broer konijn

En er zit nogal een verschil tussen je seksuele geaardheid als zonde bestempelen enerzijds, of iets wat schadelijk voor jezelf, anderen, de maatschappij is, of iets wat als je er geen gehoor aan zou geven je niet zonder enige mogelijkheid tot het hebben van n liefdesrelatie zou achterlaten anderzijds.

Dat zijn drie zijden? Kun je ze afzonderlijk benoemen om aan te geven dat je ook bedoelt wat je schrijft?

Wat bedoel je? Wat is er niet duidelijk aan wat ik schrijf?

Maar niet wat het nu zegt; laat staan wat jij daarmee zeggen wilt.

Het maakt verschil of:

Enerzijds --> Geaardheid zondig wordt genoemd & schade berokkent

of anderzijds --> niet zonder mogelijkheid tot liefde is als je het negeert

Enerzijds --> Geaardheid zondig wordt genoemd

of anderzijds --> schade wordt berokkend & niet zonder mogelijkheid tot liefde is als je het negeert

Ik kan er niet zoveel mee, behalve zonder veel begrip te beamen dat ik inderdaad grote verschillen zie.

Ik vroeg je daarom om van enerzijds/anderzijds over te gaan op de drie afzonderlijke zijden.

1. Geaardheid zondig noemen;

2. Schade berokkenen met je geaardheid;

3. Niet zonder mogelijkheid tot liefde zijn als je je geaardheid negeert.

Ik vind de overeenkomsten eigenlijk sterker:

1. Geaardheid is zondig. Klaar.

2. Schade berokkenen is zondig. Klaar

3. Niet zonder mogelijkheid zijn tot liefde als je je geaardheid negeert,

bevestigt dat je je zondige aard moet kruisigen.

4. Wèl zonder mogelijkheid zijn tot liefde als je je geaardheid negeert,

bevestigt dat je geen liefde hebt en de liefde van Christus verwerpt.

Waarbij punt 4 die gaat over wèl zonder mogelijkheid zijn, niet door jou was ingebracht, maar die haal ik er nu bij.

Is het zo voldoende duidelijk, dat jouw duidelijkheid kan verbeteren?

Uiteindelijk zijn zowel Dingo, als Quest als jij, alsook alle eventuele nalezers erbij gebaat,

dat er stellige uitspraken komen over zaken die volgens jullie nog om duidelijkheid vragen.

Wees duidelijk; ik zal ook duidelijk zijn!

Prima dan zijn we het eens, dan trekken we het nog verder, dus iedereen die een moord pleegt hoeft hem alleen maar te ontkennen om niet zondig te zijn.

Heerlijk zo simpel.

Exact. Inderdaad. Zo simpel is het.

Alleen maar een kwestie van een keuze te maken,

voor de goede kant of de verkeerde kant van Christus.

Dit is jouw voorbeeld:

Er hangen twee moordenaars naast Christus.

De ene miskent zijn positie aan het kruis, en spreekt

alsof zijn vlees niet terecht aan het kruis wordt genageld.

En de ander erkent zijn zonde en zijn gekruisigd vlees,

en hij loochent het lijdenswerk van Christus niet,

maar bekent zijn eigen schuldige positie.

En treedt gelijk het paradijs in.

Heerlijk zo simpel !!!

Luk23:38

DEZE IS DE KONING DER JODEN.

En een der kwaaddoeners, die gehangen waren, lasterde Hem,

zeggende: Indien Gij de Christus zijt, verlos Uzelven en ons.

Maar de andere, antwoordende, bestrafte hem, zeggende:

Vreest gij ook God niet, daar gij in hetzelfde oordeel zijt?

En wij toch rechtvaardiglijk; want wij ontvangen straf,

waardig hetgeen wij gedaan hebben;

maar Deze heeft niets onbehoorlijks gedaan.

En hij zeide tot Jezus: Heere, gedenk mijner,

als Gij in Uw Koninkrijk zult gekomen zijn.

En Jezus zeide tot hem: Voorwaar, zeg Ik u:

Heden zult gij met Mij in het Paradijs zijn.

Heerlijk zo simpel.

En er zit nogal een verschil tussen je seksuele geaardheid als zonde bestempelen enerzijds, of iets wat schadelijk voor jezelf, anderen, de maatschappij is, of iets wat als je er geen gehoor aan zou geven je niet zonder enige mogelijkheid tot het hebben van n liefdesrelatie zou achterlaten anderzijds.

Dat zijn drie zijden? Kun je ze afzonderlijk benoemen om aan te geven dat je ook bedoelt wat je schrijft?

En wat jij zegt betreft: Elke zondaar heeft zijn zondige aard ook gewoon maar gekregen.

Dus als rood haar zondig zou zijn, dan moet iedereen met rood haar zijn haar verven en dan zou de zonde verdwenen zijn....

Exact! Heel scherp opgemerkt.

Alle haar is zondig.

Het bloed van Christus wast je haar

zoals het wordt betekend door de doop,

en kleurt het rood.

En alle zonde is verdwenen.

Maar wie zich niet wil laten wassen,

omdat hij zijn vlees schoon genoeg vindt,

die heeft serieus moeite om dat gerijmd te krijgen,

met de bijbelse boodschap.

Iedereen is zondig. Of wéét je dan niet dat zondaars het Koninkrijk van God niet binnengaan? Wil je dus het Koninkrijk van God ingaan, dan zul je moeten worden geheiligd. En heiliging kan niet zonder afstandneming van de zonde. Als jij dan nu leert dat je geen afstand hoeft te nemen van de zonde, dan ben jij het die zichzelf buiten de bijbel plaatst en daarmee buiten het Koninkrijk van God.

Jij zult dat niet doen, hoewel je inhoudelijk openlijk erkent dat je concrete zonden rekent tot een heilig dankoffer van de tempel van God. Dat is jouw goed recht. Alleen kun je dat nog niet inhoudelijk op de bijbel funderen.

Want de bijbel laat niets aan de verbeelding over. Een zondaar komt het Koninkrijk van God niet in

Daar gaat het hier niet om. Het gaat erom of een 'praktiserend homo' zondig is omdat ie zijn seksuele geaardheid, die hij/zij ook maar gewoon heeft gekregen, uitoefent. Of hij zondig is omdat ie, net zoals hetero's gehoor geeft aan het feit dat God mensen seksualiteit heeft gegeven.

En of dat wel zo Bijbels is.

Ik heb mijn post iets aangepast om het korter en concreter te maken.

Nee het gaat over het boek van Justin Lee, en de redengevingen die daarbij worden gegeven.

En wat jij zegt betreft: Elke zondaar heeft zijn zondige aard ook gewoon maar gekregen.

.... geeft slechts uiting aan waartoe een enkele onwrikbare persoonlijke uitleg van de bijbel toe kan leiden.

Jij beschuldigd homo's van zondig zijn, het koninkrijk Gods niet te beërven, de bijbel niet na te leven etc.. Je uitleg hierover laat niets aan de verbeelding over,

Iedereen is zondig. Of wéét je dan niet dat zondaars het Koninkrijk van God niet binnengaan? Want de bijbel laat niets aan de verbeelding over. Een zondaar komt het Koninkrijk van God niet in:

9 Of weet gij niet, dat de onrechtvaardigen het Koninkrijk Gods niet zullen beërven?

10 Dwaalt niet; noch hoereerders, noch afgodendienaars, noch overspelers, noch ontuchtigen, noch die bij mannen liggen, noch dieven, noch gierigaards, noch dronkaards, geen lasteraars, geen rovers zullen het Koninkrijk Gods beërven.

11 En dit waart gij sommigen; maar gij zijt afgewassen, maar gij zijt geheiligd, maar gij zijt gerechtvaardigd, in den Naam van den Heere Jezus, en door den Geest onzes Gods.

Maar waar de zonde als Dankoffer mee naar boven wordt getorst, daar is geen situatie van berouw tot vergeving van zonden, maar van opstand en verwerping van Gods Woord.

Ps. je praat over inhoud, ik heb het van jou niet gezien, slecht een herhaling van bijbelteksten. Juist datgene waar Justin Lee tegen ageert. Eigenlijk snap ik niet helemaal wat je in dit topic komt doen?

...ook je gedraai in de laatste reacties laat niets anders zien dan frustratie.

Volgens mij hebben we hier alle ruimte om onszelf te beperken,

tot inhoud, een goede vorm, en frustratie-ingehouden reacties.

Ik snap het niet helemaal, broer konijn, maar ook: wie heeft dit gesproken?

Jezus.

Ik snap eigenlijk niet waarom broer konijn dit aanhaalt. De laatste 3 verzen zijn alleen relevant naar mijn idee

En ja, je moet uitkijken voor het ijdel gebruiken van de Naam. Niet alleen als christen, zowel als atheïst , moslim, jood. Het wordt iedereen namelijk aangerekend.

Wat daaronder verstaan wordt?

Ik denk dat je Gods Naam alleen moet gebruiken wanneer dat nodig is. God en Zijn Naam zijn heilig. Vloeken met Zijn Naam is natuurlijk helemaal uit den boze.

Het slaat op Post 2. Deze betrekt zonde tegen de heilige Geest erbij. En dat is terecht. Want door het onderkennen van de zonde tegen de heilige Geest wordt duidelijk dat het ijdel gebruiken van Gods naam een zonde tegen God is. Vers 31 geeft de verklaring en dat vers begint met "Daarom". De reden is dus ervóór gelegen. Alleen wanneer het ijdel gebruiken van Gods naam gericht is tegen de heilige Geest, kwalificeert die zonde als zodanig ernstig. En in Mattheüs 12 wordt dan verder gesproken over goede bomen en goede vruchten, en ook van rekenschap die we zullen afleggen van elk woord dat we hebben gesproken tegen God en tegen de Geest. En dat geldt voor zowel goede mensen alsook voor slechte mensen. Want wie het goede gezag geeft in zijn hart (als waardevol beschouwt), die put bij het gebruik van zijn woorden uit dat goede. En wie het kwade gezag geeft (wat hem boeit of drijft) die zal ook uit dat kwade putten bij zijn spreken. En alleen een dwaas kiest woorden die niet uit zijn hart komen.

Desalniettemin een groot probleem, lijkt me. We hebben een niet geheel betrouwbare tekstuele verklaring van een wonder, wat qua bewijsvoering niet overtuigend is, verre van zelfs.

De boodschap van God aan de mens is in de schepping.

Sorry, maar deze woorden zeggen mij niets.

De schepping is de aarde en het leven en jouw plaats daarin. Daarin zit een boodschap en een les. Punt.

Schepping vereist per definitie een Schepper. Dit is meer woordgoochelen. En ook als de Schepping de boodschap is, en ieder individu heeft een andere kijk op die Schepping, is dat een gefaalde boodschap. Of in ieder geval eentje die bij de overgrote meerderheid niet overkomt.

Schepping gebruik ik als woord niet normatief. Dat is dus niet bedoeld als woordgoochel. Ik ken geen enkel ander woord dat inhoudelijk dezelfde lading dekt. Jij wel?

Voor wat betreft een andere kijk op de schepping; getuigt het niet méér van het niet willen kijken? De mens eist een beeld naar zijn geur en smaak, maar krijgt een beeld van realiteit. In alle culturen wordt erkend dat er een hogere macht is die wij niet tegenspreken, maar waaraan wij ons onderwerpen. Dat zijn onze goden. En die hebben wij ook in onze cultuur. Ook "de" Wetenschap is een ervan.

En wie dat verwerpt, die claimt zijn eigen bezit en zijn eigen macht en zijn eigen recht op deze aarde. En opnieuw worden er goden gezien die als hoger doel en hogere macht gelden, met name het geld en het bezit.

Maar door alles heen is er een roeping, en de roep daarvan klinkt door de schepping, en dat is de melodie van wat goed is en wat het goede bewerkt. Orde. Liefde. Beheersing.

De goden zijn daartoe slechts de richtinggevers voor wie goed willen doen, of de goden zijn de heersers aan wie de mens zich onderwerpt in het besef van eigen onderworpenheid, of de goden zijn de aantrekkingskrachten voor wie verslaafd of verliefd is.

Dat er dan een almachtige God moet zijn, dat wordt algemeen erkend. Maar ook algemeen wordt gevoeld dat 1) de mens verlaten is, en 2) dat de mens een god wil hebben die op hem persoonlijk toeziet en hem persoonlijk bedient. Met als logisch optredend gevolg dat de mens zichzelf beelden maakt naar zijn eigen gelijkenis.

Offeren is algemeen in heel de schepping het afdwingen van vrede en genade en een genegen oog en een luisterend oor. Waarbij de grens tussen geven en nemen vervaagt, en het ene moment eist de mens, en het andere moment geeft de mens wat hem niet gevraagd was om te geven. Tot zelfs de eigen kinderen toe. Maar algemeen is er een besef dat vrede gewenst is, en het goede ook offers vraagt.

En dan is jouw vraag of de boodschap niet gefaald heeft. Het antwoord is dat de boodschap klip en klaar is, maar de mens wil er niet aan. De mens maakt er een potje van.

En om dan de lijn door te trekken naar het christendom: het christendom werd niet gebracht aan afgodenvolken, verstokt als ze zijn in hun vleselijk verderf. Maar het geloof werd gebracht aan de denkende mens die op een spoor is gekomen naar God toe. Kamerlingen. Generaals. Vorsten. Rechters. Jodengenoten. Eenvoudige mensen die het goede zoeken.

En het werd gebracht aan al die mensen uit het verderf die afstand zoeken tot dat verderf. Verderf is wat tegen de natuur is en tegen de geest van het goddelijke en tegen de schoonheid en orde van de schepping. Dat gaat niet over allerlei moraliteit tussen mensen, maar over een schepping als harmonisch geheel. En óók over moraliteit tussen mensen.

Er is een boodschap van God, en die boodschap is in elke vezel van deze schepping ingeklonken zoals een fossiel een beest inklinkt, en die boodschap is de boodschap van God aan de mens dat de mens in zijn huidige gedaante

gefaald heeft.

De tekstuele verklaringen zijn niet bedoeld als bewijs. Ze zijn bedoeld als bevestiging voor hen die reeds geloofden.

Hoe weet je dat? Als het NT nooit geschreven was (dus als Paulus nooit brieven had verstuurd, de gospels nooit geschreven waren, etc.) was het één groot spel 'Telefoontje' geworden. Dus hoe had je dan ooit geloofd in Jezus en waar Hij voor staat, als je er geen kennis van hebt?

Dat klopt. De tijd van de wet was voorbij. De wet geeft kennis. De wet geeft de richtlijn. De wet geeft waarheid. De wet geeft sancties. De wet scherpt. De wet verklaart Gods wil. De wet tuchtigt en loutert en deelt de mensen in groepen in. Maar de tijd van de handhaving in het vlees van de wet, is voorbij. Maar de kennis van de wet is muurvast gelegd. Daar kan geen volk of vorst iets tegen inbrengen om dat te veranderen. Zelfs uit de redactie van Genesis kun je al een systeem ontdekken van kleitabletten. Daar is niets 'telefoonspelachtigs' aan. Het begrip "roeping" zoals wij dat onderscheiden als een geestelijke drang is niet wat de profeten hebben gekregen. De profeten kregen concrete instructies met concrete opdrachten en vaak ging het zeer tegen de zin in van de profeten, die hun leven moesten riskeren en hun eigen oordeel moesten loslaten. Denk daarbij aan de zalving tot koning van David, waarbij Samuël eigenlijk herhaaldelijk een andere kant op wil dan God.

En dan weet je ook waarom er geen concrete boodschap in onze hoofden is gegrift of in de wolken uitgebeeld. Want dat was al gebeurd met de wet. Maar na de wet is het tijdperk aangebroken van de Geest. Dat is een tijdperk waarin niet de buitenkant, maar de binnenkant van de mens wordt getuchtigd. De mens krijgt weer terug de ruimte om net als vóór de zondvloed, de wet in eigen beheer te ontdekken en gestalte te geven.

En de wet is eraan toegevoegd om tot voorbeeld en leerstof te dienen wat God van de mens vraagt die in zijn Nabijheid komt.

En de visuele zaken en wonderen zijn de zekerheidstellingen dat wat die mensen persoonlijk geloofden ook bedoeld was om dat te delen met andere mensen. Die zekerheidstellingen worden dus door die mensen wel gebracht als bewijs, maar dat doen zij enkel omdat zij zelf dat bewijs hebben gekregen. En in hun geloof bevestigd zijn. Maar vanaf hun aan hun luisteraars is het weer gewoon geloof. Totdat ook dat geloof weer zo groot is dat het waard wordt om bevestiging te krijgen. En opnieuw kan dienen als bouwsteen van getuigenissen. Want het evangelie is niet bedoeld voor de rationele berekenende overlevingsdrang. Jezus zegt: zalig die niet zien, maar geloven.

Er zijn net zo goede redenen om in Mohammed te geloven als Jezus of Zeus of het Vliegend Spaghetti Monster, geldt Jezus' uitspraak dan ook voor geloof in Mohammed of het Spaghetti Monster of Zeus? Hoe maken we immers dat onderscheid? In elk gebied van ons leven worden dit soort beslissingen rationeel genomen, behalve religie. Vreemd.

Nee dat laatste klopt niet. Rationeel is goed. Want het goede is verstandig. En nuchter. En waakzaam. En het kwade zoekt overal toegang. Wel is waar dat je Christus niet kunt leren kennen onder alle omstandigheden. Want Christus kun je alleen kennen door het Woord dat God aan de aarde gebracht heeft. Hij is één met dat Woord. Maar God kun je buitendien leren kennen.

Dat neemt niet weg dat de bijbel wel een boek is van betrouwbare historisch bron en met een ongedacht hoog feitelijk en wetenschappelijk verifieerbaar betrouwbaarheidsgehalte. Maar dat is geen doel, maar slechts een bijproduct.

Die bron leidt in ieder geval niet terug naar God/Jezus, veel schrijvers zijn anoniem/pseudoniem. Ook de rest gaat niet helemaal op. Da's een andere discussie.

Een andere discussie inderdaad. Met wel een notie dat als de bron terug leidt naar mensen, God dus kennelijk in of aan mensen verschenen is. Dat zegt iets over hoe God werkt. En de anonimiteit is dan niet slecht, maar goed. Want wie zou zich willen en durven stellen tussen de aangesprokenen en God?

Zelfs toen God zich openlijk liet zien, was dit blijkbaar maar in een klein gebied, aan een select gezelschap. Uiteindelijk werd het een menselijke taak om de Boodschap te verspreiden. God deed erg weinig moeite, lijkt het.

Adam, was als mens alleen. Dat is een dekking van 100% van de doelgroep.

Had je daar misschien een ander beeld bij?

Ik had het meer over Jezus en zijn boodschap.

Waarom? De wereld was ook al vervloekt in de zondvloed. Dekking van 100%. Die vloek blijft, want God zegt in reactie op de zondvloed: "Ik zal niet meer de aarde vervloeken ter oorzake van de slechtheid van de mens. Want de mens is van zijn jeugd af gericht op het slechte en kwade." Het probleem van de aarde was de kwaadwillige wrevel in chagrijn die ontstaat doordat de mens kennis heeft van zijn verloren staat. En wat volgt is een belofte van redding aan een selecte groep. Noach betekent â€Troosterâ€. In de slechtheid van de mens werd hoop gebracht en een weg om van de hoop ook te komen tot echte fysieke verlossing.

Jezus verscheen niet aan de wereld maar aan het volk Israël. Dáár moet je op letten als je praat over Jezus. En God liet zich eerst zien zonder Jezus tot aan de landpalen van Israël. Door 70 profeten die wonderen deden tot in elk gehucht. Verder niet. Toen werd het hoofdstuk afgesloten. De Koning werd verheerlijkt in Israël. Einde oude bedeling en opening van de vrederijk voor Israël. Het was klaar en over. En toen dat in goede banen was geleid en na tien dagen de heilige Geest werd uitgestort, begon de nieuwe bedeling van het nieuwe geestelijke rijk dat al begonnen was in Israël. En met de uitstorting van de Heilige Geest werd dat rijk gegrond als een geestelijk wereldrijk. Het begon heel klein, maar het heeft in een paar jaren de bekende wereldgrenzen bereikt. Want de Joden hadden vertegenwoordigingen in alle landen en in alle grote plaatsen. En het gerucht van het evangelie ging snel. De Boodschap was heel simpel van aard. Maar een mens laat zich niet iets simpels aansmeren, en veel mensen willen in dat geheel graag een eigen rol en machtspositie.

En dat is wat uiteindelijk doorslaggevend zal blijken te zijn: de satan heeft grip op de mens door alles wat in het vlees is. Alles; inclusief de wet. Elk woord in de vorm van een concrete brief kan daarom niet anders dan teruggrijpen naar de wet en de profeten en zal zich daarin gronden. Want de oude wet biedt de norm. En een nieuwe wet wordt weer opnieuw een bron van vleselijk heersen en denken. En daarom moet alles losgeknipt worden wat weer terug het vleselijke brengt. En erg fout is het dan om een nieuwe "hogere" wet te gaan formuleren die hoger van normzetting is dan de oude wet.

Het mooie van de boodschap is dat het per definitie niet goed wordt gebracht. Per definitie wordt daarom de mens die gaat geloven teruggeworpen op God Zelf. De zwakte van de boodschap wordt daardoor tot vreselijke sterkte. Want de satan kan het niet meer krom maken en niet meer aanpassen en niet meer manipuleren. Want God zelf heeft het al in gebrokenheid laten brengen. En de satan kan niet meer veranderen wat al was vastgelegd. Want de wet en de profeten zijn de voorafschaduwingen van wat wij nu als norm van het werkelijke beleven. Ja; de satan kan het wel, en hij probeert het ook. Wie kijkt, ziet.

En ik kijk en zie dat deze post te lang wordt, dus ik stop nu.

Mijn verdediging is dat er tenminste twee keer om deze antwoorden gevraagd is.

Sorry dat het even duurde.

Te jong voor kwaliteit?

De teneur van je verhaal en ook van het klankbord is dat je erg jong bent. Ik zal het maar hardop zeggen: Dat is een verschrikkelijke kromming in het verstand. De mens denkt dat er in een leven nog zoveel kan gebeuren, en dat dus niets vast ligt. Maar dat klopt niet. Kinderen maken al beslissingen die ze vasthouden voor de rest van hun leven, en waar ze hun leven naar inrichten. Het is juist door het NIET vasthouden aan eerdere beslissingen en door het VERLATEN van je eigen ingerichte leven, dat het in de wereld zo’n verloederde chaos wordt. Laat je op jonge leeftijd nooit misleiden door al die mensen die in hun leven tragische dingen meemaakten, en daardoor geen houvast meer hebben. Want elk verhaal draagt een wond of een dichtgegroeid litteken van een echte beschadiging in het hart. Wees zuiver en spiegel jezelf aan de norm van het goede doen en dat ook vasthouden.

Afstand nemen van wat fout is?

Ga eens naar een basisschool. Kijk hoeveel kinderen gescheiden ouders hebben. Al die ouders hadden een moment van rijkdom. Bijna al die ouders hadden iets in hun leven dat vast genoeg was om heel je leven op af te stemmen: een kind. Toch was dat goede en vaste niet goed genoeg en niet vast genoeg. Laat je dus niet misleiden door alles wat fout is, maar concentreer je op waardevaste onderdelen van je leven.

Wat is waardevast?

Waardevast is hetgeen je hebt, en waarvan je hart heeft geoordeeld dat het duurzaam is, en waarvan het verstand besluit dat het ook beschermd gaat worden. Wat waardevast is verandert niet van fouten. Wat waardevast is kan best een periode beproeving aan. Die twee weken afstand zijn daarbij nog niets. Wat waardevast is dat blijft door alle ellende heen een bron van geloof hoop en liefde. In jouw geval heb je niet te maken met alleen maar een crisis of je partner wel waardevaste onderdelen heeft, maar ook of jijzelf wel waardevaste onderdelen hebt. Jij bent het die hier spreekt, en niet je partner, dus eerlijkheidshalve gaat het hier er alleen maar om of jij wel waardevast genoeg bent.

Geloof

Vraag jezelf of God bestaat. Alleen als God bestaat kun je op Hem bouwen en op Hem vertrouwen en ook Hulp verlangen voor keuzes van de toekomst. Als je kiest met het oog op jezelf, of met het oog op je ideale toekomst of met het oog op het voldoen aan verwachtingen van je partner, dan kan het goed gaan, maar dan is je keuze een keuze in het vlees. Wie zegt jou dat over 10 jaar het vlees niet iets anders doet wat vreselijk is in geestelijke termen? Maar als je kiest met het oog op God, dan mag je ook rekenen en vertrouwen op steun en kracht van God. Want dat is dan iets tussen God en jou, en daar kan geen mens bijkomen. Dat heeft waardevastheid ONDANKS je partner. Voor hem wordt je dan een rots van vastheid en zekerheid, omdat jij jouw God hebt als jouw Rots van zekerheid.

In het kader van geloof in God is van groot belang dat jij al iets had met die partner. Want jullie zijn bij elkaar terwijl jij nu vindt dat God jou dit zo niet had laten doen als je Hem eerder had gekend. Dan is dat bewijsbaar een zaak van Gods sturing. Hoe ga jij om met de rijkdom die jij van God hebt gekregen? Wordt dat een breekijzer van wettisch geloof, of een goddelijke bron van waardevaste onderdelen? Ik zeg het scherp, want ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat het geloof jou hier juist op een spoor zet van een goddelijke uitstraling af. Het goede van het geloof wordt gebracht om niet te blijven “plakken aan een jongen die je ongelukkig maaktâ€. Wie gaat daar over? Ik zie God dan wel in het argument, maar mis God in het geloof dat er ook echt toe doet. Let op: ik heb het over jou. Eenzijdig.

Realiteit

En de nuancering die alles teniet doet, is dat je vlees toch sterker is dan je geloof, dus erken dat je vlees toch sterker is en jou overheerst, liever dan ook je geloof verliezen omdat jouw vlees vervolgens jouw geloof aanklaagt en dat vernietigt op de goede grond dat je er niets goeds van hebt ontvangen. Zwakte is moreel gezien “niet ergâ€, want het is onderkend te zijn dat het zondig is. Maar sterkte kiezen, tegen je hart in, dat vernietigt ook je hart. Dat overkwam de farizeeërs.

Ik ga nu betekenisloos signaalvlaggetjes plaatsen bij je opmerkingen. Betekenisloos, want het zegt niets. Vergeet dat niet. En dat doe ik om je te spiegelen wat jouw opmerkingen doen met mij, als ik ze tegen zou komen in mijn leven.

Wat jullie zeiden over dat ik nog maar jong ben

= Superfout. Het roept een suggestie op dit leven zelf maar te gaan optimaliseren, omdat God je nog niet voldoende heeft geleid. Het miskent de realiteit van je eigen verleden en ook de mogelijkheden van een te bouwen toekomst in geloof, hoop, en liefde.

dat we waarschijnlijk te erg verschillen daar ben ik me nu wel heel erg bewust van

= Fout. De verschillen maken juist helder en bespreekbaar en met werkbare toevluchtsscherpstellingen, wat er als probleem geaccepteerd of opgelost moet worden. Veel erger is verkilling van liefde ZONDER grote verschillen als aan te wijzen oorzaak.

Ik denk dat ik wel weet dat het eigenlijk niet gaat.

= Fout. Als dat zo was had je geen inwendige strijd.

Het is ook gewoon niet eerlijk als ik allemaal dingen van hem ga verwachten.

= Argumentatie. Het is aan hem of dat eerlijk is of niet. En ook al is het niet eerlijk, je moet ook eerlijk zijn tegen jezelf. Jij moet weten en hij ook, wat voor jou echt belangrijk is.

Hij is het er helemaal niet mee eens.

= Goed. Dat maakt hem aanspreekbaar.

Hij vindt het allemaal geen probleem

= Fout. Het is allemaal wèl een probleem. Bagatelliseren, wegwuiven, afwimpelen zijn termen van verslaafden en anderen die maar niet kunnen begrijpen dat wat wordt gezegd, ook echt ertoe doet.

en denkt dat we er wel uitkomen.

= Goed. Dat maakt hem aanspreekbaar, als het niet valt onder wegwuiven en bagatelliseren..

Als ik zeg dat ik veranderd bent dan zegt hij dat het helemaal niet zo is, dat ik alleen maar denk dat ik zo ben.

= Superfout. Klinkt als ompraatervaring en een voorkeur voor overreden boven overtuigen, en ook van jouw kwetsbaarheid daarin. Maar hem ken je tenminste al goed.

Alleen doet me dat juist pijn omdat hij dat voor mij doet en het niet echt uit zichzelf komt, en dat voelt heel oneerlijk voor hem.

= Pas weer op voor argumentatie. Dit zegt niets. Is typerend voor het echte leven. Dat blijft schipperen tussen idealen en realiteiten.

Ik heb hierboven wat losse opmerkingen met een typering zonder context, om ze scherp te stellen. Losse opmerkingen zijn veiliger, want wat uit het verband en context is gehaald, kan nooit zonder grote fouten tot een rond verhaal voor jou gemaakt worden.

Algemeen is er een rode draad:

1. Realiteit. Eerlijkheid gebiedt te erkennen dat waar de liefde niet is, alles ophoudt. Dat kun je niet afdwingen en in het bijzonder kun je dat niet eenzijdig oplossen. Dan kan alles wat je doet wel goed en heilig zijn, maar je lost niets op als de liefde tussen elkaar niet wordt gevonden.

2. Zuiverheid. Bij spanningen en problemen zijn er altijd voldoende argumenten voor alles. Onderscheid de waslijsten van bevestiging van gevoel, van de zaken die er echt toe doen. Als één opeens allerlei persoonlijke of emotionele of zwaarwichtige zaken gaat krijgen, dan is het belangrijk om jezelf te testen of het een eerlijk argument is en of het argument echt ertoe doet, of dat het meer een ondersteuning is van een bepaalde emotie die je sowieso hebt.

3. Gemeenschappelijke Basis. Niet het geloof, maar of je echt je leven lang wilt samenzijn, en bereid je daartoe te committeren, is doorslaggevend. Meet en weet hoe hij, maar ook jijzelf daarin staat.

Je hebt niks aan iemand als die jou kan verlaten. En een ongelovige heeft niks gehad aan jouw geloof als je hem weer gaat verlaten.

4. Trouw. Als er een basis is van elkaar geaccepteerd hebben, en het leven erop in te willen richten, dan is belangrijk om voorzichtig te zijn met geloofsargumenten om te scheiden. God vraagt niet om te trouwen, maar wel om trouw te blijven.

1Cor.7:13 En een vrouw, die een ongelovigen man heeft, en hij tevreden is bij haar te wonen, dat zij hem niet verlate.

5. Beproeven. In de bijbel wordt het volk Israël beproefd door het in de woestijn te laten trekken om zo te leren wat God van het volk wil. Dat is een proces van elkaar leren kennen en van loutering. Dat is een beeld dat ook wordt toegepast op een bruid.

Hos.2: 13 Daarom, ziet, Ik zal haar lokken, en zal haar voeren in de woestijn; en Ik zal naar haar hart spreken. En Ik zal haar geven haar wijngaarden van daar af, en het dal Achor, tot een deur der hoop; en aldaar zal zij zingen, als in de dagen harer jeugd, en als ten dage, toen zij optoog uit Egypteland. En het zal te dien dage geschieden, spreekt de HEERE, dat gij Mij noemen zult: Mijn Man; en Mij niet meer noemen zult: Mijn Baäl!

6. Geloof hoop en liefde. Als de kernpunten op hun plaats vallen, zelfs indien het slechts is voor één van de twee, dan heeft de ander een kostbare schat in de handen. Het spiegelbeeld is dan dat je een kostbare schat voor iemand kunt zijn. Voor wie het niet waardeert of het net zo geringschattend opneemt als Ezau het eerstgeboorterecht opnam, is dat verspilde energie en misschien een verspilde levensinrichting, maar wie het goede zoekt rekent steeds met een perspectief om dat scenario mogelijk te maken. En dat kan alleen met geloof, hoop, en een liefde die begerig is naar God.

Het verantwoordelijk stellen van een maatschappij voor een verkrachting nee dat zegt me heel weinig.

Waarom eigenlijk? jij bent verantwoordelijk voor jouw huis. Als jouw kind of jouw gast in jouw woonkamer wordt verkracht, is dat dan iets dat buiten jou om gaat? Of ben jij dan verantwoordelijk te houden voor alles wat jij zegt en doet? Ik neem aan dat jij je eigen leven zult offeren voor het recht in jouw woonkamer. Maar als jij dat niet doet, en klaagt dat de overheid geen orde heeft ingesteld tegen het binnendringen van verkrachters, dan loop je vast op jezelf. Want het incidentele geval kan niet worden tegengeworpen aan de maatschappij of de overheid.

Zie jij jouw woonkamer als een zaak van God of van jou? En als er een almachtige God zou bestaan, zou hij dan jouw woonkamer wel of niet aan jouw eigen heerschappij moeten overlaten?

Ik neem aan dat jouw woonkamer volgens jou ook jouw zaak is. Als dat zo is, dan is de orde in een maatschappij een zaak van die maatschappij. God zegt echt wel wat Hij ervan vindt.

Maar zou er naar hem geluisterd worden?

Waarom, als er geen God is, heeft de mens geen eigen macht en kracht om orde te scheppen en te handhaven? Het beste bewijs van het bestaan van God is de totale onmogelijkheid van de mens om het goede te doen en te organiseren. Want het goede wordt verstoord en overheerst door kwade machten. De mens heeft macht gekregen om wetten te stellen en orde te scheppen. Waar is die orde dan?

En als de mens het goede machtig is en geen onrecht meer bestaat in een mensenmaatschappij, dan inderdaad is er geen God meer nodig in de ogen van de zelfgenoegzame mens. En als het ook echt waar is, dan kan God komen en leven onder mensen, en is Zijn draconische afschrikking om de mens maar tot het goede te bewegen niet meer tot nut ende leering. Om je de waarheid te zeggen: dat wil God wel. Zo was het namelijk ooit ook begonnen met de eerste mens in het paradijs. Dus als je echt gelooft dat God hier overbodig is of zonder nut, wees dan zelf als God !

Maar waarom zeg je dan dat de maatschappij een verkrachting niet aan te rekenen valt? Is het dan niet jouw maatschappij, die maatschappij waarvan jij deel uitmaakt? Is er dan geen gezag en geen systeem om orde te bewerken? Zou je niet aangifte willen of moeten doen? Zou je geen dader willen of moeten pakken en straffen? Je merkt wel dat ik wartaal begin uit te slaan omdat ik je niet volg, en dus zeer waarschijnlijk ernstig dwaal.

Dus zeg het maar!

Goed nadenken, en niet boos worden.

Ik heb een post geschreven die ik niet plaats.

Ik doe het even anders, ik geef prikkelen tot bezinning,

in de hoop dat ik niet hoef te plaatsen wat ik wèl relevant vind om te plaatsen.

1. Is het laten inslapen met een spuitje na een goed moment, niet precies het meest tegemoetkomend aan het zo duidelijk geformuleerde doel?!

2. Zou Jezus ons vertellen dat wij in het oordeel vallen en in de hel zullen branden,

als hij ons ook kan vertellen dat we allemaal naar de hemel gaan?

Wat een gemoedsrust en een gevoel van vrede zou dat zijn !

3. Als wat wij doen, zeker NIET is wat Christus doet,

hoe kunnen wij dan CHRISTENEN genoemd worden?

Of hebben wij hier een verschil van inzicht over de genade van God,

en het karakter van het verlossingswerk van Christus???

Is Oceanos homo?

Over negeren gesproken? Of over t hoofd gezien Oceanos?

Hoe kan Oceanos weten dat jij dat aan hem vraagt?

Quest stelt, Jij antwoordt met een vraag,

en Oceanos staat daarbuiten.

Dat valt onder het hoofdstuk homo-treiteren c.q. klasgenootje pesten.

En als er geen zichtbare schade optreedt, dan is het je nog niet genoeg.

Hoe moet Oceanos weten dat als je hem niet een vraag stelt (want derde persoon enkelvoud), je toch een antwoord van hem wilt?

En hoe moet ik vervolgens nu begrijpen dat de vraag die niet is gericht aan Oceanos,

maar aan derden,

toch niet aan mij is gericht?

Gaat 'ie echt wel helemaal lekker?

Maar de vraag is dus wèl ook aan mij gericht.

Het antwoord is voor JOU,

dat je je beter moet gedragen !

Alleen ik wil ook wel graag iemand die God op nummer 1 zet en van wie ik ook kan leren in het geloof...

Is dit heel egoistisch van mij?

Als je dat echt wilt navolgen, en het niet doet,

dan maak je het jezelf erg moeilijk om dat ook gezegend te krijgen.

In principe is het goed om van iemand te vragen dat God op de eerste plaats komt. De zegen die daaruit komt is dat jullie beiden kunnen vertrouwen op God, en dat is een sterkte in de relatie. Maar dat zal ook zeker gepaard gaan met serieuze botsingen, waarin wordt beproefd wat dat dan concreet voor jullie inhoudt.

Als je verwacht dat het geloof van een ander jou moet helpen,

dan maak je het jezelf erg moeilijk om niet beproefd te worden naar jouw geloof.

Dat is in feite het niet vertrouwen dat God Zelf jou zal ondersteunen.

En het is in feite het risico nemen dat wat je met het vlees denkt beheersbaar te maken, juist naar de geest wordt beproefd.

Als je iets goeds wilt, maar je kunt het niet opbrengen, dan is het willen doorslaggevend.

Als je bewust iets slechts doet, maar je motieven zijn goed, dan is het doen doorslaggevend.

Als je gericht bent op jezelf, ook al doe je iets goeds, dan telt het goede niet.

En los van alle morele bull, als je iets goeds wilt opbouwen dan moet je grote strepen zetten door rotzooi en vuiligheid. Trek de troep door en begin met een vaste basis van het goede. De meeste mensen accepteren een hoop vuiligheid in hun dagelijkse leven. Als je dat ook doet ben je dus niet anders dan anderen. Niets bijzonders, en hoeven we ook niet dramatisch over te doen.

Maar jouw leven is van jou. En jij zegt ook dat je 2,5 jaar hebt gehad, wat in ieder geval zoveel waarde voor je heeft dat je overweegt of je het wel weg moet gooien. In die context is niet zuiver om je morele overwegingen die je niet had in het begin (als dat zo is), nu ineens tegen de ander te laten gelden. (Dan is het minste dat je erkent dat jij het bent die ontrouw is aan wie je eerst was. Dat levert een bepaald begrip en een bepaalde houding op.) Net zomin als de ander die overspel zoekt en verslavingen niet bestrijdt, daar excuses voor mag verzinnen. Dat is niet eerlijk.

Maar omdat jouw leven ook van jou is, kun je niet om de feitelijkheden heen.

Accepteer de feitelijkheid van je eigen leven. Maak daarin je eigen keuzes,

en confronteer je partner daarmee. Beproef hem, en dan ook jezelf.

Luister NIET naar advies van derden.

Maar houdt vast aan wat je eigen hart jou zegt met heel jouw hart.

En neem daarvan dapper de consequenties.

Beter een leven vol leed, dan niet van harte geleefd.

Ik vind dit een wat verwarrend topic.

Hèt Woord, Gods Woord, is Jezus zelf. Hij is degene die de Bijbel gezag geeft.

De Bijbel is m.i. niet noodzakelijk om te geloven.

Dat is niet verwarrend, maar tegenstrijdig. Je spreekt tegen dat Jezus degene is die de bijbel gezag geeft.

En wat het effect is: je maakt een breuk tussen wat Christus heeft gezegd en wat hij betekent aan verlossing.

Het losknippen van Jezus, van wat hij zegt en wat over hem is gezegd, is denk ik een grote fout.

Want: Jezus zegt niet dat Hij Gods Woord is om dat bestaande Woord te vernietigen,

Maar juist om dat te bevestigen en zich ermee te identificeren !!

Joh.17:6 Ik heb Uw Naam geopenbaard aan de mensen, die Gij Mij uit de wereld gegeven hebt. Zij waren Uwe, en Gij hebt ze Mij gegeven; en zij hebben Uw woord bewaard.

Joh.14:23 Jezus antwoordde en zeide tot hem: Zo iemand Mij liefheeft, die zal Mijn woord bewaren; en Mijn Vader zal hem liefhebben, en Wij zullen tot hem komen, en zullen woning bij hem maken.

Joh.14:24 Die Mij niet liefheeft, die bewaart Mijn woorden niet; en het woord dat gij hoort, is het Mijne niet, maar van de Vader, Die Mij gezonden heeft.

Openb.1:9 Ik, Johannes, die ook uw broeder ben, en medegenoot in de verdrukking, en in het Koninkrijk, en in de lijdzaamheid van Jezus Christus, was op het eiland, genaamd Patmos, om het Woord Gods, en om het getuigenis van Jezus Christus.

De Bijbel is m.i. niet noodzakelijk om te geloven. Er zijn vele volgelingen van God en Jezus geweest die helemaal geen Bijbel tot hun beschikking hadden. Wel is het een handig hulpmiddel om uit te leren, bemoediging uit te halen en dies meer zij.

Ja, daar zijn dan drie overwegingen bij te maken:

1. Jouw overweging mag geen oorzaak zijn om de waarheid van de bijbel te diskwalificeren. Want het is het Woord van God de Vader.

2. Jezus Christus zelf wijst op het Woord van God als woorden van waarheid: En begonnen hebbende van Mozes en van al de profeten, legde Hij hun uit, in al de Schriften, hetgeen van Hem geschreven was. (Luk.24.27)

3. De Heilige Geest zoekt uit zichzelf de eenheid met alles wat de Vader en de Zoon hebben gebracht.

Dus: Dit is geen verwarrende, maar een heldere zaak:

Hèt Woord, Gods Woord, is Jezus zelf. Hij is degene die de Bijbel gezag geeft.

Het Woord van God is in Woord en Waarheid gebracht tot aan Jezus Christus.

Het Woord van God is een Weg van Waarheid in het leven door het geloof, vanaf Jezus Christus.

Het Woord van God is één met de Vader en met de Geest, en is daar niet tegenstrijdig mee.

Al het goede is uit God, en nuttig om op te bouwen, en al het kwade zal openbaar worden aan de kinderen van God.

En kwaad is om de verleidingen van het vlees te volgen, en het Woord van God af te breken.

Joh.8: 31

31 Jezus dan zeide tot de Joden, die in Hem geloofden:

Indien gijlieden in Mijn woord blijft, zo zijt gij waarlijk Mijn discipelen; En zult de waarheid verstaan, en de waarheid zal u vrijmaken.

= EEN WEGWIJZER MET EEN CLAIM

In het woord blijven is vasthouden en bewaren. Dat gaat over de liefde, want het vasthouden van een woord is principieel wettisch. Maar tegelijk is het wel een aansporing om door de liefde dat Woord vast te houden. Is dat verwarrend? Ik denk dat het vooral oproept tot bezinning over de vraag wat het Woord van Christus dan is, waarover Hij hier spreekt.

Het is belangrijk want Christus zegt dat dat doorslaggevend is voor de status als ‘discipelen’: Indien gijlieden in Mijn woord blijft, zo zijt gij waarlijk Mijn discipelen

Zij antwoordden Hem: Wij zijn Abrahams zaad, en hebben nooit iemand gediend; hoe zegt Gij dan: Gij zult vrij worden?

= WIJ ZIJN VRIJEN, GEARRIVEERD IN DE RUST

Jezus antwoordde hun: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u:

Een iegelijk, die de zonde doet, is een dienstknecht der zonde.

= DE MENS IS SLAAF VAN DE ZONDE

Dus: Je kunt geen zonde doen, en tegelijk God dienen?

Er zit een niveau onder: wiens kind ben jij. Wie een kind is van God, is een vrije zoon van God, maar hij is in het vlees in het diensthuis van de satan door de zonde die hem aankleeft. Hij is bevrijd, maar tijdelijk een dienstknecht van de zonde. En daar kan hij afstand van nemen want elke dag opnieuw, ja elk moment opnieuw kan hij de heer over zijn vlees verwerpen en zijn (dienst)huis verlaten. En dan is op dat moment het lichaam een tempel van de Heilige Geest. Elke dag en elk moment kan hij dus zichzelf doden of pijnigen door een kruisiging. Letterlijk lezen is altijd onzin, dus doe dat ook hier niet, maar zie het overdrachtelijk: het vlees is de begeerte en de verlangens van het hart dat zichzelf wil behagen en zich goed wil voelen. En het geestelijke dat is de wetenschap dat je Kind bent van God, waardoor je steeds zoekt om God te behagen. En wat je vlees voelt, daar neem je afstand van, ja zelfs beschouw je dat als aanleiding om daarin te laten zien dat je juist géén dienstknecht bent van de zonde en het vlees, maar een Kind van God.

Dat gaat diep.

Wie slaaf is van de zonde, dat is degene die de zonde doet en zich daar niet goed (thuis) bij voelt. Maar wie zich bij de zonde thuisvoelt is méér dan een slaaf. Want dan is het geen gedwongen zaak die het vlees van je geest afdwingt, maar dan is het een zaak van je geest, en dat raakt de kern van wie je bent, en dan is het niet meer dat je slechts een dienstknecht bent van de zonde, maar een Kind van de duivel. Een Kind van de duivel is geheel vrij. En soms ook wordt een kind van de duivel geknecht door de wetten van God. Dan lijkt het net alsof je met christenen of joden te maken hebt, maar dan gaat het in wezen om een juk van God waaronder het kind lijdt. Christus zegt ook tegen de farizeeën in deze tekst: uw vader is de duivel. En op een andere plaats: adderengebroed. Dat is kindschap van de duivel.

Dus dan heb je een bont gezelschap:

1. Kinderen van God die publiek compleet diskwalificeren, maar in hun hart zich aan God hebben gegeven.

2. Kinderen van God die publiekelijk hoge ogen gooien, maar ook duisternis meedragen.

3. Kinderen van de duivel, die onder het juk van gevoelens van Geest of wetten van God leven;

4. Kinderen van de duivel die als vrije zonen plukken en doen wat hun vlees behaagt.

5. Kinderen van God die zich voordoen als kinderen van de duivel

6. Kinderen van de duivel die zich voordoen als kinderen van God.

7. Christus die op vele manieren door de Heilige Geest ineens zichtbaar wordt in een mens.

Lees voor "kinderen" ook "woorden", want we zijn hier op een forum !

In dit bonte gezelschap is waarheid een leeg woord. De bijbel is een leeg woord. Geloof is een leeg word. Alles is leeg, maar de Geest is levend, net zo levend als de geesten die trekken aan de mens.

Daarom is de boodschap van God: spreek, en doe, en spreek en doe in de Waarheid van je vader. En als iedereen dat doet. Dan gaat er licht schijnen. Licht van een mens heeft bijna altijd ook duisternis en schaduwzijden. En Licht van teveel waarheid verblindt ook echt de ogen. Licht van een boze geest is soms erg aangenaam. Licht van God soms erg onaangenaam.

Maar het maakt niet meer uit. Want door de verschillende woorden en richtingen wordt alles belicht, zodat de geesten openbaar worden, en wie ziet, die zal zijn vader erkennen, en hij zal ook onderscheiden wat duisternis was, maar nu verlicht wordt. Want God zal u géén wezen laten ! Dus Atheïsme zal ook door God uitgeroeid worden c.q. het zal onbestaanbaar zijn. Want elke ziel zal een geestelijke vader hebben.

Nog steeds zal er veel dwaling zijn. Maar dat doet er even helemaal niets toe. Want je weet wie je vader is. Daarom zul je bij al het lichtval toch steeds vasthouden en grijpen naar wat je weet dat het meest past bij jouw vader.

Misleiding moet er zijn. Daarom is het signaal en de claim die wordt gelegd niet afkomstig van een mens, maar van God:

Indien gijlieden in Mijn woord blijft, zo zijt gij waarlijk Mijn discipelen

Psalm 1:1

Welgelukzalig is de man, () wiens lust is in des HEEREN wet,

en hij overdenkt Zijn wet dag en nacht.

Want hij zal zijn als een boom, geplant aan waterbeken,

die zijn vrucht geeft op zijn tijd, en welks blad niet afvalt;

en al wat hij doet, zal wel gelukken.

En de dienstknecht blijft niet eeuwiglijk in het huis, de zoon blijft er eeuwiglijk.

= DIENSTKNECHTSCHAP (ZONDE) IS TIJDELIJK. MAAR EEN ZOON (HETZIJ VAN GOD HETZIJ VAN DE DUIVEL) IS VRIJ, WANT HIJ IS REEDS EN DOET REEDS WAT HIJ ZAL ZIJN

Indien dan de Zoon u zal vrijgemaakt hebben, zo zult gij waarlijk vrij zijn.

= JE BESTEMMING GEVONDEN HEBBEN; MAAR OOK CONCREET: BEVRIJDING AANGEBODEN

Dus: Je bent niet vrij totdat De Zoon (Jezus) je vrij maakt?

Dat klopt helemaal.

Maar dat heeft dus twee niveau’s:

1. Verlossing door Jezus Christus, waardoor je je vlees kruisigt en een nieuw leven begint waarin je vlees en je eigen begeerten voor jou als dood gelden. Maar in deze wereld van ellende zul je nooit geheel vrij zijn. Het lijden van de wereld zelf alleen al is een zaak van droefheid en lijden. Maar door Christus is je geest wèl vrij. Want je ziet dat het tijdelijke wordt vervangen door het eeuwige, en je herkent dat er een loop is van alle dingen tot een bestemming die bijdraagt aan de heerlijkheid en glorie van God. Deze aarde is een toneel: niemand zal dood blijven. Allemaal, goed en slecht zullen we weer opgericht worden en God leren kennen en erkennen dat het lijden nut heeft gehad tot een heerlijker toekomst. Maar niet allen zullen gelijk zijn in die heerlijker toekomst. Er zijn schapen en er zijn bokken. En alle kennis zal bij eenieder volledig zijn. ook de engelen hebben kennis. Toch lijden zij niet. Want zij kennen en weten het totaalplaatje van de heerlijkheid van God, En ook zij hebben de kennis dat het goede ook echt verheerlijkt wordt. En dan is het kwade niet meer kwaad, maar slechts een beproeving, of een loutering of een schifting van alles dat leeft: hetzij goed hetzij kwaad, het zal uiteindelijk blijken te zijn tot tot verheerlijking van Gods Naam. Dood, waar is uw prikkel !

2. Een tijdelijk juk van de zonde, doordat het kwaad nog aan je vlees trekt en je begeerten beïnvloedt. Elk moment kun je het opnieuw afwerpen. Maar ook elk moment komt het via je vlees weer terug. En pas bij het echte overlijden neemt het vlees ook echt afscheid, en wordt je geest ook gewijd aan God en van een nieuw lichaam voorzien dat niet meer de voortdurende trekkingen van het vlees in zichzelf meedraagt. Dan pas ben je ècht vrij.

Ik weet, dat gij Abrahams zaad zijt; maar gij zoekt Mij te doden;

want Mijn woord heeft in u geen plaats.

= CHRISTUS IDENTIFICEERT VERLOSSING MET HET AANNEMEN VAN GODS WOORD

Dus: Als je vijandig doet naar Jezus (of zijn aanhangers), dan ben je geen dienaar van Zijn woord?

Ja en nee.

Ja, want Jezus zegt: zo hij een van de minsten in mijn koninkrijk schaadt, zo heb je mij geschaad. Als je herkent dat iets uit God is, doe daar het goede mee. Afbreken wat zich openbaart als iets van God, kan worden gerekend tot de allerergste zonde, de zonde tegen de Heilige Geest. Maar dat gaat niet over een persoon of aanhanger ontzien (vleselijk), maar over de waarheid (het geestelijke) niet loochenen. En de persoon van die waarheid moet je aannemen als Christus Zelf.

En nee, want veel aanhangers van Jezus hebben juist nodig dat zijzelf uit een juk van God of uit een juk van de zonde worden gedreven, om tot de Vrijheid van Christus te geraken. Wat vuil is moet vuiler worden en wat goed is moet gelouterd worden in het vuur. Immers; juist ook in deze tekst zegt Jezus tegen fanatieke aanhangers van de wet: uw vader is de duivel. Je moet dus niet gericht zijn op mensen (aanhangers), maar op het Licht van het Woord en de Waarheid van God.

Een goede nuancerende benadering brengt de bijbel zelf:

Mat.10:34

Meent niet, dat Ik gekomen ben, om vrede te brengen op de aarde;

Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard.

Want Ik ben gekomen, om den mens tweedrachtig te maken tegen zijn vader,

en de dochter tegen haar moeder, en de schoondochter tegen haar schoonmoeder.

En zij zullen des mensen vijanden worden, die zijn huisgenoten zijn.

Die vader of moeder liefheeft boven Mij, is Mijns niet waardig;

en die zoon of dochter liefheeft boven Mij, is Mijns niet waardig.

En die zijn kruis niet op zich neemt, en Mij navolgt, is Mijns niet waardig.

Die zijn ziel vindt, zal dezelve verliezen; en die zijn ziel zal verloren hebben om Mijnentwil, zal dezelve vinden.

Die u ontvangt, ontvangt Mij; en die Mij ontvangt, ontvangt Hem, Die Mij gezonden heeft.

Die een profeet ontvangt in den naam eens profeten, zal het loon eens profeten ontvangen; en die een rechtvaardige ontvangt in den naam eens rechtvaardigen, zal het loon eens rechtvaardigen ontvangen.

En zo wie een van deze kleinen te drinken geeft alleenlijk een beker koud waters, in den naam eens discipels, voorwaar zeg Ik u, hij zal zijn loon geenszins verliezen.

Nota Bene: Ik sta onder een zekere beperking omdat sommige gebruikers klagen over scroll-problemen met hun computer. Kan een moderator even kort aangeven of de lengte van deze post wordt toegestaan? Zo niet dan zal ik de post weer verwijderen.

De Bijbel is Gods Woord, want God is de auteur van de Bijbel. Deel 1 Deel 2 Deel 3 Deel 4 Deel 5:(..)

Nee, geen speld tussen te krijgen.

Ah was jij het.

Toen ik vroeg om Bijbelse weerlegging,

kon ik een speld horen vallen.

Nooit is profetie voortgekomen uit de wil van een mens, maar, door de heilige Geest gedreven, hebben mensen van Godswege gesproken" (2 Petrus 1:20,21).

Als ik mijn leven niet op die manier wil leiden, ga ik het leven ook niet wel leiden om te bepalen of ik het zo niet had willen leiden... Daar is dit forum voor, dacht ik.

Nou, het lijkt me nuttig dat het forum dient om bepaalde vooroordelen en misvattingen in juiste proporties te brengen.

Als je aanstoot neemt aan mijn schrijven dan spijt mij dat.

Als de kerk echt het 'beste' voor had gehad met haar 'kudde', zou ze haar 'kudde' vrij hebben gelaten, en niet geestelijk knevelen...

...en anders zou God wel duidelijker maken aan Zijn discipelen wat Hij van ze verlangde...

Je praat over een virtuele kerk en denkbeeldig knevelen in je eigen perceptie.

Als je een echte kerk bedoeld, dan is de gebruikelijke methode dat je je onthoudt van vage verdachtmakingen en onderbouwt wat je bedoelt.

Je praat over een virtuele god en denkbeeldige discipelen.

Als je over een god praat van een ander en wilt oordelen, dan is het gebruikelijk dat je die god zelf raadpleegt, of althans een van zijn gelovigen.

Als je zelf het woord "kudde" gebruikt, dan is er bij jou dus kennelijk een begrip als "kudde" dat past bij het fenomeen waar jij van klaagt dat het knevelt. Anders dan jouw voorstelling klinkt dat niet bepaalt als iets vreselijks. Een schaap kiest voor de herder, en voor de kudde, want het wil worden geleid. Dan gaat het jou niet aan om daarover te oordelen in termen van niet leiden en verzorgen (vrij laten) en van geestelijke kneveling.

Vast staat in ieder geval dat in elk maatschappelijk leven gezag van orde getuigt, en dat wat jij hier vrijheid noemt in samenhang met je oordelen, overkomt als kwaadwillige anarchie.

De vraag is dan op wiens gezag jij oordeelt over mensen die zich aan jou manifesteren volgens lijnen van orde en gezag. Het kan niet op gezag van je kennis zijn.

Waarom zou God willen dat we slaven zijn van een kleine elite? Heeft Hij het Zijn volk niet uit Egypte geleid??

Dat is precies wat de Joden zeiden: Hoe kunnen wij weer slaven zijn; heeft Mozes niet het volk uitgeleid uit het slavenjuk van Eqypte? Wij zijn toch vrije zonen in Izak van Abraham?!

Joh.8: 31

31 Jezus dan zeide tot de Joden, die in Hem geloofden:

Indien gijlieden in Mijn woord blijft, zo zijt gij waarlijk Mijn discipelen; En zult de waarheid verstaan, en de waarheid zal u vrijmaken.

Zij antwoordden Hem: Wij zijn Abrahams zaad, en hebben nooit iemand gediend; hoe zegt Gij dan: Gij zult vrij worden?

Jezus antwoordde hun: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u:

Een iegelijk, die de zonde doet, is een dienstknecht der zonde.

En de dienstknecht blijft niet eeuwiglijk in het huis, de zoon blijft er eeuwiglijk.

Indien dan de Zoon u zal vrijgemaakt hebben, zo zult gij waarlijk vrij zijn.

Ik weet, dat gij Abrahams zaad zijt; maar gij zoekt Mij te doden;

want Mijn woord heeft in u geen plaats.

Het zou me toch echt spijten als je zou denken dat we het aan jouzelf overlaten hoe je de bijbel interpreteert...!

De bijbel vraagt om de bijbel te interpreteren in samenhang met gebed en een zo goed mogelijk proberen te vatten wat de bijbel te zeggen heeft. Het is het overgeleverde Woord van God. Als God echt bestaat, dan is ook zeker dat God weet wat de mens precies door heel de geschiedenis heen als ijksnoer en kennisbron heeft gehad. Als God bestaat, dan hebben wij dus ook niet een excuus dat die bijbel niet betrouwbaar is. Want de bijbel is er gewoon steeds geweest. Onbetwistbaar. En wat er is geweest namens God, dat kan ook door God aan ons worden voorgehouden als bewijs dat wij die kennis over God ook echt daadwerkelijk hebben gehad.

Wat er is, is ook kenbaar en leesbaar en bestudeerbaar.

En het gaat er dan niet om dat een mening en een weg geen waarheid is,

want er is wel een weg en er is wel een waarheid.

Maar het gaat erom dat jij het zelf bent die zelf de zingeving voor jezelf bepaalt

van het aangeleverde materiaal.

Ten opzichte van de persoon kun je je enigszins conformeren naar wat je weet dat die persoon aan perspectief heeft. Maar een mens kan niet onderscheiden wat dat perspectief is en de mens kan ook niet onderscheiden wat een perspectiefbreuk of on-eigen iets met iemand doet in het zicht van het sterven. Dus het enigszins conformeren is in de praktijk een valse leermeester die ook krachtig kan zijn om nog grotere schade te berokkenen.

Dat wordt verscherpt naarmate een rol speelt dat er geen vertrouwen is dat de waarheid wordt gesproken. En op het sterfbed ben je slachtoffer. je kunt geen kant uit, je weet dat je nu zult weten hoe de schepping is georganiseerd, en je bent nog geheel verbonden met het leven, en dan wordt je onder druk gezet of in een vertrouwenscrisis gebracht. En in je hart zul je dingen voelen over anderen die nooit uitgesproken zijn, omdat je het niet het weet. En in je hart zul je mogelijk ook openstaan om even volgens het perspectief van die ander te denken. Maar dan wordt er gepraat, en dan blijkt dat er geen basis is om elkaar volkomen te vertrouwen. Dat is nog verdrietiger dan het pijnlijke sterven. Sterven is eenzaam, maar het gevoel te worden verlaten door je omgeving als het zover komt, is nog vereenzamender. En verbabelonisering van alles wat wordt gezegd en gedacht of zelfs verzwegen, is dan een noodlottig onontkoombaar feit. Dus het niet volkomen betrouwbaar zijn is een heel slechte leermeester in het zicht van het sterven.

Voor wie God kent is het anders - als het goed is. Een kind van God houdt steeds voor ogen dat God ook echt aanwezig is. God is aanwezig voor de stervende en ook voor de sprekers. En God is getuige. Dus zowel de sprekende als de stervende zullen ooit alle kennis hebben. Dat is erg confronterend voor wie op het laatst probeert zijn kovertje nog op te houden. Maar het is ook confronterend in het eigen gebed dat je vervolgens hebt. Je vraagt aandacht en dat krijg je bij de Troon van God, en je gaat rekenschap afleggen van het licht en de waarheid en jouw leven dat je ten dienste stelde van God de Vader.

Een goede leermeester is dan om steeds bij alles te antwoorden en te spreken alsof God op afstand zwijgend toeziet, maar de engelen om het bed heen gespannen meeluisteren om te zien wat er van God uit jou komt. "Liefde" is een gevaarlijk woord, omdat we als mens gaan denken als mensen. Liefde moet de voeding geven van het hart. Maar de uiterlijke vormgeving van liefde gaat volgens lijnen van de wet. Laat uw ja, ja zijn. Gij zult geen vals getuigenis spreken. Weest heilig want de Heere uw God is heilig. Breng niet als één een kleed van wol van begeerte en pleasen gemengd met het linnen van je priesterambt! Hoe waar is de wet van Mozes in geestelijke zin bezien!

En als er dan woorden van wijsheid of waarheid of liefde komen of in dergelijke termen wordt betekenisvol gezwegen, gehuild, of omhelst, dan is zijn het de engelen die een lofzang aanheffen op de God, die door de mens heen heerlijke werken van een groter licht en majesteit en kracht en ordening volbrengt, dan de duisternis en chaos waarin de mens zelf is. En hoe de stervende ook reageert, de sprekende zal zijn bijdrage kunnen afsluiten met een eerbetoon aan God. Amen, dat is: het is waar en zeker.

En over eerlijk zijn: dit is natuurlijk volstrekt niet realistisch. Studeerkamerpraat, die vooral gericht is tegen het onbetrouwbare dat optreedt als mensen niet meer vatten wat liefde is, en daar een betekenisloos sentiment van het moment van maken. Als het zover is zul je gewoon mens zijn, en of je nu denkt of impulsief of goed of fout handelt, het product zal altijd heel menselijk zijn. En nooit vergeten: ook de stervende is mens! Je kunt van alles bedenken en beredeneren, maar weet dat het vooral menselijk zal zijn. Wil je concrete bijbelse raadgeving, maak dan van je hart geen stinkend vat met onzuiverheden. Laat dan je hart niet beklemmen tot een verre toekomst, wat vandaag nog uitgesproken kan worden. Belijd je schuld aan wie je iets schuldig bent. Laat het niet zover komen dat het op het laatst is, maar pak vandaag aan wat vandaag opgelost kan worden. En laat niet het sterfbed fungeren als maximaal afpers- en chanteermoment waarin niemand meer op zijn woord kan terugkomen, of achteraf zijn spijt kan betuigen, of later nuancering of verscherping aanbrengen.

Ik zie de bijbel niet als waarheid, en zeker niet de bijbel in zijn geheel, en zeker niet letterlijk. Dat is zo omdat ik denk dat God niet zou willen dat we blindelings aan zouden lopen achter kerkelijke autoriteiten, maar eerder dat Hij zou willen dat we voor onszelf nadenken! Eigenlijk zou ik de bijbel ook niet: "Het Woord Gods" willen noemen (als dat al zo genoemd wordt), maar eerder: "Een verzameling parabels en getuigenissen" o.i.d., dus: om over te mediteren! (na te denken) Waarom zou God willen dat we slaven zijn van een kleine elite? Heeft Hij het Zijn volk niet uit Egypte geleid??

Je kunt alleen slaaf zijn als er heersers zijn.

In zoverre begrijp ik je beeld niet. Wat is de elite die heerst?

En of een profeet of echte waarheid nu wel of niet waar is of een gelijkenis of echt absolute nonsens met een moreel knipoog, dat verandert er helemaal niets aan dat de mensen die ervan horen worden aangespoord er iets mee te doen. In het eigen hart en met het eigen verstand en geplaatst tegen de eigen waarneming van deze schepping.

En ik begrijp alle natuurlijke weerstand wel tegen wat te stellig wordt gezegd of teveel een claim heeft van klokkenluiding, maar dat staat absoluut los van je eigen plaats onder de hemel en je eigen nadenken over wat God zou willen dat jij doet.

Niet logisch is als er reclameborden hangen met boodschappen, om te denken dat die reclameborden betekenisloos zijn. Maar wel logisch is om door de bomen van reclameborden heen, op zoek te gaan naar echte waarschuwingen en betekenisvolle boodschappen van het grote bos waar je voor staat.

Ik geloof dat we nu zo'n 2300 jaar naar Epicurus wel kunnen concluderen dat God niet de hele tijd ingrijpt en dat wij, als 'goden', onze eigen wereld maken en, als mensheid, de verantwoording voor ons zelf dragen.

Dus als er iemand wordt verkracht (een individueel geval waar het over ging) dan is de mens of de mensheid zelf verantwoordelijk. Hoe zijn mensen nu verantwoordelijk voor daden van anderen? Het gaat er nu juist om dat mensen kunnen ingrijpen en de verantwoording op zich nemen om het te voorkomen. Dat zal een goed mens altijd doen. Dat doet God niet terwijl hij wel bij machte is. Dat hij dat al 2300 jaar niet doet maakt het niet veel beter.

De ordening van de maatschappij ligt in handen van de mensen zelf.

De maatschappij is inderdaad verantwoordelijk voor de ordening en dus ook voor het omgaan met verkrachtingen. Verloedering en verzwakking van de moraal is geen zaak van een boze macht, maar van een algemeen geldende (dis)orde die (niet) gehandhaafd wordt.

Als je dat niet vindt, dan kom je als vanzelf op een belevingswereld met hogere externe machten, waar het individu een passieve rol heeft.

Maar ook dat helpt niet want je woont in een straat en je bent getuige. Opnieuw doen zich dan vragen voor met betrekking tot eigen taak en rol. Opnieuw kun je dan verantwoordelijkheid afschuiven en menen dat iemand orde moet scheppen. En ook opnieuw brengt je dat in een belevingswereld van passiviteit en een gedrag als van een muurbloem, eerder dan als van een krachtbron of energieconcentratie van een hogere moraal dan het slechte op de eigen begeerte gerichte wereld om je heen.

Maar kijk dan nu eens in je achtertuin. Is het wildgroei of zijn het rechte lijnen? Is het een jungle of keurig geordend? Was je daarvoor verantwoordelijk? Waarom heb je niet gewacht tot Koning Willem Alexander je tuintje persoonlijk kwam mooimaken?

De mens ordent spontaan wat hem is gegeven tot eigen genot achter z'n eigen beschuttingen.

Maar wat hem is gevraagd (door de natuur van zijn eigen omgeving) te doen aan het goede om orde te brengen in zijn geestelijk huis en in zijn de geesteljke achtertuin en in zijn geesteljke omgeving,

is hem gauw teveel.

Het is als met alles: als je in de troep zit en je staat jezelf toe eraan te wennen,

dan zie je het ook echt niet meer. Toch heb je ogen, en toch heb je een normatief besef. Dat weet je omdat je dit leest en ook het geschetste beeld kunt zien. En dan weet je ook dat het antwoord in je hart ligt en dat je blikveld wordt bepaald door de scherpte van je oog. En wie ziet, die kan ook besef hebben van ordenen.

Dit gaat nergens over

Ja, sorry ik geloof dat ik die emotie wel begrijp. En misschien zijn we het op een bepaald punt eens. Maar misschien ook wordt het gewoon teveel.

homoseksuelen moeten gestenigd worden?

En jij offert duiven?

En jij draagt geen kleding van meer dan één stof?

Dit zijn drie ja/nee vragen, dus op de verwachte manier antwoorden zou fijn zijn.

Wat is de relevantie van je drie vragen met betrekking tot het onderwerp van deze draad?

Het onderwerp is: de Bijbel is Gods Woord.

Geef nou eens gewoon antwoord of de drie vragen van mystic, het zijn hele legitieme vragen in dit topic, want als de bijbel het letterlijke woord Gods is dan kan jou enige antwoord alleen maar zijn dat je 3 keer ja antwoord.

Als het antwoord alleen maar 3 x ja kan zijn, dan heb je het antwoord toch?!

Ah dus homoseksuelen moeten gestenigd worden? En jij offert duiven? En jij draagt geen kleding van meer dan één stof? Dit zijn drie ja/nee vragen, dus op de verwachte manier antwoorden zou fijn zijn.

Wat is de relevantie van je drie vragen met betrekking tot het onderwerp van deze draad?

Het onderwerp is: de Bijbel is Gods Woord.

Vandaar dat ik stelde "Voor ons is de wet, de vijf boeken van Mozes, het Woord van de Here, en wij steunen in dit geloof op hetgeen de wet van zichzelf getuigt: < bijbels bewijs > ".

Geef nou eens gewoon antwoord of de drie vragen van mystic, het zijn hele legitieme vragen in dit topic, want als de bijbel het letterlijke woord Gods is dan kan jou enige antwoord alleen maar zijn dat je 3 keer ja antwoord.

Als het antwoord alleen maar 3 x ja kan zijn, dan heb je het antwoord toch al?!

En mocht het antwoord niet eenduidig ja zijn, dan is logischerwijs jouw logica corrupt en dan is bovendien jouw aandringen om nou eens gewoon antwoord te geven onzuiver.

Wat jij noemt drie 'legitieme vragen', zijn dan in in wezen valstrikken vanuit een vooringenomen voorstelling van zaken.

Lees 1Cor.7:19 :

De besnijdenis is niets, en de voorhuid is niets, maar de onderhouding der geboden Gods.

Letterlijk maakt de bijbel dus onderscheid tussen ceremonie en inhoud.

Het lijkt mij daarom zeer legitiem in antwoord op jullie opzetje, dat we hier even vastleggen dat Gods Woord in letterlijkheid een nuance brengt die getuigt van een inhoudelijk deel en een vormelijk deel.

Hebben we dat maar weer gehad, en daarmee tegelijk de logica van je redenering gefalsifieerd. Want de bijbel zelf geeft hier in 1Cor.7:19 een voorbeeld dat wat er letterlijk staat een geestelijke inhoud heeft.

Dat kan toch geen verbazing wekken??!

En laten we dan in letterlijkheid nog even voortgaan, om te bewijzen dat de bijbel inderdaad in letterlijkheid gezag heeft over ons leven van nu.

Lees nu eens Rom.5:5

Want toen wij in het vlees waren, werkten de bewegingen der zonden, die door de wet zijn, in onze leden, om voor de dood vruchten te dragen.

6 Maar nu zijn wij vrijgemaakt van de wet, daar wij dien gestorven zijn, onder welke wij gehouden waren; alzo dat wij dienen in nieuwheid des geestes, en niet in de oudheid der letter.

Letterlijk lezen. 'Letterlijk lezen' is natuurlijk een onzinterm van degenen die niets moeten hebben van betrouwbaar of zuiver, maar dat begrip wordt in ieder geval het beste geassocieerd met zorgvuldig lezen. Goed letterlijk lezend dus, zien we hier dat er een verandering is:

Eerst vlees en zonde, en dan geestelijk en anders (nieuw).

Eerst de letter, en nu geestelijk.

Nu vrijgemaakt van de wet.

Met het vlees vrijgemaakt van de wet? Nee, zonder vlees. Voor het vlees zijn wij gestorven.

Met de wet die afgedaan heeft? Nee de wet is goed.

Met de begeerte vrijgemaakt van de wet? nee, zonder begeerte.

Lees maar weer mee in vers 7:

Wat zullen wij dan zeggen? Is de wet zonde? Dat zij verre. Ja, ik kende de zonde niet dan door de wet; want ook had ik niet geweten dat de begeerlijkheid zonde is, indien de wet niet zeide: Gij zult niet begeren.

Maar de zonde, oorzaak genomen hebbende door het gebod, heeft in mij alle begeerlijkheid gewerkt; want zonder de wet is de zonde dood.

Heb je het gelezen? Zonder de wet is de zonde dood. Zonder de wet is het geweten vrij.

En zonder de wet, zo leefde ik eertijds; maar toen het gebod gekomen is, zo is de zonde weer levend geworden, doch ik ben gestorven.

En het gebod, dat ten leven was, dat is mij ten dood bevonden. Want de zonde, oorzaak genomen hebbende door het gebod, heeft mij verleid, en erdoor gedood.

Alzo is dan de wet heilig, en het gebod is heilig, en rechtvaardig, en goed.

Is dan het goede van de wet onze dood geworden? Nee, integendeel! De zonde werd onze dood omdat bekend moet worden dat het ook echt zonde is. En doordat de zonde onze dood bewerkt, werkt zij het goede via de wet. Want de wet benoemt concreet wat zondig is zodat de zonde niet een ongerichte algemene norm is, maar een rechtstreekse strijd met de wet.

Want het rare is dat wij niet herkennen uit onszelf wat goed is of zondig. Want wat we willen (God dienen) doen we niet, terwijl we wel doen wat we haten (zondigen).

Als we dan zo doen wat we niet willen, dan erkennen we daarin dat de wet goed is.

1Tim.1 :8 Wij weten, dat de wet goed is, zo iemand die wettig gebruikt;

De wet is niet voor de rechtvaardigen gemaakt, maar de onrechtvaardigen en de halsstarrigen, de goddelozen en de zondaars, de onheiligen en de ongoddelijken, de vadermoordenaars en de moedermoordenaars, de doodslagers, De hoereerders, hun, die bij mannen liggen, de mensendieven, de leugenaars, de meinedigen, en zo er iets anders tegen de gezonde leer is;

Naar het Evangelie der heerlijkheid van de zalige God, dat mij toebetrouwd is.

Wilde je het letterlijker hebben?

Begrijp je nu dat het wel wat erg extreem is om hier publiekelijk te gaan zitten vertellen dat wie Gods Woord serieus neemt, Christus als offer niet meer mag aannemen en zijn kruistocht niet mag volgen, omdat het volk Israël in de woestijn dat ook niet mocht?

Als er dan in de bijbel nuances gelden, dan slaat het nergens op om de wet van Mozes van toepassing te verklaren op een christen. Dat zeg ik dus op algemene regelen van logica, niet op basis van een inhoudelijke benadering vanuit bijvoorbeeld Romeinen of Galaten.

En de wijze waarop je dat doet houdt ook geen steek. Want wat je zoekt is bevrijding van de norm van de oude wet. Maar we hadden al direct in de eerste aangehaalde tekst geconstateerd dat er in het oude testament ceremoniële delen zijn en morele delen.

Ik hoop dat hiermee voldoende is onderbouwd dat de vragen die jullie stellen niet zo legitiem zijn als jullie doen voorkomen, maar eerder getuigen van een onzuivere benadering van een algemene waarheid die wordt gebruikt om je eigen voorstelling van zaken te forceren.

Maar laten we het momentum niet geheel verliezen en ook een wel legitieme vraag stellen:

De voorbeeldjes waar jullie zo op gebrand zijn, zijn die volgens jullie voorbeelden van een ceremoniële wet of van een morele wet?

Ik zal het even voor jullie versimpelen:

Is het huwelijk dat door God is ingesteld ceremonieel of moreel?

Is het onzedelijke moreel of ceremonieel?

Is het stenigen zelf ceremonieel of moreel?