Rutgerza

Ja, dat mag ook (wat mij betreft). Zelf heb ik wat moeite met de verpersoonlijking van "het kwaad". Maar dat komt omdat ik om me heen heb gezien dat er mensen bang mee werden gemaakt, maar ook dat mensen daarmee de verantwoordelijkheid afschoven op 'de duivel' om er vervolgens zelf niets aan te veranderen. Terwijl de oorzaak en oplossing van problemen soms vrij voor de hand lagen. Ik bedoel, ik heb vaak gezien dat (psychische) problemen werden aangezien voor een geestelijke strijd o.i.d., en dat de oplossing in het geestelijke werd gezocht i.p.v. zelf de mouwen op te stropen. En dat vind ik

Ik vraag me dan toch even af Devootje: hoe kijk jij dan zelf tegen de Bijbel aan? Want als ik zo links en rechts jouw posts lees komt het op me over alsof je zonder de Bijbel denkt te kunnen/willen kunnen. Terwijl in feite alles, het hele christelijke geloof en wat jij daaruit haalt (je geloof in Jezus), opgeschreven is in dat boek en uiteindelijk via dat boek bij ons (en jou) terecht is gekomen. Dus in feite moet je dan toch geloven in wat er in dat boek staat, of in elk geval de kern ervan? En dan heb ik het niet over interpretatie maar over de basis waar elke christen in gelooft (de geloof

Kijk om je heen en je weet dat het niet altijd zo is, je hebt immers niet alles in de hand? In ieders leven gaan dagelijks dingen goed en dingen mis. Soms meer mis dan goed, soms andersom. Maar het is belangrijk om voor jezelf te geloven dat het goed komt, anders raak je gedesillusioneerd en weet je zeker dat het bergafwaarts gaat. Het gaat erom dat je de moed niet opgeeft en je er zelf aan blijft werken om in je leven vooral veel goede dingen mee te maken. En dat het liefst met hulp van anderen, mensen om je heen.

Zegt de paus... de sabbat valt op een andere dag. Welke moeten we nu nemen?

Gij zult niet moorden, gij zult niet doodslaan, gij zult niet doden.... allemaal vertalingen die voorkomen. Het resultaat is het zelfde.

Hoe weet je dat zeker?

Heeft meditatie niet sowieso een dergelijk effect?

Hoe ervaar je dat dan? Of is die vraag te persoonlijk?

Je hebt God dus nodig om persoonlijke problemen het hoofd te bieden? Ik vroeg het trouwens omdat me dan wat duidelijker is wat je aan het geloof dan wel interesseert, wat je eruit haalt zeg maar. En waarom dan Jezus als ik vragen mag, en niet een andere God? Bedoel je dat trouwens letterlijk, van de duivel en demonen?

Ik zou niet erg jaloers zijn op iemand die een vreselijk leven achter de rug heeft. Ik geloof namelijk niet dat je dat zomaar van je los kun schudden, het blijft je je leven lang bij. Misschien willen zulke mensen er daarom graag over praten, ze moeten het af en toe gewoon even kwijt. Het is wel heel fijn als het ze gelukt is om hun leven een andere richting op te krijgen, petje af! Want dat is niet eenvoudig, en ik kan me voorstellen dat sommige mensen daar jaloers op zijn.

Misschien is het samen te vatten in één vraag: waarom geloof je eigenlijk, en waarom in de God van de Bijbel? Het lijkt me leuk als je daar antwoord op wilt geven.

Nee, de sleutelbegrippen en kernverhalen ken ik wel. Bovendien is de bijbel saai, en ik vraag me persoonlijk af: wat heb je eraan? Maar vanwaar? Dat vind ik vreemd. Je kent dus alleen een willekeur aan bijbelverhalen, maar niet het complete verhaal? In de Bijbel staat toch wat je gelooft, en dan vraag je je af wat je eraan hebt? Als je hem niet leest, hoe weet je dan wat je gelooft? En als je je geloof saai vind, waarom geloof je het dan? Het lijkt me moeilijk om iets te geloven wat me eigenlijk niet erg interesseert...

Haha, nou, wie weet val je ervoor

Volgens mij wordt er wat te ingewikkeld gedacht. Ik denk dat de opdracht is om gewoon van de 10 plagen iets in het hedendaagse (of het pas gebeurde) op te zoeken wat je er een associatie mee geeft. Epidemieën (bij mens en dier), plagen, natuurrampen, vervuild drinkwater, kindersterfte. Voorbeelden in de wereld te over. Het ebola virus lijkt me een prima voorbeeld.

Dank je wel voor je uitleg, dat verduidelijkt een hoop. Ik begrijp je zorgen over je medegelovigen, die zich over het algemeen erg bijzonder en toch wat beter vinden dan ongelovigen, of de gelovigen die net wat zichtbaardere zonden hebben dan zij (we are more equal than other equals). Ik ben het met je eens dat een christen, die gelooft dat hij zondig is en een verlosser nodig heeft, beter zou moeten weten. Neem verantwoordelijkheid voor je eigen daden. Waar ik me dan weer weleens zorgen over maak, is die andere groep christenen die een wat overmatig zelf-reflecterend vermogen hebben ontwikk

Heb je het wel samen met iemand anders geschreven? Anders kan het niet hoor...

Nee juist niet, als ik dit zo lees lijk je eerder een sombere kijk op het leven/ de mens / jezelf te hebben. Of niet?

Ja, je bent er toch mee groot geworden he Het kan geen kwaad de goede dingen eruit te halen. En de TS is christen dus probeer ik me een beetje in hem te verplaatsen als ik een antwoord geef.

Ja, maar humanist moest je er wel even op attenderen Nee hoor, ik denk gewoon na

Waarom laat iedereen, behalve Humanist, gemakshalve de rest van het 'begeerte' gebod weg? Gij zult niet begeren wat van uw naaste is... Waarom zou dat er staan? Omdat als je die begeerte omzet in actie je de grootste ellende over jezelf en je omgeving heen haalt: jaloezie, ruzie, vechtpartijen, diefstal, overspel, verkrachting, ontvoering, oorlog... Als je nuchter en eerlijk nadenkt, heeft iedereen de hele dag door wel van die gedachten: oh dat zou ik wel willen hebben, of wauw wat een mooie meid/jongen, of ik zou dat weleens willen doen, ... die hersens zijn niet te stoppen. Maakt dat gelij

Ze waren hypocriet, dat klopt. Maar ze legden ook regels op aan het volk die onnodig waren en maakten het volk vervolgens wijs dat ze van God kwamen en als ze zich aan die regels zouden houden het wel goed zat. Ook daar heeft Jezus wat over te melden. Daar heb je gelijk in, je moet verantwoordelijkheid nemen voor je daden, ook de slechte. Maar dan moet het ook wel een zonde zijn.

Hm ja die uitspraak. Mijn probleem daarmee is dat die zogenaamde 'harde kern' van zwart/wit denkers ermee wegloopt, precies die kern waartegen Jezus regelmatig ageerde (de farizeeërs e.d.). Ik vraag me dan ook af of Jezus het wel zo zwart/wit bedoeld heeft, of dat hij er iets anders mee probeerde duidelijk te maken. Ik lees het meer als een waarschuwing in de trant van: de zonde begint bij een gedachte, en als je die gedachte gaat koesteren is de kans groot dat je er ook werkelijk iets mee gaat doen. Een dergelijke uitleg lijkt me namelijk veel meer in de lijn van de leer van Jezus passen dan

Omdat er een bepaalde groep gelovigen is die het hardnekkig volhoudt en daar anderen het graag onnodig moeilijk mee maakt. En daar hou ik niet zo van...

Ja, dat weet ik wel zeker. Hij dacht als een evangelist, als iemand met een specifieke roeping met bepaalde consequenties. Ik snap dat hij in zijn situatie en met zijn levensstijl, altijd onderweg en in continu levensgevaar, deze mening heeft en dan ben ik het ook met hem eens. Maar hij kon het blijkbaar ook opbrengen (tenminste, daar ga ik even vanuit), en dat is iets heel persoonlijks. Ik vraag me wel af of hij, toen hij die adviezen schreef, zich wel realiseerde dat het voor anderen misschien niet zo eenvoudig was als voor hem? Waar ik dan moeite mee heb is dat deze mening van Paulus ve

Was Jezus dan ook een apostel? Volgens mij staat hij toch wel op een andere treetje op de ladder dan Paulus. En waarom denk je dat, ervaring? Ik denk dat, als je een goede match hebt, je partner juist een enorme steun en inspiratie zou kunnen zijn voor jou en je ambt. Maar dat is een goede relatie sowieso, je zou het beste bij elkaar naar boven moeten brengen, toch? Precies. Ik denk dat die wanpraktijken meer afleiden van je heilige roeping dan een huwelijk, dus houdt het dan alsjeblieft gezellig en trouw een leuke man/vrouw.