Sjofar

Ik ben het niet met hem eens, maar ik vind het goed dat hij ook zelf onderzoek heeft verricht en veel heeft nagedacht. Hij voelde zich gevangen in het geloof, wat er op wijst dat er iets mis was, maar hij heeft het anders geïnterpreteerd dan hoe ik het zie. Dat is heel persoonlijk (hoewel ik wel geloof dat er maar één waarheid is). Over alle conclusies die hij trekt zou je nog oneindig veel kunnen discussiëren ...

Wat in Genesis 15 staat was een verbondsluiting. Dit staat dan ook zo beschreven. Wat met de duif en de tortelduif is gebeurd staat er niet expliciet, waaruit ik concludeer dat ze dan waarschijnlijk niet direct met de verbondsluiting te maken hebben. Daarom denk ik dat de vogels zijn gebruikt als brandoffer. Het heeft een link met de plechtigheid (o.a. het bloed), maar het is toch een ander onderdeel.

Het staat er niet expliciet, maar mij lijkt het logisch dat Abraham de tortelduif en de duif heeft geofferd. Zo'n offer is misschien wel te vanzelfsprekend om te vermelden, of er wordt vooral nadruk gelegd op de verbondsluiting met de gesneden dieren (waar God als brandende fakkel doorheen ging). De vogels werden niet doormidden gesneden, maar hun hals werd met de duim(nagel) doorgedrukt/-gesneden. Het bloed dat uit de vogels kwam zal ook zijn gebruikt voor de verbondsluiting. Ze zullen waarschijnlijk als brandoffer zijn geofferd. Duiven/tortelduiven werden vaker gebruikt door armere mensen, m

Ik bedoel de gemiddelde mens, die ik toch echt eerder sceptisch zie tegenover religie dan tegenover wetenschap. En begrijp me niet verkeerd, ik ben dan wel kritisch tegenover de wetenschap, dat ben ik ook tegenover religie. Ik ben gelovig, maar ik ga voor het overgrote deel mee in wat de wetenschap beweert. En het is inderdaad waar dat gelovigen minder snel sceptisch zijn tegenover hun eigen geloof, maar de gemiddelde mens (voornamelijk ongelovig), zal eerder sceptisch zijn tegenover religie, en heeft nooit geleerd om ook kritisch te zijn tegenover wetenschap. Mensen weten niet eens dat d

Ik denk niet dat je gradaties in neutraliteit hebt. Je bent het of je bent het niet. Je kan wel twijfelen over of iemand het is of niet, maar het moet 'ja' of 'nee' zijn. Maar je gelooft dus niet in volledige neutraliteit bij een opvoeding? Precies, één van de redenen waarom ik niet geloof in een neutrale opvoeding.

Dus iemand kan een beetje neutraal zijn? Ik begrijp je, maar het interesseert me wat andere mensen denken ? (en ik wil me niet aanpassen aan de wereld).

Dus een opvoeding is volgens jou altijd een onderdeel van een levensbeschouwing? Ook als het zou lukken om een kind op te voeden zonder één levensbeschouwing met de paplepel in te geven? Of vind je dat je als je neutraal wilt opvoeden (dus zonder één levensbeschouwing), je gelijk in alles neutraal moet zijn om de opvoeding pas een neutrale opvoeding te kunnen noemen?

Dat is wel een interessante gedachte. Maar stel dat er een neutrale opvoeding zou bestaan - waarmee ik een opvoeding bedoel waarbij de ouders geen levensbeschouwing aan het kind overdragen - dan kunnen die ouders hun kind toch in die zin neutraal opvoeden, zonder daarbij neutraal te zijn in hun mening over hoe ouders hun kinderen dienen op te voeden?

Ik begrijp je standpunt. Ik vind het wel jammer dat in deze wereld mensen veel vaker sceptisch zijn over religie, dan over 'wetenschap'. Veel dingen in zaken als de evolutietheorie, het ontstaan van het heelal, het ontstaan van leven, etc. zijn zaken die een mens nooit zeker kan weten. Bewijzen van die zaken tonen alleen aan dat het zo zou zijn kúnnen gegaan. Of het ook echt zo is geweest weet niemand, omdat niemand erbij was om het te aanschouwen en vast te leggen. Wetenschap gelooft dus als het ware in zaken (aannames), die niet verkeerd zijn, maar er wordt op scholen nooit bij gezegd dat he

Ik weet wel dat het niet zo zwart wit is. Bij de eerste vraag had ik vijf opties gemaakt, maar er verschenen er drie. Ik heb geprobeerd het aan te passen, maar ik weet niet waar het aan ligt. Ook weet ik niet hoe het er bij andere mensen uitziet, maar ik ging ervan uit dat het hetzelfde was. Het is mijn bedoeling dat mensen uitleggen hoe zij een neutrale opvoeding zien. Ik geloof, zoals ik al zei, niet dat een neutrale opvoeding überhaupt bestaat, dus ik kan je ook moeilijk zeggen hoe ik een neutrale opvoeding voor me zie. Ik heb gewoon gemerkt dat op religie de stempel indoctrinatie word

Gelovigen worden er vaak van beschuldigd hun kinderen te indoctrineren. Ze zouden hun kinderen neutraal moeten opvoeden. Is dit mogelijk? En noodzakelijk? Ik persoonlijk geloof dat iedere ouder zijn of haar kind laat opgroeien met levensbeschouwing. Als je alle bovennatuurlijke zaken vermijdt, kom je uit bij humanistische ideeën, wat ook een levensbeschouwing is. Ik ben benieuwd wat jullie vinden.

Ik vind het wel wat vreemd om over echte of neppe Bijbels te spreken... Het gaat over de correctheid van een vertaling. Bij het vertalen van de Bijbel zijn wel eens fouten gemaakt, wat komt omdat het draait om interpretatie. En het is ook zo dat bepaalde vertalingen relatief duidelijke fouten bevatten, al blijft het aantal erg beperkt. De Bijbel mag inderdaad geen leugens bevatten als het ook echt van God is, maar het moeilijke punt is juist beoordelen; het moet op de goede manier gebeuren. Helaas kunnen mensen snel geneigd zijn om te vertalen hoe het volgens hen klopt. Zo kan je ook contradic

Jezus is, zo staat er in de Bijbel, advocaat en rechter. God heeft onze zonden vergeven door de dood en opstanding van Jezus. Het is dus niet zo dat Jezus ons los van God heeft gered (zie bijvoorbeeld Johannes 3:16). God nam door Jezus onze plaats in zodat wij aan het oordeel kunnen ontkomen, en beloofde voor ons te zullen pleiten; onze advocaat te zijn. Dat er een oordeel zal komen staat vast. Vanuit menselijk oogpunt kan echter, na wat er is gebeurt, het oordeel niet meer rechtvaardig worden uitgesproken. God, de hele drie-eenheid, heeft aan onze redding bijgedragen. Welke combinatie je tuss

Ik begrijp vooral van je bericht dat jij van een heel andere cultuur komt dan zij. Daar is natuurlijk niets mis mee, maar door die verschillen in cultuur, zullen jullie afspraken moeten maken. Jij hebt je mening gegeven, en als ze zegt dat ze zich eraan zal houden, moet ze dat in principe doen en moet jij haar daarin vertrouwen. Als jij echter ook een stap in haar cultuur zet, zie je dat het voor haar een hele verandering is in haar leven om zich volledig aan jouw ethiek aan te passen. Hoe groter de verandering in regels, hoe moeilijker je je eraan kan houden. Daarom zal je een soort middenweg

Die beschrijvingen die je noemt, gaan over geslachtsgemeenschap. Ze gaan inderdaad niet over masturbatie, maar ze laten zien hoe het wél de bedoeling was. Masturbatie is een uitvinding náást de seks hoe God het heeft bedoeld. Als je lichaam een tempel van God is, wil je ook doen met je lichaam wat God eer aandoet. Als je dan ook met masturbatie God eer aan zou doen, dan is het toch wel vreemd waarom in de Bijbel dit 'middel tot lof' niet zou staan. Masturbatie is namelijk een stuk makkelijker dan vele andere zaken die wél tot Gods eer zijn. Waarom staat er dan nooit vermeld hoe iemand masturbe

Maar als je uit de Bijbel duidelijk kan opmaken dat seks voor man en vrouw is bedoeld (ga nu alsjeblieft niet in op de hetero voorstelling), dan concludeer ik dat masturbatie (seks in je eentje), niet de bedoeling is.

Het is inderdaad belangrijk om onderscheid te maken tussen wat wel en wat niet van God komt. Denk je nu echt dat alles wat niet mag ook letterlijk in de Bijbel staat, als het ook gewoon is af te leiden van de rest in de Bijbel? Het is toch ook niet zo dat je iemand met bijvoorbeeld een stoelpoot mag slaan, simpelweg omdat er niet letterlijk in de Bijbel staat: 'Gij zult uw naaste niet met een stoelpoot kwetsen'? Nee, je kan uit andere gedeelten in de Bijbel wel opmaken waarom zoiets niet goed is. Het draait ook om interpretatie van de Bijbel. Het gebruik van 'm.i.' hierbij, maa

In de Bijbel staat inderdaad niets over masturberen zelf, maar er staat wel hoe het wél moet, waar masturbatie m.i. niet bijpast. De Bijbel spreekt bijvoorbeeld wel over seks dat dient voor binnen een huwelijk (dat ze één vlees zullen worden), over het bedwingen van lusten van het vlees. Ja, ik vind die hiërarchie hoe die nu is ook enkel iets dat mensen van het geloof afhoudt.

De conclusie is anders dan datgene waarop je je mening baseert. Ik baseer me inderdaad niet op de katholieke catechismus, maar dat betekent niet dat we niet soms ook tot dezelfde conclusies kunnen komen. Oké, maar nu ga je eigenlijk nog niet in op mijn stelling. Als Robert Frans net als ik uitkom op dat je masturbatie beter niet doet, dan kan je toch moeilijk nog aankomen met 'kijk naar het misbruik in de katholieke kerk'. Ik neem toch aan dat je je mening over masturbatie ook niet laat afhangen van het misbruik in de katholieke kerk? Of wel? De goddeloze wereld is namelijk geen haar b

En wat als ik vanuit evangelisch christelijk oogpunt (ik zeg niet dat binnen deze stroming geen misbruik voorkomt, maar je lijkt me te vallen voor dergelijke clichés), zou komen tot een gelijkaardige conclusie als Robert Frans, wat betreft hoe seks bedoeld is (dan wel vanuit alleen de Bijbel gezien)? Ben je dan nog overtuigd van een Bijbel vol gevaarlijke, seksueel misbruik uitlokkende inhoud, of komen we dan nu aan de echte reden achter jouw mening?

De zevende dag is, net als het getal zeven op zich, natuurlijk ook heel belangrijk. Dat ontken ik zeker niet. De achtste dag staat voor overtreffen van de natuur, en heeft dus een andere symbolische betekenis. Ook de achtste dag is in de Bijbel een belangrijke dag, en ik kan het echt niet voor je verminderen omdat de zevende dag ook al belangrijk is... Over de sjabbat: dit is oorspronkelijk enkel een rustdag. Pesach is het feest dat de uittocht uit Egypte herdenkt. Als je de uittocht uit Egypte op de sjabbat herdenkt, is dat mooi (en dat wordt ook zeker gedaan), maar dat is niet waar die dag o

Ik zie de achtste dag ook niet als iets wekelijks. Sommigen zien dat echter wel zo. Ik wilde met de genoemde teksten laten zien wanneer de achtste dag genoemd werd, zoals je had gevraagd. Het gaat slechts om de invulling van de symbolische waarde van de achtste dag sinds de aankondiging van het Koninkrijk. Zoals je misschien in deze discussie al hebt gelezen, zijn daar verschillende meningen over. Maar als je dicht blijft bij de betekenis die de achtste dag had in het Oude Testament, dan zie ik hoe God de band herstelt met de mens. Toch staat er in de Bijbel beschreven wat de a

Nu schuif je de hele uitleg van @Robert Frans aan de kant door het misbruik in de katholieke kerk te noemen. Ik zie echter niet in waarom dit relevant zou zijn om te vermelden...

Je moet gewoon je lichaam gebruiken waar het voor bedoeld is door God. In de Bijbel kan je die bedoelingen lezen. Ik zou niet weten waar je daaruit op zou kunnen maken dat ademen een zonde is... Je mag iemand wel gewoon een mooie vrouw of man vinden. Dat betekent niet dat je in je hoofd aan het denken bent: 'ik wil wel seks met haar/hem' of 'ik begeer haar/hem'. Ik hoop dat je dat verschil ook wel ziet.

Maar vergeet ook niet dat Jezus zegt (Mat. 5:27-28): 'U hebt gehoord dat tegen het voorgeslacht gezegd is: U zult geen overspel plegen. Maar Ik zeg u dat al wie naar een vrouw kijkt om haar te begeren, in zijn hart al overspel met haar gepleegd heeft.' Dit houdt m.i. niet alleen in dat je niet naar een andere vrouw mag kijken als je getrouwd bent, maar ook dat je in het algemeen alleen maar over een vrouw mag fantaseren als die van jou is. Anders is de seks niet binnen je huwelijk alleen. Wat David deed bij Batseba, was eigenlijk het uitvoeren van het overspel dat hij al in zijn hart had