Filosofie

[Noel 80]

21 uur geleden zei TTC:

Bedoel je hier meer bewegen in letterlijke zin of filosofische inzichten praktisch toepassen?

Letterlijk, wat nog niet al te best wil lukken, en waar ook minder noodzaak toe is met medicatie als Naproxen. Misschien zou ik in acceptatie van het lijden van Christus medicaties af moeten wijzen, maar ik ben zwak en kan niet kiezen voor overbodig lijden. Ik las 1 Korientiers, en daarin staat een interessant stuk over mensen die opgeblazen  zijn in hun waan wijs te zijn. Dat lijkt toch helaas veel op wat ik bij filosoferen heb gezien, mensen die prat gaan op hun eigen kunnen en vermogen. Nou als je al iets kan (en naar eigen vermogen kan handelen) dan is dat toch vooral God's gift (of noem het oncontroleerbaar toeval..dat is dacht ik meer een visie die jij aan zou willen nemen?).

In mijn "eigen waan" had ik ooit een schema:

Filosofie tegenover Politiek

Geloof tegenover Wetenschap

Als de vier kwadranten

Ik ben van filosofie opgeschoven naar geloof. Ik heb ontdekt dat de pretentie van "systeemdenken" of "anti-systeemdenken" mij een soort van onmenselijk overkomen. Zoals Roan Willians vertelt in een boek over ik meen Markus, dat een vriend van hem allerlei diepzinnige spirituele inzichten aan een boeddhistische meester aanhoudt, die dan zegt: "En wanneer was je voor de laatste keer vriendelijk?"

 

 

Op 24-11-2017 om 23:33 zei Olorin:

Nobody belongs anywhere, nobody exists on purpose, everybody's going to die.

 

https://www.youtube.com/watch?v=E_qvy82U4RE

Ik ben niet zo op de hoogte van populaire tv-cultuur. Ik heb geen tv, en kijk wel eens een serie los, maar dan heel specifiek "Startrek discovery"; "Supergirl" of "Lucifer". En dan vind ik dat ik er genoeg kennis van genomen heb.

Maar losstaand is de uitspraak van nergens thuishoren wel interessant. Hoe zie je dat zelf?

[TTC 1.560]

2 uur geleden zei Noel:

Letterlijk, wat nog niet al te best wil lukken, en waar ook minder noodzaak toe is met medicatie als Naproxen. Misschien zou ik in acceptatie van het lijden van Christus medicaties af moeten wijzen, maar ik ben zwak en kan niet kiezen voor overbodig lijden. Ik las 1 Korientiers, en daarin staat een interessant stuk over mensen die opgeblazen  zijn in hun waan wijs te zijn. Dat lijkt toch helaas veel op wat ik bij filosoferen heb gezien, mensen die prat gaan op hun eigen kunnen en vermogen. Nou als je al iets kan (en naar eigen vermogen kan handelen) dan is dat toch vooral God's gift (of noem het oncontroleerbaar toeval..dat is dacht ik meer een visie die jij aan zou willen nemen?).

In mijn "eigen waan" had ik ooit een schema:

Filosofie tegenover Politiek

Geloof tegenover Wetenschap

Als de vier kwadranten

Ik ben van filosofie opgeschoven naar geloof. Ik heb ontdekt dat de pretentie van "systeemdenken" of "anti-systeemdenken" mij een soort van onmenselijk overkomen. Zoals Roan Willians vertelt in een boek over ik meen Markus, dat een vriend van hem allerlei diepzinnige spirituele inzichten aan een boeddhistische meester aanhoudt, die dan zegt: "En wanneer was je voor de laatste keer vriendelijk?"

Bij vier kwadranten denk ik aan het onderstaande model, alle aspecten/verschuivingen komen hierin aan bod.

En wat ik nog maar net las : “Als de wereld vergaat, ga ik naar Holland, want daar gebeurt alles vijftig jaar later.” 

[Noel 80]

1 uur geleden zei TTC:

Bij vier kwadranten denk ik aan het onderstaande model, alle aspecten/verschuivingen komen hierin aan bod.

En wat ik nog maar net las : “Als de wereld vergaat, ga ik naar Holland, want daar gebeurt alles vijftig jaar later.” 

Mooi schema. Waar heb je dat vandaan?

ik herken:

links-boven -> filosofie

rechts-boven -> harde wetenschap

recht-onder -> politiek

links-onder ->geloof/religie

maar ik heb natuurlijk een bias.

[TTC 1.560]

Zojuist zei Noel:

Mooi schema. Waar heb je dat vandaan?

ik herken:

links-boven -> filosofie

rechts-boven -> harde wetenschap

recht-onder -> politiek

links-onder ->geloof/religie

maar ik heb natuurlijk een bias.

Integrale psychologie van Ken Wilber

[Noel 80]

22 minuten geleden zei TTC:

Integrale psychologie van Ken Wilber

Interessant, dank je! Persoonlijk is mijn geloof in Jezus Christus direct verbonden met de kwadranten, omdat ik als het ware voor elke ego-positie een noodzakelijke alter-ego positie in het andere kwadrant denk, en ook de twee sub-ego's in de dwarskwadranten (ben ik nog te begrijpen?)

Jezus zet als het ware het assenstelsel/de extreme, waarna vrij in de kwadranten andere posities mogelijk zijn, maar nooit meer zo extreem, al zal je dus ook een extreme op politiek hebben (Hitler?) en een extreme op wetenschap en filosofie. Ergens in de tijd...

Ach misschien beperk ik me teveel door zo in zo'n schema te blijven hangen.

Het is ook nogal 2D. Wel symmetrisch, daar geloof ik in.

 

[Dolce Vita 346]

19 minuten geleden zei Noel:

Interessant, dank je! Persoonlijk is mijn geloof in Jezus Christus direct verbonden met de kwadranten, omdat ik als het ware voor elke ego-positie een noodzakelijke alter-ego positie in het andere kwadrant denk, en ook de twee sub-ego's in de dwarskwadranten (ben ik nog te begrijpen?)

Jezus zet als het ware het assenstelsel/de extreme, waarna vrij in de kwadranten andere posities mogelijk zijn, maar nooit meer zo extreem, al zal je dus ook een extreme op politiek hebben (Hitler?) en een extreme op wetenschap en filosofie. Ergens in de tijd...

Ach misschien beperk ik me teveel door zo in zo'n schema te blijven hangen.

Het is ook nogal 2D. Wel symmetrisch, daar geloof ik in.

 

Interessante variant en bespiegeling op het kernkwadrant van Ofman.    Persoonlijk beschouw ik Hitler (en sowieso ieder mens) eerst en vooral als een individu met zijn  eigen kernkwadranten. Iemands allergie wordt meestal iemands valkuil, als ie de allergie niet herkent.  

http://www.artsvanstraks.nl/kernkwadranten-ofman

 

Hartstikke leuk (en nuttig) boek vind ik: https://www.bol.com/nl/p/he-ik-daar/1001004002903835/?suggestionType=suggestedsearch

[Noel 80]

29 minuten geleden zei Dolce Vita:

Interessante variant en bespiegeling op het kernkwadrant van Ofman.    Persoonlijk beschouw ik Hitler (en sowieso ieder mens) eerst en vooral als een individu met zijn  eigen kernkwadranten. Iemands allergie wordt meestal iemands valkuil, als ie de allergie niet herkent.  

http://www.artsvanstraks.nl/kernkwadranten-ofman

 

Hartstikke leuk (en nuttig) boek vind ik: https://www.bol.com/nl/p/he-ik-daar/1001004002903835/?suggestionType=suggestedsearch

Ik kende die, maar ik vrees dat je geloof kwijtraakt als je alles "in zichzelf" beschouwt zonder het ook "buiten jezelf" een realiteit geeft. Het is dan bijvoorbeeld leuk dat je een allergie hebt en daaraan kunt werken, maar besef/geloof dus wel dat diegene die jouw allergie moest zijn dus ook noodzakelijk bestaat/bestond/zal bestaan, en het "oplossen" van een allergie geen strikt persoonlijke zaak is. De persoonlijke verantwoordelijkheid ligt, denk ik, bij minimaal drie anderen (het anti-ego en de twee sub-ego's) waardoor "het goede willen voor jezelf" een mind-blowing verantwoordelijkheid is.

Ik vind het belangrijk dat dit ingezien wordt. Al denk ik wel dat misschien de noodzakelijk "allergie-rol" niet bij een mens hoeft te liggen.

[Dolce Vita 346]

20 minuten geleden zei Noel:

Ik kende die, maar ik vrees dat je geloof kwijtraakt als je alles "in zichzelf" beschouwt zonder het ook "buiten jezelf" een realiteit geeft. Het is dan bijvoorbeeld leuk dat je een allergie hebt en daaraan kunt werken, maar besef/geloof dus wel dat diegene die jouw allergie moest zijn dus ook noodzakelijk bestaat/bestond/zal bestaan, en het "oplossen" van een allergie geen strikt persoonlijke zaak is. De persoonlijke verantwoordelijkheid ligt, denk ik, bij minimaal drie anderen (het anti-ego en de twee sub-ego's) waardoor "het goede willen voor jezelf" een mind-blowing verantwoordelijkheid is.

Ik vind het belangrijk dat dit ingezien wordt. Al denk ik wel dat misschien de noodzakelijk "allergie-rol" niet bij een mens hoeft te liggen.

Er is nooit een "diegene" die "jouw allergie" is. Er is alleen maar een ik die een allergie heeft.    Met geloof heeft dit slechts in die zin te maken dat de verlossing en de aanname van Jezus Christus als je persoonlijke Verlosser, een strikt individuele zaak is. Je kunt niet een ander aan God geven, alleen jezelf, en daarmee doe je het best mogelijke dat er bestaat.  Op pagina 9 staat dan ook een mooi citaat dat m.i. des Christus is:

Don't ask what the world needs

Rather ask what makes you come alive

Then go ahead and do it,

Because what the world needs

Is people who have come alive.

-------

Er zijn overigens meer dan 40 aanslagen geweest op Hitlers leven. Die zijn allemaal mislukt. Dat is niet voor niets. Jezus was en is geen wereldverbeteraar. Hij is de Verlosser, opdat iedereen die in Hem gelooft, eeuwig leven hebbe.

 

 

[Noel 80]

6 minuten geleden zei Dolce Vita:

Er is nooit een "diegene" die "jouw allergie" is. Er is alleen maar een ik die een allergie heeft.    Met geloof heeft dit slechts in die zin te maken dat de verlossing en de aanname van Jezus Christus als je persoonlijke Verlosser, een strikt individuele zaak is. Je kunt niet een ander aan God geven, alleen jezelf, en daarmee doe je het best mogelijke dat er bestaat.  Op pagina 9 staat dan ook een mooi citaat dat m.i. des Christus is:

Don't ask what the world needs

Rather ask what makes you come alive

Then go ahead and do it,

Because what the world needs

Is people who have come alive.

-------

Er zijn overigens meer dan 40 aanslagen geweest op Hitlers leven. Die zijn allemaal mislukt. Dat is niet voor niets. Jezus was en is geen wereldverbeteraar. Hij is de Verlosser, opdat iedereen die in Hem gelooft, eeuwig leven hebbe.

 

 

Met alle respect, hoe kom je tot het idee "er is nooit "diegene" die "jouw allergie" is, is?

Wat maakt volgens jou deze asymmetrie mogelijk?

Ik snap natuurlijk wel dat het complex wordt om een leven te leven met factoren waar je nooit vat op zal krijgen en die negatief voor je zijn, maar om dan net te doen alsof die factoren van "jou" zijn? 

Leven is natuurlijk heel belangrijk, maar een struisvogel met de kop in het zand, leeft volgens mij niet op ideale wijze.

[Dolce Vita 346]

20 minuten geleden zei Noel:

Met alle respect, hoe kom je tot het idee "er is nooit "diegene" die "jouw allergie" is, is?

Wat maakt volgens jou deze asymmetrie mogelijk?

Ik snap natuurlijk wel dat het complex wordt om een leven te leven met factoren waar je nooit vat op zal krijgen en die negatief voor je zijn, maar om dan net te doen alsof die factoren van "jou" zijn? 

Leven is natuurlijk heel belangrijk, maar een struisvogel met de kop in het zand, leeft volgens mij niet op ideale wijze.

 

De struisvogel is juist degene die een ander tot zijn allergie maakt. De allergie zit uitsluitend in jezelf en kan ook alleen in jezelf worden opgelost. Dat betekent niet dat de ander niet bestaat.

Maar ga gerust door hoor, je komt er vanzelf achter.  Wat je zoekt kan alleen in jezelf tot stand worden gebracht door geloof in en van Jezus Christus. En daarop wacht de wereld, zodat een nieuw tijdperk kan aanbreken. Niet door mensenhanden, maar door de openbaarwording van de kinderen Gods.

Mooi toneelstuk van Thomas Bernhard, der Weltverbesserer, is afgelopen jaar in het Nederlands op de bühne gebracht  : https://www.theaterkrant.nl/recensie/de-wereldverbeteraar/erik-whien-toneelschuur-producties/

Supergaaf werk van Thomas Bernard, vind ik als germanist.  Laatste alinea in het artikel over dit toneelstuk vind ik sprekend:

 

Citaat

Door de strenge vorm komen de momenten van humor en hoop in De wereldverbeteraar des te harder binnen. Het is een pijnlijk lachen en een schurende empathie die het stuk opwekt. Als het licht uiteindelijk dooft voordat de filosoof is uitgesproken, en hij in de totale duisternis zijn meest hoopvolle momenten beleeft, lijkt dat een perverse ironie: slechts als deze aarzelende filantroop de wereld uit het oog verliest kan hij een beetje liefde geven. Wat dit zegt over de verhouding tussen intellectueel idealisme en een goed mens zijn is de ongemakkelijke vraag waarmee Whien zijn publiek uiteindelijk naar huis stuurt.

 

[Noel 80]

Dank je wel, mij mijn eigen weg te gunnen in deze. Of dat inderdaad ook 'wereldverbeteringszucht" is, zoals je met de tip (waarvoor dank) lijkt aan te geven? Zou zo maar kunnen.

In mijn zelf-ontdekking, als wereldverbetaar wanna be, heb ik tot bepaalde inzichten te komen, zoals dat jezelf verbeteren (verbeter de wereld begin bij jezelf) helemaal niet zo "onschuldig" is als bezigheid. Dat "besef" is volgens mij cruciaal om echt voorzichtig te worden.

[Dolce Vita 346]

24 minuten geleden zei Noel:

Dank je wel, mij mijn eigen weg te gunnen in deze. Of dat inderdaad ook 'wereldverbeteringszucht" is, zoals je met de tip (waarvoor dank) lijkt aan te geven? Zou zo maar kunnen.

In mijn zelf-ontdekking, als wereldverbetaar wanna be, heb ik tot bepaalde inzichten te komen, zoals dat jezelf verbeteren (verbeter de wereld begin bij jezelf) helemaal niet zo "onschuldig" is als bezigheid. Dat "besef" is volgens mij cruciaal om echt voorzichtig te worden.

Ik begrijp je in dezen beter dan je denkt. Ik behoorde misschien wel tot de meest verslaafde wereldverbeteraars die er bestaan. Ben blij dat de Heer me heeft verlost.  Volg je hart, Noël, dat leidt vanzelf tot een burn-out.  

Jezelf verbeteren is helemaal niet het doel van het kernkwadrant van Ofman.  Het is een middel om , op momenten dat je daar behoefte aan hebt, tot inzicht te komen. Misschien is het niet voor iedereen geschikt.  Bij sommige mensen kan zelfinzicht misschien ook wel weer tot een obsessie leiden. Ik weet het niet. We zijn niet allemaal hetzelfde he.  Maar je hoeft er zo diep ook niet in te duiken om er toch iets aan te hebben.   Het moet geen doel zijn, het is slechts een praktisch hulpmiddel. Zodra men het tot een doel op zichzelf gaat maken, schiet het zijn doel voorbij denk ik. Weet ik niet, ik denk ook maar even hardop.

 

[Noel 80]

2 minuten geleden zei Dolce Vita:

Ik begrijp je in dezen beter dan je denkt. Ik behoorde misschien wel tot de meest verslaafde wereldverbeteraars die er bestaan. Ben blij dat de Heer me heeft verlost.  Volg je hart, Noël, dat leidt vanzelf tot een burn-out.  

Jezelf verbeteren is helemaal niet het doel van het kernkwadrant van Ofman.  Het is een middel om , op momenten dat je daar behoefte aan hebt, tot inzicht te komen. Misschien is het niet voor iedereen geschikt.  Bij sommige mensen kan zelfinzicht ook weer tot een obsessie leiden. We zijn niet allemaal hetzelfde he.  Maar je hoeft er zo diep ook niet in te duiken om er toch iets aan te hebben.   Het moet geen doel zijn, het is slechts een praktisch hulpmiddel. Zodra men het tot een doel op zichzelf gaat maken, schiet het zijn doel voorbij denk ik. Weet ik niet, ik denk ook maar even hardop.

 

Ik heb die kernkwadranten in trainingen van mijn werk gehad, waarbij mogelijk inzicht, maar dan toch vooral de verbetering van persoonlijke communicatie en effectiviteit het doel zijn. Het blijft dan bij mij verbonden aan het "nut" dat het zou moeten geven.

Ik zou het doel "persoonlijke optimalisatie" willen noemen, waarbij ik denk dat hierbij weer heel andere soorten extremen gaan ontstaan dan die van Jezus. Het wordt dan toch 3D...of het "draait" 45 graden.

Alles hangt samen met elkaar, niets staat los van elkaar. Men kan voorkomen gijzelaar te worden van 1 type benadering, voor anderen die dat dan mogelijk niet kunnen accepteren.

[Dolce Vita 346]

6 minuten geleden zei Noel:

Ik heb die kernkwadranten in trainingen van mijn werk gehad, waarbij mogelijk inzicht, maar dan toch vooral de verbetering van persoonlijke communicatie en effectiviteit het doel zijn. Het blijft dan bij mij verbonden aan het "nut" dat het zou moeten geven.

Ik zou het doel "persoonlijke optimalisatie" willen noemen, waarbij ik denk dat hierbij weer heel andere soorten extremen gaan ontstaan dan die van Jezus. Het wordt dan toch 3D...of het "draait" 45 graden.

Alles hangt samen met elkaar, niets staat los van elkaar. Men kan voorkomen gijzelaar te worden van 1 type benadering, voor anderen die dat dan mogelijk niet kunnen accepteren.

Oh zo.  Ja, ik ben het met je eens. Men kan het voor van alles en nog wat gebruiken en het wordt volgens mij ook wel misbruikt (bijvoorbeeld door managers).  

[Noel 80]

Leuk dat we het eens zijn!

in ieder geval was dit zeker relevant qua kwadrantendenken (de vraag of je er handelen op moet baseren staat open)

[Noel 80]

@Dolce Vita Hoe zie je dat precies: verlost worden/raken van wil tot wereldverbeteren?

Het zou toch eigenlijk jammer moeten zijn als je dat moet opgeven?

[MysticNetherlands 298]

1 uur geleden zei Noel:

@Dolce Vita Hoe zie je dat precies: verlost worden/raken van wil tot wereldverbeteren?

Het zou toch eigenlijk jammer moeten zijn als je dat moet opgeven?

Jazeker. 200% mee eens.

[Dolce Vita 346]

2 uur geleden zei Noel:

@Dolce Vita Hoe zie je dat precies: verlost worden/raken van wil tot wereldverbeteren?

Het zou toch eigenlijk jammer moeten zijn als je dat moet opgeven?

Hallo Noel,

Ik geef je onderstaand mijn persoonlijke antwoord vanuit mijn persoonlijke geloofsbeleving, kennis en aanvliegroute. Dat is dus vanuit het kader van het individuatieproces.  Vanuit het kader van het individuatieproces moet je niets opgeven. Ieder mens heeft zijn persoonlijke bestemming in het leven.  Dit is individueel verschillend. 

Als je aankomt op een bestemming en je bent bezig met je persoonlijke levenswerk, dan doe je iets waar je van houdt.  Dan heb je er ook rust in gevonden. Je weet dan zeker dat wat je doet, een bijdrage levert aan het groter goed van de samenleving. In kosmische wetgeving is geld een absoluut bijproduct. Succes betekent kosmisch gezien dat je een bijdrage hebt geleverd aan de samenleving. Uitgangspunt is respect voor anderen en vooral voor jezelf.  Dat wil zeggen dat sommige keuzes in je leven hebben geleid tot groei, zowel cognitief als spiritueel, en sommige hebben geleid tot veranderingen, pijn en lijden.  Maar kosmisch gezien heb je die keuzes gemaakt omdat dat de beste keuzes waren voor dat moment.  En ze hebben je allemaal geholpen naar een bewust zijn.

Het kwaad is een kracht en een realiteit. Het wordt gevoed door de mensheid zelf.  God is het oneindig bewust zijnde. Het bewustzijn speelt een belangrijke rol in de kosmos.  Als kwaad een zelfstandige realiteit is, dan a) wordt dat gevoed door een kwaad bewustzijn.  Door iedere kosmische misdaad wordt het kwaad gevoed.  En b ) dan leven er teveel mensen met een afstemming - onbewust - op dat kwaad.  Dit absolute kwaad zendt signalen uit om het kwade te doen naar je naaste.  In zijn Korinthebrieven legt Paulus uit dat wij een strijd te leveren hebben tegen de overheden des hemels.  Wij mensen hebben een afstemming soms ten goede en soms ten kwade.  Emoties vormen de humor van de kosmos (=God). Bijvoorbeeld na een moord uit een crime passionelle, laat de kosmos je later zien: "Kijk, dit was toch een emotie die heb je verkeerd gebruikt."  Moorden is een kosmische misdaad die zeer zwaar bestraft wordt.  Wij mensen kunnen dat kwaad voeden. Wordt er maar genoeg kwaad gedaan, dan groeit dat kwaad.  Het kwaad dient het doel van spirituele groei, namelijk: door bewustzijn komen tot schaamte.  Het is bijvoorbeeld bekend dat in Amerikaanse gevangenissen mensen in de dodencel veranderen in absolute liefde.  De Bijbel legt uit dat wij ten diepste uit het licht komen, dat wij ten diepste kinderen van het licht zijn en dat wij ten diepste de verkozenen zijn van de Vader.

Om terug te komen op je vraag: je moet helemaal niets opgeven. Ieder mens heeft zijn persoonlijke bestemming in het leven en dat is individueel verschillend. Als je aankomt op je bestemming en met je persoonlijke levenswerk bezig bent, dan doe je iets waar je van houdt.  Het hoogste wat je als mens in dit leven kunt verkrijgen is het transformatieproces naar zelfrealisatie.  Zelfrealisatie is een ommekeer in het denken en in mentaliteit.  Het heeft ethische implicaties en consequenties.  Jezus sprak van Metanoia: verandering van het uiterlijke leven naar het innerlijke. (dus niet meer van buiten naar binnen leven, maar van binnen naar buiten)  Het "hoger zelf" staat voor het totaal van de mens, die enerzijds uitdrukt van wat hem bewust is en aan de andere kant de inhoud van het onbewuste uitdrukt.  De mens zit voortdurend in een proces dat hem dichter bij hem zelf moet brengen.  Volgens Karl Jung is het zelf transcendent en "der Gott in uns".  Jung verbindt het zelf met het zielprincipe.  Het zelfrealisatieproces volgens Jung heeft een transcendent karakter en is verbonden met het numineuze.  Door het individuatieproces wordt een mens dienstbaar.

In het Nieuwetijdsdenken hebben fragmenten van de kennis van Jung een prominente plaats gehad.  Het Nieuwetijdsdenken (het vooruitzien naar een betere wereld,of het duizendjarige rijk, of de hoogste bestemming van een mens) is in wezen een herontdekking van oude wijsheden en ervaringen. Het grijpt terug tot de Hermetica, Aristoteles en Jezus van Nazareth.  Wat in het Nieuwetijdsdenken echter ontbrak was historisch besef en diepgang. Maar het was een begin van en voor veel mensen die van goede wil zijn of waren. (de meesten zijn geen nieuwetijdsdenkers meer maar intussen christen geworden of anderszins op hun bestemming aangekomen.)

Er valt nog veel meer over te zeggen, maar denk dat ik dan klachten krijg van te lang bericht schrijven. Dus ik laat het hier maar bij.

[Noel 80]

@Dolce Vita Ik ga jouw tekst enkele keren lezen en laten inwerken, dan kom ik er op terug als me iets niet onduidelijk is.

[Dolce Vita 346]

57 minuten geleden zei Noel:

@Dolce Vita Ik ga jouw tekst enkele keren lezen en laten inwerken, dan kom ik er op terug als me iets niet onduidelijk is.

Is goed. Je kan het ook gerust over je schouder gooien hoor.  Ik heb jou geen vragen gesteld, omdat ik niet te persoonlijk wil worden.  Anderzijds lijkt het eenrichtingsverkeer dan, maar zo is het niet. Maar het punt is dat ik zelf het genoemde proces aanging, ook met anderen. Dat is confronterend en als je daar niet voor kiest is het je pad niet.  Maar ik heb simpelweg geen ander kader om het gesprek mee aan te gaan dan.  Zou ik vragen stellen, dan zou men dit te persoonlijk vinden (leert ook de ervaring, en een forum is nou ook niet bepaald het beste medium daarvoor). Als ik ze niet stel lijkt het net of ik wil beleren.  Zo is het niet bedoeld, ik deel slechts onvoorwaardelijk wat ik meen dat behulpzaam kan zijn.  Zonder wedervragen uit respect voor de privacy van mijn gespreksgenoot.

Maar ik heb jou bericht ook nog eens gelezen, je bericht dat begint met "ik kende die".  En in jouw bericht schrijf je eigenlijk dingen waarmee je bijna hetzelfde zegt als wat ik in mijn bericht met je deelde (o.a. het voorbeeld van de crime passionelle).

Persoonlijk ben ik kapot gemaakt, duidelijk door anderen.  Daar was geen ontsnapping aan mogelijk.  Als wereldverbeteraar en overempathische superempaat krijg je te maken met lieden op hoge posities die je het daglicht niet gunnen en die er eigen (financiële, en machts) belangen op na houden.  Ga je de uiterlijke strijd aan ten behoeve van het goede, dan verlies je die uiteindelijk altijd, als je tenminste behalve een superempaat ook een consciëntieus mens blijft.  Kies je er vervolgens voor, zoals ik heb gedaan, om die uiterlijke strijd te staken en de conflicten die je in deze wereld tegemoetkomen, innerlijk te laten zijn zonder er uiterlijk op te handelen, dan kun je, als je een conscientieuze superempaat bent, niet meer met je geweten leven.   Op dat kruis van Golgotha kon ik persoonlijk de kracht niet meer opbrengen om opnieuw de uiterlijke strijd weer aan te gaan.  Toen wees de Verlosser me de weg.  (dat was drie jaar nadat ik Jezus' Verschijning meemaakte, toen ik Zijn Verschijning meemaakte was ik nog lang niet in een crisis, die kwam drie jaar later pas, en met de crisis werd ook de uitweg getoond).

Persoonlijk heb ik letterlijk niets meer te geven. Ik ben economisch gezien (doch bepaald niet kosmisch gezien) uitgemolken en rijp voor de slachtbank zeg maar.  Om het in vee-termen uit te drukken (want een melkkoe verdwijnt als ie economisch niet rendabel is in de slachtbank).   Overigens ben ik geen cynicus. Nooit geweest en zal dat ook nooit worden.  Dat zit niet in mijn aard. Ik ben een heel gelijkmatig en goedgemutst mens, ook al lijkt dat voor sommigen op een forum niet zo (altijd grappig hoe vertekenend internetcommunicatie kan zijn).  Ik ken ook geen ochtendhumeur, ook geen avondhumeur. En iedereen die mij persoonlijk kent, zal dit beamen.  Ik heb daar zelf nooit bij stilgestaan, totdat iemand die mij alle dagen om zich heen kreeg, mij dat steeds zo verbaasd opmerkte. Toen liet ik zo eens de mensen in mijn leven de revue passeren en kwam tot de ontdekking dat dit bij de meeste mensen anders is.   Er is 1 uitzondering hierop en dat is als ik een niersteen heb. Door een nierbeschadiging, waarop chronisch een steen groeit, is niets aan te doen en nier weghalen doen ze niet, ivm nierziekten in de familie, je weet nooit wat er in de toekomst nog gebeurt met de gezonde nier, en dan kun je er beter nog een hebben met een steen, dan helemaal geen meer.  Dan vlieg ik wel eens uit tegen een geliefde.  En zeg er dan gelijk achteraan, 'sorry, d'r zit weer een steen'.  Gelukkig draag ik nu een apparaat die stenen voorkomt, omdat ze vroegtijdig uit elkaar vallen. Dus komt bijna niet meer voor.

De kennis en ervaring die ik heb (want toen ik nog werkte, werkte ik zo ongeveer dag en nacht, was altijd iedereen aan het helpen, van hoog tot laag) en het luisterend vermogen zijn niet helemaal verloren. Die zijn op momenten nog beschikbaar aan mijn keukentafel.   En daar heb ik toch menigmaal wel mensen mee kunnen bijstaan.  Die komen vanzelf op je pad. De beste gesprekken vinden plaats aan de keukentafel, zeggen wij altijd. 

[Noel 80]

@Dolce Vita Als ik het goed begrijp is zelfacceptatie de enige weg naar hoger inzicht, dus moet je wel met je zelfrealisatie bezig zijn. Mijn bedenking hierbij is dat, uitgaande van de hierarchie of needs van Maslov, veel mensen hun lagere niveau's van behoefte niet vervuld krijgen en dus ook niet aan het hogere niveau van zelfrealisatie toe kunnen komen. En dat zelfacceptatie dan weer voor andere mensen kan inhouden bezig zijn om in ieder geval die lagere niveau's van behoeften vervuld te krijgen voor andere mensen (wereldverbeteraars). Waar je dan tegen aan kan lopen is dat de ellende en het lijden om lagere niet vervulde behoeften eventueel zou kunnen functioneren als loutering voor bepalde mensen, en je dus processen van realisatie verstoort als wereldverbeteraar.  Dan zou je dus aan een arts moeten gaan uitleggen dat hij zijn eed van Hippocrates is sommige gevallen niet moet laten gelden. Ik denk echter dat dit niet kan. Er zijn geen rationele criteria om iemand wel te helpen of niet te helpen.

Ik vertrouw er eigenlijk op dat als ik de eventuele loutering verstoor, die loutering wel op andere wijze tot stand kan komen. God's geduld is eindeloos. Maar ik ben wel bedacht op de dimensie van loutering, en daarin is ook voor jezelf zelfacceptatie te vinden.

(crosspost -ik ga zo weer in op jouw persoonlijke verhaal)

 

[Noel 80]

@Dolce Vita Ik kan me goed spiegelen aan de situatie van in de buitenwereld tegen weerstanden aanlopen. De enige manier waarop ik persoonlijk kon begrijpen hoe sommige anderen zijn/denken/reageren is door hun bewustzijn voor te stellen in omgekeerde tijd, met omgekeerde waarden dus. Het omgekeerde tijd bewustzijn ziet geluk als ongeluk en ongeluk als geluk. Daar kun je niet tegen op, dat botst alleen maar. Maar je kunt dus wel weten dat er anderen zijn die blijkbaar een dergelijk omgekeerd bewustzijn hebben. Dat is voor hen ook maar zomaar een gegeven. Ze zijn er niet minder om, maar dus ook niet meer.

Er zijn mensen die daarbij de confrontatie aan willen blijven gaan: alle vluchtelingen het land uit of juist iedereen welkom, en daarvoor "vechten"

Als je beseft dat het niet zomaar een juist of onjuist denken is, maar een aandoening, ga je trachten compromissen te zoeken, maar dan ben je voor de partijen met hun uitersten weinig betrouwbaar, want de ene keer ga je met de ene partij mee (idereen zoekt medestanders) en de andere keer ga je met de andere partij mee. Er zijn twee eilanden en de enigste brug tussen die eilanden zijn de bruggen naar een tusenliggend eiland, en dat eiland is het eiland van Christelijk gelovigen, al gaan er daarvan ook wel de brug over naar de eilanden van uitersten.

Wie oren heeft hore:-)

 

[Dolce Vita 346]

50 minuten geleden zei Noel:

@Dolce Vita Als ik het goed begrijp is zelfacceptatie de enige weg naar hoger inzicht, dus moet je wel met je zelfrealisatie bezig zijn. Mijn bedenking hierbij is dat, uitgaande van de hierarchie of needs van Maslov, veel mensen hun lagere niveau's van behoefte niet vervuld krijgen en dus ook niet aan het hogere niveau van zelfrealisatie toe kunnen komen. En dat zelfacceptatie dan weer voor andere mensen kan inhouden bezig zijn om in ieder geval die lagere niveau's van behoeften vervuld te krijgen voor andere mensen (wereldverbeteraars). Waar je dan tegen aan kan lopen is dat de ellende en het lijden om lagere niet vervulde behoeften eventueel zou kunnen functioneren als loutering voor bepalde mensen, en je dus processen van realisatie verstoort als wereldverbeteraar.  Dan zou je dus aan een arts moeten gaan uitleggen dat hij zijn eed van Hippocrates is sommige gevallen niet moet laten gelden. Ik denk echter dat dit niet kan. Er zijn geen rationele criteria om iemand wel te helpen of niet te helpen.

Ik vertrouw er eigenlijk op dat als ik de eventuele loutering verstoor, die loutering wel op andere wijze tot stand kan komen. God's geduld is eindeloos. Maar ik ben wel bedacht op de dimensie van loutering, en daarin is ook voor jezelf zelfacceptatie te vinden.

(crosspost -ik ga zo weer in op jouw persoonlijke verhaal)

 

Hoeft niet hoor, erop ingaan. Mag het voor kennisgeving aannemen.   Kan het toch niet uitleggen.  Ik ben vrijwel alles kwijtgeraakt. Meerdere malen. Maar ik heb Christus gevonden.  En Hem raak ik nooit meer kwijt. Whatever comes our way, ah we'll see it through, And you know that's what our love can do. (uit een nummer van Bublé, Everything)

Ik kom morgen op je berichtje(s) inhoudelijk terug.  Ga nu nog even relaxen en dan slapen. 

 

 

[TTC 1.560]

16 uur geleden zei Noel:

Interessant, dank je! Persoonlijk is mijn geloof in Jezus Christus direct verbonden met de kwadranten, omdat ik als het ware voor elke ego-positie een noodzakelijke alter-ego positie in het andere kwadrant denk, en ook de twee sub-ego's in de dwarskwadranten (ben ik nog te begrijpen?) Jezus zet als het ware het assenstelsel/de extreme, waarna vrij in de kwadranten andere posities mogelijk zijn, maar nooit meer zo extreem, al zal je dus ook een extreme op politiek hebben (Hitler?) en een extreme op wetenschap en filosofie. Ergens in de tijd... Ach misschien beperk ik me teveel door zo in zo'n schema te blijven hangen. Het is ook nogal 2D. Wel symmetrisch, daar geloof ik in.

Zeer begrijpelijk, Jezus is erachter gekomen dat hij zich identificeerde met z'n tijd-ruimtelijke verschijning, deze bewustwording bracht hem tot z'n zogeheten tweede geboorte waardoor hij begon te zeggen wat hij zei. Het wordt in veel andere termen omschreven, doch moeilijk te begrijpen zonder de ervaring die daarbij komt kijken. Het is bijzonder, voor velen zelfs ongeloofwaardig en bedreigend.

[Robert Frans 1.653]

16 uur geleden zei Noel:

@Dolce Vita Hoe zie je dat precies: verlost worden/raken van wil tot wereldverbeteren?

Het zou toch eigenlijk jammer moeten zijn als je dat moet opgeven?

Als ik daar een eigen kijk op mag geven: de wil tot wereldverbetering is zeker een nobele wil, maar kan ook veel gevaren opleveren. Het kan je hoogmoedig maken, wettisch en te veeleisend voor jezelf. Zodra je namelijk gelooft dat jouw ideologie of leefwijze daadwerkelijk de wereld gaat verbeteren als iedereen net zo denkt of leeft, dan heb je natuurlijk het brandende verlangen dat iedereen daadwerkelijk zo doet. En het verlangen om de wereld zo te vormen, samen met gelijkgestemden, dat andersdenkenden dat inderdaad gaan doen. Desnoods onvrijwillig, als je daarvoor hartstochtelijk genoeg bent in je streven.

Het verlangen kan daardoor heel veeleisend en compromisloos worden: iets afdoen aan je streven zou dan verraad zijn aan je verlangen en aan de wereld op zich. Mensen die met je hierin optrokken, maar uiteindelijk toch weer de eigen weg gaan, kunnen aanvoelen als verraders, ook als hun redenen op zich legitiem zijn. En als het constant aanhouden van de gestelde hoge eisen niet altijd even goed lukt, of als je door je hoge idealen des te meer geconfronteerd wordt met ogenschijnlijke onverschilligheid en kwaad, dan kun je daardoor verbitterd en vermoeid raken.

De weg van Christus is daarom ook allereerst een innerlijke, geestelijke weg. Zoek eerst het Rijk Gods en al het andere zal je dan gegeven worden. Je wil moet zich niet verplaatsen naar de wereld, maar naar God, naar het behagen van uitsluitend Hem. Je zult Hem dan ervaren als een barmhartige Vader, die jouw heil voor ogen heeft en het heil van je naasten. Zijn idealen zijn hoog en zijn geboden zijn streng, zeer zeker, maar Hij weet dat wij zondaren zijn, zwak van geest, en nodigt ons daarom uit om allereerst bescheiden, liefdevol en zachtmoedig te zijn in ons streven en ons doen. Oók jegens andere mensen.

Je verbetert de wereld dus al door Christus na te volgen in gebed, sacrament en naastenliefde. Door in je eigen omgeving, naar de roeping die je ontvangen hebt, een licht te zijn. Sommige mensen worden geroepen om de missie in te gaan en dus daadwerkelijk in arme landen hele dorpen te bouwen en mensen te voeden, maar anderen worden geroepen om hun eigen werk thuis zo goed en edelmoedig mogelijk te verrichten. Je hoeft dus niet de wereld te verbeteren, maar enkel ervoor te zorgen dat je een goed christen bent, of een goed mens in het algemeen, en je eigen strijd tegen de zonde in jezelf voert.