Spring naar bijdragen

De individualisme slaat toe in deze wereld en in de kerk?


Aanbevolen berichten

Het avondmaal. Het brood wordt in kleine stukjes laat ik het oneerbiedig zeggen gehakt. Dit om zo snel mogelijk het op te eten en het is zo op. Maar is dit wel de bedoeling van wat Jezus heeft bedoeld? Is het niet een avondmaal waar je samen met mede christenen de maaltijd gaat nuttigen met wijn? Te weinig tijd? In de Katholieke kerk zeggen ze neem dit brood en de wijn. Maar de wijn wordt gemakshalve overgeslagen? Individualisme slaat ook toe in de kerk? Het is daarnaast wel goed dat je kleinere groepen hebt waar je bijbel studie volgt en waarmee je zit e.d. natuurlijk.

Hoe geef je er vorm aan? Als christen behoor je ook open te staan voor feedback van een ander. En als je fout zit geef fouten toe! Denk er goed over na. Willen we ook vervuld worden door de Heilige Geest? Wat houdt ons tegen? Zorgen, Zekerheid? Waar houden we aan vast? Is dat geld? Woning? Zijn dat de modernere afgoden? 's avonds TV kijken computeren etcetera? Ik denk dat het goed is dat we ook actief zijn buiten de kerk en laten zien dat we anders zijn dan anderen. Ik hoop dat ik mijn leven kan beteren, kan vandaag nog maar uitstel is wellicht handig. Ik ben zelf ook individueel bezig i.v.m. mijn autisme. Zou dat juist goed zijn om terug te trekken? Hoeveel vrienden hebben we?

Link naar bericht
Deel via andere websites
Het avondmaal. Het brood wordt in kleine stukjes laat ik het oneerbiedig zeggen gehakt. Dit om zo snel mogelijk het op te eten en het is zo op. Maar is dit wel de bedoeling van wat Jezus heeft bedoeld? Is het niet een avondmaal waar je samen met mede christenen de maaltijd gaat nuttigen met wijn? Te weinig tijd? In de Katholieke kerk zeggen ze neem dit brood en de wijn. Maar de wijn wordt gemakshalve overgeslagen? Individualisme slaat ook toe in de kerk? Het is daarnaast wel goed dat je kleinere groepen hebt waar je bijbel studie volgt en waarmee je zit e.d. natuurlijk.

Het Bloed van Christus wordt door de priester gedronken en hij doet dat namens de gehele geloofsgemeenschap. Overigens maak ik genoeg vieringen mee waar ik zowel het Lichaam als het Bloed van Christus aangereikt krijg. Wat dit met individualisme te maken heeft ontgaat mij volledig. Ik ervaar de heilige communie namelijk als het ultieme moment waarop de eenheid van de Kerk door mijn lichaam heen gaat.

Hoe geef je er vorm aan? Als christen behoor je ook open te staan voor feedback van een ander. En als je fout zit geef fouten toe! Denk er goed over na. Willen we ook vervuld worden door de Heilige Geest? Wat houdt ons tegen? Zorgen, Zekerheid? Waar houden we aan vast? Is dat geld? Woning? Zijn dat de modernere afgoden? 's avonds TV kijken computeren etcetera? Ik denk dat het goed is dat we ook actief zijn buiten de kerk en laten zien dat we anders zijn dan anderen. Ik hoop dat ik mijn leven kan beteren, kan vandaag nog maar uitstel is wellicht handig. Ik ben zelf ook individueel bezig i.v.m. mijn autisme. Zou dat juist goed zijn om terug te trekken? Hoeveel vrienden hebben we?

Ik heb genoeg vrienden, zelfs zoveel dat ik contacten nauwelijks normaal kan onderhouden en mijn vrienden dus te weinig zie. Zeker nu de tijd van uitgaan wel zo'n beetje voorbij is, is het moeilijk.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Ik heb er denk ik een stuk of 2 hooguit. Voor mij brengt vriendschap spanningen met zich mee omdat ik mij goed wil voordoen en alert wil zijn et cetera kost ontzettend veel energie. Ik mag me zelf ook zijn maar wie ben ik dan eigenlijk wel?!

Als je je niet goed voor zou doen, hoe zou je dan zijn?

Welke keuzes maak je?

Wie was je, toen je een heel jong kind was?

Hoe ben je gevormd?

Link naar bericht
Deel via andere websites
Het avondmaal. Het brood wordt in kleine stukjes laat ik het oneerbiedig zeggen gehakt. Dit om zo snel mogelijk het op te eten en het is zo op.

Het brood dat wij breken ter gedachtenis aan het Lichaam van Christus, dat gebroken is. Het breken van het brood overeenkomstig de woorden van Christus zelf:

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:26 Toen ze verder aten nam Jezus een brood, sprak het zegengebed uit, brak het brood en gaf de leerlingen ervan met de woorden: ‘Neem, eet, dit is mijn lichaam.’
Maar is dit wel de bedoeling van wat Jezus heeft bedoeld?

Ja, we moeten het brood breken en daarbij Jezus gedenken, zoals in de Schrift te lezen valt. Het avondmaal is een term die niet klopt, want het is geen maaltijd, laat staan een avondmaaltijd. Jezus zegt ons het brood te breken en dat te doen ter nagedachtenis van Hem. Dat wat er gebeurd in de kerken wereldwijd is een direct opvolgen van deze aanmaning van Jezus.

Is het niet een avondmaal waar je samen met mede christenen de maaltijd gaat nuttigen met wijn? Te weinig tijd?

Nee, lees de brief aan de gemeente in Korinthe nog maar eens, waarin Paulus de gemeente een veeg uit de pan geeft, waar het Pesachmaal vervallen is tot een vreetpartij. Dat heeft niet te maken met te weinig tijd en al helemaal niets met individualisme.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Of juist wel. :# Hij verwijt de rijken dat ze al beginnen met eten voordat de armen/anderen er bij kunnen zijn, omdat zij nog moeten werken.

@ikbenBen: het gaat er niet om dat het brood wordt opgedeeld, we hebben immers allemaal deel aan dat ene brood (1 Kor 10:17). Je snapt dat het niet praktisch is om met z'n allen één brood te eten. Het gaat er juist om dat je dat samen doet: samen brood en wijn delen. Je kunt het ook in je eentje thuis doen, dat is individueel en niet de bedoeling.

Ik snap wel dat je soms naar meer verlangt. Het is goed de Maaltijd van de Heer te delen met je gemeente, maar als je verder niks hebt met je gemeente is dat een beetje vaag. Terwijl dat wel de mensen zijn die God aan elkaar en aan jou gegeven heeft om elkaar te steunen en te dienen. Misschien kun je een balletje opgooien daarover. Ook geldt: 'wie goed doet, goed ontmoet'. Als jij iemand anders bijstaat, mag je ook verwachten dat mensen om jou geven. Geef de anderen een kans... en je zult verrast zijn. :)

Link naar bericht
Deel via andere websites
Ik heb er denk ik een stuk of 2 hooguit. Voor mij brengt vriendschap spanningen met zich mee omdat ik mij goed wil voordoen en alert wil zijn et cetera kost ontzettend veel energie. Ik mag me zelf ook zijn maar wie ben ik dan eigenlijk wel?!

Wie zo blijft denken en zulke vragen blijft stellen, zal echt moeilijk aan vrienden komen.

Je moet gewoon meedoen, met goede intentie kom je wel ver.

Wees jezelf, dat is het enige wat je lang kunt volhouden.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Of juist wel. :# Hij verwijt de rijken dat ze al beginnen met eten voordat de armen/anderen er bij kunnen zijn, omdat zij nog moeten werken.
Ik snap wel dat je soms naar meer verlangt. Het is goed de Maaltijd van de Heer te delen met je gemeente, maar als je verder niks hebt met je gemeente is dat een beetje vaag. Terwijl dat wel de mensen zijn die God aan elkaar en aan jou gegeven heeft om elkaar te steunen en te dienen. Misschien kun je een balletje opgooien daarover. Ook geldt: 'wie goed doet, goed ontmoet'. Als jij iemand anders bijstaat, mag je ook verwachten dat mensen om jou geven. Geef de anderen een kans... en je zult verrast zijn. :)

Individualisme loopt bijna in het bloed van de huidige mens, alles wat men doet zet hij om in geld.

Bij al zijn activiteiten denkt hij aan eigen belang, vergeet anderen (het recht dat de samenleving, zwakkeren, armen, vrienden, verwanten, etc op hem hebben) en hoort hij het gerinkel van de kassa.

Het leven gaat/draait niet alleen om geld, jezelf en eigenbelang. Het leven is geven en nemen, en moet je best doen om in de meeste gevallen de gever te zijn.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Het is te makkelijk om gelijk de link te leggen tussen individualisme en geldzucht.

Als iemand net 250 euro naar de Hoorn van Afrika heeft overgemaakt en de gesprekken daarna met anderen gaan er alleen over hoe goed dat is en niet over de nood daar, dan is dat individualisme.

En als iemand heel veel tijd en geld aan zaken in de kerk besteed een keer ergens over het woord mag doen in de kerk en dan nadat de dienst al zo'n 20 minuten duurt, zijn woorden begint met "goedemorgen gemeente" (wat benadrukt dat jij daar als individu tegenover de gemeente staat en negeert dat je al 20 minuten samen met de anderen opgenomen bent in een dienst) dan vind ik dat ook individualisme.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik denk niet dat het nodig is elk aspect van het individu zijn te weren uit het christendom. Christendom zie ik toch eigenlijk vooral als een samengaan van enerzijds jezelf als individu en anderzijds als deel van de gemeenschap. Twee zaken die vrolijk naast elkaar bestaan en alle twee relevant zijn. Alleen in onze huidige westerse maatschappij ligt de nadruk op het individu en is de meer collectieve kijk erg op de achtergrond geraakt. Ik denk dat het best veel waarde heeft die meer collectieve gedachte in het christendom uit te leggen (omdat mensen (inclusief christenen dus) hem misschien niet meer snappen in onze huidige tijd), meer bewust van maken en een deel laten worden van de levensbeschouwing. Maar, dat hoeft m.i. niet in plaats of ten koste te gaan van een individualistische benadering, maar ik zie meer heil in een 'et' aanpak. Een soort van synthese.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Ik denk niet dat het nodig is elk aspect van het individu zijn te weren uit het christendom. Christendom zie ik toch eigenlijk vooral als een samengaan van enerzijds jezelf als individu en anderzijds als deel van de gemeenschap. Twee zaken die vrolijk naast elkaar bestaan en alle twee relevant zijn. Alleen in onze huidige westerse maatschappij ligt de nadruk op het individu en is de meer collectieve kijk erg op de achtergrond geraakt. Ik denk dat het best veel waarde heeft die meer collectieve gedachte in het christendom uit te leggen (omdat mensen (inclusief christenen dus) hem misschien niet meer snappen in onze huidige tijd), meer bewust van maken en een deel laten worden van de levensbeschouwing. Maar, dat hoeft m.i. niet in plaats of ten koste te gaan van een individualistische benadering, maar ik zie meer heil in een 'et' aanpak. Een soort van synthese.

Wat ik over Jezus van de Christenen hoor is dat hij het opneemt voor degenen die in hem geloven (Christenen) en dat hij zich voor hen opgeofferd heeft etc.

De conclusie die je hier dus uit kunt trekken is dat je ook aan je medemens moet denken en dat je niet alleen het eigenbelang moet dienen.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Ik denk niet dat het nodig is elk aspect van het individu zijn te weren uit het christendom. Christendom zie ik toch eigenlijk vooral als een samengaan van enerzijds jezelf als individu en anderzijds als deel van de gemeenschap. Twee zaken die vrolijk naast elkaar bestaan en alle twee relevant zijn. Alleen in onze huidige westerse maatschappij ligt de nadruk op het individu en is de meer collectieve kijk erg op de achtergrond geraakt. Ik denk dat het best veel waarde heeft die meer collectieve gedachte in het christendom uit te leggen (omdat mensen (inclusief christenen dus) hem misschien niet meer snappen in onze huidige tijd), meer bewust van maken en een deel laten worden van de levensbeschouwing. Maar, dat hoeft m.i. niet in plaats of ten koste te gaan van een individualistische benadering, maar ik zie meer heil in een 'et' aanpak. Een soort van synthese.

Wat ik over Jezus van de Christenen hoor is dat hij het opneemt voor degenen die in hem geloven (Christenen) en dat hij zich voor hen opgeofferd heeft etc.

De conclusie die je hier dus uit kunt trekken is dat je ook aan je medemens moet denken en dat je niet alleen het eigenbelang moet dienen.

Niet alleen het eigen belang dienen inderdaad, maar het is geen reden om jezelf weg te cijferen ten opzichte van de ander. Rekening houden met jezelf is niet meteen het eigen belang voor opstellen.

Link naar bericht
Deel via andere websites
(...) Een soort van synthese.

Dat vind ik ook hoor. Maar het individualisme is haast ongemerkt ook en soms juist vooral in christelijke kringen zo extreem geworden en ook vaak zo verborgen dat ik het daar even over wilde hebben.

En aandacht voor het individu als individu is toch van een andere orde als individualisme?

Link naar bericht
Deel via andere websites

Niet alleen het eigen belang dienen inderdaad, maar het is geen reden om jezelf weg te cijferen ten opzichte van de ander. Rekening houden met jezelf is niet meteen het eigen belang voor opstellen.

Ik ben het met u eens, maar het gaat natuurlijk om de mate waarin het gaat.

Maar als we naar de huidige situatie kijken en hoe het gaat, dan kun je wel concluderen dat het individualisme het van solidariteit wint. Natuurlijk moet je jezelf niet negeren of verwaarlozen ten dienste van de samenleving of medemens. Het gaat om het vinden/creëren van een evenwicht en iedereen zijn hetgeen geven (tijd, aandacht, geld, etc) waar hij/zij recht op heeft: jezelf, ouders, familie, buren, vrienden en de rest van je omgeving. Hoe groter deze cirkel is, hoe beter.

Link naar bericht
Deel via andere websites
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid