broer konijn

Het is alleen zo opvallend dat er zeker op discussie forum's, CIP.nl zovaak het seksuele leven van homo's wordt besproken.

Twee opmerkingen:

1. Homoseksualiteit is slechts een gemakkelijk aangrijpend symptoom van de maatschappij. Het echte probleem is de liefdeloosheid in heel de maatschappij, en de stuitend belabberde moraal. Elk gesprek over dit onderwerp, zou moeten leiden tot het besef dat de seksuele moraal niet alleen bij het individu maar in heel de maatschappij en niet alleen in het openbaar, maar ook in het verborgene heerst. Dat is behoorlijk relativerend voor iedereen.

2. Als de moraal helder was gecommuniceerd, dan was het inhoudelijk nooit een issue van betekenis geweest, maar dan ging het altijd over de wijze waarop wij met eventuele zwakkeren omgaan. Dan geldt het loffelijke streven dat de zwakkeren aangeven waar de rest van de gemeente zich naar richt.

Maar het probleem is, en daar werk jij zelf ook actief aan mee (je reactie en je vraagtekens in je post), dat de moraal wordt ondergraven en de moraal wordt gebogen en de moraal wordt onderuit gehaald, en de zonde wordt gefaciliteerd en verheven tot norm. Het probleem is dat het begrip liefde niet meer wordt herkend door mensen die zeggen dat zij uit God zijn.

De mensen die dus in zwaar emotioneel of geestelijk weer zijn gekomen door hun gevoelens en verlangens, die worden dus stelselmatig door zogenaamde nieuwe normen met kluitjes het riet ingestuurd. En komen haast om in het moeras van liefdeloosheid. En het mag geen verwondering wekken dat op een gegeven moment echt lijkt of helemaal niemand meer weet wat eigenlijk liefde is, en wat dat vraagt van de mens.

Waarom is liefde afstand nemen van begeerte??

Omdat begeerte gaat over wat ik wil en liefde gaat over wat de ander wil.

En weten jullie nu wat het mooie is Eli7 en broer konijn?

Soms is datgene wat jij wilt precies hetzelfde als wat de ander wil.. Beiden willen hetzelfde. Da's liefde

Waar baseer je dat op??

1. Dan is in jouw begrip trouwen liefdeloos. Want trouwen dat doe je om jezelf te verbinden voor ook de situaties waarin je niet hetzelfde wilt.

2. Dan is in jouw begrip God liefdeloos. Want God wil steeds wat anders dan wij willen.

Je vergelijking met Obama vind ik te kort door de bocht. Obama is niet de 'stereotype oorlogszuchtige Amerikaan' zoals hij hier wordt voorgesteld. Je merkt gewoon aan alles dat hij liever geen aanval wil, maar wel sterke taal wil tonen voor het volk. Hij zit een beetje in tweestrijd.

Ik denk dat je met die analyse wel de kern raakt. Het typeert Obama. Ik denk dat Obama in het verleden ruimte heeft gekregen voor een softe aanpak, en daarvoor ook steun van de republikeinen kreeg. Maar daarvoor werd wisselgeld betaald: hij moest een stricte harde grens trekken. Vanwege de afspraken of vanwege zijn geloofwaardigheid als leider. Ik ga er dus vanuit dat de rode lijn van Obama zijn noodzakelijke deal met de republikeinen weerspiegelt. En die republikeinen die lachen zich rot, want zij zouden nooit een dergelijke aanpak kiezen. Zoals een republikein gisteren zei: "Amerika's buitenlandse politiek is een lachertje voor de wereld. Wie leiderschap wil tonen moet ook beter zijn best doen om het goed uit te leggen." Deze republikein vergeet overigens dat wat in het verleden werkt niet net zo werkt in het heden. Hoe dan ook: Obama is in mijn beleving in zekere zin gered van de hete adem van de republikeinen, door de wereldmachten. De vraag is echter of de republikeinen hem nu in de binnenlandse politiek niet helemaal afmaken.

Ik beschouw Obama als een intelligente rekenaar. Elk woord en elke PR-stap is te voren voorgekookt en zorgvuldig gepland. Maar dergelijke morele conflicten worden niet overwonnen met intelligentie. Maar met inzicht. Kijk ook naar de toespraak van Clinton, naar de roadmap die zij benoemt; kijk naar de voorwaarden van Frankrijk: uiteindelijk blijft nog steeds overeind staan dat Assad het veld moet ruimen. Dat is een harde eis van Saudie Arabië. De hard-liners willen koste wat het kost voorkomen dat Iran invloed of macht behoudt.

Had Obama minder berekenend intellect en meer inzicht, dan zou hij wereldgeschiedenis hebben geschreven door bv. samen met Rusland een zakelijk blok te vornen van bescherming van wereldnormen. Dan was het gasverbod uitgewisseld tegen bescherming van het regime op weg naar deocratische verkiezingen. Die had Assad immers toegezegd. En inderdaad; de rebellen moeten zich voegen naar het wettige gezag. Dat is voor Amerika geen probleem omdat ze zelfs Sadam Hoessein steunden toen die een onethische smerige chemische oorlog voerde tegen Iran. En voor Rusland is dat geen probleem omdat Poetin zelf internationale bescherming nodig heeft van zijn wettig gezag.

Het westen is van internationaal recht zo zachtjes in een periode beland van mensenrechten. Dat is fijn omdat het internatonale recht 'geen' problemen meer opleverde. Maar vergeten wordt dat mensenrechten een tegenhanger hebben: erkenning van en onderwerping aan het wettige gezag. En pas bij structureel onderdrukken van vredelievende burgers is er een issue van mensenrechten. Wij in het westen denken dat het een democratisch grondrecht is om de regering openlijk te verwerpen. Dat is echter uitsluitend het geval bij een tolerante regering die geen lust of geen noodzaak heeft zichzelf of haar zwaardmacht hoog te houden. Eigenlijk een geval van gezagsloosheid. Eigenlijk een probleem waar veel westerse landen geen antwoord op hebben. In sommige oost-europese landen heb je gelijk een politiepakslaag te pakken als je je openlijk tegen de politie of andere burgers keert. Moet je kijken hoe het in Nederland werkt.. Vergeten wordt hier dat de overheid bij een geciviliseerde situatie logischerwijs ook andere en mildere maatregelen neemt. En we nemen aan dat dat de norm weerspiegelt. Maar waar de gezagsloosheid groeit kan het niet anders dan dat er een situatie moet ontstaan waar de overheid zich weer laat gelden en het gezag weer wordt hersteld. Eerst gezag. En dan aan aandacht voor geciviliseerde hoogstandjes. We zouden er dus beter aan doen om orde te herstellen in eigen land, alvorens we ons mengen in een burgeroorlog met onnavolgbare normen en waarden waarvoor elke weldenkende hollander gillend zou wegrennen.

Zeggen dat Obama ook gifgas zou gebruiken om af te schrikken gaat mij te ver. Dat de VS in het verleden drastische maatregelen heeft genomen (o.a. Vietnam) dat kun je niet projecteren op de huidige president.

Ik bedoelde het overdrachtelijk: Obama meent te MOETEN aanvallen omdat een chemische bom is gebruikt, en -zo zegt hij letterlijk - met niet-aanvallen het risico wordt vergroot dat de wapens in verkeerde handen vallen en tegen Amerikaanse burgers wordt gebruikt.

Zie je niet hoe Obama zichzelf eigenlijk schaakmat zet?

Hij doelt namelijk op minderheden van de eigen burgers van Assad. Die mogen in geen geval die wapens krijgen. En ten tweede bedoelt hij met een aanval domweg harde afschrikking te brengen, om te voorkomen dat iets ergs opnieuw gebeurt met zijn burgers.

Goed en wat zeg ik dan tegen jou: neem deze redenering mee en geef hem aan Assad: Obama vindt dat Assad zijn minderheden koste wat het kost niet aan de macht/de wapens moet laten komen. Dat is mooi voor Assad; niet?!

En ten tweede vindt Obama dat als de dreiging aan de eigen burgers maar erg genoeg is, afschrikkend ingrijpen gerechtvaardigd is. Nou is dan de vraag: zouden (de helft van) honderduizend doden niet gerechtvaardigd genoeg zijn om een doorbraak te forceren tegen opstandelingen?

Ik zou zeggen: vraag het OBAMA !!

En natuurlijk komt dan de morele issue van vreselijke wapens. Maar dat hangt af van de omstandigheden. Dat is in de bovengaande redenering de eigen hoofdstad Damascus vergelijken met een stad in de verre vreemde waar niet je eigen bloed vloeit, zoals Hiroshima. Het wordt dan een inhoudelijk gesprek over de ernst van de oorlog en de morele waarden van de oorlog. En geen hypocriete vingerwijzing zonder geldig belang, zonder geldig doel, en zonder geldig bewijs.

Kun je me volgen??

Maar goed. Het punt was dat massale gifgasaanvallen en andere gewelddadige onderdrukking van een andere orde is dan het martelen van gevangen in Guantanamo Bay Ook met de naunces die je noemt. Als je toch gaat naunceren dan moet je GB ook naunceren, vanwege de rol die Obama heeft gespeeld in het proberen op te doeken van die gevangenis. Het klopt, in beide gevallen worden mensenrechten geschonden. Dat betekent uiteraard niet dat je in beide gevallen hetzelfde moet reageren (militair ingrijpen). Ik hoef dat toch verder niet toe te lichten mag ik hopen.

Nee, ik denk dat we beiden hier wel voldoende nuancering zien en ook beiden onvoldoende zicht op de werkelijke achtergronden. Het is ook niet mijn bedoeling om punten te scoren, maar om je iets mee te geven van de tendentieuze wijze waarop Amerika dit hele verhaal uitrolt. Ik laat me graag overtuigen door je betere of diepere inzichten.

Liefde is liefde. Of dat nu tussen man en vrouw, man en man of vrouw en vrouw is.

Je veronderstelt maar dat liefde de intimiteit is tussen man en vrouw. Liefde als holywood-ideaal.

Maar liefde is iets anders. Liefde is geen begeerte, maar afstand nemen van de begeerte.

Of dat nu tussen getrouwden is of andere mensen.

Ik ben het met Ouweneel eens: stop met geven van domme adviezen aan homo;s. punt!

Bedoel je dat als losse flodder; of toch net zo concreet als de startpost?

Daar staat onder andere een als dom aangemerkt advies: "Het is een zondige neiging en daar moet je tegen vechten en in de kracht van de Heilige Geest kun je dat overwinnen. Dat wordt allemaal gezegd door mensen die de homofilie niet van nabij kennen. Je helpt zulke mensen er niet mee."

Dan zijn we het naar de cinische mens best wel eens, eigenlijk. Een dom advies. Het is inderdaad dom om te beweren dat mensen hun zondige aard kunnen overwinnen. Want daarvoor moeten ze eerst sterven. En zijn ze al gestorven en weer opgestaan, dan zal hun vlees elke dag toch getuigen dat ze in zichzelf niet werkelijk zijn veranderd. Tenzij het een opstaan is in het paradijs.

Zolang de zonde de mens aankleeft is het dus heel dom om te beweren dat de zonde overwonnen kan worden. Moet je wel dom of althans heel extreem door het geloof bevlogen of verblind zijn. En dom is het al helemaal als je zelf de diepte en de verbondenheid met het vlees van een concrete zonde niet begrijpt of niet kunt invoelen en geen affiniteit mee hebt. Zoals het stukje getuigt: "je helpt er de zondaar niet mee".

Waarom is de film / startpost dan toch zo fout?

Omdat het zoekt de mens te behagen met haalbaarheidsdoelstellingen en eigen maakbaarheid en gearriveerdheid in het vlees; terwijl de wet als te onredelijk en te hard wordt afgespiegeld.

Het als dom kwalificeren is vanuit een geest om te kunnen leven in vrede met God en met de zonde tegelijk. Het is vanuit een diep gewortelde kiem van onwil om te breken met de oude mens.

En dan wordt het dom gevonden dat zonde nog wordt veroordeeld. Liefdeloos ook, want de liefde wordt hier uitgespeeld tegen de wet.

Maar vanuit dat perspectief is heel de wet van God dom. Want niemand kan de zonde tegen die wet overwinnen, en de wetteloosheid uit zijn dagelijkse leven bannen. En aangezien overtreding van een van de geboden een overtreding is van heel de wet, hebben we het dus al lang niet meer over de zonde van deze specifieke draad. Alle mensen dienen zich te confronteren met de wet van God, zonder God daarin tegen te staan. Dat is zich confronteren met de eigen zonde en geaardheid, en van deze h-erkennen dat die niet uit God is.

Jezus heeft verlossing gebracht. Bracht Hij verlossing van een niet te houden wet? Nee; hij bracht verlossing van het oordeel van die wet. Geen enkele zonde wordt ons meer aangerekend - in Christus wel te verstaan. Jezus komt eens terug. Hij is al terug in de Geest in gelovigen. Is dat HIJ die zal komen om te oordelen over de levenden en de doden? Jawel. Wat valt er voor Hem te oordelen als de zonde niet meer wordt toegerekend en de wet niet meer geldt, om daaraan de liefde te spiegelen??

Het zal blijken dat de wet onverminderd geldt. Zelfs met de doodstraffen die eraan gekoppeld zijn. Want de wet is wat God vraagt en de wet geeft richting aan de liefde. En de mens wordt niet gered door die wet en niet door de liefde voor vrede. De mens wordt gered door liefde voor God: Heer wat wilt U dat wij doen zullen..? Van de mens wordt elke dag opnieuw gevraagd om keuzes te maken alsof we al in volmaaktheid volledig de wil van God zullen doen en volkomen zijn in de liefde. Dat is afzien, opoffering, moeite en onthouding van heel wat zaken die we onszelf graag toestaan. Als we tenminste volkomen in de liefde willen zijn.

Wie wil er nu volkomen in de liefde zijn? Wees reëel: Niemand. Het is daarom dat Prediker oproept om niet teveel te willen, en Johannes afwisselend spreekt over de geboden onderhouden en volkomen in de liefde zijn. Het een brengt tot het andere, en waar het ene verminderd of overwoekerd raakt, daar drukt en klaagt het andere te meer. En de heilige Geest zegt het ook: wie de wet niet houdt, is niet in de liefde, en daarom wordt hij geoordeeld door de wet, omdat hij niet in de liefde is. De wet is dus het vangnet dat blijft bestaan om allen die niet in de liefde willen zijn, te veroordelen. De dag van het oordeel zal geen dag zijn zonder geldende wet.

En dan zal het zo zijn dat juist veel zondaars in het oordeel gerechtvaardigd worden door hun geloof, dat werd gelouterd door zware beproevingen in het aardse leven. Waarbij een vreselijk struikelblok is wanneer de mens zichzelf gerechtvaardigd en als gearriveerd beschouwd. Vreselijk weed zou zijn om zondaars van hun beproevingen te ontslaan, in een oordeel dat zij daarmee niet geholpen zijn. Want dat is nu precies een vorm van oordelen waartoe de mens geen bevoegdheid heeft. En ook geen zicht. God beproeft de harten, en Hij alleen toetst hoe de liefde tot bloeien komt in het hart. En de mens past eerbetoon aan God in gehoorzaamheid in liefde en hoop en volharding.

En waar wij in mogen uitblinken is hoe wij onze naaste ondersteunen om de beproevingen te doorstaan. Maar de beproeving loochenen is een hulp van de wal in de sloot. Dat is dom.

(...)Zitten wel wat verschilletjes in het martelen van gevangenen en een massaal gifgasbombardement/ langdurende terreur waarbij duizenden mensen omkomen. Of gooi je dat op één hoop.

Ik citeer je het begin van de opstand in Syrië:

BASHAR AL-HERAKI: "When we saw the first drop of blood, we felt that it was the end of the regime and that there was no going back, because government forces had killed civilians for what they stood for. We got more support from the people, including civil society leaders and intellectuals.

We agreed that the following day we would gather again. We also started to organise strikes. I wrote leaflets saying that the government forces were killers."

Als het gaat om de opstand, dan kun je nauwelijks volhouden de langdurende terreur waarbij duizenden zijn omgekomen, zonder ook aandacht te geven aan een opstand die niet was gericht op vrede, maar op omverwerping van een bestaand regime. Vind je niet?

En ook gifgasgebruik moet afgezet worden tegen de omstandigheden van de strijd op dat moment en de wreedheid van de oorlog in het geheel (100.000). Gifgas heeft de rebellen nog niet een seconde afgeschrikt. Als we Obama waren geweest hadden we het (in zijn redenering) wel MOETEN gebruiken, om weer te kunnen afschrikken en te voorkomen dat onze wapens in hun handen vallen..

Vallen dit soort nuances binnen jouw begrip van "verschilletjes" ?

Er wordt in de film onderscheid gemaakt tussen

1. het zijn (de geaardheid)

2. het gedrag (de zonde)

3. de mens van het zijn en het doen (sterken en zwakken)

4. de mens van het oordelen (kennelijk alleen zwakken..)

Wat ik hier mis is het spreken over de NORM:

1. Het zijn in normloosheid (de verdorven natuur van de mens, tegenover heiliging)

2. De norm voor het gedrag (de wet, tegenover de neiging van de mens)

3. De mens die leeft naar de norm (dankbaar volgen, tegenover eigenwilligheid)

4. De mens die oordeelt over de norm (erkenning van zonde, tegenover zelfrechtvaardiging)

Wat mij treft in het filmpje is dat de zonde wordt getolereerd als ook geldende norm.

Wat gesuggereerd wordt in het filmpje is dat de norm geen sturende inhoud heeft, en dat liefde geen concreet normbesef heeft.

Maar wat de opdracht is aan alle gelovigen is om de norm helder te stellen en deze hoog te houden als toonbeeld van Gods bedoeling met de schepping. En het niet oordelen over de zondaar is geenszins een excuus om niet te oordelen over de zonde. Ook voor de mens die het 100% moet hebben van het leven in zonde en van vergeving van die zonden, is het noodzakelijk dat de zonde wordt benoemd en erkend. Want zonder zondebesef is er geen besef van de genade. En zonder het zoeken van de genade, wordt ook geen genade verkregen.

Een echt dom advies is dus in mijn optiek om te doen berusten in het kwaad, en te geloven dat er een geaardheid bestaat waarin de mens niet hoeft te strijden tegen zijn eigen natuur, en zijn eigen vlees niet hoeft te kruisigen, en in zoverre ook geen wedergeboorte nodig heeft.

domdomdom

Je kunt God dus niet zien, maar je kunt hem wel horen. Klopt dat?

God is als de zon die nabij komt: een verterend vuur in wiens aangezicht wij in het vlees niet kunnen verschijnen.

Maar wij allen kunnen God horen in het Woord dat hij heeft gesproken, en zien in het werk dat van zijn handen is.

En wij kennen God en God's bedoeling met ons van nabij, door zijn Zoon die zichtbaar is en door wie wij God leren kennen: de Morgenster.

Mozes kwam in Gods nabijheid, en het licht bleef nog zichtbaar op hem toen hij bij God vandaan kwam. Maar God kon hij niet zien; en wat hij hoorde is het voorbijgaan van God. En hij hoorde de stem van God en hij sprak met God. Blijkens Paulus was dat door middel van een engel, Hand. 7:38 En God schreef met zijn vinger in twee stenen tafels, die Hij aan Mozes meegaf.

Het volk Israël geloofde eigenlijk voortdurend niet meer in de daadwerkelijkheid van de bedoelingen van God met de mens. Het verhaal van dat volk is dan ook een oneindige opsomming van beloning en straf, van verschrikking en ontferming. Met steeds een leidraad en een maatstaf en een toevlucht hoe het volk zich diende te gedragen: in de vorm van de wet en de profeten. Als je dus zou denken dat het geloof in die God een zaak is van theoretisch geneuzel en gezweef in een ruimte zonder vastigheden, dan kom je lelijk bedrogen uit.

Blij dat ik je een beetje op weg heb kunnen helpen. Nu niet meer doen hé

Goed inhoudelijk! Dat is exact wat Poetin nu zegt. Dat is zeker.

Het is alleen de vraag of hij het tegen Assad zegt; of tegen Obama..

Klopt. Als dat niet het geval is, wat me vrij waarschijnlijk lijkt, heeft Obama geen excuus om in te grijpen.

Als hij consequent is en het geen verkapte 'verwijder Assad' motief er achter zit, zou hij dan bij de rebellen moeten willen ingrijpen.

Weet niet of dat mogelijk is met internationale wetten. Overheid vs burgers =/= burgers (rebellen) vs burgers.

Je maakt een schakelfout. Het is dan niet rebellen versus burgers, maar rebellen versus overheid. Dan is ingrijpen en steun betonen aan die overheid, ondersteuning van het wettige gezag. Zeg maar: Nederlandse patriot-systemen naar Turkije.

Het is wel zo dat, wanneer er geen signaal wordt afgegeven, landen als Noord-Korea, Iran, Pakistan, etc. zich veel meer denken te kunnen veroorloven. Dat is gevaarlijk.

Ik ben het eens met je algemene opmerking. Maar het enige signaal dat afgegeven mag worden is volgens lijnen van recht en rechtvaardigheid en gerichtheid op vrede. Er bestaat een notie van internationaal recht; en wij als landgenoten van Hugo de Groot zouden in die traditie horen uit te blinken.

...)een militair signaal afgeven (...) richting regimes die de rechten vd mens niet zo nauw nemen.

Hoezo militair signaal?

Elke staat oefent de zwaardmacht uit over haar EIGEN burgers.

Elke staat onderdrukt haar minderheden zoals ETA en IRA en RAF.

En ook sympathieke minderheden dienen zich te onderwerpen aan het ongewenst geachte gezag over hun land.

Het militair dreigen in te grijpen ten behoeve van burgers van een andere staat is principieel revolutie kraaien. Ook Hongarije rekende daarop en werd reeds lang geleden in de kou laten staan.

Dat toevallig in de declaration of independence van Amerika staat dat rebellie geoorloofd is verklaart wel de gezindheid van de Amerikanen, maar zij rechtvaardigt die niet. En de Amerikaanse burgeroorlog bewijst de onhoudbaarheid ervan wanneer een land niet in zichzelf homogeen en eensgezind is in geweldloosheid.

Je [Annatar] lijkt alleen maar te focussen op de VS. En probeert hen daar waar je kan zo negatief mogelijk te vermelden. Vervolgens kom je met wat ongefundeerde kritiek. Het is een beetje aan de zijlijn staan en het hardst roepen wie wat allemaal fout doet. Het mag, maar zo makkelijk.

Met de wapenstok op een muitende menigte inslaan, is een nuttige methode om het gezag weer te vestigen en de orde te herstellen.

Maar van gezag vestigen is bij een beperkte aanval geen sprake, en orde herstellen is niet het doel. Het doel is afschrikking van Assad om het te gebruiken, en het voorkomen dat het in handen valt van degene van wie wij weten dat ze het willen gebruiken in de straten van New York. Dat is een duivels dilemma, want van Assad wordt niet verwacht dat hij het tegen het Amerikaanse volk gebruikt, terwijl van wie het nu niet hebben wordt gevreesd dat als ze het ooit in handen krijgen, het gebruikt gaat worden voor zelfmoordaanslagen tegen Amerika.

Deze samenloop van onmogelijkheden maakt dat op grond van dezelfde "logica en het gezonde verstand" waarop is aangenomen dat Assad het gedaan heeft, moet worden geconcludeerd dat de aangekondigde VS-aanval een voorwendsel is. Geen moraal en geen bescherming van het Syrische of Amerikaanse volk. De echte reden ligt elders.

Onzin. Je kunt wel degelijk een mening hebben over Syrië en wel of niet militair ingrijpen zonder jezelf tot "expert" te verklaren.

Het inschatten van de gevolgen op basis van wat we weten van de situatie en vergelijkbare situaties in het verleden geven een indicatie van de gevolgen van potentiële acties. Dat je niet alle motieven van regeringsleiders kent klopt natuurlijk maar dat je er niets over zou kunnen is nonsens.

Mee eens. Zet de uitspraken van Putin en Obama naast elkaar en beoordeel ze op hun intrinsieke waarde. Dan valt op wie zich baseert en beroept op recht en wie niet.

En als je kijkt naar wat de geschiedenis ons bracht in samenhang met de beloftes aan het Amerikaanse volk, dan is de voorspelling eenvoudig te maken: woensdag worden alle wapendepots gebombardeerd voor de vorm, en Assad wordt vermoord voor het principe. Obama zegt in z'n toespraak van 7 september dat er gereageerd MOET worden omdat anders het risico wordt vergroot dat het opnieuw gebeurt of de wapens in handen komen van rebellen. Dat laatste wordt juist eerder bereikt als Assad wordt aangevallen. Wat hier voor de vorm is omdat het eigenlijke doel het ombrengen van Assad is, dat brengt enorme risico's met zich mee voor de nationale veiligheid van Amerika. Maar Amerika aast al heel lang op een kans om Assad uit te schakelen, en is kennelijk nu ook bereid het risico te nemen dat ze per ongeluk niet alle wapendepots uitschakelen. De kans dat alle wapens worden uitgeschakeld is heel klein. Dus moet er ook al een vervanger klaargestoomd zijn voor Assad. Kijken naar andere landen leert dat dit redelijk kansloos is. Dus ergens moet de overmoed van Amerika vandaan komen. Mijn inschatting: ze hebben lokale mensen gekocht die bereid zijn een kruis op de deur van Assad te zetten. Net als in Ali baba en de veertig rovers.

Als al die onzekerheden net zo mee omgegaan wordt als de zekerheid wie de chemische bom heeft gegooid, dan is er weinig fantasie voor nodig dat Amerika dit spelletje Cluedo in Wereld-editie speelt alsof het russiche roulette is. Hoe dan ook, mijn best-guess is dat Amerika zich uitsluitend zal richten op het in de geschiedenisboeken komen voor het ombrengen van Assad.

..een aanval met zenuwgas op de eigen burgers ...

@ aanval: is een aanval in een oorlog geoorloofd?

@ zenuwgas: Waren de Europeanen blij met het afdwingen van de vrede door de Amerikanen met gifgasbommen op Hiroshima en Nagasaki? Mag dat?

@ eigen: is een aanval door een vreemd regime op de burgers van een ander land, legitiemer dan de aanval van een regime tegen de eigen burgers in revolt tegen dat regime? Waarom niet?

Is een aanval op de eigen burgers minder legitiem dan een aanval op de burgers van een ander?

@ burgers: Wat is een burger? Als de palestijnen bewust hebben gekozen voor een regering die oorlog voert, kwalificeren zij dan als vreedzame burgers, of als rebellen?