WdG

.

.

De duivel kent de Bijbel door en door. De Bijbel is het Woord van God, maar de Bijbel is niet God zelf.

De aarde draait om de zon en om haar as. Nu zijn er mensen die driftig in de Bijbel gaan zoeken om het tegendeel te bewijzen. Ze denken iets te vinden, maar de Waarheid vinden ze niet. Hun leer beweert dat de aarde vast staat, het moet dus met de Bijbel aantoonbaar zijn?! Helaas, de realiteit haalt ze in. De Bijbel heeft geen ongelijk, de mens heeft ongelijk! De Bijbel is waar, maar de Waarheid is niet uitsluitend in de Bijbel te vinden. Misschien een gevaarlijke uitspraak? De Waarheid is in Jezus. HIJ is de Waarheid!

Er zijn mensen die door gebedsgenezing een ziekte of kwaal kwijt raken. Tegenstanders gaan weer driftig in de Bijbel bladeren. Hun bedelingenleer spreekt het nl. tegen. Er is geen sprake van Bijbeluitleg, maar van Bijbelinleg. Jezus geneest, ook nu nog!

Jezus is Koning, HIJ is HEERE, Hij regeert. Weer gaan spotters met deze intentie aan de haal, door satan de eer te geven als koning van de wereld. De Bijbel wordt misbruikt om de argumenten kracht bij te zetten. Het wordt immers zo onderwezen. Maar ook nu haalt de realiteit de mens weer in: Jezus IS Koning! Dat is de Waarheid en de realiteit. Hij is de Waarheid en het Leven. Hij is Koning en Heelmeester, Beste Vriend en Verlosser.

Er zijn mensen die alles uit de Bijbel willen halen en denken te kunnen halen. De realiteit haalt ze in. Hebben ze een relatie met Jezus? Heel goed mogelijk, maar wellicht plaatsen ze de Bijbel boven Jezus. Kan dat? Ja, vreemd maar waar, het kan. De duivel gelooft ook in de Bijbel. Satan gelooft ook in God en gebruikt diezelfde Bijbel om de mens te misleiden, en daarom hebben we Jezus allemaal zo keihard nodig!

De Bijbel zegt dat de aarde vast gefundeerd ligt. Dat staat op meerdere plaatsen. Nergens staat dat de aarde draait.

Dit is dus een knap staaltje van Bijbel-inlegkunde en doorgeslagen Bijbelstudie. Nergens in de Bijbel staat dat Parijs de hoofdstad van Frankrijk is.

De aarde is een hemellichaam dat door de ruimte zweeft. Gelukkig bevestigt de Bijbel dat:

Job 26

Hij hangt de aarde aan een niet

Er zijn inderdaad dwazen geweest die dachten dat de aarde vast stond, ze waren en zijn een schande voor Bijbel-uitleg. De Bijbel beweert dit natuurlijk niet, kan ook niet. Zoals iedereen weet draait de aarde om haar as, draait de aarde om de zon. De holle aarde theorie, die volkomen ten onrechte "Het Bijbelse wereldbeeld" wordt genoemd is een achterhaalde, occulte en onjuiste leer.

De occulte holle aarde theorie kan slechts stand houden wanneer we de Bijbel en de wetenschap verdraaien.

Prediker 1

Ook rijst de zon op, en de zon gaat onder, en zij hijgt naar haar plaats, waar zij oprees.

Ook hieruit blijkt hetgeen we al weten: een beschrijving van de schijnbare beweging van de zon gezien vanaf de aarde. Ook nu spreken we over de zonsopgang en zonsondergang, zonder daarmee te bedoelen dat de zon om de aarde draait.

Ja dat weet ik, vandaar dat ik wil weten wat Ineke dan bedoelt.

Je weet niet wat je vraagt, Hitchens!

Het is een groot geheim, de holle aarde theorie, zie bijvoorbeeld:

http://plazilla.com/page/4295039605/is-de-holle-aarde-theorie-de-grootste-doofpotaffaire-aller-tijden

Een occulte leer met verschillende varianten, waar het het Thule-Gesellschaft, mensen als Halley, Hitler, Kl. Haneveld door gefascineerd waren. Hitler hield er een holle aarde theorie op na, welke gebaseerd was op diverse (geroofde) manuscripten, documenten, geheime occulte spreuken enz (bron: Hollow Earth Research Society).

Het is een occulte leer die in bepaalde religieuze minderheden populair is.

Een interessante profetie, die in vervulling gegaan is (en nog steeds gaat) lezen we in Jesaja 11:

Want het zal geschieden te dien dage, dat de Heere ten anderen male Zijn hand aanleggen zal om weder te verwerven het overblijfsel Zijns volks, hetwelk overgebleven zal zijn van Assyrie, en van Egypte, en van Pathros, en van Morenland, en van Elam, en van Sinear, en van Hamath, en van de eilanden der zee. En Hij zal een banier oprichten onder de heidenen, en Hij zal de verdrevenen van Israel verzamelen, en de verstrooiden uit Juda vergaderen, van de vier einden des aardrijks.

Maar zij zullen den Filistijnen op den schouder vliegen tegen het westen, en zij zullen te zamen die van het oosten beroven; aan Edom en Moab zullen zij hun handen slaan, en de kinderen Ammons zullen hun gehoorzaam zijn.

De profeet Jesaja voorspelt dat de Joden (die verspreid zijn over de aarde) door God teruggebracht worden naar Israël. Hij schijft "voor de tweede keer". De eerste keer was waarschijnlijk de terugkeer na de Babylonische ballingschap. Er worden specifieke landen en streken genoemd. Tevens noemt Jesaja "de vier einden van de aarde". Het is duidelijk dat deze profetie in vervulling is en gaat. Sinds de negentiende eeuw zijn miljoenen joden teruggekeerd naar Israël vanuit alle delen van de aarde. Jesaja 14 beschrijft dat de joden zullen vliegen en neerstrijken op de schouder van de Filistijnen in het westen. De Filistijnen woonden in een deel van de westelijke kuststrook. De schouder is het bovenste gedeelte daarvan. Hier ligt Luchthaven Ben-Gurion. "Het is de belangrijkste en grootste luchthaven van Israël, en tevens de enige met internationaal lijnverkeer" (Wikipedia). De meeste joden die terugkwamen in hun land, landden per vliegtuig op deze luchthaven. In het tweede deel van dit vers staat dat de joden hun hand uitstrekken tegen Edom en Moab, en de Ammonieten zullen hun gehoorzaam zijn. Edom, Moab en de Ammonieten zijn volken in het huidige Jordanië. Mogelijk gaat het hier om de westelijke Jordaanoever, die na 1950 werd bestuurd door Jordanië maar in 1967 door Israël is terugveroverd. Isaac Newton concludeerde uit dit vers dat de joden ooit vliegend terug zouden komen. Tijdgenoot Voltaire maakte hem belachelijk door te zeggen dat vliegen niet kan. Hij wees hem erop dat als de mens sneller zou gaan dan 100 km per uur, zijn huid zou smelten.

Op de vraag m.b.t. het ontstaan van leven en een inleiding in het empirische deel kom ik zeer spoedig terug. Om de bijdrage niet te lang te maken, eerst deze profetie uit Jesaja 11.

@Gelooft.com

Ensatina rond 1850. Er zijn ook recentere ondersoorten van in de 20e eeuw.

Soortvorming door geografische verspreiding.

Heb je voor mij artikelen of een bron of iets waaraan je refereert? Je hebt het natuurlijk niet zelf bedacht. Graag lees ik waar jij op doelt!

Het antwoord op die vraag kan niemand je nog met zekerheid zeggen. Het is één van de grote vragen die nog onbeantwoord is. Abiogenese is een mogelijke verklaring, met op dit moment de beste papieren.

Duidelijk (vanuit jouw gezichtspunt?). Echter, het enige dat je doet is een materialistische verklaring proberen te geven voor de oorsprong van het leven. Er is dus een oorsprong, en juist daar gaat het mij even om.

Wat ook mogelijk is, dat leven vanuit het universum op aarde is gekomen door meteorieten.

Ik ken de theorie, maar ook hiervoor geldt dat er een oorsprong geweest moet zijn. Verschuif je zo niet het probleem? Zelfs als je aanneemt dat leven op aarde ontstaan is door een "buitenaardse injectie" (op wat voor manier dan ook), moet je met me eens zijn dat dit leven ook weer ergens vandaan komt. Hoe je het ook wendt of keert, de oorsprong-vraag blijft dus open.

Zelfs, als we uitgaan van abiogenese, en zelfs als we de definities van leven heel ruim nemen, blijft de oorsprong-vraag onbeantwoord.

Ja. Ook heel Bijbels toch? Behalve als je God meerekent, dan was er altijd al leven.

Tja, ligt eraan hoe je het bekijkt... Ik denk dat er "altijd" leven geweest is. Ik begrijp dat ik dat moet uitleggen. Diegenen die ervan uitgaan dat leven er niet altijd geweest is, "moeten" uitleggen hoe het leven ontstaan is uit niks en/of dood materiaal. Het gaat me nu dus om die eerste stap.

En.. wat vond je van het antwoord dat ik je gegeven heb in het evolutietopic?

Waar staat het? Geef even een directe link...

HAngt er van af wat je met de 100 bedoelt. Bedoel je er leven mee, dan zijn we daar al n flinke tijd.

Er is dus een moment geweest dat leven niet bestond, volgens jou?

Als jij een serie eisen opstelt voor een definitie van 'leven' dan is er een proces geweest dat langzaam van 0 tot 100$ gaat terwijl het aan die eisen gaat voldoen.

Duidelijk. Het is dus, volgens jou (?) een kwestie van definitie. Ooit begonnen "we" met 0. Het is de vraag of we nu op 100% zijn? Ook dat is dus een kwestie van het definieren van de eisen?!

Het onderzoek van Louis Pasteur toonde aan, dat leven niet kan ontstaan uit "niet-leven", maar dat alleen levende wezens leven kunnen voortbrengen. Hij had het dan over bacteriën of andere organismen.Hij bestudeerde processen die zeer kort waren. Abiogenesis gaat over een proces van miljarden jaren. Via tal van tussenstadia.

Dus eigenlijk is abiogenese min of meer een hele trage spontane generatie? Je moet het dus met me eens zijn dat als we uitgaan van abiogenese er een moment geweest moet zijn dat "iets" geen leven was en "enige tijd later" dat "iets" wel leven was?

WLichaam is een woord wat in het Hebreeuws in de hele Bijbel niet voorkomt.

1 Thessalonicensen 5

En de God des vredes Zelf heilige u geheel en al; en uw geheel oprechte geest, en ziel, en lichaam worde onberispelijk bewaard in de toekomst van onzen Heere Jezus Christus.

Psalmen 84

Mijn ziel is begerig, en bezwijkt ook van verlangen, naar de voorhoven des HEEREN; mijn hart en mijn vlees roepen uit tot den levenden God.

Genesis 2

En de HEERE God had den mens geformeerd uit het stof der aarde, en in zijn neusgaten geblazen de adem des levens; alzo werd de mens tot een levende ziel.

Toen God de mens schiep, formeerde Hij hem uit stof van de aardbodem en blies toen "de levensadem" in zijn neusgaten. Zodra de levensadem, die de geest van de mens werd, in contact kwam met het menselijk lichaam, werd de ziel voortgebracht. Daarom is de ziel de combinatie van lichaam en geest van de mens. De Bijbel noemt de mens daarom "een levende ziel" (en geen dode ziel! Een dier is dus geen levende ziel.). De levensadem werd de geest van de mens; dat is het beginsel van leven in hem. Jezus vertelt ons "het is de Geest die levend maakt" (Joh. 6:63). Deze levensadem komt van God. We moeten de geest van de mens echter niet verwarren met Gods Heilige Geest. De laatstgenoemde verschilt van onze menselijke geest. Romeinen 8:16 laat het verschil zien door te verklaren:

Dezelve Geest getuigt met onzen geest, dat wij kinderen Gods zijn.

Als een plaats 20.000 zielen heeft dan zijn dat toch gewoon mensen? Daar vliegen toch niet wat rare dingen in de lucht?

Wat een belachelijk vergelijk. Laatst gingen we uit eten, het restaurant was redelijk leeg, er was geen kip. We zijn dus ook kippen?

Ik hoop dat als men iets aan zijn ziel mankeert dat men weet naar welke dokter men moet gaan. Ongetwijfeld naar de zieleknijper.

Ik ga naar Jezus. HIJ geneest mijn ziel.

Nog maar een verwijzing dan naar de Bijbelstudie: "Geest, ziel en lichaam" [uitgave http://www.vlichthus.nl].

Beter om te lezen, De Geestelijke Mens - Watchman. Het hele artikel. Niet kort, maar zeer de moeite waard:

Geest, ziel en lichaam

Het algemene idee aangaande de samenstelling van mensen is dualistisch - ziel en lichaam. Volgens deze opvatting is de ziel het onzichtbare, innerlijke, geestelijke deel, terwijl het lichaam het zichtbare, uiterlijke, lichamelijke deel is. Hoewel er enige waarheid in zit, is het toch onnauwkeurig. Zo’n opvatting komt van de gevallen mens, niet van God; naast Gods openbaring is geen enkele opvatting betrouwbaar. Dat het lichaam het uitwendig omhulsel van de mens is, is ongetwijfeld juist, maar de Bijbel haalt nooit geest en ziel door elkaar alsof zij identiek waren. Niet alleen zijn zij verschillend wat woordaanduiding betreft, juist ook hun natuur verschilt van elkaar. Het Woord van God verdeelt de mens niet in de twee delen ziel en lichaam. Het behandelt de mens eerder als driedelig - geest, ziel en lichaam. In 1 Thes. 5:23 lezen we:

En de God des vredes Zelf heilige u geheel en al; en uw geheel oprechte geest, en ziel, en lichaam worde onberispelijk bewaard in de toekomst van onzen Heere Jezus Christus.

Dit vers toont exact aan dat de gehele mens verdeeld wordt in drie delen. De apostel Paulus verwijst hier naar de totale heiliging van gelovigen: “heilige u geheel en al“. Hoe wordt een persoon geheel geheiligd volgens de apostel? Doordat zijn geest, ziel en lichaam bewaard worden. Hieruit kunnen wij gemakkelijk begrijpen dat de totale persoon deze drie delen omvat. Dit vers maakt ook een onderscheid tussen geest en ziel (anders had Paulus hier eenvoudig “uw ziel†geschreven). Daar God onderscheid gemaakt heeft tussen de menselijke geest en de menselijke ziel, trekken wij hier de conclusie uit, dat de mens niet samengesteld is uit twee, maar uit drie delen: geest, ziel en lichaam.

Wat is het belang van het scheiden van geest en ziel? Het is een zaak van uiterst belang want het beïnvloedt het geestelijk leven van de gelovige in grote mate. Hoe kan een gelovige geestelijk leven begrijpen als hij geen kennis heeft van de omvang van de geestelijke wereld? Hoe kan hij geestelijk groeien zonder dit begrip? Tekortschieten in het onderscheid tussen geest en ziel is fataal voor geestelijke volwassenheid. Christenen schrijven het leven van de ziel vaak toe aan het leven van de geest en aldus blijven ze in een zielse staat en zoeken niet naar wat echt geestelijk is. Hoe kunnen wij ontsnappen aan deze schade als wij door elkaar blijven halen wat God heeft gescheiden?

Geestelijke kennis is erg belangrijk voor het geestelijke leven. Laten wij daar echter aan toevoegen, dat het voor een gelovige net zo belangrijk is, zo niet belangrijker, om nederig te zijn en gewillig de onderwijzing van de Heilige Geest te aanvaarden. Als dat zo is, zal de Heilige Geest hem de ervaring van scheiding van geest en ziel schenken, hoewel hij misschien niet al te veel kennis omtrent deze waarheid heeft. Aan de ene kant kan de meest onwetende gelovige zonder het minste besef van de scheiding van geest en ziel, toch zo’n scheiding ervaren in werkelijkheid. Aan de andere kant kan de best geïnformeerde gelovige, geheel vertrouwd met de waarheid betreffende geest en ziel, er desalniettemin geen ervaring mee hebben. Veel beter is het als iemand zowel de kennis als ook de ervaring heeft. Het merendeel echter mist zo’n ervaring. Dien ten gevolge is het goed om hen eerst in te leiden in de kennis van de verschillende functies van geest en ziel en hen dan te bemoedigen te zoeken naar wat geestelijk is.

Andere delen van de Schrift gebruiken dezelfde onderscheiding tussen geest en ziel, zoals in Hebrëen 4:12:

Want het Woord Gods is levend en krachtig, en scherpsnijdender dan enig tweesnijdend zwaard, en gaat door tot de verdeling der ziel, en des geestes, en der samenvoegselen, en des mergs, en is een oordeler der gedachten en der overleggingen des harten.

De schrijver verdeelt in dit vers de niet-lichamelijke elementen van de mens in twee delen, “ziel en geestâ€. Het lichamelijke deel wordt hier vermeld als gewrichten en merg - organen van beweging en gevoel. Als de priester het zwaard gebruikt om het offer open te snijden en het geheel uit elkaar te nemen, kan niets daarbinnen verborgen blijven. Zelfs gewrichten en merg worden gescheiden. Op gelijke wijze gebruikt de Jezus het Woord van God voor Zijn volk om grondig te scheiden, om zelfs door te dringen tot de scheiding van hetgeen van de geest, hetgeen van de ziel en hetgeen van het lichaam is. Hieruit volgt, dat, aangezien ziel en geest gescheiden kunnen worden, zij ook verschillend van natuur moeten zijn. Het is dus duidelijk, dat de mens is samengesteld uit drie delen.

DE SCHEPPING VAN DE MENS

En de HEERE God had den mens geformeerd uit het stof der aarde, en in zijn neusgaten geblazen de adem des levens; alzo werd de mens tot een levende ziel. (uit Genesis 2)

Toen God de mens schiep, formeerde Hij hem uit stof van de aardbodem en blies toen “de levensadem†in zijn neusgaten. Zodra de levensadem, die de geest van de mens werd, in contact kwam met het menselijk lichaam, werd de ziel voortgebracht. Daarom is de ziel de combinatie van lichaam en geest van de mens. De Schrift noemt de mens daarom “een levende zielâ€. De levensadem werd de geest van de mens; dat is het beginsel van leven in hem. Jezus vertelt ons “het is de Geest die levend maakt†(Joh. 6:63). Deze levensadem komt van de Heer van de Schepping. We moeten de geest van de mens echter niet verwarren met Gods Heilige Geest. De laatstgenoemde verschilt van onze menselijke geest. Romeinen 8:16 laat het verschil zien door te verklaren:

Dezelve Geest getuigt met onzen geest, dat wij kinderen Gods zijn.

Het oorspronkelijke woord “leven†in “levensadem†is chay en staat in het meervoud. Dit zou kunnen wijzen op het feit dat de inblazing van God een tweevoudig leven voortbracht, namelijk dat van de ziel en dat van de geest. Toen de inblazing van God het menselijk lichaam binnenkwam, werd het de geest van de mens; maar toen de geest reageerde op het lichaam, werd de ziel voortgebracht. Dit verklaart de bron van leven van onze ziel en van onze geest. We moeten echter erkennen dat deze geest niet Gods Eigen leven is, want “de adem des Almachtigen doet mij leven “ (Job 33:4). Het is niet de entree van het ongeschapen leven van God in de mens, noch is het dat leven van God, dat wij bij de wedergeboorte ontvangen. Wat wij bij de wedergeboorte ontvangen is Gods Eigen Leven, zoals dat getypeerd wordt door de boom des levens. Maar onze menselijke geest, hoewel deze eeuwig bestaat, is ontdaan van “eeuwig levenâ€. “Formeerde de mens van stof uit de aardbodem†verwijst naar het lichaam van de mens; “blies de levensadem in zijn neus†verwijst naar de geest van de mens, zoals deze van God kwam; en “de mens werd een levende ziel†verwijst naar de ziel van de mens toen het lichaam levend gemaakt werd door de geest en deze een levend en zelfbewust mens tot aanzijn riep.

Een mens als geheel is een samenstelling van geest, ziel en lichaam. Volgens Genesis 2 werd de mens gemaakt uit slechts twee onafhankelijke elementen, het lichamelijke en het geestelijke; maar toen God de geest in het omhulsel van het stof plaatste, werd de ziel voortgebracht. De geest van de mens, die het levenloze lichaam aanraakte, bracht de ziel voort. Het lichaam, afgezonderd van de geest, was dood, maar met de geest werd de mens levend gemaakt. Het orgaan dat aldus tot leven werd geroepen, werd de ziel genoemd.

“De mens werd tot een levende ziel†geeft niet alleen uitdrukking aan het feit dat de samenstelling van geest en lichaam de ziel voortbracht; het suggereert ook, dat geest en lichaam werden verweven met deze ziel. Met andere woorden: Ziel en lichaam werden verbonden met de geest, en geest en lichaam werden verweven met de ziel. Adam wist in zijn ongevallen staat niets van dit onophoudelijk streven van geest en vlees, wat voor ons een zaak van dagelijkse ervaring is. Er was een volmaakt opgaan in elkaar van deze drie naturen in één, en de ziel, als samenbindend middel, werd de oorzaak van zijn individualiteit, van zijn bestaan als afzonderlijk wezen†(Pembers Earth’s Earliest Age). De mens werd een levende ziel genoemd, omdat dit de plaats was, waar de geest en het lichaam elkaar ontmoetten en waardoor zijn individualiteit bekend werd. Misschien mogen we een onvolmaakte illustratie gebruiken: Doe wat kleurstof in een kopje water. De kleurstof en het water zullen oplossen tot een derde substantie, die we inkt noemen. Op gelijke wijze gaan de twee onafhankelijke elementen van geest en lichaam samen om een levende ziel te worden. (De overeenkomst gaat niet geheel op, omdat de ziel, voortgebracht door het samengaan van geest en lichaam, een onafhankelijk, onoplosbaar element is, net als de geest en het lichaam).

God behandelde de ziel van de mens als iets unieks. Zoals de engelen werden geschapen als geesten, zo werd de mens voornamelijk geschapen als een levende ziel. De mens had niet alleen een lichaam, een lichaam met de levensadem; hij werd bovendien een levende ziel. Dientengevolge vinden we later in de Schriften dat God de mens vaak aanduidde als “zielenâ€. Waarom? Omdat wat de mens is afhankelijk is van hoe zijn ziel is. Zijn ziel vertegenwoordigt hem en drukt zijn individualiteit uit. Hij is het orgaan van de vrije wil van de mens, het orgaan waarin geest en lichaam volledig in elkaar zijn verweven. Als de ziel van de mens gewillig is om God te gehoorzamen, zal hij de geest toestaan over de mens te heersen, zoals beschikt was door God. De ziel kan ook, als bestuurscentrum van de mens, indien hij daarvoor kiest, de geest onderdrukken en ergens anders behagen in scheppen. Deze drieëenheid van geest, ziel en lichaam kan gedeeltelijk geïllustreerd worden door een gloeilamp. In de lamp, die een afbeelding is van de totale mens, bevinden zich elektriciteit, licht en draad. De geest is als de elektriciteit, de ziel als het licht en het lichaam als de draad. Elektriciteit is de oorzaak van het licht, terwijl het licht het ge-volg is van de elektriciteit, Draad is de materiële substantie waardoor zowel de elektriciteit vervoerd-, als het licht gemanifesteerd wordt. De combinatie van geest en lichaam brengt de ziel voort, datgene wat uniek is voor de mens. Zoals elektriciteit, vervoerd door de draad, wordt omgezet in licht, zo handelt de geest met de ziel en de ziel op zijn beurt drukt zichzelf uit door het lichaam.

We moeten echter goed in gedachten houden, dat, terwijl de ziel in dit huidige leven het ontmoetingspunt is van de bestanddelen van ons bestaan, de geest daarentegen de heersende kracht zal zijn in onze opgestane staat. Want de Bijbel zegt ons:â€er wordt een natuurlijk lichaam gezaaid, en een geestelijk lichaam opgewekt†(1Cor. 15:44). Toch is hier een zeer belangrijk punt: wij, die verenigd zijn met de opgestane Heer, kunnen zelfs nu onze geest laten heersen over ons gehele wezen. We zijn niet verbonden met de eerste Adam, die een levende ziel werd, maar met de laatste Adam, Die een leven-gevende geest is (v.45).

AFZONDERLIJKE FUNCTIES VAN GEEST, ZIEL EN LICHAAM

Het is door het fysieke lichaam, dat de mens in contact komt met de materiële wereld. Daaruitvolgend mogen we het lichaam bestempelen als dat deel, dat ons wereld-bewustzijn geeft. De ziel bevat het intellect, dat ons helpt in de tegenwoordige staat van bestaan en tevens de emoties die voortkomen uit de zintuigen. Daar de ziel tot het eigen “zelf†van de mens behoort en zijn persoonlijkheid openbaart, wordt zij dat deel genoemd, dat ons zelf-bewustzijn geeft. De geest is dat deel waarmee we gemeenschap hebben met God en alleen hierdoor kunnen we Hem begrijpen en aanbidden. Omdat hij ons bewust maakt van onze relatie met God, wordt de geest het element van Gods-bewustzijn genoemd. God woont in de geest, het zelf woont in de ziel, terwijl de zintuigen in het lichaam wonen. Zoals reeds vermeld, is de ziel de ontmoetingsplaats van geest en lichaam want zij zijn verweven met elkaar. Door zijn geest heeft de mens omgang met de geestelijke wereld en met de Geest van God. De geest ontvangt de kracht en het leven van het geestelijk rijk en geeft er ook uitdrukking aan. Door zijn lichaam is de mens in contact met de voelbare buitenwereld, terwijl het beïnvloedt, en beïnvloed wordt. De ziel staat tussen deze twee werelden en behoort toch tot beide. Zij is verbonden met de geestelijke wereld door de geest en met de materiële wereld door het lichaam. Zij is ook in het bezit van de macht van een vrije wil en is dientengevolge in staat om uit haar omgeving te kiezen. De geest kan niet direct het lichaam besturen. Hij heeft een tussenpersoon nodig en die tussenpersoon is de ziel die ontstaan is doordat de geest in aanraking kwam met het lichaam. De ziel staat daarom tussen de geest en het lichaam, terwijl zij die beiden samenbindt. De geest kan het lichaam onderwerpen door de ziel als tussenpersoon, zodat het God zal gehoorzamen; gelijkerwijs kan het lichaam door de ziel de geest verleiden de wereld lief te hebben.

Van deze drie elementen is de geest de hoogste, want hij staat in verbinding met God. Het lichaam is het laagste, want het staat in verbinding met materie. De ziel die ertussen ligt, verbindt de twee aan elkaar en neemt ook hun aard over om daarmee één te worden. De ziel maakt het mogelijk voor de geest en het lichaam te communiceren en samen te werken. Het werk van de ziel is de twee in hun eigenlijke staat te bewaren, zodat ze hun juiste relatie niet zullen verliezen - namelijk, dat de laagste, het lichaam, onderworpen zal zijn aan de geest en dat de hoogste, de geest, over het lichaam zal heersen door de ziel. De belangrijkste factor van de mens is ongetwijfeld de ziel. Hij ziet op de geest om te ontvangen wat de laatstgenoemde van de Heilige Geest heeft ontvangen, opdat de ziel, nadat hij die invloed heeft ondergaan, het ontvangene zal kunnen doorgeven aan het lichaam; dan mag ook het lichaam delen in de volmaaktheid van de Heilige Geest om zo een geestelijk lichaam te worden.

De geest is het edelste deel van de mens en beslaat het binnenste gebied van zijn wezen. Het lichaam is het laagste en neemt de buitenste plaats in. Hiertussen woont de ziel die als hun tussenpersoon dient. Het lichaam is het buitenste onderdak voor de ziel, terwijl de ziel het buitenste omhulsel van de geest is. De geest geeft zijn gedachte aan de ziel door en de ziel beveelt het lichaam om de opdracht van de geest te gehoorzamen. Dit is de betekenis van de ziel als tussenpersoon. Voorafgaand aan de val van de mens beheerste de geest het hele wezen door de ziel.

De kracht van de ziel is zeer wezenlijk, omdat de geest en het lichaam daar zijn verweven en het de plaats is van de persoonlijkheid en invloed van de mens. Voor de mens zonde beging, was de kracht van de ziel geheel onder de heerschappij van de geest. De geest kan niet zelf invloed uitoefenen op het lichaam; het kan dit alleen doen door middel van de ziel. Dit kunnen we zien in Luc. 1:46,47: “Mijn ziel maakt groot de Heer, en mijn geest heeft zich verblijd over God, mijn Heilandâ€. “De verandering van tijd laat hier zien, dat de geest eerst vreugde ontving in God, en toen, door communicatie, de ziel ertoe aanzette expressie te geven aan het gevoel door middel van het lichamelijke orgaanâ€. (Pembers Earth’s Earliest Age).

Samenvattend: de ziel is de plaats van de persoonlijkheid. De wil, het intellect en de emoties van de mens zetelen daar. Zoals de geest wordt gebruikt om te communiceren met de geestelijke wereld en het lichaam met de natuurlijke wereld, zo staat de ziel daartussen en oefent zijn kracht om te onderscheiden en te beslissen of de geeste-lijke, dan wel de natuurlijke wereld zal regeren. Ook staat de mens soms onder het bestuur van de ziel door haar intellect, om zo een ideologische wereld te scheppen, die regeert. Om de geest te laten heersen, moet de ziel zijn toestemming geven; anders is de geest hulpeloos om de ziel en het lichaam te besturen. Maar deze beslissing is aan de ziel, want daarin woont de persoonlijkheid van de mens.

Eigenlijk is de ziel de spil waarom het gehele wezen draait, omdat de wil van de mens ertoe behoort. Alleen wanneer de ziel bereid is een nederige houding aan te nemen, kan de geest zelfs de hele mens beheersen. Als de ziel tegen het innemen van zo’n positie rebelleert, zal de geest machteloos zijn om te besturen. Dit verklaart de betekenis van de vrije wil van de mens. De mens is geen robot die zich beweegt overeenkomstig de wil van God. Integendeel, de mens heeft de volledig onafhankelijke macht om over zichzelf te beslissen. Hij bezit een eigen wilskracht en kan kiezen òf Gods wil te volgen, òf Hem te weerstaan en in plaats daarvan satans wil te volgen. God wenst, dat de geest, aangezien hij het edelste deel van de mens is, de controle zal hebben over het gehele wezen. Toch behoort de wil - het zeer belangrijke deel van individualiteit - tot de ziel. Het is de wil, die bepaalt of de geest, het lichaam of zelfs de wil zèlf zal regeren. Met het oog op het feit dat de ziel zo’n macht bezit en hij het orgaan van de individualiteit van de mens is, noemt de Bijbel de mens “een le-vende zielâ€.

DE HEILIGE TEMPEL EN DE MENS

“Weet gij nietâ€, schrijft de Apostel Paulus, “dat gij Gods tempel zijt en dat de Geest Gods in u woont ?â€(1Cor.3:16) Hij heeft openbaring ontvangen over de vergelijking van de mens met de tempel. Zoals God vroeger woonde in de tempel, zo woont de Heilige Geest vandaag in het innerlijk van de mens. Door hem te vergelijken met de tempel, kunnen we zien hoe de drie elementen van de mens afzonderlijk kunnen worden aangetoond. Wij weten dat de tempel in drie delen is verdeeld. Het eerste is de voorhof (buitenhof, Eng.Vert.), die gezien kan worden en bezocht kan worden door allen. Alle externe verering vindt hier plaats. Verder naar binnen gaande, vinden we het Heilige waar alleen de priesters mogen binnentreden en waar zij olie, wierook en brood offeren aan God. Zij zijn heel dicht bij God, maar toch niet het dichtst, want zij zijn nog steeds buiten het voorhangsel en daarom zijn zij niet in staat te staan voor Zijn tegenwoordigheid Zèlf. God woont in het diepste binnenste, in het Heilige der Heiligen, waar de donkerheid wordt overschaduwd door schitterend licht en waar geen mens mag binnengaan. Hoewel de hogepriester er eens per jaar binnengaat, duidt het niettemin aan, dat, alvorens het voorhangsel gescheurd is, geen mens kan vertoeven in het Heilige der Heiligen.

De mens is ook Gods tempel en ook hij heeft drie delen. Het lichaam is als de voorhof (buitenhof), die een externe positie inneemt met zijn leven dat voor iedereen zichtbaar is. Hier moet de mens elk gebod van God gehoorzamen. Hier dient Gods Zoon als Vervanger en sterft voor de mensheid. Binnenin is de ziel, die het innerlijk leven van de mens vormt en die de emotie, de wil en het verstand van de mens omvat. Als zodanig is het Heilige voor een wedergeboren persoon, want zijn liefde, wil en gedachten worden rijkelijk verlicht, zodat hij God kan dienen net als de priester vanouds deed. In het diepste binnenste, achter het voorhangsel, ligt het Heilige der Heiligen, waar nooit enig menselijk licht is doorgedrongen en geen menselijk oog ooit heeft aanschouwd. Het is “de heilige plaats van de Allerhoogsteâ€, de woonplaats van God. Het kan door de mens niet bereikt worden, tenzij God genegen is het voorhangsel te scheuren. Het is de geest van de mens. Deze geest ligt boven het zelfbewustzijn van de mens en reikt verder dan zijn gevoelsvermogen. Hier verenigt de mens zich met God en communiceert hij met Hem. Het Heilige der Heiligen is niet voorzien van licht omdat God daar woont. Er is licht in het Heilige door de zevenarmige kandelaar. De voorhof (buitenhof) ligt in het volle daglicht. Dit alles dient als afbeelding en afschaduwing voor de wedergeboren mens. Zijn geest is als het Heilige der Heiligen met de inwonende God, waar alles wordt gedragen door geloof, boven het zicht, gevoel of begrip van de gelo-vige. De ziel komt overeen met het Heilige want het wordt ruimschoots verlicht met veel rationele gedachten en leerstellingen, veel kennis en begrip betreffende de dingen in de ideologische en materiële wereld. Het lichaam is vergelijkbaar met de voorhof (buitenhof), duidelijk zichtbaar voor allen. De daden van het lichaam kunnen door iedereen gezien worden. De volgorde die God ons voorstelt is onmiskenbaar:“uw geest, ziel en lichaam†(1Tess.5:23). Het is niet “ziel, geest en lichaamâ€, noch is het “lichaam, ziel en geestâ€. De geest is het voornaamste deel, vandaar dat hij het eerst genoemd wordt; het lichaam is het laagste deel en daarom wordt dit het laatst genoemd; de ziel staat er tussenin, dus wordt die er tussenin genoemd. Als we nu Gods volgorde bezien hebben, kunnen we de wijsheid van de Bijbel gaan waarderen, die de mens met een tempel vergelijkt. We kunnen de perfecte harmonie herkennen die tussen de tempel en de mens bestaat, zowel wat volgorde als wat waarde betreft.

Tempeldienst vindt plaats naar de openbaring in het Heilige der Heiligen. Alle activiteiten in het Heilige en in de voorhof (buitenhof) worden geregeld door de tegenwoordigheid van God in het Heiligen der Heiligen. Dit is de meest geheiligde plek, de plaats waarop de vier hoeken van de tempel samenkomen en rusten. Het schijnt ons mis-schien toe, dat er niets wordt gedaan in het Heilige der Heiligen, omdat het daar aardedonker is. Alle activiteiten vinden plaats in het Heilige; zelfs die activiteiten van de voorhof worden verricht door de priesters van het Heilige. Toch worden alle activiteiten van het Heilige daadwerkelijk bestuurd door de openbaring in de uiterste stilte en vrede van het Heilige der Heiligen. Het is niet moeilijk de geestelijke toepassing te begrijpen. De ziel, het “orgaan†van onze persoonlijkheid, is samengesteld uit verstand, wil en emotie. Het lijkt alsof de ziel de bedenker van alle actie is, want het lichaam volgt haar leiding. Echter, vóór de val van de mens werd de ziel, ondanks zijn vele acti-viteiten, bestuurd door de geest. En dit is de volgorde die God nog steeds wil: eerst de geest, dan de ziel en op de laatste plaats het lichaam.

Dit artikel is afkomstig uit De Geestelijke Mens - Watchman Nee Deel 1, Hoofdstuk 1, ISBN 9789057190490.

Volgens mij geef ik ook steeds aan: "M.i." of "ik geloof dat" of "ik ben ervan overtuigd" enz. enz. Nergens zeg ik: "Zo spreekt de Schrift en niet anders".

Dat is fijn om te lezen, ineke-kitty!

maar ja als je geen bedelingen aanvaard als een Bijbels gegeven heb je een probleem.

Nee, het is andersom. Als je de bedelingenleer aanvaardt, heb je een groot, onoplosbaar probleem!

Wat is de bedelingenleer? En, waarom is er sprake van een gevaarlijke dwaalleer?

Het dispensationalisme, ofwel de bedelingenleer is een gevaarlijke dwaalleer, die, zonder dat naieve kerkgangers het doorhebben, onderwezen wordt.

Wat verstaan we onder de bedelingenleer?

De Scofield Reference Bible geeft de volgende definitie van een bedeling: "Een bedeling is een tijdsperióde, gedurende welke de mens wordt getest op gehoorzaamheid aan een specifieke openbaring van de wil van God". Het dispensationalisme leert dat de geschiedenis van de wereld onderverdeeld moet worden in verschillende tijdperken waarin God op een andere manier handelt tegenover of met de mens. Deze tijdperken worden dispensaties of bedelingen genoemd. Er zijn verschillende varianten, met meer of minder bedelingen, vaak worden er zes of zeven genoemd. Op zich is er niks verkeerds aan de geschiedenis onder te verdelen in tijdperken. De Bijbel bestaat immers ook uit een Oud en een Nieuw Testament. Ook is er een periode voor de zondvloed en daarna. Het duizendjarig koninkrijk wordt genoemd als periode, de eenheid van Israël, enz. enz. Tot zover is er dus geen probleem.

Echter, de meeste vormen van het dispensationalisme leren ons dat God anders met de mensen binnen een bepaalde bedeling omgaat. Zo leven we tegenwoordig in de bedeling van de gemeente met als gevolg dat bijvoorbeeld de Bergrede niet voor ons bedoeld is, die was immers voor de joden. De gaven van de Heilige Geest waren, volgens de bedelingenleer, slechts voor de apostelen. Volgens veel aanhangers is de bezorgdheid voor het millieu onjuist (omdat dit streven is naar het duizendjarig rijk) en sommigen gaan zelfs zo ver dat het gebed "Onze Vader" niet bedoeld is voor de Christenen. Deze beweringen zijn hoofdzakelijk gebaseerd op Bijbelteksten, die totaal uit hun context gehaald zijn, zoals we lezen in 1 Korinthiërs 13, waar genoemd zou worden dat profetiën zullen stoppen en tongen zullen verstommen. Dit zou moeten bewijzen dat bijvoorbeeld profetiën en spreken in tongen alleen voor de ‘bedeling der apostelen’ was. Het levensgevaarlijke aan deze valse en onjuiste conclusie is, dat alle wonderen, wonderbaarlijke genezingen (denk aan handoplegging in de Naam van Jezus), visioenen en profetiën toegeschreven worden aan satan.

In veel kerken wordt niet meer geleerd dat God ook nu nog geneest, en dat HIJ daar ook mensen voor gebruikt. De Bijbel leert ons dat we op zieken de handen zullen leggen, zoals we bijvoorbeeld in Markus 16 lezen:

En degenen, die geloofd zullen hebben, zullen deze tekenen volgen: in Mijn Naam zullen zij duivelen uitwerpen; met nieuwe tongen zullen zij spreken, Slangen zullen zij opnemen; en al is het, dat zij iets dodelijks zullen drinken, dat zal hun niet schaden; op kranken zullen zij de handen leggen, en zij zullen gezond worden.

Helaas wordt onder Christenen de leugen verkondigd dat de tijd van Gods Wonderen en Genezingen voorbij is. Men is tot deze conclusie gekomen, enerzijds doordat men voor (persoonlijke) genezing gebeden heeft en geen (direct) resultaat zag, maar anderzijds doordat er vanuit kerken valse leer verkondigd is, niet meer gebaseerd op de Bijbel, maar gebaseerd op valse leerstellingen, zoals de genoemde bedelingenleer. God staat boven deze leerstellingen! God is dezelfde God, vroeger, nu en in de toekomst, zoals we in Hebrëen 13 kunnen lezen:

Jezus Christus is gisteren en heden dezelfde en in der eeuwigheid.

Niet Jezus is veranderd, de mens is veranderd! De mens is dusdanig ver van God verwijderd dat hij of zij geen persoonlijke relatie meer met HEM heeft. In Johannes 14 lezen we overduidelijk dat de Christenen de werken doen die Jezus deed en doet, en zelfs meerdere:

Voorwaar, voorwaar zeg Ik ulieden: Die in Mij gelooft, de werken, die Ik doe, zal hij ook doen, en zal meerder doen, dan deze; want Ik ga heen tot Mijn Vader. En zo wat gij begeren zult in Mijn Naam, dat zal Ik doen; opdat de Vader in den Zoon verheerlijkt worde. Zo gij iets begeren zult in Mijn Naam, Ik zal het doen.

Hier is zonder enige twijfel sprake van een belofte. We kunnen deze belofte in dankbaarheid aannemen, we kunnen de belofte ook afwijzen. De bedelingenleer verwerpt deze belofte, en is daarom een gevaarlijke dwaalleer, die het geloof in GOD degradeert tot een wetenschappelijk gegeven. Een gevolg van de bedelingenleer is tevens dat evangelisatie wordt ontmoedigd!

Wij (de makers van gelooft.com) geloven dat de woorden van Jezus, inclusief de Bergrede en het "Onze Vader", een (de) kern zijn van het Christelijk leven, ook al gaan we daarmee in tegen alles wat deze wereld ons leert! We geloven ook in het werk van de Heilige Geest, inclusief de profetiën, wonderen, visioenen, wonderbaarlijke genezingen en gaven. We geloven dat Jezus Zich openbaart in dromen aan moslims. We geloven dat HIJ Zich op allerlei anderen manier openbaart en kan openbaren. Wanneer een kerk of gemeente verkondigt dat de wonderen en profetiën, genezingen in Jezus' Naam en visioenen aan moslims, afkomstig zijn van de duivel, dan kan met zekerheid gesteld worden dat deze kerk een dwaalleer verkondigt!

.

maar men wijst over het algemeen sowieso de restitutieleer af.

Terecht, omdat het een zeer gevaarlijke dwaalleer is!

Wat zegt de Bijbel over de restitutieleer?

Billions of years ago, God created the heaven and earth in a state of perfection (Genesis 1:1). He placed Satan (then known as "Lucifer," an angel of God) and the other angelic beings upon the earth. It was at this time that He created and placed dinosaurs, 'cave-men,' and other such species upon the earth as well. He had declared 'Lucifer' to be ruler of this planet, but 'Lucifer' got puffed up in his beauty and wisdom and desired the Throne of God and tried to ascend to Heaven (Isaiah 14). Satan sways one-third of the angels to revolt with him. Thus, there was a 'war in the heavens' (Revelation 12) and Satan and his demons were cast back to earth. There was sent forth a flood from God upon the earth (II Peter 3:5,6; "the deep" of Genesis 1:2 is evidence of it). The heavens were destroyed in this battle and darkness fell upon the earth (Genesis 1:2; and Jeremiah 4:23)--introducing the ice age. All life was destroyed upon the earth (Jeremiah 4:23-29), so God had to remake the earth and create new life (Gen 1:3 onward).

Is dit Bijbel? Is dit de Waarheid?

Het antwoord luidt kort en krachtig NEE! Er zijn dan wel verschillende versies van deze theorie, maar geen van deze versies komt overeen met de Waarheid!

De restitutieleer houdt in dat er tussen Genesis 1 vers 1 en 1 vers 2 een kloof (GAP) van miljoenen of mogelijk miljarden jaren zit. Volgens die theorie wordt in vers 1 van Genesis 1 de schepping van hemel en aarde vermeld, waarna er een lange kloof volgt, tot we in vers 2 de toestand en toebereiding krijgen voor de bekende scheppingsdagen.

Vanaf Genesis vers 3 zou dan pas de eerste scheppingsdag beginnen. De aarde zou al eerder levende wezens gekend hebben, waarna dit alles werd vernietigd (cataclysme). Daarna kwam er, zoals beschreven vanaf Genesis 1 vers 3, een herschepping, in zes dagen. In het gat tussen vers 1 en 2 zou van alles gestopt kunnen worden. In sommige varianten past zelfs de evolutieleer in dit gat.

Volgens deze theorie zouden we dus van herschepping (ofwel restitutie) moeten spreken.

Wanneer, hoe en waarom is de theorie ontstaan?

Deze occulte theorie werd populair tijdens de bedieningen van Thomas Chalmers, een Schots geleerde en vrijmetselaar (en.metapedia.org/wiki/List_of_Freemasons) en George H. Pember (1876). In 1917 nam C.I. Scofield (Scofield Reference Bible) deze theorie op in zijn aantekeningen en haar populariteit was verzekerd. Deze laatste twee datums zijn belangrijk, omdat rond 1880 Darwins evolutietheorie algemeen aanvaard werd door de wetenschappelijke wereld. Deze theorie leerde dat de wereld miljarden jaren oud is. De Christen werd toen geconfronteerd met een groot probleem. Hoe kon dit alles verzoend worden met de Bijbel? Het antwoord werd gegeven door de restitutieleer: Miljarden jaren kunnen geplaatst worden tussen de verzen 1 en 2 van Genesis. De restitutieleer kan dus deels gezien worden als een poging van Christelijke geologen, om de niet-Christelijke evolutionisten tegemoet te komen!

Waarom is de restitutieleer een grote dwaling?

De restitutieleer leert ons dat de dood er was voor Adams zonde. Adam werd zondig geschapen.

De Bijbel leert ons dat de dood het gevolg is van de zonde. Adam werd perfect geschapen!

De Bijbel plaatst de dood na de zonde. De restitutieleer keert dit om:

Daarom, gelijk door een mens de zonde in de wereld ingekomen is, en door de zonde de dood; en alzo de dood tot alle mensen doorgegaan is, in welken allen gezondigd hebben (uit Romeinen 5)

Als de restitutieleer klopt, dan betekent het dat de Bijbel niet klopt! Zelfs het offer dat Jezus heeft gebracht zou dan zinloos zijn geweest, omdat de dood al op aarde geheerst heeft. De Bijbel leert ons dat door de zonde van Adam de dood in de wereld is gekomen. En, daarom was het noodzakelijk dat Jezus al onze zonden op het kruis gedragen heeft om de straf voor ons te betalen (anders was er immers geen redding mogelijk!).

Laat u niet misleiden door de mooie woorden van bekende leraren die een hele hoop wereldse wijsheid hebben. Echte wijsheid komt van God. Want de Bijbel zegt het al. Wat dwaas is in de ogen van de wereld heeft God uitgekozen om de wijzen te beschamen:

Waar is de wijze? Waar is de schriftgeleerde? Waar is de onderzoeker dezer eeuw? Heeft God de wijsheid dezer wereld niet dwaas gemaakt? Want nademaal, in de wijsheid Gods, de wereld God niet heeft gekend door de wijsheid, zo heeft het Gode behaagd, door de dwaasheid der prediking, zalig te maken, die geloven (uit 1 Korinthiërs 1)

De restitutieleer leert ons dat Adam zondig werd geschapen.

De Bijbel leert ons dat Adam perfect werd geschapen!

Adam is perfect geschapen, net zoals de hele Schepping perfect gemaakt is:

En God zag al wat Hij gemaakt had, en ziet, het was zeer goed (uit Genesis 1).

Adam heeft volledig uit vrije wil gezondigd. Niemand heeft hem daartoe verplicht! Adam had geen enkel excuus om te zondigen. Verder uitgediept

Hoewel deze twee punten al reden genoeg is om de restitutieleer te verwerpen, zijn er nog tal van andere argumenten!

Aanhangers van de restitutieleer zeggen dat de uitdrukking "woest en ledig" in Genesis 1:2 elders voorkomt in Jesaja 34:11 en 45:18 en daar spreekt van oordeel.

Echter, elders in de Bijbel betekent het gewoon lege ruimte. Zie Job 6:18; 12:24 en 26:7, Deuteronomium 32:10, Psalmen 107:40.

Laten we het woord woest in de Hebreeuwse grondtekst eens beschouwen:

woest tohuw tohuw, van niet voorkomende stam, i.d. betekenis van "braak liggen"

AV – vain, vanity, confusion, without form, wilderness, nought, nothing, empty place, waste

Statenvertaling – ijdelheid, het woeste, woest, ijdel een-ding, ledig dat zij- zouden zijn, onnuttelijk, vergeefs te-, woestigheid

NBG – ijdelheid, woest, baaierd, wildernis ongebaande-, ijdel, ij- dele beweringen, niets voor, tevergeefs, wildernis, woestheid, woest land

1) vormloosheid, verwarring, onwerkelijkheid, leegte

1a) vormloosheid (van juist geschapen aarde)

1a1) het niets, lege ruimte

1b) dat wat leeg is, onwerkelijk (van afgoden) (fig)

1c) braakland, woestenij (van eenzame plaatsen)

1d) plaats waar chaos heerst

1e) ijdelheid

Aanhangers van de restitutieleer beweren dat het werkwoord, vertaald als "was" in Genesis 1:2 vertaald zou moeten worden als "werd".

Het Schriftbewijs spreekt dit echter tegen! Het Hebreeuwse werkwoord wordt 264 keer in de eerste vijf Bijbelboeken gevonden, en in 258 van de gevallen wordt het woord correct vertaald als "was".

Aanhangers van de restitutieleer zeggen dat er een verschil is tussen de werkwoorden "bara" ("scheppen", Gen. 1:1) en "asah" ("maken", Gen. 1:7). Echter, deze woorden worden als synoniemen gebruikt. In Gen. 1:26 wordt het woord "asah" gebruikt voor de schepping van de mens, terwijl in vers 27 voor dezelfde schepping het woord "bara" wordt gebruikt!

Genesis 2:4: Dit zijn de geboorten des hemels en der aarde, als zij geschapen werden; ten dage als de HEERE God de aarde en den hemel maakte.

Genesis 1:26-27: En God zeide: Laat Ons mensen maken, naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis; en dat zij heerschappij hebben over de vissen der zee, en over het gevogelte des hemels, en over het vee, en over de gehele aarde, en over al het kruipend gedierte, dat op de aarde kruipt. En God schiep den mens naar Zijn beeld; naar het beeld van God schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij ze.

Volgens de aanhangers van de restituleer staat de "duisternis" in Genesis 1:2 symbool voor het kwaad, het boze. Dat is echter niet altijd het geval, zoals te zien in Psalmen 104:20, 24:

Gij beschikt de duisternis, en het wordt nacht, in denwelken al het gedierte des wouds uittreedt ... Hoe groot zijn Uw werken, o HEERE! Gij hebt ze alle met wijsheid gemaakt; het aardrijk is vol van Uw goederen.

Volgens de aanhangers van de restitutieleer toont Gods bevel aan Adam en Eva: "vervult de aarde" in Gen. 1:28, dat de aarde voorheen bewoond was en nu hérbewoond moest worden. Echter, het woord "vervult" in Gen. 1:28 betekent gewoon "vullen". Het is hetzelfde Hebreeuwse woord (male') dat vertaald wordt met "vervult" in vers 22!

Aanhangers van de restitutieleer gebruiken Jeremia 4:23 en Jesaja 24:1 om hun positie te ondersteunen. Deze verzen verwijzen naar de Grote Verdrukking, vlak voor de aardse wederkomst van Christus en niet op de schepping!

Aanhangers van de restitutieleer ontkennen dat 2 Petrus 3 over de zondvloed handelt, eveneens om hun positie te ondersteunen. 2 Petrus 3 verwijst zonder enige twijfel naar de zondvloed, en niet naar een vloed voor de Schepping:

Door welke de wereld, die toen was, met het water van den zondvloed bedekt zijnde, vergaan is.

De aarde werd woest en ledig doordat satan samen met een deel van de engelen in opstand kwam. In deze theologie gaat men ervan uit dat de eerste aarde het domein van satan was. Op die aarde zouden dan ook de grote dinosauriërs geleefd hebben. Maar toen satan in opstand kwam werd deze schepping verwoest en spreekt men dus van woest en ledig. We weten dat dinosauriërs gewoon grote reptielen waren!

Volgens de Bijbel kwam de dood door zonde ( 1 Korinthiërs 15: 21- 22 ) in de wereld. Volgens de restitutieleer was de dood er al. De Bijbel leert ons dat alles in zes dagen is gemaakt, zie Exodus 20:

Want in zes dagen heeft de HEERE den hemel en de aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is, en Hij rustte ten zevenden dage

Volgens de restitutieleer kan dit dus ook in miljarden jaren gebeurd zijn.

De restitutieleer is niet slechts onhoudbaar, maar ook onnodig. Wanneer men deze theorie wil aanhangen zullen er aanpassingen in de Bijbel gedaan moeten worden, en daarom is de restitutieleer een gevaarlijke dwaalleer!

Eerder werd beweerd dat "het uit dood materiaal ontstaan van leven" een wonder is.

Nu wordt er onderscheid gemaakt tussen abiogenesis en het ontstaan van leven uit dode materie:

Bij 7 hebben heb ik even de definitie van leven zoals Pasteur die hanteerde.

Abiogenesis is wat anders.

Wat is het principiele verschil? Verschuift abiogenesis niet slechts het probleem? Abiogenese is immers het (hypothetische) ontstaan van leven uit niet-levende materie. Meer hierover op: https://nl.wikipedia.org/wiki/Abiogenese.

Dat betekent dat abiogenese op zich al een wonder zou zijn, als het een verklaring is voor het ontstaan van leven. Het is duidelijk dat ik geen voorstander van deze theorie ben:

Abiogenese is de materialistische verklaring voor de oorsprong van het leven, dus zonder bovennatuurlijke of metafysische inbreng.

Maar, zelfs de aanhangers van deze theorie lopen vast, omdat ook abiogenese de stap van dode materie naar leven moet maken.

Ensatina.

Dat is een deel van het antwoord. Wanneer is deze soort ontstaan? En, hoe is deze soort volgens jou ontstaan?

Ringsoorten zijn geen rassen binnen een soort, maar nieuwe soorten.

Geef eens een concreet voorbeeld van een dergelijke soort. En, wanneer is deze soort ontstaan, volgens jou (of wetenschappers)?

Toch onstaan er dagelijks nieuwe diertjes (en zeker wat 'lager' op de evolutionaire ladder hebben die ook niet bepaald een vrije wil), of nieuwe planten etc...

Het is een ander onderwerp, MysticNetherlands. Maar, helaas voor de aanhangers van deze theorie: er ontstaan geen nieuwe soorten (hooguit rassen binnen een soort). De huidige mens heeft nog nooit het ontstaan van een nieuwe soort waargenomen. Als jij denkt dat er wel nieuwe soorten bestaan, moet je dat maar bewijzen.

Tenzij je een patiënt hebt met een aangegroeid been.

Klopt. Ofwel, scheppende wonderen. Een aangegroeid been of iemand die maar 1 oor had en na de genezing twee, enz. enz. Die zijn er!

Doe mij een plezier. Wanneer je straks met een genezing komt als bewijs, dat dit een genezing is van een duidelijk zichtbare aandoening (geamputeerd been, brandwonden, etc). Dat valt voor ons ook wat makkelijker te controleren, wanneer je straks met de voor-en na foto's komt en de artsenverklaringen.

Er zal niet 1 genezing zijn, in deze categorie, maar vele... Overigens is het slechts een deel van de bewijslast.

Als Christen wandel ik met Jezus, en is er voor mij geen (aanvullend) bewijs meer nodig. Het bewijs heb ik. Een niet-gelovige of een anders-gelovige zal hier geen boodschap aan hebben. Moet een Christen het evangelie verkondigen met de mededeling: "Je gelooft het maar, of niet? Zoek het verder maar uit...". Voor mij is het volstrekt duidelijk dat geloofsverdediging en bewijs niet fout zijn. De ontwikkelingen zijn op onze site te volgen.

Thomas werd genoemd (Johannes 20):

Indien ik in Zijn handen niet zie het teken der nagelen, en mijn vinger steke in het teken der nagelen, en steke mijn hand in Zijn zijde, ik zal geenszins geloven.

Wat beweerde Jezus? Liet Hij Thomas barsten? Moest Thomas het zelf maar uitzoeken? Moest Thomas geloven zonder te zien, zonder bewijzen? Laten we even lezen wat Jezus beweerde:

Daarna zeide Hij tot Thomas: Breng uw vinger hier, en zie Mijn handen

Jezus is het bewijs, Hij toonde het bewijs aan Thomas. Ook tegenwoordig toont Jezus Zich nog in visioenen aan moslims, door wonderbaarlijke genezingen en allerlei andere tekenen. Jezus deed veel meer tekenen, die niet in de Bijbel genoemd zijn. Ook nu doet Jezus deze tekenen nog!

Jezus dan heeft nog wel vele andere tekenen in de tegenwoordigheid Zijner discipelen gedaan, die niet zijn geschreven in dit boek

De Bijbel leert ons dat Jezus Dezelfde is in alle eeuwigheden. De Bijbel leert ons tevens dat Zijn volgelingen hetzelfde zullen doen (en zelfs meer!), ook na het aardse leven van Jezus:

Voorwaar, voorwaar zeg Ik ulieden: Die in Mij gelooft, de werken, die Ik doe, zal hij ook doen, en zal meerder doen, dan deze; want Ik ga heen tot Mijn Vader.

Jezus ging naar God de Vader, Zijn werk als mens zat erop. De werken die Jezus deed, zullen nu gedaan worden door Zijn volgelingen, sterker nog: ze zullen meerdere doen!

Een van die werken vormt het bewijsstuk in dit topic: wonderbaarlijke genezingen. Er zijn vele getuigenissen van mensen die genezen werden. Helaas zijn sommige vals. Maar, vele zijn waar. Dat gaan we bewijzen! Er zullen vroeg of laat artsenverklaringen getoond worden. Verklaringen worden onderzocht en geplaatst op onze site, http://www.gelooft.com.

Geinteresseerden kunnen eens naar een genezingsdienst gaan van bijvoorbeeld wingsofhealing. Er zijn gemiddeld twee genezingsdiensten per maand:

http://www.wingsofhealing.nl/agenda

Het feit dat sommige Christenen problemen hebben met een Godsbewijs verbaast me enerzijds wel, anderzijds niet. Iedere Christen moet toch de wens hebben dat zijn of haar medemens Jezus aanneemt als Verlosser. We moeten begrijpen dat er mensen zijn die dit niet zomaar even doen. Sommigen willen bewijzen zien, zoals Thomas. Sommigen zijn kritisch, maar staan wel open voor een bewijs.

Toch zijn er Christenen die bewijs afwijzen. Waarom? Uit angst. Angst dat hun leer misschien niet de juiste is of was. Een bewijs is een bedreiging voor sommige leraren en kerken. Echter, ik stel het zeer op prijs wanneer diegenen die van mening zijn dat het leveren van een Godsbewijs fout is, daar een nieuw topic over starten.