Geloofsontwikkeling

[HJW 183]

In een ander topic vroeg MN naar mijn veranderde geloofsbeleving.

Bij deze een poging om iets daarvan te zeggen. Ik kan slechts een punten aanstippen, anders wordt het veel te lang. Ik houd het woord “God†wel even aan, dat schrijft gewoon iets makkelijker.

Voor mij zit er nog wel een gat tussen mijn ratio en mijn gevoel. Onderstaand is op basis van mijn gevoel en eerlijk gezegd zijn dat wel de periodes dat ik mij het best voel. Ik voel me daar toch meer mee op mijn gemak dan bij mijn ratio.

De zoektocht is begonnen doordat het klassiek christelijke verhaal voor mij teveel scheuren begon te vertonen. Ik zal deze hier nu niet noemen.

Voor mij kwamen vooral de postiviteit en mogelijkheden/kansen naar boven.

Het verhaal van de verloren zoon komt hierin prominent naar voren. Van huis weggaan, je erfdeel erdoor brassen, tussen het varkensvoer eindigen en dan beseffen dat je het thuis toch beter had.

Naar huis gaan en daar wacht het feestmaal.

Voor mij meerdere bijzondere aspecten:

Als dit leven hier is ontstaan doordat we van huis zijn vertrokken, dan is er dus ook een hiervoormaals. We zijn uit vrije keuze vertrokken en niemand die ons heeft tegengehouden.

Ooit las ik wel ergens een zin die hier moois over zie:

“Toen we van Huis weggingen kregen we als boodschap mee: je bent vrij om te gaan, maar wat je ook doet en waar je ook bent, onthoud één ding: je kunt altijd terugkeren.

De deur staat altijd open.â€

De verloren zoon keerde huiswaarts en thuis aangekomen:

Geen oordeel, geen vraag of hij wel om de juiste reden was thuisgekomen, geen vraag wat hij allemaal uitgespookt had aan zondige zaken. Er was geen offer nodig om zijn thuiskomst mogelijk te maken. Nee: feest bij thuiskomst.

De zoon ging om egoïstische redenen naar huis (honger).

Het blijkt dat het dus niet van belang is WAAROM je naar huis gaat en HOE je naar huis gaat, het telt alleen DAT je naar huis gaat.

Mede uit dit verhaal werd mij duidelijk dat we niet geoordeeld worden, maar dat we, doordat we van huis zijn gegaan, het onszelf moeilijk gemaakt hebben. Vandaar het lijden. Het is een gevolg van het niet meer weten van de band en niet meer in die eenheid leven. Lijden is voor mij letterlijk on-natuurlijk. Het gaat tegen onze natuur in.

Voor mij is het niet dat God tegen mij zegt: je bent slecht en je hebt de dood verdiend.

Voor mij zegt Hij tegen mij: hoe lang ga jij het jezelf nog zo moeilijk maken en wanneer kom je thuis.

Voor de goede orde: christen worden is voor mij niet hetzelfde als thuiskomen. Thuiskomen is veel meer dan dat.

Thuiskomen is weer mijn ware aard weten en daaruit leven.

Ik geloof dat God onvoorwaardelijke liefde is. Letterlijk dus: zonder voorwaarden. Onvoorwaardelijke liefde oordeelt niet, zoekt geen vergelding, verlangt geen offer.

Voor mij is daarmee ook het hele lijdensverhaal weg.

Jezus geeft een voorbeeld wat er mogelijk is. Ik volg hem niet, maar ik zoek wat hij heeft gezocht.

Hij inspireert en spreekt zijn vertrouwen uit.

Het geloof van een mosterdzaadje. Voor mij staat het mosterdzaadje niet voor de geringe omvang van geloof dat nodig is. Het staat symbool voor de mogelijkheden die in dat kleine zaadje zitten. Het zaadje wordt niet groots uit hoogmoed, het volgt zijn ware aard.

Jezus spreekt vaker zijn vertrouwen uit:

Als gij gelooft de werken die ik doe, zult gij ze ook doen……en grotere.

Wat hij dus deed, kunnen wij dus ook. En meer. Dat inspireert mij.

Ik wil mijn ware aard weer herinneren en dat is Thuis te vinden.

[Kwispel 1]

Prachtige getuigenis en voor mij ook wel herkenbaar niet voor mezelf, maar voor mijn drie broers. Ook zij kwamen na lange tijd letterlijk 'thuis' en er was geen sprake van evalueren of analyseren of hoe je het noemen wilt, maar er werd een feestmaal klaargemaakt en we vierden DAT ze thuis waren gekomen. Dat dat op een hoger niveau ook effect had moge duidelijk zijn.

Dank je wel voor het delen.

[HJW 183]

Prachtige getuigenis en voor mij ook wel herkenbaar niet voor mezelf, maar voor mijn drie broers. Ook zij kwamen na lange tijd letterlijk 'thuis' en er was geen sprake van evalueren of analyseren of hoe je het noemen wilt, maar er werd een feestmaal klaargemaakt en we vierden DAT ze thuis waren gekomen. Dat dat op een hoger niveau ook effect had moge duidelijk zijn.

Dank je wel voor het delen.

Dank je.

Voor de goede orde: ik ben nog niet thuis. Ik weet wel welke kant ik verder op wil, maar ben er (helaas) nog niet.

[Kwispel 1]

Als je de richting kent, is het toch een kwestie van 'Wandel maar stillekens achter Hem aan'.

Mijn broers die ik maar even als voorbeeld gebruik daarvan zie je dat zij ieder zo zijn eigen weg moesten vinden en dat op verschillende wijzen doen.

Ik merk dat er toch wat beschadigingen zijn ontstaan die zoals John Bunyan en Corrie ten Boom dat zo mooi beschrijven een onderdeel blijven van de rugzak die ze meedragen, overigens geldt dat voor mezelf ook. En bij de één is de rugzak zwaarder dan bij de ander.

[HJW 183]

Als je de richting kent, is het toch een kwestie van 'Wandel maar stillekens achter Hem aan'.

Mijn broers die ik maar even als voorbeeld gebruik daarvan zie je dat zij ieder zo zijn eigen weg moesten vinden en dat op verschillende wijzen doen.

Ik merk dat er toch wat beschadigingen zijn ontstaan die zoals John Bunyan en Corrie ten Boom dat zo mooi beschrijven een onderdeel blijven van de rugzak die ze meedragen, overigens geldt dat voor mezelf ook. En bij de één is de rugzak zwaarder dan bij de ander.

Dat snap ik.

Voor mij houdt thuiskomen in dat alle beschadigingen verdwenen zijn, de rugzakken bestaan niet meer.

[MysticNetherlands 298]

Gelezen. Dank. Herkenbaar op veel punten. Kan ik concluderen dat je geen orthodox christen meer bent? Hoe zie jij 'God'? Puur en alleen als 'onvoorwaardelijke Liefde', dus zonder echte persoonskenmerken?

Uiteraard hoef je niet te antwoorden

[HJW 183]

Gelezen. Dank. Herkenbaar op veel punten. Kan ik concluderen dat je geen orthodox christen meer bent? Hoe zie jij 'God'? Puur en alleen als 'onvoorwaardelijke Liefde', dus zonder echte persoonskenmerken?

Uiteraard hoef je niet te antwoorden

Ik ben inderdaad geen orthodox christen meer, ben sowieso geen christen meer. Voor mij is het goddelijke religie-overstijgend.

Ik probeer me eigenlijk geen precies beeld te vormen van hoe ik God zie. In ieder geval niet meer de man met de baard op een wolk.

Ik neig er naar om aan God weinig tot geen persoonskenmerken te hangen. Maar hoe dan na mijn dood ? Weinig tot geen idee.

Voor mij is het goddelijke de Bron van alles, is het alles.

Ik geloof in eenheid, zonder precies te weten wat dat inhoudt.

Ik heb dus nog lang niet alle antwoorden.

[MysticNetherlands 298]

Herken er veel van mezelf in terug. Niet alles (zo noem ik mezelf nog wel christen bijv), maar wel veel. Een grote deels agnostische houding, en daar ook vrede mee krijgen. Is dat voor jou dan weer herkenbaar?

[HJW 183]

Herken er veel van mezelf in terug. Niet alles (zo noem ik mezelf nog wel christen bijv), maar wel veel. Een grote deels agnostische houding, en daar ook vrede mee krijgen. Is dat voor jou dan weer herkenbaar?

Tja, agnostisch......

Agnostisch geeft aan dat we niet zeker weten, omdat er geen bewijs is. Mmmmm.....wetenschap nodig om God te kunnen bewijzen. Dat is toch een lastige combinatie.

In een andere omschrijving: "geen overtuiging hebben over het wel of niet bestaan van een bovennatuurlijke macht."

Overtuiging is er wel.

Of nog een andere: "geen kennis te (kunnen) bezitten of God bestaat of niet."

Tja, wat is kennis. Bewijs of persoonlijke ervaring ....

Niet KUNNEN bezitten. Daarmee zou aangegeven worden dat het nooit mogelijk is. Ik zou zo ver in de toekomst niet willen kijken.

Dus ik vind agnosticisme een lastige term.

Overigens heb ik er geen vrede mee dat ik het niet weet.

Ik wil het wel degelijk weten.

Sterker nog: ik wil van daaruit leven, ik wil het ervaren, ik wil het doorleven, ik wil het Zijn.

[Vartigo 51]

Je komt op mij over als een pantheïst, je bent in het gezelschap van Spinoza en Einstein.

[MysticNetherlands 298]

Dat haal ik er niet per sé uit (wat uiteraard niets zegt over of t wel of niet zo is)

[HJW 183]

Je komt op mij over als een pantheïst, je bent in het gezelschap van Spinoza en Einstein.

Nou nee. Ik zie dit universum als een schepping. Ik denk niet dat alles goddelijk is.

Voor mij liggen de waarheid en werkelijkheid buiten het universum.

Wellicht dat het hele universum ophoudt te bestaan als iedereen weer Thuis is.

Dan is die creatie eenvoudigweg niet meer nodig.

[tine 0]

@ HJW

Dat verhaal van de "verloren zoon" die terug huiswaarts keert is aangrijpend en kan als voorbeeld dienen voor ieder van ons die van "het rechte pad" afdwalen. Er kan nog meer over gezegd worden. Je ziet dat de vader zijn zoon reeds van ver ziet afkomen en snelt hem tegemoet. De vader geeft order aan zijn dienstknechten hem het mooiste kleed aan te trekken met een ring aan zijn vinger en sandalen aan zijn voeten. Voorts dienden zij de beste stier te slachten, want het moest een groots feest worden.

Een les voor ons : Wij moeten nooit twijfelen aan de liefde van onze hemelse vader, wat wij ook maar zouden verkeerd gedaan hebben, God veegt er de spons over als wij berouw betonen.

Nog een les die we kunnen trekken is uit de houding van de tweede zoon die niet zo blij was met het feest dat zijn vader voor zijn broer gaf, neen hij toonde zich erg kwaad en wilde niet meedoen aan het feest. De vader ging tot bij hem.

Lukas 15 : 29-32 :

"Maar hij gaf zijn vader ten antwoord: “Ik dien u nu al zoveel jaren en nooit heb ik een gebod van u overtreden, maar mij hebt u nog nooit een bokje gegeven om met mijn vrienden feest te vieren. [30] Maar nu die zoon van u is thuisgekomen, die uw vermogen met hoeren heeft verbrast, hebt u voor hem het gemeste kalf geslacht.†[31] Maar hij zei : “Jongen, jij bent altijd bij me en alles wat ik heb is van jou. [32] We moeten feestvieren en blij zijn, want die broer van je was dood en is weer levend geworden, hij was verloren en is teruggevonden.â€

Onze houding mag niet zijn zoals deze zoon, we moeten eerder blij zijn als een "verlorene" terugkeert naar de "schapestal" , onze verdienste is daarom niet minder !

[Maria K. 51]

Ik was bezig met een reactie, maar die werd zo uitgebreid en verder uitgeweid met mijn persoonlijke visie, dat ik een topic hieromtrent heb geopend.

Tao - een persoonlijke impressie

[HJW 183]

@ HJW

Dat verhaal van de "verloren zoon" die terug huiswaarts keert is aangrijpend en kan als voorbeeld dienen voor ieder van ons die van "het rechte pad" afdwalen.

Voor mij staat het voor de gehele mensheid. Iedereen die hier is, is vertrokken uit het hemelse.

Wij moeten nooit twijfelen aan de liefde van onze hemelse vader, wat wij ook maar zouden verkeerd gedaan hebben, God veegt er de spons over als wij berouw betonen.

Daarin verschillen we fundamenteel.

Ik zie geen oordeel, geen straf, geen offer.

God oordeelt niet en dus is berouw niet nodig.

Het is alleen van belang terug te keren naar onze Bron.

Voor mij is christelijk zijn niet gelijk aan teruggekeerd zijn. Teruggekeerd zijn betekent dat we delzefde mogelijkheden hebben als Jezus liet zien. En meer, volgens zijn woorden.

uding mag niet zijn zoals deze zoon, we moeten eerder blij zijn als een "verlorene" terugkeert naar de "schapestal" , onze verdienste is daarom niet minder !

Het christendom is voor mij niet de schapenstal.

Christelijk zijn voor mij betekent meer dat dat de groep is die in het varkensvoer leeft (net als de rest) en verwacht om na de dood beloond te worden voor het aanhangen van het juiste geloof.

[HJW 183]

Ik was bezig met een reactie, maar die werd zo uitgebreid en verder uitgeweid met mijn persoonlijke visie, dat ik een topic hieromtrent heb geopend.

Tao - een persoonlijke impressie

Ahh.... Maria K = Maria.

Leuk !!

Ik heb het net gelezen en ga nog reageren.

[tine 0]

@ HJW

Dat verhaal van de "verloren zoon" die terug huiswaarts keert is aangrijpend en kan als voorbeeld dienen voor ieder van ons die van "het rechte pad" afdwalen.

Voor mij staat het voor de gehele mensheid. Iedereen die hier is, is vertrokken uit het hemelse.

Wij moeten nooit twijfelen aan de liefde van onze hemelse vader, wat wij ook maar zouden verkeerd gedaan hebben, God veegt er de spons over als wij berouw betonen.

Daarin verschillen we fundamenteel.

Ik zie geen oordeel, geen straf, geen offer.

God oordeelt niet en dus is berouw niet nodig.

Het is alleen van belang terug te keren naar onze Bron.

Voor mij is christelijk zijn niet gelijk aan teruggekeerd zijn. Teruggekeerd zijn betekent dat we delzefde mogelijkheden hebben als Jezus liet zien. En meer, volgens zijn woorden.

uding mag niet zijn zoals deze zoon, we moeten eerder blij zijn als een "verlorene" terugkeert naar de "schapestal" , onze verdienste is daarom niet minder !

Het christendom is voor mij niet de schapenstal.

Christelijk zijn voor mij betekent meer dat dat de groep is die in het varkensvoer leeft (net als de rest) en verwacht om na de dood beloond te worden voor het aanhangen van het juiste geloof.

Je nijgt naar het agnostische denken, die menen ook dat zij niet zondigen en geen berouw nodig hebben. Waarom is Christus dan gestorven ?

Jezus is onze herder, hij vergelijkt ons met schapen en bokken. En wat meer is hij vertelt erbij dat zijn schapen hem kennen, ja zelfs zijn stem herkennen. Een schaap zal een andere herder die in de nabijheid is, niet volgen ! Een mooie vergelijking.

Jezus sprak ook over de kudde weiden, zoals hij tegen Petrus zei vóór zijn heengaan, weidt mijn schaapjes..... .

[Maria K. 51]

Voor mij gaat dit verhaal niet over de zoon.

Hij reageerde tenslotte alleen maar egoïstisch, ook met zijn terugkeer.

Dit gaat volledig om vergeven en om blijdschap terug te zien van wat men verloren achtte.

De vader, die zijn verloren zoon terugzag.

Een puur menselijke reactie van een vader naar zijn nakomelimg.

Dit in tegenstelling tot de relatie broer-broer, waarbij duidelijk de rivaliteit en de jaloezie speelt om de liefde en het respect van de vader.

En de strijd om wie de hoogste eer zou moeten hebben wegens verdienste.

Niet om liefde.

Vader-zoon relatie is een totaal andere dan een broer-broer relatie, meerdere keren besproken in de Bijbel.

[HJW 183]

Voor mij gaat dit verhaal niet over de zoon.

Hij reageerde tenslotte alleen maar egoïstisch, ook met zijn terugkeer.

Dit gaat volledig om vergeven en om blijdschap terug te zien van wat men verloren achtte.

De vader, die zijn verloren zoon terugzag.

Een puur menselijke reactie van een vader naar zijn nakomelimg.

Dit in tegenstelling tot de relatie broer-broer, waarbij duidelijk de rivaliteit en de jaloezie speelt om de liefde en het respect van de vader.

En de strijd om wie de hoogste eer zou moeten hebben wegens verdienste.

Niet om liefde.

Vader-zoon relatie is een totaal andere dan een broer-broer relatie, meerdere keren besproken in de Bijbel.

Mooi dat een tekst verschillende mensen op verschillende manieren kan aanspreken.

Zaak is dat we elkaar respecteren om onze verschillende verklaringen.

En dan is het een rijke, vrije tekst.

[MysticNetherlands 298]

Het behoort dan ook tot de mooiste verhalen uit de Bijbel. Hoe verstokt moet je als atheïst zijn om de Bijbel aan de kant te schuiven. Zelfs als ongelovige moet je haast wel geraakt worden door de diepe inhoud en vele facetten van bijv deze mooie parabel.

Zo is t feit dat de welgestelde vader rent en zijn armen om de zoon gooit, in plaats van andersom, ook belangrijk. De vader laat alle decorum varen en 'verlaagt' zich volgens de destijds geldende sociale protocollen, zo intens blij is hij dat de verloren zoon terug is.

Wat een mooi, diep ontroerend verhaal.

[HJW 183]

Het behoort dan ook tot de mooiste verhalen uit de Bijbel. Hoe verstokt moet je als atheïst zijn om de Bijbel aan de kant te schuiven. Zelfs als ongelovige moet je haast wel geraakt worden door de diepe inhoud en vele facetten van bijv deze mooie parabel.

Zo is t feit dat de welgestelde vader rent en zijn armen om de zoon gooit, in plaats van andersom, ook belangrijk. De vader laat alle decorum varen en 'verlaagt' zich volgens de destijds geldende sociale protocollen, zo intens blij is hij dat de verloren zoon terug is.

Wat een mooi, diep ontroerend verhaal.

Helemaal mee eens.

Maar er is iets dat ontbreekt: zijn moeder.

Waar is zijn moeder ? Zij zal dezelfde blijdschap hebben gehad.

[MysticNetherlands 298]

Vrouwen waren niet belangrijk toen (maar helaas volgens mij wel waar, het was een nogal patriarchale samenleving to say the least volgens mij.

[HJW 183]

Vrouwen waren niet belangrijk toen (maar helaas volgens mij wel waar, het was een nogal patriarchale samenleving to say the least volgens mij.

Dat klopt. Heeft Jezus dat niet doorbroken of hebben de schrijvers het later aangepast.

Dat is dan weer een vraag die bij mij op komt.

[MysticNetherlands 298]

Jezus doorbrak veel. Hij doorbrak t monopolie van religieuzen op rechtvaardigheid, Hij doorbrak t monopolie van Joden op barmhartigheid, en ja, Hij sprak overspelige vrouwen publiekelijk aan vol mededogen en liefde, dus ik denk dat Hij daar best wat heilige huisjes omver schopte.

[tine 0]

Het behoort dan ook tot de mooiste verhalen uit de Bijbel. Hoe verstokt moet je als atheïst zijn om de Bijbel aan de kant te schuiven. Zelfs als ongelovige moet je haast wel geraakt worden door de diepe inhoud en vele facetten van bijv deze mooie parabel.

Zo is t feit dat de welgestelde vader rent en zijn armen om de zoon gooit, in plaats van andersom, ook belangrijk. De vader laat alle decorum varen en 'verlaagt' zich volgens de destijds geldende sociale protocollen, zo intens blij is hij dat de verloren zoon terug is.

Wat een mooi, diep ontroerend verhaal.

Helemaal mee eens.

Maar er is iets dat ontbreekt: zijn moeder.

Waar is zijn moeder ? Zij zal dezelfde blijdschap hebben gehad.

God is onze hemelse vader die als wij berouw tonen ons vergeeft en ons terug in zijn 'kudde' opneemt. De parabel is een vergelijking van vader tot vader. Daarom misschien dat er van de moeder van de 'verloren zoon' geen sprake is of niet nodig geacht wordt.