Zelfs predikanten kijken porno

[Flawless victory 597]

3 uur geleden zei Fundamenteel:

Het ego is niet de kruik maar de inhoud die ge wel degelijk moet "doden" om te vervangen met de nieuwe Mens, Christus. Zelfverloochening. 

Het ego is niet de "ik ben" alleen maar vooral "ik wil" "ik moet". Het ego is het tegenovergestelde van de "Ik ben" zoals God Zichzelf noemt tegen Mozes. Want het "ik ben" (van de mens) is de oude Adam en Eva, reptillian. Het is in zonde tot wedergeboren. 

Wat jij beschrijft is niet het ego maar de oude mens.  Dat moet sterven.  En dat gebeurt wanneer hij het kruis oppakt.  IK BEN is God, die persoonlijk ontvangen kan worden door Jezus Christus. Mensen die het ego trachten te vernietigen desintegreren. In Christus depersonaliseert niet maar personaliseert.  Individuatie. Vatte wie het vatten kan.

bewerkt door Flawless victory

[Hopper 787]

3 uur geleden zei Fundamenteel:

Het ego is niet de kruik maar de inhoud die ge wel degelijk moet "doden" om te vervangen met de nieuwe Mens, Christus. Zelfverloochening. 

Het ego is niet de "ik ben" alleen maar vooral "ik wil" "ik moet". Het ego is het tegenovergestelde van de "Ik ben" zoals God Zichzelf noemt tegen Mozes. Want het "ik ben" (van de mens) is de oude Adam en Eva, reptillian. Het is in zonde tot wedergeboren. 

Ja, inderdaad.  Het ego is de inhoud van de kruik.  Dat ego moet eerst dood voordat de kruik gevuld kan worden met de liefde van de Vader.  Je houdt dus feitelijk een lege kruik over.

Het ego is namelijk gelijkvormig aan de wereld en is in het geheel geen "Ik ben" , maar vooral "Ik wil".

Pas als het ego is gestorven kan de mens in Christus wederopstaan.  Nog steeds als een lege kruik, maar wel levend in de liefde van de Vader.

Laat je niks wijs maken door mensen die nog aangedaan zijn met een ego.

bewerkt door Hopper

[Fundamenteel 1.004]

2 uur geleden zei Flawless victory:

Wat jij beschrijft is niet het ego maar de oude mens.  Dat moet sterven.  En dat gebeurt wanneer hij het kruis oppakt.  IK BEN is God, die persoonlijk ontvangen kan worden door Jezus Christus. Mensen die het ego trachten te vernietigen desintegreren. In Christus depersonaliseert niet maar personaliseert.  Individuatie. Vatte wie het vatten kan.

De oude mens is uw ego. Het ego is Latijns voor "ik". 

Als die ik herboren is in Christus, kunt ge van een nieuwe mens/ik spreken. 

U supérieur aan anderen optrekken, uzelf anders voordoen en liegen is daar het tegenovergestelde van.

[Flawless victory 597]

1 uur geleden zei Fundamenteel:

De oude mens is uw ego. Het ego is Latijns voor "ik". 

Als die ik herboren is in Christus, kunt ge van een nieuwe mens/ik spreken. 

U supérieur aan anderen optrekken, uzelf anders voordoen en liegen is daar het tegenovergestelde van.

Je moet je ego worden.  En dat kan niet wanneer het ego zelf is “afgelegd”, zoals het boeddhisme van Hopper leert.    Je moet loskomen van je zelfzucht en je voortdurende mentale activiteit om een beeld van jezelf (en van God) in stand te houden.   Je zelfzucht  en ook je zelfbeeld is echter ten diepste niet je ikkigheid.   “Je” kunt immers niet “sterven aan je oude mens”  als het “je” zelf sterft.  Maar daar moet je achter zien te komen. Misschien wel door eerst je ego “af te leggen”.  De vruchten van die weg zijn volop te vinden onder de vele verongelukte Oosterse “meesters”.  Zie Mattheüs 12: 43-45.

Wat de boeddhistische en christelijke spiritualiteit wel gemeen hebben is dat ze een weg aanwijzen van verinnerlijking en onthechting. Christelijke mystici noemen dat  een sterven aan zichzelf, maar in wezen is het geen sterven aan zichzelf maar aan de zelfzucht.  Voor een  boeddhist is het einddoel het  oplossen van het ego in een oneindig bewustzijn, zoals een druppel in de oceaan. Voor een christen is het einddoel echter de ontmoeting en  vereniging met God. Je ontdekt dan dat niet iets, maar Iemand jou opvangt als je de zelfzucht (wat boeddhisten abusievelijk het ego noemen) hebt losgelaten. Iemand die jou onvoorwaardelijk liefheeft en die jij kan aanspreken en beminnen als een persoon, een Gij.

In plaats van het beeld van de druppel en de oceaan voor de vereniging tussen God en mens, gebruikt het Christendom en de Bijbel het beeld van geliefden die naar elkaar verlangen en zich verenigen.  Bruidegom en Bruid.  Het sterven aan je zelf (je zelfzucht dus) doe je niet voor jezelf, maar om de Ander alle ruimte te geven in je leven. Je ontdekt dan dat al wat leeft in jou, Zijn gave is, elk moment. Je diepste wezen is God zelf die in jou woont. Dat herkennen is de verrijzeniservaring. Paulus zegt daarover in Galaten 2:20 “Ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij”.  Je wordt ten volle mens wanneer Christus in jou verrijst en je Hem herkent als je meest intieme zelf, intiemer dan je ik. 

 

[Fundamenteel 1.004]

1 minuut geleden zei Flawless victory:

Je moet je ego worden.  En dat kan niet wanneer het ego zelf is “afgelegd”, zoals het boeddhisme van Hopper leert.    Je moet loskomen van je zelfzucht en je voortdurende mentale activiteit om een beeld van jezelf (en van God) in stand te houden.   Je zelfzucht  en ook je zelfbeeld is echter ten diepste niet je ikkigheid.   “Je” kunt immers niet “sterven aan je oude mens”  als het “je” zelf sterft.  Maar daar moet je achter zien te komen. Misschien wel door eerst je ego “af te leggen”.  De vruchten van die weg zijn volop te vinden onder de vele verongelukte Oosterse “meesters”.  Zie Mattheüs 12: 43-45.

Wat de boeddhistische en christelijke spiritualiteit wel gemeen hebben is dat ze een weg aanwijzen van verinnerlijking en onthechting. Christelijke mystici noemen dat  een sterven aan zichzelf, maar in wezen is het geen sterven aan zichzelf maar aan de zelfzucht.  Voor een  boeddhist is het einddoel het  oplossen van het ego in een oneindig bewustzijn, zoals een druppel in de oceaan. Voor een christen is het einddoel echter de ontmoeting en  vereniging met God. Je ontdekt dan dat niet iets, maar Iemand jou opvangt als je de zelfzucht (wat boeddhisten abusievelijk het ego noemen) hebt losgelaten. Iemand die jou onvoorwaardelijk liefheeft en die jij kan aanspreken en beminnen als een persoon, een Gij.

In plaats van het beeld van de druppel en de oceaan voor de vereniging tussen God en mens, gebruikt het Christendom en de Bijbel het beeld van geliefden die naar elkaar verlangen en zich verenigen.  Bruidegom en Bruid.  Het sterven aan je zelf (je zelfzucht dus) doe je niet voor jezelf, maar om de Ander alle ruimte te geven in je leven. Je ontdekt dan dat al wat leeft in jou, Zijn gave is, elk moment. Je diepste wezen is God zelf die in jou woont. Dat herkennen is de verrijzeniservaring. Paulus zegt daarover in Galaten 2:20 “Ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij”.  Je wordt ten volle mens wanneer Christus in jou verrijst en je Hem herkent als je meest intieme zelf, intiemer dan je ik. 

 

Het ego is de innerlijke ik die allerlei verlangens, oordelen heeft. 

Eens dat doodgaat en je dus door zelfverloochening plaats maakt, komt er plaats om Christus in uw lichaam/tempel te laten wonen. 

Dus uw laatste tekst klopt wel, maar dat is niet je ego worden, dat is je ego opofferen om Christus gelijk te worden. De "ik" daarvoor is een zondaar door Adam en Eva. 

[Monachos 489]

Het ego opofferen/laten sterven zodat 'Ik Ben' bezit van je kan nemen.

Zoiets?

[Flawless victory 597]

1 uur geleden zei Fundamenteel:

Het ego is de innerlijke ik die allerlei verlangens, oordelen heeft. 

 

Dat is niet het ego, maar het illusoire ego….

[Fundamenteel 1.004]

7 uur geleden zei Flawless victory:

Dat is niet het ego, maar het illusoire ego….

Ja er een woord voor toveren maakt uw domme uitspraken eerder ongedaan? 

[Flawless victory 597]

12 uur geleden zei Fundamenteel:

Ja er een woord voor toveren maakt uw domme uitspraken eerder ongedaan? 

 

Je hebt werkelijk geen flauw benul  waar het over gaat. Geen onderscheidingsvermogen.

[Fundamenteel 1.004]

5 minuten geleden zei Flawless victory:

 

Je hebt werkelijk geen flauw benul  waar het over gaat. Geen onderscheidingsvermogen.

Ja het ligt aan mij. Silly me. 

[Monachos 489]

Het wordt steeds lachwekkender 😂