TTC

Beetje om medelijden te krijgen, vraag het anders eens aan een chirurg die iets meer aandacht aan de dag kan leggen. Kan je eens een circulair diagram voor opmaken, zo kom je uit bij rond de pot draaien.

Probeer het eens, stond er nog bij. Wellicht denk jij aan schaapjes op het droge halen, in de zin van zoveel mogelijk geld binnenrijven.

Die paradoxen staan op Wikipedia, handig in relatie tot onderscheidingsvermogen en diverse anomalieën.

Wikipedia maakt het nog eenvoudiger, door een reeks paradoxen netjes gebundeld aan ons te presenteren.

Kwestie van introspectie, probeer het misschien eens.

Beetje inzicht kan nooit kwaad, dat schaap verwijst naar het innerlijke kind in ons, zonder beperking dus.

Voortschrijdend onderzoek laat schrijlings nog opmerken dat nogal hooghartige termen zoals ‘deus ex machina’ misschien niet zozeer tot stand komen door het gemis aan onderliggende argumentatie, dan wel gelegen in de verwachte onwaarschijnlijkheid dat een reeks anomalieën in milde overreding zouden kunnen opgelost worden.

We wensen je het van harte toe nochtans, dat je het mag redden.

Stel dan maar niet te simpele vragen, of de puzzel klopt niet meer.

Als de premisse is dat we antwoorden kunnen vinden in op zichzelf verwarrende begrippen zoals paraconsistente logica, kan je dat misschien maar beter in de handen laten van experten die dat eerst deskundiger onderzoeken kunnen alvorens hier misschien te voorbarige conclusies aan te koppelen.

Als we een tijdmachine hadden, zouden we naar het verre verleden kunnen reizen en de jeugd van de zon rechtstreeks kunnen observeren. Maar aangezien dat niet mogelijk is, kunnen we beter op zoek gaan naar jonge sterren die qua grootte en samenstelling erg lijken op onze zon.

Kunnen we weer een heel eind verder, en in de niet-eeuwigheid is het altijd koude oorlog.

Het is geduldig wachten op de tijd, want die is er nog niet rijp voor.

Of we het nu achterpoortje of wormgat willen noemen, aan ezelsbruggetjes is er geen schaarste.

Sommige van die modellen lijken toch een beetje op IKEA-handleidingen, het is altijd even zoeken hoe je ze nu best kan lezen om effectief tot iets te leiden dat lijkt op wat in de reclamefolder staat.

Heraclitus’ strijd is de vader der dingen doet het wonderwel nog steeds prima, zodat straks de kracht van eenvoud tot een nachtmerrie verheven wordt.

Een element van een meerdere standaarddeviaties vanaf het gemiddelde, qua aangeboren gelaagdheid van prikkelverwerking, bevat de kiem voor cognitieve empathie jegens een ander element van een soortgelijke anomalie. Dit opent de mogelijkheid voor next level wederzijdse affectieve empathie, het elixir tegen vereenzaming.

Heel misschien dat een verhoogd empathisch vermogen ook toegeschreven kan worden door a priori voor onszelf een aantal zaken helder te maken, en dat de manier waarop dit proces kan versnellen zodat het vereenzaming en ervaren onbegrip in de hand werkt, averechts.

Het voor sommigen ‘meewarrige’ is dat wat zich gradueel ontvouwt door positieve desintegratie, zodat we steeds minder hoeven te weten om het chaotisch complexe op een congruente manier te ontrafelen, simpel.

De waardeloosheid van ervaringskennis binnen een gegeven vakdomein merk je snel wanneer het aan jou is om er hulpvragen over te stellen. Maar je leert wel een nieuwe overvloed aan dure woorden kennen, van toepassing binnen andere vakdomeinen.

Die giraffenmetafoor van het basistraject NVC zindert nog na, het is toch allemaal niet zo simpel dan een paar schetsen op een witbord doen vermoeden.

Over dat financiële omslagpunt zullen we het later nog wel eens hebben, wanneer je daartoe in staat bent.

Sommige informatiestromen kunnen ons toekomen als een tsunami waarin subtiele nuances niet alleen ontbreken maar ook geen kans krijgen om te aarden, maar bij de mindfulness kunnen we wel snel even uit deze maalstroom stappen om dan met een geïmproviseerd surfplankje die woeste tsunami te trotseren. Het enige dat we maar kunnen hopen dat niet nog veel meer lotgenoten door die tsunami gegrepen worden, want dat zou onvoorbereid en zonder aangepaste ggz-expertise wel eens, wat eenvoud en kleine dingen betreft, een flinke bolwassing kunnen worden.

Erg, heel erg, wanneer blijkt dat de bal in de stimulus zit, komt nu de aap uit de mouw.

Engeltjes met harpjes, misschien dat je dat liever leest. Veel maakt het eigenlijk niet uit, het verandert immers niets aan die universele stimulus die als een circulair diagram blijft functioneren.