Weigering communie; het einde zoek?

[LodewijkNapoleon 0]

Misschien hebben jullie de affaire van de homocarnavalsprins en de Reuselse pastoor wel meegekregen.

Sommige activisten schreeuwen al dat het een kwestie van discriminatie is. Dat lijkt me overdreven, je kunt een voetbalclub immers ook niet verwijten dat men de spelregels van voetbal hanteert en niet die van hockey. Bovendien staat het je vrij om naar een kerk o.i.d. te gaan die wél jouw opvattingen uitdraagt.

Nee, waar ik m'n hoof over breek (en wat dus het onderwerp van dit topic is ) is dit: \"Zo draagt hij Gods liefde voor de mens niet uit. Zijn actie is stigmatiserend. Ik weet dat er pastoors zijn die in gewetensnood komen als ze een hostie aan een homo moeten uitreiken. Maar dan moet je consequent zijn. Dus ook geen hostie voor mensen die seks hebben gehad vóór het huwelijk, alleenstaande moeders, gescheiden mensen.\" (bron: klik). Ik dacht, maar ik weet het niet zeker, dat het beleid is dat mensen die openlijk in staat van doodzonde leven, geen Communie mogen ontvangen. In ieder geval zoiets dergelijks.

Nu is het ook nog wel zo dat er inderdaad pastoors zijn die 'mensen die seks hebben gehad vóór het huwelijk, alleenstaande moeders, gescheiden mensen' ook de Communie weigeren. Nu ja, daar kun je een mening over hebben, maar het is nog wel consequent te volgen.

Maar dan... er zijn zó ontzettend veel doodzonden (zie hier een uiterst willekeurig voorbeeldje) die men ook openlijk kan constateren, maar ik heb zelden of nog nooit gehoord dat priesters de Communie weigeren aan iemand waarvan ze weten dat ze de avond ervoor dronken waren, mensen die teveel roken, of mensen die het openlijk niet met de leer eens zijn, mensen die recentelijk gevloekt hebben, of ruzie gemaakt. Zoals ik zei, het zijn heel willekeurige voorbeelden, want er zijn behoorlijk veel (objectieve) doodzonden.

Wat mij zorgen baart, is dat er een paar doodzonden uitgepikt en uitgelicht (en overbelicht, het hoofpunt is toch de oprechtheid, er valt best een flink argument neer te zetten dat bij veel homo's die toch ter Communie willen gaan, de objectieve doozonde ze subjectief verminderd of zelfs helemaal niet aan te rekenen is.) worden, terwijl anderen niet gezien worden. Dát lijkt me nu wél discriminatie.

Nu ja, zover is m'n denken tot nu toe...

Ik ben benieuwd naar andere katholieke (of rekeninghoudend met katholieke factoren) visies.

[Annatar 0]

Even een post die ik op een paaps forum heb gepost overnemen:

Even als disclaimer: het woord "zonde" in deze post slaat op hetgeen in volgens de morele leer van de katholieke Kerk als zondig wordt beschouwd. De vraag of dit terecht is kun je stellen en daar valt wat mij betreft ook over te praten. In onderstaande post wil ik daar verder geen uitspraken over doen.

---

Het is een interessante kwestie. De idee van het weigeren van de communie is het voorkomen van een scandalum als de communie wél wordt uitgereikt. Sommige mensen leven in een publieke zonde en het zou aanstoot geven om dergelijke mensen de communie uit te reken. Voorbeelden van dergelijke zonden zijn in de praktijk voornamelijk het leven in homoseksualiteit of leven in echtscheiding.

Het feit is natuurlijk dat er waarschijnlijk een heleboel mensen in de kerk zitten die volgens strikte interpretatie van de regelgeving in een staat van doodzonde leven. Het gegeven dat de gemiddelde priester op zijn hoogst tien biechtelingen heeft maar er heel wat meer mensen in zijn kerk zitten is daar wel een redelijke indicatie van. Laat staan alle mensen die enkel naar de kerk komen voor rouw, trouw en hoogfeesten. Het is vanzelfsprekend heel moeilijk om daar te vinger achter te krijgen en een priester zou zijn leven er niet gemakkelijker op maken als hij al deze mensen bij het uitreiken van een communie zou gaan ondervragen.

Terug naar de homoseksualiteit. De relationele zonden worden op een of andere manier altijd belangrijker gevonden dan andere zonden. Ze maken de persoon in kwestie ook kwetsbaar tegenover de geloofsgemeenschap doordat zijn of haar zonde zo zichtbaar is. In strenge protestantse milieus kan dit tijdens de dienst ook tot zeer ongemakkelijke en harde situaties leiden door openbare terechtwijzigingen door de predikant of ouderling. Wij kennen dit niet zo in onze kerk.

Tegelijkertijd blijven meer discrete, maar niet zelden kwalijkere, zonden buiten beeld. Iemand die zijn kind slaat, iemand die steelt, iemand die dames van plezier bezoekt of iemand die een fraudeert met zijn zaken komt niet in beeld maar zit op zondag ook in de kerk. Of hoe zit het met leerstellige dwalingen? Hoeveel mensen geloven nog in de Werkelijke Tegenwoordigheid en belijden het Credo? Voor deze zonden wordt de communie niet geweigerd. Logisch: het zijn ook geen publieke zonden. En zelfs als het bekend is zijn deze zaken vaak zo subtiel en lastig dat men het niet waagt de communie te weigeren. En daar zit de hele crux. Het weigeren van de communie heeft te maken met het voorkomen van ergernis; het voorkomen van een scandalum dat alleen maar schadelijk is voor de kerk. Het weigeren van de communie moet de kerk beschermen.

Mijn vraag is dan ook of het weigeren van de communie aan deze homoseksuele man (de hele context van een carnavalsmis vind ik niet relevant) het doel dient waarvoor het concept van weigeren bestaat? Voorkomt het weigeren van de communie aan deze heer, die met zijn eigen geweten heeft te rekenen, tot het voorkomen van een scandalum? Of bewerkt het het tegenovergestelde? Veroorzaakt deze publieke daad juist niet een scandalum, een ergernis, waarvan de kerk zeker niet beter wordt. Kunnen we dergelijke publiciteit gebruiken in een tijd waarin de ene na de andere punt van seksueel misbruik door priesters opengaat?

Ik weet het niet. Maar het is in elk geval wel lastig.

[LodewijkNapoleon 0]

Je verwoordt het i.i.g. helder dan ik.

Maar dat het 'scandalum' het hoofdargument is, wist ik niet (ik dacht dat de nadruk lag op bezorgdheid voor het persoonlijke heil, dat men zich 'een oordeel zou eten'). Maar als dat dan zo is, dan lijkt het wel averrechts uit te pakken...

[Dubito 0]

Ik pik er even een puntje uit.

'Alleenstaande moeders' Waarom geen vaders?

Naar mijn weten is er voor elke alleenstaande moeder nog steeds minstens 1 man nodig. Door de maatschappij waarin wij leven is het toevallig zo dat die mannen, die vaders gemakkelijk in de anonimiteit verdwijnen. Mij lijkt het echter toe dat die vaders net zo schuldig zijn als die moeders. Ik neem aan dat de kerk ook dit standpunt aanhangt anders is het inderdaad een discriminerende organisatie. We nemen dus aan: Mannen net zo schuldig als vrouwen.

Hoe is het te controleren welke mens, man of vrouw , in die zonde leeft? Die alleenstaande moeder is makkelijk, 1 vrouw, 1 kinderwagen, 1 adres waar ze wonen. Maar die man? Wie zegt dat die niet ook in de kerk zit? Zoals hierboven al is opgemerkt leeft waarschijnlijk bijna iedereen die in de kerk zit wel in een of andere zonde (volgens de kerk)

Volgens mij moet je dus of die communie helemaal afschaffen of voor iedereen openstellen of extra regels invoeren, bv alleen toegankelijk voor mensen die van te voren ter biecht gaan. Maar dan moet iedereen dat doen, en wordt het dus in de praktijk een klein clubje

[mackie 0]

Hallo allemaal, t.a.v. van het volgende artikel ( link ). De communie weigerende pastoor uit Reusel. Wat gebeurt daar toch allemaal? Het lijkt helemaal uit de hand te lopen? Begint toch wat gespannen te raken. Straks verspreidt het zich nog over het hele land...homo manifestatie in kerken en protestacties...wat denken jullie?

gr. mackie

---

Samengevoegd:

@Pius, je zei :"Maar dan moet je consequent zijn. Dus ook geen hostie voor mensen die seks hebben gehad vóór het huwelijk, alleenstaande moeders, gescheiden mensen"

Als je seks hebt gehad voor het huwelijk, kun je dat toch opbiechten? En als je berouw hebt met het voornemen het niet meer te doen, ben je toch vergeven? En alleenstaande moeders kunnen toch ook in de steek zijn gelaten? Ik begrijp niet helemaal waarom die mensen die Communie zou moeten worden geweigerd...

gr. mackie

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op dinsdag 23 februari 2010 16:10:25 schreef mackie het volgende: Hallo allemaal, t.a.v. van het volgende artikel ( link ). De communie weigerende pastoor uit Reusel. Wat gebeurt daar toch allemaal? Het lijkt helemaal uit de hand te lopen? Begint toch wat gespannen te raken. Straks verspreidt het zich nog over het hele land...homo manifestatie in kerken en protestacties...wat denken jullie?

Dat het ontopic lijkt, maar niet is.

Quote:

@Pius, je zei :"Maar dan moet je consequent zijn. Dus ook geen hostie voor mensen die seks hebben gehad vóór het huwelijk, alleenstaande moeders, gescheiden mensen" Als je seks hebt gehad voor het huwelijk, kun je dat toch opbiechten? En als je berouw hebt met het voornemen het niet meer te doen, ben je toch vergeven? En alleenstaande moeders kunnen toch ook in de steek zijn gelaten? Ik begrijp niet helemaal waarom die mensen die Communie zou moeten worden geweigerd... gr. mackie

Ik vind het ook wat vreemd geformuleerd (ik gebruikte een citaat), maar ik neem dan maar aan dat ze mensen bedoelen die dat niet opgebiecht hebben, of mensen die gescheiden zijn, maar weer samenwonen met een ander.

Mijn, voorzichtige, mening zou zijn om het hart aan te zien als je twijfel hebt. Het gesprek aan te gaan, en héél voorzichtig zijn om de Communie te weigeren.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op dinsdag 23 februari 2010 16:39:46 schreef Pius_XII het volgende: Dat het ontopic lijkt , maar niet is.

correctie; volgens de modjes is het dat wel, dus ik heb niets gezegd.

[mackie 0]

@Pius, ik wou net zeggen. Ben net nog elders weggestuurd met mijn vraag

gr. mackie

[Robert Frans 1.653]

Bonaventura, ben jíj die en die? Leuk om te ontdekken zo, vond je post daar ook al een mooi gezichtspunt geven!

Enkele gedachtengangen van mij:

Het gaat hier eigenlijk niet zozeer om homoseksualiteit, maar om het katholiek huwelijk. Voor hetero's en homo's gelden namelijk exact dezelfde regels: samenwonen en seks buiten het huwelijk is niet toegestaan, ongeacht geslacht. Dat homo's graag met iemand van hetzelfde geslacht zouden willen trouwen is begrijpelijk, maar ook voor hén geldt hetzelfde principe dat het huwelijk enkel door man en vrouw kan worden gesloten. Wel moeten parochies mijns inziens voldoende hulp bieden voor homo's die daarmee worstelen. Je kunt niet én iets verbieden én degenen om wie het gaat vervolgens in de kou laten staan.

De pastoor had denk ik ook geen carnavalsmis moeten opdragen. Nu kan dat mijns inziens sowieso al niet, omdat carnaval niet in de kerk thuishoort zoals gregoriaans niet in de kroeg thuishoort, maar het is eigenlijk vreemd om eerst de Mis carnavalesk op te dragen en vervolgens vanwege een ernstig voorschrift Prins Carnaval zelf de communie weigeren. Ik denk dat dat meer verwarring en frustratie opleverde, dan wanneer de H. Mis op normale wijze werd opgedragen. Prins Carnaval was er dan misschien niet eens geweest, of in elk geval in normale kleding, met onbedekt hoofd en als normaal persoon.

De H. Mis mag nóóít een podium zijn voor demonstraties. De pastoor deed er daarom goed aan om géén communie uit te reiken een week later, toen enkele kerkgangers provocerend met roze driehoekjes in de kerkbanken plaatsnemen. Jammer voor de oprechte kerkgangers, maar zo gaf hij de protesterenden tenminste niet de gelegenheid om eucharistische heiligschennis te plegen.

[Computoon 0]

Quote:

Op dinsdag 23 februari 2010 16:10:25 schreef mackie het volgende: Hallo allemaal, t.a.v. van het volgende artikel ( link ). De communie weigerende pastoor uit Reusel. Wat gebeurt daar toch allemaal? Het lijkt helemaal uit de hand te lopen? Begint toch wat gespannen te raken. Straks verspreidt het zich nog over het hele land...homo manifestatie in kerken en protestacties...wat denken jullie? gr. mackie Samengevoegd: @Pius, je zei :"Maar dan moet je consequent zijn. Dus ook geen hostie voor mensen die seks hebben gehad vóór het huwelijk, alleenstaande moeders, gescheiden mensen" Als je seks hebt gehad voor het huwelijk, kun je dat toch opbiechten? En als je berouw hebt met het voornemen het niet meer te doen, ben je toch vergeven? En alleenstaande moeders kunnen toch ook in de steek zijn gelaten? Ik begrijp niet helemaal waarom die mensen die Communie zou moeten worden geweigerd... gr. mackie

Als je niet in staat van genade bent ('als je een doodzonde op je geweten hebt') mag je niet te communie gaan, dat is altijd zo geweest. Die (objectieve) doodzonde kan van alles zijn. In het geval van seks buiten het huwelijk is overigens expliciet vermeld in de Catechismus van de Katholieke Kerk dat dat uitsluit van de sacramentele communie.

Als de zondaar berouw heeft, worden hem/haar de zonden vergeven in de biecht na een berouwvolle belijdenis. Ook dat is altijd zo geweest. Of er ook subjectief sprake is van doodzonde, is iets voor het biechtgesprek.

Als iemand echter in de toestand van zonde 'wil blijven' (de oorzaak die tot de zonde leidt niet wil wegnemen, de naaste gelegenheid tot zonde niet wil ontvluchten): dan kan hij niet 'geholpen' worden in de biecht. Het berouw is dan namelijk niet aanwezig. Dan kan zo iemand blijvend niet te communie gaan. Het doel is uiteraard dat iemand zich, met Gods genade, bekeert. Hoe vaak roept het evangelie niet op tot bekering...

Kortom, het onderdeel 'weigering' komt hier geheel niet aan de orde. Aan de hand van goede catechese en het goed gevormde katholieke geweten zou de persoon in kwestie moeten weten wanneer hij niet te communie kan gaan. Aan goede catechese ontbreekt het echter nogal, zodat velen veronderstellen dat het te communie gaan een recht is dat automatisch volgt uit het katholiek zijn en het deelnemen aan de eucharistieviering (of wellicht zelfs een soort plicht. Kijk maar eens naar uitvaarten, hoeveel mensen te communie gaan die zelden de H. Mis bijwonen, terwijl het systematisch verzuimen van de H. Mis ook een doodzonde is.)

Iedere katholiek weet (zou moeten weten):

"Wij moeten onszelf onderzoeken voor we van het brood eten en uit de beker drinken. Wie eet en drinkt zonder het lichaam te onderkennen, eet en drinkt zijn eigen vonnis."

(1 Kor. 11, 28-29)

Wanneer moet de communie dan geweigerd worden? (Niet mag maar moet, zie het kerkelijk wetboek c. 915). Dat is in de situatie dat iemand halsstarrig volhardt in een zware zonde die publiek bekend is. De geloofsgemeenschap is er dus van op de hoogte dat die persoon objectief in een zondige staat leeft (de persoon zelf ook), die persoon is erop gewezen en hij gaat er toch mee door. Dan plaatst zo iemand zich buiten de gemeenschap (de communio) van de Kerk. Als zo iemand toch de communie ontvangt, zouden de andere gelovigen kunnen denken: 'Och, het valt wel mee.'

De commotie die is ontstaan, had helemaal niet hoeven ontstaan. Het is anders gelopen, zoals bekend. Er waren in de media genoeg onzinargumenten te lezen op het gebeurde:

* dat de communie zou zijn geweigerd omdat de persoon homoseksueel was. Nee, dat was dus niet het geval. Homo's die in onthouding leven kunnen gewoon te communie gaan, als ze geen doodzonde op hun geweten hebben.

* dat homo's worden gediscrimineerd. Nee, ook niet. Als de prins een overspelige man (of vrouw) was geweest, van wie dat publiek bekend was en die er ook niet mee wilde stoppen: dan zou hem (of haar) ook de communie worden geweigerd. Dat zou minder snel bekend worden, want er is wel een 'homolobbyclub' maar geen club van overspelige mannen en vrouwen.

* dat het weigeren van de H. Communie tegen de liefde van Jezus Christus in zou gaan. Nee, ook niet. Iedere berouwvolle zondaar werd liefdevol door onze Heer bejegend: 'Gaat heen, en zondig niet meer.' Dat 'berouwvol' wordt voor het gemak vaak weggelaten door degenen die dit argument hanteren.

* natuurlijk waren er nogal wat reacties van Telegraafniveau die de misbruikschandalen erbij haalden. Die hebben er uiteraard helemaal niets mee van doen.

Bijzonder triest was vervolgens dat het Allerheiligste de inzet werd van relschoppers (zonder catechetische kennis uiteraard) die hun 'politieke gelijk' wilden halen in de desbetreffende kerk. Toen kon de pastoor (in overleg met het bisdom) uiteraard alleen nog besluiten om in de desbetreffende viering niet de H. Communie uit te reiken, om heiligschennis te voorkomen. De H. Hostie dient ontvangen te worden in geloof en mag nooit misbruikt worden als pressiemiddel voor het doordrammen van onkatholieke privéopvattingen.

Overigens is het weigeren van de communie een zeer grote uitzondering in de katholieke Kerk. Het is een bepaling in de Codex Iuris Canonci die alleen mag worden toegepast als overduidelijk alle redenen aanwezig zijn om die bepaling toe te passen.

Alle ongemakken waren overigens voorkomen, als de viering met carnaval geen H. Mis was geweest. Men had beter kunnen kiezen voor óf geen viering, óf een gebedsdienst.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op dinsdag 23 februari 2010 18:34:00 schreef Computoon het volgende: Wanneer moet de communie dan geweigerd worden? (Niet mag maar moet, zie het kerkelijk wetboek c. 915). Dat is in de situatie dat iemand halsstarrig volhardt in een zware zonde die publiek bekend is. De geloofsgemeenschap is er dus van op de hoogte dat die persoon objectief in een zondige staat leeft (de persoon zelf ook), die persoon is erop gewezen en hij gaat er toch mee door. Dan plaatst zo iemand zich buiten de gemeenschap (de communio) van de Kerk. Als zo iemand toch de communie ontvangt, zouden de andere gelovigen kunnen denken: 'Och, het valt wel mee.'

Maar aanhakend op mijn OP en wat Bona schetst; er zijn toch veel meer van dit soort zonden te bedenken die voldoen aan deze criteria?

[Gast Anon_phpbb]

-

[Computoon 0]

Quote:

Op dinsdag 23 februari 2010 19:01:48 schreef Pius_XII het volgende: [...] Maar aanhakend op mijn OP en wat Bona schetst; er zijn toch veel meer van dit soort zonden te bedenken die voldoen aan deze criteria?

Er zijn zeer veel zonden, maar ze zijn niet allemaal 'publiek bekend'.

Ofwel: het zal veel vaker voorkomen dat iemand 'uit zichzelf' niet te communie gaat, dan dat de communie wordt geweigerd.

Stel: een priester hoort in een privégesprek met de pastorant (buiten de biecht) over een bepaalde zonde, die objectief een doodzonde is maar die bij niemand anders bekend is. Stel: deze man of vrouw gaat toch te communie. De priester kan en zal dan de H. Communie niet weigeren. Zou hij dat wel doen, dan zou hij impliciet aan de geloofsgeenschap bekend maken dat de persoon in toestand van zware zonde verkeert. Dat kan en mag niet.

[Gast Anon_phpbb]

[-

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op dinsdag 23 februari 2010 19:08:03 schreef Computoon het volgende: Er zijn zeer veel zonden, maar ze zijn niet allemaal 'publiek bekend'.

Nee maar ik bedoel juist zonden die wél publiek bekend zijn. Ik noem maar wat theoretische mogelijkheden; verkeersovertredingen, ruzietjes, dronkenschap, enz. Zeker in een dorp raken dat soort zaken nogal gauw publiek bekend.

[Computoon 0]

Quote:

Op dinsdag 23 februari 2010 19:12:24 schreef Pius_XII het volgende: [...] Nee maar ik bedoel juist zonden die wél publiek bekend zijn. Ik noem maar wat theoretische mogelijkheden; verkeersovertredingen, ruzietjes, dronkenschap, enz. Zeker in een dorp raken dat soort zaken nogal gauw publiek bekend.

Ik vraag me even af of een verkeersovertreding zonde is... wel als ik met drank op achter het stuur kruip en overige verkeersdeelnemers in gevaar breng. Niet als ik verkeerd voorsorteer op een weg zonder verkeer. 'Overtreding' en 'zonde' zijn zoals bekend begrippen uit verschillende 'gebieden'.

Maar even los hiervan:

het gaat bij de genoemde bepaling om het halsstarrig volharden in zware zonden die publiek bekend zijn.

De vraag is of een 'gewone ruzie' wel als zware zonde te categoriseren is. Volgens mij niet.

Maar wat in de genoemde voorbeelden in ieder geval niet van toepassing is, is het 'halsstarrig volharden'. Je kunt niet "halsstarrig volharden in dronkenschap". Of in verkeersovertredingen.

"Halsstarrig volharden" wijst op een "doorlopende zonde". Je bent erop gewezen dat iets een zware zonde is, je besluit er toch mee door te gaan. De zware zonde is onderdeel geworden van je levensstijl, van je moraal. Het gaat bij deze zonden om zonden die doodzonden zijn als ze uit volle kennis en met weloverwogen toestemming begaan worden.

[Holla 0]

Volgens mij raakt deze discussie ook de discussie die ik zo af en toe hoor over 'tucht' in protestantse gemeenten. In de Gereformeerde Gemeenten wordt je van het Heilig Avondmaal weerhouden wanneer je in openbare zonde leeft. Wanneer de kerkenraad weet heeft van die openbare zonde krijg je een gesprek en wanneer je berouw toont en je leven wilt beteren kun je schuldbelijdenis doen en vervolgens wordt je weer toegelaten aan het Heilig Avondmaal. Dan wordt er in de kerk gezegd '... heeft schuldbelijdenis gedaan vanwege zonde tegen het zoveelste gebod'. In de PKN waar ik nu zit komt dit nooit voor en dat komt vooral omdat het begrip 'openbare zonde' zo lastig is te definieren. Wanneer iemand verslaafd is aan de heroine zal er geen ophef over komen wanneer hij/zij geweigerd wordt aan het avondmaal, maar wat doe je met mensen die verslaafd zijn aan nicotine.. Onze predikant benadrukte ook dat er in de Bijbel en in het avondmaalsformulier vooral de nadruk ligt op 'onderzoekt uzelven' dus daar wordt de verantwoording niet zozeer bij de kerkenraad gelegd.

In de Gergem heb ik vooral meegemaakt dat het ging om zonde tegen het zevende gebod, en dan ging dat meestal om een stel wat in verwachting was geraakt zonder getrouwd te zijn.

goed, dit was een beetje een informatief zijspoor

[mackie 0]

Iemand net Pauw en Witteman gezien? Daar kwam het onderwerp ook aan tafel met Pechtold en Van Geel...

gr. mackie

[Dostojevski 0]

...

[mackie 0]

Ja...eigenlijk niet. Het kijken van de uitzending (het komt pas op het laatst aan bod) is m.i. toch iets beter. Ik vond Van Geel echter zich nogal zwak uitdrukken toen het aan bod kwam, maargoed dat is mijn mening. Pechtold die riep dat de priester maar een integratiecursus moest doen. Niet de nederlandse integratiecursus, maar een "2010 cursus". Pechtold die verontwaardigd/ verbaasd was dat het bisdom de desbetreffende pastoor steunde. Ik wilde eigenlijk wel weten wat de katholieken onder ons vonden van het antwoord van Van Geel aangezien hij zelf ook katholiek is en hij daar zat als vertegenwoordiger van het CDA?

gr. mackie

[Gast Anon_phpbb]

-

[mackie 0]

"Om te beginnen: het CDA is niet katholiek, en is ook geen vertegenwoordiger van de RKK. Wat Van Geel zegt, heeft dus op geen enkele manier méér betekenis dan wat iedere leek kan zeggen. Hij vertegenwoordigt de Kerk niet..."

Dat zei ik helemaal niet...Ik zei dat hij zichzelf katholiek noemde (of iig er mee instemde dat hij katholiek was) en dat hij daar als vertegenwoordiger van het CDA zat dat toch ook gevormd is uit de KVP en zodoende ook (hetzij van oudsher) de katholieke achterban bedient.

gr. mackie

[Gast Anon_phpbb]

-

[mackie 0]

Ok, ik dacht dat je dat bedoelde.....excuus

gr. mackie

[Doarsie 0]

Ik vind het niet meer dan logisch dat prins Carnaval niet aan het avandmaal mag.

Maar in de RK kerk ligt dat waarschijnlijk anders.

[Jyoti 0]

Om te beginnen ging het niet over het avondmaal.