Pedofielen en pedoseksuelen: ook maar mensen?

[Dubito 0]

Zeggen dat erover gesproken moet worden is ook nog iets heel anders dan zeggen dat het ok is om zulke gedachten te hebben over kinderen. Als de gedachten niet fout zijn, waarom het gedrag dan eigenlijk wel?

Het gedrag veroorzaakt schade bij een ander (het kind)

De gedachte niet.

Vergelijk:

Denken dat je iets zo graag wilt hebben van je buurman dat je het wilt gaan stelen. Geen schade bij de buurman.

Daadwerkelijk iets stelen van de buurman. Wel schade bij de buurman.

Dit betekent niet dat denken aan diefstal nu zulke mooie gedachten zijn, maar het verschil met de daad is toch overduidelijk.

Gedachten zijn moeilijk tegen te houden. Vrij zijn in je denken is een groot goed.

Daden zijn veel beter tegen te houden, hierbij bedoel ik niet zozeer wetgeving en andere maatschappelijke controlemechanismen, maar ook gewoon bij ieder mens zelf. Iedereen leert zelfbeheersing als kind. (Al zijn sommigen er beter in dan anderen) Net zoals volwassen heteroseksuele mensen zich ook moeten beheersen op seksueel gebied. Als ze dat niet kunnen gaat het ook vaak fout.

[Floes 0]

Akkoord, maar die keuze is gemakkelijk om te draaien. Ik vraag me af hoeveel pedofielen zich kunnen inhouden om niet tot actie over te gaan.

Zo kun je trouwens alles rechtvaardigen: "Ja maar hij/zij kon er niks aan doen dat hij/zij dit of dat gedaan heeft, hij/zij is immers zo geboren." Geboren of niet, zulke dingen worden altijd zo eenzijdig bekeken: vanuit de volwassene die een nood of neiging heeft. En zo is het vroeger ook gegaan: volwassen mensen voelden de drang om zo en zo met kinderen om te gaan, dus men heeft het maar goedgepraat zonder de gevolgen voor kinderen te onderzoeken. "Er niks aan kunnen doen" vind ik soms echt zo'n flauw en waardeloos zinnetje.

Natuurlijk berokken je met gedachten op het eerste gezicht geen schade aan anderen, maar daarom zijn die gedachten nog niet goed of gezond of goed te praten.

[Skippy 0]

Zeggen dat erover gesproken moet worden is ook nog iets heel anders dan zeggen dat het ok is om zulke gedachten te hebben over kinderen. Als de gedachten niet fout zijn, waarom het gedrag dan eigenlijk wel?

Zegt iemand dan dat die gedachten wel goed zijn? Waar het om gaat is dat er mensen zijn die die gedachten hebben, of we het nou leuk vinden of niet. En zoals ik die man van Jong begrijp, kan hij er niks aan doen dat hij die gedachten en gevoelens heeft.

Wat moeten we dan met die mensen doen? Onze kop in het zand steken en negeren dat ze bestaan? Ons er niet mee bemoeien en maar hopen dat ze zichzelf in de hand houden? Of misschien er toch een keer over praten?

[Floes 0]

Wat ik zeg: praten kan wat mij betreft gerust, maar ik vind niet dat het gevaar met de mantel der liefde moet worden toegedekt. Er zijn ook mensen die geboren worden met moordneigingen, mensen die geboren worden met de drang om brand te stichten, om dieren te verkrachten, om te manipuleren, om ... Die mensen kunnen daar ook niks aan doen. Het blijven mensen, maar toch mensen die ik met mogelijk gezin met kinderen eerlijk gezegd niet graag als buren heb. Jij wel?

Wat kan je er trouwens mee/aan doen? Wat wil men eigenlijk doen dan?

[maran 0]

Floes schreef:

En zo is het vroeger ook gegaan: volwassen mensen voelden de drang om zo en zo met kinderen om te gaan, dus men heeft het maar goedgepraat zonder de gevolgen voor kinderen te onderzoeken. "Er niks aan kunnen doen" vind ik soms echt zo'n flauw en waardeloos zinnetje.

ja, dat was vroeger, maar nu zijn we erachter dat het wel degelijk schadelijk is voor kinderen en dat het koste wat kost voorkomen moet worden dat dergelijke figuren hun lusten op kinderen kunnen botvieren.

wat ook belangrijk is ,is dat kinderen bewust worden gemaakt, dat een heel lieve oom of een heel lieve buurman misschien wel te lief is voor je kinderen.

waakzaamheid is het woord

en je onbevangen kinderen waarschuwen, dat er zulke mensen zijn; ze weerbaar maken en niet iedereen te vertrouwen.

jammer dat het zo moet gaan, maar het is helaas niet anders.

er is de afgelopen jaren al genoeg in de doofpot gestopt.

hoeveel kinderen hebben thuis hun mond niet open durven doen?

en: er wordt niets goedgepraat.

[Floes 0]

Vergeet niet dat heel veel misbruik plaatsvindt binnen het gezin, direct door ouders.

[maran 0]

Vergeet niet dat heel veel misbruik plaatsvindt binnen het gezin, direct door ouders.

dat klopt helaas... maar dan is het incest

daar ligt misschien ook een taak op de scholen om dat te signaleren of er open over te spreken, zodat een kind bij een vertrouwenspersoon terecht kan.

[Spons 0]

Ik vraag me af hoe iemand die als kind misbruikt werd, zich zou voelen als je zou zeggen: "ja, maaaaaar het zijn ook maar mensen."

Je naaste liefhebben als jezelf is in dit geval zéér moeilijk en ik denk niet dat ik ooit in staat zal zijn om pedoseksuelen/verkrachters/moordenaars/... lief te hebben als mezelf. Ik heb er wel véél medelijden mee, maar qua liefhebben zal ik altijd tekort schieten.

Mensen of niet, ik vind het niet "normaal" om als volwassene op kinderen te vallen en ik vind ook niet dat het als "normale" seksuele geaardheid geaccepteerd moet worden.

Je kan het wel niet normaal vinden maar, dat lost helemaal niks op. Met het bespreekbaar maken kunnen we op termijn wel wat oplossen.

Wat bedoelt men met bespreekbaar maken? Tja, je kan erover praten en blabla, dat men er niks aan kan doen, allemaal prima, maar voor mij stopt het daar dan toch vrij gauw.

Als we het bespreekbaar maken zorgen we er voor dat mensen er voor uit durven komen dat ze pedofiel zijn. Als ze dat durven kunnen we degelijk onderzoek naar dit fenomeen doen. Zo kunnen we er bijvoorbeeld achter komen, waarom brengt de ene pedofiel zijn seksuele drang in praktijk en de andere niet? Waarom heeft de ene pedofiel wel een goede rem in zijn hoofd en de andere niet? Als we daar meer over weten kunnen we misbruik voorkomen omdat we mogelijk die rem in pedofielen sterker kunnen maken.

Is bespreekbaar maken acceptabel maken?

Nee, misbruik blijft natuurlijk onacceptabel.

En over het verschil tussen pedofiel en pedoseksueel: ik heb altijd gedacht dat zondige gedachten ook zondig zijn, dus voor mij blijft het sowieso onacceptabel, of iemand nu wel of niet kinderen dan nog aanraakt ook.

Waarom is dat onacceptabel? Iemand mag toch alles doen in zijn gedachte wat hij of zij wil? Zolang je het maar niet in praktijk brengt. Vind je dat mannen die een vrouw of man in gedachte/fantasie verkrachten ook onacceptabel?

[Spons 0]

Vergeet niet dat heel veel misbruik plaatsvindt binnen het gezin, direct door ouders.

Misbruik vind vaak door bekende plaats en niet door de enge man die in de bosjes wacht. Dat geld overigens ook bij verkrachting bij volwassenen.

[MysticNetherlands 298]

Gedachten zijn moeilijk tegen te houden. Vrij zijn in je denken is een groot goed.

Je gedachten beheersen ook. Inzien dat waar je je geest mee voedt/laat voeden/niet remt wat betreft dingen die in de praktijk schade zouden toebrengen, bijna altijd de voorbode is van diezelfde praktijk is zeker ook een groot goed.

Daden zijn veel beter tegen te houden, hierbij bedoel ik niet zozeer wetgeving en andere maatschappelijke controlemechanismen, maar ook gewoon bij ieder mens zelf. Iedereen leert zelfbeheersing als kind. (Al zijn sommigen er beter in dan anderen) Net zoals volwassen heteroseksuele mensen zich ook moeten beheersen op seksueel gebied. Als ze dat niet kunnen gaat het ook vaak fout.

Of je moet hier jarenlange research naar hebben gedaan, met eenduidige conclusies die wereldwijd worden gestaafd, of.... het is slechts je eigen gedachtengang.

[Floes 0]

Spons, ik vind dat, anderen mogen een andere mening hebben. En ja, ik vind gedachten over iemand verkrachten ook onacceptabel en goor. Of er dan veel mensen dat doen of niet, kan me eigenlijk niks schelen. Ik vind het verwerpelijk.

[Ursa 1]

Eens met Spons.

Vergelijk het met alcoholisme. Iedereen drinkt wel eens een biertje maar echt alcoholverslaafd zijn is een taboe (in dit voorbeeld). Wat bereik je dan met alleen maar veroordelen en verbieden? Je leert de mensen die verslaafd zijn niet met hun verslaving omgaan, niet er over praten wat het aanricht in hun leven. Hoe ze zich voelen als iedereen hen met de nek aankijkt. Dat betekent geen acceptatie van het alcoholisme, maar van de persoon. Als je die mensen niet helpt drinken ze zichzelf en anderen een ongeluk.

Dan kun je zo'n gast als in Jong ook vertellen: 'Nee, het is niet normaal als je verliefd bent op een 13-jarig jongetje. Nee, liefde is niet goed omdat het liefde is.' Enzovoort.

[Thorgrem 430]

Heb je wel gekeken naar die aflevering van Jong?

Helaas nog geen tijd voor gehad.

Er zit namelijk nogal een verschil tussen hoe er in de jaren 60/70 werd gedacht (o.a. door die lui die je in Andere Tijden ziet) en de aflevering van Jong. Die lui van Andere Tijden zitten met droge ogen te beweren dat er niet zo'n taboe moet liggen op seks met minderjarigen.

Ook de jaren 60/70 zijn voorafgegaan door een periode waarin taboes bespreekbaar werden gemaakt. Wat mij betreft blijft het taboe fijn een taboe want dat is het niet voor niets.

De aflevering van Jong gaat juist over een pedofiel die vindt dat er over gesproken moet worden dat er ook mensen zijn met pedofiele gevoelens, maar die NIET seks wil met kinderen.

Een algemeen verschijnsel van pedofielen die wat hoger opgeleid zijn. Zij hebben de gevoelens wel maar weten dat het maatschappelijk niet geaccepteerd is en zullen het daarom laten. Totdat het allemaal bespreekbaar wordt en het grijze gebied groter wordt.

Dus dat is een heel andere boodschap. Zeggen dat er over gesproken moet worden dat er mensen zijn die seksuele gevoelens hebben voor kinderen, is iets heel anders dan zeggen dat het okay is om seks te hebben met kinderen.

Erover spreken doen ze maar met hun psycholoog. Dat er mensen zijn die die gevoelens hebben weten we allemaal al. Dat er mensen zijn die toegeven aan die verlangens en dat er mensen zijn die het onderdrukken weten we ook.

[Floes 0]

Het is niet te vergelijken met alcoholisme, het gaat hier om kinderen. Ik zeg nergens dat ze geen hulp moeten krijgen om ermee om te gaan, ik vraag me alleen af waar eindeloos gepraat voor nodig is? Laat dat die mensen persoonlijk met hulpverleners doen. Maar ermee gaan sympathiseren vind ik nogal veel gevraagd. Zich aangekeken voelen vind ik al helemaal geen pro-argument, dat kinderen aangekeken worden op een heel foute manier vind ik eerder een contra-argument om niet te veel te empathiseren met pedofielen of -seksuelen. Hulp om zichzelf onder controle te houden? Ok, prima. Meer hoeft echt niet.

Je moet trouwens ook zelf geen mensen veroordelen die dit gewoon niet accepteren, wie weet hebben ze negatieve ervaringen met pedofielen/pedoseksuelen.

[MysticNetherlands 298]

Maar ermee gaan sympathiseren vind ik nogal veel gevraagd.

En toch is dat wat Jezus van ons vraagt denk ik. Alhoewel dit natuurlijk NOOIT ten koste mag gaan van bescherming van kinderen, voorkoming van actief uitvoeren van pedosexuele verlanges (van mijn part door levenslange opsluiting) en hulp aan evt slachtoffers.

[dingo 166]

Pedofilie bespreekbaar maken in de zin dat mensen die gevoelens kunnen hebben en het ook kunnen zeggen dat ze die hebben zonder gelijk gelynched te worden, lijkt me goed. Bovendien weet je dan als ouder gelijk dat je geen kinderen bij die persoon alleen moet laten. Aan de andere kant als ik die zaak van Robert M zie vind ik het echt bijna jammer dat we de doodstraf afgeschaft hebben. Heel dubbel allemaal, ik weet het. Maar het zijn inderdaad ook mensen.

[Donnie 0]

Akkoord, maar die keuze is gemakkelijk om te draaien. Ik vraag me af hoeveel pedofielen zich kunnen inhouden om niet tot actie over te gaan.

Zo kun je trouwens alles rechtvaardigen: "Ja maar hij/zij kon er niks aan doen dat hij/zij dit of dat gedaan heeft, hij/zij is immers zo geboren." Geboren of niet, zulke dingen worden altijd zo eenzijdig bekeken: vanuit de volwassene die een nood of neiging heeft. En zo is het vroeger ook gegaan: volwassen mensen voelden de drang om zo en zo met kinderen om te gaan, dus men heeft het maar goedgepraat zonder de gevolgen voor kinderen te onderzoeken. "Er niks aan kunnen doen" vind ik soms echt zo'n flauw en waardeloos zinnetje.

.

Het probleem is dat je gedachtes niet tegen kunt houden. Zo werkt het brein niet.

We creeeren geen gedachtes, ze overkomen ons.

We zijn in die zin geen auteur van onze eigen gedachtes, want dat zou betekenen dat je een gedachte maakt voor dat je hem denkt.

Een bekend experiment is: 'Denk aan een stad'. (een bekende stad komt via herinneringen in je gedachte)

Dan kun je je afvragen: 'Waarom koos ik die stad, en niet 1 van de anderen die ik ken?'.

We weten het niet. Het brein selecteerd voor ons.

Dus iemand zondig noemen voor een gedachte, lijkt me nogal Orwelliaans (M'n brein selecteerde een idee uit '1984' voor me)

[Ursa 1]

Net EO Jong gekeken. Blijft apart, zo'n gast. Ook om de ideeën die hij zelf heeft. Ik weet nog niet zo goed wat ik er mee moet. Nog andere mensen die de uitzending hebben bekeken?

[Chealder 1]

Ik heb de uitzending nog niet gezien, maar ik ga het op internet eens bekijken. Ik ben erg benieuwd.

Ik denk wel dat het goed is om het wat meer bespreekbaar te maken. Ik ben uiteraard geen voorstander van pedofilie en pedoseksualiteit, maar het kan de drempel misschien wel verlagen om er met een hulpverlener of vertrouwenspersoon over te praten om er mee om te leren gaan.

@Dingo: Gevoelens kunnen ook heel dubbel zijn, maar dat hoeft niet erg te zijn. Enerzijds is een pedoseksueel gewoon een mens en wil God ook hen genade schenken, anderzijds hebben ze toch iets gedaan dat ik heel erg vind.

@Floes: Ik ben het met je eens. Ik vind zondige gedachten ook een zonde, al vind ik het daadwerkelijk uitvoeren een nog grotere zonde. Je handelen komt voort uit je denken en hoe je daarmee om gaat. Als je veel denkt aan stelen dan ben je ook veel sneller geneigd om daadwerkelijk te stelen.

@Donnie7: Je kunt je gedachten wel degelijk sturen. Of althans, ik heb dat wel geleerd. Niet voor de volle 100%, maar ik word er wel steeds beter in. Je hebt altijd de keuze of je een gedachte toe laat of niet. Als je bijvoorbeeld denkt aan iemand te verkrachten, dan heb je de keuze om daar aan te denken of om ergens anders aan te denken en zo de gedachte geen aandacht te geven en weg te sturen. Als je dit doet dan krijg je de gedachten over verkrachting op den duur ook minder vaak. Zo heeft het bij mij in elk geval wel gewerkt. (Dan niet met verkrachting, maar wel met andere gedachten.) Soms heb ik nog wel een zondige of negatieve gedachte, maar dan weet ik ook dat ik een keus heb in hoeverre ik er aandacht aan schenk.

[Donnie 0]

@Donnie7: Je kunt je gedachten wel degelijk sturen. Of althans, ik heb dat wel geleerd. Niet voor de volle 100%, maar ik word er wel steeds beter in. Je hebt altijd de keuze of je een gedachte toe laat of niet. Als je bijvoorbeeld denkt aan iemand te verkrachten, dan heb je de keuze om daar aan te denken of om ergens anders aan te denken en zo de gedachte geen aandacht te geven en weg te sturen. Als je dit doet dan krijg je de gedachten over verkrachting op den duur ook minder vaak. Zo heeft het bij mij in elk geval wel gewerkt. (Dan niet met verkrachting, maar wel met andere gedachten.) Soms heb ik nog wel een zondige of negatieve gedachte, maar dan weet ik ook dat ik een keus heb in hoeverre ik er aandacht aan schenk.

Die zogenaamde keuze-vrijheid is een illusie. Je kan wel besluiten dat je een bepaalde gedachte niet aangenaam vind, maar gedachtes verschijnen nou eenmaal aan ons, houden geen rekening met vrije wil.

Stel dat iemand de gedachte aan verkrachting weg wil moffelen door te denken aan pinguins op de zuidpool.

Waar komen die pingiuns vandaan? Geen idee. Ik weet niet eens waar die pinguins vandaan komen. Mijn bewustzijn bracht het naar boven, en ik kan het alleen maar ondergaan.

3 seconden later kan de gedachte aan verkrachting alweer terugkomen, ook zonder dat ik daar iets aan kan doen.

[Eulogía 0]

Sorry, ik wil niet alle (vele) voorgaande posts lezen..

Ik geloof dat christenen pedofielen mogen liefhebben en pedofilie mogen haten. Ik geloof dat pedofielen er niet voor gekozen hebben om te worden geboren zoals ze zijn geboren. Ik geloof dat de duivel pedofielen heeft belast met pijnlijke lusten en ik heb medelijden met pedofielen vanuit de liefde van Christus. Ik geloof dat pedofielen vrij kunnen komen van pedofilie, waardoor ze een gezonde relatie met een volwassene kunnen opbouwen.

[Chealder 1]

Die zogenaamde keuze-vrijheid is een illusie. Je kan wel besluiten dat je een bepaalde gedachte niet aangenaam vind, maar gedachtes verschijnen nou eenmaal aan ons, houden geen rekening met vrije wil.

Stel dat iemand de gedachte aan verkrachting weg wil moffelen door te denken aan pinguins op de zuidpool.

Waar komen die pingiuns vandaan? Geen idee. Ik weet niet eens waar die pinguins vandaan komen. Mijn bewustzijn bracht het naar boven, en ik kan het alleen maar ondergaan.

3 seconden later kan de gedachte aan verkrachting alweer terugkomen, ook zonder dat ik daar iets aan kan doen.

Er is wel degelijk een keuze. Je hebt de keuze wat je met een gedachte doet; hoe je er mee om gaat. Een negatieve gedachte kun je alle ruimte geven om er te zijn, maar je kan er ook voor kiezen de gedachte niet te willen en deze koste wat het kost uit te bannen. Dan kun je ervoor kiezen om ergens anders aan te denken en dat is een vrije keuze. Ik kan er voor kiezen om aan taarten te denken, maar ook aan jonge eendjes, een sprookje, wandelen in het bos, een liedje of een boterham met pindakaas. Als daarna de negatieve gedachte weer terug komt dan kun je opnieuw kiezen om ergens anders aan te denken.

Misschien is het niet makkelijk, maar ook niet onmogelijk. Ik heb met Gods kracht mijn gedachten beter onder controle gekregen dan maanden terug. Ik merk bij mezelf dat er nu veel minder negatieve gedachten mijn hoofd binnen vliegen dan eerst omdat ik ze tegen ga.

Ik heb er trouwens ook een blog over geschreven; klik. Als je wat dieper op het onderwerp in wil gaan wil ik je vragen dat daar te doen. Dan blijven we hier verder on-topic.

[LianneD 0]

Net EO Jong gekeken. Blijft apart, zo'n gast. Ook om de ideeën die hij zelf heeft. Ik weet nog niet zo goed wat ik er mee moet. Nog andere mensen die de uitzending hebben bekeken?

Blijft zeker apart. Ik vond het vooral ook opvallend hoe die Koen onderbouwde dat hij niets met kinderen wilde beginnen; niet omdat hij het verkeerd vond, maar meer met de pragmatische reden dat het waarschijnlijk toch niet zou werken.

Het lastige is denk ik vooral dat het voor onze naastenliefde niet zou moeten uitmaken wat voor gedachten iemand heeft en wat iemand doet; Jezus nodigt immers zelfs de moordenaar die naast hem aan het kruis hangt nog uit om bij Hem in het paradijs te komen. Als mens kunnen we natuurlijk sowieso niet tippen aan Gods onmetelijke liefde, maar ik denk dat het toch niet goed is om het als christen daarbij te laten. Zo van: als het moeilijk wordt, dan gooi ik het wel op mijn menselijke beperktheid en heb ik gewoon lekker een ontzettende hekel aan de ander.

(Had me overigens wel wat interessantere vragen kunnen indenken om zowel aan die Koen als aan Bark te stellen. Ik vond het nu soms best wel 'laconiek' en met wat weinig diepgang (wat mensen op straat ervan vinden weten we bijvoorbeeld inmiddels wel), maar misschien wilden de makers de aflevering ook juist wel een beetje luchtig houden.)

[Lobke 467]

"Chealder"

Er is wel degelijk een keuze. Je hebt de keuze wat je met een gedachte doet; hoe je er mee om gaat. Een negatieve gedachte kun je alle ruimte geven om er te zijn, maar je kan er ook voor kiezen de gedachte niet te willen en deze koste wat het kost uit te bannen. Dan kun je ervoor kiezen om ergens anders aan te denken en dat is een vrije keuze. Ik kan er voor kiezen om aan taarten te denken, maar ook aan jonge eendjes.

@Chealder,

Dat ben ik toch niet met je eens, weet je hoe dwangneuroses werken? Die worden gevoerd doordat je gedachten weg moet stoppen. Er zijn zelfs heel gelovige mensen die een vloekdwang hebben. Iedereen heeft wel eens een vloekgedachte maar deze mensen vinden dat zo erg dat het een dwang wordt.

Test eens uit: ~~ik mag niet aan roze olifantjes denken~~,wat doe je dan? W.s denk je dan toch aan roze olifantjes.

Zo werkt het ook met "ongewenste"gedachten, ze dringen zich aan je op wanneer je je er schuldig over voelt. Een goed boek over dit onderwerp is:~~de dwang voorbij van Cees Roest~~. Onderdrukken van gevoelens, gedachten lijkt me niet gezond.

[Gast Anon_phpbb]

De komende twee afleveringen van het EO-programma Jong staan in het teken van een zeer controversieel en gevoelig onderwerp: presentator Manuel Venderbos gaat in gesprek met een pedofiel en met iemand die misbruikt is door zijn voetbaltrainer.Toen de EO aan het begin van dit Jong-seizoen alleen al aankondigde dat dit onderwerp aan de orde zou komen riep dit een stroom van reacties op. Veel mensen vinden dat pedofielen en pedoseksuelen walgelijk, verwerpelijk en weerzinwekkend zijn. In de preview (klik hier) blijkt dat ook Manuel het niet gemakkelijk vindt om begrip op te brengen voor pedofilie; stel je voor, je eigen kinderen die het voorwerp zijn van iemands verliefdheid en verlangens… we denken er liever niet over na.Dat is echter nu juist wat de EO wil veranderen: de afleveringen zijn niet bedoeld als een lobby voor pedofielen en pedoseksuelen, maar wel als een lobby voor het bespreekbaar maken van dit onderwerp. Ikzelf vind dit een prijzenswaardig initiatief, want volgens mij laat de EO hier heel duidelijk zien welke spanningen en welke worstelingen die mooie woorden van Jezus – “heb uw naaste lief als uzelf†– teweeg kunnen brengen in het dagelijks leven van een christen.

Inderdaad een prijzenswaardig initiatief. Goed dat de EO zo radicaal is om ondanks alle negatieve kritiek de uitzending toch door te laten gaan. Het is goed voor de beeldvorming om te laten zien dat niet alle pedofielen kindermisbruikers zijn.

Net als Manuel voelde ik ook walging toen die man vertelde dat hij op jongetjes van acht jaar viel. Bij mij kwam ook meteen het vaderlijke bescherm oerinstinct naar boven. De man zegt dan wel dat hij niets met zijn seksuele gevoelens gaat doen, toch vertrouw ik hem voor geen meter.

Het is inderdaad waar dat Jezus zegt dat we vijanden juist moeten liefhebben. Er zijn geen uitzondering. Jezus ging zelf ook om met de tweederangsburgers uit zijn tijd en hij zal ook veel kritiek hebben gekregen. Maar hij veroordeelde ze niet en had ze zelfs lief.

Dat liefhebben zal mij maar moeilijk lukken, hoogstens weet ik nu dat er ook pedofielen zijn die geen kwade zin zeggen te hebben. Zeggen te hebben, want ik vertrouw hem niet volledig. "Seksuele gevoelens" en "kinderen" zal altijd blijven botsen.