Hoe zat het nou met Constantijn?

[Nunc 0]

Ja, en je punt is?

Een keizer kan heel goed een concilie bijeenroepen maar daarmee wil nog helemaal niet zeggen dat hij ook maar enige invloed heeft op wat er besproken wordt laat staan de uitkomst.

Het punt is toch duidelijk? Constantijn riep Nicea (etc.) bij elkaar, bepaalde daar dat er een tijdmachine gebouwd zou worden, waardoor hij in staat was om honderden jaren voor zijn geboorte aan mensen de leer van de Drie-eenheid, die Constantijn verzonnen had, te verkondigen. Was dat niet duidelijk?

[Ft 0]

Ja, en je punt is?

Een keizer kan heel goed een concilie bijeenroepen maar daarmee wil nog helemaal niet zeggen dat hij ook maar enige invloed heeft op wat er besproken wordt laat staan de uitkomst.

Het punt is toch duidelijk? Constantijn riep Nicea (etc.) bij elkaar, bepaalde daar dat er een tijdmachine gebouwd zou worden, waardoor hij in staat was om honderden jaren voor zijn geboorte aan mensen de leer van de Drie-eenheid, die Constantijn verzonnen had, te verkondigen. Was dat niet duidelijk?

Wanneer je het artikel over Constantijn had gelezen, dat had je geweten, dat hij hoegenaamd geen notie had, waarover het ging. Hij hakte alleen de knoop door. De formulering werd pas in 381 vastgesteld.

[Thorgrem 430]

Begrijpend lezen is ook niet een van je sterke eigenschappen of wel? Ik geef aan dat er wel degelijk studies zijn die een stuk grondiger onderbouwt worden. Jij deed voorkomen of het WTG daar vrij uniek in is, ik kan je verklappen dat dat verre van de waarheid is.

schreef Thorgrem

Je geeft geen enkel voorbeeld, tot nu toe ben ik geen enkele studie tegengekomen die beter bijbels onderbouwd is, dan JG doorgaans doet, maar geef jij er maar een dan zal ik het bekijken.

Schijnbaar heb je dan nooit buiten het WTG gekeken. Heel spijtig allemaal, maar dat kan je moeilijk anderen kwalijk nemen. Er zijn namelijk vele studies die uitgebreid bijbels onderbouwd zijn.

Maar goed, ik ben eens naar boven gelopen en heb 2 willekeurige boeken uit de kast getrokken om eens naar literatuurverwijzingen te kijken. Te weten Jezus van Nazareth (deel 1) geschreven door paus Benedictus XVI en een dun boekje genaamd "de spiritualiteit van Titus Brandsma". Het eerste boek heeft een kantje of 12 nodig voor literatuurverwijzingen en is door het hele boek heen een grote verwijzing naar de Bijbel. Het tweede boekje (aanrader overigens) geeft zo'n 150 literatuurverwijzingen.

Kortom, ik kan zonder meer met een schoon geweten claimen dat je uitspraak die hieronder volgt, met speciale aandacht voor het dik gedrukte, uit je grote duim gezogen is.: "Pak eens een willekeurig boek van het WTG en je ziet tientallen linken er verwijzingen naar tal van academische boeken en studies veel en veel meer dan van enige andere publicatie van welke kerk dan ook."

wat je hier laat zien is verder verdachtmakingen en maar wat roepen dit valt onder de noemer trollen.

Verder gaat het Topic niet over JG of mijn persoon, je voert een afleidings tactiek

Zodra een WTG'er hier namens het WTG halve waarheden en hele leugens gaat verkondigen om andere geloofsgemeenschappen naar beneden te trekken en zichzelf te verheffen is het mijn goed recht, mijn plicht vanuit mijn rechtvaardigheidsgevoel, om daartegen te ageren. Daarbij gebruik ik niet altijd de juiste vorm of toon, dat klopt.

Desalniettemin ben ik het spelletje niet begonnen.

Je hebt het over een afleidingstactiek, dat klopt, dat past het WTG en de hier aanwezige WTG'ers veelvuldig toe. Dat is omdat ze op een gegeven moment, zie het topic over de canon vorming, geen antwoorden meer hebben. En dan begint de vuilspuiterij richting andere geloofsgemeenschappen.

verder heb je op het volgende dan wel gelijk

Dat weet je niet, kijk eens op de discussiepagina's bij religieus getinte artikelen op Wikipedia. Er wordt behoorlijk wat uit de grote duim gezogen.

Dat is zo daarom is mijn kader altijd de bijbel

Dat betwijfel ik. Uit onze gesprekken blijkt namelijk dat jou kader niet de Bijbel is, maar slechts de WTG interpretatie van de Bijbel zoals die in de WTG literatuur verwerkt is. En dat is een wezenlijk verschil.

[Credible 0]

Admod note:
Topics over Constantijn samengevoegd. Offtopic berichten verwijderd. Graag de discussie bij Constantijn houden, en niet over JG-lectuur. Ga in plaats daarvan inhoudelijk in op de gegeven argumenten.

[Thorgrem 430]

kan weg, verkeerde knop gebruikt...

[Olorin 155]

Over literatuur gesproken: Het is toch best wel opvallend als bij zoiets als geschiedenis (waar een complete wetenschappelijke tak zich mee bezig houdt) er een onderwerp is zoals dit, dat er dan als bronmateriaal dan kerkblaadjes aangehaald moet worden en zeer citaten worden gebruikt van stokoude encyclopedieën en andere zwaar verouderde omschrijvingen.

Geschiedkunde heeft ook voortschrijdend inzicht en ik ben zelf niet zo kapot van de neutraliteit en objectiviteit van dergelijke bronnen van meer dan een eeuw geleden. Maar al was het zo, dan nog zit je met vanuit wetenschappelijk oogpunt bekeken met gruwelijk verouderd spul. Het lijkt er vooral op dat er heel selectief naar teksten wordt gezocht die los van hun context de eigen mening ondersteunen. Want ik vermoed zo dat voor een JG een oude katholieke encyclopedie normaal gesproken zacht gezegd omstreden is. En het is tevens frappant dat op het ene moment er niks deugt van een kerkvader en op het ander moment er eentje als bewijs wordt opgetrommeld.

Om gaan met geschiedenis op deze manier en met wetenschap in het algemeen noemen we 'pseudowetenschap'. Er is ook geen discussie mee te voeren, omdat het zo'n andere manier is om met 'geschiedenis' om te springen.

[antoon 298]

Dat betwijfel ik. Uit onze gesprekken blijkt namelijk dat jou kader niet de Bijbel is, maar slechts de WTG interpretatie van de Bijbel zoals die in de WTG literatuur verwerkt is. En dat is een wezenlijk verschil.

Ik ging inhoudelijk/bijbels in op je argumenten, de moderator dacht daar weer anders over.

tenminste indien een bericht van mij zou zijn gedelete, dat weet ik niet met al die post van mij op pb, forums, discussieplaatsen enz, indien ik het mis heb, exuses van mij

in iedegeval is niet het WTG mijn kader, maar de bijbel het WTG geeft verklarende publicaties met bijbelse geest van de schrift thats all. ik hoop dat het zo een keer duidelijk is.

Als ik daaraan niet voldoe volgens jou moet je een voorbeeld geven zo werkt een normale discussie

Moderator indien mij vragen gesteld of aantijgingen (zonder argumentatie overigens) over het WTG zal ik die normaal moeten/kunnen beantwoorden, anders zou u de post van de heer/dame Thorgrem kunnen verwijderen., indien dat gedaan is dan is wat ik hier zeg niet van toepassing.

en ik zeg het nog maar een keer JG IS HIER NIET AAN DE ORDE

Constantijn is het topic dus laten we naar hem en de bijbel terugkeren

JG eventueel in een ander topic, want Thorgrem ik voel niets voor woordspelletjes, heb daar ook geen zin in.

[Cyrillisch 0]

Ik ging inhoudelijk/bijbels in op je argumenten, de moderator dacht daar weer anders over. tenminste indien een bericht van mij zou zijn gedelete, dat weet ik niet met al die post van mij op pb, forums, discussieplaatsen enz, indien ik het mis heb, exuses van mij

De enige keer dat er ingegrepen is dat was met die post om het on topic te houden. Ik heb niks verwijderd en als ik je tegensprak was dat als Cyrillisch, niet als moderator.

en ik zeg het nog maar een keer JG IS HIER NIET AAN DE ORDE

Constantijn is het topic dus laten we naar hem en de bijbel terugkeren

Precies. Dat stond ook in de mod-aanwijzing.

Vertel maar rustig wat je over Constantijn nog te vertellen hebt.

[antoon 298]

De enige keer dat er ingegrepen is dat was met die post om het on topic te houden. Ik heb niks verwijderd en als ik je tegensprak was dat als Cyrillisch, niet als moderator.

Bedankt voor het duidelijke en snelle antwoord, ik was waarschijnlijk door de warmte beinvloed

[Ursa 1]

Wat ik me nog wel afvraag, wat heeft Constantijn met de Bijbel te maken? Het laatste Bijbelboek is geschreven 200 jaar voor zijn tijd.

[Thorgrem 430]

Er is per ongeluk ook een bijdrage van Ft verwijderd die als trekking had dat Constantijn tijdens het concilie bepaalde wat er ter sprake kwam en wat er uiteindelijk uit kwam. Graag zie ik daar bronnen voor.

[Cyrillisch 0]

Er is per ongeluk ook een bijdrage van Ft verwijderd die als trekking had dat Constantijn tijdens het concilie bepaalde wat er ter sprake kwam en wat er uiteindelijk uit kwam. Graag zie ik daar bronnen voor.

Ik heb ook al naar die post lopen zoeken. Database problemen misschien? Maar ja, ik wil ook wel bronnen zien.

[dingo 166]

Die posts staan nog in het topic "Vorming van de canon"

[Cyrillisch 0]

Die posts staan nog in het topic "Vorming van de canon"

Ah, dat verklaart wat.

[Nunc 0]

Ik had gereageerd op Antoon's post over de gaven van de Geest (etc.). Dat leek me relevant, aangezien er m.b.t. Constantijn iets over geclaimd werd. De originele opmerking van Antoon staat er nog wel, maar mijn reactie is helaas als "offtopic" verwijderd.

[Cyrillisch 0]

Ja, en je punt is?

Een keizer kan heel goed een concilie bijeenroepen maar daarmee wil nog helemaal niet zeggen dat hij ook maar enige invloed heeft op wat er besproken wordt laat staan de uitkomst.

Helaas bepaalde hij als voorzitter de gang van zaken.

Hij begreep er geen iota van want hij sprak amper Grieks, de voertaal op het concilie. Dus de theorie dat hij alles op het concilie bepaalde kunnen we ook weer naar het rijk der fabelen verwijzen.

[Ft 0]

Ja, en je punt is?

Een keizer kan heel goed een concilie bijeenroepen maar daarmee wil nog helemaal niet zeggen dat hij ook maar enige invloed heeft op wat er besproken wordt laat staan de uitkomst.

Helaas bepaalde hij als voorzitter de gang van zaken.

Hij begreep er geen iota van want hij sprak amper Grieks, de voertaal op het concilie. Dus de theorie dat hij alles op het concilie bepaalde kunnen we ook weer naar het rijk der fabelen verwijzen.

Dit heb ik gevonden:

De Encyclopædia Britannica zegt: „Constantijn zelf trad als voorzitter op, en leidde actief de discussies. Geïntimideerd door de keizer ondertekenden de bisschoppen op slechts twee na de geloofsbelijdenis, velen van hen zeer tegen hun zin.â€

Zijn moeder kwam uit Bithynia in de omgeving van Nicea. Daar werd overal Grieks gesproken. Kennelijk heeft zijn moeder er voor gezorgd dat hij Grieks sprak. Dat blijk ook uit het gegeven dat hij actief de discussie leidde.

[Cyrillisch 0]

Encyclopediën van een eeuw geleden zijn gewoon slechte bronnen. De primaire bronnen (zoals bijvoorbeeld de Vita Constantini) zeggen vrij duidelijk dat hij niet heel goed Grieks sprak.

Hij leidde ook niet actief de discussies, dit kon hij immers niet. De discussies werden geleid door Hosius van Cordoba.

Dit vond ik in de Historia Ecclesiastica van Sozomenus:

" After this address, in order to make the document of each man nugatory, the emperor commanded the memorials to be burnt, and then appointed a day for solving the doubtful points. But before the appointed time arrived, the bishops assembled together, and having summoned Arius to attend, began to examine the disputed topics, each one among them advancing his own opinion."

En in de Vita Constantini over de openingsspeech van Constantijn:

"As soon as the emperor had spoken these words in the Latin tongue, which another interpreted, he gave permission to those who presided in the council to deliver their opinions."

[Ft 0]

Encyclopediën van een eeuw geleden zijn gewoon slechte bronnen. De primaire bronnen (zoals bijvoorbeeld de Vita Constantini) zeggen vrij duidelijk dat hij niet heel goed Grieks sprak.

Hij leidde ook niet actief de discussies, dit kon hij immers niet. De discussies werden geleid door Hosius van Cordoba.

Dit vond ik in de Historia Ecclesiastica van Sozomenus:

" After this address, in order to make the document of each man nugatory, the emperor commanded the memorials to be burnt, and then appointed a day for solving the doubtful points. But before the appointed time arrived, the bishops assembled together, and having summoned Arius to attend, began to examine the disputed topics, each one among them advancing his own opinion."

En in de Vita Constantini over de openingsspeech van Constantijn:

"As soon as the emperor had spoken these words in the Latin tongue, which another interpreted, he gave permission to those who presided in the council to deliver their opinions."

Er zijn vele meningen te vinden. Vaak tegenstrijdig.

Het lijkt mij niet onwaarschijnlijk dat zijn Grieks sprekende moeder hem Grieks heeft bijgebracht. Wanneer hij geen Grieks kende, had hij het concilie in Rome laten houden.

Wiki:De jonge Constantijn ontving een uitstekende opleiding. Hij leerde vloeiend Grieks spreken en zijn fascinatie werd gewekt voor de filosofie. !!!

Elders: Tot op de dag van vandaag is 'Kostas' in Griekenland een van de meest voorkomende jongensnamen; Kostas = Konstandinos = Constantinus = Constantijn.

Veelzeggender nog is misschien wel dat de etnische aanduiding die de Grie­ken sinds de Archaïsche periode voor zichzelf hadden gebruikt, nl. HellÄ“nes, vanaf de vierde eeuw n.Chr. in onbruik raakt, omdat die te zeer werd geïdentificeerd met het heidendom. Tot de late achttiende/vroege negentiende eeuw noemden de Grieken zich geen HellÄ“nes, maar RhÅmaioi, goed Grieks voor ‘Romeinen’. Ons ‘Grieken’ is overigens afgeleid van Graeci, en dat was weer de aanduiding die de Romeinen in de Oudheid voor de Grieken hanteerden.

[Cyrillisch 0]

Er zijn vele meningen te vinden. Vaak tegenstrijdig.

Daarom ga ik uit van primaire bronnen, en niet van 19e-eeuwse encyclopediën.

Wanneer hij geen Grieks kende, had hij het concilie in Rome laten houden.

Nee, het ariaanse conflict was in het oosten en de meeste bisschopen woonden in het oosten en spraken Grieks.

Wiki:De jonge Constantijn ontving een uitstekende opleiding. Hij leerde vloeiend Grieks spreken en zijn fascinatie werd gewekt voor de filosofie. !!!

Ik citeer primaire bronnen, jij wikipedia.

Elders: Tot op de dag van vandaag is 'Kostas' in Griekenland een van de meest voorkomende jongensnamen; Kostas = Konstandinos = Constantinus = Constantijn.

Dat weet ik. Heel veel Griekse kerken zijn vernoemd naar Constantijn en Helena en overal kan je zijn icoon zien. Dat betekent niet dat hij Grieks sprak. Je ziet ook vaak iconen van Ephrem de Syriër en die sprak alleen maar Assyrisch.

Veelzeggender nog is misschien wel dat de etnische aanduiding die de Grie­ken sinds de Archaïsche periode voor zichzelf hadden gebruikt, nl. HellÄ“nes, vanaf de vierde eeuw n.Chr. in onbruik raakt, omdat die te zeer werd geïdentificeerd met het heidendom. Tot de late achttiende/vroege negentiende eeuw noemden de Grieken zich geen HellÄ“nes, maar RhÅmaioi, goed Grieks voor ‘Romeinen’.

Nog steeds komt het vaak voor. Nieuw-Grieks wordt vaak Romaïki - Romeins - genoemd.

Overigens is een bronvermelding wel zo aardig, want je hebt het gewoon hiervan gecopypaste: http://flinterm.home.xs4all.nl/Griekse- ... lucht.html

Ons ‘Grieken’ is overigens afgeleid van Graeci, en dat was weer de aanduiding die de Romeinen in de Oudheid voor de Grieken hanteerden.

En wat is je punt?

[Salomon 0]

Reagerend op het verzoek van Ursa betreffende Constantijn de Grote heb ik dit gevonden in ons tijdschrift de wachttoren van 15 maart 1998.

Het is informatief bedoeld en niet anti papistisch.

G.T. = n.C.

Constantijn de Grote — Een voorvechter van het christendom?

De Romeinse keizer Constantijn behoort tot de weinige mannen wier naam door de geschiedenis is verfraaid met de term „de Groteâ€. De christenheid heeft daar uitdrukkingen aan toegevoegd als „heiligeâ€, „dertiende apostelâ€, „heilige gelijke van de apostelen†en ’door Gods Voorzienigheid uitverkoren om de grootste ommekeer in de hele wereld teweeg te brengen’. Anderzijds beschrijven sommigen Constantijn als „met bloed bevlekt, gebrandmerkt door talloze gruweldaden en vol bedrog, . . . een afschrikwekkende tiran, schuldig aan gruwelijke misdrijvenâ€.

VEEL belijdende christenen is geleerd dat Constantijn de Grote een van de voornaamste weldoeners van het christendom was. Zij menen dat hij de christenen van de ellende van Romeinse vervolging heeft verlost en hun religieuze vrijheid heeft gegeven. Bovendien wordt alom geloofd dat hij een getrouwe volgeling van Jezus Christus was met de vurige wens de christelijke belangen te bevorderen. De Oosters-Orthodoxe en de Koptische Kerk hebben zowel Constantijn als zijn moeder, Helena, „heilig†verklaard. Hun feest wordt gevierd op 3 juni of op 21 mei, afhankelijk van de kerkelijke kalender die men gebruikt.

Wie was Constantijn de Grote eigenlijk? Welke rol heeft hij gespeeld in de ontwikkeling van het postapostolische christendom? Het is bijzonder verhelderend deze vragen door de geschiedenis en de deskundigen te laten beantwoorden.

De historische Constantijn

Constantijn, de zoon van Constantius Chlorus, werd omstreeks 275 G.T. in Naissus (het huidige Niš in Servië) geboren. Toen zijn vader in 293 G.T. keizer werd van de westelijke provincies van Rome, streed Constantijn aan de Donau onder bevel van keizer Galerius. Constantijn keerde in 306 G.T. naar zijn vader, die toen op sterven lag, in Britannia terug. Spoedig na de dood van zijn vader werd Constantijn door het leger tot de status van keizer verhoogd.

In die tijd waren er vijf anderen die beweerden dat zij Augustus (opperkeizer) waren. De periode tussen 306 en 324 G.T., waarna Constantijn de enige keizer werd, was een tijd van voortdurende burgeroorlog. De overwinning in twee veldtochten verzekerde Constantijn van een plaats in de Romeinse geschiedenis en maakte hem tot alleenheerser van het Romeinse Rijk.

In 312 G.T. versloeg Constantijn zijn tegenstander Maxentius in de slag bij de Pons Milvius buiten Rome. Christelijke apologeten beweerden dat er tijdens die veldtocht een vlammend kruis onder de zon verscheen met de Latijnse woorden In hoc signo vinces, wat betekent: „In dit teken zult gij overwinnenâ€. Er wordt ook beweerd dat Constantijn in een droom de opdracht kreeg de eerste twee letters van Christus’ naam in het Grieks op de schilden van zijn manschappen te schilderen. Dit verhaal bevat echter veel anachronismen. Het boek A History of Christianity zegt: „Er zijn tegenstrijdigheden omtrent de exacte tijd, plaats en details van dit visioen.†De heidense senaat verwelkomde Constantijn in Rome en riep hem uit tot Augustus en Pontifex Maximus, dat wil zeggen, hogepriester van de heidense religie van het rijk.

In 313 G.T. verbond Constantijn zich met keizer Licinius, heerser van de oostelijke provincies. Door middel van het Edict van Milaan verleenden zij gezamenlijk vrijheid van aanbidding en gelijke rechten aan alle religieuze groeperingen. Veel historici relativeren echter de betekenis van dit document en zeggen dat het slechts een gebruikelijke ambtsbrief was en geen belangrijk keizerlijk document dat een wijziging in het beleid ten opzichte van het christendom betekende.

Binnen de volgende tien jaar versloeg Constantijn zijn laatste overgebleven rivaal, Licinius, en werd de onbetwiste heerser van de Romeinse wereld. In 325 G.T., terwijl hij nog niet gedoopt was, diende hij als voorzitter van het eerste grote oecumenische concilie van de „christelijke†kerk, dat het arianisme veroordeelde en een verklaring van essentiële geloofspunten opstelde, de Niceaanse geloofsbelijdenis genoemd.

In 337 G.T. werd Constantijn ongeneeslijk ziek. Op dat late moment in zijn leven werd hij gedoopt, en daarna stierf hij. Na zijn dood gaf de senaat hem een plaats onder de Romeinse goden.

Religie in de strategie van Constantijn

Met betrekking tot de houding die Romeinse keizers in de derde en vierde eeuw er over het algemeen ten aanzien van religie op na hielden, zegt het boek Istoria tou Ellinikou Ethnous (Geschiedenis van de Griekse natie): „Zelfs wanneer zij die op de keizerlijke troon zaten, niet zulke diepe godsdienstige gevoelens hadden, zwichtten zij voor de tijdgeest en achtten het noodzakelijk religie een belangrijke plaats toe te kennen binnen het raamwerk van hun politieke plannen, om op zijn minst een religieus tintje aan hun daden te geven.â€

Constantijn was beslist een man van zijn tijd. Aan het begin van zijn loopbaan had hij enige „goddelijke†steun nodig, en die konden de kwijnende Romeinse goden niet bieden. Het rijk, met inbegrip van de godsdienst en andere instellingen, verkeerde in verval, en er was iets nieuws en bezielends nodig om het weer te consolideren. De encyclopedie Hidria zegt: „Constantijn was vooral in het christendom geïnteresseerd omdat het niet alleen zijn overwinning maar ook de reorganisatie van zijn rijk ondersteunde. De christelijke kerken, die overal bestonden, werden zijn politieke steun. . . . Hij omringde zich met de grote prelaten van die tijd . . ., en hij verlangde dat zij hun eenheid intact hielden.â€

Constantijn begreep dat de „christelijke†religie — al was ze inmiddels afvallig en door en door verdorven — doeltreffend kon worden gebruikt als een vernieuwende en verenigende kracht ter verwezenlijking van zijn grootse plan om een absoluut heerser te worden. Hij nam de grondslagen van het afvallige christendom over om steun te winnen ter bevordering van zijn eigen politieke doeleinden en besloot de mensen te verenigen onder één „katholieke†of universele religie. Heidense gewoonten en vieringen kregen een „christelijke†naam. En „christelijke†geestelijken ontvingen de status, het salaris en het invloedrijke gezag van heidense priesters.

Om politieke redenen naar religieuze harmonie zoekend, bracht Constantijn iedereen die een afwijkende mening had, snel tot zwijgen, niet op basis van leerstellige waarheid maar op grond van aanvaarding door de meerderheid. De diepgaande dogmatische geschillen binnen de uiterst verdeelde „christelijke†kerk boden hem de gelegenheid als een „door God gezonden†middelaar tussenbeide te komen. Uit zijn bemoeienissen met de donatisten in Noord-Afrika en de volgelingen van Arius in het oostelijk deel van het rijk begreep hij al gauw dat overredingskracht niet voldoende was om een sterke, verenigde religie te smeden. In een poging de Ariaanse controverse op te lossen, riep hij het eerste oecumenische concilie in de geschiedenis van de kerk bijeen. — Zie het kader „Constantijn en het concilie van Niceaâ€.

De historicus Paul Johnson zegt over Constantijn: „Een van de voornaamste redenen waarom hij het christendom tolereerde, was wellicht dat het hemzelf en de Staat in de gelegenheid stelde zeggenschap uit te oefenen over het beleid van de Kerk inzake orthodoxie en de behandeling van ketterij.â€

Is hij ooit christen geworden?

Johnson merkt op: „Constantijn heeft de zonaanbidding nooit de rug toegekeerd en handhaafde de zon op zijn munten.†De Catholic Encyclopedia zegt: „Constantijn betoonde beide godsdiensten evenveel gunst. Als pontifex maximus waakte hij over de heidense aanbidding en beschermde haar rechten.†„Constantijn is nooit christen gewordenâ€, zegt de encyclopedie Hidria, en voegt eraan toe: „Eusebius van Caesarea, die zijn biografie schreef, zegt dat hij in de laatste ogenblikken van zijn leven christen is geworden. Dit klinkt weinig overtuigend, want de dag ervoor had [Constantijn] een offer aan Zeus gebracht omdat hij tevens de titel Pontifex Maximus droeg.â€

Tot aan de dag van zijn dood in 337 G.T. droeg Constantijn de heidense titel Pontifex Maximus, de hoogste macht in religieuze aangelegenheden. Met betrekking tot zijn doop is de vraag gerechtvaardigd: Werd deze voorafgegaan door oprecht berouw en een ommekeer, zoals in de Schrift wordt vereist? (Handelingen 2:38, 40, 41) Was het een volledige onderdompeling in water als symbool van Constantijns opdracht aan Jehovah God? — Vergelijk Handelingen 8:36-39.

Een „heilige�

De Encyclopædia Britannica verklaart: „Dat Constantijn er recht op had ’de Grote’ genoemd te worden, was veeleer toe te schrijven aan wat hij deed dan aan wat hij was. Te oordelen naar zijn karakter behoort hij inderdaad tot de geringsten van allen op wie zowel in de oudheid als in de tegenwoordige tijd de toenaam [de Grote] van toepassing is gebracht.†En in het boek A History of Christianity lezen wij: „Er waren vroege verslagen van zijn opvliegende karakter en zijn wreedheid wanneer hij kwaad was. . . . Hij had geen respect voor het menselijk leven . . . Zijn privé-leven werd monsterlijk toen hij op leeftijd kwam.â€

Kennelijk had Constantijn ernstige persoonlijkheidsproblemen. Een geschiedkundig onderzoeker zegt dat „zijn opvliegende karakter er vaak de oorzaak van was dat hij misdrijven begingâ€. (Zie het kader „Dynastieke moordenâ€.) Constantijn was geen „christelijke persoonlijkheidâ€, aldus de historicus H. Fisher in zijn History of Europe. De feiten kenmerken hem niet als een ware christen die „de nieuwe persoonlijkheid†had aangedaan en in wie de vruchten van Gods heilige geest — liefde, vreugde, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtaardigheid en zelfbeheersing — te vinden waren. — Kolossenzen 3:9, 10; Galaten 5:22, 23.

De gevolgen van zijn inspanningen

Als de heidense Pontifex Maximus — en bijgevolg het religieuze hoofd van het Romeinse Rijk — trachtte Constantijn de bisschoppen van de afvallige kerk voor zich te winnen. Hij bood hun posities van macht, aanzien en rijkdom aan als functionarissen van de Romeinse staatsreligie. De Catholic Encyclopedia geeft toe: „Sommige bisschoppen, verblind door de pracht en praal aan het hof, gingen zelfs zo ver dat zij de keizer als een engel van God, als een heilig wezen, loofden en profeteerden dat hij, net als de Zoon van God, in de hemel zou regeren.â€

Naarmate het afvallige christendom bij het politieke bestuur in de gunst kwam, werd het meer en meer een deel van deze wereld, van dit seculiere samenstel, en dreef het af van de leringen van Jezus Christus (Johannes 15:19; 17:14, 16; Openbaring 17:1, 2). Als gevolg daarvan vond er een versmelting plaats van het „christendom†met valse leerstellingen en praktijken — de Drieëenheid, de onsterfelijkheid van de ziel, het hellevuur, het vagevuur, gebeden voor de doden, het gebruik van rozenkransen, iconen, beelden en dergelijke. — Vergelijk 2 Korinthiërs 6:14-18.

Van Constantijn heeft de kerk ook de neiging tot eigenmachtig optreden geërfd. De bijbelgeleerden Henderson en Buck zeggen: „De eenvoud van het Evangelie werd verdorven, er werden pompeuze riten en ceremoniën ingevoerd, aan de leraren van het christendom werden wereldse eerbewijzen en salarissen geschonken en het Koninkrijk van Christus werd grotendeels in een koninkrijk van deze wereld veranderd.â€

Waar is het ware christendom?

De historische feiten onthullen de waarheid achter de „grootheid†van Constantijn. In plaats van gegrondvest te zijn door Jezus Christus, het Hoofd van de ware christelijke gemeente, is de christenheid voor een deel het resultaat van het politieke opportunisme en de slinkse manoeuvres van een heidense keizer. Heel passend vraagt de historicus Paul Johnson: „Is het rijk voor het christendom gezwicht, of heeft het christendom zich met het rijk geprostitueerd?â€

[Voetnoot]

Het donatisme was een „christelijke†sekte in de vierde en vijfde eeuw G.T. De aanhangers ervan stelden dat de geldigheid van de sacramenten afhankelijk is van de moraliteit van de bedienaar en dat de kerk mensen die zich aan ernstige zonde schuldig maakten, van het lidmaatschap moest uitsluiten. Het arianisme was een „christelijke†beweging in de vierde eeuw, die de godheid van Jezus Christus ontkende. Arius onderwees dat God ongeboren en zonder begin is. De Zoon kan, omdat hij wel geboren is, niet God zijn in dezelfde zin als de Vader. De Zoon is niet eeuwig, maar werd geschapen en bestaat door de wil van de Vader.

[Kader op blz. 28]

CONSTANTIJN EN HET CONCILIE VAN NICEA

Welke rol speelde de ongedoopte keizer Constantijn op het concilie van Nicea? De Encyclopædia Britannica zegt: „Constantijn zelf trad als voorzitter op, [en] leidde actief de discussies . . . Geïntimideerd door de keizer ondertekenden de bisschoppen op slechts twee na de geloofsbelijdenis, velen van hen zeer tegen hun zin.â€

Na twee maanden van heftige religieuze debatten kwam deze heidense politicus tussenbeide en besliste ten gunste van degenen die zeiden dat Jezus God was. Maar waarom? „Constantijn had in de grond der zaak hoegenaamd geen begrip van de vraagstukken die in de Griekse theologie aan de orde warenâ€, zegt A Short History of Christian Doctrine. Wat hij wel begreep, was dat religieuze verdeeldheid een bedreiging voor zijn rijk vormde, en hij was vastbesloten zijn rijk een hechtere samenhang te geven.

Over het uiteindelijke document dat in Nicea onder auspiciën van Constantijn werd opgesteld, merkt Istoria tou Ellinikou Ethnous op: „Het toont [Constantijns] onverschilligheid ten aanzien van leerstellige aangelegenheden, . . . zijn hardnekkig aandringen in een poging ten koste van alles de eenheid binnen de kerk te herstellen, en ten slotte zijn overtuiging dat hij als ’bisschop van degenen buiten de kerk’ het laatste woord had in elke religieuze kwestie.†Zouden de besluiten die op dat concilie zijn genomen, ooit door Gods geest ondersteund kunnen zijn? — Vergelijk Handelingen 15:28, 29.

[Kader op blz. 29]

DYNASTIEKE MOORDEN

Onder deze kop beschrijft het werk Istoria tou Ellinikou Ethnous wat het noemt „walgelijke misdrijven die Constantijn in zijn eigen gezin begingâ€. Al snel nadat hij zijn dynastie had gesticht, vergat hij hoe zich in onverwacht succes te verheugen en werd hij zich bewust van de gevaren die hem omringden. Achterdochtig als hij was, en misschien opgehitst door sycofanten, ging hij eerst achterdocht koesteren jegens zijn neef Licinianus — de zoon van een mede-Augustus die hij reeds had terechtgesteld — als een mogelijke rivaal. De moord op hem werd gevolgd door de terechtstelling van Constantijns eigen eerstgeboren zoon, Crispus, die werd omgebracht door zijn stiefmoeder Fausta omdat hij de absolute macht van haar eigen nakomelingen in de weg scheen te staan.

Deze daad van Fausta was uiteindelijk de aanleiding tot haar eigen dramatische dood. Het schijnt dat Augusta Helena, die tot het einde toe invloed op haar zoon had, bij deze moord betrokken was. De ongerijmde emoties die Constantijn vaak beheersten, hebben eveneens bijgedragen tot de stroom van terechtstellingen van veel van zijn vrienden en metgezellen. Het boek History of the Middle Ages concludeert: „Uit de terechtstelling — om niet over moord te spreken — van zijn eigen zoon en vrouw blijkt wel dat hij . . . in het geheel niet door enige geestelijke invloed in het christendom geraakt was.â€

opmerking redactie:

Wegens de beperkte ruimte publiceren wij meestal geen lijsten van wereldse bronnen zoals dat vaak in technische en wetenschappelijke bladen gebeurt. Daar onze tijdschriften ook voor het grote publiek worden geschreven, niet alleen voor hoger opgeleiden, zijn wij van mening dat zulke bibliografische informatie voor betrekkelijk weinig lezers echt interessant zou zijn.

In sommige Bijbelstudies wordt dat bij citaten wel gedaan.

Er worden een aantal namen genoemd in dit verslag. Ken je de inhoud van het werk van deze schrijvers ook of doen Jehovah's Getuigen aan "cherry picking" en kiezen ze uit wat bruikbaar is?

[Eli7 0]

Een beetje zoeken levert in ieder geval op dat Henderson en Buck een boekje hebben geschreven in 1852. De enige 'hit' die ik daarvoor overigens kon vinden was een site, gespecialiseerd in de Drie-eenheid met een kopje waarin ze de citaten die JG's aanhalen weerleggen link. Erg bekend zijn deze Bijbelgeleerden dus niet en de bewuste quote wordt meestal ook nog flink buiten zijn context gebruikt.

[Salomon 0]

Een beetje zoeken levert in ieder geval op dat Henderson en Buck een boekje hebben geschreven in 1852. De enige 'hit' die ik daarvoor overigens kon vinden was een site, gespecialiseerd in de Drie-eenheid met een kopje waarin ze de citaten die JG's aanhalen weerleggen link. Erg bekend zijn deze Bijbelgeleerden dus niet en de bewuste quote wordt meestal ook nog flink buiten zijn context gebruikt.

Een Bijbel en traktaakt genootschap zoals het WTG maakt zichzelf niet betrouwbaar als hun bronnen uit de 19e eeuw komen. Daarnaast hebben hun aanhangers denk ik geen idee wat er verder in de bronnen staat.

[Ft 0]

Ik citeer primaire bronnen, jij wikipedia.

Katholieke bronnen?

Wanneer wiki niet zou kloppen, waarom verander je dat niet?

Je kan dan jouw visie aantonen en als jouw bronnen kloppen, wordt het veranderd.

[Cyrillisch 0]

Ik citeer primaire bronnen, jij wikipedia.

Katholieke bronnen?

Nee. De kerkvaders.

Wanneer wiki niet zou kloppen, waarom verander je dat niet?

Te lui. Waarom zou ik ook? Als ik alle fouten moet verbeteren ben ik nog wel even bezig.