Je aanpassen aan de werkelijkheid..

[LodewijkNapoleon 0]

of de werkelijkheid proberen te vormen naar je wensen?

\"Magie en toegepaste wetenschap hebben iets gemeenschappelijks waardoor zij zich samen onderscheiden van de 'wijsheid' van vroegere tijden. Vanouds was het hoofdprobleem van de wijze: hoe de ziel in overeenstemming te brengen met de werkelijkheid, en het antwoord was: door kennis, zelfbeheersing en deugd. Het hoofdprobleem van zowel magie als wetenschap is: hoe de werkelijkheid aan de verlangens van mensen te onderwerpen. Hun antwoord is een techniek; en bij het toepassen van deze techniek zijn ze allebei tot dingen in staat die tot dusverre als weerzinwekkend en oneerbiedig golden\"

Aldus C.S. Lewis in 'De afschaffing van de mens'. Augustinus heeft over het gebed gezegd dat het voornamelijk het afstemmen van de ziel op God is. Ik denk dat het hele navolgen van Jezus in feite daar op neer komt, jouw wil afstemmen op wat, in Christelijke zin de ultieme werkelijkheid is; God, de Ander-met-hoofdletter.

Toch zie je in praktijk dat ook Christenen net zo goed de neiging hebben om hun geloof zó te vormen als het hun goed uitkomt (nog even los van of dat nu goed wil of niet). Op zich best logisch als je in een maatschappij leeft waar het maakbaarheidsdenken nog best groot is.

Eigenlijk ben ik best benieuwd naar algemene reacties hierop. Ben je je hier bewust van? Zie je het als een radicale ommekeer in het denken, of gaat het in kleine stapjes? Shoot!

[Olorin 155]

Lijkt me dat het zo zou moeten zijn dat God je verandert, maar dat ik de praktijk het zo is dat de mens God probeert te scheppen naar zijn evenbeeld.

Dat vind ik niet iets typerend voor deze tijd, maar voor alle tijden, dat men God herschept tot kopie van hen zelf.

[Michiel 14]

Het is makkelijker de werkelijkheid proberen te vormen naar je eigen beelden, dan je te richten naar de werkelijkheid. Door die eigen vorming kan je jezelf af sluiten voor veel dingen en daarmee andere verkondigen dat ze er helemaal naast zitten. Het willen aanpassen aan de werkelijkheid is hetgeen waar het omdraait, je willen conformeren aan God en Hem je leven laten richten en sturen, overgave aan Hem om zo verder te komen. God zal je vormen in plaats van jij God. Echter dat is geen proces van vandaag op morgen, maar een weg van vallen en opstaan die een leven kan duren.

[Sacerdos 0]

Hen die zich aan passen hebben van zichzelf verloren .

[dingo 166]

Het is denk ik niet voor niets dat de wet begint bij het geen beeld mogen maken van God om dat te aanbidden. Want er wordt wel gezegd dat wij in een beeldcultuur leven maar dat deden ze 2000 jaar geleden ook al. En de neiging om alleen dat deel in het beeld op te nemen wat jezelf het beste aanstaat is dan ook al heel oud.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op dinsdag 13 januari 2009 20:57:03 schreef Olorin het volgende: Dat vind ik niet iets typerend voor deze tijd, maar voor alle tijden, dat men God herschept tot kopie van hen zelf.

Maar is het verschil misschien dat men nu veel meer 'gereedschappen' ter beschikking heeft om het toch te proberen? Met als gevolg dat de afbraak van de spreekwoordelijke toren van Babel ook met veel meer geraas gepaard gaat?

[Olorin 155]

Quote:

Op woensdag 14 januari 2009 23:04:53 schreef Pius_XII het volgende: [...] Maar is het verschil misschien dat men nu veel meer 'gereedschappen' ter beschikking heeft om het toch te proberen? Met als gevolg dat de afbraak van de spreekwoordelijke toren van Babel ook met veel meer geraas gepaard gaat?

Weet ik niet, echt niet.

Daarnaast ook nog zo'n puntje van aanpassing op individu of collectief. In de vroege ME wisten Germanen van God een Germaanse God te maken. (ik denk bijv. aan het gedicht heiland). En bij kruistochten enzo komt me dat idee ook een beetje op. Anderzijds weet men in de individuele cultuur God ook tot een Amerikaans stamgod te maken, als ik een bepaalde socioloog moet geloven, wat dan toch collectief over komt.

Ik weet weet niet hoe de gemiddelde Jood of Romein uit de oudheid, of middeleeuwer over God dacht.

Ik weet ook niet of er nu meer gereedschap is. Wat zie jij als gereedschap wat we nu hebben?

Geavanceerde communicatie?

[Hongerige Wolf 0]

Quote:

Op dinsdag 13 januari 2009 20:48:15 schreef Pius_XII het volgende: Toch zie je in praktijk dat ook Christenen net zo goed de neiging hebben om hun geloof zó te vormen als het hun goed uitkomt (nog even los van of dat nu goed wil of niet).

Maar wat als dat omvormen van het geloof voortkomt uit een eerlijk en oprecht zoeken, uit dat afstemmen van de ziel op God, zoals Augustinus ( ) het zegt? Want je schetst nu naar mijn smaak een al te stellige tegenstelling, terwijl je helemaal niet met zekerheid kunt zeggen dat die tegenstelling bestaat.

[Sacerdos 0]

Een normaal mens die na zal denken gaat zich niet aan passen aan een werkelijkheid die geen werkelijkheid is,en vindt rust in de werkelijkheid van het Eeuwig leven en de werkelijkheid die present is in de Kerk en present wordt gesteld.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op donderdag 15 januari 2009 09:40:36 schreef Hongerige Wolf het volgende: Maar wat als dat omvormen van het geloof voortkomt uit een eerlijk en oprecht zoeken, uit dat afstemmen van de ziel op God, zoals Augustinus ( ) het zegt? Want je schetst nu naar mijn smaak een al te stellige tegenstelling, terwijl je helemaal niet met zekerheid kunt zeggen dat die tegenstelling bestaat.

Nee, maar als dat de insteek is, dan valt dat toch gewoon onder het kopje van wat de 'wijze' doet uit het citaat van Lewis?

[LodewijkNapoleon 0]

Zou het zo kunnen zijn dat rationalisering van angsten, uitmondend in een gevoelsgeloof, een serieuse drempel kunnen vormen om je aan te passen aan de werkelijkheid?

[Olorin 155]

Wat versta je precies onder 'rationalisering van angsten; ?

[dingo 166]

Quote:

Op vrijdag 23 januari 2009 17:02:48 schreef Pius_XII het volgende: Zou het zo kunnen zijn dat rationalisering van angsten, uitmondend in een gevoelsgeloof, een serieuse drempel kunnen vormen om je aan te passen aan de werkelijkheid?

Ja dat kan, als de beelden en gedachten waarmee je rationaliseert geen relatie met de werkelijkheid hebben dan heb je een serieuze drempel gecreëerd. In dat geval lijkt het me verstandig om je rationalisaties te toetsen aan de werkelijkheid.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op vrijdag 23 januari 2009 20:16:03 schreef Olorin het volgende: Wat versta je precies onder 'rationalisering van angsten; ?

Nou bijvoorbeeld het volgende (en het gaat me even om de gedachtengang he? Ik snap dat jij wat anders vind ); de katholieke visie op het gebruik van condooms, die is voor mij zo helder als wat. D.w.z. theologisch gezien. Ik geloof dat het waarheid is, kan dat ook terugvinden in de theologie, in de Kerkgeschiedenis en ook in de hedendaagse cultuur. Verstandelijk gezien voor mij geen speld tussen te krijgen.

Maar stel dat ik dan in een soort geestelijke nood kom, waarbij ik het gebruik van condooms voor mezelf, of voor anderen in de dagelijkse praktijk toch op de en of andere wijze gerechtvaardigt vind. Als ik dan zeg maar met Christus 'overleg' dat ik er zwaar onder gebukt ga, en het toch doe, dan is dat niet helemaal juist, verkeerd zelfs, maar het is duidelijk mijn zwakheid.

Maar als ik mijn zwakheid ga verhullen achter theologische argumenten waarom dat soort leringen niet waar zijn, dán zou ik zeggen dat het een rationalisering van angst is.

Hetzelfde geldt bijv. voor de atheist die niet in God gelooft omdat hij God niet mag.

[Olorin 155]

In dat geval:

Quote:

Op vrijdag 23 januari 2009 17:02:48 schreef Pius_XII het volgende: Zou het zo kunnen zijn dat rationalisering van angsten, uitmondend in een gevoelsgeloof, een serieuse drempel kunnen vormen om je aan te passen aan de werkelijkheid?

Ik zou het niet weten. Men zoekt argumenten, maar als men de kern van het probleem kwijt zijn, zouden dan ook niet die argumenten gewoon kunnen verdwijnen?

Men zoekt argumenten ter rechtvaardiging, maar best kans dat als dat doel verdwijnt de argumenten ook geen kracht meer hebben.

Als iemand er achter komt dat vanuit het christendom er geen bezwaar tegen condooms bestaat, dan denk ik dat argumenten als dat het voor morele verloedering zou zorgen opeens in een ander perspectief staan en hun kracht verloren hebben, als bij massacommunicatie middelen eveneens het geval is.

Of ander voorbeeld: atheïsten die christen worden lijken bij die bekering gelijk een hoop van die rationele argumentjes in één klap verloren te zijn. Bij christenen die van hun geloof afvallen idem.

Misschien dat die rationalisering wel wat meer standvastigheid geeft. Angst is nl. als je het niet gegrond laat zijn best over heen te komen.

Anderzijds hoeft dat gerationaliseer niet denderende successen te hebben. Het kan ook slappe argumentering opleveren die met een echte rationele benadering zo om te waaien valt. Moet je alleen al kijken naar het gebruik van drogredenen enzo! Anderzijds, als er echt goede fundering voor te vinden valt, dan is het m.i. wel wat meer dan slechts angst, dan is het een plausibele visie geworden. Die kan dan wellicht niet overeen komen met de werkelijkheid, maar verdient dan wel meer credit.

Daarbij kan de redenatie van angst rationaliseren in de verkeerde context zelf een drogreden worden.

'Ja maar, ik zie het toch anders, nl A, B, C'.

'O, maar wat je doet is slechts je angst rationaliseren hoor.'

Beetje het zelfde in dat geval als Marx met zijn opium en economische omstandigheden, of Freud met zijn onderbewuste. Of Nietzsche met z'n verlangen naar macht.