Theologie studeren

[Casper 0]

Oh leuk dit terug te lezen van mezelf.

Ik ben nou dus klaar met mijn opleiding en ben aan het werk.

Nu wil ik eigenlijk nog steeds met Theologie beginnen en er is nou ook geen obstakel meer.

Dus ik vond het even tijd dit topic weer nieuw leven in te blazen.

Nu heb ik hier met wat mensen gesproken die met theologie bezig waren een paar jaar terug.

Ik vraag me af hoe jullie nu tegen de opleiding aankijken?

Ik ben zelf benieuwd in hoeverre de klassieke talen op het HBO aan bod komen.

Ik zag het destijds als opstakel, maar nu zie ik het juist als voordeel.

Ik ben geintereseerd geraakt in de hebreeuwse taal en heb mezelf de basis aangeleerd.

Grieks lijkt me ook erg interestant.

Mijn vraag is nu, komen deze talen alleen op universitair niveau aan bod?

Of is dit ook deel van het vakkenpakket van de hbo opleiding?

[Jyoti 0]

Inderdaad leuk om dit topic terug te lezen! Ik ben inmiddels master in de godgeleerdheid en de godsdienstwetenschappen (het blijft toch stoer klinken hoor ) en hoewel het allemaal wel wat anders is uitgedraaid dan ik toen verwachtte, heb ik geen seconde spijt van mijn studiekeuze. Ik heb er enorm veel geleerd, zowel qua theoretische kennis als dat die studie mij echt heeft doen groeien als mens. Bovendien heeft die studie mij geleid tot een hoop interessante dingen die eigenlijk helemaal niet in lijn lagen met wat ik toen in gedachten had, maar waar ik wel erg blij mee ben, de puzzelstukjes vallen steeds meer op hun plaats zeg maar. Ik wens jou van harte ook zo'n interessante studietijd toe.

[Jyoti 0]

Quote:

Op zondag 02 juli 2006 16:06:09 schreef wateengedoe2 het volgende: Super! Ik krijg er ook al zin in als ik dit lees. En ik wens je van harte toe dat het zien van het engagement van je gelovige medestudenten en profs ook nog eens aan jouzelf besteed zal zijn .. maar dat is iets wat alleen God weet.

Oude posts teruglezen is soms toch wel grappig.

[Casper 0]

Quote:

Op donderdag 05 augustus 2010 22:14:23 schreef Iriacynthe het volgende: Inderdaad leuk om dit topic terug te lezen! Ik ben inmiddels master in de godgeleerdheid en de godsdienstwetenschappen (het blijft toch stoer klinken hoor ) en hoewel het allemaal wel wat anders is uitgedraaid dan ik toen verwachtte, heb ik geen seconde spijt van mijn studiekeuze. Ik heb er enorm veel geleerd, zowel qua theoretische kennis als dat die studie mij echt heeft doen groeien als mens. Bovendien heeft die studie mij geleid tot een hoop interessante dingen die eigenlijk helemaal niet in lijn lagen met wat ik toen in gedachten had, maar waar ik wel erg blij mee ben, de puzzelstukjes vallen steeds meer op hun plaats zeg maar. Ik wens jou van harte ook zo'n interessante studietijd toe.

Ja ik was al benieuwd of je al klaar was met je studie of niet .

Weet je al wat je gaat doen dan voor werk?

Of ben je nog niet klaar met studeren.

Ik ben benieuwd wat voor verschillende kanten je er mee op kan.

[Jyoti 0]

Ik heb dus een katholieke universitaire theologiestudie gevolgd, dit kan heel anders liggen bij andere opleidingen hoor, maar bij ons is het onderwijs de voornaamste arbeidsmarkt heb ik het idee. Ik heb zelf ook lang gedacht godsdienstleerkracht te worden, ben zelfs aan een aanvullende lerarenopleiding begonnen, maar het bleek allemaal niet zo mijn ding te zijn. Naast onderwijs is pastoraal werk ook een veld waar veel medestudenten in terechtgekomen zijn, dat kan dan gaan om werk in parochies maar ook bvb in katholieke ziekenhuizen en gevangenissen. Een behoorlijk deel blijft ook aan de faculteit voor verder onderzoek en daarnaast heb je altijd nog een deel mensen die iets helemaal anders gaan doen, het blijft een universitair masterdiploma dus dat opent sowieso een hoop deuren, ook buiten de theologie-gerelateerde arbeidsmarkt. Zelf werk ik nog niet (buiten dan een tijdelijk baantje in een kledingwinkel dat ik met mijn diploma middelbare school vast ook wel gekregen had ), ik ga namelijk nog iets bijstuderen, eigenlijk een heel andere richting op dan ik dacht toen ik achttien was en ging studeren. Voor mijn studie theologie ben ik een maand in India geweest om Indische religies te bestuderen (ik heb religiestudie altijd een van de boeiendste onderdelen van mijn opleiding gevonden en met name hindoeïsme fascineert me enorm). De Indische cultuur heeft me toen zo weten te boeien dat ik vanaf dan, dat is ongeveer drie jaar geleden, erg veel ben beginnen lezen over India en het ging me eigenlijk steeds meer boeien. Ruim een half jaar geleden ben ik terug naar daar gegaan, ditmaal voor twee maand, een maand reizen en een maand vrijwilligerswerk, en dat was echt fantastisch. In combinatie met mijn toen al behoorlijk afnemende enthousiasme over een toekomst in het onderwijs, heeft dat er toe geleid dat ik vanaf september talen en culturen van India en Tibet ga studeren, een opleiding van nog eens drie jaar. Wat ik daar uiteindelijk qua baan mee ga vinden weet ik nog niet, een baan bij een NGO die in die regio actief is lijkt me enorm interessant, maar ik zeg ook zeker geen nee als er ergens een universiteit is die me op de loonlijst wil zetten voor verder onderzoek, met name op het snijpunt van mijn twee grote interessegebieden, India en religie.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op donderdag 05 augustus 2010 22:15:09 schreef Iriacynthe het volgende: [...] Oude posts teruglezen is soms toch wel grappig.

Ik ook, maar dan vooral omdat ik uiteindelijk helemaal geen theologie ben gaan studeren, en dat nu ook helemaal niet meerzou willen (ik herinnerde me ook niet dat ik in dit topic had geschreven, toentertijd )

[Jyoti 0]

Hoe komt het eigenlijk dat je dat uiteindelijk niet bent gaan doen? Ik dacht al, huh, ik wist niet dat weg2 theologie gedaan had.

[wateengedoe2 0]

Ten eerste omdat mijn toekomstperspectief ermee nul was, omdat ik de beroepen die je ermee kunt gaan doen niet wilde:

- wetenschapper: ben ik niet, en ook als theoloog moet je ik-weet-niet-hoeveel tijd besteden aan geldstromen aanboren en met je ellebogen werken. Kan ik niet en/of wil ik niet.

- pastoraal werkster: een oneigenlijke functie in de Nederlandse Kerkprovincie, die w.m.b. zo snel mogelijk wordt uitgebannen. P.w.'er worden zonder liturgische taken te (willen) doen is zowat onmogelijk en mét liturgische takne druist het volledig tegen mijn geloof in. Zonder gekheid: ik denk dat er geen enkele orthodox-gelovige p.w.'er bestaat, omdat dit beroep en orthodoxie elkaar bijten.

- leraar: is ook echt niets voor mij

En ten tweede bleek dat weer gaan studeren (of dat nou theologie of wat anders was) in mijn persoonlijke situatie een vlucht voor bepaalde andere problemen was (in mijn werk), waar ik nu nog volop mee aan het worstelen ben. Echter, ik ga die problemen nu niet meer uit de weg, dat is al winst.

Ten derde heb ik geen behoefte om alle ins en outs van theologie te kennen/weten. Ik weet al tamelijk veel over theologie, maar dan als autodidact, en ik weet dat dat tot een zeer selectief en fragmentarisch kennisniveau leidt/heeft geleid. Dat vind ik echter niet erg (meer).

Wat ik wel erg jammer vind, is dat ik hierdoor geen jaargenoot van Bonaventura ben geworden

[Jyoti 0]

Hmmm, ik heb me zelf nooit zo verdiept in dat hele pastorale werk omdat het me nooit aangesproken heeft (he, wat wil je, als agnostische student met een zware nadruk op religiestudie en een afkeer van alle praktisch theologische vakken ) maar is het echt zo erg dan? Zulke mensen vervullen toch posities waarvan het belangrijk is dat ze vervuld worden, het lijkt me vreemd dat je dat zou willen uitbannen. Maar goed, ik ben dan ook geen al te orthodox gelovige dus misschien snap ik het gewoon niet.

[Annatar 0]

Uitbannen lijkt me ook niet direct realistisch. Maar misschien gaat die discussie te ver voor dit topic.

[Jyoti 0]

Heb je gelijk in.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op maandag 09 augustus 2010 19:53:13 schreef Iriacynthe het volgende: Hmmm, ik heb me zelf nooit zo verdiept in dat hele pastorale werk omdat het me nooit aangesproken heeft (he, wat wil je, als agnostische student met een zware nadruk op religiestudie en een afkeer van alle praktisch theologische vakken ) maar is het echt zo erg dan? Zulke mensen vervullen toch posities waarvan het belangrijk is dat ze vervuld worden, het lijkt me vreemd dat je dat zou willen uitbannen. Maar goed, ik ben dan ook geen al te orthodox gelovige dus misschien snap ik het gewoon niet.

Is er in België een praktijk met Woord- en Communievieringen (i.p.v. een Mis) enzo? Dat dacht ik toch niet? Op zich vind ik het niet slecht dat er pastoraal werkers zijn. Ze kunnen in principe op diakonaal, organisatorisch en catechetisch vlak zeer veel werk uit handen nemen van de plaatselijke pastoor. Maar wat ze doen in de praktijk vind ik niet zo super. Ze beloven aan de bisschop dat ze mensen naar de sacramenten toe leiden; maar ik heb al zó vaak gezien dat ze hen er juist vanaf leiden (in geloof en in prakische zin). Bijvoorbeeld de praktijk van het toedienen van de ziekenzegen, terwijl er ook gewoon een priester kan komen voor de ziekenzalving. En van de biecht hebben ze amper gehoord, laat staan dat ze zelf met enige regelmaat biechten of dat ze parochianen hiernaartoe kunnen of willen leiden. Maar al te vaak zeggen ze (bijv. in catecheses) dat dat 'uit de tijd' is enzo. Echt triest.

Verder ken ik echt geen enkele p.w.'er die orthodox gelooft (pakweg in: de daadwerkelijke, lichamelijke opstanding van Jezus en in de werkelijke Tegenwoordigheid in de Eucharistie). Jij mag dan jezelf niet al te orthodox noemen, maar die dingen geloof je toch wel? Een p.w'er in onze parochie heeft onlangs nog glashard (gelukkig niet in een preek!) gezegd dat 'er natuurlijk een lijk lag in het graf op Paasochtend!'. Ook zijn ze in mijn ervaring vaak tegen 'het terugdraaien van de klok' en 'meegaan met de druk van Rome', waarmee ze dan gewoonlijk doelen op het verwijderen van liturgische misbruiken, die zij als verworvenheden beschouwen.

Ik besef dat ik nu wel erg in het algemeen en veroordelend spreek over p.w.'ers. Er zullen ook wel goede tussen zitten, dat ontken ik niet. Ik zeg alleen dat ik persoonlijk die echt nog niet ben tegengekomen; vaak zijn ze wel goed op bijvoorbeeld diakonaal vlak, maar doorspekken ze de vieringen waar ze aan meewerken met vrijzinnige elementen, geven catechese waarbij belangrijke katholieke geloofswaarheden worden verbloemd of botweg ontkend, enz. Bij ons in de parochie is er geen enkele p.w.'er die dit niet minstens gedeeltelijk zo doet. Binnenkort gaan mijn vriend en ik naar een huwelijksvoorbereidingscursus van één van hen; ik houd m'n hart vast.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op maandag 09 augustus 2010 19:55:41 schreef Bonaventura het volgende: Uitbannen lijkt me ook niet direct realistisch. Maar misschien gaat die discussie te ver voor dit topic.

Het is toch belangrijk te bespreken, omdat voor leken die theologie studeren - althans in Nederland - pastoraal werker één van de beroepskeuzes is? Dan niet zozeer over uitbannen (daar moet de bisschop maar over beslissen ), maar wel wat er (vanuit orthodox oogpunt) op tegen is.

[Annatar 0]

Zolang de bisschoppenconferentie het vieren van Woord- en Communievieringen toestaat lijkt het me niet orthodox om daar al te fel tegen te zijn. Natuurlijk zijn er wel grenzen waarbinnen deze vieringen moeten plaatsvinden maar feit is dat het wel mag. Het probleem dat ik met veel orthodoxie heb is de selectiviteit in gehoorzaamheid.

Als onderbouwing heb je een aantal voorbeelden van pastoraal werkers die blijkbaar geen hoogstaand geloofsleven hebben. Die voorbeelden zijn in mijn ogen niet per definitie representatief voor alle pastoraal werkers of werksters die er zijn. Persoonlijk ken ik een aantal bewonderenswaardige en spirituele pw'ers.

Daarbij is de tijd van de hoogclericale kerk denk ik inderdaad voorbij. De samenwerking tussen leken en priesters, ook binnen het pastoraat, is de toekomst denk ik. Dat dit op een goede manier moet gebeuren lijkt me duidelijk. Zonder meer iedere vorm van professionele lekenparticipatie willen afschaffen lijkt me niet realistisch en ook niet van deze tijd.

Als ik heel eerlijk ben word ik een beetje moe van dat ideologische spreken dat ik overal tegenkom op allerlei katholieke media. We zijn een compleet marginaal groepje, volstrekt niet serieus genomen, en onze tijd verdoen we door in ons eigen clubje een ideologisch achterhoedegevecht te voeren.

Dat is mijn visie maar goed.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op maandag 09 augustus 2010 20:07:31 schreef Bonaventura het volgende: Zolang de bisschoppenconferentie het vieren van Woord- en Communievieringen toestaat lijkt het me niet orthodox om daar al te fel tegen te zijn. Natuurlijk zijn er wel grenzen waarbinnen deze vieringen moeten plaatsvinden maar feit is dat het wel mag. Het probleem dat ik met veel orthodoxie heb is de selectiviteit in gehoorzaamheid.

Ik heb uitgebreid nagedacht over wat (zelf) te doen met WoCo's, en ik heb besloten er niet meer heen te gaan en er ook niet meer aan mee te werken als lectrix. Dat kun je ongehoorzaam noemen, mij best. Maar ik volg mijn geweten en dat zegt dat de zondagsplicht belangrijker is dan het openhouden van alle kerken (ook die dicht bij elkaar liggen), koste wat kost. WoCo's zijn een optie, binnen bepaalde grenzen, zoals je zelf ook aangeeft. In de praktijk worden die grenzen vaak overschreden. Ook al gedogen de bisschoppen die situatie, ik kan me nauwelijks voorstellen dat ze het ermee eens zijn (bijvoorbeeld dat er op zaterdagavond een WoCo is en op zondagochtend een Mis in dezelfde kerk; iets wat in onze parochie heel vaak voorkomt).

Quote:

Als onderbouwing heb je een aantal voorbeelden van pastoraal werkers die blijkbaar geen hoogstaand geloofsleven hebben. Die voorbeelden zijn in mijn ogen niet per definitie representatief voor alle pastoraal werkers of werksters die er zijn. Persoonlijk ken ik een aantal bewonderenswaardige en spirituele pw'ers.

Ik vind het goed en fijn te horen dat die ook bestaan. Maar ik ben er eerlijk in, dat ik er geen voorbeelden van ken, en daarentegen voorbeelden te over van p.w.'ers zoals ik in mijn post hierboven beschrijf.

Quote:

Daarbij is de tijd van de hoogclericale kerk denk ik inderdaad voorbij. De samenwerking tussen leken en priesters, ook binnen het pastoraat, is de toekomst denk ik. Dat dit op een goede manier moet gebeuren lijkt me duidelijk. Zonder meer iedere vorm van professionele lekenparticipatie willen afschaffen lijkt me niet realistisch en ook niet van deze tijd.

Waar schrijf ik dat leken geen rol in de Kerk moeten hebben en niet moeten samenwerken met de clerus? Dan kan ik zelf ook wel beter gelijk stoppen met lezen in de kerk, bijvoorbeeld. Ik zeg alleen dat pastoraal werkers geen oplossing zijn, zolang ze zich allerlei dingen toeëigenen die niet van hen zijn (vooral op liturgisch gebied), en het katholieke geloof niet uitdragen in hun woorden (zeker als dat in catechese en overwegingen is) en (soms) daden. Ook betaalde leken kunnen echter goed werk verrichten en hulp van leken (betaald of niet betaald) is broodnodig.

Quote:

Als ik heel eerlijk ben word ik een beetje moe van dat ideologische spreken dat ik overal tegenkom op allerlei katholieke media. We zijn een compleet marginaal groepje, volstrekt niet serieus genomen, en onze tijd verdoen we door in ons eigen clubje een ideologisch achterhoedegevecht te voeren.

Daar is een oplossing voor: dat niet meer lezen. Als je je eraan ergert, is het misschien goed om gewoon een tijdje de katholieke blogosfeer enzo te laten voor wat het is. Wellicht dat je het later weer met een frisser gemoed kunt oppikken, en anders is het ook geen ramp.

Quote:

Dat is mijn visie maar goed.

Je merkt waarschijnljik aan mijn schrijfwijze, dat ik wat geïrriteerd ben. Wat mij tegenstaat, is dat je mij lijkt te scharen bij de hyper-orthodoxen, die het zelf allemaal oh zo goed weten, maar niet met oplossingen komen (of wel, maar dan geen realistische). Hetk lopt, daar kan ik van beschuldigd worden. Zo ik het zelf echter ervaar, is dat het enorm veel pijn doet dat de sacramenten keer op keer ondersneeuwen, soms zelfs ronduit beledigd worden. En dat ik mijn (orthodoxe) geloof weliswaar op internet kan delen, maar in mijn directe omgeving nauwelijks (en dan nog vooral met protestanten - daarbij natuurljk niet over mijn geloof in de Eucharistie gesproken). Maar misschien moet ik me aan de wijze woorden van diaken Van Kempen vasthouden en me niet te veel laten afleiden door alles wat er in mijn ogen fout gaat. Dat is misschien wat ik te veel doe, en dat kan mij zuur en stekelig maken (wat ik absoluut niet wil, maar ik voel het vaak gebeuren waar ik bijsta).

[Jyoti 0]

Op die manier. Ok, ik snap dat het je stoort als mensen al te licht omgaan met sacramenten en er een uiterst vrijzinnige kijk op nahouden waar geen ruimte meer is voor orthodoxie, maar ik vind je wel een erg eenzijdig beeld schetsen. In mijn ogen schort er dan eerder iets aan de vorming van pastoraal werkers en de invulling van hun taak, dan aan het idee van leken die pastorale taken op zich nemen. Naast dat het in deze streken gewoon niet houdbaar lijkt om alles door priesters te laten doen met de geringe hoeveelheid mensen die zich geroepen weten tot het priesterschap, vind ik het ook gewoon mooi om geëngageerde leken een erkende en gewaardeerde plaats te geven binnen geloofsgemeenschappen.

Ik heb verder ook het idee dat je enkel spreekt over pastoraal werkers in parochies, of niet? Er is ook een behoorlijk werkveld in ziekenhuizen, gevangenissen, en allerlei katholieke organisaties.

En ja, soms kom je een beetje zuur en stekelig over en lijk je vanuit een hyper-orthodoxe houding erg snel dingen af te wijzen zonder te focussen op wat er wel gebeurt of kan gebeuren. Maar he, ook daarvoor is ruimte he, iedereen heeft zo z'n kantjes.

[Annatar 0]

Quote:

Op maandag 09 augustus 2010 20:17:08 schreef wateengedoe2 het volgende: [...] Ik heb uitgebreid nagedacht over wat (zelf) te doen met WoCo's, en ik heb besloten er niet meer heen te gaan en er ook niet meer aan mee te werken als lectrix. Dat kun je ongehoorzaam noemen, mij best. Maar ik volg mijn geweten en dat zegt dat de zondagsplicht belangrijker is dan het openhouden van alle kerken (ook die dicht bij elkaar liggen), koste wat kost.

Ik noem het niet perse ongehoorzaamheid want dat is een term die ik zelf niet snel zou bezigen. Wel vind ik dat een beroep op de bisschoppen consequent moet zijn.

Het is overigens niet mijn favoriete argument. Persoonlijk heb ik niet zoveel met autoriteitsargumenten. Soms kun je er niet omheen maar ik geef de voorkeur aan andere vormen van argumentatie.

Quote:

Waar schrijf ik dat leken geen rol in de Kerk moeten hebben en niet moeten samenwerken met de clerus? Dan kan ik zelf ook wel beter gelijk stoppen met lezen in de kerk, bijvoorbeeld. Ik zeg alleen dat pastoraal werkers geen oplossing zijn, zolang ze zich allerlei dingen toeëigenen die niet van hen zijn (vooral op liturgisch gebied), en het katholieke geloof niet uitdragen in hun woorden (zeker als dat in catechese en overwegingen is) en (soms) daden. Ook betaalde leken kunnen echter goed werk verrichten en hulp van leken (betaald of niet betaald) is broodnodig.

Mee eens. Dan is de titel pastoraal werker slechts een naampje voor de categorie betaalde lekenmedewerkers. Natuurlijk is het niet de bedoeling dat die mensen allerlei vreemde leerstellingen opdringen. Tegelijkertijd is dat denk ik vooral een kwestie van vorming en uitleg.

Quote:

Daar is een oplossing voor: dat niet meer lezen. Als je je eraan ergert, is het misschien goed om gewoon een tijdje de katholieke blogosfeer enzo te laten voor wat het is. Wellicht dat je het later weer met een frisser gemoed kunt oppikken, en anders is het ook geen ramp.

Het ergert me niet zodanig dat het me op wat voor manier dan ook in de weg staat. Het ergert me wel in die zin dat ik een beweging zie waar ik me persoonlijk niet prettig bij voel en waarvan ik niet denk dat het tot iets positiefs leidt.

Dat kan ik gerust lezen zonder dat het me op wat voor manier ook belast. Ik sta sterk genoeg in mijn geloof en spiritualiteit om me niet door dit soort zaken te laten koeieneren.

Quote:

Je merkt waarschijnljik aan mijn schrijfwijze, dat ik wat geïrriteerd ben.

Klopt. Ik ben dat persoonlijk niet.

Quote:

Wat mij tegenstaat, is dat je mij lijkt te scharen bij de hyper-orthodoxen, die het zelf allemaal oh zo goed weten, maar niet met oplossingen komen (of wel, maar dan geen realistische). Hetk lopt, daar kan ik van beschuldigd worden.

Je zegt het zelf: lijkt te scharen. Ik beschuldig je nergens van maar geef gewoon mijn mening. Niets meer en niets minder.

Quote:

Zo ik het zelf echter ervaar, is dat het enorm veel pijn doet dat de sacramenten keer op keer ondersneeuwen, soms zelfs ronduit beledigd worden.

Dat gebeurd soms inderdaad. Langs de andere kant kan de grondhouding dat dat constant gebeurd ook een hermeneutiek worden waardoor mensen het geheel van de liturgische praktijk gaan beleven. Ik zeg niet dat jij dat doet maar ik ken mensen die als een soort scheidsrechter naar vieringen gaan. Enige relativering kan imo geen kwaad.

Quote:

En dat ik mijn (orthodoxe) geloof weliswaar op internet kan delen, maar in mijn directe omgeving nauwelijks (en dan nog vooral met protestanten - daarbij natuurljk niet over mijn geloof in de Eucharistie gesproken).

Dat lijkt me heel vervelend. Zelf zit ik in een heel andere situatie dus is mijn uitgangspunt ook anders.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op maandag 09 augustus 2010 20:25:32 schreef Iriacynthe het volgende: Op die manier. Ok, ik snap dat het je stoort als mensen al te licht omgaan met sacramenten en er een uiterst vrijzinnige kijk op nahouden waar geen ruimte meer is voor orthodoxie, maar ik vind je wel een erg eenzijdig beeld schetsen.

Eenzijdig kan het zijn, maar dit is wel zo ik het ervaar in de praktijk. Sorry, maar ik kan er echt niks anders van maken.

Quote:

In mijn ogen schort er dan eerder iets aan de vorming van pastoraal werkers en de invulling van hun taak, dan aan het idee van leken die pastorale taken op zich nemen.

Klopt helemaal!

Quote:

Naast dat het in deze streken gewoon niet houdbaar lijkt om alles door priesters te laten doen met de geringe hoeveelheid mensen die zich geroepen weten tot het priesterschap, vind ik het ook gewoon mooi om geëngageerde leken een erkende en gewaardeerde plaats te geven binnen geloofsgemeenschappen.

Maar daar ben ik het ook echt helemaal mee eens! Jammer dat dat (waarschijnlijk door mijn zure stekeligheid) niet over is gekomen

Quote:

Ik heb verder ook het idee dat je enkel spreekt over pastoraal werkers in parochies, of niet? Er is ook een behoorlijk werkveld in ziekenhuizen, gevangenissen, en allerlei katholieke organisaties.

Klopt, mijn ervaringen zijn m.n. in parochies, omdat ik in die andere organisaties zelf niet vertoef. Daar zijn er inderdaad ook p.w.'ers.

Quote:

En ja, soms kom je een beetje zuur en stekelig over en lijk je vanuit een hyper-orthodoxe houding erg snel dingen af te wijzen zonder te focussen op wat er wel gebeurt of kan gebeuren. Maar he, ook daarvoor is ruimte he, iedereen heeft zo z'n kantjes.

Ja, maar dit is wel een negatieve kant van mij en die mag best wat minder. Het kost mezelf (negatieve) energie én ik stoot er anderen mee af. Tel uit je 'winst'.

[Jyoti 0]

Ach, ik reageer er misschien nu ook wat te geërgerd op omdat ik verschillende zeer gewaardeerde medestudenten het pastoraal werk heb in zien gaan en ook al heb ik er zelf weinig mee, het voelde wat naar als dat zo afgeschreven leek te worden. Intussen zie ik beter hoe jij erin staat. En die laatste opmerking van mij had ook niet zo gehoeven.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op maandag 09 augustus 2010 20:28:13 schreef Bonaventura het volgende: [...]Mee eens. Dan is de titel pastoraal werker slechts een naampje voor de categorie betaalde lekenmedewerkers. Natuurlijk is het niet de bedoeling dat die mensen allerlei vreemde leerstellingen opdringen. Tegelijkertijd is dat denk ik vooral een kwestie van vorming en uitleg.

Dat laatste denk ik ook. De huidige generatie p.w'ers hebben o.h.a. een nogal vrijzinnige opleiding gehad. Verder 'vielen' ze vaak 'binnen' in parochies (ik spreek dus over parochies en niet die andere plaatsen, omdat ik die niet uit eigen ervaring ken) waar al een lange traditie van vrijzinnigheid was en die combinatie is natuurlijk niet ideaal.

Quote:

Klopt. Ik ben dat persoonlijk niet.

Blij dat te horen! Het neemt ook direct een heleboel van mijn irritatie weg!

Quote:

Je zegt het zelf: lijkt te scharen. Ik beschuldig je nergens van maar geef gewoon mijn mening. Niets meer en niets minder.

Ik heb er wel vaker last van dat ik vanalles en nog wat denk te zien/horen in iemands woorden, wat er helemaal niet in zit. Vooral op internet (gebrek aan lichaamstaal).

Quote:

Dat gebeurd soms inderdaad. Langs de andere kant kan de grondhouding dat dat constant gebeurd ook een hermeneutiek worden waardoor mensen het geheel van de liturgische praktijk gaan beleven. Ik zeg niet dat jij dat doet maar ik ken mensen die als een soort scheidsrechter naar vieringen gaan. Enige relativering kan imo geen kwaad.

Ik ben wel zo'n 'scheidsrechter' geweest, ja. Dat stadium ben ik gelukkig voorbij. Maar het heeft bij mij wel plaatsgemaakt voor: bewust vieringen waarvan ik (uit ervaring) weet dat er liturgische misbruiken zijn, vermijden. Ik ga nu vaak naar de St Willibrordkerk (Latijnse NOM, zondagochtend), en in mijn eigen parochie naar de Mis als er een koor zingt dat niet letterlijk 'de dienst uitmaakt'. Gelukkig is daar ook heel wat gelegenheid voor, met zeven kerkplekken, een pastoor en een pastor. En hier ben ik tevreden mee. Dat ik nu zo 'gebeten' reageerde, heeft (o.a.) te maken met een onverkwikkelijke discussie met een lector uit onze kerk, die mij beschuldigde van liefdeloosheid omdat ik systematisch WoCo's ontloop.

Quote:

Dat lijkt me heel vervelend. Zelf zit ik in een heel andere situatie dus is mijn uitgangspunt ook anders.

Voor jou zou het me juist nog moeilijker lijken, omdat jij later als priester zeker te maken zult krijgen met de niet ideale kanten van het parochieleven. Dus knap en mooi dat je er zo in kunt staan!

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op maandag 09 augustus 2010 20:36:48 schreef Iriacynthe het volgende: Ach, ik reageer er misschien nu ook wat te geërgerd op omdat ik verschillende zeer gewaardeerde medestudenten het pastoraal werk heb in zien gaan en ook al heb ik er zelf weinig mee, het voelde wat naar als dat zo afgeschreven leek te worden. Intussen zie ik beter hoe jij erin staat. En die laatste opmerking van mij had ook niet zo gehoeven.

No prob Ik moet ook leren/mezelf ervan bewust zijn dat mijn woorden anders over kunnen komen op anderen dan ik zelf bedoel (sterker nog: dat gebeurt heel vaak, omdat ik vaak heel (te) stellig overkom én omdat irritatie bij mijzelf makkelijk overgaat op de ander). En zie ook mijn latere post aan Bona, hierboven.

Trouwens, wat is de praktijk van het pastoraal werk in België? Zoals hierboven al gzegd (maar wellicht wat ondergesneeuwd in de irritatie - die ik nu gelukkig helemáál kwijt ben ): volgens mij is die invulling in België aardig verschillend van de Nederlandse invulling. Ten minste, WoCo's zijn er in België bij mijn weten niet of nauwelijks. Klopt dat?

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op maandag 09 augustus 2010 19:53:13 schreef Iriacynthe het volgende: Hmmm, ik heb me zelf nooit zo verdiept in dat hele pastorale werk omdat het me nooit aangesproken heeft (he, wat wil je, als agnostische student met een zware nadruk op religiestudie en een afkeer van alle praktisch theologische vakken ) maar is het echt zo erg dan? Zulke mensen vervullen toch posities waarvan het belangrijk is dat ze vervuld worden, het lijkt me vreemd dat je dat zou willen uitbannen. Maar goed, ik ben dan ook geen al te orthodox gelovige dus misschien snap ik het gewoon niet.

In die parochies die genoeg geld hebben om een pw te betalen (want ja, ze staan wel gewoon op de loonlijst), en daar waar zij met een zending van de bisschop werken, vervullen ze een uitstekende functie.

Er zijn ontsporingen. Maar ik kan moeiteloos ook ontspoorde diakens en priesters aanwijzen als ik wil. En anderen zullen mij ook wel als ontspoorde diaken aanwijzen als ze willen.

Al dat wijzen bouwt niet zo enorm op, vrees ik.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op maandag 09 augustus 2010 20:07:31 schreef Bonaventura het volgende: Zolang de bisschoppenconferentie het vieren van Woord- en Communievieringen toestaat lijkt het me niet orthodox om daar al te fel tegen te zijn.

Mij is door mijn bisschop, referent voor de liturgie, toch vrij duidelijk gemaakt dat een Woord- en Communieviering uitsluitend is toegestaan in specifieke noodgevallen.

Sterker, ik ben als diaken verbonden aan twee parochies met bepaald niet de meest vrijzinnige pastoor van Nederland, en hij heeft me al een keer gevraagd beschikbaar te zijn voor een Woord- en Communieviering. Het was uiteindelijk niet nodig, maar het kan wel.

Maar tegelijk kan, denk ik, niet ontkend worden dat de praktijk van Woord- en Communievieringen in Nederland bepaald breder is dan in ieder geval onze bisschop toestaat.

Quote:

Natuurlijk zijn er wel grenzen waarbinnen deze vieringen moeten plaatsvinden maar feit is dat het wel mag. Het probleem dat ik met veel orthodoxie heb is de selectiviteit in gehoorzaamheid.

Daarbij lijkt me wel goed aan te tekenen wie welke gehoorzaamheid aan wie is verschuldigd. De leken hebben geen belofte van gehoorzaamheid afgelegd. De clerus wel. Ik heb heel specifiek gehoorzaamheid beloofd aan mijn bisschop en aan zijn opvolgers. Daarbinnen is imho geen ruimte voor selectiviteit. Maar ik denk dat leken wat meer ruimte hebben.

Quote:

Dat is mijn visie maar goed.

argumenting by link mag niet, maar mag agreeing by link wel? Zo ja: link

[Annatar 0]

Dat stuk heb ik al gelezen. Alle stukken van die auteur lees ik met veel smaak en interesse.

[Jyoti 0]

Quote:

Op maandag 09 augustus 2010 20:38:52 schreef wateengedoe2 het volgende: [...] No prob Ik moet ook leren/mezelf ervan bewust zijn dat mijn woorden anders over kunnen komen op anderen dan ik zelf bedoel (sterker nog: dat gebeurt heel vaak, omdat ik vaak heel (te) stellig overkom én omdat irritatie bij mijzelf makkelijk overgaat op de ander). En zie ook mijn latere post aan Bona, hierboven. Trouwens, wat is de praktijk van het pastoraal werk in België? Zoals hierboven al gzegd (maar wellicht wat ondergesneeuwd in de irritatie - die ik nu gelukkig helemáál kwijt ben ): volgens mij is die invulling in België aardig verschillend van de Nederlandse invulling. Ten minste, WoCo's zijn er in België bij mijn weten niet of nauwelijks. Klopt dat?

Ik zou het eigenlijk niet weten, ik heb er maar eentje meegemaakt en dat was in Nederland, maar ik heb echt niet zo'n goed zicht op het Belgische kerklandschap. In mijn parochie ken ik het niet, maar daarbuiten heb ik er geen idee van. Zoals ik eerder al zei heb ik me tijdens mijn opleiding heel erg niet geïnteresseerd voor pastoraal, en ik ben nog niet lang genoeg vaste kerkganger om een beetje zicht te hebben op zo'n dingen.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op maandag 09 augustus 2010 22:19:32 schreef Bonaventura het volgende: Dat stuk heb ik al gelezen. Alle stukken van die auteur lees ik met veel smaak en interesse.

Ik had inderdaad ook al naar dat stuk van diaken Van Kempen gelinkt (of dat nou in dit topic was of dat over de Love Parade herinner ik me ff niet meer) Hij schrijft goeie stukken!

---

Samengevoegd:

Quote:

Op maandag 09 augustus 2010 22:24:15 schreef Iriacynthe het volgende: [...] Ik zou het eigenlijk niet weten, ik heb er maar eentje meegemaakt en dat was in Nederland, maar ik heb echt niet zo'n goed zicht op het Belgische kerklandschap. In mijn parochie ken ik het niet, maar daarbuiten heb ik er geen idee van. Zoals ik eerder al zei heb ik me tijdens mijn opleiding heel erg niet geïnteresseerd voor pastoraal, en ik ben nog niet lang genoeg vaste kerkganger om een beetje zicht te hebben op zo'n dingen.

Ah, OK! Maar weet je wat die vrienden precies zijn gaan doen dan? Heb je nog wel eens contact met hen?

---

Samengevoegd:

Quote:

Op maandag 09 augustus 2010 22:09:34 schreef Cornelius van Wijck het volgende: [...] Al dat wijzen bouwt niet zo enorm op, vrees ik.

Voor zover dit over mij gaat: my bad Bij mij is het een combinatie van (daar kan ik helaas niks anders van maken) veel slechte ervaringen met p.w.'ers in de praktijk, en irritatie over andere dingen en mensen die ik ten onrechte in dit topic heb ingebracht (waar ik dus wel wat aan kan doen en m.i. inmiddels ook gedaan heb)

[Robert Frans 1.542]

Zelf zie ik het eerlijk gezegd ook niet als iets verkeerds dat goed opgeleide leken bij gebrek aan geestelijken toch een waardige viering kunnen opdragen. Zelf ben ik dan meer voor gebedsvieringen dan voor WoCo-vieringen, omdat ik ook gezien heb dat mensen het verschil niet meer ervaren tussen de Mis en een WoCo-viering, maar dat maakt WoCo-vieringen niet per se verkeerd en ik heb gelukkig in mijn eigen parochie gezien dat ook deze vieringen heel netjes en ingetogen kunnen worden opgedragen.

Het probleem ligt denk ik niet bij het wel of niet laten opdragen van anderssoortige vieringen door leken. Het probleem ligt ook niet in de aanstelling van pastoraal werkers, want zij kunnen uitstekend werk verrichten om de pastoor te ontlasten. Problemen ontstaan enkel daar waar het geloof zo goed als afwezig is en de secularisatie flink heeft toegeslagen. En die problemen treffen zowel leken als geestelijken.