaasheid.

    Ik kan het niet nalaten om op te merken dat het kruis een geadopteerd religieus symbool is. Het was het religieuze symbool van de almacht van de Roneinse Keizer, die vrede, recht en veiligheid bracht, en als je daar geen trek in had dan had hij wel zijn manieren om je te laten wensen dat je daar wel trek in had gehad. Vrede en recht, gepaard met verdrukking en keuze-loos heid. Hoe anders met Christus.

    Enfin, dit raakt een discussie die je veel hoort, namelijk dat de genezingsbedienig de functie van het lijden ontkent. Ik kan me daar eerlijk gezegd weinig bij voorstellen. Veel kerken waar genezingsbediening een rol speelt hebben - wellicht onverhoopt- een postmoderne snit. Als het maar goed voelt en ga maar door. Maar dat zijn te bestrijden randverschijnselen.

    Het lijden heeft zijn functie - moest de Christus dit niet lijden? - maar verheerlijking ervan is net zo laakbaar als oppervlakkig postmodernisme.

    Het ligt dicht bij ons mensen, dat geef ik toe. Een sportman die de zolen van zijn voeten eraf loopt om de marathon te winnen oogst van ons meer bijval dan iemand die het fluitend zonder een centje pijn sneller doet.

    Het wezen van het koninkrijk van God is niet lijden. Het gaat er alleen vaak mee gepaard.

    Het is net als met verdrukking. De verdrukking is niet goed, hij is fout, maar hij werkt prachtige resultaten.Lijden idem dito.

    Quote:
    Maar wat is nu de bron van die afschuw en de heftige reactie? Liefde. Want dat ligt eraan ten grondslag. Zoals menig omstander van het kruis z'n blik afwendde of Christus ging bespotten, zo gebeurt dat ook met Heiligen die hun kruis opnemen zoals Jezus dat van hun vraagt. Ze doen het niet omdat ze het moeten doen, maar uit hevige liefde. Zoals de meeste martelaren ook vaak een keuze hadden; je geloof afzweren of kiezen voor de ultieme liefde. (Nu geloof ik dat veel bangerikken na een lange tijd in het vagevuur toch wel weer worden aangenomen in genade, maar dat terzijde).

    Zolang je het afzweren van de eigen passies en het onthechten aan het aardse maar niet gaat verwarren met het opnemen van het kruis van Christus,

    Stoïcijnse filosofie en christendom hebben niets met elkaar te maken. Dat zeg jij hier ook niet, maar ik wil het wel even gezegd hebben

    Quote:
    Als ik vanuit mijn katholieke bril naar het Protestantisme kijk, dan zie ik ongeveer een soortgelijke beweging. Luther en Calvijn zette de eerste stappen in een lange weg die uiteindelijk naar het atheisme leidde door het geloof én de sacramenten te vergeestelijken en daarmee aan de incarnatie te tornen, maar hun volgelingen hadden het geluk dat Luther domweg inconsequent was en gewoon z'n gevoel volgde en dat Calvijn een werkelijk briljante jurist was die van zwart weer wit kon maken wat als resultaat heeft dat beide stromingen per saldo nog heel dicht bij de Kerk zijn gebleven en hoe paradoxaal (en tegelijkertijd heel verklaarbaar); misschien nog wel meer rechtschapen Christenen heeft voortgebracht. Dit zijn de stromingen waar wonderbaarlijke genezingen weinig voorkomen en waar een gezonde waardering voor het lijden bestaat (volg de verhalen van de Bevindelijk-Gereformeerden hier maar eens op dit forum) ómdat het een teken van liefde is.

    Overbenadrukking van de souvereiniteit van God leidt tot fatalisme. Een groot gevaar binnen de Bevindelijk-Gereformeerden is dat er meer geleden wordt dan dat God te lijden geeft.

    Niet bidden voor de zieke, God wil het. Tot je dood twijfelen aan je behoud, God wil het. Enzovoort.

    Quote:
    Maar hoe anders is het bij de meest extreme geestelijke afstammelingen van Zwingli? De grootste wonderen worden niet gezien, de sacramenten worden zover vergeestelijkt dat er niets meer van overblijft. De ontmoeting met Christus in de Eucharistie wordt vervangen door een rommelige 'gezellige' picknick met krentebollen en druivesap en de doop is uiterlijk gezien een groot spektakel, maar ze doet zelf
    niets
    , helemaal
    niets
    .

    Volgens de eigen theologie dan, wij zien dat anders. Ook de Bijbel wordt van alle historiciteit ontdaan door allerlei creationistische onzin te verzinnen en de overduidelijke sporen in de geschiedenis die een andere kant op wijzen af te doen als een complot waar verder geen sporen meer van zijn terug te vinden. Er wordt een (vertekende)
    geschetst, een welvaartsgeloof gepredikt dat in jouw geval, diep, diep aards is.

    Maar het lijden, het lijden dat ten diepste liefde, a vrijwillige liefde is, dat wordt verafschuwt, bespot beschimpt. De felheid van het woordje 'onzin!' en de hele standaardpreek erachteraan geeft de haat en de nijd erachter precies goed weer. Die lagere wonderen Mark, zijn een soort laatste redmiddel, als niets anders meer werkt. Kijk maar eens naar de geschiedenis van zo'n beetje alle grote opwekkingen. Inderdaad, er vinden genezingen en bekeringen plaats, maar hoe heftiger de opwekkingen op dit soort zaken zijn gericht, hoe vergankelijker ze zijn. Bigger, better faster! We kennen toch de verhalen van de Jimmy Swaggarts, de Kent Hovinds of bijvoorbeeld de massale zelfmoordgolven na de Eerste en Tweede Grote Opwekking in Amerika omdat het gros niet voorbij dat eerste stadium van de 'lagere' wonderen kwam en alleen nog maar naar meer verlangden. Maar op deze manier blijft het écht niet hangen, omdat de wonderen alleen maar smaken naar meer, terwijl ze slechts de opmaat vormen tot:

    Mat 5:1 Toen hij de mensenmassa zag, ging hij de berg op. Daar ging hij zitten met zijn leerlingen om zich heen. 2 Hij nam het woord en onderrichtte hen:

    3 ‘Gelukkig wie nederig van hart zijn,

    want voor hen is het koninkrijk van de hemel.

    4 Gelukkig de treurenden,

    want zij zullen getroost worden.

    5 Gelukkig de zachtmoedigen,

    want zij zullen het land bezitten.

    6 Gelukkig wie hongeren en dorsten naar gerechtigheid,

    want zij zullen verzadigd worden.

    7 Gelukkig de barmhartigen,

    want zij zullen barmhartigheid ondervinden.

    8 Gelukkig wie zuiver van hart zijn,

    want zij zullen God zien.

    9 Gelukkig de vredestichters,

    want zij zullen kinderen van God genoemd worden.

    10 Gelukkig wie vanwege de gerechtigheid vervolgd worden,

    want voor hen is het koninkrijk van de hemel.

    11 Gelukkig zijn jullie wanneer ze je omwille van mij uitschelden, vervolgen en van allerlei kwaad betichten. 12 Verheug je en juich, want je zult rijkelijk worden beloond in de hemel; zo immers vervolgden ze vóór jullie de profeten.

    13
    Jullie zijn het zout van de aarde. Maar als het zout zijn smaak verliest, hoe kan het dan weer zout gemaakt worden? Het dient nergens meer voor, het wordt weggegooid en vertrapt.

    14 Jullie zijn het licht in de wereld. Een stad die boven op een berg ligt, kan niet verborgen blijven. 15 Men steekt ook geen lamp aan om hem vervolgens onder een korenmaat weg te zetten, nee, men zet hem op een standaard, zodat hij licht geeft voor ieder die in huis is. 16 Zo moet jullie licht schijnen voor de mensen,
    opdat ze jullie goede daden zien
    en eer bewijzen aan jullie Vader in de hemel.

    Tekenend vind ik ook de opmerkingen die je hoort vanuit jouw kant, Mark: "Maar we moeten helemaal niet lijden van Jezus". Nee, ten diepste
    moet
    het niet. Zoals ook liefde nooit
    moet
    en tegelijkertijd toch de enige weg is. Kijk naar je eigen werdegang die je gemaakt hebt, je bent op de vlucht Mark. Je vlucht in dromen waarbij je de genezer mag zijn in naam van Christus. Met veel holle glorie, toeters en bellen. Want natuurlijk genas Christus, maar hé, het was toch door jouw handen? En de dankbare subjecten geven
    natuurlijk
    de eer aan Christus, maar jij mag de blikken ontvangen. Ja wat een fantastische dromen, maar de bron van overvloed zal een opdrogen. Op een gegeven moment zal het beeld van Simon Petrus de Apostel overslaan in dat van Simon de tovenaar als je niet tijdig de switch maakt die je in de Bergrede ziet. Want liefde, en het lijden dat er in deze wereld onvermijdelijk bijhoort, dát is de enige, zij het smalle weg.

    Overigens als disclaimer; je ziet het bij ons in de Kerk net zo goed, wie kent de verhalen niet uit hypermariale hoek, Medjugorje, de Vrouwe van alle Volkeren, het is precies hetzelfde, ook daar vinden wonderen plaats, maar het is juist ook overduidelijk dat dat de lagere wonderen zijn.

    De rest van je post laat ik maar even voor wat het is. Ik vind het niet helemaal fair, denk ik, om Mark te verwijten dat hij uit is op eigen eer, en onder de oppervlakte daarmee zeggen dat alle mensen met een genezingsbediening daarop uit zijn. Dat heb je niet nodig denk ik.

    Maar goed, er valt nog veel meer van te zeggen, en dat komt ook wellicht wel.

    De bergrede, tja daar blijf ik stil van.

    Ik zal tot slot wel een paar bedenkingen uiten die ik zelf bij charismatici heb, en dat is dat sommigen van hen wel een erg dun fundament in de Schriften hebben. Er lopen een paar Magii rond die denken dat ze kunnen toveren en het oude en nieuwe verbond word behoorlijk verward, zoals ´zegen en vloek´

    En natuurlijk het postmodernisme, overbenadrukking van gevoel. Geen onderscheid van geesten (jaja dat is net zo´n genadegave als spreken in klanktaal, maar daar strekt men zich niet zo naar uitknipoog_dicht.gif)

    Toch heeft God ons iets te zeggen met die beweging, daar ben ik van overtuigd,

    Zoeken en tasten dus….

  6. Quote:

    [...]

    Interessante verklaring, dank je!

    Maar Adam werd geschapen in eerste instantie niet in het vlees (zondige natuur), maar in geest. Hij werd zich pas na de zonde bewust van zijn vlees.

    Behalve dat dit onzorgvuldig geformuleerd is, is dit de kwestie niet. Christus wordt de tweede Adam genoemd.

    Quote:
    In elke geschiedenis in de bijbel gaat het weer fout als mensen besluiten zonder God beslissingen te nemen of niet op God te wachten. God geeft ons telkens weer de keuze en stelt ons geduld op de proef. Dat deed Hij volgens mij ook bij Jacob, maar ergens vind ik dat wel soms wel een beetje flauw van God. Hij had ook gewoon Jacob eerst geboren kunnen laten worden (met respect gesproken).

    Hij had ook gelijk David op de troon kunnen zetten, en zelfs het bij één Adam kunnen houden.

    God is (met respect gesproken) eigenzinnig. Bovendien moet je niet vergeten dat Hij met 1 actie 200 doelstelllingen tegelijk kan bereiken bij wijze van spreken. En dat overzicht heeft alleen Hij.

  7. Quote:

    En iets wat een louter ceremoniële functie heeft (ik wilde dat Zweedse model!) hoeft van mij niet gekozen te worden.

    Toch zie je dat kiezen ipv. benoemen (iets wat in zichzelf puur ondemocratisch is) bij burgemeesters ook niet werkt.

    Je hebt in de politiek een stabiele blijvende factor met een specifieke en beperkte macht nodig. Dat is niet democratisch, maar het alternatief is dat je werkelijk alles politiseert. En dat is ongewenst.

  8. Je komt mensen tegen, en met sommigen heb je een klik. Onze taal heeft er niet echt een woord voor, maar wat ik bedoel is dat ik het ervaar als een soort ´verliefdheid´ maar dan op vriendschappelijk niveau die tussen twee mensen ontstaat. Is het wederzijds dan heb je een begin van vriendschap.

  9. Houden!

    Laat ik het zo zeggen. Democratie is niet al te best. Maar het is altijd nog veel beter dan alle alternatieven.

    Zo ook met de onze constitutionele monarchie zoals wij die hebbem. Nadelen? Zekers.. Maar wel met de minste nadelen ten opzichte van alle alternatieven.

    Ons staatsbestel is niet ideaal, maar het is het beste van de hele wereld omdat er geen alternatieven zijn die beter zijn

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid