TTC

Volgens de de dertien geloofsartikelen van Maimonides. God bestaat God is één (dus geen Trimurti of Heilige Drievuldigheid) God is niet fysiek God is eeuwig God is enig De woorden van de Joodse profeten zijn waar Mozes is de voornaamste profeet De Thora is de primaire tekst van het jodendom Er zal nooit een nieuwe Thora komen God is alwetend God beloont degenen die de geboden naleven en straft hen die ze overtreden De Messias zal komen Ooit zullen de doden herrijzen Naar mijn weten komen alle signale

Deze wereld is des duivels, niet iets anders.

Ik kijk uit naar de dood en liefst zo snel mogelijk, in deze wereld verder leven is totaal nutteloos.

Er is niets om te lachen.

Tja, je zou evengoed een Jubeljaar in de Bijbel kunnen vermelden en het nooit toepassen, de schuldigen zijn altijd diegenen die het niet toepassen en/of niets van dit alles enig zonlicht gunnen. Gelieve de zinnen af te ronden met God en/of Jezus, in het andere geval zou enig argwaan kunnen gewekt worden.

Noem het zoals je wil, in ieder geval veel gezever.

Zo gaat het, het is een oneindige reeks die ook nog eeuwen kan doorgaan.

Zo is dat, er is geen ruimte meer voor iets anders en het kan oneindig voortduren omdat de Duivel je steeds nieuwe dingen aanlevert. Maar deze logica lijk je maar niet begrijpen waardoor je niet eens meer ziet wat mensen je trachten te zeggen, onverminderd buldert de trein verder zonder ook maar enige notie van waar het nu echt om gaat. Volledig in de ban ben je, gecultiveerd door het gezelschap dat je hiertoe aanzet onder het mom van het christendom. En dat ga je zelfs krachtdadig afstrijden op een manier alsof mensen niet in staat zouden zijn dergelijke spelletjes te doorzien. Maar doe rusti

De Duivel heeft je goed in z'n macht, zoveel mag wel duidelijk zijn.

Stap per stap zeggen ze al heel de menselijke geschiedenis, net zoals de sociale alternatieven al heel de geschiedenis niet gehonoreerd worden. En dan kom jij, om alle alternatieven af te breken. Puik!

Leg misschien eerst even uit hoe het er anders gaat uitzien, je hebt geen alternatief tenzij wat holle woorden waar niemand iets aan heeft. Zo doen ze dat al eeuwen, en er komt simpelweg niets van in huis.

En straks gaan we misschien besluiten dat God zichzelf voor de gek houdt?

Als die mogelijkheden er zijn dan zijn ze logischerwijs open, ik denk echter wel dat mogelijkheden ook uitgesloten kunnen worden waardoor er een soort van scheeftrekkingen en/of de zogeheten vastgeroeste ideologieën ontstaan. Dit kan zich mi uiten in het opdringen van slechts één visie, om hiermee een levendige of evoluerende religie buitenspel te zetten. Kortom, religie is toch iets meer dan een stereotiep welles/niets spelletje, meen ik.

Het is zoals je terecht stelt, het is nog steeds hetzelfde waardoor het tijdloos wordt. Ook het onbegrip hierover blijkt tijdloos, uitermate fascinerend is het.

Dat is ook wat er gezegd wordt, het godsbeeld evolueert waardoor hetzelfde op verschillende manieren ingevuld kan worden. Als deze verschillende visies niet gehonoreerd worden dan wordt het steevast verwarring troef, met in het verlengde een soort van dwaaldebatten die niet meer laten vermoeden dat de mens ooit in staat zal zijn om elkaar als mens te zien en hiernaar te leven.

Misschien moet je eerst sterven tot je ware zelf alvorens daar enige uitspraak over te kunnen doen? Gebonden en wet laat echter niet vermoeden dat je die vrijheid hebt, al is alles voor subjectieve interpretatie vatbaar. Heb altijd begrepen dat het toekomstvoorspellingen zijn met meerdere scenario's die mogelijk worden, feilloos wordt mi dan relatief afhankelijk van de menselijke keuze en/of de bekrachtiging van deze of gene profetie. Maar dat kan op elk moment in de menselijke geschiedenis geopperd worden, meen ik.

Interessante, zelfs opzienbarende, wending binnen het theologische onderzoek, mensen die zich tot God keren zouden zich schromelijk kunnen vergissen. Althans, zo luidt het volgens diverse bronnen. Anders gezegd, het vereren van een God buiten ons laat niet toe de God binnenin te (h)erkennen, om op die manier als dood verder te leven in de veronderstelling Godsdienstig te zijn. Stellingen ter dialoog, jullie mening?

Het vereren van afgoden maak mensen als doden, dit is anders dan wanneer je God in jezelf opwekt.

Omdat je ons in verwarring brengt door telkens van hoedanigheid te wisselen, de ene keer doe je alsof je God bent en beetje later ontken je dat weer. Zie je, je zegt het zelf.

Begrijp je de onderliggende boodschap niet misschien?

Omdat er geen andere is, of ga je nu plots beweren dat het anders is?

Zo gezien wel Sjako, tenzij het napraten is uit een boek waarna het gebruikt wordt als slagwapen. Maar we zijn afgeweken, waarom zou voor hetzelfde de namen van plaats verwisseld worden? Kan me niet inbeelden dat zoiets eenvoudigs niet eens opgemerkt wordt, zou wat zijn moest dat het geval zijn.

Het is net andersom, je doet je voor als God maar je kan vanuit die positie niet de enige zijn omwille van alle anderen die dat ook zijn.

Misschien is het raadzaam om eerst wat zelfonderzoek te doen Sjako, hier in de zin van diepe contemplatie en onthechting van datgene dat je denkt dat waar is. Anders zal je, vrees ik, nooit begrijpen wat ermee bedoeld wordt.

Volgens mij ben je dat wel, in het andere geval zou je het ook niet kunnen worden, wat je al was.