Traditie

[TTC 1.560]

3 minuten geleden zei sjako:

Ik geloof dat God dat nooit zou toelaten. Dat is overigens één van de kenmerken van de deuterocanonieke boeken. Hierin zijn die elementen wel zichtbaar en er staan historische fouten in.

Het gebeurt vandaag nog steeds, waarom zou het destijds anders geweest zijn?

[sjako 699]

Zojuist zei TTC:

Het gebeurt vandaag nog steeds, waarom zou het destijds anders geweest zijn?

Culturele elementen zijn natuurlijk wel terug te vinden. De maatschappij was sterk Hellinistisch beïnvloed. Toch zie ik in het NT eigenlijk geen invloed hiervan. 

[TTC 1.560]

Zojuist zei sjako:

Culturele elementen zijn natuurlijk wel terug te vinden. De maatschappij was sterk Hellinistisch beïnvloed. Toch zie ik in het NT eigenlijk geen invloed hiervan. 

Ik bedoelde vandaag Sjako, de getuigenissen zijn legio.

[Olorin 155]

Op 7-1-2019 om 18:54 zei WdG:

Wat verstaan we onder "Traditie"? Onder een definitie/beschrijving. Volgens deze beschrijving zijn er twee bronnen: de Bijbel en de apostolische traditie, ofwel, openbaringen die door God (Christus - God de Zoon of God de Heilige Geest) worden medegedeeld. Aan wie openbaart God Zich in de huidige tijd? En wat is de waarde of de betekenis van deze Traditie?

Traditie = overlevering. Apostolische Traditie is wat de apostelen ons overgeleverd hebben. Een bekend voorbeeld is de Bijbel. 

Vanuit Katholiek en Oosters Orthodox perspectief:
God inspireert mensen en openbaart dingen. Die mensen geven dat onder leiding van de Geest door en denken er over na. Sommigen schrijven wat op. Andere mensen maken ook teksten. Weet we wat, we maken eigen lijstjes van teksten die wij als het meest belangrijk zien wat Gods openbaring is/bevat, of soort van. Want die lijst stond onder discussie, niet veel gescheeld en bepaalde boeken waren er bij gevoegd, of afgegaan. Maar het doet niks af aan teksten of overdracht wat buiten die lijst valt. De opstellers geloofden van alles buiten de lijst en de kerkelijke liturgie die ze volgende staat er ook niet in, terwijl een stokoud geloof is, is wat we bidden we geloven. 
Protestanten, tijd later: Oei, onze katholieke priesters liegen ons voor omdat die centjes wil... Wat is nog waar? Weet je wat, die lijsten zijn oké, de rest? Kijk zelf maar mits het niet botst hoe wij er tegenaan kijken, en anders zit er vast wel nuttigs tussen.
Annpabaptisten en gros Nederlandse evangelischen: Het is niet het lijstje, dus onzin!

[Modestus 137]

Op 7-1-2019 om 18:54 zei WdG:

Wat verstaan we onder "Traditie"? Onder een definitie/beschrijving. Volgens deze beschrijving zijn er twee bronnen: de Bijbel en de apostolische traditie, ofwel, openbaringen die door God (Christus - God de Zoon of God de Heilige Geest) worden medegedeeld. Aan wie openbaart God Zich in de huidige tijd? En wat is de waarde of de betekenis van deze Traditie?

Heilige traditie is de overdracht van het leven en de ervaring van de Kerk, geïnspireerd en geleid door de Heilige Geest. De structuur van de Heilige Traditie omvat: Heilige Schrift, de definities van Oecumenische Concilies, liturgische traditie, de werken van de Heilige Vaders en leraren van de Kerk, het leven van de heiligen, enz.

Heilige Traditie is de actie in de Kerk van de Goddelijke genade. Het is de Heilige Geest die de getrouwe kinderen van de Kerk inspireert tot een juist begrip van de Heilige Schrift, het behoud van de zuiverheid van het geloof, de heilzame ervaring van het kerkelijk leven. Traditie valt inhoudelijk samen met de apostolische prediking en is daarom een door God geopenbaarde leer, die volledig geopenbaard is in Christus.

Traditie wordt alleen begrepen in de ervaring van het spirituele leven. Om de Traditie te bestuderen, moet men eerst de stroom van de Traditie binnengaan, dat wil zeggen de Kerk binnengaan. Het is de taak van de christen om de levende drager van de Traditie te worden, een schakel te worden in de continue keten van overdracht van de door God geopenbaarde Waarheid.

Menselijke tradities moeten worden onderscheiden van de door God geopenbaarde Heilige Traditie (zie Matteüs 15: 1-20; Markus 7: 1-23).