Computerspellen christelijk?

[Rise and Shine 0]

Ik zie dat dit topic al een tijdje inactief is. Dus moet maar even een kickje komen. Vind het wel een interesant onderwerp namelijk.

Ik zelf vind gamen erg leuk. Probleem bij mij is dat ik TE vaak game. Het wordt de laatste tijd wel minder ( al stukken minder zelfs ), maar ik vind zelf dat ik er nog te veel tijd in steek. Maar dit gaat steeds beter.

Dit wil niet zeggen dat ik anti-gamen ben, want ik vind het dus erg leuk om te doen.

Even reageren op de puntjes in de OP.

Quote:

Mag je wel doden in computerspellen. Het is natuurlijk niet echt, maar is een zonde nadoen niet hetzelfde als de zonde doen? Ik denk van wel. Of je nu in het echt iemand neerschiet of dat je iemand virtueel z’n hersens uit z’n schedel schiet, maakt volgens mij weinig verschil. In beide werelden ben je bewust op zoek om iemand te doden.

Ik vind het toch wel een groot verschil maken of je wat digitale gegevens weg knalt of dat je werkelijk iemand neerknalt. In games moet je alles met een korreltje zout nemen, want in het echte leven komen zooo veel meer emoties kijken ( niet dat ik er ervaring mee heb hoor ). In de bijbel staat wel dat je je ogen niet moet laten kijken naar onreine dingen. En de beelden van het neerknallen is niet echt rein idd. Probleem is dan dat het op mij geen enkele invloed heeft op mijn denkwijze. Wat is dan het slechte hierin? Ik kan wel gaan bidden om vergeving, maar dan zou het niet oprecht zijn. Simpelweg omdat ik -voor mij- niet de negatieve gevolgen ervan zie om digitaal mensen neer te knallen.

Quote:

Ik denk dat de meeste christenen het erover eens zijn dat sommige computerspellen echt niet kunnen. Ik denk dan bijvoorbeeld aan Doom III (uitgegeven door Activision). Maar wanneer je bijvoorbeeld Tony Hawk’s Pro Skater (ook uitgegeven door Activision) koopt, steun je de uitgever van dat niet-christelijke spel.

Doom 3...tja... ik heb hem ook gespeelt ( uitgespeelt zelfs ). Ik weet niet hoor, maar de duivel krijgt door dit spel echt niet invloed op mij. Het verhaal is gewoon zo absurd dat ik dit echt niet serieus kan nemen ( een experiment dat mislukt waardoor wezens vanuit de hel geteleporteerd worden in een ruimtebasis op mars, waarna je vervolgens zelf voet zet in de hel om daar de duivel neer te knallen ).

Het is wel strijden tegen de duivel en niet VOOR de duivel. Games waar je moet strijden voor de duivel laat ik wel liggen en raak ik niet aan ( Heb in een tijd waar ik nog niet zo geintreseerd was in het christendom wel dungeon keeper gespeelt, maar daar blijf ik nu wel vanaf ). Ik wil nu geen spellen meer spelen waar je speelt voor de duivel.

Quote:

Zoals Jacco al aangaf, kosten computerspelletjes ontzettend veel tijd. Dat ligt natuurlijk deels aan jezelf, maar sommige zieke geesten spelen meer dan zes uur per dag Counterstrike Hoeveel tijd geeft je aan God in vergelijking met computerspelletjes? Zorgen computerspelletjes er niet voor dat je minder tijd aan God geeft?

Hier moet ik je eigenlijk wel gelijk ingeven. Zoals ik al zei in het begin van deze post heb ik er veel tijd in gestoken, en dus die tijd niet besteed aan God. Dit is dan ook het grootste nadeel dat gamen heeft naar mijn mening.

Dit is ook 1 van de redenen dat ik minder ben gaan gamen. Maar een game op zijn tijd moet kunnen vind ik.

Quote:

Need for Speed Underground lijkt heel onschuldig. Beetje met vette auto’s racen en zo. Maar is de cultuur rondom de straatraces wel zo christelijk? Zou je je daar in het echte leven ook mee inlaten?

Dit gaat mij wat te ver persoonlijk. Ik hou sowieso niet echt van racegames. Maar ik zie voor mijzelf niet het gevaar dat ik in de straatrace wereld terecht zou kunnen komen door de invloeden van een spel.

Quote:

Kun je het tegenover je medemens maken om schietspellen te spelen? Ik denk aan kindsoldaten, waarvoor ons plezier de dagelijkse realiteit is. Ik denk aan soldaten die in de Tweede Wereldoorlog hebben gevochten. Ik citeer uit Band of Brothers: “Terwijl de ontploffingen buiten in hevigheid toenamen begon soldaat Jackson, die bij de patrouille gewond was geraakt, te schreeuwen: ‘Maak me dood! Maak me dood! Iemand moet me doodmaken! Ik kan er niet meer tegen! Maak me in godsnaam dood!’ Zijn gezicht was bedekt met bloed, als gevolg van een granaatscherf die zijn schedel had doorboord en in zijn hersens zat. (…) Jackson bleef roepen: ‘Maak me dood! Maak me dood! Ik wil dat Mercier komt! Waar is Mercier?’ Hij snikte het uit. Mercier liep naar hem toe en hield zijn hand vast: ‘Het is goed, jongen, het is goed. Alles komt in orde.’ Iemand gaf Jackson een morfinespuit. Tegen die tijd was hij zo gek van de pijn dat hij plat op een bed moest worden gedrukt. Roe kwam er aan met nog een hospik en een brancard.Terwijl de patiënt werd afgevoerd naar de hulppost, liep Mercier naast de brancard en hield Jacksons hand vast. Jackson stierf nog voordat ze bij de hulppost waren.†Ik zou wel eens willen weten hoe je in het hiernamaals aan Jackson uitlegt wat er toch wel zo leuk is aan WOII-shooters.

Voor mij zijn WOII shooters uiteraard vermaak, maar het laat je ook denken aan de gruwelijkheden van die tijd. Bij bijvoorbeeld die 2 minuten stilte elk jaar denk ik altijd aan van alles, behalve aan de slachtoffers van de oorlog. In een game heb ik toch zo iets van. sjong, wat gek dat mensen dit ECHT hebben moeten doorstaan. Voor mij is het dus ook eventjes realiseren van hoe het er allemaal aan toe gaat in een oorlog.

Quote:

Wat vinden jullie nu van computerspellen? Mag je als christen helemaal geen computerspellen spelen, mag je slechts bepaalde games spelen of maakt het niet uit wat je speelt?

Zoals je waarschijnlijk al vernomen hebt vind ik dat computerspellen wel moet kunnen voor een christen.

Daar komt wel bij dat je er moet voor zorgen dat je niet verslaafd raakt ( wat bij mij helaas wel voor een tijd zo geweest is ).

De ene persoon is er ook gevoeliger bij, en wordt sneller beinvloed. Die mensen moeten een keuze maken tot in hoever zij spellen kunnen spelen. Op mij heeft het qua gedrag en denkwijze geen invloeden gehad. Mensen noemen me nog altijd een aardige en vriendelijke jongen, dus dat zegt genoeg denk ik

Ik hoop dat de discussie weer een beetje op gang gaat komen, en als iemand het niet eens is met mijn punten dan mag die er gerust op ingaan.

[Eli7 0]

Wat mij opvalt is dat iedereen zegt dat ze zonder problemen spellen als Doom enzo kunnen spelen omdat het toch geen invloed heeft op hun geest of wat dan ook. Dat vind ik altijd best wel apart, het zijn altijd de anderen die er last van hebben nooit jijzelf. Het leuke van dingen die je beïnvloeden is dat je het meestal juist niet door hebt. Maar goed, mijn mening over computerspelletjes is dat het meestal op zich niet verkeerd is (hoewel ik over sommige spellen wel behoorlijke twijfels heb), maar het grootste kwaad zit erin dat het veel te veel van je tijd in beslag neemt.

En stiekem toch ook wel weer dat het je toch wel wat beïnvloedt... Alles om je heen heeft namelijk invloed op je, en je kunt mij niet wijsmaken dat iets waar je dagelijks behoorlijk wat uurtjes mee bezig bent, dat zoiets geen enkele invloed op je zou hebben...

[Rise and Shine 0]

Quote:

Op donderdag 23 februari 2006 23:58:03 schreef Eli7 het volgende: Wat mij opvalt is dat iedereen zegt dat ze zonder problemen spellen als Doom enzo kunnen spelen omdat het toch geen invloed heeft op hun geest of wat dan ook. Dat vind ik altijd best wel apart, het zijn altijd de anderen die er last van hebben nooit jijzelf. Het leuke van dingen die je beïnvloeden is dat je het meestal juist niet door hebt. Maar goed, mijn mening over computerspelletjes is dat het meestal op zich niet verkeerd is (hoewel ik over sommige spellen wel behoorlijke twijfels heb), maar het grootste kwaad zit erin dat het veel te veel van je tijd in beslag neemt. En stiekem toch ook wel weer dat het je toch wel wat beïnvloedt... Alles om je heen heeft namelijk invloed op je, en je kunt mij niet wijsmaken dat iets waar je dagelijks behoorlijk wat uurtjes mee bezig bent, dat zoiets geen enkele invloed op je zou hebben...

Zou je kunnen uitleggen wat je hiermee bedoeld?

[JoostG 27]

De uitleg staat er toch onder?

[ArjenV 0]

Quote:

Op donderdag 23 februari 2006 23:58:03 schreef Eli7 het volgende: Wat mij opvalt is dat iedereen zegt dat ze zonder problemen spellen als Doom enzo kunnen spelen omdat het toch geen invloed heeft op hun geest of wat dan ook. Dat vind ik altijd best wel apart, het zijn altijd de anderen die er last van hebben nooit jijzelf. Het leuke van dingen die je beïnvloeden is dat je het meestal juist niet door hebt. Maar goed, mijn mening over computerspelletjes is dat het meestal op zich niet verkeerd is (hoewel ik over sommige spellen wel behoorlijke twijfels heb), maar het grootste kwaad zit erin dat het veel te veel van je tijd in beslag neemt. En stiekem toch ook wel weer dat het je toch wel wat beïnvloedt... Alles om je heen heeft namelijk invloed op je, en je kunt mij niet wijsmaken dat iets waar je dagelijks behoorlijk wat uurtjes mee bezig bent, dat zoiets geen enkele invloed op je zou hebben...

Doom 3 is in een paar uur uit te spelen (10, gok ik). Dus echt veel tijd zul je er niet aan kwijt zijn.

Kijk, het ligt er maar net aan hoeveel tijd je aan een spel wilt besteden. Als jij een uurtje per dag wilt spelen, dan doe je dat. Als jij vijf uur op een dag wilt spelen, dan doe je dat ook. Het zijn allemaal keuzes die je zelf maakt.

[Eli7 0]

Quote:

Op vrijdag 24 februari 2006 10:37:32 schreef Rise and Shine het volgende: Zou je kunnen uitleggen wat je hiermee bedoeld?

Wat ik daaronder inderdaad (dankje Joozt) zei:

Het zijn altijd de anderen die vast wel beïnvloed zullen worden door die computerspelletjes. Maar jij bent zo sterk, jij hebt daar geen last van.

Maar het leuke van dingen die je beïnvloeden is dus dat je het zelf meestal niet door hebt. En dat je dus onterecht bij hoog en laag kunt volhouden dat je niet beïnvloed word. Want geloof me, als je echt een beetje diehard gamer bent, dan raak je behoorlijk beïnvloed!

[Bronze 0]

Computer spellen laten je jaloers worden op anderen omdat ze beter zijn, ik doe er zelf wel nog altijd aan omdat het gewoon leuk is als je niks te doen hebt.

Bij World of Warcraft werd ikzelf heel snel jaloers op iemand die heel veel geld had en het beste spul had, dus ik ben er maar mee gestopt.

[Rise and Shine 0]

Quote:

Wat ik daaronder inderdaad (dankje Joozt) zei: Het zijn altijd de anderen die vast wel beïnvloed zullen worden door die computerspelletjes. Maar jij bent zo sterk, jij hebt daar geen last van. Maar het leuke van dingen die je beïnvloeden is dus dat je het zelf meestal niet door hebt. En dat je dus onterecht bij hoog en laag kunt volhouden dat je niet beïnvloed word. Want geloof me, als je echt een beetje diehard gamer bent, dan raak je behoorlijk beïnvloed!

Oke sorry, ik had het verkeerd begrepen. Ik dacht dat je bedoelde dat als bijvoorbeeld jij een computerspel speelt dat het dan negatieve gevolgen heeft voor je medemens. En dat vond ik wat vreemd

Wat ik me vervolgens afvraag is dat als je zelf niet doorhebt dat het je beinvloed, hoe groot die invloed dan is? Dat kan dan nooit groot zijn. kijk, als je bijvoorbeeld een scheldwoord van een game zou overnemen en dat ook altijd in het dagelijkse leven gaat gebruiken, dan kun je zeggen dat het echt invloed op je hebt. Maar als het niet eens zichtbaar is. Hoe erg is die invloed dan?

Quote:

Computer spellen laten je jaloers worden op anderen omdat ze beter zijn, ik doe er zelf wel nog altijd aan omdat het gewoon leuk is als je niks te doen hebt. Bij World of Warcraft werd ikzelf heel snel jaloers op iemand die heel veel geld had en het beste spul had, dus ik ben er maar mee gestopt.

Ik begin expres niet aan Worlf of Warcraft omdat ik iedereen die er over praat zowat verslaafd is aan die game. Dat wil ik dus voorkomen. Sowieso spreekt het hele thema me -gelukkig- niet echt aan. Maar wat betreft die jaloezie. Ik heb er niet echt last van eigenlijk. Dat heb ik eerder als iemand bijvoorbeeld een gloednieuwe breedbeeld tv heeft gekocht.

[Rise and Shine 0]

Quote:

Op vrijdag 24 februari 2006 10:54:03 schreef ArjenV het volgende: [...] Doom 3 is in een paar uur uit te spelen (10, gok ik). Dus echt veel tijd zul je er niet aan kwijt zijn. Kijk, het ligt er maar net aan hoeveel tijd je aan een spel wilt besteden. Als jij een uurtje per dag wilt spelen, dan doe je dat. Als jij vijf uur op een dag wilt spelen, dan doe je dat ook. Het zijn allemaal keuzes die je zelf maakt.

Doom 3 is wel wat langer dan 10 uur. Ik vond het vrij lang duren voordat ik hem uitgespeelt had ( misschien zelfs wat te lang, werd wat saai op een gegeven moment ).

Maar nu beginnen we weer over de games zelf te praten en dat willen de modjes niet

[Robert Frans 1.653]

Sjaloom Rise and Shine,

Ik ga even in op die ongemerkte invloeden.

Als je een kikker in een pan kokend heet water gooit, zal deze er metéén weer uitspringen. Maar als je de kikker in een pan koud water gooit, en vervolgens het water heel langzaam verwarmt tot het kookt, dan zal de kikker doodgekookt worden.

Een eenvoudig voorbeeld van een invloed waar de kikker niets van merkt. Totdat hij dood is.

[Toby Mac 0]

Haha wel een leuk topic, ik vraag mijzelf als christen ook wel af of het goed is om schiet (of andere) spellen te spelen, ikzelf doe het erg veel namelijk.

Maar als ik een spel als GTa speel bijvoorbeeld merk ik toch dat ik tijdens het autorijden zo min mogelijk mannetjes over probeer te rijden en als dat wel gebuerd zeg ik automatisch netjes sorry

Neej serieus ik denk zelf dat het een onspanning is waar je toch soms wel grenzen bij moet trekken, het ik ook hoe je er tegen aan kijkt, speel je bijvoorbeeld GTA om zoveel mogelijk mensen te vermoorden en je er mee vermaakt en bloed te vergieten of speel je het omdat je het leuk vind dat je overal heen kan en zoveel kunt doen.

Spellen spelen is een onsnapping aan het dagelijks leven al moet ik mijzelf er vaak op wijzen meer tijd met God en zijn woord door te brengen.

[Bronze 0]

Quote:

Op vrijdag 24 februari 2006 12:47:51 schreef Rise and Shine het volgende: [...] Ik begin expres niet aan Worlf of Warcraft omdat ik iedereen die er over praat zowat verslaafd is aan die game. Dat wil ik dus voorkomen. Sowieso spreekt het hele thema me -gelukkig- niet echt aan. Maar wat betreft die jaloezie. Ik heb er niet echt last van eigenlijk. Dat heb ik eerder als iemand bijvoorbeeld een gloednieuwe breedbeeld tv heeft gekocht.

Begin ook maar nooit eraan, want elk ander spel zul je minder leuk vinden en bij elk spel verlang je terug naar WoW, ik had een lvl 60 druid, en een lvl 40 dwarf hunter, het spel is zo gruwelijk mooi gemaakt dat je er niet vanaf kunt blijven.

Ik streef elke keer als ik niks te doen heb ff naar de winkel te gaan en zo'n maand kaart te kopen dus daarom heb ik alles gedelete.

[hopeloos 0]

Quote:

Op zondag 26 februari 2006 13:51:35 schreef Bronze het volgende: [...] ik had een lvl 60 druid, en een lvl 40 dwarf hunter

Doet me een beetje denken aan het pokemon-spel van m'n broertje

[Olorin 155]

Euh...

Dat heet RPG.

Dat is wel iets anders dan een pokemon spelletje...

[Bronze 0]

eerlijk gezegd heb ik ook pokemon gespeeld , omdat ik toen van ventjes op een hoger lvl krijgen leuk vond.

maar ik heb nooit de tekenfilms gekeken of die met die kaarten gespeeld.

[hopeloos 0]

Quote:

Op zondag 26 februari 2006 15:00:08 schreef Gorthaur het volgende: Euh... Dat heet RPG. Dat is wel iets anders dan een pokemon spelletje...

* hopeloos heeft er ook geen verstand van

Het enige spelletje wat ik leuk vind is de Sims en dat speel ik niet meer, omdat het te verslavend is

[Gast Anon_phpbb]

Ik wil bij de discussie over computerspelen het volgende toevoegen:

Bij veel computerspelletjes komt het uiteindelijk neer op waar je in feite mee bezig bent. Ik neem even als voorbeeld een snel schietspel waar je met met de muis moet mikken.

Er zijn verschillende wapens. Sommige schieten direct, andere vuren een projectiel af. Je schiet op objecten die met variabele snelheid langskomen.

Als ik een schietspel speel is het bij mij de uitdaging om dit zo goed mogelijk te doen. Hoe dit visueel gebracht wordt is voor mij niet van belang. De emotie is hetzelfde als wanneer ik een potje voetbal speel op het veld. Het gaat om fysieke vaardigheden.

Ik wil dit verduidelijken met een voorbeeld uit de professionele gaming wereld. De spelers configureren het spel waarin tegen elkaar gespeelt wordt zodanig dat het spel er alleen nog maar uitziet als een een driedimensionaal speeldveld, de tegenstander is een felgekleurde bal.

Mijn punt is, wat is het doel van een computerspel? Uiteindelijk alleen maar een uitdaging van de geest. Hoe pak ik iets zo slim mogelijk aan? (stragegie spellen) Kan ik goed te mikken? (schietspellen) Het bevredigende element van spellen is juist wanneer die dingen goed gaan. Niet het feit dat je iemand dood schiet. Want je schiet niemand dood.

[Ann 0]

Quote:

Op zondag 26 februari 2006 13:51:35 schreef Bronze het volgende: [...] Begin ook maar nooit eraan, want elk ander spel zul je minder leuk vinden en bij elk spel verlang je terug naar WoW, ik had een lvl 60 druid, en een lvl 40 dwarf hunter, het spel is zo gruwelijk mooi gemaakt dat je er niet vanaf kunt blijven. Ik streef elke keer als ik niks te doen heb ff naar de winkel te gaan en zo'n maand kaart te kopen dus daarom heb ik alles gedelete.

Ik ben level 50 shadow priest night elf en een level 24 night elf hunter

maar ik speel er al meer dan een maand niet op.Soms begin ik terug en soms stop ik,verslaafd ben ik niet

[God met Ons 0]

Ik heb ook zo mijn twijfels over computerspellen, want ik denk dat als je als Christen liever een computerspel speelt dan in de Bijbel leest er toch echt iets mis is met jou relatie met God.

[X_CyB3RmAsT3R 0]

In een ander topic ging men hier ook over discusiëren. Laat ik de reacties hier even toevoegen:

Quote:

Op vrijdag 27 oktober 2006 21:12:41 schreef Rody het volgende: Ik zit hier de laatste tijd wel over na te denken. Voordat ik gelovig was zat ik te gamen. Maar nadat ik bekeerd ben doe ik het nog steeds, maar ik zit er nog over na te denken of bepaalde games wel mogen. Ik speel first person shooters als voorbeeld call of duty. Maar ik begin nu wel te denken dat het mag? aan de ene kant denk ik het zijn maar virtuele figuren. maar aan de ene kant denk ik ze bedoelen er wel mensen mee. ik lees ook wel eens dat bijvoorbeeld iemand van een gebouw af spring van 15 meter hoog en denkt dat ie kan vliegen net zoals in world of warcraft. ik word er zelf niet door beinvloed. sommige mensen geven veel kritiek op games. Is het nou een zonde of niet?

Quote:

Op vrijdag 27 oktober 2006 21:23:32 schreef Johan het volgende: Ik zie hetzelf niet als een zonde. Zolang je het maar blijft zien als virtueel. Sommigen kunnen met games doordraven en het in de praktijk brengen. Dan ben je wel verkeerd bezig. Wat wel is dat je uit moet kijken dat de games niet je leven/vrije tijd gaan bepalen. Hierdoor zijn er velen kapot gegaan door een gameverslaving.

Quote:

Op vrijdag 27 oktober 2006 21:34:57 schreef Thijs het volgende: Zelf zit ik ook met die vraag. Al houd ik dan van andere genres. Ik hou wel van racegames, in sommige racespellen word je , als je te hard rijd achterna gezeten door de politie..Ik twijfel ook wel eens of je dat ''kan'' spelen..alleen merk ik weer dat ik heel krampachtig met dingen omga. Ik weet het niet. Ik heb voor mezelf minder moeite met door de politie achterna gezeten te worden virtueel dan een hoopje pixels overhoop te knallen. Maar waar de grens ligt...Ik houd dit topic in de gaten!

Quote:

Op vrijdag 27 oktober 2006 21:43:39 schreef hitman het volgende: Ik zou me daar maar niet te druk om gaan maken. Het is maar een spelletje. Natuurlijk is het wel belangrijk in welke mate je het speeld en ik denk ook wel wat je gedachten bij een spel zijn. Ik bedoel, ik kan Call of Duty gaan spelen en proberen zoveel mogelijk Duitsers te knallen omdat ik nog steeds boos ben om wat er in WW2 gebeurd is, of ik kan het gewoon met een paar vrienden spelen en kijken wie de beste is...

------------------

Zelf sta ik positief tegenover het gamen. Laatst stond er in de Visie ook een stuk over gamen. Mijn reactie op gamen die ik toen gaf (die later ook gepubliceerd werd in de Visie) gaat als volgt:

"Ik ben het eens met de stelling. Zelf ben ik een fervent gamer, en ik speel dan ook redelijk wat games. Tuurlijk ben ik het er mee eens dat mensen beinvloed kunnen worden door games, maar dat kan net zo goed door andere middelen (Televisie, vrienden). Als Christenen zou het juist goed zijn om games te gaan spelen, maar ons wel te onthouden aan het gescheld op de chats. Laat zien dat je Christen bent, ook in games."

[BookerT 0]

Quote:

Op dinsdag 28 maart 2006 03:34:02 schreef God met Ons het volgende: Ik heb ook zo mijn twijfels over computerspellen, want ik denk dat als je als Christen liever een computerspel speelt dan in de Bijbel leest er toch echt iets mis is met jou relatie met God.

Waarom zou het niet samen kunnen gaan? Dat iemand gewoon de Bijbel leest en gamed? Waarom zoek je nu een tegenstelling waar die er niet is?

[Annatar 0]

Quote:

Op zaterdag 28 oktober 2006 23:07:46 schreef Thijs het volgende: [...] Waarom zou het niet samen kunnen gaan? Dat iemand gewoon de Bijbel leest en gamed? Waarom zoek je nu een tegenstelling waar die er niet is?

Er zullen inderdaad weinig mensen zijn die al hun vrije tijd besteden aan het lezen van de bijbel denk ik.

[wijnand 0]

lees zijn reactie is goed anders

Maar goed, ik denk dat hij bedoeld: je relatie moet God moet voorrang hebben op je pc...

[Michie23 0]

Ik game ook, gewoon als ontspanning

[Dante 0]

Vroeger speelde ik heel vaak spellen, nu de laatste maanden niets meer.

Toch heb ik gisteren even een spelletje zitten spelen (Tribes hihi), en goh, dat is toch best weer even leuk.

Ik merkte dat ik echt ontspannen was na een potje knallen ^^

Meer ontspannen dan toen ik constant achter elkaar vaak spellen speelde!