Hoppipolla

Wij zijn getrouwd! (sinds 19 augustus) Het was een prachtige dag.

Heeft Cor van Bree er geen boekje over geschreven? http://www.dbnl.org/auteurs/auteur.php?id=bree001 Ik zou willen dat ik een dialect sprak. Lijkt me een verrijking van je taalvaardigheid. Trouwens, weet je zeker dat je accent verdwenen is? Het schijnt het meest hardnekkige onderdeel van een moedertaal te zijn om af te leren...

Ja, deze betekenis heeft het huwelijk ook zeker voor ons. Het is één van de drie dingen die je 'afspreekt' in de huwelijksviering: 'ben je bereid kinderen te ontvangen?'. (De eerste twee: ben je hier uit vrije wil? + wil je je partner liefhebben en waarderen, alle dagen van je leven?) Natuurlijk hoop je dan ook dat je kinderen krijgt, maar het ligt eraan wat God wil. En ik baseer inderdaad op de afgelopen jaren van onze relatie dat ik dat onvoorwaardelijke verbond aan wil gaan. Op basis van onze ervaringen samen met elkaar en het leven (dat dus niet zo simpel is) durf ik mezelf aan hem toe

En als je man na 10 jaar huwelijk verslaafd raakt aan de drank en je vervolgens elke avond bond en blauw slaat? Woorden zijn zo simpel, het leven helaas niet. Als ik ook maar enig vermoeden had dat mijn vriend me ooit zou kunnen slaan, zou ik niet met hem trouwen. Dat is vrij simpel, denk ik. Maar natuurlijk zullen er situaties zijn dat je 'moet' scheiden, zelfs als je dat pijnlijk of moeilijk vindt. Het ligt er ook aan wat voor mens je bent en wat voor relatie je hebt. Maar ik ben heilig van plan me aan mijn belofte te houden en op dit moment durf ik erin te geloven dat scheiden geen optie i

Ik gebruik de NBV, ben verliefd op de psalmen van David, zo krachtig en beeldend is het taalgebruik! Maar ook de rest vind ik, voor zover ik het al gelezen heb, heel helder. Ik heb ook het idee dat ze minder eufemismen gebruiken dan in andere vertalingen het geval was. Zo staat er in Mattëus 19 (heb even de precieze regels niet bij de hand, 6-8 dacht ik): Toen vroegen ze hem: ‘Waarom heeft Mozes dan voorgeschreven haar een scheidingsbrief te geven en haar zo te verstoten?’ Hij antwoordde: ‘Omdat u harteloos en koppig bent, daarom heeft Mozes u toegestaan uw vrouw te verstoten. Maar da

Dit gaat er echt om dat je je hoofd moet bedekken tijdens het bidden, hoor. Niet dat je altijd een hoofddoek moet dragen. Maar hoe dan ook, de meeste vrouwen kleden zich juist zo bijna-naakt omdat ze zich dan begeerd voelen. Seks geeft status in de westerse cultuur. Dat is fout. Ik probeer me altijd 'netjes' te kleden, niet per se om mannen te helpen geen lustgedachten te hebben (zelfs in een normale spijkerbroek proberen ze nog naar je kont te kijken) maar uit liefde en respect voor mijn verloofde. En ik voel me veel sexier bij het idee dat ik mijn lichaam bewaar voor in de slaapkamer met é

Sorry, heb even geen tijd om het helemaal te lezen, maar voel me wel geroepen mijn opvatting van het huwelijk te geven. Ik denk namelijk (eigenlijk reactie op Swab) dat een huwelijk wel degelijk iets toevoegt aan je relatie. Bij mij op mijn werk werkt een aardige vrouw die niet getrouwd is, maar wel een kind heeft met haar vriend. Toch noemt ze hem altijd 'mijn man' als ze over hem praat. Hier blijkt wel uit dat het in onze cultuur een andere gevoelswaarde heeft als je het hebt over 'mijn vriend'. Ongetrouwd is je relatie vrijblijvender (letterlijk, want je kunt zonder al te veel rompslomp

Je hoeft toch niet getrouwd te zijn om gebonden te zijn. Getrouwd zijn betekend ook niet gebonden zijn, ik geloof dat 1 op de 3 huwelijken eindigd in een scheiding. Ja, 1 op de 3 eindigt in een scheiding, grr... (ik ga over 3 maanden trouwen Gelukkig hebben wij uitgerekend dat in onze familie maar 1 op de 12 gescheiden is... dus als scheiden iets erfelijks is, hebben we goede hoop, hehe) Ook voor kinderen hoef je niet getrouwd te zijn Nee, maar ik vind trouwens dat dat wel zou moeten, maargoed, dat is een andere discussie ja. Ik weet het ook niet, je staat dan in de kerk wel toneelsp

Ik oordeel er helemaal niet mee over andere mensen. Ik vind dat het écht een goede reden is als je eerst andere dingen wil doen met je geld. Maar onze keuze is om eerst te trouwen. Ik vind een studie in ieder geval geen reden om niet te trouwen, daar ging het me om. Grappig dat je dit zegt, maar je denigreert het huwelijk nogal zo. Zoals je zelf zegt: 'trouwen heeft niet voor iedereen dezelfde betekenis.' Het blijkt dat het voor mij een heel andere betekenis heeft dan voor jou. Het gaat mij vooral om het getrouwd zijn zelf, niet om die ene dag. En we geven geen feest.

Waarom is het voor je vriend 'al heel wat' dat hij wil trouwen? Wil hij niet gebonden zijn? Wil hij dan ook geen kinderen? Ik vind dat je vriend zich minder moet aantrekken van wat anderen vinden. Als ze gaan lachen, zegt dat meer over hun dan over jullie. En je kunt trouwens best mooie bijbelteksten uitkiezen. In de nieuwe bijbelvertaling vind je prachtige, heldere vertalingen. Het hoeft niet allemaal in raadselachtig en archaïsch taalgebruik. Tenminste, in onze (rooms-katholieke) kerk valt het mee. Maar of je met een atheïst kunt trouwen in de kerk... tsja. Dubbel. Laat het aan God over

ja ja, ik kom er aan Getrouwd toen we 21 (ik) en 26 (hij) waren, en nu iets dan 1,5 jaar. Hij is nu bijna klaar, ik ben nog wel een paar jaar bezig. Trouwen valt prima te combineren met studeren. Daar hoef je het echt niet voor uit te stellen. De bruiloft zal wat goedkoper zijn, maar dat maakt 'm niet minder leuk gelukkig En buiten dat om bepaal je helemaal zelf hoe je huwelijk er uit ziet, en hoe burgerlijk je het wilt hebben dus studeren hoeft je niet tegen te houden. Om mezelf als voorbeeld te nemen: ik woon in een studentenflat, zit bij een studentenvereniging, ga zelfs volgend jaar in

Dat is wel fijn dan. Mensen begrijpen trouwen volgens mij idd sneller in het verband van kinderen krijgen. Door collega's op onze (toentertijd) gezamenlijke bijbaan werd bedacht dat we zwanger waren om onze trouwplannen te verklaren... Bedankt trouwens iedereen voor de (aardige) reacties en ik moet zeggen dat er ook wel lieve reacties van mensen zijn geweest... ik teken het wel heel zwart af . En van tevoren wisten we ook wel dat we niet konden verwachten dat iedereen het zou begrijpen. Maar het blijft moeilijk als mensen reageren alsof je hebt verteld dat je een terminale ziekte hebt .

Zijn er meer mensen die trouwen/getrouwd zijn tijdens studie? En zo ja, hoe ervaren jullie reacties uit je omgeving? Wij (22 jaar, 2 jaar samenwonend, beide student) stuiten alleen maar op onbegrip en onze huwelijksvoorbereiding is voor velen zelfs een taboe... er wordt heel opvallend vooral NIET naar gevraagd door mensen, die er wel van op de hoogte zijn. Ik moet hieraan toevoegen dat we in een nogal atheïstische omgeving zitten. Onze reden om te trouwen hoef ik hier hopelijk niet uit te leggen. (Geloof, hoop en liefde, kort gezegd.) Ik kan een studie niet zien als reden om niet te trouwe

Dit is misschien meer een mirakelverhaal dan een getuigenis. Vorig jaar maakten mijn verloofde en ik een moeilijke periode door. We woonden noodgedwongen samen in 1 kamer in een klein appartementencomplex. Naast ons werd een woning, die half om de onze was heengebouwd, onderverhuurd aan een stel jonge criminelen die het gebruikten als partycentrum. Ruim een jaar lang hebben we de overlast moeten verdragen. We vluchtten bijna dagelijks ons 'huis' uit. Acties die we probeerden te ondernemen hielpen niet. Uiteindelijk gaven we het op, en vanaf dat moment was het puur overleven tot we een nieuwe

Euhm, ik wou dat ik de precieze bron kon noemen, maar in de bijbel of een boek over het christelijke geloof las ik eens dat je (vrij vertaald) zondigt als je niets met de talenten doet die God je gegeven heeft. Zelfontplooiing is naar mijn idee dus wel degelijk een christelijke waarde... Onvoorwaardelijke (naasten)liefde is bij mijn weten de enige christelijke waarde die tegenover het secularisme staat. Iemand hierboven noemde al naastenliefde. Sterker nog: voorwaarden worden steeds belangrijker in deze maatschappij en als je er niet aan kan voldoen, val je erbuiten. Waar voelt een mens zic

Hoi Elvira, De voorbereiding op mijn doop (rooms-katholiek) duurde ruim een half jaar. Ik heb een stuk of zes gesprekken met de pastor gehad, compleet met 'huiswerk' en heb een brief moeten schrijven aan de bisschop waarin ik mijn motivatie om gedoopt te willen worden gaf. Wat leestips: Dit voelt als een bekentenis, maar het boek 'Katholicisme voor dummies' heeft me (nog vóór de gesprekken met de pastor) een hoop details geleerd. Hoewel je dat boek misschien niet serieus zou nemen, heeft het een Nihil obstat (een officiële formule om aan te geven dat een boek geen dogmatische of morele

Geen idee hoe het komt, maar ik vind mijn liefie echt een poepie... en soms zelfs een drolletje. bah, vies nu ik het hier zo zie staan, haha.

Is het niet zo dat vrijheid van meningsuiting te ver gaat als je massaal één minderheidsgroep stigmatiseert? Zoals bij de joden is gebeurd? Ik vind dat katholieken nu echt het publieke pispaaltje zijn, daar erger ik me gewoon dood aan! Vandaag weer een column in, geloof ik, de Spits (in de trein gelezen). Het was echt allemaal verdraaid, puur bedoeld om katholieken en hun geloof weer eens in de zeik te zetten. Geloven katholieken dat de Paus dingen ingefluisterd krijgt door God (dat beweerde de columnist)? Ik niet hoor! Dat is niet het idee, dacht ik. En heel stoer om de Paus een bejaarde in

Quote: Ef. 5 Deze tekst doet me altijd denken aan een metafoor: het huwelijk is als een schip op zee (het leven). Je kunt niet twee kapiteinen hebben op een schip. Daarom moet de man het roer bedienen. De vrouw moet daarbij wel meedenken, maar de man geeft de koers aan. Als je als vrouw vertrouwt op het inzicht van je man, geeft dat een fijn en natuurlijk gevoel, zeg ik uit ervaring. Het geeft ook rust in je relatie. Waaruit ik niet anders kan concluderen dan dat God het zo bedoeld heeft. Natuurlijk moet je niet met iemand op het schip gaan die echt totaal niet geschikt is als kap

Ik vind dat 'vrijheid van meningsuiting' maar al te vaak wordt aangegrepen om de Paus af te zeiken en christenen (moslims durven ze niet). Dat is inmiddels toch een open deur? Ik kan columns die gelovigen parodiëren ook niet scherp, of sterk geschreven meer vinden. Ik vind columnisten die het geloof tegenwoordig belachelijk maken alleen maar heel zwakke schrijvers. Duidelijk geen inspiratie.

Ik heb NIET gezegd dat je je anders moet voordoen dan wie je bent. Ik heb ook niet gezegd dat het hebben van zelfvertrouwen een voorwaarde is om een partner te vinden. Ik zei ook 'je moet', misschien lag het daaraan. Maar het was als ervaring-advies bedoeld. Ik zal het wat duidelijker formuleren: mensen vinden je leuker als je zeker van jezelf overkomt. Misschien is 'heel veel zelfvertrouwen' verkeerd uitgedrukt, sorry dan. Mensen vinden het ook leuker om met gelukkige mensen om te gaan. Dit heb ik niet zelf bedacht, maar zijn ongeschreven regels in het sociale verkeer. Misschien denk je b

Toen ik 17 was, dacht ik dat ik tot mijn 40ste nooit een leuke man zou ontmoeten. Ik dacht dat ik lelijk was, de hele mikmak. Ik dacht dat ik nooit iemand zou vinden die bij me paste. Maar op mijn 18e stond mijn grote liefde opeens voor mijn neus: een collega. Over 7 maanden trouwen we. Je hebt hier al goede tips gekregen, maar voor mij werkte het om in een bedrijf te gaan werken waar 85% mannelijk was... niet dat ik dit met opzet deed, maar het bedrijf bleek een bron van relaties te zijn! In vijf jaar tijd wel 7 relaties ontstaan (waarvan 4 al zijn uitgemond in een huwelijk). Dus: ga in e