Abraham op de proef gesteld

[Shevan 0]

In Genesis 22 1-19 stelt God Abraham op de proef.

Abraham krijgt de opdracht van God om zijn zoon te offeren. En Abraham gaat op pad om de wens van God te vervullen. Abraham vind het blijkbaar binnen de grenzen van zijn God vallen om te vragen om een mensen offer. En is bereid zijn eigen zoon, waarvan hij zoveel houdt, te offeren aan God. Abraham is er van overtuigd dat God zijn zoon als offer wil. Uiteindelijk hoeft Abraham zijn zoon niet te offeren, maar een ram. God beloofd Abraham voor zijn intenties om zijn eigen zoon te doden (offeren) voor God. God is dus duidelijk blij, dat Abraham bereid is zijn zoon te doden voor hem.

Ik heb mij al tijden afgevraagd hoe hier naar gekeken word. Ik bedoel dan niet naar het einde van het verhaal, dat het offer toch niet hoeft, maar naar het begin. Abraham vind het blijkbaar binnen de grenzen van zijn God vallen om te vragen om een mensen offer. Als ik deze vraag stel aan een Christen wordt er altijd gezegd, dit valt niet binnen het karakter van God, een mensen offer. Abraham dacht daar duidelijk anders ove. En God blijkbaar ook, Abraham werd er namelijk rijkelijk voor beloond!

Voordat ik weer wordt beschuldigd, ik ben niet bezig hier om mensen te overtuigen of bevestigin te zoeken. Ik wil graag begrijpen, hoe christenen hier naar kijken.

[Gast Anon_phpbb]

De vastbinding van Itschak verwijst naar de afgodendienst van de Kaániten. G-d wilde weten of Avraham Hem wilde volgen. Met Avraham begon de afscheiding van het Joodse volk. G-d wil, dat Joden Hem heiligen en Hij heiligt hen dan ook. Het boek Leviticus verwijst naar Avraham, Itschak en Jakov als naar de precise uitvoering van de Tempeldiensten. Dit is een van de ontelbare joodse uitleggingen.

[Eulogía 0]

In Genesis 22 1-19 stelt God Abraham op de proef.

Abraham krijgt de opdracht van God om zijn zoon te offeren. En Abraham gaat op pad om de wens van God te vervullen. Abraham vind het blijkbaar binnen de grenzen van zijn God vallen om te vragen om een mensen offer. En is bereid zijn eigen zoon, waarvan hij zoveel houdt, te offeren aan God. Abraham is er van overtuigd dat God zijn zoon als offer wil. Uiteindelijk hoeft Abraham zijn zoon niet te offeren, maar een ram. God beloofd Abraham voor zijn intenties om zijn eigen zoon te doden (offeren) voor God. God is dus duidelijk blij, dat Abraham bereid is zijn zoon te doden voor hem.

Ik heb mij al tijden afgevraagd hoe hier naar gekeken word. Ik bedoel dan niet naar het einde van het verhaal, dat het offer toch niet hoeft, maar naar het begin. Abraham vind het blijkbaar binnen de grenzen van zijn God vallen om te vragen om een mensen offer. Als ik deze vraag stel aan een Christen wordt er altijd gezegd, dit valt niet binnen het karakter van God, een mensen offer. Abraham dacht daar duidelijk anders ove. En God blijkbaar ook, Abraham werd er namelijk rijkelijk voor beloond!

Voordat ik weer wordt beschuldigd, ik ben niet bezig hier om mensen te overtuigen of bevestigin te zoeken. Ik wil graag begrijpen, hoe christenen hier naar kijken.

Hebreeën 11 geeft er een bijzondere openbaring over waar Paulus weet van had, terwijl het in het oude testament volgens mij nergens staat. Ik denk dat de Heilige Geest Paulus dit had verteld.

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:17 Door het geloof heeft Abraham, toen hij verzocht werd, Isaak ten offer gebracht, en hij, die de beloften aanvaard had, wilde zijn enige zoon offeren, 18 hij, tot wie gezegd was: Door Isaak zal men van nageslacht van u spreken. Hij heeft overwogen, dat God bij machte was hem zelfs uit de doden op te wekken, 19 en daaruit heeft hij hem ook bij wijze van spreken teruggekregen.

Abraham was hierin volkomen gehoorzaam aan God. Hij had al zijn vertrouwde land en familie achtergelaten, maar wilde nu zelfs zijn eniggeboren zoon voor God opgeven. Ook had hij van God de belofte gekregen dat zijn nageslacht buitensporig groot zou zijn. Hij dacht dus dat God mogelijk zijn zoon weer na het offer tot leven zou wekken, om de belofte na te komen. Hij wist dat God Zich hoe dan ook aan Zijn woord zou houden.

Mijn persoonlijke geloof/openbaring: God wist nu dat de gelovige mens(heid) in geloof de eniggeboren zoon zou willen opofferen voor God. Mede hierom besloot God Zijn enige Zoon op te geven voor de mensheid, waarbij Hij wist/geloofde dat Zijn Zoon weer zou opstaan.

[WonderfulStar 0]

Ik zat hier laatst ook aan te denken... Hoe dit te rijmen was met "Gij zult niet doden"

Maar de 10 geboden waren er in Genesis nog niet, toch?

[Olorin 155]

Ik zat hier laatst ook aan te denken... Hoe dit te rijmen was met "Gij zult niet doden"

Maar de 10 geboden waren er in Genesis nog niet, toch?

Mozes had de tien geboden van God ontvangen, maar hij is een hele verre nazaat van Abraham.

[Ursa 1]

Later in het OT wordt ook specifiek aangegeven dat God geen mensenoffers verlangt. Een praktijk die nog wel eens voorkwam onder Kanaänitische volkeren, waar de Israëlieten zich dus verre van moesten houden.

Wel behoorden alle eerstgeborenen aan God toe, en was er een traditioneel offer aan God voor de eerstgeborenen (ik weet niet precies hoe die regel in elkaar steekt). Ook de ouders van Jezus gingen naar de tempel om voor Hem te offeren.

Het offer dat Abraham zou moeten brengen was vooral een geloofstest. God had al aangegeven dat Hij Abraham via Izaäk een groot nageslacht zou schenken. Toch vroeg Hij op dat moment volledige overgave. Abraham vertrouwde wel zo op God dat Hij een oplossing zou vinden, Izaäk tot leven wekken of op een andere manier Zijn belofte gestand te doen.

[Shevan 0]

Het offer dat Abraham zou moeten brengen was vooral een geloofstest. God had al aangegeven dat Hij Abraham via Izaäk een groot nageslacht zou schenken. Toch vroeg Hij op dat moment volledige overgave. Abraham vertrouwde wel zo op God dat Hij een oplossing zou vinden, Izaäk tot leven wekken of op een andere manier Zijn belofte gestand te doen.

Ik vind dit een hele tricky uitleg. Het verandert niks aan de vraag en daad, het geeft alleen maar nog meer aan dat het om absolute gehoorzaamheid gaat. Je moet niet denken, je moet gehoorzamen hoe walgelijk het ook is wat je wordt gevraagd. God had ook Abraham een nieuwe zoon kunnen geven na zijn mensen offer.

[Eulogía 0]

Het offer dat Abraham zou moeten brengen was vooral een geloofstest. God had al aangegeven dat Hij Abraham via Izaäk een groot nageslacht zou schenken. Toch vroeg Hij op dat moment volledige overgave. Abraham vertrouwde wel zo op God dat Hij een oplossing zou vinden, Izaäk tot leven wekken of op een andere manier Zijn belofte gestand te doen.

Ik vind dit een hele tricky uitleg. Het verandert niks aan de vraag en daad, het geeft alleen maar nog meer aan dat het om absolute gehoorzaamheid gaat. Je moet niet denken, je moet gehoorzamen hoe walgelijk het ook is wat je wordt gevraagd. God had ook Abraham een nieuwe zoon kunnen geven na zijn mensen offer.

God vraagt dezelfde toewijding aan de mens, zoals Hij Zelf ook toegewijd is aan de mens. Hij offerde Zelf wel Zijn Zoon voor de mensheid op. Het is door Gods genade dat Hij datzelfde uiteindelijk niet van Abraham vroeg en ook niet van ons vraagt.

[Shevan 0]

God vraagt dezelfde toewijding aan de mens, zoals Hij Zelf ook toegewijd is aan de mens. Hij offerde Zelf wel Zijn Zoon voor de mensheid op. Het is door Gods genade dat Hij datzelfde uiteindelijk niet van Abraham vroeg en ook niet van ons vraagt.

Dit is voor mij dezelfde logica, als eerder. Absoluut geloof, zonder na te denken. Abraham wist niet vooraf wat God ging doen.

Dat God het uiteindelijk toch niet vroeg en alles daarna dat staat los van mijn vraag. God vraag absolute gehoorzaamheid, ook als je niet inziet wat er goed aan is, of zelfs inziet dat het slecht is! Hoe kijk je hier naar?

[Eulogía 0]

Gelovigen kennen God en gaan uit van Zijn goedheid. Gelovigen die uitgaan van Gods goedheid, zullen ook Zijn goedheid ervaren.

Abraham kende God en wordt in de Bijbel zelfs een vriend van God genoemd. Als je een vriend goed kent en de goedheid van die vriend kent, weet je dat die vriend geen gekke dingen van je zal vragen en weet je dat die vriend te vertrouwen is en dat de vriend je niet in een val laat lopen.

God is ook als een Vader. Een klein kind vertrouwt ook volledig zijn vader en verwacht niet van zijn vader dat hij zijn kind zal beschamen in het vertrouwen. Als een vader tegen een klein kind dat op een grote hoogte staat, zegt: 'Spring', dan denkt het kind niet na en vertrouwt volkomen dat zijn vader hem zal opvangen en springt gewoon in de armen van de vader.

Als iemand God niet kent, zal die persoon God misschien wantrouwen, maar iemand die God al langer kent, weet dat Hij altijd goed is en Zijn beloften altijd nakomt.

[Robert Frans 1.653]

Ik zie dat verhaal liever in verband met wat daarvoren allemaal gebeurt. Abraham brengt nogal eens andere mensen in bijna fatale problemen door bijvoorbeeld te doen alsof zijn vrouw zijn zus is (wat niet helemaal gelogen is, maar aardig is het ook niet). En nu brengt God hém eens in de problemen door iets onmogelijks te vragen. God daagt hem als het ware uit, waarop Abraham prompt God weer uitdaagt door daadwerkelijk te gaan. Op een gegeven moment vraagt Isaak hem waar het offer is, waarop Abraham zegt: "God zal voor een offer zorgen, mijn zoon." Dat kun je op drie manieren interpreteren. 1. Abraham liegt Isaak voor om hem niet ongerust te maken. 2. Abraham gelooft écht dat Isaak niet geofferd hoeft te worden. 3. Abraham erkent dat Isaak de sjors is, want hij zegt: "God zal voor een offer zorgen: mijn zoon." Voor de tweede interpretatie valt nog wel het meeste te zeggen, gezien de opvallend rustige medewerking van Isaak als Abraham hem op het altaar legt. Je leest niets over tegenwerking of zo. Uiteindelijk grijpt God in, heeft Abraham zijn lesje geleerd en sluiten ze vrede met elkaar. Moraal van het verhaal: wantrouwen zorgt voor problemen en kinderoffers zijn niet de bedoeling.

Een hardere interpretatie zegt dat in die tijd vrouw en kinderen gewoon het bezit van de vader waren, waarmee hij dus kon doen wat hij wilde. Dat zou ook verklaren waarom Lot in Sodom zijn dochters aanbood aan die hitsige mannen: die waren zijn bezit, maar de engelen niet. Maar ik kan eerlijk gezegd niet geloven dat vaders toen zo harteloos zouden omgaan met hun gezin, alsof zij toen geen enkel gevoel hadden en nu in het verlichte westen wel. Dus die interpretatie negeer ik gewoon.

[Shevan 0]

Gelovigen kennen God en gaan uit van Zijn goedheid. Gelovigen die uitgaan van Gods goedheid, zullen ook Zijn goedheid ervaren.

Abraham kende God en wordt in de Bijbel zelfs een vriend van God genoemd. Als je een vriend goed kent en de goedheid van die vriend kent, weet je dat die vriend geen gekke dingen van je zal vragen en weet je dat die vriend te vertrouwen is en dat de vriend je niet in een val laat lopen.

God is ook als een Vader. Een klein kind vertrouwt ook volledig zijn vader en verwacht niet van zijn vader dat hij zijn kind zal beschamen in het vertrouwen. Als een vader tegen een klein kind dat op een grote hoogte staat, zegt: 'Spring', dan denkt het kind niet na en vertrouwt volkomen dat zijn vader hem zal opvangen en springt gewoon in de armen van de vader.

Als iemand God niet kent, zal die persoon God misschien wantrouwen, maar iemand die God al langer kent, weet dat Hij altijd goed is en Zijn beloften altijd nakomt.

Geen gekke dingen van je vraagt, sorry? Je eigen vriend aka god vraagt van je om je zoon te offeren! Dit betekend je zoon vast binden op een bos takken, zijn keel door snijden en hem verbranden! Is dat geen gek iets? Dat is precies het punt wat ik maak. Je moet vertrouwen want het is god, ongeacht wat je er zelf van vind. Verstand op nul en volgen.

Ben jij nooit voorgelogen door een vriend? Heeft nog nooit een vriend jou een gekke vraag voorgelegd? De geschiedenis van de mens staat hier vol mee. Was Judas geen vriend van Jezus?

[Eulogía 0]

Gelovigen kennen God en gaan uit van Zijn goedheid. Gelovigen die uitgaan van Gods goedheid, zullen ook Zijn goedheid ervaren.

Abraham kende God en wordt in de Bijbel zelfs een vriend van God genoemd. Als je een vriend goed kent en de goedheid van die vriend kent, weet je dat die vriend geen gekke dingen van je zal vragen en weet je dat die vriend te vertrouwen is en dat de vriend je niet in een val laat lopen.

God is ook als een Vader. Een klein kind vertrouwt ook volledig zijn vader en verwacht niet van zijn vader dat hij zijn kind zal beschamen in het vertrouwen. Als een vader tegen een klein kind dat op een grote hoogte staat, zegt: 'Spring', dan denkt het kind niet na en vertrouwt volkomen dat zijn vader hem zal opvangen en springt gewoon in de armen van de vader.

Als iemand God niet kent, zal die persoon God misschien wantrouwen, maar iemand die God al langer kent, weet dat Hij altijd goed is en Zijn beloften altijd nakomt.

Geen gekke dingen van je vraagt, sorry? Je eigen vriend aka god vraagt van je om je zoon te offeren! Dit betekend je zoon vast binden op een bos takken, zijn keel door snijden en hem verbranden! Is dat geen gek iets? Dat is precies het punt wat ik maak. Je moet vertrouwen want het is god, ongeacht wat je er zelf van vind. Verstand op nul en volgen.

Ben jij nooit voorgelogen door een vriend? Heeft nog nooit een vriend jou een gekke vraag voorgelegd? De geschiedenis van de mens staat hier vol mee. Was Judas geen vriend van Jezus?

Het bleek dus dat God wel te vertrouwen is, omdat de keel van de zoon van Abraham niet hoefde te worden doorgesneden en zijn zoon niet hoefde te worden verbrand.

Een menselijke vriend is anders dan God. God zal nooit iemand beschaamd laten uitkomen.

[Shevan 0]

Ik zie dat verhaal liever in verband met wat daarvoren allemaal gebeurt. Abraham brengt nogal eens andere mensen in bijna fatale problemen door bijvoorbeeld te doen alsof zijn vrouw zijn zus is (wat niet helemaal gelogen is, maar aardig is het ook niet). En nu brengt God hém eens in de problemen door iets onmogelijks te vragen. God daagt hem als het ware uit, waarop Abraham prompt God weer uitdaagt door daadwerkelijk te gaan. Op een gegeven moment vraagt Isaak hem waar het offer is, waarop Abraham zegt: "God zal voor een offer zorgen, mijn zoon." Dat kun je op drie manieren interpreteren. 1. Abraham liegt Isaak voor om hem niet ongerust te maken. 2. Abraham gelooft écht dat Isaak niet geofferd hoeft te worden. 3. Abraham erkent dat Isaak de sjors is, want hij zegt: "God zal voor een offer zorgen: mijn zoon." Voor de tweede interpretatie valt nog wel het meeste te zeggen, gezien de opvallend rustige medewerking van Isaak als Abraham hem op het altaar legt. Je leest niets over tegenwerking of zo. Uiteindelijk grijpt God in, heeft Abraham zijn lesje geleerd en sluiten ze vrede met elkaar. Moraal van het verhaal: wantrouwen zorgt voor problemen en kinderoffers zijn niet de bedoeling.

Een hardere interpretatie zegt dat in die tijd vrouw en kinderen gewoon het bezit van de vader waren, waarmee hij dus kon doen wat hij wilde. Dat zou ook verklaren waarom Lot in Sodom zijn dochters aanbood aan die hitsige mannen: die waren zijn bezit, maar de engelen niet. Maar ik kan eerlijk gezegd niet geloven dat vaders toen zo harteloos zouden omgaan met hun gezin, alsof zij toen geen enkel gevoel hadden en nu in het verlichte westen wel. Dus die interpretatie negeer ik gewoon.

Ik vind dit een duidelijke invalshoek, echter heb ik 2 opmerkingen. Omdat er niet staat dat Isaak niet tegen werkte kan het natuurlijk wel zijn gebeurd. Verder is het niet zo dat Abraham zich neerlegt bij de wil van God, in plaats van dat er vrede wordt gemaakt?

Ik heb nog wel een vraag, waren Abraham en God hier al vrienden? Als dit zo is, dan vind ik het een erg rare vriendschap, vol strijd van de willen. Ontzettend pesterig.

[Eulogía 0]

Ik heb nog wel een vraag, waren Abraham en God hier al vrienden? Als dit zo is, dan vind ik het een erg rare vriendschap, vol strijd van de willen. Ontzettend pesterig.

Wanneer ze precies vrienden waren, weet ik niet. De geschiedenis vond plaats in Genesis, maar ik kom verwijzingen naar hun vriendschap pas tegen in latere Bijbelboeken.

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:7 Zijt Gij niet onze God, die voor het aangezicht van uw volk Israël verdreven hebt de inwoners van dit land en dit voor altijd hebt gegeven aan het nakroost van Abraham, uw vriend?

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:8 Maar gij, Israël, mijn knecht, Jakob, die Ik verkoren heb, nakroost van mijn vriend Abraham

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:23 En het schriftwoord werd vervuld, dat zegt: Abraham geloofde God en het werd hem tot gerechtigheid gerekend, en hij werd een vriend van God genoemd.

Ze waren in ieder geval al verbondspartners, wat inhield dat ze alles voor elkaar opgaven. Dat was gewoon onder verbondspartners in de gelovige en heidense wereld van die tijd.

[Shevan 0]

Geen gekke dingen van je vraagt, sorry? Je eigen vriend aka god vraagt van je om je zoon te offeren! Dit betekend je zoon vast binden op een bos takken, zijn keel door snijden en hem verbranden! Is dat geen gek iets? Dat is precies het punt wat ik maak. Je moet vertrouwen want het is god, ongeacht wat je er zelf van vind. Verstand op nul en volgen.

Ben jij nooit voorgelogen door een vriend? Heeft nog nooit een vriend jou een gekke vraag voorgelegd? De geschiedenis van de mens staat hier vol mee. Was Judas geen vriend van Jezus?

Het bleek dus dat God wel te vertrouwen is, omdat de keel van de zoon van Abraham niet hoefde te worden doorgesneden en zijn zoon niet hoefde te worden verbrand.

Een menselijke vriend is anders dan God. God zal nooit iemand beschaamd laten uitkomen.

Nu haal je twee dingen door elkaar. Het stellen van een vraag/geven van een opdracht en de uitkomst van de hele situatie.

De uitkomst van de situatie, maakt niet altijd de vraag of opdracht goed.

Jij stelt dat een vriend geen gekke dingen vraagt. En dat Abraham en god vrienden zijn ik niet. En als ik dan een vergelijking maak met een vriend, dan zeg je, een menselijke vriend is anders dan god... Dat kan ik niet volgen. Hiermee geeft je mijn inzichts alleen maar meer aan dat je god gewoon blind moet volgen en gehoorzamen, het is immers god!

[Eulogía 0]

Nu haal je twee dingen door elkaar. Het stellen van een vraag/geven van een opdracht en de uitkomst van de hele situatie.

De uitkomst van de situatie, maakt niet altijd de vraag of opdracht goed.

Jij stelt dat een vriend geen gekke dingen vraagt. En dat Abraham en god vrienden zijn ik niet. En als ik dan een vergelijking maak met een vriend, dan zeg je, een menselijke vriend is anders dan god... Dat kan ik niet volgen. Hiermee geeft je mijn inzichts alleen maar meer aan dat je god gewoon blind moet volgen en gehoorzamen, het is immers god!

Het is inderdaad goed om God te volgen en gehoorzamen en te vertrouwen als een kind. Wie God volkomen gehoorzamen, zullen nooit beschaamd uitkomen. Wie God onvolkomen vertrouwen, zullen teleurstellingen tegenkomen.

[Shevan 0]

Nu haal je twee dingen door elkaar. Het stellen van een vraag/geven van een opdracht en de uitkomst van de hele situatie.

De uitkomst van de situatie, maakt niet altijd de vraag of opdracht goed.

Jij stelt dat een vriend geen gekke dingen vraagt. En dat Abraham en god vrienden zijn ik niet. En als ik dan een vergelijking maak met een vriend, dan zeg je, een menselijke vriend is anders dan god... Dat kan ik niet volgen. Hiermee geeft je mijn inzichts alleen maar meer aan dat je god gewoon blind moet volgen en gehoorzamen, het is immers god!

Het is inderdaad goed om God te volgen en gehoorzamen en te vertrouwen als een kind. Wie God volkomen gehoorzamen, zullen nooit beschaamd uitkomen. Wie God onvolkomen vertrouwen, zullen teleurstellingen tegenkomen.

Duidelijk antwoord. Persoonlijk vind ik onvolkomen vertrouwen, eng en onverantwoord. Gelukkig zijn er dan ook heel veel kinderen die de acties en lessen van hun opvoerders in twijfel nemen. En terecht er wordt veel onzin geleerd en gedaan. (Ik praat hier niet over geloof of god)

[Robert Frans 1.653]

Ik vind dit een duidelijke invalshoek, echter heb ik 2 opmerkingen. Omdat er niet staat dat Isaak niet tegen werkte kan het natuurlijk wel zijn gebeurd.

Ik vind zelf het verhaal een nogal serene rust uitstralen, alsof het allemaal heel eenvoudig en vanzelfsprekend ging. Er komt geen enkele vorm van geweld in voor of ook maar tegenstribbeling. Het valt nogal op tussen de andere verhalen van Abraham (en Isaak).

Verder is het niet zo dat Abraham zich neerlegt bij de wil van God, in plaats van dat er vrede wordt gemaakt?

Zo kun je het ook lezen en daar hoeft niets verkeerds mee te zijn. Zelf geloof ik dat het verhaal dus meerdere invalshoeken kan belichten. Dat Abraham echter God alleen maar absoluut en onvoorwaardelijk gehoorzaam zou zijn, strookt echter niet helemaal met de discussies en twisten die geloofshelden nogal eens aangaan in vooral het Oude Testament, waarbij God regelmatig ook nog eens inbindt.

Ik heb nog wel een vraag, waren Abraham en God hier al vrienden? Als dit zo is, dan vind ik het een erg rare vriendschap, vol strijd van de willen. Ontzettend pesterig.

Niets vreemds aan hoor. Ook mensen die met elkaar bevriend zijn, zullen bij tijd en wijle met elkaar moeten uitmaken wie nu wat wil en zullen zo hun ruzies hebben. Zo wil God ook nog weleens mensen uitdagen om verder te gaan dan eigenlijk mogelijk is. Bij Abraham en God ging dat blijkbaar wat extremer, omdat Abraham blijkbaar een rotsvast vertrouwen had dat God hem niet écht zoiets idioots zou opdragen, gezien ook Gods vrij duidelijke beloften over Isaak, en God een rotsvast vertrouwen in Abraham had dat deze zo'n extreme uitdaging wel aankon. Het kan allemaal heel anders zijn geweest hoor, maar dit kun je er mijns inziens dus ook prima in lezen en strookt mijns inziens ook beter met de rest van het Oude Testament.

[Eulogía 0]

Nu haal je twee dingen door elkaar. Het stellen van een vraag/geven van een opdracht en de uitkomst van de hele situatie.

De uitkomst van de situatie, maakt niet altijd de vraag of opdracht goed.

Jij stelt dat een vriend geen gekke dingen vraagt. En dat Abraham en god vrienden zijn ik niet. En als ik dan een vergelijking maak met een vriend, dan zeg je, een menselijke vriend is anders dan god... Dat kan ik niet volgen. Hiermee geeft je mijn inzichts alleen maar meer aan dat je god gewoon blind moet volgen en gehoorzamen, het is immers god!

Het is inderdaad goed om God te volgen en gehoorzamen en te vertrouwen als een kind. Wie God volkomen gehoorzamen, zullen nooit beschaamd uitkomen. Wie God onvolkomen vertrouwen, zullen teleurstellingen tegenkomen.

Duidelijk antwoord. Persoonlijk vind ik onvolkomen vertrouwen, eng en onverantwoord. Gelukkig zijn er dan ook heel veel kinderen die de acties en lessen van hun opvoerders in twijfel nemen. En terecht er wordt veel onzin geleerd en gedaan. (Ik praat hier niet over geloof of god)

Abraham was ook niet voor niets buitensporig rijk, bezat veel grondgebied, kreeg een ontelbaar groot nageslacht en wordt vele malen in de Bijbel geëerd als geloofsheld.

Iemand die God zo radicaal volgt, zal er de zegeningen en vruchten van plukken.

[Shevan 0]

Abraham was ook niet voor niets buitensporig rijk, bezat veel grondgebied, kreeg een ontelbaar groot nageslacht en wordt vele malen in de Bijbel geëerd als geloofsheld.

Iemand die God zo radicaal volgt, zal er de zegeningen en vruchten van plukken.

Niet denken, maar doen. Ik heb daar maar een woord voor. Beangstigend.

Voor mij zou Abraham een held zijn als het volgende was gebeurd. God vraagt Abraham om een mensen offer, zijn eigen zoon. En Abraham zegt, elke leven is waardevol en heilig. U vraag is een test, ik zal mijn zoon niet offeren. Een vader zijn liefde voor zijn zoon behoord het onvoorwaardelijkste te zijn wat er is. Was gods beloning dan nog steeds zo gul geweest? Hierover kan natuurlijk alleen maar gespeculeerd worden. Net zoals er alleen maar gespeculeerd kan worden of Iszaak rustig op het altaar is gaan liggen.

[Eulogía 0]

Abraham was ook niet voor niets buitensporig rijk, bezat veel grondgebied, kreeg een ontelbaar groot nageslacht en wordt vele malen in de Bijbel geëerd als geloofsheld.

Iemand die God zo radicaal volgt, zal er de zegeningen en vruchten van plukken.

Niet denken, maar doen. Ik heb daar maar een woord voor. Beangstigend.

Voor mij zou Abraham een held zijn als het volgende was gebeurd. God vraagt Abraham om een mensen offer, zijn eigen zoon. En Abraham zegt, elke leven is waardevol en heilig. U vraag is een test, ik zal mijn zoon niet offeren. Een vader zijn liefde voor zijn zoon behoord het onvoorwaardelijkste te zijn wat er is. Was gods beloning dan nog steeds zo gul geweest? Hierover kan natuurlijk alleen maar gespeculeerd worden. Net zoals er alleen maar gespeculeerd kan worden of Iszaak rustig op het altaar is gaan liggen.

'Niet denken, maar doen' is gevaarlijk bij het opvolgen van iemand als Hitler. Bij God levert dat echter alleen maar zegen op, zoals blijkt uit de Bijbel, omdat Hij te vertrouwen is.

[Shevan 0]

'Niet denken, maar doen' is gevaarlijk bij het opvolgen van iemand als Hitler. Bij God levert dat echter alleen maar zegen op, zoals blijkt uit de Bijbel, omdat Hij te vertrouwen is.

Ik snap het punt. God is goed, dus god kan je blind vertrouwen. Echter moet je eerst accepteren dat god alleen goed is. En dat god altijd god zal blijven. Deze aanname vind ik eng en onverantwoordelijke. De verantwoordelijkheid wordt verschoven van de mens af naar god. Zolang je maar god gehoorzaamd.Ik vind dit al helemaal eng, als het gaat om een god, die niet alleen goed doet, maar ook vernietigd en genocide laat plegen. Mijn waarde oordeel hierover is anders dan goed. Echter is dit een site topic welke hier http://forum.credible.nl/viewtopic.php?f=12&t=23710 staat.

[Eulogía 0]

'Niet denken, maar doen' is gevaarlijk bij het opvolgen van iemand als Hitler. Bij God levert dat echter alleen maar zegen op, zoals blijkt uit de Bijbel, omdat Hij te vertrouwen is.

Ik snap het punt. God is goed, dus god kan je blind vertrouwen. Echter moet je eerst accepteren dat god alleen goed is. En dat god altijd god zal blijven. Deze aanname vind ik eng en onverantwoordelijke. De verantwoordelijkheid wordt verschoven van de mens af naar god. Zolang je maar god gehoorzaamd.Ik vind dit al helemaal eng, als het gaat om een god, die niet alleen goed doet, maar ook vernietigd en genocide laat plegen. Mijn waarde oordeel hierover is anders dan goed. Echter is dit een site topic welke hier http://forum.credible.nl/viewtopic.php?f=12&t=23710 staat.

Degenen die vernietigen en genocide laten plegen zijn in feite mensen. God is daar geen voorstander van. Mensen kunnen zelf de zegen of vloek op zich laden.

[Shevan 0]

'Niet denken, maar doen' is gevaarlijk bij het opvolgen van iemand als Hitler. Bij God levert dat echter alleen maar zegen op, zoals blijkt uit de Bijbel, omdat Hij te vertrouwen is.

Ik snap het punt. God is goed, dus god kan je blind vertrouwen. Echter moet je eerst accepteren dat god alleen goed is. En dat god altijd god zal blijven. Deze aanname vind ik eng en onverantwoordelijke. De verantwoordelijkheid wordt verschoven van de mens af naar god. Zolang je maar god gehoorzaamd.Ik vind dit al helemaal eng, als het gaat om een god, die niet alleen goed doet, maar ook vernietigd en genocide laat plegen. Mijn waarde oordeel hierover is anders dan goed. Echter is dit een site topic welke hier http://forum.credible.nl/viewtopic.php?f=12&t=23710 staat.

Degenen die vernietigen en genocide laten plegen zijn in feite mensen. God is daar geen voorstander van. Mensen kunnen zelf de zegen of vloek op zich laden.

Dit is zeker niet waar als je in de god van de bijbel gelooft. Het beste voorbeeld, de zondvloed. God vermoord hier bijna alles en iedereen. Dat is en heet genocide.