De klaagmuur voor vrijgezellen

[Ken Yehuwdiy 0]

Ja ik dacht ook aan een Nederlandse situatie, maar dit werpt wel een ander licht op de situatie, Esther. Dat de huizen in Australië zo duur zijn verbaast me eigenlijk.

[Dubito 0]

Juist omdat ik geen kinderen heb ben ik toch wel vaak favoriet bij kinderen waar ik veel mee omga. Ik heb namelijk wel zin om met hen te gaan roeien, krekels vangen, trampolinespringen, zwemmen, voetballen, legobouwwerk bouwen, mario karten, frambozen plukken etc etc.

Lekker makkelijk praten heb ik, want ik weet dat het maar voor een paar uren of soms dagen is. Ik hoef ook niet alle regels op te stellen en hoe aardig ik ook ben, bij een bloedende knie rennen ze toch eerst naar mama.

Mijn respect voor goede opvoeders is huizenhoog, aangezien ik van dichtbij zie hoe moeilijk dat is. Ik ben ook groot voorstander van 2 ouder gezinnen, volgens mij is dat echt heel belangrijk.

Traditioneel had ik via mijn eigen interesses altijd veel vrijgezelle vrienden, vaak type nerd en alhoewel ook die nu deels een vaste relatie en kinderen hebben heb ik toch nog niet echt last van het "jonge ouders die nergens anders aan kunnen denken syndroom." Tegenwoordig heb ik meer vrienden en vriendinnen met kinderen die ik via werk of iets anders ken. Met een aantal van hen ga ik soms ook op vakantie (zo kom ik bij het vangen van krekels) Erg leuk , maar niet iets waar ik 24/7 365 naar verlang.

En +1 voor Esther.

[Esther 0]

heel helder. Je post leek op iemand in een normale nederlandse situatie (ik kijk over het algemeen niet naar iemands woonplaats), en dit verhaal maakt het iets anders.

$800 per maand komt overeen met 650 euro o.i.d. en dat zijn wij hier ook gewoon kwijt voor een flat in een 'prachtwijk' in Utrecht waar pas geleden nog iemand doodgeschoten is en een paar maanden daarvoor iemand met een semi-automatisch wapen door het winkelcentrum liep (en gelukkig opgepakt is). Maar ik weet niet, of de salarissen in Australie vergelijkbaar zijn met die in Nederland

't Is wel $400 per week hé, da's ruim $1600 per maand, geen $800

Als je een Australisch salaris omrekent naar euro's lijkt het veel, ik dacht in het begin ook "ka-ching!", maar als je kijkt hoeveel je overhoudt nadat alle vaste lasten eraf zijn, hou je aan het eind van de maand eigenlijk net zoveel over als dat je in Nederland zou hebben. En je wordt hier geacht om voor jezelf te kunnen zorgen als je iets overkomt, en zo denken ze ook over zwangerschap - het is jouw keuze, dus je moet het ook maar zelf kunnen betalen. Vandaar geen doorbetaald loon bij zwangerschapsverlof tenzij je mazzel hebt dat je werkgever dat wel betaalt, maar dat is een uitzondering.

Daarom willen wij niet per se de schaapjes op het droge, maar wél de zaken op een rijtje hebben voordat de kids komen

@ Ken: Ja, helaas zijn de huizen hier erg duur, die prijsstijging is heel snel gegaan blijkbaar. Een huis dat 10 jaar geleden nog $100,000 kostte, kost nu zowat 3 x zoveel

En dan hebben wij nog geluk dat we een dik halfuur rijden buiten de stad wonen, hoe dichterbij je komt hoe duurder het wordt. Ik keek gister voor de grap even hoeveel een huis/apartement in een van de stadsbuurten kost. Een flatje met 1 slaapkamer kostte net zoveel als een huis met 3 slaapkamers en een goede lap grond hier...

Hopelijk kunnen we gauw een eigen huis kopen en hopelijk dan ook een gezinnetje stichten En net als dat ik weet hoe irritant ik het als vrijgezel vond als mijn vriendinnen die in een relatie waren niet konden ophouden over hun vriendje te praten, zal ik als wij eenmaal zwanger zijn niet iedereen gaan lastig vallen met ons ouderschap. Hoop ik

[Robert Frans 1.537]

Sowieso vind ik het helemaal niet vreemd om eerst een huis en werk te vinden als echtpaar, voordat je een gezin wil stichten. Ook ik heb weleens inderdaad van die geluiden gehoord, dat je best al tijdens je studie een gezin kunt stichten, dat je dat offer moet kunnen brengen en dat het bij die en die ook zo goed ging. Ja, bij sommige mensen kan dat misschien prima werken, maar de meeste mensen zijn toch wel erg gebaat bij enige vorm van rust en (financiële) zekerheid, voordat ze een kind krijgen. En ze willen toch ook gewoon rustig thuis kunnen studeren tijdens hun studie, zonder steeds gestoord te worden door kindergejengel. Niet iedereen kan dat zomaar even combineren.

Dus nee, mijns inziens is er helemaal niets mis mee om eerst de juiste omstandigheden te creëren voor zowel jezelf als je kind. Uiteindelijk gaat het niet enkel om het kind in het gezin, maar om het héle gezin. Ieder gezinslid moet zich echt thuis kunnen voelen in het gezin en zo min mogelijk zorgen kunnen hebben. Het gezin zou niet één of andere gedragstherapie moeten zijn waarin je vooral je grenzen moet willen verleggen, maar een thuisbasis waarin men rustig naar elkaar en naar God toe kan groeien, een plaats waar men rust, geborgenheid en liefde mag vinden. En als daarvoor eerst huis en werk gevonden moeten worden, dan moet dat dus eerst worden gedaan.

[joon 0]

nou Eshter, ik vind het meer dan logisch hoor dat je een goede plek voor je kinderen wilt. ik keek zelfs niet naar de prijs (heb er geen verstand van).

Zelf wil ik ook eerst rustig met man wat genieten, mooie plek om te wonen. dat je alle rust hebt, zekerheid voordat er kinderen komen.

Het huis moet in staat zijn om kinderen te ontvangen. daarna, als ze niet meer baby zijn, verhuizen naar een "echte", geen tijdelelijk woning zie ik ook wel nog zitten.

[Ken Yehuwdiy 0]

nou Eshter, ik vind het meer dan logisch hoor dat je een goede plek voor je kinderen wilt. ik keek zelfs niet naar de prijs (heb er geen verstand van).

Zelf wil ik ook eerst rustig met man wat genieten, mooie plek om te wonen. dat je alle rust hebt, zekerheid voordat er kinderen komen.

Het huis moet in staat zijn om kinderen te ontvangen. daarna, als ze niet meer baby zijn, verhuizen naar een "echte", geen tijdelelijk woning zie ik ook wel nog zitten.

Ik denk dat niemand hier bepleiten wil dat je kinderen in een huis met muren van geitenstront hoort groot te brengen, maar met de prijzen van huizen is in Nederland iets niet in de haak. In de bewoonde wereld koop je niet eens meer een tussenwoning of flat voor minder dan 200.000 euro. Als je hier een leuke woning met een mooi stukje grond wilt, dan moet je minimaal drie banen van veertig uur hebben en een vrouw die erbij werkt. Helaas willen dergelijke vrouwen niet werken.

[Ken Yehuwdiy 0]

Sowieso vind ik het helemaal niet vreemd om eerst een huis en werk te vinden als echtpaar, voordat je een gezin wil stichten. Ook ik heb weleens inderdaad van die geluiden gehoord, dat je best al tijdens je studie een gezin kunt stichten, dat je dat offer moet kunnen brengen en dat het bij die en die ook zo goed ging. Ja, bij sommige mensen kan dat misschien prima werken, maar de meeste mensen zijn toch wel erg gebaat bij enige vorm van rust en (financiële) zekerheid, voordat ze een kind krijgen. En ze willen toch ook gewoon rustig thuis kunnen studeren tijdens hun studie, zonder steeds gestoord te worden door kindergejengel. Niet iedereen kan dat zomaar even combineren.

Studeren? Hoe zal je dat allemaal betalen als student? Dit lijkt me nogal een utopie!

Dus nee, mijns inziens is er helemaal niets mis mee om eerst de juiste omstandigheden te creëren voor zowel jezelf als je kind. Uiteindelijk gaat het niet enkel om het kind in het gezin, maar om het héle gezin. Ieder gezinslid moet zich echt thuis kunnen voelen in het gezin en zo min mogelijk zorgen kunnen hebben. Het gezin zou niet één of andere gedragstherapie moeten zijn waarin je vooral je grenzen moet willen verleggen, maar een thuisbasis waarin men rustig naar elkaar en naar God toe kan groeien, een plaats waar men rust, geborgenheid en liefde mag vinden. En als daarvoor eerst huis en werk gevonden moeten worden, dan moet dat dus eerst worden gedaan.

Als je een zak met geld hebt is er inderdaad niks mis mee, maar als je die niet hebt en ook kinderen wilt zul je keuzes moeten maken.

[lisanne1994 0]

hallo

ik ben lisanne en ik ben 18 jaar jong

ik ben vrijgezel

en ik weet ook wel dat ik nog tijd heb

om me heen zie ik allemaal christelijke jongeren met een relatie

en dan denk ik '' pff waarom krijg ik dat niet enzo''

Ik bid er ook altijd voor en soms weet ik ook gewoon niet meer wat ik dan moet doen.

Het beste is geduld houden maar dat raakt soms ook een beetje op.

Ik zit bij een jeugd groep en daar zitten ook wel aardige jongens op.

Maar daar praat ik alleen mee en kan niet echt zeggen dat ik daar verliefd op zal worden.

Wel gewoon leuk om mee te kletsen.

En dan vraag ik me af welke jongen God het beste voor mij bedoeld heeft.

Ik ben eigelijk heel nieuwsgierig.

Het kan ook niet zo 1,2,3 gebeuren natuurlijk, daar zou ik zelf ook wel wat voor moeten doen.

Maar ik vind dat ik niet zo snel op iemand af stap en ik ben nog al terug getrokken daarin haha.

Misschien ben ik té jong om me daar al druk over te maken.

Ik heb in mijn verleden

verkering gehad met jongens die niet geloven maar toen kon ik al heel goed merken dat er echt een verschil zit tussen gelovige jongens en een niet gelovige jongen.

Dingen die niet echt konden.

Zelf heb ik heel veel vragen

daarover en ik twijfel er soms wel over van ''ja krijg ik wel iemand en dit en dat''

ik weet dat het niet goed en dat ik moet blijven vertrouwen op God

haha dit was niet echt een klaag van mij, maar meer een verhaal waar ik veel aandenk.

[gewoon Paul 8]

Ik heb niet zoveel problemen met het vrijgezel zijn. Er in mijn omgeving heel weinig leeftijdgenoten zijn die, al dan niet binnen een relatie, kinderhen hebben, herken ik daar ook weinig van. Enkele aangegeven ergernissen zijn overigens te vermijden: Niet op bezoek gaan als de baby slaapt zal voor de moeder al een hele hoop schelen.

Ik moet overigens wel zeggen, dat ik er bij voorbaat al niet zo van ga houden als ik gepushed word, zowel bij het aangaan van een relatie(En Paul, ben je nou al aan de meid?) als met het krijgen van kinderen. Dergelijke dingen gebeuren alleen als ik denk dat er het aankan, eraan toe ben, en er zin in heb. Vooral aan die laatste in het eerste geval schort het voorlopig nog, ik ben denk ik te bang om flaters te maken enzo.. Al zou het aan de nadere kant wel goed zijn om het te doen, een beetje kijken wat voor een meid me aanstaat, en vooral wat niet

[Ursa 1]

@Lisanne1994: welkom op Credible

Maak je niet al te druk hoor. Ik was een stuk ouder dan jou toen ik een relatie kreeg. Je bent 18, je bent nog jong. Geniet er van zolang het kan! Maar ja, toen ik 18 was was ik daar ook al te vaak mee bezig. Spannend, maar ook frustrerend soms. Houd je in ieder geval voor ogen dat je niet minder waard bent omdat je (nog) geen relatie hebt. Dat lijkt me ook geen goede reden om wel een relatie te hebben. Als je een heel erg leuke jongen tegenkomt gaan die dingen redelijk vanzelf...

[Pinkeltje 0]

@Lisanne1994: welkom op Credible

Als je een heel erg leuke jongen tegenkomt gaan die dingen redelijk vanzelf...

Gah... redelijk vanzelf? Als dat zo was, zaten mannen en vrouwen niet zo in de stress toch

En welkom Lisanne

[WonderfulStar 0]

Pffft...

Ik heb geen kinderwens. Nooit gehad.

Ben nu 25..

En dan heb je van die irritante "nieuwe" moeders... Ja maar dat komt nog wel! Het is heel anders als het van jezelf is! Dat komt nog wel!

Verdorie, ik heb niet het idee dat spontaan mijn moedergevoelens komen opzetten, en wie ben jij om me te vertellen dat dat wel zo is?! Heb je een visioen gehad? Weet je zeker dat 't niet door de Paddo's kwam? Alleen omdat je zelf zo in de wolken bent van je kinderen betekent niet dat dat dan maar voor iedereen zou gelden...

En zou je alsjeblieft ergens anders je baby aan je melktank willen leggen? Ergens waar ik niet bij ben?

[Nunc 0]

heel helder. Je post leek op iemand in een normale nederlandse situatie (ik kijk over het algemeen niet naar iemands woonplaats), en dit verhaal maakt het iets anders.

$800 per maand komt overeen met 650 euro o.i.d. en dat zijn wij hier ook gewoon kwijt voor een flat in een 'prachtwijk' in Utrecht waar pas geleden nog iemand doodgeschoten is en een paar maanden daarvoor iemand met een semi-automatisch wapen door het winkelcentrum liep (en gelukkig opgepakt is). Maar ik weet niet, of de salarissen in Australie vergelijkbaar zijn met die in Nederland

't Is wel $400 per week hé, da's ruim $1600 per maand, geen $800

je had het ook over een $200 (per week) woning. Daar doelde ik op. Vandaar dat ik ook op onze 'prachtwijk' Overvecht in Utrecht wees. Het is lang niet zo erg als de Bijlmer, maar er werd toch pasgeleden bij een criminele afrekening nog iemand omgelegd (op een km. van ons vandaan) en dat winkelcentum waar die gast met semi-automatisch liep, is hier op kruipafstand vandaan.

$200 in een slechte buurt, dat is vergelijkbaar met een flatje in een stad als Utrecht of een andere grote stad in een minder fraaie buurt in een oud pand. Voor $1600 (1200 euro oid) zit je aan een luxe appartement (dus: nog steeds een flatje maar wel nieuwbouw, in het centrum) in een grote stad. Voor minder dan 500 euro zit je in een dorpje al snel in een (huur)rijtjeshuis.

Als je een Australisch salaris omrekent naar euro's lijkt het veel, ik dacht in het begin ook "ka-ching!", maar als je kijkt hoeveel je overhoudt nadat alle vaste lasten eraf zijn, hou je aan het eind van de maand eigenlijk net zoveel over als dat je in Nederland zou hebben.

bekend probleem. Wij hielden ook jarenlang eigenlijk niks over. Ja, net genoeg om je eten van te kopen, maar niet veel meer.

En je wordt hier geacht om voor jezelf te kunnen zorgen als je iets overkomt, en zo denken ze ook over zwangerschap - het is jouw keuze, dus je moet het ook maar zelf kunnen betalen. Vandaar geen doorbetaald loon bij zwangerschapsverlof tenzij je mazzel hebt dat je werkgever dat wel betaalt, maar dat is een uitzondering.

het is natuurlijk wel zo, dat het geld in Nederland ergens vandaan moet komen, en dus in feite alle lonen een beetje lager zijn, zodat er een potje is voor zwangerschap, etc.. Als zo'n potje er niet is, is er iets meer geld voor gewoon salaris. Maar veel zal het niet uitmaken, denk ik.

Maar goed, is het nodig om allebei te werken? Hier in Nederland wordt het wel van je verwacht, en het is soms best handig, maar het kan best als éénverdienersgezin. Je kunt alleen niet elk jaar duur op vakantie, steeds de nieuwste gadgets kopen, etc..

Daarom willen wij niet per se de schaapjes op het droge, maar wél de zaken op een rijtje hebben voordat de kids komen

begrijpelijk. Maar staar je er toch niet te zeer op blind. Als je nu gewoon je eten kunt kopen, dan kan dat met een kind ook nog wel. En veel spullen zul je toch ook in Australie wel van familie en vrienden kunnen krijgen?

[Ursa 1]

Pffft...

Ik heb geen kinderwens. Nooit gehad.

Ben nu 25..

En dan heb je van die irritante "nieuwe" moeders... Ja maar dat komt nog wel! Het is heel anders als het van jezelf is! Dat komt nog wel!

Verdorie, ik heb niet het idee dat spontaan mijn moedergevoelens komen opzetten, en wie ben jij om me te vertellen dat dat wel zo is?! Heb je een visioen gehad? Weet je zeker dat 't niet door de Paddo's kwam? Alleen omdat je zelf zo in de wolken bent van je kinderen betekent niet dat dat dan maar voor iedereen zou gelden...

En zou je alsjeblieft ergens anders je baby aan je melktank willen leggen? Ergens waar ik niet bij ben?

Ben jij stiekem een man?

[WonderfulStar 0]

De laatste keer dat ik naar de wc ging nog niet!

[joon 0]

En zou je alsjeblieft ergens anders je baby aan je melktank willen leggen? Ergens waar ik niet bij ben?

Wildvreemden, nee dank je.

Bij bekenden valt het nog mee.

Al wil ik het niet zien van mijn zussen ofzo.

En zelf zou ik het nooit doen, ik ben nogal een preutse.

[WonderfulStar 0]

Pff ik weet niet naar welke uithoek van de ruimte ik moet gaan staren als er opeens een overvolle uier tevoorschijn getoverd wordt...

[Ken Yehuwdiy 0]

De laatste keer dat ik naar de wc ging nog niet!

Verwacht je dat er verandering in komt?

[joon 0]

Ik herinner me dat ik b ij iemand van de kerk op kraambezoek ging.

En ik kijk even weg als ze het kindje aan de borst legde, maar nadien praatten we gewoon rustig verder.

bij haar vond ik dat niet genant, maar ik kan al mensen bedenken waarvan ik het niet wil zien.

[WonderfulStar 0]

Net zoals met mijn kinderwens, denk ik van niet Maar het is altijd handig om te controleren, stel dat het allemaal maar een droom was! Of één groot waanidee... Of een blinde vlek, hallucinaties... waardoor ik mezelf anders zag, in de veronderstelling dat ik een vrouw zou zijn! Who knows...

[Ken Yehuwdiy 0]

En zou je alsjeblieft ergens anders je baby aan je melktank willen leggen? Ergens waar ik niet bij ben?

Wildvreemden, nee dank je.

Bij bekenden valt het nog mee.

Al wil ik het niet zien van mijn zussen ofzo.

En zelf zou ik het nooit doen, ik ben nogal een preutse.

Pff ik weet niet naar welke uithoek van de ruimte ik moet gaan staren als er opeens een overvolle uier tevoorschijn getoverd wordt...

Gewoon doen alsof er niks aan de hand is, het is maar een t**t en heeft in sommige culturen niet eens erotische associaties. Als jullie Aboriginals waren zouden de anderen denken dat je ze zag vliegen, want als je daar wilt wegkijken bij een blote borst is de lucht je enige optie.

[WonderfulStar 0]

Mja, ik voel me er gewoon erg ongemakkelijk bij.

Al gaat de hoofdprijs naar moeders die de luier van hun spruit verschonen midden in een eettent... Ik zát te eten!

[joon 0]

het gaat niet om het feit dat een borst is, het gaat om het feit van wie ze is

[Pinkeltje 0]

Pffft...

Ik heb geen kinderwens. Nooit gehad.

Ben nu 25..

En dan heb je van die irritante "nieuwe" moeders... Ja maar dat komt nog wel! Het is heel anders als het van jezelf is! Dat komt nog wel!

Verdorie, ik heb niet het idee dat spontaan mijn moedergevoelens komen opzetten, en wie ben jij om me te vertellen dat dat wel zo is?! Heb je een visioen gehad? Weet je zeker dat 't niet door de Paddo's kwam? Alleen omdat je zelf zo in de wolken bent van je kinderen betekent niet dat dat dan maar voor iedereen zou gelden...

En zou je alsjeblieft ergens anders je baby aan je melktank willen leggen? Ergens waar ik niet bij ben?

Herkenbaar.

Wat betreft dat 'komt nog wel' hebben die vrouwen misschien wel gelijk. Het willen krijgen van kinderen schijnt toch een instinct te zijn dat veel vrouwen vroeg of laat voelen. Ik moet zeggen dat ik er zelf ook niet overmatig enthousiast over ben, dat hele kinderen krijgen. Nooit geweest ook. Maar soms, als ik mijn neefjes en nichtjes van basisschoolleeftijd zie dan vind ik het best een leuk idee. Soms. Heel soms.

Overigens worden dat soort kindvriendelijke gevoelens de grond in gestampt als ik bij dreinende kinderen in de bus of trein zit. Vooral het type onder de vier jaar.

[Ken Yehuwdiy 0]

Mja, ik voel me er gewoon erg ongemakkelijk bij.

Al gaat de hoofdprijs naar moeders die de luier van hun spruit verschonen midden in een eettent... Ik zát te eten!

Ik voel met je mee, Zo heb ik meegemaakt dat de poepluier in de kofferbak van de station wagen lag te bakken i.v.m. het millieu en het feit dat er in velden noch wegen een prullebak was (alsof iemand die leegt) en dat rook ook niet fijn kan ik bevestigen.