Maria K.

Eerst: Laat je niet beperken in objectief denken door uit te gaan van wat "normaal" is. Er is geen "normaal" Er zijn slechts "gemiddelden" Voor niemand belangrijk als maatgevend, maar noodzakelijk igv. onderzoek. Om te beginnen: Onderzoeken zijn er in het algemeen meer naar situaties, die afwijken van het normale, dan naar hetgeen men als gewoon acht. Maar binnen deze onderzoeken, en om tot uitkomsten te komen en te noteren moet men vergelijkingen maken, uitgaande van een gemiddelde. Dat gemiddelde komt automatisch uit de onderzoeken uitrollen. Dus termen als "meer of minder" zijn noo

Idd. Maar niet verwarren met schuil- of schuurkerken van in de tijd van de vervolgingen. Het doet mij meer denken aan de thuispredikers uit mijn vroege herinneringen. Mijn opa, die ik niet gekend heb, was thuis voorganger voor een groepje mensen(voor 1950), als er in de kerk een dominee te gast was en ook als er tijdelijk een dominee was, die hen niet zinde. Het heette dan, dat je beter niet naar de kerk kon gaan, dan een dwaalleer aan te horen. In mijn vroege jeugd ben ik ook eens met een tante naar zo'n thuisprediker geweest. Dat heette dan een "bekeerde" en daar moest je zijn om een k

Ik denk, dat nu hier in dit topic aardig wat aannames gelanceerd zijn op basis van het idee, dat iedereen hetzelfde is als de desbetreffende schrijver. Dat is al meermaals begrip voor getoond, omdat het heel erg genuanceerd ligt bij de diverse mensen, maar de schrijver(s) blijft het generaliseren. Ik realiseer me, dat me dit zo tegen de borst stuit, dat ik ook steeds in de protest wil gaan. Ook al kan ik dan weer wel met veel van de uitwijdingen over het omgaan met sexualiteit eens zijn. Van RK leer over sexualiteit had ik geen kaas gegeten, alleen datgene wat hetzelfde is als algemeen i

Niks mis mee.Werkloze jongens worden van de straat gehouden, scheelt weer criminaliteit. Als daarmee die jongens een stabiele basis wordt gegeven zullen ze ook meer openstaan voor de verschillende keuzes die ze hebben. Even geen aandacht voor het onderstreepte "jongens"? Voor moslims zijn idd. meisjes/vrouwen minder belangrijk, want die hebben officiëel het geloof van hun vader en later dat van hun man. Die kunnen alleen ongelovig zijn als ze dat afwijzen. Ook ga je ervan uit dat werkloze jongens in de regel in criminaliteit vervallen. Welke keuzes hebben ze dan allemaal? Igv. een fin

Wat een verhaal. Even geen woorden voor. Samen praten....echt praten. Prachtig. Dat is het enige, wat ik nog heb toe te voegen op dit moment. Datgene wat nu op dit moment belangrijk was.

Zeker niet, Robert. Het gaat eigenlijk om alle alleenstaande opvoeders en verzorgers. Ik ken van nabij ook enkele heel schrijnende gevallen, waarin de moeder van een baby weggevallen is, maar dan meestal door overlijden. Maar de meeste reacties gaan in tegen de stellingnamen hier en nu in dit topic geponeerd. Dan krijg je idd. een erg eenzijdig beeld.

En wat met de lieve kinderen? Dus papa heeft niet zijn billen gebrand en treft geen verantwoordelijkheid? Mama moet niet zeuren. Dat papa er wel bij was toen het kind verwekt werd vergeten we maar.

Mooi gedicht Ken. Realy like it. Nee hoor, dit topic moet blijven om te klagen en te zeuren. Klaag jij dan maar lekker verder En voor vanavond en vannacht..... Pas op voor depressie en slaap ze.

Of afsplitsen. Wanneer en waarom kies je voor kinderen of niet? (oid.) Maar geen klaagzang dus meer

Ik denk, dat je mijn verhaal toch wat verkeerd interpreteert, maar dat vind ik nu even niet het belangrijkste. Een Bijbel gelovige kan hier ook niets mee. Daarvoor had ik de eerste zin geschreven. Die moet deze tekst gewoon geloven, waarbij dan de conclusie getrokken kan worden, dat je geesten kunt oproepen via een medium en dat je zo dus met overleden (bekende) mensen kunt communiceren. Dat spiritisme dus Bijbels is, ook al moet je de doden met rust laten. Voor wie dit allemaal te moeilijk is om te geloven: Wat te denken van niets van dat alles, maar het te beschouwen als een "gelijk

Ik hoop voor je dat die vergelijking opgaat. Wat geesten oproepen betreft. Voor de gelovigen: Lees eens: 1 Samuël 28 http://www.biblija.net/biblija.cgi?l=nl ... m=1+Sam+28 Voor de niet gelovigen, die toch een lering trekken uit de Bijbel. Met andere woorden, zoals ik dat nu begrijp. Saul was oververmoeid en had een dag niet gegeten, was heel bang. Dan ben je ook rijp voor wanen. Hij wilde ook geloven: De beschrijving van de vrouw van Samuel: "Een oude man gehuld in een mantel", was voldoende voor hem als herkenning. Het antwoord, dat hij volgens de Bijbel kreeg van Samuel via de

Demonen lijken heel veel op kabouters. Ze vertonen zich alleen aan hen, die erin geloven.

Inwendig???

Het is bekend dat veel, zoal niet de meeste jonge mannen of vrijgezellen, niet veel met baby's hebben. Als ze al aan kinderen denken, dan zijn die meestal toch al wat ouder, minstens de kleuterleeftijd. Bij de meeste huwelijken, die ik ken, hebben ze het tijdstip om te beginnen aan kinderen aan hun vrouw overgelaten. Met alle begrip voor hun kinderwens en met de opmerking zoals, dat toch de vrouw er het meeste werk mee zal hebben. En daar willen ze hun vrouw dan best in steunen, maar het grootste gedeelte toch aan de moeder overlaten. Veel aspirantmoeders zullen het daarmee moeten doen.

Meestal een teken van energie, levenslust en uitdagingen leren aangaan. Grenzen leren verkennen en zo mogelijk te verleggen. Moraliteit wordt aangeleerd door ervaringen van wat wel of niet grappig is of door de beugel kan. Daar zijn daar dan weer ouders voor om dat zo te sturen, dat er geen al te grote brokken gemaakt worden.

Eerlijk een keer huilen van verdriet, pijn of frustratie is niks mis mee. Kinderen moeten ook weten dat ze hun gevoelens en mening mogen uiten. Ook als kinderen een keer zeggen, dat ze iets niet willen, heb ik geen probleem mee. Zelfs als ze al hun mogelijkheden uit de kast halen om hun wensen vervuld te zien, heb ik daar alleen maar bewondering voor. Doorzeurende en dreinende kinderen? Dan heb ik een hekel aan ouders die dat niet afstoppen, na één of twee of drie keer erop ingegaan te zijn. Sowieso eerder aan ouders, die niets zeggen van gezeur en gejengel. Deze kinderen hebben blijk

Toch een goed onderwerp voor een topic. Zeker ook nog nu het een andere wending heeft gekregen. Maar ik denk, dat je dan het woord verliefd moet vervangen door het woord liefde. En dan kom je gelijk aan de betekenis van het verschil. Misschien hield die vriend echt nog van zijn echt, maar was die liefde veranderd in een soort algemeen houden van zoals je van meerdere medemensen kunt houden, toen hij verliefd werd op je vriendin. Zo gaat dat ook vaak met vreemdgaan en nieuwe verliefdheden. Verliefdheid heeft alles met hormonen te maken en een toestand og situatie van lichte ontvlambaarhei

Ik denk toch dat je wat teweeg hebt gebracht met je gezegde. Nu je er toch weer was, zou ik graag willen weten wat je bedoelde. Ik heb geen idee.

Er is ook nog de uitdrukking: Ik krijg er een baard van.... van dat eeuwige gezeur.... of vul zelf maar in.

Voor jou geldt ook mijn antwoord, wat ik gaf aan Olorin. Velen worden in hun leven geregeerd door angst(en). En niet in het minst de onwetenden. Angst is daarom een prima pressiemiddel.

Waar baseer je op dat het 'velen' zijn? Ik herken het namelijk totaal niet. Niet bij anderen en ook niet bij mezelf. (Zowel bij mensen die nog steeds geloven (waaronder ik) als mensen die het kwijt geraakt zijn.) Als eerder heb ik in een bericht moeten wijzen op het gegeven, dat als iemand iets niet herkent, dat dan niet wil zeggen dat anderen het wel degelijk wel veel tegenkomen. (Ik weet niet meer of jij het was, want ik moet mensen hier nog beter leren kennen, daarom onthoud ik nog veel dingen niet.) Je zult gewoon aan moeten nemen, dat als iemand dit schrijft, het ook zijn beleving

Bekend is dat veel islamitisch oliegeld gegeven wordt voor ontwikkelingshulp.(Saoedie Arabië bijvoorbeeld, die zijn eigen inwoners vergeet.) Geld voor scholen en onderwijs en opleidingen voor volwassenen. Maar alleen op voorwaarde, dat islamitisch onderwijs gegeven zou worden en de ouders zich zouden bekeren. Veel geleerd van de christenmissionarissen van vroeger, die barmhartigheid en hoop op een toekomst brachten, maar weinig geld. Maar nu veel agressiever, met geld, daar in landen van zeer grote armoede, op deze manier veel bekeringen "ontstonden". In landen als Thailand, waar ouders

ik ook niet, eerlijk gezegd. ik blijf het een vreemd verhaal vinden [als scepticus] - sorry dat ik het zeg. het lijkt wel of er iets niet klopt Toch kan dit wel degelijk kloppen. Velen blijven vasthangen aan hun geloof wegens angst. Want stel, dat het toch waar is dat van die hel. Dat is wat je veel kunt terug vinden op FT in het forum afvalligen. Van nature onzekere en niet zelfverzekerde mensen hebben daar nog eens zoveel last van. Ik denk dan aan de tijd, dat ik 18 was en mijn zekerheid haalde uit mijn eigen overtuiging. Maar toen ik later begon te twijfelen eens zo hard viel, om

Ik kom daar ook Dingo. En niet, omdat ik een actieve atheïst ben en zeker niet, omdat ik anti-theïstisch ben in de zin, dat ik alles zal doen om mensen van hun geloof af te laten vallen. Als je getuigenissen van afvalligen leest op dat forum, zul je begrijpen dat veel mensen dat niet zonder slag of stoot van zichzelf kunnen accepteren. Weinig afvalligen, die hun geloof niet hebben kunnen behouden, ook al heeft hij nog zo gebeden, zullen dat de ander toewensen. Ik ben daar ook één van. Wel kun je er leren hoeveel mensen binnen een christenmilieu hebben moeten leven, waar zeker de liefd

Nee, niet een grote grap, want ondanks dat ik het met een knipoog beschouw meen ik wel wat ik zeg. Een beetje humor relativeert e.e.a. en daarom heb ik het onderwerp ook bewust in koffiebar gepost, waar dat toegestaan is. Precies dat. Beetje menen wat je zegt, een beetje relativerend doen en verder zijn het allemaal persoonlijke zaken van anderen, wat mij betreft, waar ik verder niets mee heb. Dat is dan weer een voordeel van geen kinderen hebben. Maar daarom kun je het allemaal nog wel zien gebeuren.