Vroeg moeten kiezen

[Olorin 155]

Na vele jaren vond ik eindelijk een studie die ik echt leuk vind.

Probleem is nu dat ik al vanaf de middelbare school niet weet wat voor werk ik wil doen.

En nu begint de tijd een klein beetje te dringen, want over een klein jaartje zou ik afgestudeerd moeten zijn en ik weet gewoon niet wat ik voor werk wil. Ik heb zat ideeën en weet wat ik niet wil. Maar dat blijft best breed, zeker voor iets wat zo vreselijk veel jaartjes van je leven zal innemen...

[Jyoti 0]

Je hangt niet levenslang vast aan een baan he. Je kan gerust een jaartje of een paar jaartjes iets doen dat je maar zo-zo vindt om wat ervaring op te doen en je CV aan te vullen, om dan opnieuw te gaan solliciteren als je een beter idee hebt. Mijn huisgenoot heeft het ook een beetje zo gedaan, hij heeft geschiedenis gestudeerd en de bijkomende lerarenopleiding gedaan, maar al tijdens zijn stages werd duidelijk dat lesgeven echt niet zijn toekomstdroom was. Na zijn afstuderen is hij een half jaar in een supermarkt gaan werken zodat hij geld had voor de huur, en intussen rustig kon solliciteren voor een job die iets meer intellectueel uitdagend is. Na dat half jaar had hij nog steeds niet echt iets ideaals gevonden, dus is hij maar begonnen met administratief werk bij een verzekeringsfirma. Op zich niet zijn sector, zeker geen diepgaande interesse, maar het was wel een baan waarbij hij toch z'n best kon doen om het zo goed mogelijk te doen, en hij was er best gelukkig mee, maar wist wel dat het iets tijdelijks was, tot er echt een goede kans in zijn leven kwam, dus hij bekeek de vacatures binnen zijn vakgebied wel. En dan kon hij plots gaan solliciteren voor een baan bij een vzw die Vlaams muzikaal erfgoed in kaart brengt, waar hij nu samen werkt met een musicoloog en een archivist of hoe dat ook heet, en hij is zielsgelukkig met z'n werk.

Moraal van het verhaal: trek het je niet al te hard aan, je vindt altijd wel iets, en welke job je ook doet, je bouwt wel een zekere ervaring en kennis op die je in de strijd kan gooien wanneer je je droomvacature ontdekt.

[hopeloos 0]

idd Ik ben intussen ook al met m'n derde baan bezig, terwijl ik in 2006 afgestudeerd ben

[Olorin 155]

Daar hebben jullie gelijk in.

Eigenlijk zou ik onderzoeker willen worden. Probleem is alleen dat ik dan de verkeerde studie gekozen heb, omdat vacatures binnen mijn studie nogal erg schaars zijn. En dan is het nog zo dat het wetenschap bedrijven zich in een bepaalde richting ontwikkeld waar ik niet gelukkig mee ben waardoor ik me afvraag of ik dat dan nog wel wil.

Nou ja, ik kan altijd nog besluiten promotie onderzoek in m'n vrije tijd te doen ofzo.

Misschien dan bij de overheid gaan werken ofzo. Maar wel op een plek wat een beetje recht aan mijn opleidingsniveau doet. Een bestuurlijke functie waarmee ik wel iets kan betekenen. Ontwikkelingssamenwerking is ook mooi, maar ben niet zo sterk in taal. Maar dat is wel heel dankbaar werk.

Verder heb ik een haat/liefde verhouding met defensie. Maar daar kan ik niet lang genoeg over twijfelen want straks ben ik te oud.

Politiek is leuk, maar ik voel me niet verwant bij een bepaalde partij. Ik stem bij verkiezingen op de minst slechte van de partijen...

Nou ja, dat maakt het allemaal weer lekker makkelijk...

[JoJo-90 0]

het is zeker een vroege leeftijd waarop een studiekeuze moet worden gemaakt. Ik zelf ben vorig jaar december gestopt, omdat het niet de juiste keuze was. Ik ben toen gaan werken en gaan nadenken over wat ik dan graag zou willen doen.. Ik hoop dat ik nu de juiste keuze heb gemaakt.

Ik denk dat scholen vroeger moeten beginnen met begeleiding in studiekeuze

[Propje 0]

Quote:

Op dinsdag 28 april 2009 20:24:56 schreef Olorin het volgende: Ik stem bij verkiezingen op de minst slechte van de partijen...

dat had zo een uitspraak van mij kunnen zijn

[Kapitein 0]

Wanneer ik op mijn 15e had geweten wat ik nu weet, had ik toen veel beter mijn best gedaan bij wiskunde. Uiteindelijk heb ik om toch mijn ding te kunnen doen mijn wiskunde overgedaan in eigen tijd om zodoende een paar puntjes op te krikken. Dat heeft me de 20 jaar erna goed geholpen.... en nu?

Nu ben ik 40 en studeer ik theologie Het kan verkeren

Cees

---

Samengevoegd:

Quote:

Op dinsdag 28 april 2009 20:24:56 schreef Olorin het volgende: Verder heb ik een haat/liefde verhouding met defensie. Maar daar kan ik niet lang genoeg over twijfelen want straks ben ik te oud.

Defensie was bijna 20 jaar mijn werkgever. Ik mis het nog steeds, maar mijn plekje aan de westzijde van de Atlantische Oceaan bevalt me toch ook wel erg goed.

Cees

[Skippy 0]

Quote:

Op zondag 19 juli 2009 19:18:23 schreef JoJo-90 het volgende: het is zeker een vroege leeftijd waarop een studiekeuze moet worden gemaakt. Ik zelf ben vorig jaar december gestopt, omdat het niet de juiste keuze was. Ik ben toen gaan werken en gaan nadenken over wat ik dan graag zou willen doen.. Ik hoop dat ik nu de juiste keuze heb gemaakt. Ik denk dat scholen vroeger moeten beginnen met begeleiding in studiekeuze

Bij mij begonnen ze vroeg zat: ik was in de derde klas van de zes klassen al bezig met studiekeuze (omdat ik toen mijn profiel moest kiezen). Maar het probleem is dat je op je 15e jezelf nog niet zo goed kent. Dan kun je nog zoveel begeleiding krijgen, uiteindelijk weet je pas meer als je wat volwassener bent.

Ik moet trouwens wel zeggen dat ik tot nu toe niet echt spijt heb van mijn keuzes. Ik heb wel even spijt gehad dat ik een bèta-profiel op school heb gekozen, terwijl ik de A-vakken interessanter vond. Maar achteraf gezien ben ik ook wel weer blij dat ik dat B-pakket had, want dat heeft wel bijgedragen aan mijn algemene vorming .

[Michiel 14]

Quote:

Op dinsdag 28 april 2009 13:33:35 schreef hopeloos het volgende: idd Ik ben intussen ook al met m'n derde baan bezig, terwijl ik in 2006 afgestudeerd ben

Maar je zit nog wel in hetzelfde richting, toch?

Moet je perse omscholen om in een andere baan, dus echt een andere branch, te kunnen gaan werken?

[Skippy 0]

Quote:

Ik denk dat het een goed initiatief zou zijn om alle eerstejaars scholieren in een klas te plaatsen, waar nog geen sprake is van een bepaald niveau.

Hier ben ik het absoluut niet mee eens. Hiermee dupeer je namelijk een heleboel scholieren die er baat bij hebben om in de brugklas al les te krijgen op een bepaald niveau.

Ik was één van die scholieren voor wie dit systeem heel goed heeft gewerkt. Op de basisschool verveelde ik me te pletter. Ik voerde vrij weinig uit, kletste vooral veel met het meisje dat naast me zat, en haalde toch allemaal goede beoordelingen. Ik heb de Cito-toets ook goed gemaakt en kreeg een vwo-advies.

Toen ik uiteindelijk naar het vwo ging, ging er een wereld voor me open. Ineens volgde ik allemaal vakken waar ik wat van leerde, zoals Frans. Ineens moest ik een beetje mijn best gaan doen om goede cijfers te halen. En ik zat eindelijk bij mensen in de klas die min of meer hetzelfde leerniveau hadden als ik, en dat stimuleerde me ook. Ik had geen jaar langer willen wachten op het vwo.

Misschien moet er iets veranderd worden. In jouw geval gaven de leraren gewoon verkeerde adviezen. Misschien moet het systeem ook wat flexibeler worden, zodat je makkelijker van profiel of van opleiding kunt switchen. Maar maak alsjeblieft geen gemeenschappelijke brugklas.

[Jyoti 0]

Herkenbare ervaring. Werkt denk ik ook in de andere richting, ook leerlingen met een lager niveau kunnen er denk ik goed bij gebaat zijn als ze niet constant overvraagd worden. Zowel nooit uitgedaagd worden omdat het te makkelijk is, als constant falen omdat het te moeilijk is, lijken mij extreem demotiverend.

Dat van die hogere milieus vind ik lastig. Geen idee hoe het in Nederland zit, maar in Vlaanderen is de ongelijkheid in het onderwijs gewoonweg stuitend, ik weet geen exacte cijfers meer maar de onderzoeken die ik gezien heb toonden heel duidelijk aan dat opleidingsniveau voor een heel groot deel afhangt van je sociale situatie. Maar zou dat opgelost worden door de keuze van leerlingen uit te stellen? Ik weet het echt niet. Je kan ook niet alles herleiden tot het sociale milieu van een leerling, er is geen absolute correlatie ofzo he. Statistisch gezien is de kans dat ik qua opleiding goed terecht zou komen nihil (eenoudergezin, arbeidersgezin, weinig geld thuis, etc) maar toch haal ik over een dikke maand mijn masterdiploma. En ik heb de indruk dat net het feit dat ik relatief vroeg heb kunnen kiezen voor een studie op niveau, in de richting die mij boeide, daar een behoorlijke rol in gespeeld heeft.

Een antwoord dat ik wel eens hoor is dat leerkrachten meer moeten differentiëren. Dat het een goede zaak is om binnen één klas verschillende niveaus te hebben, en dat je als leerkracht moet kunnen zorgen dat de sterkere kinderen uitgedaagd worden, en de zwakkere kinderen bijgewerkt. Allemaal heel goed in theorie, maar leerkrachten zijn ook maar mensen en moeten nu al zo veel doen. Als leerkracht in opleiding zou ik eerlijk gezegd ook niet weten hoe ik een geslaagde differentiatie tot stand zou moeten brengen...

[Olorin 155]

Quote:

Op woensdag 29 juli 2009 17:07:56 schreef Iriacynthe het volgende: Dat van die hogere milieus vind ik lastig. Geen idee hoe het in Nederland zit, maar in Vlaanderen is de ongelijkheid in het onderwijs gewoonweg stuitend, ik weet geen exacte cijfers meer maar de onderzoeken die ik gezien heb toonden heel duidelijk aan dat opleidingsniveau voor een heel groot deel afhangt van je sociale situatie.

Ik zie het verschil ook. Mijn ervaring is dat op universiteiten in verhouding je minder mensen hebt rond lopen met ouders uit een laag geschoold arbeiders milieu. Lagere opleidingen van het middelbaar beroeps onderwijs zie je veel meer allochtone Nederlanders.

Als je ouders hoog opgeleid zijn, bovenmodaal verdienen en je opgroeit in een goede omgeving zonder overdadig veel ellende in je leven, dan heb je in verhouding meer kansen dan iemand die even slim is en dat allemaal mist.

Quote:

Een antwoord dat ik wel eens hoor is dat leerkrachten meer moeten differentiëren.

Dat willen ze graag idd. Ondertussen heb je dan docenten met klassen van bijna 30 leerlingen, met een aantal personen die dingen als ADHD hebben met ook nog eens een personeelstekort waardoor veel nog meer uren moeten draaien ook.

Nou, zie daar dan maar eens voldoende individuele aandacht in te plannen. Gewoon bizar...

[Mark1987 0]

Tja, mijn verhaal is sowieso wat apart. Mijn CITO score zat net tussen een HAVO/VWO en VWO advies in, en mede door het advies van mijn meester toen ben ik naar HAVO/VWO gegaan. Door slechte motivatie door allerlei omstandigheden in de volgende 3 jaar ben ik uiteindelijk naar 4 VMBO gegaan en heb daar m'n diploma gehaald.

Ik heb in de loop der jaren een aantal IQ tests gedaan, en ik ben mezelf wat beter leren kennen, en ik zie nu dat ik VWO makkelijk had moeten kunnen halen. Toch ben ik uiteindelijk geëindigd met een VMBO diploma. Ik denk dat het zeker mede komt door het onderwijs systeem waar we mee te maken hebben. Voor mij was de keuze niet direct het probleem. Ik heb altijd geweten dat ik me interesseerde in exacte vakken, en dat vind ik nog steeds interessant. Het punt is wel dat doordat ik door omstandigheden niet presteerde op school, dat mijn toekomst op een hoge opleiding wel een stuk moeilijker werd.

Ik vind het sowieso erg bizar hoeveel verschillende niveau's we hebben op scholen in Nederland. Je hebt om te beginnen het VMBO, HAVO en VWO, en het VMBO en VWO zijn dan ook weer opgesplitst, je hebt gewoon VWO en gymnasium. Bij het VMBO heb je weer een onderscheid in de gemengde leerweg, basisberoepsgerichte leerweg, kaderberoepsgerichte leerweg en de theoretische leerweg.

Ik vind het heel goed dat er voor elke persoon in de samenleving aandacht wordt gegeven op deze manier, maar ik vind het wel jammer dat er dan ook consequenties aan worden verbonden. Zo kun je bijvoorbeeld alleen door naar de HAVO als je de theoretische leerweg hebt gevolgd van het VMBO, wat dus betekent dat je voor je middelbare school al een keus moet maken wat je daarna gaat doen.

Nouja ga zo maar door. Ik vind het amerikaanse onderwijsstel op zich niet verkeerd. Geen verschillende niveau's, wel verschillende vakken die worden aangeboden, waaronder ook praktische zoals autoreparaties, edelsmeden etc. Je gaat daar gewoon naar high school, en als je cijfers goed genoeg zijn (wat je in feite zelf kan beïnvloeden door je favoriete vakken te kiezen) en als je dat zelf wil ga je naar college, waar je een soort gelijk systeem hebt. Ze hebben daar ook een groot competitief gehalte, waardoor leerlingen gestimuleerd worden de beste te zijn in wat ze doen.

[Annatar 0]

Het is toch gek dat mensen met een hoge of zeer hoge intelligentie toch steeds op dat vmbo terecht blijven komen. Je zou denken dat het hebben van een hoge of zeer hoge intelligentie er juist voor zou zorgen dat je ook kunt functioneren in een systeem dat niet optimaal is en dat je zodanig kunt improviseren dat je toch het onderste uit de kan haalt.

Of heb ik nu een verkeerd idee van intelligentie?

[hopeloos 0]

Quote:

Op vrijdag 31 juli 2009 10:21:01 schreef Mark1987 het volgende: Ik heb in de loop der jaren een aantal IQ tests gedaan, en ik ben mezelf wat beter leren kennen, en ik zie nu dat ik VWO makkelijk had moeten kunnen halen. Toch ben ik uiteindelijk geëindigd met een VMBO diploma. Ik denk dat het zeker mede komt door het onderwijs systeem waar we mee te maken hebben. Voor mij was de keuze niet direct het probleem. Ik heb altijd geweten dat ik me interesseerde in exacte vakken, en dat vind ik nog steeds interessant. Het punt is wel dat doordat ik door omstandigheden niet presteerde op school, dat mijn toekomst op een hoge opleiding wel een stuk moeilijker werd.

Maar je kunt toch altijd nog een HBO diploma halen door gewoon een toelatingsexamen te doen na je 21e?

Ik zie het probleem niet zo.

Bij mij op de opleiding (HBO) waren best een hoop mensen die eerst MBO hadden gedaan of idd zo'n toelatingsexamen.

Er zijn genoeg manieren om terecht te komen waar je wilt.

[Annatar 0]

Je kunt ook een toelatingstest voor de universiteit doen. In principe blijven alle opties open zolang je kunt laten zien dat je op het gevraagde niveau functioneert.

[Mark1987 0]

Quote:

Op vrijdag 31 juli 2009 13:18:30 schreef hopeloos het volgende: [...] Maar je kunt toch altijd nog een HBO diploma halen door gewoon een toelatingsexamen te doen na je 21e? Ik zie het probleem niet zo. Bij mij op de opleiding (HBO) waren best een hoop mensen die eerst MBO hadden gedaan of idd zo'n toelatingsexamen. Er zijn genoeg manieren om terecht te komen waar je wilt.

Ja dat weet ik, maar ik verlies wel minimaal 3 jaar. Als ik VWO had gedaan had ik op m'n 18e naar de universiteit kunnen gaan. Als ik met een VMBO diploma naar de universiteit wil gaan moet ik eerst een MBO opleiding afronden (of wachten tot m'n 21e), dan m'n HBO propedeuse halen en dan kan ik naar de universiteit. In het gunstigste geval ben ik dan dus 21 als ik de universiteit binnenloop, in plaats van 18.

Het is allemaal dus wel mogelijk, maar het wordt er allemaal niet makkelijker op, iets waar ik me als jochie van 12 ook nog totaal niet druk om kon maken...

[Annatar 0]

Feit is dat het gewoon een kwestie van werken is. De Nederlandse universiteiten zitten nog steeds vol dus blijkbaar werkt het voor een veel mensen prima. Ik geloof best dat er een heleboel mensen onder hun niveau terecht komen maar je kunt je afvragen hoe dat komt. Hoe is het mogelijk dat een heleboel kinderen wel gewoon met een VWO-diploma onder de arm de school uit wandelen en anderen niet? Niets ten nadele van iemand persoonlijk maar ik ben er inmiddels nogal wars van dat iedereen tegenwoordig eigenlijk hoogbegaafd is maar door het boze systeem op het vmbo is gedumpt.

Als je echt hoogbegaafd bent kun je toch gewoon het VWO aan? Wetenschappelijk onderwijs is echt niet zo verschrikkelijk moeilijk als een simpele Zeeuwse kleikop als ik het kan volgen. Ik ben niet behept met enige vorm van extreme begaafdheid of bovennatuurlijke intelligentie maar toch gaat het me prima af. Hoe kan het dan dat al die maestro's en genieën op het vmbo terecht komen en daar met een paar zeventjes op het mbo terecht komen? Een hoge begaafdheid brengt toch ook een creativiteit met zich mee waarmee je dit soort problemen gemakkelijk op kunt lossen?

Nogmaals: ik heb het over niemand persoonlijk en ik ken natuurlijk zelden de achtergronden van een situatie. Toch vind ik het opmerkelijk hoeveel mensen ik tegen ben gekomen die gemiddeld tot laag presteren maar toch een sterk bovengemiddeld IQ claimen. Daar kan ik met mijn pet niet bij. Want ik zou denken: als je zo begaafd bent dan haal je toch het gymnasium op je sokken en ga je daarna lekker wiskunde studeren? En dat met twee vingers in je neus.

[Andere Jas 2]

Afwijkende leerstijlen en inzichten. Cognitief kunnen mensen het waarschijnlijk wel aan, maar de manier waarop de stof gebracht wordt sluit niet aan op de leerstijl of de eerder eigen verworven lesstof.

Plus dat de meeste mensen onder hun niveau scoren doordat ze gewoon een belabberde werkhouding hebben. Ik merkte het al in mijn stages, vooral in de groep 7 klas. De leerlingen met de hoogste cijfers besteden ook de meeste tijd en aandacht aan hun schoolwerk, de slecht presterende leerlingen kon ik moeilijk motiveren voor hun schoolwerk en hielden hun aandacht er niet bij. Er is geen begin aan te wijzen in slechte prestaties en slechte werkhouding, deze hebben een rare wisselwerking wat in het ergste geval zorgt voor een neerwaartse spiraal.

Er zijn een hoop mensen die onder hun kunnen presteren. Ik ben ook ergens van mening dat wetenschappelijk onderwijs onafhankelijk is van intelligentie, omdat wetenschappelijk denkniveau grotendeels een manier is van denken, niet alleen pakket van cognitieve informatie. En een manier van denken kan iedereen met de juiste werkhouding en genoeg tijd doorgronden.

Misschien wordt het ook eens tijd om de IQ testen kritisch onder de loep te nemen.

Groetjes, een dom blondje.

[Mark1987 0]

Ik ken zelf eigenlijk verder niemand die claimt onder z'n niveau opgeleid te zijn. In mijn omgeving lijkt iedereen juist precies te hebben gehaald wat hij/zij voor ogen had qua opleiding en vaak nog meer.

Wat bij mij een grote rol heeft gespeeld is dat ik door allerlei dingen die ik in m'n kindertijd heb meegemaakt later op de basisschool en met name de eerste 2 klassen van de middelbare school erg veel moeite had, maar wel erg veel waarde hechte aan sociale contacten. Ik werd erg gepest, ging met tegenzin naar school waardoor ik ook erg veel te laat kwam. Dat, en het feit dat ik in de 3e klas eindelijk wel aansluiting had, maar ik wel in een klas terecht kwam waar halverwege het jaar bijna iedereen meer dan 6 onvoldoendes stond, leidde uiteindelijk tot het feit dat ik niet meer welkom was op de school waar ik zat, en ik naar 4 VMBO moest. Daar ben ik uiteindelijk met 1 vinger in m'n neus geslaagd trouwens (allemaal achten en negens, nauwelijks hoeven leren voor de examens).

Maar goed, mijn punt was vooral dat ik het aantal niveau's en vooral de consequenties die aan een bepaald diploma hangen in Nederland wel wat overdreven vind. En het feit dat je al zo vroeg de rest van je leven bepaald vind ik best wel belachelijk.

[hopeloos 0]

Quote:

Op vrijdag 31 juli 2009 15:04:38 schreef Mark1987 het volgende: Maar goed, mijn punt was vooral dat ik het aantal niveau's en vooral de consequenties die aan een bepaald diploma hangen in Nederland wel wat overdreven vind. En het feit dat je al zo vroeg de rest van je leven bepaald vind ik best wel belachelijk.

Punt is dat je dat dus eigenlijk niet doet.

Drie jaar vertraging oplopen is wel iets heel anders dan 'de rest van je leven' bepalen.

Ik ben een jaar blijven zitten omdat ik een verkeerd vakkenpakket had gekozen. Vervolgens heb ik nog een jaar vertraging opgelopen doordat ik in de eerste instantie een HBO opleiding heb gekozen die me niet lag.

Da's dus 2 jaar vertraging. Maar dat bepaalt m'n verdere leven toch niet?

[Mark1987 0]

Quote:

Op vrijdag 31 juli 2009 15:11:21 schreef hopeloos het volgende: [...] Punt is dat je dat dus eigenlijk niet doet. Drie jaar vertraging oplopen is wel iets heel anders dan 'de rest van je leven' bepalen. Ik ben een jaar blijven zitten omdat ik een verkeerd vakkenpakket had gekozen. Vervolgens heb ik nog een jaar vertraging opgelopen doordat ik in de eerste instantie een HBO opleiding heb gekozen die me niet lag. Da's dus 2 jaar vertraging. Maar dat bepaalt m'n verdere leven toch niet?

Sorry ik was misschien niet duidelijk, maar ik doelde dus op het feit dat je op je 12e dus al op niveau wordt ingedeeld, en op je 14e al een sector/profiel moet kiezen. Dat heeft toch wel degelijk invloed op de rest van je leven.

[Jyoti 0]

Maar welke vakken kies je dan, ga je bijvoorbeeld alle leerlingen Latijn en Grieks laten studeren? Lijkt me een hel voor leerlingen die of niet goed studeren, of gewoon niets hebben met talen. Terwijl ik zelf wel de ervaring gehad heb dat het heerlijk is om als intelligente leerling met een talenknobbel eindelijk wat moeilijker dan Frans voorgeschoteld te krijgen. Het gaat mijns inziens niet enkel om verschillende niveaus bij het zelfde vak, maar ook gewoon om verschillende vakken. Ik kan echt nauwelijks vertellen hoe blij ik was toen ik kon kiezen voor een pakket van klassieke en moderne talen, dat heeft mijn motivatie en inzet echt verhoogd (net zoals een pakket van wetenschappen en wiskunde de motivatie en inzet van bepaalde andere leerlingen vast enorm verhoogd heeft).

Nuja, bij jullie lijkt de situatie ook wel wat anders te zijn dan bij ons, ik heb het idee dat een vroege studiekeuze bij jullie gewoon meer consequenties heeft. Bij ons mag je met gelijk welk diploma middelbare school aan een universitaire opleiding beginnen, er zijn geen specifieke toelatingseisen, lotingen, of ingangsexamens (behalve voor een aantal specifieke richtingen zoals geneeskunde, waar ze je wetenschappelijke voorkennis testen, maar daar kan je geloof ik wel zomercursussen volgen om je voor te bereiden op het toegangsexamen).

Het is natuurlijk wel zo dat mensen uit "hogere" richtingen meestal beter ontwikkelde studievaardigheden hebben omdat ze meer ervaring hebben met het schrijven van opstellen, het instuderen van cursussen, etc. dan mensen die bvb haartooi gedaan hebben. De voorkennis kan ook groter zijn, wie bvb aan de universiteit Spaans wil gaan studeren heeft ongetwijfeld een groot voordeel als hij zes jaar lang vier uur Frans en vier uur Latijn per week gehad heeft. Maar op zich kan je voorkennis en studievaardigheden wel bijwerken als je voldoende intelligentie en motivatie hebt, denk ik.

[Andere Jas 2]

Quote:

Op vrijdag 31 juli 2009 16:00:39 schreef Iriacynthe het volgende: ...haartooi...

Zeker en vast!

[Dagmar 0]

Quote:

Op vrijdag 31 juli 2009 13:46:33 schreef Bonaventura het volgende: Feit is dat het gewoon een kwestie van werken is. De Nederlandse universiteiten zitten nog steeds vol dus blijkbaar werkt het voor een veel mensen prima. Ik geloof best dat er een heleboel mensen onder hun niveau terecht komen maar je kunt je afvragen hoe dat komt. Hoe is het mogelijk dat een heleboel kinderen wel gewoon met een VWO-diploma onder de arm de school uit wandelen en anderen niet? Niets ten nadele van iemand persoonlijk maar ik ben er inmiddels nogal wars van dat iedereen tegenwoordig eigenlijk hoogbegaafd is maar door het boze systeem op het vmbo is gedumpt. Als je echt hoogbegaafd bent kun je toch gewoon het VWO aan? Wetenschappelijk onderwijs is echt niet zo verschrikkelijk moeilijk als een simpele Zeeuwse kleikop als ik het kan volgen. Ik ben niet behept met enige vorm van extreme begaafdheid of bovennatuurlijke intelligentie maar toch gaat het me prima af. Hoe kan het dan dat al die maestro's en genieën op het vmbo terecht komen en daar met een paar zeventjes op het mbo terecht komen? Een hoge begaafdheid brengt toch ook een creativiteit met zich mee waarmee je dit soort problemen gemakkelijk op kunt lossen? Nogmaals: ik heb het over niemand persoonlijk en ik ken natuurlijk zelden de achtergronden van een situatie. Toch vind ik het opmerkelijk hoeveel mensen ik tegen ben gekomen die gemiddeld tot laag presteren maar toch een sterk bovengemiddeld IQ claimen. Daar kan ik met mijn pet niet bij. Want ik zou denken: als je zo begaafd bent dan haal je toch het gymnasium op je sokken en ga je daarna lekker wiskunde studeren? En dat met twee vingers in je neus.

'Het systeem' kan niet overweg met hoogbegaafde leerlingen. Dat systeem is er in Nederland op gericht om laagpresterende kinderen zo goed mogelijk te ondersteunen, en heeft eenzelfde soort instelling als jij wat betreft hoogbegaafde leerlingen: 'komt wel goed, ze kunnen het toch makkelijk?'

Dat klopt, het is makkelijk. Je neemt makkelijk stof op en leert dingen erg snel. Tot zover gaat alles goed... Maar... Dan heb je klasgenoten die het niet zo makkelijk snappen als jij (maar met gewone herhalende uitleg het VWO prima aankunnen) en dan moet je nog 2 keer horen wat je al weet. Dat killt je motivatie omdat je geen uitdaging hebt. Ik heb 6VWO praktisch helemaal gespijbeld en toetsen met 1x doorlezen van de stof allemaal ruim voldoende gemaakt. Uitzondering daarop is wiskunde, wat nét iets minder makkelijk gaat bij mij, maar m'n motivatie om ervoor te werken was toch al weg.

Wat geprobeerd werd (en wordt) om die motivatie en uitdaging erin te houden is extra stof of projecten aanbieden. Is heul erg leuk, maar: 1. je moet nog steeds alle normale lesstof doorwerken die ook in het boek qua tempo is aangepast op een gemiddelde leerling en 2. op een gegeven moment weet je meer van een onderwerp dan je leraar. Diezelfde leraar kan je tijdens lessen ook niet dingen gaan uitleggen die boven de lesstof uitstijgen waar jij vragen over verzint, omdat hij die aandacht moet geven aan een leerling die nog een 3e of 4e herhaling nodig heeft.

Een uiteindelijk gevolg van dat motivatieverlies en het door spijbelen nét niet meer aankunnen is dan afglijden naar een niveau waar je als leerling nog net zo weinig motivatie en aanwezigheid hebt maar het zo vreselijk makkelijk gaat dat je echt niets meer hoeft te doen.

Dus, het ligt aan het systeem

Dit voorbeeld is van mij persoonlijk, ik heb uiteindelijk wel m'n Gymnasiumdiploma op zak, mijn neef die tegen eenzelfde probleem aanliep heeft uiteindelijk HAVO gedaan. Ik ben een beetje gefrustreerd over mijn school maar hoor ook van vrienden op andere scholen dat daar soortgelijke problemen zijn.

Mijn vermoeden is dat wanneer ik nog langer in een klas waar alle niveaus door elkaar zitten had gezeten ik uiteindelijk níet op gymnasium terecht was gekomen. Zelfde geldt nu: nog langer op VWO had hoogstwaarschijnlijk geresulteerd in het niet voltooien van mijn opleiding.

Als mijn kinderen tegen zelfde problemen aan gaan lopen als ik vanaf het moment dat ik kon lezen (toen ik 3,5 was) ga ik een school voor ze zoeken waar wél aandacht voor hoogbegaafde leerlingen is. Ik heb al wel wat gevonden, maar het is over het algemeen particulier (uiteraard...) en dus duur