stotteren

[BookerT 0]

Quote:

Op maandag 11 september 2006 19:27:25 schreef wateengedoe2 het volgende: Misschien een rare vraag, maar is het niet zo, dat stotteraars vaak prima uit hun woorden komen als ze zingen? Dat zou dan gelijk een totaal nieuwe toepassing van (eenvoudige) gregoriaanse melodieën kunnen geven

Jep..ik stotter niet als ik zing, je ademhaalt dan ook heel anders.

[wateengedoe2 0]

Oh, dus toch! Ik zag net ook een opmerking in je profiel, dat je goed kunt zingen! Gebruik je het wel eens als je op andere wijze onmogelijk uit je woorden komt?

edit: nu zie ik ook pas dat je iemand anders quote ... DUH

[BookerT 0]

Nee, op zich niet...dat durf ik dan weer niet

Maar op zich is met de vorm van stotteren die ik heb prima te communiceren, alleen in de MacDonalds op de meeting kwam ik even niet uit mijn woorden, bij het bestellen. Vroeger stotterde ik erger, maar logopedie heeft veel verholpen. Ik merk niet eens meer dat ik stotter.

Quote:

edit: nu zie ik ook pas dat je iemand anders quote ... DUH

geeft niet

[Jellyfish93 0]

Mijn mentor stottert.

Niemand vindt het erg hoor, alleen wel lastig voor een klas met kinderen!

Maar ik erger me totaal niet aan hem. Terwijl ik hem elke dag hoor.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op maandag 11 september 2006 19:41:48 schreef Thijs het volgende: Nee, op zich niet...dat durf ik dan weer niet

Snap ik, dat zou ik ook niet zomaar durven hoor... (ja, misschien op koorrepetitie ofzo). Bij goede vrienden en familie zou het een optie kunnen zijn, als je iets zo ingewikkelds/onverwachts wilt zeggen, dat ze het ook niet kunnen aanvullen voor je.

Quote:

Maar op zich is met de vorm van stotteren die ik heb prima te communiceren, alleen in de MacDonalds op de meeting kwam ik even niet uit mijn woorden, bij het bestellen. Vroeger stotterde ik erger, maar logopedie heeft veel verholpen. Ik merk niet eens meer dat ik stotter.

Ik hoorde het natuurlijk wel, maar zo heel opvallend was het inderdaad ook niet. Ik denk dat als ik je beter zou kennen en vaak zou zien, het me niet meer zou opvallen. Jammer dat het in de Mac ff niet goed ging.

[Mister_L 0]

Mijn moeder vertelde vorige week dat ze een stukje had gelezen over het Del Ferro Instituut in Amsterdam.

Ingrid Del Ferro is dochter van de beroemde tenor Leonard Del Ferro. "Mijn vader ontdekte bij toeval een effectieve therapie om stotteren te overwinnen", vertelt Ingrid gedreven. "Als heldentenor maakte hij, in de grootste theaters over de hele wereld, internationaal carrière met grootheden als Maria Callas en Tito Gobbi. Na zijn carrière vestigde hij zich als zangpedagoog in Amsterdam. Gebruikmakend van de specifieke middenriftechniek, die hij zelf ontwikkelde gedurende zijn loopbaan als operazanger, begeleidde hij met veel succes binnen- en buitenlandse zangers en zangeressen die te kampen hadden met stemproblemen.

In 1978 deed mijn vader een revolutionaire ontdekking op het gebied van stotteren. Een Duitse tenor wendde zich tot mijn vader met serieuze stemproblemen. Deze zanger bleek tevens ernstig te stotteren. Het is algemeen bekend dat iemand die stottert, wél moeiteloos en zonder enige haperingen kan zingen. Na enige dagen van intensieve training behoorden de stemproblemen tot het verleden. Maar dat niet alleen. Hij bleek voor het eerst in zijn leven ook vloeiend te kunnen spreken!

Mijn dilemma is nu: Zal ik dit wel gaan doen

Aan de ene kant lijkt het me heerlijk om vloeiend te kunnen spreken! maar aan de andere kant.. Het hoort ook gewoon een beetje bij mij. Zo ben ik gemaakt en zo ben ik.. vind het een erg moeilijke keuze

[BookerT 0]

Ja, herken dat wel. Stotteren is gewoon een onderdeel van Thijs. Klinkt heel raar maar zou het af en toe missen als ik het niet meer had, aan de andere kant zou ik er best vanaf willen zijn.

[Mister_L 0]

nou.. dat dilemma heb ik dus ook.. zit er echt over na te denken, maar kom er gewoon niet uit!

[hitman 0]

Ik zie stotteren als een aandoening. Ook al hoort het bij iemand omdat iedereen dat persoon zo kent, het maakt z'n leven er in ieder geval niet makkelijker op. Bovendien denk ik dat het je veel zelfverzekerder maakt als je niet meer zou stotteren.

[Jipperd 0]

@thijs en Mister_L

Als jij denkt/vindt dat stotteren een deel van je zelf maakt zou ik er toch nog eens extra over nadenken. Zolang je niet bij elk woord 3 keer blijft haperen (bij wijze van spreken dan) lijkt het me niet zo vreselijk (maar dat kan fout zijn hoor, ik DENK het alleen). Als jij vindt dat het ECHT vervelend is moet je ziets ook kunnen doen, maar anders is er verder ook niet zo veel aan de hand (denk ik)

@Mister_L: dat stotteren valt best wel mee hoor, bij jou, iig aan de telefoon niet

[BookerT 0]

Het stotteren wat ik doe valt heel goed mee te leven. Mensen snappen het misschien niet als ik zeg dat het een gedeelte van mij is, maar het is echt zo. Niet dat ik er heel blij mee ben, maar het is een deel van Thijs. Kan het niet uitleggen eigenlijk.

[Mister_L 0]

@ Thijs: Ik snap je, ik voel het ook zo

@ Jippiej: Heb het het meest als ik zenuwachtig ben of nerveus of als ik veel stress of spanningen in me heb. Ook als ik me niet op mn gemak voel..

Dus als ik met jou bel, voel ik me geweldig

[Jipperd 0]

Quote:

Op zondag 05 november 2006 22:02:22 schreef Mister_L het volgende: Dus als ik met jou bel, voel ik me geweldig

dan moet je maar vaker bellen

*kuch* had eerst een jongen in mijn klas en die stotterde heel erg, heb nooit de neiging gehad hem aan te vullen. andere mensen in mijn klas wel.

[Marleentjj 0]

Ik erger mij dus totaal niet aan mensen die stotteren. Daar waar mijn vader werkt, werkt ook een man die stottert. Elke dag als ik mn pa bel krijg ik eerst hem aan de telefoon en maak ik een praatje met hem. Tuurlijk duurt zown gesprek dan langer, maar dat vindt ik dus echt niet erg, ik laat diegene rustig praten..

[Yara 0]

Ik stotter zelf bijna nooit, ik hakkel wel (weer iets anders). Ik heb daardoor wel de neiging, als ik iemand heb horen stotteren ook te stotteren, gaat vanzelf.

Ik heb een aantal vrienden die stotteren, dan leer je vanzelf diegene uit te laten praten en hen hun zegje te laten doen... Erger ik me eraan? Neeee... totaal niet!

[Jipperd 0]

Quote:

Op zondag 05 november 2006 22:02:22 schreef Mister_L het volgende: @ Jippiej: Heb het het meest als ik zenuwachtig ben of nerveus of als ik veel stress of spanningen in me heb. Ook als ik me niet op mn gemak voel..

merkte het vandaag wel een beetje, nog steeds niet heel erg veel hoor ...

[Mister_L 0]

Zit er steeds meer over na te denken of ik die cursus moet doen ja ofte nee..

neig iets meer naar nee toe..

het hoort gewoon bij me, dat gevoel overheerst gewoon

[ChristianN 0]

Ik stotter aan de telefoon. Best lastig in mijn werk, aangezien ik veel moet bellen. Meestal houdt het na een aantal telefoontjes op. Ik heb het vermoeden dat het te maken heeft met zelfvertrouwen. Als ik mezelf vaak genoeg vertel dat ik 'het kan', lukt het beter. Volgens mij is het probleem ontstaan in mijn jeugd, waar ik niet verder over zal uitwijden.

't Is in iedergeval vrij irritant... Maar ja, Mozes stotterde ook, en hij was een "vriend van God".

[Rainbow6 0]

ik stotter ook aan de telefoon

maar alleen als ik duits moet praten.

want dat is stom en dat ken ik niet

[Esther 0]

Oh hee, dan ben ik dus niet de enige die dat heeft. Ik stotter ook aan de telefoon, met name het eerste zinnetje: als ik iemand opbel en ik moet zeggen wie hij aan de lijn heeft. Daar blijf ik zo vaak op hangen Heb jij het alleen in het Engels Christian, of ook in het Nederlands?

[Mister_L 0]

lijkt me niet te vallen onder 'stotteren'

Stotteren is niet als het je een keer gebeurd aan de telefoon..

[HelenaV 0]

--

[Jipperd 0]

@mister_L niet doen, die cursus, het is echt een deel van jou, en niet heel erg storend...

[DetectedDestiny 0]

Ik erger me wel eens aan stotterende mensen, schiet echt voor geen meter op. De hele tijd staan wachten tot ze zijn uitgestotterd, terwijl je allang weet wat ze willen zeggen.

[Rise and Shine 0]

Mijn probleem is dat ik zenuwachtig wordt als ik tegen iemand praat die stottert. Ik heb respect voor hen, maar door de zenuwen moet ik lachen. En dan denk ik, niet lachen niet lachen. Maar is zo moeilijk soms. Hetzelfde als iemand slecht nieuws komt brengen. Dan heb ik zoiets. Nu niet gaan lachen, en daardoor wordt ik zenuwachtig en moet ik juist wel lachen. En dat is flink vervelend altijd.