opwekkingliederen.

[Robert Frans 1.555]

Chappo, dan kan het ook goed zijn om je in die "vastgeroeste" traditie te verdiepen. Soms kan een traditie vastgeroest lijken, maar leeft zij juist nog behoorlijk onder de beminde gelovigen. Het zingen van de psalmen op een bepaalde wijze wordt niet zomaar gedaan, maar heeft vaak een reden. Als voorbeeld die berijmde psalmen. Deze ontstonden in de vroege jaren van de reformatie, waar men meer nadruk wilde leggen op actieve deelname van het volk aan een sobere eredienst. De preek moest daarbij centraal staan en de liturgie eromheen moest voor iedereen gemakkelijk te volgen zijn.

Door de psalmen berijmd te zingen op een eenvoudige melodie in de volkstaal, kon het volk ook echt meezingen. Dat was in de katholieke Kerk toen niet vanzelfsprekend en nu nog is er binnen de katholieke Kerk meer een koortraditie dan een volkszangtraditie. Want direct uit de Schrift zingen is inderdaad heel mooi, maar ook een stuk ingewikkelder, omdat je dan niet ontkomt aan maatloos zingen en het zingen al veel meer reciteren wordt, zoals joden dat doen en zoals gregoriaanse zangers dat doen. En dat is lastiger dan je denkt, vooral met een grote groep ongeoefende zangers dat een gemiddelde kerkgemeenschap is. Zelfs het berijmde zingen was vooral in het begin nogal wennen en werd het orgel maar weer ingezet om dat zootje ongeregeld weer een beetje als één geheel te laten klinken. Daarom spelen gereformeerde organisten ook nu nog altijd zo bulderend hard: zodat er tenminste nog íéts geordend klinkt.

De melodieën van de gereformeerde psalmen dragen daarbij bij aan het plechtige en ingetogen karakter dat volgens hen de eredienst moest en moet hebben. Vooral het zingen "op hele noten" is een eenvoudigere wijze van semi-maatloos zingen en zou je als het gereformeerde gregoriaans (het gereforiaans?) kunnen beschouwen. Ook herkennen de gereformeerden in de psalmen, berijmd of onberijmd, een diepte die je in hedendaagse gezangen lang niet altijd tegenkomt. Daarom dus geen uitbundige lofprijs en daarom vooral psalmen en traditionelere gezangen. En als je dat soort dingen nou weet, dan kan zo'n traditie al veel meer leven.

[Chappo 0]

En als ik al zeg dat ik dat allemaal al lang wist, maar dat het in de praktijk meestal iets anders ligt bij mensen die ik tegenkom...? Maar thans voor de geschiedenis-les Ik wil nu niet als de grote anti-psalmen mafkeet overkomen, ik zing ze elke zondag en vaak met plezier. Ik vind het alleen gewoon grote nadelen hebben en in een gesprek met de meeste mensen kom je dan niet verder dan: "We doen het altijd al zo, waarom veranderen en het staat in de Bijbel". En vooral aan dat laatste stoor ik me altijd een klein beetje omdat zelfs sommige opwekkingsliederen nog dichter bij de Bijbel staan dan de berijmde psalmen.

En wat betreft het sobere in plaats van het uitbundige, kan het zijn dat dat gewoon niet mijn persoonlijkheid is? Ik weet dat het goed is om af en toe stil en eerbiedig te zijn en dat doe ik zeker. Niet omdat het moet, maar God is het gewoon waard om op de knieën te gaan en je mond te houden. Maar als dat alles is, mist mijn geloofsbeleving wel de uitbundige vreugde die ik niet kan uiten omdat Jezus voor mij is gestorven. Verder geef ik je gelijk dat de psalmen soms diep en mooi zijn, daarom zou ik denk ik pleiten voor een goede nieuwe berijming. Ik snap dat een psalmen voor nu niet echt zingbaar is voor een gemeente, dus de melodie mag men intact laten. Maar ik zou graag zien dat ze van de onberijmde psalmen weer is nieuwe berijmde psalmen zouden maken; in fatsoenlijk Nederlands en dichtbij wat er nu echt staat.

[Robert Frans 1.555]

Psalmen voor Nu dus.

Het is iets wat altijd een beetje een makke zal blijven binnen vooral protestantse kerkgemeenschappen: theologie en geloofsbeleving zijn er zodanig aan elkaar gekoppeld, dat als je geloofsbeleving meer evangelisch is, je dan ook bij een evangelische beweging meteen ook de evangelische theologie erbij krijgt. Terwijl je misschien best gereformeerd zou kunnen blijven geloven. Dat zie je hier ook op Credible nog weleens: niet zozeer een theologie wordt verdedigd, maar de onlosmakelijk daaraan gekoppelde geloofsbeleving.

Een echt ruimhartige én zichzelf niet tegensprekende theologie waarin verschillende geloofsbelevingen zich kunnen bewegen, van eenvoudig tot intellectueel, van hartstochtelijk tot nuchter, van ingetogen tot uitbundig, dat kom je bij veel protestantse stromingen niet echt tegen. Of het wordt te vrijzinnig, of je mag dan alles doen behalve die ene geloofsbeleving omdat dat te traditioneel of weer te vrij zou zijn, of er worden doodleuk verschillende elkaar tegensprekende theologieën in één kerkgemeenschap beleden, waarbij men theologie dan maar niet vindt meetellen.

Vermoedelijk komt dat omdat er veel minder ruimte is voor het mysterie, omdat men er vrijwel alles wil kunnen verklaren, wil kunnen theologiseren. Het zou de hier en daar ontstane moeite met het bidden en zingen van de psalmen ook kunnen verklaren. Hiermee wil ik niemand tekort doen of zo, maar het valt mij weleens op.

[Machiavelli 0]

Dat is toch al aangegeven in de post. Bepaalde zaken hoe er met tegenstand, vijanden worden omgegaan is niet meer onze manier.

Zoals gezegd kunnen die teksten ook anders gelezen worden, daarnaast is er ook zoiets als een heilige verontwaardiging en de Psalmen kunnen ons daarin nog een hoop leren.

Daarnaast blijf ik het altijd ontzettend jammer vinden dat er amper en niet direct over Jezus en de Geest word gezongen.

Niet direct, maar indirect een hoop.

Ik weet dat er genoeg profetieën in de psalmen staan en die zijn prachtig. Maar als ik dan eerlijk mag zijn aanbid ik Jezus om wat Hij deed voor mij liever met een lied van Sela, Marcel Zimmer, Hillsong of Matt Redman dan een psalm.

Ik gebruik liever iets dat meer grond in de Schrift heeft.

[Machiavelli 0]

Psalmen voor Nu dus.

Het is iets wat altijd een beetje een makke zal blijven binnen vooral protestantse kerkgemeenschappen: theologie en geloofsbeleving zijn er zodanig aan elkaar gekoppeld, dat als je geloofsbeleving meer evangelisch is, je dan ook bij een evangelische beweging meteen ook de evangelische theologie erbij krijgt. Terwijl je misschien best gereformeerd zou kunnen blijven geloven. Dat zie je hier ook op Credible nog weleens: niet zozeer een theologie wordt verdedigd, maar de onlosmakelijk daaraan gekoppelde geloofsbeleving.

Een echt ruimhartige én zichzelf niet tegensprekende theologie waarin verschillende geloofsbelevingen zich kunnen bewegen, van eenvoudig tot intellectueel, van hartstochtelijk tot nuchter, van ingetogen tot uitbundig, dat kom je bij veel protestantse stromingen niet echt tegen. Of het wordt te vrijzinnig, of je mag dan alles doen behalve die ene geloofsbeleving omdat dat te traditioneel of weer te vrij zou zijn, of er worden doodleuk verschillende elkaar tegensprekende theologieën in één kerkgemeenschap beleden, waarbij men theologie dan maar niet vindt meetellen.

Vermoedelijk komt dat omdat er veel minder ruimte is voor het mysterie, omdat men er vrijwel alles wil kunnen verklaren, wil kunnen theologiseren. Het zou de hier en daar ontstane moeite met het bidden en zingen van de psalmen ook kunnen verklaren. Hiermee wil ik niemand tekort doen of zo, maar het valt mij weleens op.

Let dan eens op in het Katholieke wereld en hoe tolerant men daar naar elkaar toe is.

[Machiavelli 0]

En daarnaast; gaat het in veel psalmen ook niet om de ellende en nood van de dichter, waar hij/zij over klaagt en over God die redding brengt? Waarom is dan een opwekkingslied oppervlakkiger? Omdat je dan ineens snapt wat je zingt, terwijl je denkt dat je bij psalmen goed bezig bent..?

Nee. Sowieso zijn de psalmen voor de meeste mensen die er even naar kijken goed te begrijpen en daarnaast zijn de psalmen minder oppervlakkig omdat ze dieper en breder zijn. Er is lofprijzing, er is boosheid naar God, er is roep om wraak, er is verdriet, er is de vraag naar bevrijding -niet slechts voor mijzelf, maar voor Israël-, er is twijfel, wanhoop, dankbaarheid und so weiter.

Dat was even mijn zwart-wit reactie Ik heb ontzettend veel respect en waardering voor de psalmen, maar heb persoonlijk niet zoveel meer met hoe ze nu vaak gezongen worden. (of ga ik dan op het gevoel af en dat is van deze slechte tijd? )

En hoe worden ze gezongen?

Verder zou mijn persoonlijke keuze denk toch uit gaan naar modernere liederen. Want er worden nog echt goede dingen geschreven, er zijn veel gospelartiesten die echt prachtige en diepe liederen schrijven.

Die enkele liederen zijn niet allemaal even geschikt om te zingen in de dienst...

[Sola Scriptura 0]

Vermoedelijk komt dat omdat er veel minder ruimte is voor het mysterie, omdat men er vrijwel alles wil kunnen verklaren, wil kunnen theologiseren. Het zou de hier en daar ontstane moeite met het bidden en zingen van de psalmen ook kunnen verklaren. Hiermee wil ik niemand tekort doen of zo, maar het valt mij weleens op.

Als je bezig bent met mysterie, is het link, en moeten we blijven bij de Schrift, de aan ons gegeven omheining. Voor ons eigen bestwil. Anders is het lastig te toetsen wat van de Heer is en wat het occulte is of eigen suggestie/fantasie.

deut 29 :29 De verborgen dingen zijn voor de HERE, onze God, maar de geopenbaarde zijn voor ons en onze kinderen voor altijd, opdat wij al de woorden dezer wet volbrengen.

[kleur 0]

Vermoedelijk komt dat omdat er veel minder ruimte is voor het mysterie, omdat men er vrijwel alles wil kunnen verklaren, wil kunnen theologiseren. Het zou de hier en daar ontstane moeite met het bidden en zingen van de psalmen ook kunnen verklaren. Hiermee wil ik niemand tekort doen of zo, maar het valt mij weleens op.

Als je bezig bent met mysterie, is het link, en moeten we blijven bij de Schrift, de aan ons gegeven omheining. Voor ons eigen bestwil. Anders is het lastig te toetsen wat van de Heer is en wat het occulte is of eigen suggestie/fantasie.

deut 29 :29 De verborgen dingen zijn voor de HERE, onze God, maar de geopenbaarde zijn voor ons en onze kinderen voor altijd, opdat wij al de woorden dezer wet volbrengen.

Dit zijn wel woorden uit het OT.

Je moet de dingen in het licht van Jezus zien, als je Jezus in je hart hebt, ken je de gedachten van God.

1 Kor.3:12 "wij hebben niet de geest van de wereld ontvangen. Maar de Geest die van God komt, opdat we zouden weten wat God ons in zijn goedheid heeft geschonken."

[Robert Frans 1.555]

Sola Scriptura, het mysterie van het geloof houdt niet méér in dan dat wij nu eenmaal niet alles weten van God en dat Hij geen stripfiguur is die altijd en overal volkomen voorspelbaar reageert. Net zoals je een mens nooit helemáál kunt doorgronden, zo kun je God al des te meer niet helemaal doorgronden. Pas in een relatie met Hem leer je Hem steeds meer kennen, totdat je uiteindelijk in de hemel Hem zult zien van aangezicht tot Aangezicht. Daar is dus niets vreemds of occults aan, maar eenvoudigweg gevolg van het fenomeen dat wij met God te maken hebben. Zo spreken wij ook over het mysterie van het Kruis, de ondoorgrondelijkheid van zijn Voorzienigheid, de geheimen van het geloof, et cetera. En juist door dat mysterie kunnen we dieper gemeenschap hebben met Christus en is er meer ruimte voor liefdevolle, vertrouwvolle overgave aan Hem.

[Machiavelli 0]

Sola Scriptura, het mysterie van het geloof houdt niet méér in dan dat wij nu eenmaal niet alles weten van God en dat Hij geen stripfiguur is die altijd en overal volkomen voorspelbaar reageert. Net zoals je een mens nooit helemáál kunt doorgronden, zo kun je God al des te meer niet helemaal doorgronden. Pas in een relatie met Hem leer je Hem steeds meer kennen, totdat je uiteindelijk in de hemel Hem zult zien van aangezicht tot Aangezicht. Daar is dus niets vreemds of occults aan, maar eenvoudigweg gevolg van het fenomeen dat wij met God te maken hebben. Zo spreken wij ook over het mysterie van het Kruis, de ondoorgrondelijkheid van zijn Voorzienigheid, de geheimen van het geloof, et cetera. En juist door dat mysterie kunnen we dieper gemeenschap hebben met Christus en is er meer ruimte voor liefdevolle, vertrouwvolle overgave aan Hem.

En hoe is er bij protestanten géén ruimte voor mysterie?

[Sola Scriptura 0]

Vermoedelijk komt dat omdat er veel minder ruimte is voor het mysterie, omdat men er vrijwel alles wil kunnen verklaren, wil kunnen theologiseren. Het zou de hier en daar ontstane moeite met het bidden en zingen van de psalmen ook kunnen verklaren. Hiermee wil ik niemand tekort doen of zo, maar het valt mij weleens op.

Als je bezig bent met mysterie, is het link, en moeten we blijven bij de Schrift, de aan ons gegeven omheining. Voor ons eigen bestwil. Anders is het lastig te toetsen wat van de Heer is en wat het occulte is of eigen suggestie/fantasie.

deut 29 :29 De verborgen dingen zijn voor de HERE, onze God, maar de geopenbaarde zijn voor ons en onze kinderen voor altijd, opdat wij al de woorden dezer wet volbrengen.

Dit zijn wel woorden uit het OT.

Je moet de dingen in het licht van Jezus zien, als je Jezus in je hart hebt, ken je de gedachten van God.

1 Kor.3:12 "wij hebben niet de geest van de wereld ontvangen. Maar de Geest die van God komt, opdat we zouden weten wat God ons in zijn goedheid heeft geschonken."

Ja de Geest verlicht ons verstand. Maar de Bijbel blijft de maatstaaf om te toetsen. Jezus of de heilige Geest zal nooit tegen de Bijbel ingaan of tegen spreken.

En die gedachten van God staan die niet in de Bijbel?

en;..

Jes 55,8

Want mijn gedachten zijn niet uw gedachten en uw wegen zijn niet mijn wegen, luidt het woord des HEREN.

God heeft ons door de apostelen het N.T doorgegeven, direct door de Heilige Geest, zoals belooft in joh 16.

een voorbeeld hoe ze christenen niet op eigen inzicht moesten ingaan, maar de Bijbel, toen door de apostelen opgeschreven:

(gaat hier om get algemene tijdloze principe niet de casus)

rom 11: 25 Er is, broeders en zusters, een goddelijk geheim dat ik u niet wil onthouden, omdat ik wil voorkomen dat u op uw eigen inzicht afgaat

[Hongerige Wolf 0]

Sola Scriptura, het mysterie van het geloof houdt niet méér in dan dat wij nu eenmaal niet alles weten van God en dat Hij geen stripfiguur is die altijd en overal volkomen voorspelbaar reageert.

Tenzij we Hem gaan vergelijken met Largo Winch, dan kan het wel.

[Sola Scriptura 0]

Sola Scriptura, het mysterie van het geloof houdt niet méér in dan dat wij nu eenmaal niet alles weten van God en dat Hij geen stripfiguur is die altijd en overal volkomen voorspelbaar reageert. Net zoals je een mens nooit helemáál kunt doorgronden, zo kun je God al des te meer niet helemaal doorgronden. Pas in een relatie met Hem leer je Hem steeds meer kennen, totdat je uiteindelijk in de hemel Hem zult zien van aangezicht tot Aangezicht. Daar is dus niets vreemds of occults aan, maar eenvoudigweg gevolg van het fenomeen dat wij met God te maken hebben. Zo spreken wij ook over het mysterie van het Kruis, de ondoorgrondelijkheid van zijn Voorzienigheid, de geheimen van het geloof, et cetera. En juist door dat mysterie kunnen we dieper gemeenschap hebben met Christus en is er meer ruimte voor liefdevolle, vertrouwvolle overgave aan Hem.

En hoe is er bij protestanten géén ruimte voor mysterie?

Juist dat is er wel, maar we houden ons aan de afscherming voor eigen bestwil.

Eens als alles volkomen is, dan maakt het niet meer uit, nu is Gods leiding door Zijn Geest en woord ons houvast. En die gaan Hand in Hand.

1kor 13:

10 Wanneer het volmaakte komt zal wat beperkt is verdwijnen. 11 Toen ik nog een kind was sprak ik als een kind, dacht ik als een kind, redeneerde ik als een kind. Nu ik volwassen ben heb ik al het kinderlijke achter me gelaten. 12 Nu kijken we nog in een wazige spiegel, maar straks staan we oog in oog. Nu is mijn kennen nog beperkt, maar straks zal ik volledig kennen, zoals ik zelf gekend ben.

[Chappo 0]

Dat was even mijn zwart-wit reactie Ik heb ontzettend veel respect en waardering voor de psalmen, maar heb persoonlijk niet zoveel meer met hoe ze nu vaak gezongen worden. (of ga ik dan op het gevoel af en dat is van deze slechte tijd? )

En hoe worden ze gezongen?

Oude berijming of nieuwe berijming. Ik ken de nieuwe berijming niet heel goed. De oude berijming vind ik best vaak echt lastig te begrijpen of gewoon onbegrijpelijk en daar heeft ook mijn moeder die ze al tientallen jaren zingt nog last van.. (en dan ben ik denk een van de intelligentere jongeren in de kerk, die ook nog is theologie studeert). En daarnaast lees ik soms de onberijmde psalm ernaast en je hebt geen idee waar die mensen het vandaan gehaald hebben. Ik zeg niet dat ze niet Bijbels zijn, maar vind het gewoon jammer dat als je dan psalmen zingt je nog steeds niet echt de psalmen zingt.. Dus ik best gefundeerd Bijbels zingen, maar ik ben van mening dat er genoeg hedendaagse gospelliederen zijn die net zo dicht bij de Bijbel komen als dit soort liederen... Snap je? Dus als er een groep muzikanten is die gewoon de simpele, sobere melodie van de psalmen neemt zoals ze nu vaak gezongen worden, maar dan de onberijmde tekst omzet in liederen die we kunnen zingen ben ik echt pro. Bands zoals 'Sons of Korah' mag ik ook nog wel.

Verder zou mijn persoonlijke keuze denk toch uit gaan naar modernere liederen. Want er worden nog echt goede dingen geschreven, er zijn veel gospelartiesten die echt prachtige en diepe liederen schrijven.

Die enkele liederen zijn niet allemaal even geschikt om te zingen in de dienst...

Hihi, niet met een orgel nee

[Robert Frans 1.555]

En hoe is er bij protestanten géén ruimte voor mysterie?

Toch minder, zo heb ik zelf ervaren. Natuurlijk erkennen zij ook dat zij niet alles weten en dat Gods wegen ondoorgrondelijk zijn, maar ik heb ervaren dat binnen het protestantisme men toch meer wil uitleggen en veel meer wil verabsoluteren. Neem alleen al de discussie hier over of Gods zegen nu vooral geestelijk of materieel is. Of het gegeven dat de Schrift maar voor één interpretatie vatbaar lijkt te zijn en de Schrift in sommige stromingen zelfs zeer verabsoluteert wordt. En natuurlijk zijn er ook katholieken die graag alles willen verklaren en natuurlijk is er ook weleens discussie en ruzie binnen de katholieke Kerk, dat ontken ik allemaal niet. Maar toch heb ik het idee dat daar meer open wordt gelaten qua antwoorden. Zo hebben wij bijvoorbeeld geen pasklaar antwoord op wat nu het wezen van het Offer is. We kennen de beelden, van offerlam tot huwelijkssluiting tot bewijs van goddelijkheid, maar geen pasklare uitleg over wat het nu is.

Nu zeggen mijn ervaringen ook niet alles, dus als je het niet met mij eens bent, dan zij dat zo. Het was ook niet mijn hoofdpunt, want ik had het aanvankelijk gewoon over de bijzondere waarde van de psalmen.

[Pinkeltje 0]

En ja, ik weet dat je voor vijanden ook "de duivel" kunt lezen, maar dan nog zou ik lang niet alle psalmen in de kerk willen zingen.

Waarom zou je bepaalde psalmen niet willen zingen in de kerk, psalmen zijn toch daarvoor bedoelt? Om gezongen te worden in de eredienst?

Op psalmen daarvoor zijn bedoeld, weet ik niet. Je kunt inderdaad een heel aantal psalmen best zingen in de kerk. Maar er zijn er ook genoeg die zich daar mi minder voor lenen. Ik zal er een paar noemen, want om ze nou alle 150 bij langs te gaan

Maar voordat ik dat doe, is het misschien handig om te weten dat ik er een groot voorstander van ben om psalmen in hun geheel te zingen. Alleen verzen uit een psalm halen die van toepassing zijn bij bijv. de preek, vind ik geen recht doen aan de hele psalm. Dan haal je zinnen uit hun context. Dat hoeft niet erg te zijn, maar ik vind het altijd wel frappant dat mensen heel erg schrikken als ze een psalm als psalm 139 in zijn geheel lezen. Het is een prachtige psalm maar er staat ook iets in waar ik moeilijk mee uit de voeten kan:

19 God, breng de zondaars om,

– weg uit mijn ogen, jullie die bloed vergieten –

20 ze spreken kwaadaardig over u,

uw vijanden misbruiken uw naam.

21 Zou ik niet haten wie u haten, HEER,

niet verachten wie tegen u opstaan?

22 Ik haat hen, zo fel als ik haten kan,

ze zijn mijn vijand geworden.

Dat vind ik nogal haaks staan op Jezus' oproep om je vijanden lief te hebben.

Dit is 1 voorbeeld van een psalm die ik niet 500 man sterk in een eredienst zou willen zingen. Maar denk ook aan psalm 137, 79, 110, waarin zeer negatief over de vijanden van het volk Israel wordt gesproken. Logisch, vanuit het OT gezien, maar is dat ook iets dat wij verloste christenen kunnen zingen?

En dan zijn er nog een aantal psalmen waarin de zanger/dichter zijn leed uitschreeuwt, denk aan psalm 6 en 86. Prachtige psalmen zijn dat als je het moeilijk hebt en ze geven me veel steun, maar ga je die psalmen ook met 500 man sterk zingen in een kerk? Voelt iedereen zich dan hetzelfde?

Een paar gedachten waar zeker ook wel het een en ander op af te dingen is wellicht, maar ik wil met mijn post vooral benadrukken dat psalmen ook niet altijd even geschikt zijn voor een eredienst.

Je mag best kritisch kijken naar wat je zingt, psalm, gezang, lied, hymne of gedicht of wat dan ook.

[Machiavelli 0]

Maar voordat ik dat doe, is het misschien handig om te weten dat ik er een groot voorstander van ben om psalmen in hun geheel te zingen. Alleen verzen uit een psalm halen die van toepassing zijn bij bijv. de preek, vind ik geen recht doen aan de hele psalm. Dan haal je zinnen uit hun context. Dat hoeft niet erg te zijn, maar ik vind het altijd wel frappant dat mensen heel erg schrikken als ze een psalm als psalm 139 in zijn geheel lezen. Het is een prachtige psalm maar er staat ook iets in waar ik moeilijk mee uit de voeten kan:

19 God, breng de zondaars om,

– weg uit mijn ogen, jullie die bloed vergieten –

20 ze spreken kwaadaardig over u,

uw vijanden misbruiken uw naam.

21 Zou ik niet haten wie u haten, HEER,

niet verachten wie tegen u opstaan?

22 Ik haat hen, zo fel als ik haten kan,

ze zijn mijn vijand geworden.

Dat vind ik nogal haaks staan op Jezus' oproep om je vijanden lief te hebben.

Mijn vijanden, niet Gods vijanden. Zit verschil tussen. En God straft de zondaars ook.

Dit is 1 voorbeeld van een psalm die ik niet 500 man sterk in een eredienst zou willen zingen. Maar denk ook aan psalm 137, 79, 110, waarin zeer negatief over de vijanden van het volk Israel wordt gesproken. Logisch, vanuit het OT gezien, maar is dat ook iets dat wij verloste christenen kunnen zingen?

Ja, waarom niet? Onze God is dezelfde God die Israël de opdracht gaf om een volk uit te roeien hoor. Hij is dezelfde, vandaag en morgen en wij mogen bidden om zijn ingrijpen bij zijn tegenstanders.

E

n dan zijn er nog een aantal psalmen waarin de zanger/dichter zijn leed uitschreeuwt, denk aan psalm 6 en 86. Prachtige psalmen zijn dat als je het moeilijk hebt en ze geven me veel steun, maar ga je die psalmen ook met 500 man sterk zingen in een kerk? Voelt iedereen zich dan hetzelfde?

Dat is bij geen enkel lied, zeker ook happy liederen niet. Maar we zingen niet alleen als individu, maar ook als gemeenschap. Ik zing niet alleen, ik zing met mijn buurman, mijn buurvbrouw, met die stille jongen achter in de kerk die rondloopt met gedachten over zelfmoord en zij zingen samen met mij. Tesamen schreeuwen we onze noden uit naar God en wellicht is het niet altijd op ons van toepassing, maar dan wel op een ander.

[Ursa 1]

Ik vind het altijd wat jammer als Psalmen en Opwekking tegenover elkaar worden gezet. Dat hoeft helemaal niet; je kunt beide genres beoordelen op hun eigen merites. Psalm 117 is trouwens bijna een Opwekkingslied. De vraag is ook of het Bijbels allemaal klopt, sommige Opw.-liederen lijken uit te gaan van een soort van 'aanrakingstheologie': dat men via het lied wordt opgeroepen hier en nu Gods macht te ervaren, met alle trance-elementen van dien.

@ Pinkel: ik zou ook niet direct weten wat je moet met geweldsteksten die vooral vanuit een Israëlisch perspectief van voor de komst van Jezus geschreven zijn. Echter die vlieger gaat niet altijd op. Jij haalt bijv. Ps. 110 aan, dat is een Messiaanse psalm. Voor mij reden om die psalm vanuit de toekomende tijd te lezen: wanneer Jezus terugkomt zal het er niet zacht aan toe gaan voor Zijn vijanden.

[Eulogía 0]

Ik vind het altijd wat jammer als Psalmen en Opwekking tegenover elkaar worden gezet. Dat hoeft helemaal niet; je kunt beide genres beoordelen op hun eigen merites. Psalm 117 is trouwens bijna een Opwekkingslied.

Mee eens.

De vraag is ook of het Bijbels allemaal klopt, sommige Opw.-liederen lijken uit te gaan van een soort van 'aanrakingstheologie': dat men via het lied wordt opgeroepen hier en nu Gods macht te ervaren, met alle trance-elementen van dien.

Volgens de NBV is dat niet onbijbels.

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:13a Zijn we in extase, dan is het voor God

[Chappo 0]

Ik vind het altijd wat jammer als Psalmen en Opwekking tegenover elkaar worden gezet. Dat hoeft helemaal niet; je kunt beide genres beoordelen op hun eigen merites. Psalm 117 is trouwens bijna een Opwekkingslied. De vraag is ook of het Bijbels allemaal klopt, sommige Opw.-liederen lijken uit te gaan van een soort van 'aanrakingstheologie': dat men via het lied wordt opgeroepen hier en nu Gods macht te ervaren, met alle trance-elementen van dien.

@ Pinkel: ik zou ook niet direct weten wat je moet met geweldsteksten die vooral vanuit een Israëlisch perspectief van voor de komst van Jezus geschreven zijn. Echter die vlieger gaat niet altijd op. Jij haalt bijv. Ps. 110 aan, dat is een Messiaanse psalm. Voor mij reden om die psalm vanuit de toekomende tijd te lezen: wanneer Jezus terugkomt zal het er niet zacht aan toe gaan voor Zijn vijanden.

Niet zozeer met betrekking tot opwekkingsliederen? Maar wat is er verkeerd aan Gods macht, liefde, heiligheid, aanwezigheid te willen ervaren als je Hem aanbidt?

[Ursa 1]

Welja, met 'willen' is niet zozeer iets mis. 'Claimen' is echter een ander verhaal. Door middel van het lied zelf wordt eigenlijk (het idee van) een directe ervaring hier en nu geschapen. Zeg maar, van 'ik wil graag uw kracht ervaren' naar in het volgende couplet 'u bent nu hier en wij ervaren uw kracht'. Volgens mij is dat veel te dwingend, en krijg je dan al gauw een soort surrogaat-ervaring (versterkt door het trance-effect).

[Eulogía 0]

Welja, met 'willen' is niet zozeer iets mis. 'Claimen' is echter een ander verhaal. Door middel van het lied zelf wordt eigenlijk (het idee van) een directe ervaring hier en nu geschapen. Zeg maar, van 'ik wil graag uw kracht ervaren' naar in het volgende couplet 'u bent nu hier en wij ervaren uw kracht'. Volgens mij is dat veel te dwingend, en krijg je dan al gauw een soort surrogaat-ervaring (versterkt door het trance-effect).

Dat lijkt weer aan te sluiten op wat ik eerder in dit topic schreef.

Gelovigen hoeven niet meer te vragen of God er bij wil zijn, want God is al waar 2 of 3 in Zijn naam bij elkaar zijn. (Mat. 18:20). Ook troont God op de lofzangen van Zijn volk, dus waar mensen Hem loven, troont Hij (Ps. 22:4). Door dat te belijden, geven gelovigen aan dat ze vertrouwen dat Hij Zich houdt aan Zijn belofte. Niemand kan Hem dwingen, maar Hij doet wat Hij heeft gezegd dat Hij doet.

God eert het wanneer gelovigen vertrouwen stellen in Hem en Zijn beloften en beantwoordt het geloof.

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:6 maar zonder geloof is het onmogelijk (Hem) welgevallig te zijn. Want wie tot God komt, moet geloven, dat Hij bestaat en een beloner is voor wie Hem ernstig zoeken.

[Ursa 1]

Dat gaat niet tegen mijn punt in, mocht je dat zo bedoelen.

[Machiavelli 0]

Ik vind het altijd wat jammer als Psalmen en Opwekking tegenover elkaar worden gezet. Dat hoeft helemaal niet; je kunt beide genres beoordelen op hun eigen merites. Psalm 117 is trouwens bijna een Opwekkingslied.

Sommige opwekkingsliederen halen bijna het niveau van Psalm 117 bedoel je?

[Olorin 154]

Als ik bij een dienst ben waar deze gezongen worden, zit ik er met krommende tenen vaak bij, Mijn vorige voorganger verwoordt het mooi:

Ik vind dat er best mooie opwekkingsliederen bestaan. Met name de oude Engelse hymnen vind ik mooi. En er zijn verder ook wel andere mooie liederen vind ik.

Tegelijk vind ik dat de thema’s van de bundel erg eentonig zijn en een hoog ‘Ik ben zo blij Jezus redde mij’ gehalte hebben, met van die teksten die me doen denken aan een prille verliefdheid fase van een pasbekeerde. Ik als cradle-christen kan daar weinig mee. (En idd, bepaalde liederen zijn theologisch gezien een beetje dubieus.) En een hoop liederen vind ik ook een erg hoog knuffelgehalte hebben. Bepaalde kanten van het geloof kom ik in de Psalmen tegen die in Opwekking ontbreken. Overigens is het ook wel verklaarbaar uit de geschiedenis: de bundel was aanvankelijk niet bedoeld als vervanging van de liedbundel, maar dat gebeurde wel. Tegenwoordig in de laatste aanvullingen probeert men ook meer variatie aan te brengen. Er is geloof ik ook nu een psalmen voor nu lied in opgenomen. En dan tot slot nog een kritiekpunt dat er nummers zijn die totaal ongeschikt zijn voor samenzang.

Uiteindelijk is die bundel organisch gegroeid door de tijd heen. Er zitten best een aantal nummers in die ik mooi vind. En een hoop nummers die denk ik best oké zijn, maar gewoon mijn persoonlijke smaak niet zijn. Daar probeer ik ook mee op te passen, de kerk is immers geen concertgebouw. Maar als ‘bundel’ (en dan als enige bundel) ben ik er geen grote fan van.