Spring naar bijdragen

Lust (Luxuria)


Aanbevolen berichten

Alweer een tijd geleden maakte ik eens een topic over de zeven hoofdzonden: link

Ik had toen het idee om ze eens individueel te bespreken, maar dat is er niet van gekomen. Maar dat ga ik dan nu maar eens doen.

Superbia (hoogmoed), Avaritia (hebzucht), Luxuria (lust), (jaloezie), Gula (gulzigheid), Ira (wraak) en Acedia (gemakzucht).

Andere vertalingen zijn ook mogelijk, maar ik koos uit gemakzucht maar voor deze. knipoog_dicht.gif

Zustertopic:

link

Ik ben het met Augustiunus eens dat het kwaad geen substantie is, maar een ‘bederving’ van het goede. Die lijn wil ik graag doortrekken naar de zonden. Daarbij denk ik dat 'zonden' vooral je 'ik' als uitgangspunt nemen en de rest er onder geschikt aan stellen.

'Lust' zit tegenwoordig heb ik het idee enerzijds in het christelijke verdomhoekje en anderzijds gezien als een 'leuk' iets. Ik krijg soms wel eens (vanuit bepaalde seculiere bronnen) een soort van dualisme met liefde en lust mee. Liefde is dan 'houden van', lust is het genot. In dat opzicht komt lust op mij wat kunstmatig over. Alsof genot er niet bij zou horen, alsof het een raar ongewenst bij-effect zou zijn. Zoiets als vooral niet genieten van de seks, of voor mijn part het gevoel van een zoen of een omhelsing.

Zo'n benadering lijkt me niet gezond, door dergelijke zaken er buiten te houden. Het klinkt kunstmatig en onnatuurlijk. Misschien wel dualistisch en gnostisch aandoend (geestelijke scheiden van het lichamelijke, waar dat laatste verwerpelijk is.) Maar, dat is denk ik ook een totaal verkeerde interpretatie van deze hoofdzonde. Om de hier boven aangehaalde illustratie van Augustinus door te trekken: Lust is een corruptie van liefde. Het is de lust waaruit het fysieke genot los getrokken is uit de liefde en vervolgens op je 'ik' is gericht. Niet de liefde voor elkaar, om de ander te doen genieten, maar vooral zelfs je met genot te voeden, waarin de ander of iets een instrument is voor je eigen doel.

Kortom, lust is niet iets anders dan liefde, wat in een gezonde relatie alle twee aanwezig moet zijn. Maar lust is een corruptie van liefde die zich volstrekt eenzijdig op het aspect van genot richt met een volstrekt zelfzuchtige benadering. Terwijl juist liefde holistisch en onzelfzuchtig is.

Doel van dit topic:

Reactie of je het er in kan vinden, of op en aanmerkingen hebt. Of kritiek. Of zelf ideeën er over hebt. Dingen anders ziet, etc.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik moet denken aan:

Gen 3,6

En de vrouw zag, dat de boom goed was om van te eten, en dat hij een lust was voor de ogen, ja, dat de boom begeerlijk was om daardoor verstandig te worden, en zij nam van zijn vrucht en at, en zij gaf ook haar man, die bij haar was, en hij at.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Ik moet denken aan:

Gen 3,6

En de vrouw zag, dat de boom goed was om van te eten, en dat hij een lust was voor de ogen, ja, dat de boom begeerlijk was om daardoor verstandig te worden, en zij nam van zijn vrucht en at, en zij gaf ook haar man, die bij haar was, en hij at.

smile.gif

Ik heb juist begrepen dat de eerste begane zonde van de mens hoogmoed was. (zie dialoog met de slang) Tevens ook de reden van satan's opstand. Maar goed, hoogmoed is een andere zonde (al schijnt het de wortel van alle zonden te zijn) en zal ik vast wel in een ander topic nog wel gaan bespreken, dus moet ik nu niet off-topic in mijn eigen topic gaan. widegrin.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites
Gast Anon_phpbb

(sexuele) "Lust" in het katholieke denken sinds Johannes Paulus II, slaat niet zozeer op plezier, genot, maar op het objectiveren van de ander. Het zondige zit niet in de daad maar in de intentie.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Lust houdt in dat je de ander vooral als lustobject ziet en zo de ander perverteerd. Het is niet verkeerd om ergens van te genieten, maar zodra het genot het hoofddoel wordt en niet een middel om de ander lief te hebben, wordt het tot zonde. Zaken als pornografie en prostitutie, maar ook buitensporige zelfverwennerij buiten seksuele context vallen onder de lust.

Het is dan ook een wat precair iets, de lust, omdat het al heel snel op jezelf gericht kan raken en niet op de ander of op Christus. Terwijl het juist de bedoeling is om jezelf geheel aan de ander te geven en niet de ander geheel aan jou te onderwerpen. Bij lust laat je de ander jou geheel ten dienste staan en niet andersom. Niet voor niets wordt door heiligen gewaarschuwd voor de lust.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Gast Anon_phpbb

oh hihi ik wou net een vraag stellen over zelfverwennerij in een schoonheidssalon maar je had het net weggehaald... knipoog_dicht.gif Maarruh zoveel dingen zijn gericht op je eigen genot.. ook bijv. als het niet 'buitensporig' is. Het wordt idd wel een heel precair iets, niet echt haalbaar ofzo.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Heb het inderdaad vervangen door een meer algemenere benaming. En ik had het over buitenspórige zelfverwennerij. Matigheid is weer één van de zeven hoofddeugden, dus ook bij dit soort zaken altijd van toepassing. En wat voor de mens onmogelijk is, is voor God altijd mogelijk. Het is goed om te genieten van de gaven die je ontvangen hebt, met een dankbaar hart, maar het genot zelf kan naar mijn idee niet het doel zijn in een christelijk leven.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Als je elke dag er veel te veel van eet, niet met anderen wilt delen en zelfs chagrijnig wordt als er geen chocolade meer zou zijn, dan wel. Anders is er weinig aan de hand, maar ook dan blijft altijd wel: hoe minder, hoe beter. En chocolade valt meer onder gulzigheid inderdaad, hoewel die zeven hoofdzonden natuurlijk wel verband met elkaar houden. knipoog_dicht.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik denk dat genot lust wordt op het moment dat het je god wordt. Dat je daar je zaligheid van gaat verwachten zeg maar.

In Nederland vind ik dat wij vaak te weinig genieten als ik het vergelijk met mijn schoonfamilie en hun dorpgsgenoten in een Oosters land. Het valt mij altijd op hoe zij genieten van geuren, bloemen, elkaars lichaam tijdens het dansen en eten. Doordat ze het vooral met elkaar doen, dat genieten (je wordt er zeg maar gewoon in opgenomen), het is een feestje dat je met elkaar viert, is er al minder het gevaar van het verabsoluteren ervan. Het doel is meer: met elkaar iets vieren dan het genot zelf. Terwijl ze dus wel heel erg genieten.

Ik heb daar wel wat van geleerd. Ik denk dat wij niet zo gauw teveel kunnen genieten (klinkt mooier, maar is toch hetzelfde als genot zoeken) als het maar niet onze 'god' wordt en wij onszelf daaraan onderwerpen en ook alle goede leefregels van God daaraan ondergeschikt maken.

En terwijl ik dit schrijf, bedenk ik dat de 'Roomsen' dit ook beter kunnen dan de 'Calvinisten'.

Link naar bericht
Deel via andere websites
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid