Plume
-
Aantal bijdragen
2.016 -
Geregistreerd
-
Laatst bezocht
Berichten geplaatst door Plume
-
-
6 uur geleden zei TTC:
Als Christus de verlosser is, wordt vrijwel altijd het standpunt uitgedragen, dat de goddelijke Christus het lichaam van Jezus voor de feitelijke kruisiging verlaten heeft. Op die wijze wordt de kruisiging als een nederlaag voor de demiurg voorgesteld.
Zoiets? 1.09.
-
7 uur geleden zei Gaitema:
Dank je voor het delen. Heftig dat je dit allemaal hebt met gemaakt. Mooi om te zien dat je er een weg in hebt kunnen vinden. Jouw zelfbeheersing is een grote kracht.
Dat is niet “mijn” zelfbeheersing. Dat ben ik niet, dat is de Christus die beheerst. (na overgave).3 uur geleden zei Mcmadtasty:@Plume
Je noemt geen vreemde dingen, alleen, vanuit mijn eigen ervaringen, zie ik boosheid en andere uitingen meer als vlucht voor de emotie van het trauma. Zoals je al noemde, er is veel moed voor nodig die emotie in overgave toe te laten. Het is alsof het lichaam je tegen deze emotie wil beschermen door er een vervanging voor in de plaats te zetten.
Zo kun je het trauma dragen, zonder ook mogelijk ook maar enig besef te hebben dat er een trauma is omdat het helemaal uit het systeem verdwenen lijkt te zijn. Het is echter gewoon een herinnering die geblokkeerd wordt door muren van boosheid, eenzaamheid, verslaving, minderwaardigheidsgevoelens of wat het ook maar is waarin iemand veiligheid zoekt om maar niet (weer) te hoeven voelen, wat zo ingrijpend was.Op het moment dat de muren weg waren, was er niets om te vergeven en was er alleen maar intens verdriet en in dat verdriet het weg willen van het verdriet door opnieuw te willen focussen op vluchtwegen.
Helder. Bijzonder helder en gevoelig uitgelegd. Waarvoor dank.
-
9 uur geleden zei sjako:
Alleen Christus is in de hemel. Johannes 3:13 Bovendien is er nooit iemand naar de hemel opgestegen behalve hij die uit de hemel is neergedaald, de Mensenzoon.
De heiligen die met Jezus opstonden in Mat. 27: 52-53 waren in mijn optiek de vervulling van het beweegoffer die de hogepriester deed op het feest van de eerstelingen (Lev. 23: 10-11). Deze heiligen waren het "beweegoffer" van de eerstelingen van de oogst van zielen. De belangrijkste oogst zal de opname zijn. De vier hoeken van de oogst die overblijven, zijn de verdrukkingsheiligen die na de opname tot geloof komen (Lev.23: 22). Mat.27: 53 zegt dat ze de heilige stad binnengingen en door velen werden gezien. Dit was ook een generale repetitie voor het Koninkrijkstijdperk, waar de herrezen heiligen uit het Oude Testament en de herrezen heiligen uit de verdrukking zullen wonen bij de stervelingen die tot het einde van de verdrukking hebben doorstaan en vervolgens het oordeel over schapen en bokken hebben doorstaan en het Koninkrijk hebben bereikt.
-
-
2 uur geleden zei TTC:
In dit geval kunnen we evengoed morgen een miljoen op iedereen z'n rekening storten, koud kunstje.
Nederland heeft 37 miljardairs. Als 17 daarvan een miljoen mensen een miljoen schenken , en de 18e miljardair de schenkers een miljoen schenkt, hebben we allemaal een miljoen en zijn de economische problemen opgelost. Hebben we nog grofweg 19 miljardairs over. Daarvan kunnen er grofweg 19 miljoen buitenlanders een miljoen geschonken krijgen. Voor je het weet zijn er geen financiële problemen meer. En tijd en energie over om een andere weg in te slaan.Even een filosofietje tussendoor. 😉
-
16 minuten geleden zei Appie B:
Wat jij probeert te zeggen is dat vergeving als een opluchting kan voelen. Dat je het, zo gezegd, een plaats kunt geven en verder kunt. Daar ben ik het op zich wel mee eens ... maar dat moet je dan wel kunnen. In geval van een vermoord kind lijkt me dat uitermate moeilijk.
Dat kun je alleen in het geloof van Jezus Christus.
16 minuten geleden zei Appie B:Zeker als de dader geen spijt betuigd en zijn daden niet volledig opbiecht. Wat dan 'heer en meester' is over jouw innerlijk leven is dan niet de dader zelf, maar de gruwelijke dood en gemis van je kind.
Wat dan heer en meester is over jouw innerlijk leven is dus de dader. Want jij stelt dat jij niet kunt vergeven als de dader geen spijt betuigt etcetera. Je geeft hem de sleutels tot je hart in plaats van Christus.
Dit staat los van het verdriet en gemis van je kind. Dat is een verschrikkelijk kruis, wat Hij echter heeft gedragen en waar Hij je in zal dragen.
Kunnen vergeven is geen plicht, maar een voorrecht. Een voorrecht dat ieder mens is aangeboden aan het Levenschenkend kruis. Wie inziet dat haat verteert, grijpt de geboden uitweg met beide handen aan.
-
-
1 uur geleden zei Appie B:
Vergeven kan m.i. alleen als de dader daadwerkelijk oprecht spijt heeft van zijn daden.
Dus de dader blijft heer en meester over jouw innerlijk leven dan. Omdat jij hem die positie geeft. Hem boven God. En dat veroorzaakt lijden voor jezelf.
Uit de Bijbelse leer over de oordeelsdag kunnen we hoop putten en er genade aan ontlenen voor ons leven. Als we die leer aanvaarden, krijgen we hoop en verlangen om ons in te zetten voor rechtvaardigheid. Want hoe gering ons succes in dit leven ook mag zijn, we weten dat het recht uiteindelijk zal zegevieren - volkomen en volmaakt. Alles wat verkeerd was - wat wij moreel kwaad noemden - zal rechtgezet worden. Richten betekent rechtzetten. Begrip van, inzicht in die leer en dat besef stelt ons ook in staat om genadig te zijn, om te vergeven, en om af te zien van vergelding en geweld. Als we niet zeker weten of er nog wel een laatste oordeel volgt, dan zullen we als ons onrecht wordt aangedaan een vrijwel niet te onderdrukken neiging voelen om het zwaard ter hand te nemen en degene die ons onrecht heeft aangedaan te lijf te gaan. Maar als we weten dat niemand ergens mee weg zal komen, en dat al het onrecht uiteindelijk rechtgezet zal worden, dan kunnen we vredig verder leven. De Bijbelse leer van de oordeelsdag waarschuwt ons dat we én niet weten wat mensen precies verdienen én als zondaars zelf het recht niet hebben om straf uit te delen (Romeinen 2:1-16; 12:17-21). Dus het geloof in de oordeelsdag behoedt ons ervoor om te passief te zijn en om te gewelddadig agressief te zijn in ons najagen van waarheid en recht.
Maar het is datgene wat aan de andere kant van de dag van het oordeel (de bekering) ligt dat aan mensen die moeten lijden de meeste troost biedt. De opstanding van het lichaam betekent dat we niet slechts een troost ontvangen voor het leven dat we niet meer hebben, maar dat het echt hersteld wordt. We krijgen niet alleen het lichaam en het leven dat we hadden, maar het lichaam en het leven dat we graag hadden willen hebben maar nooit kregen. We krijgen een glorieus, volmaakt, onvoorstelbaar rijk leven.
-
Het is eigenlijk heel simpel. Als je geen vergevingsgezindheid koestert, en dus je lijden aan Christus geeft, dan sterf je. Een geestelijke dood. Degene die je het hardste treft daarmee ben je zelf.
Dit lijkt allemaal gemakkelijk gezegd en toch is het zo dat Zijn Juk licht is. Je wordt gedragen als je je vertrouwen op Hem stelt. Haat verteert je.
In Maria hebben we een voorbeeld ontvangen. De moeder Gods die haar zoon zelfs vermoord ziet worden. Ontzagwekkende genade die die vrouw heeft ontvangen om dat te doorstaan. “Waar de zonde heeft gewoekerd, werd de genade mateloos.”(Rom 5,20) Psalm 136 herhaalt telkens: “Tot in eeuwigheid is zijn genade.”
“U hebt geen beproevingen te doorstaan die niet voor mensen te dragen zijn. God is trouw en zal niet toestaan dat u boven uw krachten wordt beproefd: hij geeft u mét de beproeving ook de uitweg, zodat u haar kunt doorstaan (1 Korinthiërs 10:13)."
-
Remember this: your security is not in anybodies money, anybodies authority, anybodies power, your security is in Jesus,and Jesus alone.
-
Jezus noemde Judas zelfs vriend.
http://www.bodedesheils.nl/jaargangen/j127/j127_005_waarom_judas_als_apostel.htm
https://www.huisvanbelle.nl/jezus-wil-jouw-vriend-zijn/
Judas, die Hem zou uitleveren, had tegen de mannen gezegd: ‘De man die ik een kus zal geven, moeten jullie gevangen nemen.’ Judas liep recht op Jezus toe en zei: ‘Dag, Meester.’ En hij kuste Hem. Jezus zei: ‘Vriend, doe waarvoor je gekomen bent.’ De mannen kwamen dichterbij en grepen Jezus vast.” Mattheüs 26:48-50 [Het Boek]
-
-
1 uur geleden zei Wouter Philippaerts:
De arbeiders van het laatste uur krijgen evenveel als de arbeiders die de hele dag gewerkt hebben.
Hoe komt het dat Gods rechtvaardigheid niet afhankelijk is van de hoeveelheid werk dat iemand doet?
Omdat Hij het Zelf is die het Werk heeft gedaan.
-
-
De dader in mijn leven is gestorven in ontkenning. Zijn partner trachtte mij ertoe te bewegen die partner als het ware vrij te spreken door te doen alsof het zo’n goed persoon was en mij te proberen te dwingen dat te beamen. Dat heb ik niet gedaan, en de heling van mijn hart vergde dat ik er ook geen discussie van ging maken. Want de heling komt van God, hun erkenning heb ik niet nodig en het was door omstandigheden zo overduidelijk dat die sowieso nooit zou komen (de persoon heeft naar alle waarschijnlijkheid ook slachtoffers gemaakt onder zijn eigen zoons, alle symptomen waren aanwezig maar destijds was de kennis nog niet aanwezig die te herkennen als mogelijke symptomen van misbruik). Beide heb ik daarop dus buiten de deur van mijn hart gezet, maar ik heb ze wel vergeven in de kracht van Christus. Buiten de deur van mijn hart wil zeggen dat ik ze heb geholpen toen ze op mijn stoep stonden voor hulp, ze niet heb beschuldigd, maar ik heb hen niet de waarheid laten roven en hen niet mijn emoties gegeven, me niet met hen verbonden op emotioneel niveau. Vergeven ja. Vergeten, voor zover mogelijk. Wat rest is tussen God en hen. Ik kan ze niet “vrijspreken”, dat hoeft ook niet, want ik ben niet de aanklager.
Ontkenners te diep in je innerlijk leven toelaten is in mijn optiek overspel. Op de stoel van God gaan zitten. De realisatie van het Koninkrijk van God in jou is een zaak van individuatie. Ook in het geval van ontkennende daders. Oftewel de Verlossing is een persoonlijke aangelegenheid.
-
11 uur geleden zei Gaitema:
Dat was niet concreet zijn vraag. Want in ons geval gaat het zelfs om een zwager die we wel vergeven hebben, maar zelf ten eerste zijn daden ontkent en vervolgens zelfs een keer wegens seksueel misbruik van een minderjarige is opgepakt geweest. Hij leeft tegen over zijn huidige vriendin (na enkele scheidingen met gemaakte slachtoffers van seksueel misbruik verder) nooit wat opgebiegt hoogst waarschijnlijk. Het contact met hem gaat niet verder dan een familieapp en soms een familiedag. Hij wil ons ook bewust niet bezoeken. Ook de tweede dader (haar ex) heeft nergens spijt van gehad.
Ik ben het met je eens dat je kunt vergeven - overigens omdat Christus in je is en dit volbrengt en niet de mens - en tegelijkertijd iemand niet verder dan nodig in je leven toe te laten. Iemand die geen spijt heeft, ja het zelfs ontkent, in je leven toelaten alsof er niks is gebeurd, is hetzelfde als een nieuwe verkrachting. Je laat je dan nog geestelijk verkrachten. Er staat nergens in het Nieuwe Testament dat je je telkens opnieuw moet laten verkrachten. Jezus zei heb je naaste lief als jezelf. Als ik mijn wandaden ontken heb ik mijzelf niet lief en ook de naaste niet. En als ik mijn littekens ontken idem dito.
Zoals Charles altijd zegt: Obey God and leave all the consequences to Him.
Was getekend,
een ervaringsdeskundige.10 uur geleden zei Mcmadtasty:Vergeving is voor mij gerelateerd aan veroordeling
Ik vraag me sterk af of trauma gerelateerd is aan veroordeling.
ik kan me voorstellen dat men de pijn van een trauma verwerkt door veroordeling door de pijn in boosheid te kanaliseren.
Echter een trauma gaat volgens mij meer over datgene wat er is gebeurd dan wie het heeft gedaan.
De ervaringBoosheid is keihard nodig om een dergelijk trauma te verwerken. Het jezelf niet toestaan boos te worden is vernietigend, verlammend. Maar in boosheid blijven hangen is verterend en dus net zo vernietigend. Streven naar het kunnen vergeven is je hart zacht houden naar God en je te verlaten op Zijn Werk in jou. Dat gaat met vele ups en downs, met soms hele diepe dalen, maar juist in die dalen kun je de dragende kracht van God gewaar worden die onder alles en boven alles verscholen ligt. Ik zeg met nadruk streven naar vergeven, door het hart zacht te blijven maken naar God. Dat betekent dat de wil om te vergeven gekoesterd moet (noodzaak) worden, en dat je tegelijkertijd periodes van boosheid en diep verdriet kunt doormaken. Maar die gaan voorbij, ook al lijkt het soms lang te duren, of duurt het gewoon ook echt lang.
Mensen die weinig boos worden, die eigenlijk te lief zijn, hebben die boosheid juist nodig, omdat het trauma er eerst moet mogen zijn. De aanvaarding de erkenning wat er is gebeurd, wat voor impact dat heeft gehad, moet er eerst zijn. Als boosheid er niet mag zijn, kan de aanvaarding ook niet ontstaan, en de vergeving eigenlijk ook niet.
Mensen die gemakkelijk in woede ontsteken moeten leren rouwen, verdriet toelaten. Bij hen is het andersom.
Mensen denken vaak dat ze stoer zijn en sterk als ze boos zijn. In werkelijkheid vergt het verdriet toelaten veel meer moed. De moed tot overgave. Mensen die blijven steken in woede drukken het verdriet om het verlies (bv van onschuld) weg en komen niet aan verwerking en vergeving toe. Tot ze knappen.
-
7 uur geleden zei TTC:
Het antwoord op de vraag of roepen in de woestijn nu betekent dat er niemand in de woestijn is, of dat er niemand is die het hoort, weten wellicht alleen zij die in de woestijn roepen.
-
-
Wij boycotten ze al sinds ze daar begonnen met verplichte looprichting.
-
Voor Kruidvat tien andere drogisten. Online nog goedkoper ook.
-
Het lijkt mij dat een gewetensvol persoon geen buschauffeur kan blijven. Als je inziet dat je wordt gebruikt om schadelijke maatregelen door te voeren, en je hebt een scherp geweten cq bent van zeer goede wil, dan ga je daaraan vroeg of laat kapot.
-
In mijn optiek wordt er genocide gepleegd op de eigen bevolking door mondkapjes en coronaverhalen. Een mondkapje kan zelfs hartritmestoornissen veroorzaken. Het is zeer zeer ongezond en heeft geen enkel nut. Bovendien geraakt het lichaam in nood door stress. Een obstructie van neus en mond geeft een signaal af aan het lichaam dat er iets niet goed gaat. De mensen worden dag en nacht door de staatsmedia gehersenspoeld (als je daar nog naar kijkt, als je wijs bent zap je weg van die hersenspoeling). De bevolking wordt constant letterlijk en figuurlijk in een staat van paniek gehouden. Dit is bijzonder kwaadaardig als je het mij vraagt.
-
9 minuten geleden zei Bastiaan73:
Mondkapjes zijn al sinds 1 juni 2020 verplicht in het openbaar vervoer. Daar heeft iedereen zich aan te houden. Als je daar problemen mee hebt moet je geen gebruik maken van het openbaar vervoer. Ga dan lekker lopen of fietsen. Heeft niks met discriminatie te maken maar alles met een asociale klootzak die de problemen blijkbaar bewust opzoekt.
Zo'n eikel is geen meneer. Meneer komt van mijnheer en een heer is iemand die goede manieren heeft.
De tijd zal leren wie de echte asocialen zijn geweest.
Wat onverlet laat dat geweld uit den boze is.
-
(Hoe) kun je de moordenaar van je kind vergeven?
in Nieuws en actualiteit
Geplaatst · bewerkt door Plume
Ik sprak over het geloof van Jezus Christus.
Nochtans zeg je net dat je het niet zou kunnen. Kun je het nou wel of niet?
Nee. De dader is in jouw geval dan jouw heer en meester, Je hebt duidelijk gesteld dat de dader bepaalt hoe jij je voelt doordat de dader beslist of hij spijt heeft en betuigt of niet. Als hij besluit dat niet te doen, of zelfs geen berouw te voelen, dan blijf jij dus innerlijk zijn slaaf. Je hebt hem zelf de sleutels gegeven van jouw innerlijk, in plaats van aan Christus.
Vergeving heeft helemaal niets te maken met “zeggen” en dus noch met hoe iemand reageert. Het is het Grote Werk dat zich in volstrekte stilte in het innerlijk voltrekt na overgave aan Christus.
Zeer zeker wel. Je kunt geen twee heren dienen. Oftewel you cannot have your cake and eat it too.
Matteüs 6:22 -23 De kaars des lichaams is het oog; indien dan uw oog eenvoudig is, zo zal uw gehele lichaam verlicht wezen; Maar indien uw oog boos is, zo zal geheel uw lichaam duister zijn. Indien dan het licht, dat in u is, duisternis is, hoe groot [zal] de duisternis [zelve] [zijn]!"