Spring naar bijdragen

Help mijn man heeft vriendschap met zijn ex


Aanbevolen berichten

Hoi allemaal,

Ik ben nieuw op dit forum, maar wil graag iets met jullie delen en jullie mening erover horen.

Mijn man is vrienden met zijn ex. Nouja, hij noemt het niet zijn ex, ze hebben in het verleden intieme dingen gedaan maar nooit aan een relatie begonnen, het is altijd bij vriendschap gebleven. Dit omdat hij niet wilde, zei integendeel wel. Ze heeft ook toegegeven dat ze nog steeds eens peciaal gevoel voor hem heeft en dat ook altijd zal hebben. Ik vertrouw mijn man voor 100%, maar dat is het probleem niet. Ik irriteer me dood als ze belt of met hem wilt afspreken. Gewoon om heel het verleden en het feit dat ze nog gevoelens voor hem heeft, ik walg ervan. Ik heb zoiets van ik ben nu toch de vrouw in je leven wat moet je nog met haar?! Ze is ook echt een dramaqueen en wilt haar hart erg vaak bij hem luchten. Helaas heeft ze zelf nog nooit een relatie gehad dus stort zich geheel uit bij mijn man, ook omdat ze zich alleen voelt.. Bijvoorbeeld vandaag, wij houden de Sabbat, en had verwacht dit vandaag met mijn man te vieren. Wat gebeurt er, zijn vriendin is emotioneel en dramatisch aan het doen en hij gaat naar haar toe, weg is onze gezellige Sabbat. Ik wordt er helemaal gek van en heb mijn man al gezegd dat ik het niet leuk vind en onze relatie er niet beter van wordt, maar het hem niet kan verbieden. Hij zegt dat hij niet snapt dat ik er zo zwaar aan weeg. Wat vinden jullie?

Link naar bericht
Deel via andere websites

Tja wat moeten wij ervan vinden? Er vanuit gaande dat jullie allebei volwassen zijn zou je dit toch moeten kunnen uitpraten? Kennelijk heeft hij medelijden met haar en dat is op zich geen verkeerde eigenschap. Maar als het jullie relatie belast zul je dat in iets sterkere bewoordingen aan hem duidelijk moeten maken dan alleen zeggen het je het niet leuk vindt. Hij hoeft het niet te snappen maar hij moet het zwaar laten wegen omdat het voor jou zo zwaar weegt. Niet dat hij die vriendin als baksteen moet laten vallen maar wel paal en sterk stellen aan hoe vaak ze belt en hij bij haar langs gaat bijvoorbeeld.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Ik heb zoiets van ik ben nu toch de vrouw in je leven wat moet je nog met haar?!

Deze pik ik er even tussenuit. In hoeverre mag je man van jou omgaan met andere vrouwen? Dat lijkt me wel een belangrijke vraag om te stellen, en ook om te bespreken.

De belangrijkste tip blijft: praten, praten, praten. Jij zit thuis met negatieve gevoelens en je man heeft daar misschien niet eens weet van. Vertel hem gewoon eerlijk hoe je je voelt en hoe zijn acties op je overkomen. Probeer er zo samen uit te komen. Niet verwijtend of verbiedend, want dan bereik je niet wat je wilt. Hij is je man dus hij mag ook wel zijn best doen je te begrijpen.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Kan me wel voorstellen dat je er moeite mee hebt dat hij nog bevriend is met haar, vooral aangezien ze intieme dingen gedeeld hebben. Nu is het natuurlijk ook de vraag wat je intieme dingen noemt, maar ik ga er nu even vanuit dat dat wel intiem fysiek contact is geweest.

Aan de andere kant is het natuurlijk ook niet voor niets dat jouw man geen relatie met haar wilde. En hij heeft wel voor jou gekozen door een relatie met je aan te gaan en met je te trouwen. En heeft met haar nooit verder willen gaan, dat zal ook zo zijn redenen hebben.

Ik snap dat het vervelend is, maar hij heeft voor jou gekozen. En besloten geen stap verder te gaan met de vriendin. Als jullie blijven praten en het duidelijk gemaakt wordt voor jou dat het echt puur vriendschap is, lijkt het me prima. Natuurlijk moet je wel aan de bel trekken als je het idee krijgt dat je op de tweede plaats staat, want dat zal vast niet zijn bedoeling zijn.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Bedankt voor jullie reacties! Ik denk dat mijn eigen onzekerheid ook een rol speelt, daarom wil ik graag meningen horen van anderen die neutraal staan in deze situatie. Als ik naar mijn eigen gevoelens en eigen wil kijk heb ik zoiets van zei voegt niks toe in mijn leven en zorgt voor niks positiefs in onze relatie dus waarom zouden ze nog doorgaan met de vrienschap. Ook nog dat mijn man aangeeft geen grote behoefte te hebben aan vriendschap met haar maar het meer voor haar doet, zei voelt zich erg alleen en ziet mijn man als een erg goede vriend. Maar omdat ze ook genoeg vriendinnen heeft heb ik zoiets van ga dan met hun praten, waarom hecht je zoveel waarde aan de vriendschap met mijn man.

Maaaar Christelijk gezien.. ik wil natuurlijk ook groeien in mijn Christelijke karakter, ik wil dus ook graag op Christelijk gebied de juiste beslissing maken over wat ik ga zeggen over de vriendschap.

Ps. de intimiteit, daar bedoel ik seks mee.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik ken het probleem enigszins als man.

Toen ik mijn vrouw ontmoete en wat met haar kreeg had ik ook een hele goede vriendin.

Ondanks vele pogingen klikte het niet et die vriendin en mijn eigen vriendin. Ook toen ze zelf verkering kreeg boterde het nog niet lekker. Mijn vriendin werd bij verjaardagen vaak genegeerd. Ondanks dat zij zich niet wou laten kennen zag ik aan haar dat ze zich er niet blij bij voelde. Mijn vrouw heeft mij nooit wat verboden, we hebben er wel over gepraat, maar ik heb uiteindelijk besloten om de vriendschap met die vriendin maar dood te laten bloeden. Eind goed, al goed.

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 3 weeks later...
Hoi allemaal,

Ik ben nieuw op dit forum, maar wil graag iets met jullie delen en jullie mening erover horen.

Mijn man is vrienden met zijn ex. Nouja, hij noemt het niet zijn ex, ze hebben in het verleden intieme dingen gedaan maar nooit aan een relatie begonnen, het is altijd bij vriendschap gebleven. Dit omdat hij niet wilde, zei integendeel wel. Ze heeft ook toegegeven dat ze nog steeds eens peciaal gevoel voor hem heeft en dat ook altijd zal hebben. Ik vertrouw mijn man voor 100%, maar dat is het probleem niet. Ik irriteer me dood als ze belt of met hem wilt afspreken. Gewoon om heel het verleden en het feit dat ze nog gevoelens voor hem heeft, ik walg ervan. Ik heb zoiets van ik ben nu toch de vrouw in je leven wat moet je nog met haar?! Ze is ook echt een dramaqueen en wilt haar hart erg vaak bij hem luchten. Helaas heeft ze zelf nog nooit een relatie gehad dus stort zich geheel uit bij mijn man, ook omdat ze zich alleen voelt.. Bijvoorbeeld vandaag, wij houden de Sabbat, en had verwacht dit vandaag met mijn man te vieren. Wat gebeurt er, zijn vriendin is emotioneel en dramatisch aan het doen en hij gaat naar haar toe, weg is onze gezellige Sabbat. Ik wordt er helemaal gek van en heb mijn man al gezegd dat ik het niet leuk vind en onze relatie er niet beter van wordt, maar het hem niet kan verbieden. Hij zegt dat hij niet snapt dat ik er zo zwaar aan weeg. Wat vinden jullie?

Ik heb persoonlijk ook zoiets dergelijks meegemaakt. Niet zo extreem als dat jij nu ondervindt maar ik wil er nog wel wat over kwijt.

Persoonlijk vind ik het niet kunnen dat je man afspreekt met iemand waarmee hij in het verleden seks mee heeft gehad. Waarom zou hij er mee afspreken? ik snap zulke vriendschappen niet zo. En al helemaal omdat jij er ook mee zit. Hij moet nu niet aan zichzelf denken maar aan jou! jij voelt je er niet goed bij dan vind ik dat hij dat moet accepteren. Misschien moet je hem dat ook duidelijk maken. Hij gaat over jou grens heen, je moet je grens niet gaan verleggen, hoeveel je ook van je man houdt. blijf jezelf.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Waarom zou hij er mee afspreken? ik snap zulke vriendschappen niet zo. En al helemaal omdat jij er ook mee zit.

Omdat vriendschap kennelijk ook zonder seksuele relaties kan en sterker nog, dat ook seks met iemand hebben gehad kennelijk niet betekend dat je geen vriendschap meer met die persoon kan hebben.

Ik snap niet waarom je dat niet snapt. ;)

Hij moet nu niet aan zichzelf denken maar aan jou!

Iemand een vriendschap verbieden om je eigen persoonlijke gevoelens, dat is dan niet aan jezelf denken?

"Waarom is iedereen altijd met zichzelf bezig en niet met mij?"

Zei Olorin voor de spiegel.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik heb persoonlijk ook zoiets dergelijks meegemaakt. Niet zo extreem als dat jij nu ondervindt maar ik wil er nog wel wat over kwijt.

Persoonlijk vind ik het niet kunnen dat je man afspreekt met iemand waarmee hij in het verleden seks mee heeft gehad. Waarom zou hij er mee afspreken? ik snap zulke vriendschappen niet zo. En al helemaal omdat jij er ook mee zit. Hij moet nu niet aan zichzelf denken maar aan jou! jij voelt je er niet goed bij dan vind ik dat hij dat moet accepteren. Misschien moet je hem dat ook duidelijk maken. Hij gaat over jou grens heen, je moet je grens niet gaan verleggen, hoeveel je ook van je man houdt. blijf jezelf.

Ik vind dat je best ver gaat hier. Ik ben al jaren bevriend met een ex en ga ook niet liegen tegen nieuwe dames. (in die tijd nog geen Christen, dus ging er toen nogal makkelijk mee om). Maar als een nieuwe vrouw het niet leuk vond dat ik met 'mn ex' afsprak (gewoon vriendschappelijk) dan was het over voor mij hoor. Ik vind het écht te ver gaan als je vriendschappen moet opgeven vanwege je 'nieuwe vriendin'.

En daarnaast zeg je: 'Hij gaat over jou grens heen, je moet je grens niet gaan verleggen, hoeveel je ook van je man houdt. blijf jezelf.'. Hoe denk je dat die man het ervaart? In 'mijn' geval gaat die vrouw over een grens heen. Mij verbieden een vriendschap aan te houden met een ex. Gelukkig is mn vriendin van nu erg begripvol en vind het ook niet erg. Gaan regelmatig dingen met zn allen doen.

Bovenstaand stuk was puur bedoeld als reactie op onderzoeker33.

Terugkomend bij Sel-S-7: Niet al mn exen zijn zoals diegene waar ik nu nog een vriendschap mee heb. Heb lange tijd gezeur gehad. Ik zat die tijd niet goed in mn vel en ontmoette iemand. Zij was (en is) eigenlijk helemaal geen goede invloed op mij, maar ik kon er niet los van komen. Ook zij bracht altijd drama mee en het heeft voor mij echt lang geduurd voor ik me daar vanaf kon zetten en haar gewoon links kon laten liggen. Dat jou man er zelf zo moeilijk vanaf komt (van die ex), zal deels te maken hebben met het feit dat hij seks met haar heeft gehad. Je hoort van anderen (en uit eigen ervaring zelf meegemaakt) dat het zo veel lastiger is wanneer je echt een intieme relatie met die persoon hebt gehad, om daar een punt achter te zetten. Je voelt toch een soort van verbondenheid (hoewel het in die situaties meer 'gebondenheid' is). Voor mij is het echt beter geweest die ene aan de kant te zetten en waarschijnlijk zal voor jou man hetzelfde gelden. Het is echter inderdaad zo, dat je het hem moeilijk kan verbieden en zal het aan hem zijn om er zelf achter te komen en dit in te zien. Je kan natuurlijk wel de confrontatie aangaan wanneer hij daardoor afspraken met jou (zoals je beschreef met de Sabbat) misloopt. Dat is natuurlijk nooit goed voor een relatie.

Mannen zijn niet zo slim, en zien hints ook nooit zo snel / goed(tenminste, in mijn omgeving niet ;) ). Ik denk dat duidelijk zijn zonder echt boos te worden nog het beste helpt. Als ik je verhaal goed begrijp (van het hele drama queen), dan hoop ik voor jou én voor je man dat hij de juiste beslissing maakt.. Succes!

Link naar bericht
Deel via andere websites

Hoi Sel-S-7

Wat een lastig verhaal, ik kan je wel direct zeggen dat ik mij geheel herken in jouw reactie en gevoelens.

Wanneer mijn man weg zou gaan op een moment die voor ons belangrijk is als gezin, zou ik daar niet alleen van balen, ik zou dat ook zeker uitspreken. In de eerste plaats zet ik mijn gezin en ik ga niet weg van huis wanneer wij een fijn moment hebben als gezin. Er zijn natuurlijk uitzonderingen wanneer bv je beste vriend een ernstig ongeluk heeft gehad ofzo, maar wanneer een vriend zou bellen om te praten omdat hij daar behoefte aan heeft, zou ik aangeven dat dit op een ander moment/ dag prima is maar dat het op zo'n moment niet uitkomt. Zeker wanneer je samen afspraken hebt over de sabbat viering.

Daarnaast de relatie met een ex... In de eerste plaats denk ik dat er binnen pastoraat niet voor niets een scheiding is tussen mannen en vrouwen en uit ervaring weet ik dat het zelfs erg belangrijk is dit aan te houden. Zit zij met ernstige dingen dan denk ik dat ze er goed aan doet om niet bij een ex aan te kloppen maar een vriend(in) te benaderen die ze op een andere manier kent. Zeker wanneer ze zelf al aangeeft dat ze bepaalde gevoelens koesterd voor je man. Ik dnek dan ook dat je man, door in te gaan op haar hulpvragen en contact, onbewust haar gevoelens zou kunnen beinvloeden en ik neem aan dat dit niet zijn bedoeling is. Of je man nu te vertrouwen is of niet, ik denk dat het "voeden" van haar gevoelens (wat zeer waarschijnlijk onbewust zal gebeuren) niet juist is.

Voor mij is een seksuele relatie hebben met iemand zeer bijzonder, ik denk dan ook dat het haast niet mogelijk is, dat wanneer je dit gehad hebt, je verder kunt gaan alsof dat niet gebeurd is. Een seksuele relatie is bijzonder, ik denk in ieder geval voor een christen. Het is een relatie die je, als het goed is, met 1 iemand in je leven deelt, dat maakt het in mijn ogen een unieke relatie. Wanneer je na seksueel contact dan alsnog besluit uit elkaar te gaan, ben ik dan ook van mening dat het beter is volledige afstand te nemen.

Ik zou dan ook zeggen dat ik de relatie tussen hen niet op prijs stel en dat ik liever zou zien dat ze geen contact meer hadden, ten goede voor de huidige relatie. Zelf zou ik dit ook over hebben voor mijn relatie en contact verbreken met een ex uit het verleden.

Dit is echter mijn mening en ik weet dat veel mensen het onzin schijnen te vinden om contact met exen te verbreken, maar uit mijn persoonlijke omgeving heb ik geleerd dat het vaak geen positieve bijdrage was voor de toekomstige relaties.

Hoe gaat het nu verder tussen jullie, heb je er misschien al met je vriend/ man over gepraat?

Succes!

Link naar bericht
Deel via andere websites

Beste broeders en zusters,

Ik ben jullie erg dankbaar voor jullie reacties! Het voelt erg fijn om met mensen te kunnen praten die me enigzins kunnen begrijpen, vooral omdat 'wereldse' mensen vaak op een andere manier naar bepaalde dingen kijken. God bless you all!

Ik heb gesproken met een goede kennis, een broeder, die zich erg veel bezig houdt met de bijbel. Ik heb hem de situatie uitgelegd en hij had hier gemengde gevoelens over. Van de ene kant is het natuurlijk zo dat het niet goed is om te twijfelen wanneer mijn man aangeeft dat ik me nergens zorgen over hoef te maken. Het is het beste voor beide partijen om de voordeel van de twijfel te nemen. Deze gedachte klinkt voor mij erg rustgevend, alhoewel het erg moeilijk is! Maargoed, hij gaf ook aan dat het als Christen belangrijk is om in welke situatie dan ook je Christelijk op te stellen. Door hen te verbieden met elkaar om te gaan geef ik niet echt een positieve boodschap door aan haar.

Ik heb m er en beetje bij neergelegd, maar irriteer me nog steeds.. zei heeft nog nooit een relatie gehad dus ik kan het haar niet zozeer kwalijk kan nemen, want zei begrijpt het gewoon niet, ze is een beetje ontwetend zal ik maar zeggen. Maargoed, ik denk dat ik wel een beetje tever ben gegaan want ik heb wel mijn eerlijkheid geuit over hoe ik me hieronder voel naar haar, door dit in een mail te zetten. Ik ga niks verbieden, maar zodra iets me teveel wordt zal ik dat zeker duidelijk maken, zowel naar mijn man als naar haar. En ohja, niet netjes natuurlijk, maar mijn man had zijn mailbox openstaan dus ik was erg benieuwd naar het mailverkeer tussen hem en haar. Niks bijzonders, was allemaal onschuldig (opluchting)...

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ha Sel, ik snap wel dat je even hebt gelezen, je bent onzeker. Nu weet je dat je hem kunt vertrouwen en dat hij vriendschap met haar heeft. HOe het van haar kant zit, dat kun je nooit zeker weten, maar vertrouw je man. Oh, en geloof me maar gerust, ze snapt het dondersgoed hoor, je hoeft geen relatie te hebben gehad om te begrijpen dat vriendschappen tussen een man en een vrouw bij de wederzijdse partners onzekerheid kan oproepen. Een beetje vriendin betrekt dan ook zo veel mogelijk de partner van de ander erbij en heeft alleen sporadisch een "Om old times sake" ontmoeting met je man alleen en dan ook nog het liefst even samen ergens koffie drinken. Je bent geen centimeter te ver gegaan met haar te vertellen hoe je je er onder voelt, dat is eerlijk en geeft haar de kans om er rekening mee te houden.

Persoonlijk zou ik haar niet verder vertrouwen dan dat ik haar zie, maar mijn man onvoorwaardelijk wel. Ik geloof niet zo in vrouwen die nog gevoelens voor je partner hebben en die nog vaak contact zoeken en dat ze dan niet begrijpen hoe dat voor jou moet zijn. Ze moet wel ongelofelijk dom zijn, ongelofelijk wereldvreemd en compleet gespeend van invoelendheid als ze niet snapt dat ze terughoudend moet zijn met contact zoeken.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Hoihoi,

Is ook zo, zou raar zijn als zei het niet begrijpt. Maar ik heb het er nog met mijn man over gehad, en hij zegt dat is haar probleem als zei het niet begrijpt. Hij heeft haar ook mailtjes gestuurd dat hij het absoluut niet accepteert als zei negatief zou doen over mij en nog wat andere dingetjes. Hij heeft mij deze allemaal doorgestuurd en dat geeft me toch wel een goed gevoel :)

Ik laat het zoals het is. Zodra het me teveel wordt zal i het hem aangeven. En wanneer zei naar mijn gevoel tever gaat zullen ze het ook weten. Ik probeer wat flexibeler te worden, maar als iets me niet aanstaat zullen ze het meteen horen!

Bedankt voor jullie reacties, heeft me goed gedaan :) God bless.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Alles kan kapot. punt.

Waarmee ik bedoel: er is niets wat jij kan doen om te zorgen dat iemand bij je blijft. Iemand heeft een relatie met je omdat hij dat wil. En als je je in allemaal bochten moet wringen om te zorgen dat iemand bij je blijft, zou ik me afvragen of je wel een relatie met zo'n iemand wil hebben.

Onzekerheid is heel erg logisch, ik zie soms ook echt zwaar fluoriserend groen van jaloezie. Maar feit is dat het wel je relatie kan verzieken. Je partner heeft voor jou gekozen en dat is het feit. Daar moet je hem in vertrouwen. En natuurlijk vind zij je man leuk. Jij vind het toch ook leuk? Dat jij een relatie met hem hebt, wil niet zeggen dat hij daardoor onzichtbaar is geworden van anderen.

Ik denk dat uiteindelijk jij de enige is die last heeft hiervan en dat is zonde van je emoties en tijd, nogmaals, al begrijp ik het wel. Accepteer dat hij voor jou gekozen heeft, geloof hem hierin en geniet van de tijd die je samen hebt. Jezelf druk maken met allemaal 'zou eventueel misschien best wel eens stel nou dat' situaties, levert je niets op.

Vertrouw je man er ook op dat wanneer de vriendschap met haar daadwerkelijk een gevaar gaat worden voor jullie relatie (door wat zij doet en zegt, niet door de moeilijkheden die jij krijgt met de gedachtes die je hierbij hebt) hij voor jullie zal kiezen. Zolang als hij dat niet doet, mag je ervan uit gaan dat deze band dus geen bedreiging voor jullie vormt :)

Allemaal heel rationeel, I know, maar soms helpt het beter om de situatie zo eens te bekijken!

Link naar bericht
Deel via andere websites
Hoi allemaal,

Ik ben nieuw op dit forum, maar wil graag iets met jullie delen en jullie mening erover horen.

Mijn man is vrienden met zijn ex. Nouja, hij noemt het niet zijn ex, ze hebben in het verleden intieme dingen gedaan maar nooit aan een relatie begonnen, het is altijd bij vriendschap gebleven. Dit omdat hij niet wilde, zei integendeel wel. Ze heeft ook toegegeven dat ze nog steeds eens peciaal gevoel voor hem heeft en dat ook altijd zal hebben. Ik vertrouw mijn man voor 100%, maar dat is het probleem niet. Ik irriteer me dood als ze belt of met hem wilt afspreken. Gewoon om heel het verleden en het feit dat ze nog gevoelens voor hem heeft, ik walg ervan. Ik heb zoiets van ik ben nu toch de vrouw in je leven wat moet je nog met haar?! Ze is ook echt een dramaqueen en wilt haar hart erg vaak bij hem luchten. Helaas heeft ze zelf nog nooit een relatie gehad dus stort zich geheel uit bij mijn man, ook omdat ze zich alleen voelt.. Bijvoorbeeld vandaag, wij houden de Sabbat, en had verwacht dit vandaag met mijn man te vieren. Wat gebeurt er, zijn vriendin is emotioneel en dramatisch aan het doen en hij gaat naar haar toe, weg is onze gezellige Sabbat. Ik wordt er helemaal gek van en heb mijn man al gezegd dat ik het niet leuk vind en onze relatie er niet beter van wordt, maar het hem niet kan verbieden. Hij zegt dat hij niet snapt dat ik er zo zwaar aan weeg. Wat vinden jullie?

Ik snap je frustratie en denk dat je nog meer de nadruk moet leggen in het gesprek met je man hoe je, je er precies bij voelt en vragen of jullie niet gewoon de sabbat dag (bijv.) voor jullie alleen kunnen houden. Maar dit ook tegen haar uitspreekt, als ze gevoel heeft en een goede vrouw zal ze je begrijpen en denk dat er dan wel een mouw aan te passen valt. Mocht dit niet werken kan je ook strenger zijn. Het hoeft namelijk inderdaad niet te betekenen dat ze wat met elkaar doen of er weer 'iets' komt maar als jij je er niet fijn bij voelt moet je tot een compromis komen. Jij bent zijn vrouw en je hoort hogere prioriteit te hebben vind ik zelf. Bespreek het met hem maar ik zou zeggen ook met haar. Succes ermee!

Link naar bericht
Deel via andere websites
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid