Mohawk

Ook Psalm 82 en Deuteronomium 32 spelen zich af op aarde. In Psalm 82 staat: "Wel heb Ik gezegd: Gij zijt goden, ja, allen zonen des Allerhoogsten". Wat hetgeen bevestigd wat ik schrijf: "omdat wij van oorsprong volmaakt geschapen geesten zijn. Zonen Gods!"

Satan is bij het ontstaan van de schepping "op de aarde gekieperd" of beter gezegd; naar de aarde verbannen met zijn gevolg. In het universum, 'het uitspansel' wordt hij niet toegelaten en heeft hij geen invloed, alleen op aarde kan hij mensen in hun gedachten beïnvloeden en de geesten rond de aarde die onder zijn gezag staan. Het gevallen geestelijke in de materie kan hij niet beïnvloeden maar het gevallen geestelijke in de laatste materiële vorm wel, wat duidelijk te zien is aan hoe wij met elkaar en de natuur omgaan. We leven inderdaad in de eindtijd Hermanos en daarom is en wordt veel geopenbaard waarover voorheen een sluier lag.

Je kunt mij alles vragen, dan geef ik antwoord en licht ik toe wat ik geloof en waarom. Het heeft niet zoveel zin om over alles een discussie met mij aan te gaan. Het gaat over dingen die niet bewezen kunnen worden. Bijbelcitaten zijn voor mij geen bewijs, ook al bevestigen die meestal wat ik geloof. De dingen die ik schrijf stemmen wel overeen met bijbelteksten, maar citaten daaruit gebruiken doe ik maar af en toe. Als bijbelteksten niet voor mij als bewijs kunnen gelden dan is dat voor een ander ook zo. Bovendien opent zich bij het lezen van bijbelteksten een hele wereld die ik vaak niet of maar gedeeltelijk kan verwoorden, voor een ander moeilijk te verstaan en te geloven.

Christus geest staat aan het begin van de schepping, er zijn in de oudheid ook profeten geweest, zo zijn de bijbelse geschriften tot stand gekomen. Echter de mensen die deze geschriften lazen werden niet allemaal door de geest van Christus geleid en deze geschriften zijn, mede daarom, niet zuiver en compleet bewaart gebleven. Zo ontstond de dwaling, die de mens Jezus openbaar heeft gemaakt door de Waarheid te verkondigen en de leugen in het Licht te zetten, zodat de mens waarvan de geest in verbinding staat met zijn Geest het kan zien en onderscheid kan maken.

Hermanos, je kunt het evangelie als leidraad nemen. Jezus heeft ons laten weten wat nodig is om in de Waarheid geleid te worden. De weg! Heb God lief boven alles en heb je medemensen lief. Dan voldoe je aan de universele wet die de Liefde aan ons gesteld heeft. Liefde is de richtlijn, Liefde is de graadmeter! Zonder worsteling geen zegen en die worsteling vind plaats in de mens zelf. Wij moeten zelf de strijd met de liefdeloosheid in ons aangaan. Een liefdevol mens gaat niet verloren, veel schriftgeleerden wel.

Het gevaar bij het bestuderen van de bijbel bestaat hieruit. Achter alle verhalen en woorden gaat een geestelijke wereld schuil die voor de mens verborgen is. De verhalen gaan over een voor mensen onzichtbare geestelijke wereld, waar geestelijke wetten heersen die ons mensen beïnvloeden, omdat wij van oorsprong volmaakt geschapen geesten zijn. Zonen Gods!

De aarde is een afspiegeling van de geestelijke wereld, iedere materiële vorm heeft een geestelijke inhoud. Dus ook in de natuur liggen veel antwoorden verborgen voor wie het wil zien, maar de aarde vormt ook een gevaar voor wie eraan voorbij gaat en de natuur en haar wetten negeert.

De geestelijke betekenis die achter de bijbelse geschriften en de materiële schepping schuilgaat kan alleen door de geest van Christus "zichtbaar" worden gemaakt aan een mens. Als de bijbelse verhalen of de materiële schepping worden verklaart zonder de leiding van de geest van Christus hierin neemt de geest van de antichrist het over. En deze bedient zich maar wat graag van vrome woorden en bijbelcitaten, ook het gebruik van de naam Jezus schuwt hij niet. Met als doel zoveel mogelijk dwaalleren te verspreiden. En daarom vormt de bijbel ook een groot gevaar. Het lezen ervan is niet vrijblijvend! Wij zijn prooi op het moment dat wij de bijbelse geschriften bestuderen en antwoorden zoeken. Alleen onder bescherming en leiding van de geest van Christus is het aan te bevelen de bijbelse geschriften te bestuderen! Dan openbaart Christus' geest wat nuttig voor ons is en de rest blijft voor ons verborgen als we daar nog niet klaar voor zijn.

Gepraktiseerd boeddhisme zou voor Foppe68 een heel goed nieuw begin kunnen opleveren. Het zou de uitgedroogde hard geworden  grond kunnen omploegen en weer zacht maken. Een uitstekende uitgangspositie om te leren luisteren naar de Geest.
Ik kan van harte het boek van Thich Nhat Hanh aanbevelen, getiteld Het Hart Van Boeddha’s Leer. Dat is in ieders dagelijks leven direct toepasbaar. Oefenmogelijkheden genoeg.
Soms is het beter of noodzakelijk om eerst maar eens helemaal niets meer te weten.  Dat kan een hele goede  uitgangspositie zijn om voor de Waarheid ontvankelijk te worden.  Het lijkt mij dat ont-weten voor teleurgestelde ex-christenen een goede en misschien wel noodzakelijke tussenstap is om opnieuw ontvankelijk te worden voor het Evangelie. Maar vergis je niet, gepraktiseerd boeddhisme zoals in het genoemde boek kan zeer confronterend zijn. Deze levenshouding confronteert de mens vooral met zichzelf. 

Nogmaals: God en de Bijbel vallen niet samen. Als ik in een boek iets lees over planten, dan kan ik deels de proef op de som nemen door buiten de desbetreffende planten op te zoeken en te checken of het waar is wat er in het boek staat. Als in een boek staat dat margrieten bloeien vanaf de maand mei, dan kan ik ze buiten opzoeken in de goede periode en bevestiging vinden of niet. Zo zijn de verhalen van de Bijbel voor mij ook een aanleiding om dingen te proberen. De Bijbel bewijst niets, de Bijbel stelt iets dat in het echte leven al of niet bewezen wordt. Omdat jij de Bijbel als een bewijsboek blijft zien, om voor mij onduidelijke redenen, wrijf je mij van alles aan waarin ik mij niet herken.
Binnen het boek dat de Bijbel is, is het een gegeven dat Adam en Eva uit het paradijs zijn gezet, net als de kruisiging of ook dat God de wet aan Mozes gaf. Alles kan verzonnen zijn. Wat betreft Paulus snap ik zijn plek wel. Hij schreef veel, daarom heeft hij een onevenwichtig grote plek. Maar inhoudelijk is hij wel belangrijk geweest om een eenheid te smeden van Joden en heidenen. En hoe hij met die uitdaging omging, daar kunnen we ook vandaag nog veel van leren. Maar voor mij het belangrijkste is hoe zijn geloof tot stand kwam. Hij was een onberispelijke Jood die het met jou oneens zou zijn dat je de wet niet kon houden. En toch deed hij daar afstand van - alles waar hij zijn leven aan had gewijd voor zijn bekering achtte hij vuilnis. Jij probeert mijn gangen na te rekenen om tot het oordeel te komen dat ik een cherry picker ben. Christelijke vrijheid maakt in zekere zin ongrijpbaar.
Het is juist magisch denken dat de redding tot stand komt door middel van een kruisiging. Wat je zegt: er werden meer mensen opgehangen. De kruisiging is niet een magisch iets dat redding veroorzaakt. De Joden hebben Christus volgens de Bijbel verworpen. Dat is de logica binnen de Bijbel. De vraag voor ons is of we dat tot onze overtuiging maken. Het is niet jouw overtuiging. Ik voel me wel deel van de mensen die Jezus verworpen hebben. Als dat magisch is, nu ja, dat zij zo. Ik zou ook kunnen zeggen dat jij inlevingsvermogen mist.
Ik begrijp dat het moeilijk voor je is om te begrijpen dat je enerzijds een consistente visie op de Bijbel kan vormen en anderzijds de consequenties die je voor jezelf trekt. Nogmaals, we kennen het paradijsverhaal slechts via de schrijvers en we hebben niets om de historische waarde ervan te bepalen. Wat we wel hebben is de notie van het menselijk tekort dat in de christelijke leer erfzonde heet. Laat dat nu ook de relevantie zijn van het paradijsverhaal, namelijk dat we afgescheiden zijn van God en dat ons werk getekend wordt door lek en gebrek.
Jij zeult een hoop ballast mee, waardoor je niet onbevangen kan luisteren, maar steeds klaar staat met je oordeel. Terwijl jezelf volgens mij niet gelooft in een goddelijk gezag van de Bijbel, probeer je mij iets aan te meten dat ik ook niet geloof. Zoals ik tegen Sjako zei: ik geloof dat de Bijbel geïnspireerd is, maar niet gedicteerd. Maar ik vraag me af of je daar ooit over hebt nagedacht.
Maar dat zit dus in jouw hoofd dat ik een onderscheid leg tussen teksten die wel van God komen en teksten die niet van God komen. Maar dat onderscheid zit in jouw hoofd. Ik lees de Bijbel als een boek van mensen over God. En toch door die Bijbel heen denk ik dat God spreekt, maar dat hang ik niet op aan specifieke teksten. Het is meer als degenen die de canon vaststelden: er waren veel boeken van mensen over God, maar slechts een deel daarvan kwam door de selectie. Omdat ook zij daarin het spreken van God herkenden. En waar dat dan in zit? Als het Oude Testament goed was geweest, was er geen Nieuwe Testament geweest. Waarom hebben we dat Oude dan nog? In elk geval om het spreken van het Nieuwe Testament beter te begrijpen. Maar dit betekent wel dat teksten in de Bijbel verschillend gewogen worden. Zoals ergens in het Nieuwe Testament staat: de wet is door Mozes gekomen, maar genade en waarheid door Jezus Christus. Het is door Jezus Christus dat ik ook de onvolkomenheid van het Oude Testament durf te benoemen. En de profeten zeiden al: God heeft die offers echt niet nodig, als Hij die wil, is de Libanon nog niet eens toereikend als brandhout. En over de Sabbat zegt Jezus: die is er voor de mens, niet andersom. En neem ook de vrienden van Job: ze zeggen allemaal dingen over God - dat kan je lezen in de Bijbel; maar je leest ook dat God tegen Job zegt dat de vrienden niet goed hebben gesproken. Dat zou een eyeopener moeten zijn voor allerlei vrome praatjes, want de gedachten van die vrienden kan je ook elders in de Bijbel lezen. Wat je zelf al zei: er is evolutie in de Bijbel. En wie daar niet mee rekent, vind ik een luie Bijbellezer.

Gelukkig maar, ik was erg verbaasd toen ik die berichten van jou las maar kan ze zo gauw niet terugvinden. Als ik er weer tegenaan loop zal ik het bij je in herinnering brengen.

Maar om weer 'on topic' te raken is het denk ik goed om het hierbij te laten. Nogmaals wat ik schrijf over de 'menswording van God' stemt overeen met wat Christus' geest mij heeft geopenbaard door het woord en stemt ook overeen met de bijbelse geschriften. Dat er ook andere interpretaties bestaan, voor zover het de bijbelse geschriften betreft, is een feit.

Eerder schreef ik: "Alleen onder bescherming en leiding van de geest van Christus is het aan te bevelen de bijbelse geschriften te bestuderen! Dan openbaart Christus' geest wat nuttig voor ons is en de rest blijft voor ons verborgen als we daar nog niet klaar voor zijn." Deze bescherming en leiding wordt verkregen door oprecht en aanhoudend gebed, omdat ik in een ander topic heb gelezen dat je het niet nodig vindt om te bidden gaat het daar al mis.

Wat ik schrijf is niet 'mijn visie'. Ik schrijf wat de geest van Christus mij geopenbaard heeft door zijn woord. Als je wil weten of de geest van Christus in jouw leven de leiding heeft kun je jezelf onderzoeken en vaststellen of de Liefde werkelijk in je is, wat je kunt beproeven aan de wijze waarop je met je medemensen, ook je vijanden, omgaat.

In de katholieke kerk gedoopt en in mijn jeugd misdienaar geweest. Later in een evangelische gemeente nogmaals gedoopt maar uiteindelijk bewust de kerk verlaten en mijn eigen weg in het geloof gegaan. Toch voel ik mij zeer verbonden met de ware Kerk van God, die bestaat uit Jezus' volgelingen. De reden dat ik de door mensen opgerichte kerk heb verlaten is omdat ik mij niet kan vinden in de leer die wordt verkondigd en priesters die arbeiden voor loon niet vertrouw. Het draait in de door mensen opgerichte kerken voornamelijk om geld en macht, daar houd mij het liefst verre van. De ware Kerk is niet afhankelijk van geld en niet uit op macht, dus daar sluit ik mij liever bij aan. Het is niet zo dat ik gelovigen hun kerk niet gun of vind dat zij daaruit weg moeten gaan. Het is goed om samen een gemeente te vormen en de omgang met andere gelovigen is ook iets waard, maar voor mij is het een gepasseerd station. Zonder de kerk waarin ik ben opgegroeid zou ik waarschijnlijk nooit getriggerd zijn mij in het evangelie te verdiepen dus ik ben de kerk ook dank verschuldigd, want het evangelie betekent veel voor mij.

In de katholieke kerk gedoopt en in mijn jeugd misdienaar geweest. Later in een evangelische gemeente nogmaals gedoopt maar uiteindelijk bewust de kerk verlaten en mijn eigen weg in het geloof gegaan. Toch voel ik mij zeer verbonden met de ware Kerk van God, die bestaat uit Jezus' volgelingen. De reden dat ik de door mensen opgerichte kerk heb verlaten is omdat ik mij niet kan vinden in de leer die wordt verkondigd en priesters die arbeiden voor loon niet vertrouw. Het draait in de door mensen opgerichte kerken voornamelijk om geld en macht, daar houd mij het liefst verre van. De ware Kerk is niet afhankelijk van geld en niet uit op macht, dus daar sluit ik mij liever bij aan. Het is niet zo dat ik gelovigen hun kerk niet gun of vind dat zij daaruit weg moeten gaan. Het is goed om samen een gemeente te vormen en de omgang met andere gelovigen is ook iets waard, maar voor mij is het een gepasseerd station. Zonder de kerk waarin ik ben opgegroeid zou ik waarschijnlijk nooit getriggerd zijn mij in het evangelie te verdiepen dus ik ben de kerk ook dank verschuldigd, want het evangelie betekent veel voor mij.

Lucifer wordt niet voor niets "morgenster" en "zoon des dageraads" genoemd.

Het gaat er om dat de Liefde het offer aan het kruis heeft volbracht en de Liefde is de Vader. Wijsheid kwam naar de aarde en nam de Liefde met zich mee, omdat zij onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden. 

Satan (Satjan) betekent zoveel als verhinderaar of tegenstander, maar dat is Lucifer in het begin niet geweest. Lucifer is niet geboren maar uit de Liefde zelf verwekt. De geest van Jezus is uit de wil van Lucifer en de scheppingskracht van de Liefde geboren. Daarom is hij de eerstgeborene, want na hem volgden velen.

De 'zoon des dageraads', Lucifer, is door hoogmoed ten val gekomen. Lucifers' wil was in het begin gelijk aan de wil van de Vader en Lucifer was één met de Vader. Ook de geesten die na Lucifer werden 'geboren' waren volmaakt en leefde in harmonie met en naar de wil van de Vader, waarmee zij wel in gedachten communiceerden maar die zij niet konden zien.
Pas veel later, na eeuwigheden, werd Lucifer hoogmoedig en beschouwde al de geesten die uit zijn wil waren geboren als bezit, hij wilde door hun aanbeden worden en een eigen troon oprichten. Zonder de scheppende kracht van de Liefde zouden deze geesten nooit geboren zijn maar daar was hij blind voor en begon een opstand tegen de Liefde, de Vader zelf, en verleidde een groot deel van de uit zijn wil geboren geesten ertoe hem te aanbidden.
Dat zijn wij ..! Wij zijn Lucifer gevolgd en met hem naar de aarde verbannen. De Liefde moest zelf een offer op aarde brengen om een terugkeer mogelijk te maken, waarvoor eerst het universum in gereedheid is gebracht door de Wijsheid, die zich daarna heeft belichaamd op aarde in de mens die wij kennen onder de naam Jezus Christus, die het offer uit liefde bracht omdat de Liefde, de Vader, in hem was.
Nog beschouwd Lucifer ons als zijn bezit en weigert ons prijs te geven. Ik heb het voor mezelf wel eens vergeleken met een gezin waarvan de ouders gescheiden zijn en de vrouw de kinderen uit kwaadheid probeert weg te houden van hun liefdevolle vader. Door allerlei leugens te verspreiden en hun vader zwart te maken probeert zij te voorkomen dat haar kinderen hun vader echt leren kennen. Maar als de kinderen naarmate zij ouder worden de liefde van hun vader gaan zien, ook voor hun moeder, verlaten zij hun moeder en trekken in bij hun vader. Pas als de vrouw zonder kinderen alleen thuis zit krijgt zij oprecht berouw en keert terug naar haar gezin. Daar wordt zij liefdevol opgevangen, vergeven en in ere herstelt.

De 'zoon des dageraads' is gevallen voordat er sprake was van een schepping. De schepping, 'het universum', is geschapen om deze val te breken en een terugkeer naar God mogelijk te maken, waarop de 'zoon des dageraads' naar de aarde is verbannen. De 'zoon des dageraads' heeft dus niet meegewerkt aan het tot stand komen van de schepping.
Nou is het mensen eigen om een mannelijke of vrouwelijke vorm toe te wijzen aan een geestelijk wezen. Dit is verwarrend omdat geesten onzijdige wezens zijn, zowel het mannelijke als het vrouwelijke zijn beide in hen vertegenwoordigd.
Zo kan Eva als een natuurlijke afspiegeling van het ontstaan van 'de zoon des dageraads' worden gezien. Ook Eva is niet 'geboren', maar als een rib uit Adams lichaam genomen.

Maar het dogma werd dus wél aangenomen. Hier, of alreeds in het eerste Concilie van Nicea, had God zijn Kerk kunnen corrigeren, als Hij geen Drievuldigheid zou zijn geweest en Christus niet God en mens. Maar dat deed Hij niet.
De mens kan weliswaar geloven wat zij wil, maar de Kerk kan níét verkondigen wat zij wil. De mens moet erop vertrouwen dat er in de geschiedenis altijd een grondslag en pijler van de Waarheid is (vgl. 1 Tim. 3, 15), die de poorten van de hel niet zullen overweldigen (vgl. Matteüs 16,18), waarin hij God altijd kan leren kennen zoals God gekend wil worden.
Ook als binnen de Kerk zwaar gezondigd wordt, kan zij enkel de waarheid blijven verkondigen omwille van de rechtvaardigen. Daardoor kunnen we bijvoorbeeld veel van haar misdaden veroordelen, juist omdát zij door haar eigen verkondiging had kunnen weten van Gods wil. Want de zonde brengt tijdelijk kwaad, maar een dwaalleer eeuwig kwaad als daardoor de kennis over God en zijn goddelijke Wil verduistert blijft.
Daarom kan de Kerk nooit wezenlijk dwalen. Natuurlijk kan ze door de eeuwen heen eigen accenten leggen op de verkondiging en verschillende minder wezenlijke theologieën aanvaarden, verwerpen of vrij voor eigen overweging laten. Maar als het gaat om het wezen van God zelf en om het Evangelie, dan kan zij geen dwaalleer verkondigen.
Dat is dan ook de reden dat katholieken, oosters-orthodoxen en protestanten op de meest wezenlijke dogma's met elkaar overeenstemmen, want zelfs schisma's mogen mensen niet wezenlijk tot dwaling brengen. Enige dwaling is onvermijdelijk bij dit soort ontwikkelingen, maar God blijft wel God.
Voor het zuiver houden van zijn leer heeft Hij in katholiek verstaan apostelen en hun opvolgers ofwel de bisschoppen aangesteld, die tot op de dag van vandaag zijn leer verkondigen. Zij hebben ook de volmacht om vermeende profeten, profetieën, visioenen en verschijningen te onderzoeken op echtheid, onder meer op basis van deze leer.
Profeten zijn immers net zo goed gebonden aan de leer, ofwel aan de geloofstraditie, en kunnen daarop dus gecontroleerd worden. Zij staan immers niet boven de Openbaring, maar zijn daaraan des te meer gebonden.
Wanneer een profeet iets verkondigt dat tegen de leer ingaat, dan dient hij of zij verworpen te worden. En wanneer een profeet wezenlijk nieuwe openbaringen verkondigt, dan dient hij of zij verworpen te worden, daar de Openbaring voltooid is in Christus. Elke profetie is dus altijd van tijdelijke, private aard, toegespitst op de noden van de betreffende tijd en of regio.

Mee eens Hopper. De Heilige Geest als persoon bestaat niet en Christus als persoon bestaat ook niet. Het is één en dezelfde Geest die wij God noemen.
Ik denk niet dat een dogma als de drie-eenheid nodig was of is. Deze term is een contradictie in zichzelf en schept alleen maar verwarring. Misschien is de lancering van deze term wel goedbedoeld geweest maar volkomen misplaatst.

Ik blijf me verbazen hoe het mogelijk is dat mensen de bijbel grondig bestuderen maar de kern van het evangelie niet begrijpen. God als drie-eenheid is een term die door de kerk is gelanceerd en veel verwarring schept. De kern van het evangelie is kinderlijk eenvoudig. De menswording van God in Christus.

Een onjuiste interpretatie van het begrip drie-eenheid is een dwaling. Uiteraard is het begrip drie-eenheid een mysterie waarvan wij de omvang nooit zullen begrijpen. Maar om het eenvoudig te houden. De Zoon maakt deel uit van de eenheid die wij God noemen en stond aan het begin van de schepping, waaronder ik het universum versta. Het is de uitgesproken gedachte, het Woord, wat vlees geworden is. Het is de menswording van God in Jezus Christus wat voor ons een niet te bevatten mysterie is, want het Woord is God en God is Geest, daar kunnen wij ons niets bij voorstellen ...

Gods Zoon was niet de eerste creatie ... Lucifer is de eerste geest die uit Gods Geest is geschapen. De geest van Jezus is de eerstgeboren Zoon ...

De voorstelling die jij hebt van God stemt niet overeen met het evangelie. De Liefde is bespot en gekruisigd en dat gebeurd heden ten dage nog steeds, tot de maat die aan de liefdeloosheid is gesteld wordt overschreden. Dan pas wordt de mensheid op aarde weggevaagd en krijgt zij te maken met de allesvernietigende kracht die de Liefde is.

De Liefde is een alles vernietigende Kracht als de Wijsheid niet in haar is vertegenwoordigd. De Liefde is de Vader, de Wijsheid is de Zoon, de Kracht is de Geest.
Ik zou ook kunnen zeggen: De Vader is een allesvernietigende Geest als de Zoon er niet in is vertegenwoordigd.

Het is een prima vraag. Je zou ook kunnen antwoorden: ja, het was de Liefde die zich manifesteerde in de mens Jezus en de dood overwon, en de Liefde is God de Vader.

God manifesteert (zich openbaren, bekend maken) door vele profeten, dus daar is niets bijzonders aan. Dan zou Jezus slechts een profeet zijn, een verkondiger van Gods woord. Maar van hem staat geschreven dat hij het Woord is, dat vlees is geworden en onder ons heeft gewoond.

Was het God zelf die zich manifesteerde in de mens Jezus en de dood overwon? Dat is volgens mij de hamvraag ... Dat Jezus de Zoon van God is geloof ik wel, zelf ben ik ook een zoon van God en jij ook Hermanos ...