Spring naar bijdragen

[krant artikel] onverdoofd hechten


Aanbevolen berichten

Bizar nieuws zeg! Ik dacht artsen het beste willen voor patiënten, maar als ik dit nieuws lees dan mogen sommige artsen wel even vermanend worden toegesproken ;).

Tja... Dan moet ook ik vermanend worden toegesproken, want ik heb ook wel eens onverdoofd gehecht op een SEH... :E

Omdat het om het even was of je nu op 2-3 plaatsen Lidocaïne spuit ter verdoving van de wondranden (en dus iemand enkele malen pijnigt), of maar meteen 1-2 hechtingen plaatst (en iemand enkele malen pijnigt).

Wat mij intussen opvalt aan het stuk is dat elke context ontbreekt... Er staat een foto bij van (waarschijnlijk?) een "krasser" (een dame die, dat moeten we maar aannemen, aan automutilatie doet). Nu is het heel vaak zo dat die verwondingen nogal oppervlakkig zijn, en dus helemaal niet gehecht hoeven worden (ook al ziet het er op het eerste gezicht nogal dramatisch, want bloederig, uit - zie ook die foto). Laat er op 1-2-3 plekken misschien eens een wondrand zijn die iets verder wijkt, en waar je dan een hechting wil zetten... In zo'n setting kan ik dan ook nog de sneer van de SEH-arts wel plaatsen die in alle ergernis roept "dat hij dat echt niet gaat verdoven, maar dat vind je blijkbaar toch al geen probleem"... Helemaal fout, natuurlijk - die opmerking - maar als je al je benen uit je lijf aan het rennen bent tussen trauma X en acute buik Y en er komt nog een "krasser" tussendoor... Ik snap hem dan wel...

Maar goed: alle context ontbrak - dus dat biedt me alle ruimte om er lustig op los te fantaseren (en daarbij uit praktijk en geheugen te putten)...

Nu, ooit ben ik ook wel eens onverdoofd gehecht... Niets ergs aan, of je nu de naald van de plaatselijke verdoving hebt, of de naald waarmee ze naaien, het prikje blijft hetzelfde...

Toch vind ik je nogal kort door de bocht wat de krasser betreft (die in zeldzame keren wel zo diep krast dat hij genaaid moet worden) en van een dokter ga ik toch iets meer empathie verwachten... De meesten krassen echt niet voor hun plezier hoor, er zijn ernstige psychische problemen die er de grondslag van vormen die moeten aangepakt worden. Die kan je echter maar weten wanneer je met de patiënt in gesprek treedt... Dus ja, ik verwacht van een dokter wel, of dat nu een spoedarts is of niet, even veel zorg hecht aan elke patiënt. Verder hebben verschillende spoeddiensten ook een psychiatrische spoeddient die de zielenheling voor zijn rekening kan nemen.

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • Antwoorden 51
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Bij mij heb je niks gerelativeerd ;) Ik hoop voor jouw dat je nooit mee mag maken wat iemand mee maakt die mentaal door een hel gaat.

Been there done that. Weliswaar niet met met snijden maar anders door een mentale hel.

Spijtig dat je dan nog niet door hebt dan een verdoving bij een hechting een luxe is. Van onverdoofd hechten bij een snijwond ga je echt niet dood het doet hooguit veel pijn. Maar dat doet snijden ook.

Je hebt gelijk.

Dat is altijd fijn om te horen. :)

Latem we schizofrenen (das dan weer een stap erger) geen verdoving geven als ze een operatie moetenondergaan. Of mensen met kanker (is ten slotten ook n ziekte) zonder verdoving opereren en zonder medicatie bestralen en be-chemoen. Is ook allemaal luxe die ons geld kost. Ze mogen djt land ook dankbaar zijn daarvoor. Is geen 'straf' hoor. Zoeken ze misschuen ook eerder hulp... oh wacht ff...

Niet mijn mening, maar als jij dat vindt is dat natuurlijk prima. Persoonlijk denk ik dan dat je wat ver doordraaft maar goed zo veel mensen zoveel meningen.

Link naar bericht
Deel via andere websites
...en van een dokter ga ik toch iets meer empathie verwachten...

Ik verwacht van mezelf ook veel empathie richting patienten... En ook van de collega-artsen. Maar tegelijk besef ik maar al te goed dat ook bij mij op de SEH "de knop om ging", om alle ellende niet te veel binnen te laten komen, tussen alle schot- en steekwonden, trauma's, etc doorzeilend... Op de SEH moet de empathie soms van de collega's komen die daar ook echt de tijd voor kunnen vrijmaken... Dan moet men maar een psychiater van huis laten komen of zo. "Want op kamer 3, 12 en 8 wacht alweer de volgende spoedklus"...

Link naar bericht
Deel via andere websites
Niet mijn mening, maar als jij dat vindt is dat natuurlijk prima. Persoonlijk denk ik dan dat je wat ver doordraaft maar goed zo veel mensen zoveel meningen.

Ah, dat is dan weer niet je mening. Nou, je zult me moeten vergeven dat ik even niet zie waarom niet. Ik ga nl van hetzelfde principe uit. Waar zit t verschil dan? :?

Link naar bericht
Deel via andere websites
Zie uw rekening in Credit Suisse. ;)

Maar eh, licht eens toe? Met alleen t woordje 'nuance' word t niet duidelijker.

Ik denk dat er genuanceerd moet worden in de verschillende aandoeningen die mensen hebben.

Iemand met een beenbreuk geef je ook niet dezelfde behandeling als iemand met een hersenschudding.

Zoals anderen al verteld hebben hoeft een onverdoofde hechting echt geen ramp te zijn (afhankelijk van de wond). Bij de tandarts hoef je ook niet voor elk gaatje een verdoving.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Nu, ooit ben ik ook wel eens onverdoofd gehecht... Niets ergs aan, of je nu de naald van de plaatselijke verdoving hebt, of de naald waarmee ze naaien, het prikje blijft hetzelfde...

Toch vind ik je nogal kort door de bocht wat de krasser betreft (die in zeldzame keren wel zo diep krast dat hij genaaid moet worden) en van een dokter ga ik toch iets meer empathie verwachten... De meesten krassen echt niet voor hun plezier hoor, er zijn ernstige psychische problemen die er de grondslag van vormen die moeten aangepakt worden. Die kan je echter maar weten wanneer je met de patiënt in gesprek treedt... Dus ja, ik verwacht van een dokter wel, of dat nu een spoedarts is of niet, even veel zorg hecht aan elke patiënt

Tja... Dan moet ook ik vermanend worden toegesproken, want ik heb ook wel eens onverdoofd gehecht op een SEH... :E

Omdat het om het even was of je nu op 2-3 plaatsen Lidocaïne spuit ter verdoving van de wondranden (en dus iemand enkele malen pijnigt), of maar meteen 1-2 hechtingen plaatst (en iemand enkele malen pijnigt).

Wat mij intussen opvalt aan het stuk is dat elke context ontbreekt... Er staat een foto bij van (waarschijnlijk?) een "krasser" (een dame die, dat moeten we maar aannemen, aan automutilatie doet). Nu is het heel vaak zo dat die verwondingen nogal oppervlakkig zijn, en dus helemaal niet gehecht hoeven worden (ook al ziet het er op het eerste gezicht nogal dramatisch, want bloederig, uit - zie ook die foto). Laat er op 1-2-3 plekken misschien eens een wondrand zijn die iets verder wijkt, en waar je dan een hechting wil zetten... In zo'n setting kan ik dan ook nog de sneer van de SEH-arts wel plaatsen die in alle ergernis roept "dat hij dat echt niet gaat verdoven, maar dat vind je blijkbaar toch al geen probleem"... Helemaal fout, natuurlijk - die opmerking - maar als je al je benen uit je lijf aan het rennen bent tussen trauma X en acute buik Y en er komt nog een "krasser" tussendoor... Ik snap hem dan wel...

Maar goed: alle context ontbrak - dus dat biedt me alle ruimte om er lustig op los te fantaseren (en daarbij uit praktijk en geheugen te putten)...

(de context zit in de afleveringen die aan hebben gezet tot het artikel/kamervragen, misschien interessant voor je om te kijken. dan zie je ook meteen dat de "mevrouw" een jongen is, en dat het niet om "krassers" gaat)

en misschien gaat het daar mis...

er is wel verschil tussen een "krasser", iemand die 40 hechtingen nodig heeft, en iemand die 150 hechtingen nodig heeft (vooral de laatste groep).

misschien is dit van toegevoegde waarde:

Definitie van zelfverwonding

Zelfverwonding is gedrag waarbij iemand het eigen lichaam pijn of letsel toebrengt. Dit gedrag vindt herhaaldelijk plaats en heeft een lage kans op een dodelijke afloop en wordt gedaan zonder bewuste suïcidale intentie. Iemand wil dus niet dood.

Definitie van zelfbeschadiging

Zelfbeschadiging omvat ook zelfverwonding maar gaat verder: hieronder worden ook alle handelingen verstaan die niet direct zichtbare schade aan het lijf toebrengen, zoals een overdosis medicatie innemen of bewust risicovol gedrag opzoeken waarbij de kans op schade aan het lijf zeer groot is. Ook hier wil men niet dood. Op deze website richten we ons op dit brede zelfbeschadigende gedrag dat bewust gedaan wordt om bijvoorbeeld psychische pijn te verlichten. Zelfbeschadiging is een uiting van psychische pijn, boosheid of verdriet

Definitie van automutilatie en zelfverminking

De termen automutilatie en zelfverminking worden worden nogal eens gebruikt als verzamelnaam voor zelfbeschadiging en zelfverwonden. De term automutilatie reserveren we echter liever als medische term voor die handelingen die, vaak onder invloed van psychotische episodes, erg mutilerend of zelfs mogelijk suïcidaal zijn. Het gedrag is dan niet meer bewust maar komt voort uit de psychose of andere psychische stoornis. Helaas betekent het soms dat iemand zichzelf dusdanige schade toebrengt dat het een suïcide wordt.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Ik denk dat er genuanceerd moet worden in de verschillende aandoeningen die mensen hebben.

Iemand met een beenbreuk geef je ook niet dezelfde behandeling als iemand met een hersenschudding.

Zoals anderen al verteld hebben hoeft een onverdoofde hechting echt geen ramp te zijn (afhankelijk van de wond). Bij de tandarts hoef je ook niet voor elk gaatje een verdoving.

Dus eigenlijk bagetaliseer je de aandoening?

Link naar bericht
Deel via andere websites
Ik denk dat er genuanceerd moet worden in de verschillende aandoeningen die mensen hebben.

Iemand met een beenbreuk geef je ook niet dezelfde behandeling als iemand met een hersenschudding.

Zoals anderen al verteld hebben hoeft een onverdoofde hechting echt geen ramp te zijn (afhankelijk van de wond). Bij de tandarts hoef je ook niet voor elk gaatje een verdoving.

Dus eigenlijk bagetaliseer je de aandoening?

Als jij dat wil geloven, dan is dat maar zo.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik vind de bijdragen van Hendrik-NG hier wel waardevol. Toch een mooi inkijkje in de praktijk. Op de spoedeisende hulp moet alles nu eenmaal snel-snel-snel en als je met de ene noodsituatie klaar bent, dan kan de andere alweer aandienen, zeker in een groot ziekenhuis.

Een arts op die afdeling hoeft denk ik dan niet per se alle empathie van de wereld te hebben; hij (of zij natuurlijk) moet gewoon snel en vaardig zijn werk doen en de patient de eerste noodzakelijke hulp bieden. Als de patient dan in rustiger vaarwater komt, dan kan er naar verdere behandeling worden gekeken en is er meer tijd voor gesprek en reflectie.

Een arts hoeft echter natuurlijk ook niet de meteen tactloos te zijn. Het is niet zijn taak om anders dan strikt medisch te diagnosticeren bij bijvoorbeeld zelfverwonders.

Hij kan niet weten waarom de betreffende patiënt zo gehandeld heeft en kan dus niet zomaar oordelen dat diegene geen probleem met pijn zou hebben. Dat oordeel is aan de psychiater, niet aan hem.

Mijns inziens doet een dergelijke arts er dus beter aan om gewoon zakelijk en snel te blijven handelen, net zoals bij andere patienten. Dus om ook te verdoven als er verdoofd kan en moet worden, of dat te laten als dat niet nodig is, of even niet kan. Daarvoor hoeft hij geen onderscheid te maken tussen zelfverwonders en andere patiënten.

Een arts dient immers ook volwaardig te behandelen als de patiënt bijvoorbeeld een crimineel is. Hij hoeft dan geen vriendjes met hem te zijn, maar hij blijft wel de arts.

Of je zulke artsen meteen voor de tuchtraad moet slepen? Dat hoeft denk ik nu ook weer niet; dat is nogal een zwaar middel. De tuchtraad is er enkel voor zeer ernstige nalatigheid of kwakzalverij.

Maar duidelijke richtlijnen voor zulke artsen en goede voorlichting over de aard van de problematiek van zelfverwonders kan denk ik wel veel goed doen.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Ik denk dat er genuanceerd moet worden in de verschillende aandoeningen die mensen hebben.

Iemand met een beenbreuk geef je ook niet dezelfde behandeling als iemand met een hersenschudding.

Zoals anderen al verteld hebben hoeft een onverdoofde hechting echt geen ramp te zijn (afhankelijk van de wond). Bij de tandarts hoef je ook niet voor elk gaatje een verdoving.

Dus eigenlijk bagetaliseer je de aandoening?

Als jij dat wil geloven, dan is dat maar zo.

Ik stel n vraag en wil dat helemaal niet geloven. Je wilt dus helemaal geen toelichting geven jmmer dat je dat niet gelijk melde, had me wat moeite gescheeld.
Link naar bericht
Deel via andere websites

misschien kan het weer over het onderwerp gaan :)?

inmiddels nog een stap in de goede richting!

Inspectie Gezondheidszorg (IGZ) stelt een onderzoek in naar aanleiding van de uitzending gisteren en roept IEDEREEN die een nare evenaring heeft op de Eerste Hulp of een huisartsenpost op hun klacht -mag ook anoniem- kenbaar te maken op onderstaande website. Alleen dan kunnen ze onderzoek instellen in ziekenhuizen en mensen op hun gedrag aanspreken/verandering bewerkstelligen. Je hoeft daarvoor niet in gesprek met de desbetreffende arts, de Inspectie gaat dat namens jou doen.

https://www.landelijkmeldpuntzorg.nl/burger/home

maakt toch wat los in de maatschappij kennelijk :)

Link naar bericht
Deel via andere websites

Er zit heel wat nuance in.

Onverdoofd hechten klinkt natuurlijk wel evil; maar het gaat erom mensen beter te maken. Soms is niet verdoven dan beter. Ik weet bijvoorbeeld bij dieren dat veel behandelingen beter even pijn kunnen doen dan dat een dier een tijdje out is, omdat dat uiteindelijk veel meer stress oplevert. Bovendien zijn er allemaal manieren om pijn eigenlijk zonder verdoving toch te verminderen. Ik heb eigenlijk wel zoveel vertouwen in artsen dat ze, wellicht een enkele sick-fuck, uitgezonderd ze altijd wel zullen kiezen voor hetgeen dat het beste is voor de patient. Dat is natuurlijk niet altijd het leukste, maarja, je gaat sowieso niet voor je lol naar het ziekenhuis. En als je wel voor de lol gaat is het goed dat je dat afleert;)

Eigenlijk ben ik het wel een beetje met Thorrie eens dus;)

Link naar bericht
Deel via andere websites
... Sommige artsen hechten deze patiënten onverdoofd 'omdat je pijn toch zo fijn vindt'.

Ook geven mensen die zichzelf beschadigen in de uitzending aan dat zij op de Spoedeisende Hulp vaak op weinig begrip kunnen rekenen en langer moeten wachten omdat de artsen 'geen zin hebben in aandachttrekkers'.

En wat is hier jullie mening over?

Link naar bericht
Deel via andere websites

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid