Gelovige of ongelovige partner?

[x-ilzetjuh-x 0]

Ik ben zelf wel christelijk, maar een ongelovig vriendje zo ik niet per definitie uit de weg gaan!!

Op verening hebben we het er wel eens over (ik ben dr voor en de rest allemaal tegen) en dan hor ik van hun alleen maar de negatieve dingen. Het is veel moeilijker, en god die heeft...... en dit en dat... dat soort dingen hor je dan.

Terwijl in mijn familie zitten er ook bij, die getrouwd zijn met ongelovige, nou die zijn heel gelukkig hor. En de kinderen gaan ook gewoon naar de kerk e.d.

Van sommige mensen krijg ik dan te horen, als ze het horen over me familie die met ongelovigen zijn getrouwd: God heeft dat niet zo bedoeld. Dan denk ik Hoe weet jij wat God voor je ingedachten heeft.

En ik ben er dan ook stellig van overtuigd: dat als God wil dat ik met een ongelovige ga trouwen, dan doe ik dat ook!!

Alleen het moeilijkste is dat je weet dat als Jezus terug komt en je man/vrouw gaat naar de hel, omdat die niet geloofde en jij gaat naar hemel omdat je wel geloofde, dat is nog het grootste struikelblok voor mij.

Maarja, aan de andere kant denk ik ook wel weer, wie zegt nu dat als we allebei geloven, dat we dan allebei in de hemel komen

Conclusie: als het gods wil is dat ik met een ongelovige moet trouwen, dan doe ik dat!! (Zeker weten doe je toch niets in dit leven) En als het bij een van me vrienden/vriendinnen zou gebeuren, zou ik er gewoon voor ze zijn Ongeacht of die nou gelooft of niet!!

[Troel 0]

Ik ben zelf protestant, mijn vriend is Rooms. Ik ben veel bezig met mijn geloof, mijn vriend is er absoluut niet mee bezig. Ik kan ook niet echt hoogte krijgen van hetgeen hij wel of niet geloofd. Op het moment dat je een interessante Bijbel met weetjes en platen en plattegrondjes enzo laat liggen zit hij er wel in te bladeren, maar hij is eigenlijk niet naar de kerk te krijgen.

In eerste instantie ging hij nog wel af en toe mee naar de kerk, maar het laatste jaar blijft hij gewoon liggen en vraag ik het zelfs maar niet meer, omdat ik hem niet wil dwingen.

We hebben het over trouwen gehad, maar hij weer niet of hij in de kerk wil trouwen. Ik wil in de kerk trouwen, omdat de kerk (onderdeel van) mijn leven is. Hoe kan ik dan zonder de kerk trouwen? Voor hem ligt dat natuurlijk anders. Zou is het niet zo dat wij echt een bruiloft aan het plannen zijn ofzo, dus zo erg is het nog niet, maar het is toch iets wat mij soms best beangstigd.

Overigens bidt hij bij zijn ouders thuis (daar woont hij ook nog tot ongeveer augustus) wel elke avond voor het eten. Dat gaat dan wel in zo'n tempo dat ik er niets van kan volgen en dat ik na bijna 2 jaar nog niet weet wat er precies in zo'n weesgegroetje gezegd wordt.

Kortom, ik vind het moeilijk dat hij anders tegen het geloof aankijkt dan ik, maar ik laat hem daardoor zeker niet vallen. Hij vraagt me regelmatig of hij niet degene is mij uit de kerk houdt, want dat wil hij zeker niet.

Ow, waar ik hem ontmoet heb? Op internet.

[Jan Pruimboom 0]

Leuk topic.

Ik ben dan wel een afvallige maar heb wel een voorkeur voor gelovige vrouwpersonen. Vooral als ze blond zijn.

[SammieY 0]

ik heb een vriendjuh die nie gelovig is maar het maakt niet heel erg uit behalve dat die soms der een klein beetjuh stom over doet mar dng leg ik het uit en doet die welweer gwnn

[JohnM 0]

Beste SammieY,

Gelieve iets minder BrEzAh-achtig te typen. Dat leest makkelijker

[candylipz 0]

als beide mensen er samen uit kunnen komen en de relatie geweldig is en er maar een van beide gelovig is, waarom moet dat dan door veel mensen per defenitie meteen slecht zijn?

Ja oke, mijn voorkeur is een gelovige vriend maar als er mensen zijn met een niet-gelovige partner en een geweldige relatie hebben, wie zijn andere mensen dan om dat te veroordelen?

en wat troel aangeeft, ookal is je partner dan bestempeld als gelovig...praktijk moet nog altijd anders uitwijzen.

sommige niet-gelovigen gedragen zich meer als christen dan sommige christenen.

[Doc for Life 0]

Dat laatste is absoluut waar, Candy. Ik ben er alleen wel van overtuigd dat om een huwelijk te laten werken beide mensen God op de eerste plaats moeten hebben.

Lees 2 Korinthiers 6: 14- 18. Hierin zegt God (door Paulus) dat we geen span moeten vormen met ongelovigen (dus ook geen huwelijk).

Dit betekent trouwens niet dat we ons helemaal moeten afzonderen van niet-christenen. Het betekent wel dat we niet ons "geestelijk voedesl" bij Hen moeten zoeken.

God heeft de man en vrouw geschapen: Hen heeft hij geschapen (zie genesis 1). God maakt de man en vrouw samen, het is een afspiegeling van Hem. Hij heeft de mens (en dus ook man en vrouw samen) gemaakt om Hem te dienen.

Daarom is het dus belangrijk dat zowel man als vrouw God op de eerste plaats hebben.

[JoostG 27]

Lekker consequent was Paulus dan, aangezien hij 1 hoofdstuk verder zegt:

12 Verder geef ik zelf nog – niet de Heer – het volgende voorschrift: wanneer een broeder een ongelovige vrouw heeft die bij hem wil blijven, mag hij niet van haar scheiden. 13 Dit geldt ook voor een zuster: wanneer ze een ongelovige man heeft die bij haar wil blijven, mag ze niet van hem scheiden. 14 Want de ongelovige man behoort dankzij zijn vrouw God toe en de ongelovige vrouw dankzij haar man eveneens. Zou dat niet zo zijn, dan zouden uw kinderen onrein zijn. Maar nu zijn ze geheiligd. 15 Maar als de ongelovige partij wil scheiden, moet dat maar gebeuren; in dat geval is de broeder of zuster niet gebonden. Bedenk echter dat u (7:15-16) Bedenk echter dat u [...] u kunt uw vrouw toch redden? – Ook mogelijk is de vertaling: ‘Bedenk dat u door God geroepen bent om in vrede te leven. Hoe zou u kunnen weten dat u uw man kunt redden? En hoe weet u dat u uw vrouw kunt redden?’door God geroepen bent om in vrede te leven. 16 Wie weet, u zou uw man toch kunnen redden? En wie weet, u kunt uw vrouw toch redden?

[Doc for Life 0]

Dank je voor de tekst Joozt. Maar er is 1 verschil: Hier gaat het om de situatie dat mensen al getrouwd ZIJN!

Het huwelijk is voor God iets heiligs, ook al is dat in eerste instantie ontstaan tussen niet-gelovigen. (Paulus schrijft aan een gemeente die net leert te leven met God).

Een andere situatie is als je op zoek bent naar een partner. Dan gaat de eerder genoemde tekst wel degelijk op.

[JoostG 27]

Ok, duidelijk...

Doch: In mijn geval heb ik een relatie van 3 jaar... Ik ben sinds kort gelovig, mijn vriendin niet.

Toen ik onlangs hierover heb gebeden niet niet lang daarna m'n bijbel opensloeg (op zomaar een pagina) kwam ik op bovenstaande tekst uit kor 7 uit...

Hoe moet ik dan "huwelijk" interpreteren?

Voor mij, en een heleboel medechristenen die ik ken, is "trouwen" niet zozeer het halen van een papiertje maar het "trouw beloven aan je partner"... Op die manier ben ik dus wel degelijk getrouwd.

[Doc for Life 0]

In Genesis 2:24 staat:

"Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten, zijn vrouw aanhangen en zij zullen tot één vlees zijn"

In die volgorde dus. Ouders verlaten. Je vrouw aanhangen (met haar trouwen). Tot 1 vlees zijn (hoeft geen verder uitleg denk ik...).

Maar hoe weten we dan dat je vrouw aanhangen ook trouwen betekent? Het oude testamen leert dat, maar ook in het nieuwe testament. In Mattheus 19 haalt Jezus dezelfde tekst aan als in Genesis 2, wanneer de Farizeers hem vragen naar het huwelijk.

Maar Paulus zegt ook het volgende in 1 Korintiers 7. Hij heeft hier ook steeds over een man en ZIJN vrouw. NIet een vrouw, maar zijn vrouw. Zijn echtgenoot dus. Bovendien zegt hij in vers 9:

Maar wanneer ze dat niet kunnen opbrengen (om geen gemeenschap te hebben), dan is het beter te trouwen dan te branden van begeerte.

Blijkbaar is dat tot 1 vlees zijn (zie genesis en mattheus) iets wat alleen in het huwelijk tussen man en vrouw thuis hoort.

Voor God ben je dus pas getrouwd als je je vrouw aanhangt en.... met haar trouwt! Dan pas ben je tot 1 vlees. In die volgorde...

[JoostG 27]

Juist

Dus ik moet vanavond de relatie maar beëindigen?

[Doc for Life 0]

Heb ik niet gezegd. Maar misschien moet je je wel afvragen hoe je verder moet met je relatie. Wie stel je op de eerste plaats: God of je vriendin?

Als je God op de eerste plaats zet, dan denk ik dat je ook het verlangen krijgt om Hem te volgen. Dit heeft dus ook consequenties in je relatie. Misschien moet je wel zeggen: "ik ben helemaal gek op je, hou heel veel van je, maar ik wil God in eerste instantie volgen".

En dat heeft waarschijnlijk ook wel consequenties voor je relatie. Op sexueel gebied, maar misschien ook wel op alle andere gebieden. En zeg tegen haar dat als jullie willen trouwen, dat zij dan ook christen zal moeten zijn. NIet omdat jij dat wil, maar omdat God dat wil. En hij weet uiteindelijk wat het beste is voor jou....

[JoostG 27]

Ik vind dit nogal een zwaar advies, eigenlijk.

Persoonlijk vind ik dat ik het "trouw beloven" al gedaan heb en vind ik niet dat ik daarmee m'n relatie hoeft te beëindigen. Met alle respect maar het interpreterern van verschillende bijbelteksten vind ik in dit geval te vaag.

Ik hecht persoonlijk meer waarde aan het feit dat ik van God zelf het antwoord heb gekregen na hierover te hebben gebeden.

[JoostG 27]

Overigens lees ik in Mat 19 juist een bevestiging van mijn verhaal, zeker als ik Kor 7 er nog eens bij haal...

[numidium 0]

Ik kan me niet indenken dat het echt zoveel invloed gaat hebben op je relatie, niet zolang je partner kan respecteren dat je gelooft, en zolang jij kan respecteren dat ze niet gelooft.

Ik vind de tegenstrijdigheden hier aangehaald in de bijbel, net zoals joozt hier zegt te vaag om als christen een relatie met een ongelovige niet aan te gaan of zelfs af te breken.

[Kate 0]

Quote:

Op maandag 23 mei 2005 15:31:00 schreef Joozt het volgende: Overigens lees ik in Mat 19 juist een bevestiging van mijn verhaal, zeker als ik Kor 7 er nog eens bij haal...

Je hebt helemaal gelijk Joozt!

[rupsje 0]

Ik ga in juli trouwen met mijn vriend. Hij is net als ik gelovig. En ik vind het echt heerlijk!!

God is zo aanwezig in onze relatie, en in onze huwelijksvoorbereidingen met onze predikant. Het is heerlijk om hier met elkaar EN samen met God naar toe te leven. Als we getrouwd zijn wil ik dat God ook aanwezig blijft in ons huwelijk,dat vind ik zo belangrijk! Dat hij deel kan uitmaken van onze relatie. Als een van ons niet gelovig zouden zijn, denk ik dat we wel gelukkig zouden zijn, maar nu is het compleet. Een echte drie eenheid!

Ik denk dat je natuurlijk heel gelukkig met elkaar kan worden als je partner niet gelooft. Maar ik denk dat God een veel diepere dimensie aan je relatie kan geven, door samen met hem in je relatie verder te gaan. En het is zo gaaf om samen met de persoon met wie je het meest intiem bent, (je man/vriend of vrouw/vriendin dus) God te eren en te prijzen en samen te bidden en samen naar allerlei evenementen te gaan! Om het geloof samen te beleven! Ik zou het niet willen missen!

Ik maakte laatst iets enorms gaafs mee door God, en mijn vriend reageerde zo enthousiast, met wat is God toch goed...

Het was zo'n domper op mijn vreugde geweest als hij had gezegd. "Ik respecteer het dat jij dat gelooft, lief, maar ik gewoon niet"

[essie 0]

rupsje, ik denk idd dat het belangrijk is om in een relatie je passies te kunnen delen. En als God jouw grootste passie is wil je dat idd graag delen met degene van wie je houdt.

[rupsje 0]

ja dat is zo, maar ik denk dat het voor christenen nog belangrijker is dan dat... Als hockey mijn grootste passie zou zijn, zou ik het best kunnen hebben als dat voor mijn partner niet zo is... Maar het geloof is gewoon een deel van mij, ik ben wie ik ben door wat ik geloof, mijn hele persoon is ervan doordrongen. Dus is het voor mij eigenlijk gewoon een vereiste dat mijn vriend ook gelovig is...

[essie 0]

Ik denk dat zoiets als hockey eerder een hobby is dan een passie. Voor mij zijn bijv. dieren & de natuur mijn passie's. Als iemand niets om de natuur geeft en/of niet superveel van dieren houdt dan wil ik daar echt niet mijn leven mee delen.

Maar ik kan me ook wel weer voorstellen dat een profvoetballer niet met mij zou kunnen en willen samenleven, aangezien ik kots op voetbal.

[rupsje 0]

Je hebt gelijk... Natuur en dieren zijn idd meer passies

[Iggi 0]

Quote:

Op maandag 23 mei 2005 15:25:57 schreef Joozt het volgende: Ik vind dit nogal een zwaar advies, eigenlijk. Persoonlijk vind ik dat ik het "trouw beloven" al gedaan heb en vind ik niet dat ik daarmee m'n relatie hoeft te beëindigen. Met alle respect maar het interpreterern van verschillende bijbelteksten vind ik in dit geval te vaag. Ik hecht persoonlijk meer waarde aan het feit dat ik van God zelf het antwoord heb gekregen na hierover te hebben gebeden.

Hoi Joozt,

Moeilijke situatie..

Weet uit ervaring hoe moeilijk het is om met je partner op geloofsgebied niet op één lijn te zitten.

Alleen waren wij al getrouwd toen het geloof in Jezus werkelijk een deel van mijn leven werd.

Moeilijk omdat je bepaalde dingen niet met elkaar kun delen, een gevoel van eenzaamheid binnen je relatie.

Moeilijk om niet op één lijn te zitten qua opvoeding van de kinderen, wat alles doortrekt.

Gelukkig is dat aan het veranderen en kan nu beslist niet meer zeggen dat hij ongelovig is.

Ik kan en wil niet zeggen wat jij zou moeten doen..

Het enigste wat ik je zou willen vragen is.. mag Jezus bij jou, bij jullie in de slaapkamer komen..?

[Doc for Life 0]

Een relatie houdt in dat je het meest intieme wat je hebt met elkaar deelt. Als Christen is je relatie met God en met Jezus het meest intieme wat je hebt.

Hoe kun je dan een relatie hebben met iemand als je het meest intieme wat je hebt niet met hem of haar kunt delen?

[JoostG 27]

Slaapkamer?