Preek: De drug die zonde heet

[Timon 0]

Twee weken geleden heb ik in mijn stagegemeente gepreekt. De preek, met de titel "De drug die zonde heet - hoe komen we er vanaf?" staat nu ook op de site van de kerk. In een volgende post voeg ik de uitgeschreven tekst toe.

Ik ben benieuwd wat jullie er van vinden, dus feedback is meer dan welkom

[Timon 0]

Allemaal een gelukkig en gezegend Nieuwjaar. Nieuwjaar is voor veel mensen een aanleiding om goede voornemens te maken. Dat ze dingen die in het afgelopen jaar niet zo goed gingen, dit jaar beter willen doen. Misschien zijn er onder jullie wel die aan goede voornemens doen?

De afgelopen jaren deed ik vaak wel aan goede voornemens, ik nam me voor om bepaalde zonden waar ik mee worstelde in het komende jaar dan niet meer te doen. En waarschijnlijk hebben jullie er helemaal geen moeite mee, maar ik vond -en vind- het soms ontzettend moeilijk om te leven zoals God het bedoelt heeft. Ik wil heel graag de wil van God doen en Hem gehoorzamen, maar het lukt me lang niet altijd, want de zonde houdt iets aantrekkelijks.

En dat terwijl ik wéét dat ik niet echt gelukkig kan worden in de zonde. Neem nou porno, voor veel mannen buiten deze kerk is dat toch wel één van de meest verleidelijke zonden. De beelden prikkelen je zintuigen en even kan je ervan genieten. Maar naderhand voel je je weer schuldig dat je niet de verleiding hebt weerstaan. Of om ook de vrouwen aan te spreken: roddelen kan heerlijk zijn op het moment dat je het doet. Even lekker praten achter iemands rug om, je gal spuien, iemand belachelijk maken om er zelf beter uit te zien… Maar achteraf blijft de leegte over.

De reden daarvoor is dat als wij ons leven aan God overgeven, de Heilige Geest in ons komt wonen om ons te helpen ons leven te leiden op een manier dat God er van kan genieten. Hij wil ons op Gods rechte pad leiden en als wij daarvan afwijken, trekt Hij als ons als het ware terug en dat voelt lang niet altijd fijn. Dat maakt ook dat we niet gelukkig in de drek van de zonde kunnen ronddobberen. Als we ervoor kiezen om God ongehoorzaam te zijn, wringt dat en doordat we diep van binnen weten dat God een beter plan voor ons heeft kunnen we er niet gelukkig van worden.

Als kind was er één ding waar ik met geen mogelijkheid bij kon. Ik heb het wel eens geprobeerd te begrijpen, maar het is me nooit gelukt. Zo ontzettend bizar vond ik het. Dat er mensen zijn die aan de drugs gaan, daar snapte ik echt geen hout van.

Zeker als kind is het zo ontzettend duidelijk; drugs zijn verslavend, ze kosten veel geld en maken je lichaam kapot. En ze geven dan wel een kortstondige kick, maar daarna voel je jezelf doorgaans nog slechter en echte rust en voldoening geeft het niet. Iedereen weet dat en tóch zijn er mensen die drugs gaan gebruiken. Dat gaat zo tegen het verstand in, ik kon daar echt niet bij met mijn gedachten.

Totdat ik laatst bedacht dat wij eigenlijk allemaal op een bepaalde manier drugsverslaafden zijn. Als het gaat om de zonde dan. We weten van binnen best dat we niet echt gelukkig kunnen worden als we in de zonde blijven leven. We weten dat de zonde ons aan zich bindt, ons het gevoel geeft van God verwijderd te zijn en ons uiteindelijk kapot maakt en tóch kiezen we zo vaak voor die tijdelijke kick in plaats van het volmaakte geluk.

Paulus schrijft hierover het één en ander. Laten we Romeinen 7:14-8:6 erbij pakken.

Dit is soms ontzettend herkenbaar, omdat wij soms zondigen, terwijl we echt willen leven zoals God het bedoeld heeft. Juist wat niet mag, trekt ons aan. We lijken soms wel verslaafd aan de zonde. Als iemand ons vertelt dat we iets niet mogen doen, ontstaat ineens het verlangen om dat juist wel te doen. Waarschijnlijk kennen jullie het voorbeeld wel van een moeder die tegen haar zoontje zegt “Ik ga even 5 minuten naar de buurvrouw, blijf maar lekker spelen, doe wat je wilt. Er is alleen één ding dat niet mag. In de kast staat een rode doos en wat je ook doet, die mag je niet openen.†Je kan al raden wat er gebeurt op het moment dat de moeder de deur achter haar dicht trekt…

Voordat het werd gezegd hadden het jongetje geen enkele reden om het te doen, maar juist omdat het niet mag, trekt het aan. En, zo zegt Paulus, dat is precies wat de wet met de mens doet. Juist wat we niet mogen doen, trekt ons aan en we hebben juist geen zin in wat we moeten doen. Dat betekent niet dat Gods geboden daardoor slecht zijn, die blijven goed. Maar de wet kan ons niet van de zonde verlossen.

Toch heeft Paulus het in deze tekst niet over zichzelf als christen. Dat lijkt wel zo, omdat hij in de ik-vorm en in de tegenwoordige tijd spreekt, maar een aantal zaken geven aan dat hij eigenlijk de hele geschiedenis van de houding van de mens ten opzichte van God schetst. In vers 9 van hoofdstuk 7, een stuk dat ik omwille van de tijd niet heb gelezen, zegt Paulus dat hij eens de wet niet kende. Maar als hij het over zichzelf zou hebben, zou hij daar liegen. Paulus was een geboren Jood, een Farizeeër. De wet is er bij hem met de paplepel ingegoten. Hij kon bij wijze van spreken de wet reciteren voor hij “papa†of “mama†kon zeggen. En elk jaar vierde hij het simchat Thora, het feest van de vreugde der wet. En ook voor hij Jezus volgde, was hij al lyrisch over de wet. Maar toch faalde ook hij om de wet te houden. Want wat hij beschrijft in hoofdstuk 7 is de manier waarop een mens vanuit eigen kracht met de wet om gaat. Je kan wel weten dat de wet goed is en dat je niet gelukkig wordt van de zonde, maar toch blijft de zonde zijn aantrekkingskracht hebben.

Paulus heeft het daar niet over hoe het nieuwe leven met God is bedoeld. Want daarin is het juist niet de bedoeling dat we uit onze eigen kracht vechten tegen de zonde. Paulus laat hier zien dat we het juist uit eigen kracht niet redden. Dan doen we wat we niet willen en doen we juist niet wat we wel willen. En dat blijft herkenbaar, omdat ik soms toch probeer me uit eigen kracht aan Gods regels te houden en dan telkens op mijn bek ga.

Maar juist doordat we falen ons aan Gods leefregels te houden, leren we hoe goed deze eigenlijk zijn. Als ik heb gezondigd, walg ik er meestal van dat ik me ermee heb ingelaten en zie ik des te meer hoe goed Gods leefregels zijn. En wat ik ook bijzonder vind, is dat Jezus zijn hele leven lang zonder zonde is gebleven. Als ik dan kijk waar ik allemaal tekort schiet, zie ik des te duidelijker hoe bijzonder Zijn prestatie is. Wat een volharding, wat een liefde voor God en ons… Dat is nogal een contrast met mij als ik toch weer struikel.

Gelukkig is onze redding niet afhankelijk van hoe goed wij ons aan de wet houden. God gebruikt niet een weegschaal met aan de ene kant onze goede daden en aan de andere kant onze slechte. Dat je een enkeltje hel krijgt als je slechte daden zwaarder wegen en toch wel goed terecht kan komen als je genoeg goeds hebt gedaan. We worden gered door ons geloof in Jezus Christus. Maar dat maakt de wet niet minder belangrijk. Het geloof moet wel handen en voeten krijgen. Als het geloof zich niet bewijst is het een dood geloof, staat in het Bijbelboek Jakobus. En de apostel Johannes stelt wetteloosheid gelijk met liefdeloosheid.

Als christen zijn we niet bedoeld om een slaaf van de zonde te zijn, maar om in vrijheid te leven. Dat is niet een vrijheid zonder regels en in bandeloosheid, maar juist een vrijheid dóór regels. Dan laten we ons niet meer leiden door de zonde, maar door de Heilige Geest.

Uiteindelijk is de wet samen te vatten in het Grote Gebod, God liefhebben boven alles en de naaste als jezelf. De hele wet wordt vervuld in de liefde. Liefde is het doel van de wet. Zo moeten we de 10 geboden ook lezen, want doodslaan, stelen, overspel en jaloezie getuigen niet bepaald van liefde en geven zo richtlijnen om dat Grote Gebod te houden. Het is dan ook niet Gods bedoeling dat we ons aan de wet houden omdat het nu eenmaal moet. Het is ten diepste Zijn bedoeling dat we de wet houden uit liefde voor Hem en voor onze naaste. Anders slaan we de plank eigenlijk heel erg mis.

Ik ben ongeveer een half jaar gelukkig getrouwd met Lydia. En net als in elk ander huwelijk zijn er een aantal dingen die je doet voor elkaar en dingen die je juist niet doet vanwege de ander. Eigenlijk scoor ik op dit punt helemaal niet zo goed. Het is nog steeds meer uitzondering dan regel dat ik uit mezelf huishoudelijk taken op pak. En bij de dingen die ik nu niet doe, omdat ik weet dat ze het niet fijn vindt of die haar zelfs pijn doen, had ik eerst ook een schop onder mijn kont van haar nodig.

Maar gelukkig is ons huwelijk veel meer dan die optelsom van dingetjes die we voor elkaar doen of laten. Er zijn wel dingen die je voor de ander doet of laat, maar dat is niet waar de relatie om draait. Het draait om de liefde die we hebben voor elkaar, dat we ondanks onze gebreken (en dan heb ik het meer over mezelf dan over haar) van elkaar houden. Dat ik soms toch probeer om wel een keer die was op te hangen of iets dergelijks is niet in de eerste plaats omdat het moet. Het is ook niet omdat Lydia heeft gedreigd dat ze anders wil scheiden. De reden dat ik zulke dingen wil doen, is omdat ik van haar houd. En laten we wel wezen, natuurlijk ook omdat het simpelweg moet gebeuren

Het gaat dus om een verandering van binnenuit. Dat we niet de regels houden om de regels op zich, maar dat we ze houden uit liefde voor God en onze naasten. Dat kunnen we niet zelf, althans, ik niet. Om ons aan de regels te houden uit liefde voor God en onze naasten moeten we steeds meer van binnenuit veranderd worden. De Heilige Geest verandert ons zodat we zelf steeds meer het verlangen krijgen om Gods wetten te houden en Hij geeft ons de kracht om dat ook te doen.

Maar dat betekent niet dat we passief kunnen afwachten tot God ons verandert. We hebben zelf de verantwoordelijkheid om Hem in ieder geval de ruimte te geven om ons te veranderen. Dat betekent dat we actief de omgang met God zullen moeten opzoeken door bijvoorbeeld gebed, Bijbel lezen, gesprekken met medechristenen, het bezoeken van de diensten en nog veel meer. Dat bedoel ik niet als strakke regels, maar als handvatten. Het is een greep uit de vele manieren om God te ontmoeten en iedereen zal daar zijn of haar eigen weg in moeten vinden.

Gelukkig staan we daarin niet alleen, maar vormen we samen een gemeenschap van struikelende heiligen. Niemand van ons is zonder zonde, we maken allemaal fouten en door deze te durven toegeven kunnen we elkaar helpen en hoeven we niet allemaal met hetzelfde te worstelen alsof we daar alleen in staan. We hoeven ons niet beter voor te doen dan we zijn, maar kunnen beter eerlijk zijn over onze zwaktes en deze in het licht brengen zodat we samen met elkaar en met God kunnen strijden tegen de zonde.

Dan hoeven we helemaal niet vanaf het podium onze grootste worstelingen te delen, maar als we het durven te delen in vertrouwde kring is dat al een belangrijke stap. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk het is om mensen om mensen om je heen te hebben met wie je eerlijk over je geloofsleven en ook de hindernissen daarin kan praten. Een kring in de gemeente kan zo’n groep zijn waar je mensen ontmoet bij wie je eerlijk kan zijn. Zeker als je nog niet zo’n groep hebt waarbij je dat kan, geef je dan op voor een kring. Als je zo je eigen strubbelingen deelt met anderen en met God schept dit al een hoop ruimte. Ruimte waarin Gods Geest ons kan aanraken en veranderen.

Ik bid dat we God die ruimte geven, om ons van binnenuit te veranderen. Dat we eerlijk durven te zijn naar elkaar over onze zwakheden en elkaar daarin bij zullen staan. En ik bid dat we meer gericht mogen raken op elkaar en op God en dat we uit liefde ons aan Zijn wetten mogen houden. Amen

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op zondag 17 januari 2010 19:22:49 schreef Timon het volgende: Ik ben benieuwd wat jullie er van vinden, dus feedback is meer dan welkom

Het is een wat ander soort preek dan wat "wij" leren natuurlijk, dus ik kan niet helemaal goed de context plaatsen. Een preek moet je horen, niet lezen, dus ik heb me je preek voorgelezen, om er geluid bij te hebben, het ritme van de zinnen, etc. Ik vind het al met al een prima verhaal.

Als je wil (maar alleen als je wil!) wil ik wel nog wat close-reading doen en reageren op details. Maar de ervaring leert dat dat nog wel eens overkomt als overdreven kritisch, en dat wil ik niet zijn.

[Eulogía 0]

Ik heb alleen een vraag, mag dat ook?

Ik ben benieuwd naar de lengte (tijdsduur) van de preek.

[Gast Anon_phpbb]

17 minuten en 36 seconden gok ik zo..

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op zondag 17 januari 2010 21:42:08 schreef Luxuria het volgende: 17 minuten en 36 seconden gok ik zo..

bedankt voor de tip. Hij staat gewoon als audio op die site, had ik niet bedacht dus

---

Samengevoegd:

Timon, je hebt een erg prettige stem om naar te luisteren!

[Gast Anon_phpbb]

hij klinkt trouwens beter dan dat hij leest. Heb hem niet helemaal geluisterd, wel gelezen.. op zich vind ik het niet zo vernieuwend, maar ik weet ook niet of dat altijd de bedoeling van een preek moet zijn. En verder, inhoudelijk heb ik er niet zoveel over te zeggen omdat het niet zo mijn geloof is maar deze dingetjes vielen mij op;

'En waarschijnlijk hebben jullie er helemaal geen moeite mee, maar ik vond -en vind- het soms ontzettend moeilijk om te leven zoals God het bedoelt heeft.'

en ' Neem nou porno, voor veel mannen buiten deze kerk is dat toch wel één van de meest verleidelijke zonden'

hoezo buiten de kerk en hoezo zouden zij er geen moeite mee hebben? Als je dat werkelijk gelooft, waarom zou je dan deze preek schrijven?

en waarom hebben mannen als zonde altijd porno kijken en vrouwen altijd roddelen?

En persoonlijk zou ik ook nooit zeggen dat je iets uit de bijbel niet hebt gelezen en het wel citeren..

[Eulogía 0]

Quote:

Op zondag 17 januari 2010 21:42:08 schreef Luxuria het volgende: 17 minuten en 36 seconden gok ik zo..

Ow

[Computoon 0]

Quote:

en ' Neem nou porno, voor veel mannen buiten deze kerk is dat toch wel één van de meest verleidelijke zonden' hoezo buiten de kerk en hoezo zouden zij er geen moeite mee hebben? Als je dat werkelijk gelooft, waarom zou je dan deze preek schrijven?

Dat lijkt me een 'preektruc' die overigens niet al te vaak kan worden toegepast omdat hij dan zijn effect verliest

Natuurlijk hebben veel mannen binnen die geloofsgemeenschap er net zo goed moeite mee. Door het zo te brengen kan iemand (van binnen uiteraard) reageren: 'Dat kan hij zo wel mooi zeggen, maar ik heb er wel moeite mee', met als gevolg dat die persoon de preek eens goed gaat overwegen en er misschien eens met de predikant over gaat praten.

Als de predikant zou zeggen: 'veel mannen in deze geloofsgemeenschap hebben er moeite mee' dan zou de gedachte van de toehoorder kunnen zijn: 'Hoe weet hij dat? Wie heeft 'm dat verteld? Als hij het hier in het openbaar zegt, dan ga ik het er nooit met hem over hebben'. En wordt het wellicht beoogde doel voorbijgeschoten.

En kijk eens... verderop zegt hij tóch:

"Gelukkig staan we daarin niet alleen, maar vormen we samen een gemeenschap van struikelende heiligen. Niemand van ons is zonder zonde, we maken allemaal fouten en door deze te durven toegeven kunnen we elkaar helpen en hoeven we niet allemaal met hetzelfde te worstelen alsof we daar alleen in staan."

Het is (denk ik) dus een soort binnenkomer om de aandacht te trekken.

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op zondag 17 januari 2010 22:24:44 schreef Computoon het volgende: [...] Dat lijkt me een 'preektruc' die overigens niet al te vaak kan worden toegepast omdat hij dan zijn effect verliest

Ik vond het ook een van de zwakkere punten uit de preek eerlijk gezegd. Ik vraag me af of het nodig is, het is imho iets te doorzichtig. En inderdaad, het lijkt me een wat te traditioneel schema. Mannen, dus sex gerelateerd.

Maar goed, ik denk dat het een typisch verschijnsel van de 19e eeuwse europese burgerlijkheid is, dat altijd maar aan sex denken als we het over zonde hebben

[Timon 0]

Allemaal bedankt voor de reacties Ik zal proberen te reageren waar er nog vragen open liggen...

Quote:

Op zondag 17 januari 2010 21:13:18 schreef Cornelius van Wijck het volgende: Het is een wat ander soort preek dan wat "wij" leren natuurlijk, dus ik kan niet helemaal goed de context plaatsen. [...] Ik vind het al met al een prima verhaal.

Dank je

Quote:

Als je wil (maar alleen als je wil!) wil ik wel nog wat close-reading doen en reageren op details. Maar de ervaring leert dat dat nog wel eens overkomt als overdreven kritisch, en dat wil ik niet zijn.

Lijkt me interessant. Als je daarbij erg op details in gaat kan het wel slim zijn het over de mail te doen, maar sowieso ben ik er wel in geïnteresseerd. Ik zit natuurlijk nog in een leerproces en elke feedback kan helpen

Quote:

Op zondag 17 januari 2010 21:42:08 schreef Luxuria het volgende: 17 minuten en 36 seconden gok ik zo..

Quote:

Op zondag 17 januari 2010 21:43:30 schreef Cornelius van Wijck het volgende: Timon, je hebt een erg prettige stem om naar te luisteren!

Wederom, dank je

Quote:

Op zondag 17 januari 2010 21:56:05 schreef Luxuria het volgende: maar deze dingetjes vielen mij op; 'En waarschijnlijk hebben jullie er helemaal geen moeite mee, maar ik vond -en vind- het soms ontzettend moeilijk om te leven zoals God het bedoelt heeft.' en ' Neem nou porno, voor veel mannen buiten deze kerk is dat toch wel één van de meest verleidelijke zonden'

Zoals Computoon terecht opmerkt is het een 'preektruc' waarmee je sommige mensen prikkelt zonder dat ze zich beledigd voelen. Als ik beweer dat zij met zonde worstelen, haken ze af onder het motto van een splinter en een balk. Door te stellen dat zij er geen problemen mee hebben, komen ze zelf wel tot de conclusie dat ze dat wel doen, zonder dat ik die beschuldiging heb neergelegd. Althans, dat is het idee erachter. En natuurlijk dat ik mezelf kwetsbaar opstel en me niet boven de gemeente verhef.

Quote:

En persoonlijk zou ik ook nooit zeggen dat je iets uit de bijbel niet hebt gelezen en het wel citeren..

Is ook zeker niet ideaal. Lastig was dat het vers waar ik op teruggrijp (Rom 7:9) vrij aan het begin van Romeinen 7 staat. Voor de preek wilde ik het eind van hoofdstuk 7 pakken om die worsteling te laten zien, maar ook het begin van hoofdstuk 8 om toch ook bij de "oplossing" uit te komen. Dat is al geen kort stuk tekst, maar als vanaf vers 9 erbij had gehouden, was dit helemaal groot. Normaal gesproken zou ik het niet doen, nu leek dit me de minst slechte optie.

Quote:

Op zondag 17 januari 2010 23:25:00 schreef Cornelius van Wijck het volgende: Ik vond het ook een van de zwakkere punten uit de preek eerlijk gezegd. Ik vraag me af of het nodig is, het is imho iets te doorzichtig. En inderdaad, het lijkt me een wat te traditioneel schema. Mannen, dus sex gerelateerd. Maar goed, ik denk dat het een typisch verschijnsel van de 19e eeuwse europese burgerlijkheid is, dat altijd maar aan sex denken als we het over zonde hebben

Klopt, we denken er heel vaak aan, maar ik hoor het niet vaak concreet benoemd in de preek, er lijkt toch nog wel een taboe op te liggen in prediking. Mannen en porno is cliché, maar veel cliché's zijn wel waar... En het is wel een zonde bij uitstek die aantrekkingskracht heeft, iig op (bijna?) alle mannen.

En omdat ik echt een "mannenzonde" had genoemd, "moest" ik de vrouwen ook wel aanspreken, maar dat is inderdaad pas echt cliché...

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op maandag 18 januari 2010 00:12:11 schreef Timon het volgende: Allemaal bedankt voor de reacties Ik zal proberen te reageren waar er nog vragen open liggen... [...] Dank je [...] Lijkt me interessant. Als je daarbij erg op details in gaat kan het wel slim zijn het over de mail te doen, maar sowieso ben ik er wel in geïnteresseerd. Ik zit natuurlijk nog in een leerproces en elke feedback kan helpen [...] [...] Wederom, dank je [...] Zoals Computoon terecht opmerkt is het een 'preektruc' waarmee je sommige mensen prikkelt zonder dat ze zich beledigd voelen. Als ik beweer dat zij met zonde worstelen, haken ze af onder het motto van een splinter en een balk. Door te stellen dat zij er geen problemen mee hebben, komen ze zelf wel tot de conclusie dat ze dat wel doen, zonder dat ik die beschuldiging heb neergelegd. Althans, dat is het idee erachter. En natuurlijk dat ik mezelf kwetsbaar opstel en me niet boven de gemeente verhef.

ja zo'n vermoeden had ik al. Maar ik vind het gewoon een beetje te gekunsteld. Je zou ook gewoon kunnen zeggen dat we allemaal fouten maken. Je benoemde ook dat je zelf zonden begaat, dat vind ik wel goed en is genoeg om balk/splinter-effect te voorkomen. Door te zeggen dat zij er vast geen moeite mee hebben sla je net een beetje te ver door in je trucje, vind ik dan.

[Jyoti 0]

De dingen die ik wat zwakkere punten vond zijn al genoemd: het ietwat doorzichtige preektrucje, de ontzettend clichématige verdeling van zonden volgens geslacht (he kom, alsof vrouwen nooit porno kijken en mannen nooit roddelen). Maar eerlijk gezegd denk ik dat je zo'n dingen met een bepaalde humor wel kunt brengen hoor. Maar daarvoor klink je wat te aarzelend, te voorlezend, niet helemaal los genoeg. Maar zoiets moet denk ik ook een beetje groeien, spreken in publiek is niet makkelijk, zeker niet over onderwerpen die toch wel wat persoonlijk zijn.

[Think 0]

Quote:

Op zondag 17 januari 2010 19:26:15 schreef Timon het volgende: Neem nou porno, voor veel mannen buiten deze kerk is dat toch wel één van de meest verleidelijke zonden. De beelden prikkelen je zintuigen en even kan je ervan genieten. Maar naderhand voel je je weer schuldig dat je niet de verleiding hebt weerstaan.

Eh, het zijn de mannen bínnen de kerk die porno kijken en zich naderhand schuldig voelen. Waarom zou je je schuldig voelen als je geen zondebesef hebt?

En is 17 minuten niet erg lang voor een preek?

[Morphogenesis 4]

Nee, vrij kort

Ligt er net aan naar welke kerk je gaat

[anastasia 0]

ach Timon, porno is niet echt een mannenzonde hoor, je had ook kunnen zeggen dat in deze moderne tijden er ook vrouwenporno is, de sensuele damesroman bijvoorbeeld, maar ook echte porno op het internet trekt dames genoeg.

[Timon 0]

Quote:

Op maandag 18 januari 2010 09:33:26 schreef anastasia het volgende: ach Timon, porno is niet echt een mannenzonde hoor, je had ook kunnen zeggen dat in deze moderne tijden er ook vrouwenporno is, de sensuele damesroman bijvoorbeeld, maar ook echte porno op het internet trekt dames genoeg.

Ik weet dat er ook vrouwen zijn die zich ermee bezig houden, maar dat percentage ligt doorgaans toch zoveel lager dan bij mannen dat het lang niet voor iedereen in de kerk een herkenbaar voorbeeld was. Terwijl toch minimaal zo'n 99,9% van de mannen er toch wel ervaring mee heeft...

[Asteraceae 0]

Op zich is het geen slechte preek. Ik vond alleen twee dingen een beetje storend. Allereerst dat je niet begon met de bijbel, voor mij is dat een uitgangspunt en niet iets om halverwege op terug te grijpen, maar dit kan ook komen door een verschil in achtergrond.

Ten tweede de hoeveelheid 'ik', houd een preek algemeen, ik denk ook dat dat meer aansprekend.

Maar ik las geloof ik ergens dat dit pas je tweede preek was en zeker met dat in het achterhoofd is het een redelijk goede preek (en heel anders dan ik gewend ben )

[Mr. Emilio 0]

Quote:

Op zondag 17 januari 2010 19:22:49 schreef Timon het volgende: Twee weken geleden heb ik in mijn stagegemeente gepreekt. De preek, met de titel "De drug die zonde heet - hoe komen we er vanaf?" staat nu ook op de site van de kerk . In een volgende post voeg ik de uitgeschreven tekst toe. Ik ben benieuwd wat jullie er van vinden, dus feedback is meer dan welkom

Was het je eerste preek?

Best goed hoor!

[Étoile 0]

Als ik eerlijk ben, het is niet echt een preek toch? Er is weinig bijbeluitleg bij en dergelijke. Het lijkt mij meer een lange inleiding met veel voorbeelden (uit eigen leven) die leiden tot een wens die je in de laatste alinea uitspreekt.

Doet me afvragen, wat was precies het doel van je preek? Wat wilde je de kerkgangers leren? Ik dnek dat je dat aspect een beetje vergeten bent Ik vind het wel goed dat je mensen aanspoort tot iets wat hun verder kan helpen in het geloof en wat ook de gemeente op kan bouwen.

Verder ben ik het met Zvnna eens. Een bijbeltekst moet mijns inziens de basis zijn van je preek en niet iets wat je er even bijhaalt halfweg. Waarom is het erg om een vrij lang stuk te lezen? Je kunt dat ook bijvoorbeeld in twee stappen doen, met een lied tussendoor zodat mensen bij beide stukken goed op blijven letten. (tussen het lezen dus, niet halfweg je preek een lied ) Ik denk dat het heel belangrijk is dat de bijbelse basis voor je preek ook duidelijk is voor de kergangers.

ik hoop dat ik niet te kritisch ben btw, ik redeneer natuurlijk ook vanuit een heel ander perspectief op kerkdiensten en preken, maar misschien heb je er wat aan

[Timon 0]

Quote:

Op maandag 18 januari 2010 09:52:57 schreef zoveel vragen nu nog antwoorden het volgende: Op zich is het geen slechte preek. Ik vond alleen twee dingen een beetje storend. Allereerst dat je niet begon met de bijbel, voor mij is dat een uitgangspunt en niet iets om halverwege op terug te grijpen, maar dit kan ook komen door een verschil in achtergrond.

Grappig om zo te zien dat verschillende mensen er weer op verschillende manieren tegen aan kijken. Dat komt denk ik ook deels door hoe je het gewend bent. In de reformatorische hoek begint de preek doorgaans met een Schriftlezing, op zich een mooie en waardevolle traditie. In mijn stagegemeente hoeft dat niet persé. De tekst moet wel recht gedaan worden en de Bijbel is natuurlijk de primaire bron waaruit je put, maar vaak wordt gekozen om die eerst in te leiden. Mijn doel met het deel voor de Schriftlezing was juist om de relevantie van het Schriftgedeelte alvast te laten zien (het is niet "zomaar" een tekst, maar het zegt iets wezenlijks over onze actuele worsteling met de zonde) en deze daardoor juist meer tot zijn recht te laten komen. Dat heb ik volgens mij bij "mijn" publiek wel bereikt, maar zou ik in jouw kerk preken, dan zou ik een hoop mensen kwijtraken.

Quote:

Ten tweede de hoeveelheid 'ik', houd een preek algemeen, ik denk ook dat dat meer aansprekend.

Ik heb geprobeerd me daarmee ook kwetsbaar op te stellen. Mensen kunnen torenhoge verwachtingen hebben van het geestelijk leven van een predikant (in wording). Door dan mezelf kwetsbaar op te stellen, kunnen gemeenteleden makkelijker het onderwerp op zichzelf betrekken. En persoonlijke voorbeelden geven persoonlijke betrokkenheid weer en kunnen de gemeenteleden helpen om zich ermee te identificeren. Uit de gemeente heb ik daarover ook alleen positieve reacties gehoord. Maar dat jij het anders opvat, geeft al aan dat ik er wel mee moet oppassen omdat er mensen zijn die zich eraan kunnen storen

Quote:

Maar ik las geloof ik ergens dat dit pas je tweede preek was en zeker met dat in het achterhoofd is het een redelijk goede preek (en heel anders dan ik gewend ben )

Klopt, dit was mijn tweede preek ooit. En dank je

Quote:

Op maandag 18 januari 2010 10:03:07 schreef Mr. Emilio het volgende: Was het je eerste preek? Best goed hoor!

Dank je. Wel in deze gemeente, de tweede in totaal.

Quote:

Op maandag 18 januari 2010 10:07:38 schreef Étoile het volgende: Als ik eerlijk ben, het is niet echt een preek toch? Er is weinig bijbeluitleg bij en dergelijke. Het lijkt mij meer een lange inleiding met veel voorbeelden (uit eigen leven) die leiden tot een wens die je in de laatste alinea uitspreekt.

Het is in ieder geval wel bedoeld als preek Ik heb natuurlijk één tekst waar ik wat dieper op in ga en waarvan ik de achtergrond belicht, maar daarnaast zit de preek vol verborgen Bijbelteksten. Er zitten verwijzingen in naar Jakobus, 1 Johannes, Filippenzen etc maar die worden lang niet allemaal heel expliciet benoemd, omdat sommige gemeenteleden zich zouden storen aan het "smijten met Bijbelteksten". Maar door ze er zo in op te nemen is het geheel wel Bijbels verankerd.

Quote:

Doet me afvragen, wat was precies het doel van je preek? Wat wilde je de kerkgangers leren? Ik dnek dat je dat aspect een beetje vergeten bent Ik vind het wel goed dat je mensen aanspoort tot iets wat hun verder kan helpen in het geloof en wat ook de gemeente op kan bouwen.

Mijn hoofdboodschap (focus) was als volgt: "We mogen ons laten leiden door de Heilige Geest om te groeien in liefde naar God en elkaar om zo meer te leven naar Gods wil en de zonde steeds meer achter ons te laten"

Wat ik wilde bereiken bij de toehoorders (functie) was dit: "Ik hoop dat de gemeenteleden door de preek meer zullen durven eerlijk te zijn naar elkaar over de zonden waar ze mee worstelen en elkaar daarbij zullen bijstaan om tot een stuk innerlijke bevrijding en levensheiliging te komen"

Quote:

Verder ben ik het met Zvnna eens. Een bijbeltekst moet mijns inziens de basis zijn van je preek en niet iets wat je er even bijhaalt halfweg. Waarom is het erg om een vrij lang stuk te lezen? Je kunt dat ook bijvoorbeeld in twee stappen doen, met een lied tussendoor zodat mensen bij beide stukken goed op blijven letten. (tussen het lezen dus, niet halfweg je preek een lied ) Ik denk dat het heel belangrijk is dat de bijbelse basis voor je preek ook duidelijk is voor de kerkgangers.

Zie mijn uitleg aan Zvnna Je tip om de tekst in tweeën te knippen is in mijn stagegemeente niet heel gebruikelijk, maar zou ik op zich hebben kunnen toepassen en die neem ik mee als optie in het vervolg.

Quote:

ik hoop dat ik niet te kritisch ben btw, ik redeneer natuurlijk ook vanuit een heel ander perspectief op kerkdiensten en preken, maar misschien heb je er wat aan

Is helemaal goed, daar leer ik alleen van Het is wel interessant om zo vanuit andere perspectieven naar de preek te kijken. Dat maakt dat niet elke tip ook bij mijn stagegemeente zou aanslaan, vandaar dat ik soms mijn keuzes "verdedig". Maar ik vind het wel heel leuk om te zien hoe je vanuit verschillende denominaties anders kan kijken naar zo'n preek. Dat is juist de meerwaarde van Credible, lijkt me.

[Asteraceae 0]

Quote:

Op maandag 18 januari 2010 11:05:46 schreef Timon het volgende: [...] Grappig om zo te zien dat verschillende mensen er weer op verschillende manieren tegen aan kijken. Dat komt denk ik ook deels door hoe je het gewend bent. In de reformatorische hoek begint de preek doorgaans met een Schriftlezing, op zich een mooie en waardevolle traditie. In mijn stagegemeente hoeft dat niet persé. De tekst moet wel recht gedaan worden en de Bijbel is natuurlijk de primaire bron waaruit je put, maar vaak wordt gekozen om die eerst in te leiden. Mijn doel met het deel voor de Schriftlezing was juist om de relevantie van het Schriftgedeelte alvast te laten zien (het is niet "zomaar" een tekst, maar het zegt iets wezenlijks over onze actuele worsteling met de zonde) en deze daardoor juist meer tot zijn recht te laten komen. Dat heb ik volgens mij bij "mijn" publiek wel bereikt, maar zou ik in jouw kerk preken, dan zou ik een hoop mensen kwijtraken. [...]

Een schriftlezing kan ook wel ingeleid worden, maar al een heel stuk van je preek beginnen is voor mij iets heel anders. Al is het maar omdat je dan niet weet waar de uitgangspunten van de spreker liggen.

Quote:

Ik heb geprobeerd me daarmee ook kwetsbaar op te stellen. Mensen kunnen torenhoge verwachtingen hebben van het geestelijk leven van een predikant (in wording). Door dan mezelf kwetsbaar op te stellen, kunnen gemeenteleden makkelijker het onderwerp op zichzelf betrekken. En persoonlijke voorbeelden geven persoonlijke betrokkenheid weer en kunnen de gemeenteleden helpen om zich ermee te identificeren. Uit de gemeente heb ik daarover ook alleen positieve reacties gehoord. Maar dat jij het anders opvat, geeft al aan dat ik er wel mee moet oppassen omdat er mensen zijn die zich eraan kunnen storen

Ik zou voorkeur geven aan een of maximaal twee voorbeelden en die dan uit de actualiteit halen. Dat spreekt vaak voor meer mensen aan, veel mensen weten beter waar het over gaat en je preek loopt niet het risico ondergesneeuwd te worden door 'ik' of door voorbeelden .

Quote:

[...] Klopt, dit was mijn tweede preek ooit. En dank je

Zoals ik al zei, dan heb je het goed gedaan.

[Annatar 0]

Een hele andere preek dan ik vaak hoor. Er zijn wel een aantal vragen/opmerkingen bij me bovengekomen n.a.v. hetgeen ik heb gelezen. Niet omdat ik je preek slecht zou vinden, helemaal niet, maar gewoon dingen die me zijn opgevallen.

-Het valt me op dat je direct begint met het benoemen van sommige zonden (pornografie, roddelen). Daarmee vul je direct het gewetensonderzoek van de mensen in. Ik denk dat je daarmee op moet passen. Daarbij vind ik je formulering m.b.t. de pornografie ook opmerkelijk. "Veel mannen buiten deze kerk". Bedoel je daarmee dat mannen die naar die kerk gaan geen porno kijken en mannen die er niet naartoe gaan wel? Of dat ze geen porno kijken terwijl ze in de kerk zitten? Dat laatste lijkt me nogal logisch. Dat eerste vind ik een vreemde opmerking.

-Je gebruikt erg veel persoonlijke voorbeelden. Op zich kan dat natuurlijk werken om een bepaalde perikoop te actualiseren maar er zit ook een risico aan vast. Ik ken ook priesters die de neiging hebben om dat te doen. Maar soms hoor ik als gelovige meer dan me lief is. M.a.w. ik ga niet naar de kerk om meer over het privé-leven van de celebrant te leren. In de homilie hoop ik ook uitleg te krijgen over de betekenis van de Schrift en praktische toepassing ervan. Bij voorkeur hoor ik niet teveel over het privé-leven van de predikant want dat kan (zeg niet dat het bij jou zo is) genant worden.

-Ik vraag me af hoe de bijbelteksten worden gekozen. Is er een objectief criterium of kies je ze zelf? Ik vind het ook interessant dat er weinig referenties zijn aan de "bredere traditie". Wellicht is dat een katholieke opmerking maar in de uitleg van de Schrift lijkt het me logisch om terug te grijpen naar de grote bijbelcommentatoren van de christelijke geschiedenis. In hoeverre bestudeer je de commentaren van een Ambrosius of Augustinus voor je met de bijbel aan de slag gaat? Dit voorkomt inlegkunde en al te fantastische interpretaties van bijbelteksten.

Zomaar wat gedachten.

[Olorin 155]

Predikanten die ik vaak hoor hebben het vaak over *zonde zus en zonde zo die natúúrlijk niet in deze kerk voorkomen* Of *ik herken verleiding X bij mijzelf, maar hier heeft gelúkkig daar last van*. Met een dikke knipoog dus.

Moet ik dat 'zonde buiten de kerk' ook op die manier opvatten?

[Eulogía 0]

Zelf zou ik bij een preek van ruim 17 minuten zo'n 7 Bijbelteksten gebruiken