Peter79

Waar baseer je op dat alle hellenistische denkbeelden enkel van mensen kunnen zijn, terwijl in Handelingen 17 vrij duidelijk wordt aangegeven dat de heidenen Hem al tastenderwijs konden vinden en dus niet enkel menselijke ideeën kunnen hebben? Waarbij Paulus zelfs uitsluitend Griekse schrijvers en dichters citeert en niet uit de Schrift.
En waarom zouden alle Grieken ongelovig zijn, terwijl in dezelfde Handelingen, maar ook in de Brieven, je al ziet dat allerlei volkeren zich bekeerden tot het Evangelie? Het lijkt mij juist duidelijk dat er ook gelovigen waren onder de heidenen, dat God vóór de komst van de Verlosser hen al nabij was en zij Hem dus al tastenderwijs konden vinden.

Ik zou het niet weten. Het is door het forum opeens veranderd in deze naam. Eerder gebruikte ik die naam wel eens en is het zo weer voor de dag gekomen bij het wachtwoord wijzigen. Gaitema is afgeleid van mijn voornaam. De langwerpige koll'nstat van mijn achternaam
 

Lang heb ik gedacht dat ik me niet kan bekeren, omdat ik christelijk opgevoed ben en dus al een christen van kinds af aan ben. Als kind zong ik veel liedjes over Jezus die ik leerde op school als ik thuis was en had daar levendige voorstellingen van. Ik sprak er met ma over, door haar vragen er over te stellen. Vragen als "waarom mag ik geen ijs op de zondag?" En "als je gelooft, maar niets goeds doet, word je dan gered en als je niet gelooft, maar alles goed doet, word je dan niet gered?" Ik kreeg daarop respectievelijk een ja en een nee te horen.
Op een gegeven moment kwam ik echter aan de overtuiging dat ik iets moest missen. Ik geloofde in Jezus, dat Hij voor mij gestorven is, maar ervoer nog een grote leegte in mijn leven. De overtuiging kwam dat God mijn gebeden wel hoorde, maar ik vreesde dat Hij er aan voorbij ging. Ik vreesde dat ik wel eens een schijnheilige zou kunnen zijn, die uiteindelijk verloren zou gaan en de hemel niet zal zien.Ik miste de kracht van het geloof in mijn leven.
Dan blijkt juist door Bijbellezen, bidden en mensen die me woorden van God doorgaven, dat God mij helemaal niet (zoals ik vreesde) verworpen had.
Woorden waarin naar voren kwam dat Jezus mijn redder is, dat Hij me een gave man vindt, dat ik moet leren te leven vanuit de nieuwe schepping. Waaruit Jezus oproept dat ik meer tot Hem moet bidden en de Bijbel lezen. Daarbij zei Hij dat ik een zeer liefdevol mens ben, maar mij niet ten onder moet laten drukken door wat anderen tegen mij zeggen. Hij zou zelfs trots op mij zijn. Mooie woorden die me veel kracht gegeven hebben om een kind van Hem te kunnen zijn. Voor enige dagen geleden profeteerde Jezus zo door mijn vriendin heen dat ik Gods kind ben.
Ik voelde me werkelijk bevrijdt. De gavevan profetie bestaat. Ik heb meerdere mensen getroffen die het hadden en zo tegen me woorden van God meegaven, met als resultaat dat ik toch een soort van bekering heb doorgemaakt. De bekering van de gedachte dat ik wel eens verloren zou kunnen gaan naar het werkelijk aanvaard te zijn door Jezus en Hem als Kracht in mijn leven te kennen.
Zo rond mijn twintigste heb ik er al eens over gedroomd. Ik droomde dat ik midden in de nacht in een supermarkt wandelde. Ik kwam voor de kassa te staan in een rij met mensen die me verwijten begonnen te maken over wat ik allemaal misdaan zou hebben, wat ze vaak van anderen hadden gehoord. Ik begon vanuit een machteloze overrompelde gevoel wat ze van me af te duwen, waarop ze naar me woedend schreeuwden: "word je agressief!!!"
Ik vluchtte weg uit de supermarkt. Terug naar mijn huis, waar ik toen met mijn ouders, broertje en zusjes nog woonde.
Daar kwam meneer de agent aan, die later een ouderling in mijn kerk is geworden.
Hij vertelde me (terwijl ik met mijn rug tegen de schuur in de achtertuin zat) dat ik thuis niet welkom ben, omdat mijn ouders zich zelfs voor mij schaamden en dat ik het land uit moest. In paniek schreeuwde ik het uit dat dit toch niet zou gebeuren! Ik smeekte om te mogen blijven met hevige angsten die door mijn hart heen bonsten.
Vervolgens was ik opeens ergens anders. De zon scheen en het was lekker warm. Zomers warm. Minstens 24 graden. Ik was in een schitterend heuvelig natuurgebied met grote bloeiende velden en bossen aan de horizon op de heuvels. Terwijl de velden meer glooiend waren. Ik zag mijn zusjes, mijn broertje en mijn ouders. Ze keken me vergevingsgezind aan, vooral mijn moeder!
Dit kwam als een stroom van Licht en warmte van de zon in mij neerdalen en dreef heel mijn panische angst uit mijn lichaam weg, die zo de grond in weg zakte. De blik in mijn moeders ogen zei mij: "het is goed jongen, het is voorbij!"
Toen zag ik het beeld voor me van een Regisseur die aan een film aan het werk was, door naar hun schitterende kleding als bruiloftsjurken te kijken en daarin dat op de één of andere manier zag opgeschreven. Dit beeld stelde God voor die de Regisseur is van mijn leven.
 
Ik heb dit het afgelopen jaar werkelijkheid zien worden. Ik was thuis soms agressief, omdat ik het allemaal niet meer aankon in een druk van het leven dat me onder mijn zorgen werk te verliezen en contact met mijn dierbaren te verliezen te groot werden. Ik ontplofte dan als een kat in het nauw. Vaak gooide ik met dingen, schreeuwde ik tegen de mensen en soms greep ik iemand bij de lurven en de klannen. Zo laatst ook bij mijn ma.. waardoor ze voorlopig geen contact meer met me wilden, evenzo wilden mijn broertje en zusjes met mijn zwagers dat niet, tot ik professionele hulp zou krijgen. Dat heeft een jaar zo voort geduurd, voor ik eindelijk hulp kreeg. In die tussentijd ben ik verhuist van Nijverdal naar  Bennekom ennu vanwege een aanstaand huwelijk met komst van een baby naar Ede. Ik ben letterlijk vanuit mijn huis in Nijverdal waar ik acht jaar woonde uit het Tukkerland weg gegaan (waar ik geregeld problemen had met mensen) naar de Veluwe.
Nu is vlak voor de therapie begon ma weer contact met me gaan opnemen. Mijn pa overigens had al die tijd op een laag pitje nog telefonisch contact met me en me actief geholpen met de verhuizing.
Mijn ma zei dat het ook al weer een jaar terug is en dat het een proces is geweest wat nodig was om met mijn verloofde op eigen benen te komen staan. mijn zusjes en mijn broertje heb ik ook al inmiddels weer mogen zien. Ik weet me door een universum vol genade van God gedragen in de liefde die ook dwars door mijn familie heen stroomt. Ja Jezus is voor mij aan het kruis gegaan. Ik wordt door Hem boven de duisternis naar het Licht toe opgetild en ik kan er niks aan doen, behalve me er vol vreugde en vrede er aan toe te geven.
Die schitterende bruiloftsjurken van mijn familie op het veld in de zomerzon staat voor mij voor deze periode in aanloop naar mijn huwelijk, waarin nu alles aan het herstellen is.
Zelf heb ik mijn vader gevraagd als getuige en mijn verloofde mijn moeder. Haar moeder is inmiddels overleden, waarom mijn moeder tegen haar zei dat ze ook in de plaats voor haar moeder dit zou gaan doen.
 
Wat een bijzonder begenadigde jaar. Jezus heeft ons gezalfd met vrede en vreugdeolie. Die olie wil Hij ook jou mee overgieten. 
 

Jona kwam na drie dagen uit sjeool/hades, zeg je. Maar in hades/sjeool is geen bewustzijn, zeg je. Was Jona dan niet werkelijk in sjeool? Of was hij niet werkelijk bij bewustzijn, en bad hij dus niet het gebed dat in Jona 2 beschreven staat of staan daar onjuistheden in?
 
En als Jona dan een voorafbeelding van Christus was: was Christus dan niet werkelijk in sjeool, zoals Jona dat mogelijk ook niet was? Was Hij dan niet werkelijk dood, die drie dagen in het graf? Of was Jona dan toch niet echt een voorafbeelding?

Wat ik zie gebeuren is dat er een tweedeling is t.a.v. problematische teksten.
Bij vertalen zal in het algemeen voorop staan om bedoeling van de schrijver zoveel als mogelijk te benaderen.
Om die zo mogelijk te benaderen zal ook het instrument van vergelijken met wat elders staat gebruikt worden. En wat de vertaler(s) zelf voor juist houden (vanuit een reeds van tevoren ingenomen standpunt) zal gauw ook een rol spelen.
De tweedeling die hier in het gesprek zichtbaar wordt is een nadruk willen leggen op de consistentie van het geheel, dit aan de kant van het WTG, en aan de andere kant de houding dat linguistische overwegingen steeds primair moeten zijn en andere overwegingen liefst zo veel als enigszins mogelijk vermeden moeten worden en in ieder geval geen voorrang boven de linguistische argumenten moeten hebben.
Als je vooraf het standpunt inneemt dat de Bijbel doorheen het geheel van vele boeken in het OT plus vele boeken in het NT consistent "moet" zijn en dat ook nog in overeenstemming met een leer die je inmiddels tot de juiste hebt bestempeld, gooi je de deur dicht voor de mogelijkheid dat de schrijver iets anders bedoelde.
 

Het verhaal van Jona... Jona 2:1
Toen bad Jo̱na tot Jehovah, zijn God, vanuit de inwendige delen van de vis en zei:
„Uit mijn benauwdheid riep ik tot Jehovah, en hij antwoordde mij toen.
Uit de buik van Sjeo̱o̱l  schreeuwde ik om hulp. Gij hoorde mijn stem.
 
Wat zegt jouw traditie over dat gebed van Jona vanuit Sjeool/Hades? Was Jona dan wel echt dood toen hij zijn gebed uitte? Maar hoe zit dat dan? Of was hij wellicht niet dood? En wat zegt dat dan over de vergelijking tussen Jezus en Jona, de dood van Christus?

Met dit verschil, dat ik vrijwel de hele vertaaltraditie en de exegetische wetenschap aan mijn kant heb, en jij alleen de dogma's van het WTG..

De vergelijking met Jona staat in Matteüs en is daarom irrelevant voor Lucas.
Hand. 2:31 staat dat hij niet werd uitgeleverd aan de onderwereld; de NETS heeft bij Ps 15 LXX = Ps 16 vertaald abandoned into. Bauer-Aland vertaalt jem. irdgendwo verbleiben lassen. Jezus gaat dus juist niet naar de onderwereld, maar God deed hem opstaan.
Er zijn teksten waaruit blijkt dat men meende dat iemands ziel pas na enkele dagen het lichaam verliet. Dat kan hier op de achtergrond staan.

Natuurlijk is het lastig uit te leggen wat er bedoeld wordt. Maar dat komt omdat we weinig weten van de ideeën van de evangelist over de Hades, het Paradijs en de hemel. Het is geen argument om dan maar voor een vertaling te gaan die veronderstelt dat Lucas geen goede Griekse zin kon produceren.
Het lijkt erop dat Jezus zegt dat hij 'vandaag nog' naar de eeuwige verblijfplaats van de rechtvaardigen, het (hemelse) paradijs, gaat.

Dus, ik kreeg een mail dat er een helemaal nieuw en verbeterd credible is. Nou vroeg ik me af, vroeger kon je aanvinken dat je niet in de lijst met aanwezige leden wilde verschijnen. Die optie kan ik niet meer vinden. Ik vind het irritant dat er een optie is waarbij iedereen kan zien "Bumblebee kijkt in het forumarchief, 2 minuten geleden". 
Is deze optie er nog en waar kan ik 'm vinden?

De reden waarom mensen hun geloof verliezen is m.i divers. De één omdat hij/zij het gewoon niet meer gelooft. Of wetenschappelijk er niet meer mee uit de voeten kan, denk aan de evolutietheorie. Moeite hebben met de wrede teksten of met de exclusiviteit van het christendom zoals het beschreven is. Zelf had ik het meest moeite met de wrede teksten, het buitensluiten van groepen in de samenleving. Wat is waar, wat kan ik moreel aanvaarden. Maar er is meer ontspanning gekomen, omdat ik inderdaad de Bijbel ook anders lees, en ervaar. Ik begin steeds meer de mystieke kant van geloven te zien, weer hoe mooi het kan zijn. Dat  het in mijn hele wezen zit geloven en dat ik de Bijbel door de tijd heen anders ben gaan lezen om maar even ontopic te blijven is waar. Maar ieder gaat zijn eigen weg, en ik ben blij dat velen ook voor mij in de droge woestijn tijd toch als een soort kompas werkten, zonder dat ze het misschien beseften.  Het belang van een 'fijn' forum of  besloten facebook groep, kan een belangrijke rol spelen.  Ook meelezers kunnen dat zo ervaren.