Zola

Ik begrijp dat de gemoederen nogal verhit raken bij deze of gene. Dat is begrijpelijk als je denkwijze waarin je je veilig waande zó overhoop gehaald blijkt te kunnen worden. Maar probeer toch, al kost het je dan enige moeite, echt op de argumentatie in te blijven gaan en niet op de man spelen, drogredenen te bedenken of in fundi-onzin te vervallen. Allerlei dingen zijn flink aan het schuiven in de wereld momenteel en daar hoort de denkwijze over godsdienst ook bij.

Je staat geblockt, ik ben je luiheid, kromme drogredenen en ziekelijke op de man spelen zat. Met mensen die enkel negatief zeuren maar zelf geen argumenten weten te bedenken kan ik niets. Jij ook een fijne dag. Terug naar het topic, hoe kon Jezus tot Zoon gedegadeerd worden, terwijl zelfs bisschoppen als Vader werden aangesproken?
Ook jij maakt je er (net als Dedis) al te gemakkelijk vanaf, dezelfde luiheid.

Waar maakte Jezus volgens jou de 'opmerking om niemand Vader te noemen'? Ik vermoed dat je je vergist, in de pré-christelijke Q-gezegden staat het in ieder geval niet. Maar Jezus zegt wel dat hij zelf één is met de Vader, dus indirect zegt hij het wel over zichzelf, dat hij Abba is. Of zijn leerlingen hem ook echt zo aanspraken weet ik niet, dat staat niet in Q. Maar in India noemen leerlingen zulke verlichte meesters wél altijd Baba (wat hetzelfde betekent als Abba). Daarom geloof ik ook niet dat Jezus pas door de christenen vergoddelijkt is, de spirituele meester (goeroe) ís al als God voor de leerlingen in dergelijke mystieke tradities. Dat komt ook overeen met hoe Jezus door bepaalde leerlingen benaderd wordt in sommige delen van de evangelieverhalen. Toch is de gewoonte om Jezus Abba te noemen niet voortgezet bij de christenen, áls ze al bestaan heeft daarvóór.
Het kan prima samengaan, een leermeester die door zijn leerlingen als God of Meest Geliefde behandeld wordt en Zijn volledige toewijding aan hun spirituele vooruitgang. Hij staat zoiets niet toe uit enig eigenbelang, dat heeft Hij immers niet, Hij leeft enkel voor Zijn missie. Daar wordt in onze materialistische samenleving nogal cynisch over gedaan, maar ze bestonden/bestaan echt, zulke leermeesters.

Wanneer Jezus is wie het christendom zegt dat hij is acht ik het zeer waarschijnlijk dat Jezus de opmerking om niemand Vader te noemen juist maakte omdat leerlingen de neiging hadden hem juist wel zo te noemen en hij niet kwam om als God aanbeden te worden maar om de weg te wijzen. Maar het is in de bijbel denk ik niet te vinden dat sommige leerlingen hem vader noemden. Maar dat weet ik niet.  Ik acht het waarschijnlijk dat zijn opmerking om niemand vader te noemen betrekking had op een concrete situatie van hemzelf en zijn leerlingen. 
Omdat hij in de hoedanigheid van de mensenzoon niet verhoogd wilde worden door zijn leerlingen, maar hen juist wilde verhogen in bewustzijn. 

Bright and shining. ?

In het Onderwijs van de figuur Jezus die in de Wijsheidsliteratuur, het boek met de titel Bijbel, optreedt, gaat het er natuurlijk niet om extra geboden erbovenop te leggen, laat staan die in beton te gieten.  De Bijbel is een hele dikke roman. Om beter te kunnen onderscheiden wie de figuur van de Guru Jezus nou eigenlijk was en wat Hij wilde zeggen en waarom Hij de dingen zei die Hij zei, kun je, zoals in de literatuurwetenschap te doen gebruikelijk is,  Zijn Eigen Woorden eens apart zetten van die van de leerlingen in het boek.  Zo voorkom je dat je net als het Wachttorengenootschap een flat character van de hoofdpersoon in het boek maakt en de geest uit het boek en diens hoofdpersoon verwijdert.
Voortschrijdend inzicht zal je dan leren dat de hoofdpersoon niemand verbood het woord vader te gebruiken voor bijvoorbeeld kerkvaders, maar ervoor waarschuwde andere mensen niet op een voetstuk te zetten, vooral niet op het voetstuk van De Vader.  Waarom niet, omdat de Hoofdpersoon in dat boek wilde onderwijzen dat een realiteit die Christus wordt genoemd zich in ieder individu persoonlijk zal openbaren.  Niet iedereen die de paus en andere leraren vader noemt zet die personen van vlees en bloed innerlijk op een voetstuk.  Wie literair karakteronderzoek doet naar de hoofdpersoon van dat boek zal ontdekken dat De Guru niet sprak over de stoffelijke wereld maar over de wereld van de geest. The God Particle in het diepste innerlijk in ieder individu

Hiermee is eigenlijk alles gezegd. 

Maar omdat je het Wachttorengenootschap hiermee afzet tegen de RKK nog het volgende.

De afschuwelijke liefdeloze praktijken van de leden van het Wachttorengenootschap anno 2020 gelijkstellen met het gebruiken van het woord vader voor de Kerkvaders die de Geest in de individu verzorgen, is als de nacht afzetten tegen de dag omdat je ogen het licht niet verdragen.

 
 
 

Nee, gewoon een tekstje lezen en dan het vergelijk maken met de wereld waarin we leven, ongeloof overvalt je. 
Pro forma
 

Ja, het is goed te merken.

Kostelijk dit. Je eigen bekrompen gedachtegang 'Heilige Geest' noemen. Sommige atheïsten, agnosten en andersdenkenden hebben meer 'Heilige Geest' in de nagel van hun kleine teen dan jij in je hele wezen.

Newsflash: het is ook een menselijk boek. Hoe je het ook bekijkt: het is door mensen geschreven. Dat is een feit. De eventuele goddelijke inspiratie is een geloofskwestie, geen feit.
"Alle spreken over boven komt van beneden, ook het spreken dat beweert van boven te komen."
Harry Kuitert

Wedervraag: omdat die teksten in de Bijbel staan geloof je dat ze daadwerkelijk van 'de allerhoogste God' komen? De Schepper van alles dat bestaat? De hele onmetelijke kosmos waarin de Aarde nog niet eens een zandkorreltje is? 
Op de rotsen stukslaan van baby's. Doorsnijden van pezen bij paarden. Verscheurd worden door beren.
Heb je niet in jezelf een moreel kompas dat aangeeft dat dit foute boel is? Gaat er nergens een belletje rinkelen? Heb je iets buiten jezelf zoals een boek nodig om te weten wat goed en fout is? Stel dat de Bijbel niet zou bestaan en je ziet dat iemand een baby stukslaat op een rots. Of dat de pezen van een onschuldig paard worden doorgesneden. Gebeurt er dan niks in jouw innerlijk? Of geldt voor jou dan: hij stond erbij en keek ernaar en meer niet? Dan ben je in mijn beleving niet meer dan een leeg omhulsel.

"If your god never disagrees with you, you might just be worshiping an idealized version of yourself."
Tim Keller

Jij denkt werkelijk dat je God bent he? Je kunt je verhaaltje nou wel blijven herhalen maar het is voor ieder weldenkend mens overduidelijk zichtbaar dat jij van jouw godsbeeld een God wilt maken, zodat je niet meer naar jouw godsbeeld hoeft te kijken en jezelf geestelijk niet verder hoeft te ontwikkelen.  En dat je acceptatie van jouw godsbeeld probeert af te dwingen door te doen alsof afwijzing van jouw godsbeeld tevens afwijzing van God zou zijn indien hij zou bestaan.   Dat is het manipulatieve werk van een mens en heeft niets met een God te maken.
Dat is het manipulatieve werk van de mens Hermanos2 die andere mensen wil onderwerpen aan zijn eigen godsbeeld.
Dus nogmaals: Jij bent een mens die van God een beeld heeft gemaakt. Jouw godsbeeld is God niet. Jouw acties keur ik af.  En als jij denkt dat jouw acties en godsbeelden van God komen, dan keur ik jouw God inderdaad af.  

En nu?

 

“ Je vergeet gemakshalve dat God Zijn Zoon weer levend heeft gemaakt.“
Oh. Je zoon doodslaan en hem daarna reanimeren. Nee dat maakt die vader goed.  Tuurlijk. 
 
“Overigens is het zo dat Jezus vrijwillig Zijn leven heeft afgelegd en er van mishandeling geen sprake is.”
Oh. Dus als je kind zegt dat papa hem af mag ranselen, verminken en dan vermoorden, is het goed dat papa dat doet.
Hoe gestoord moet je zijn om dat te blijven beweren?  De gemiddelde mens is in dat geval een stuk beter dan de God van christenen. Zie je nu echt niet in dat er iets niet klopt aan dat verhaal dat je is ingeprent? 
 
“Fijn toch zo een broer die de klappen voor mij heeft opgevangen!”
Ik ben sprakeloos. 
Met zo’n vader heb je geen duivel meer nodig.

Hallo Robert Frans,
Mooi thema. Oecumene. De titel werkt wat verwarrend. Er wordt in de titel een keuze aangeboden tussen orthodox en protestants. In het vervolgverhaal gaat het dan ineens over katholieken.  
Zendeling heeft een punt waar hij aankaart dat godsdienst een probleem is geworden daar waar zij een politiek machtsblok is geworden en dat die machtsstrijd zich van het begin af aan in de bijbel heeft doen gelden. Dat die machtsstrijd al begon toen de leraar, Jezus, vertrok. Als illustratie hiervan kan  2 Tessalonicenzen 2: 3  gelden, waarin de vertaling van apostasia: het vertrek,  in 1576 door de RKK is veranderd in “afval”. De vroegste bijbelvertalingen in het Engels, waaronder de 1599 Geneva Bible (nog voorafgaand aan King James uit 1611), Wycliffe 1384, Tyndale 1562, Coverdale 1535, Cranmer 1539, Breeches 1576, Beza 1583 en dus de Geneva Bible van 1599 en 1608 vertalen allemaal het zelfstandig naamwoord apostasia nog gewoon in the departure of the departing, het vertrek.  Wat volkomen in de context is. De katholieke vertaling in het Engels vanuit Jerome’s Latin Vulgate, gekend als de Reims Bible 1576,  was de eerste die de vertaling verandert in: de protestantse révolte.
In de eerste vijftien minuten van onderstaande lezing wordt dit besproken.
 
Indien God bestaat en de oorsprong van godsdienst werkelijk ligt in Gods openbaring dan zou de mens die zich daarop toelegt moeten groeien in bewustzijn en in liefde naar heel de schepping. Dus ook naar de aanhangers van andere godsdiensten en de zogenaamd ongelovigen.