Gods woord of Goddelijk geinspireerd, of veel mensenwerk?

[Robert Frans 1.653]

De oudste geschriften van de Schrift beschrijven gewoon een stamgodsdienst, waarbij elk land zijn eigen te respecteren god had en Israël dus de god Jahwe. Israël was in haar vroege bestaan dan ook nog helemaal niet zo monotheïstisch; haar godsdienst was nog een beetje een rommeltje, iedereen deed maar wat, en werd pas echt professioneler en monotheïstischer toen ze een fatsoenlijk koninkrijk werd. Toen sleet het polytheïsme langzaam uit de godsdienst, werd ze gecentraliseerd rond de tempel van Jeruzalem (daarvóór waren er verschillende plaatselijke heiligdommen aan Jahwe gewijd) en werd Jahwe een meer universelere God, die niet uitsluitend voor de stam Israël opkwam en voor wie rechtvaardigheid en zorg voor de zwakken belangrijker werd dan het precies uitvoeren van rituele offers in een tempel.

[januarius 0]

@ Dutsjie

Deuteronomium is een relatief nieuw boek. Het gaat niet terug op Mozes. Deuteronomium heeft veel overeenkomsten met een Assyrisch vazalverdrag. En zoals RobertF aangeeft was de centralisatie van de YHWH-cultus (een belangrijk thema in Deuteronomium) een latere ontwikkeling (vermoedelijk onder koning Hiskia (715-686 v. Chr.) en Josia (641–609 v. Chr.))

Vergelijk:

Op elke heilige plaats waar Ik mijn naam zal openbaren, zal Ik naar u toe komen en u zegenen. 25 Als u voor Mij een stenen altaar bouwt, maak het dan niet van behouwen steen. Door de stenen met een beitel te bewerken, ontwijdt u ze. 26 Mijn altaar mag geen altaar zijn dat u langs treden beklimt, want daarbij zou men uw schaamte kunnen zien.

Volgens Deuteronomium was er slechts één plaats:

Alleen de plaats die de HEER uw God uit al uw stammen uitkiest, om daar zijn naam te vestigen en daar te verblijven, die plaats moet u opzoeken en daar alleen moet u heengaan.

[Dutsjie 0]

@ Dutsjie

Deuteronomium is een relatief nieuw boek. Het gaat niet terug op Mozes. Deuteronomium heeft veel overeenkomsten met een Assyrisch vazalverdrag. En zoals RobertF aangeeft was de centralisatie van de YHWH-cultus (een belangrijk thema in Deuteronomium) een latere ontwikkeling (vermoedelijk onder koning Hiskia (715-686 v. Chr.) en Josia (641–609 v. Chr.))

Vergelijk:

Op elke heilige plaats waar Ik mijn naam zal openbaren, zal Ik naar u toe komen en u zegenen. 25 Als u voor Mij een stenen altaar bouwt, maak het dan niet van behouwen steen. Door de stenen met een beitel te bewerken, ontwijdt u ze. 26 Mijn altaar mag geen altaar zijn dat u langs treden beklimt, want daarbij zou men uw schaamte kunnen zien.

Ik denk dat je vergist met het Assyrische vazalverdrag Maar met Hammurabie. (1700/1800 v Chr)

Volgens Deuteronomium was er slechts één plaats:

Alleen de plaats die de HEER uw God uit al uw stammen uitkiest, om daar zijn naam te vestigen en daar te verblijven, die plaats moet u opzoeken en daar alleen moet u heengaan.

Nee, ik denk dat de bronnen theorie op zijn retour is. Deut is het boek dat Israel vlak voor de intocht beschrijft. In dit geval spreekt het ook niet Exodus 20 tegen. Exodus 20 voor dat de opdracht gegeven werd om de Tabernacle te bouwen. (24:8)

Dt 12 is een profetie naar Jerusalem.. Hij heeft hier nog geen plaats genoemd. Het was nog onbekend waar dat zou zijn.

[januarius 0]

Nee, ik denk dat de bronnen theorie op zijn retour is.

Het klassieke JEDP verhaal misschien, de late datering van Deuteronomium is algemeen erkend en wordt door opgravingen en verder onderzoek steeds meer bevestigd.

Deut is het boek dat Israel vlak voor de intocht beschrijft.

De narratieve inhoud van een boek zegt niet zoveel over de datering, net zoals een schilderij van Rembrandt waarin Simson afgebeeld is niet uit de Richterentijd komt.