TTC

God bestaat, begrijp je het dan beter?

Dat is wat er staat, een ambiguïteit of dubbelzinnigheid betreft de mogelijkheid om aan teksten uiteenlopende betekenissen toe te kennen.

Een ambiguïteit of dubbelzinnigheid betreft de mogelijkheid om aan teksten uiteenlopende betekenissen toe te kennen. In ons vaak inherent onbewuste streven naar zelfactualisatie kunnen deze dubbele betekenissen steeds helderder worden en enige verwondering opwekken, alsof het leven zich plots begint te openbaren als een waarachtig mysterie zoals we het eerder nog nooit gezien hebben. Bijzonder genoeg, het leven blijft exact hetzelfde maar toch volledig anders met mogelijks nog veel meer inzichten in het verschiet. Maar ook hier veel valkuilen en aandachtspunten, sterk afhankelijk van de wijze

Het gaat goed met de mensheid, misschien heeft dat een reden die we nog niet begrijpen.

Zelfactualisatie kan helpen om te zien dat alle wegen naar Rome leiden, het spreekt denkelijk voor zich dat we die weg dan ook dienen te bewandelen en niet steeds enkel zeggen dat je hem volgt.

Dat is hetzelfde, nu nog springen.

Daar lijkt heel die kwestie op inderdaad, in ieder geval minder eenvoudig dan de wedergeboorten van de Albert Heyn.

Het is voor dubbele interpretatie vatbaar, want wie loochent wat binnen de cluster ware/valse zelf? Ontkent het valse zelf het ware zelf of is er enkel het ware zelf dat zichzelf loochent om op die manier de zoektocht naar zichzelf in stand te houden? Ja, het is op z'n minst enorm verwarrend wanneer ontkenning hierin een rol begint te spelen.

Er zijn verschillende visies mogelijk. Dit ging over de vraag wat zelfloochening zou kunnen betekenen, denk de kwestie tussen het valse en ware zelf.

Anderen noemen dat het proces van heiliging, het gaat natuurlijk niet om de naam maar om de beleving.

Zelfactualisatie is geen eenvoudig proces, het kan mensen ook totaal ontredderen met gevolgen die niet altijd zo prettig zijn.

Het is eigen aan christenen, is een evidentie naar z'n aard.

Is dat niet hetzelfde als altruïsme?

Een en ander wordt snel duidelijk wanneer dat punt zelfactualisatie bereikt wordt, denk daarom ook dat die zogeheten wedergeboorte niet zo prettig is dan men wil voorstellen. Dat zoiets kan zonder aanverwante gevoelens lijkt me twijfelachtig, denk zelfs dat die gevoelens ook veel extremer ervaren kunnen worden.

Ontkenning is een psychisch afweermechanisme. Het verschijnsel treedt op als iemand wordt geconfronteerd met gevoelens of emoties die moeilijk of helemaal niet te accepteren zijn. De persoon spreekt dan de feiten tegen om het negatieve gevoel niet te hoeven confronteren. (bron)

Wat is zelfloochening binnen deze context?

Zelfactualisatie lijkt minder makkelijk dan de theorie laat vermoeden, eerder angstwekkend wat je dan te zien krijgt.

Onderzoek maakt duidelijk dat het toch niet zo is zoals je beweren wil.

Het beschikbare is niet altijd gekend door iedereen, dit kan ook indruisen tegen de eigen opvatting hierover waardoor er enige frictie kan ontstaan. Binnen het kader van zelfactualisatie zijn dit bijzondere aandachtspunten die best niet onderschat kunnen worden.

Zou het dan ook niet nuttig zijn om eerst gedegen kennis te nemen van dat wat voor iedereen beschikbaar is?

Hoe zou je dat te weten kunnen komen?

Zou het kunnen dat men kampt met die elementen van beperkte- en/of begrensde rationaliteit van waaruit een en ander volgt?

Als er al zoiets bestaat als hoogheidswaan dan kunnen we ons legitiem de vraag stellen of laagheidswaan ook bestaat, dit niet om het ene beter te laten lijken dan het andere maar als een ernstige vraag binnen het kader van een herstelonderzoek. Al doende komen we terecht bij de elementen van beperkte- en/of begrensde rationaliteit, hiermee zeggend dat niet iedereen beschikt over dezelfde kennis om een gegeven probleem op te lossen. Hierbij, een werelds probleem kan als megalomaan gezien worden, naar analogie zou dan de oplossing ook megalomaan genoemd kunnen worden. Ik denk dat we hiermee alva

Een gedegen herstelonderzoek kan beslist helpen, zij het met een netelige kanttekening omdat je misschien dagelijks en extreem bewust getuige wordt van iets dat je zelf in de verste verte niet eens had verwacht alvorens hieraan te beginnen. Het mag dan ook snel duidelijk worden dat zoiets best in alle sereniteit en met zorg behandeld kan worden, ter vermijding van nog veel meer tumult dat geenszins zou stroken met wat de vreedzame en goedbedoelende betrokkenen in alle ernst nu net trachten te zeggen. Kortom, het nuchter beschouwen van de wereld waarin we leven geeft het romantische hier en nu

De premisse was ooit, de waarheid komt tot stand door in tijden van crisis onzin maar genoeg te herhalen. De vraag stelde zich of er in deze stelling geen anomalie was gekropen in die zin dat de crisis niet nu net een gevolg was van het herhalen van onzin, zij het misschien niet eens bewust waardoor we telkens opnieuw geconfronteerd worden met dezelfde perverse effecten. Dit zou immers betekenen dat we een systeem onderhouden dat na verloop begint te lijken op een auto-immuunziekte, met inbegrip van allerhande neveneffecten die we misschien niet altijd goed begrijpen maar wel bestrijden omdat