Wat is de Godsnaam?

[Gast Anon_phpbb]

-

[Aimé 0]

Jehovah is de naam van God.

link

link

Admod note: argumenting by linking is nog steeds niet toegestaan

[Robert Frans 1.653]

is de Godsnaam. In Nederland geschreven als JHWH en meestal uitgesproken als Jahweh of soms Jehovah.

[The Black Mathematician 82]

Ik heb JHWH gestemd. Ik heb begrepen dat hoe de naam uitgesproken wordt verloren is gegaan, sinds het instituut van hogepriester verloren is gegaan.

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op zaterdag 20 december 2008 21:51:21 schreef Aimé het volgende: Jehovah is de naam van God. link link

Het moge duidelijk zijn dat een poll om te testen of de bewering van Shoppy, namelijk dat de meeste users van credible denken dat de Godsnaam "Jehovah" is, NIET bedoeld kan zijn om te beargumenteren waarom jouw mening de juiste is.

[MarinusCopy 0]

god is gewoon god.

[anastasia 0]

Het zijnde, het wezende, de aanwezige, de wezenlijke. Dat wat we niet kunnen verwoorden is en zal altijd zijn. De God uit de bijbel is slechts aan te duiden als de Aanwezige, de/het Zijnde.

[Sacerdos 0]

Tja als we gewoon bij ons prachtig Nederlands blijven is het God, Heere.Here,Heer.

[The Black Mathematician 82]

Maradona is de naam van God. Het was immers ook Zijn hand waarmee een doelpunt tegen de Engelsen werd gemaakt.

[hopeloos 0]

[Aimé 0]

Quote:

Op zondag 21 december 2008 02:09:20 schreef The Black Mathematician het volgende: Maradona is de naam van God. Het was immers ook Zijn hand waarmee een doelpunt tegen de Engelsen werd gemaakt.

Dat bewijst nogmaals dat 'God' en 'Heer' titels zijn.

[anastasia 0]

Ja en? De naam van God heeft betekenis, vervorming van die naam doet af aan de betekenis. Dat was in oude tijden belangrijk. Dat wij nu namen geven als vernoeming naar een bewonderde persoon of de verplichte vader/moeder of gewoon omdat we hem mooi vinden, doet er niet aan af, dat de betekenis van een naam en de kracht die van de klank van een naam uitgaat uiterst goed te snappen valt. Want het woord/klank, het srpeken van Hij die is en zal zijn, dat is wat scheppend is. Ik snap volkomen de terughoudendheid van het Joodse volk in het uitspreken van die naam. Verbastering van die naam, het niet correct uitspreken, ach, God is groot en goed, die kan daar miscchien wel zonder ergernis omheen luisteren, mij lukt het persoonlijk altijd erg slecht als de Drentse versie van mijn naam steeds weer klinkt, ook als ik gezegd heb dat dit mijn naam niet is.

Daarnaast ben ik slechts leerling, dochter, geliefd kind, zoals sommigen zich "getrouwe slaaf" noemen en in al die rollen is het aanspreken via de titel er slechts een die blijk geeft van respect.

Ik spreek God zelden aan bij zijn naam, meestal wel met een titel, want als ik hem aanspreek, dan spreek ik hem vaak aan in één van zijn aspecten, in een rol/functie. Als Trooster, als Vader, als Beschikker, als Raadgever etc.

[jeffrey_1989 0]

Het is inderdaad wat jij zegt Anastasia. De namen hebben enorm veel betekenis, alleen erkennen wij dat in deze tijd minder. In de tijd van Jezus en daarvoor zei een naam alles. Je hoefde maar je naam te noemen (en meestal noemden ze ook de naam van de vader, zoon van/dochter van die en die) en dan wist men genoeg. Dit was je complete status, in deze tijd bepaalt je positie in de maatschappij je status in die tijd was het de naam.

De naam van God is JHWH of de "Ik ben die er zal zijn". Onder deze naam maakt God Zichzelf bekend voor het eerst. Dus daar is geen twijfel over mogelijk lijkt mij zo.

[Aviator 0]

JHWH gestemd...

"ik ben die ik ben..."

Zou volgens mij ook kunnen, praat alleen wat lastig denk ik.

@ Aime: Het gaat er niet om of jouw mening de juiste is of niet, daar is dit topic niet voor bedoeld.

[WonderfulStar 0]

ik ben die ik ben..

'hee, ik ben die ik ben, alles goed?'

nee... dat praat niet makkelijk...

[Aviator 0]

Quote:

Op zondag 21 december 2008 11:55:15 schreef WonderfulStar het volgende: ik ben die ik ben.. 'hee, ik ben die ik ben, alles goed?' nee... dat praat niet makkelijk...

Uhhh nee, maar zo zou je het sowieso ook niet zeggen...

"hee, ik ben God, alles goed?"

[Annatar 0]

Jezus.

[WonderfulStar 0]

@Diana; i know, sorry. dat was ff het eerste wat er in me op kwam..

[Annatar 0]

Nu zonder gekheid.

De Oud-Testamentische Godsnaam is in zekere zin natuurlijk een cryptisch antwoord. Mozes vraagt wie God is en God zegt dat Hij is die Hij is. Met andere woorden is hij de ongrijpbare, degene die Zich aan het menselijk kenvermogen ontrekt. Hij is de fundamenteel andere over wie geen mens macht geeft.

Of de de Godsnaam J-H-W-H ooit op grote schaal in Israël is gebruikt valt te bezien. Je ziet in de TeNaCh duidelijk verschillende namen en theologische scholen die allemaal binnen dezelfde verhalen functioneren en vaak naast elkaar bestaan. Zo zijn er in Genesis duidelijk twee scheppingsverhalen opgenomen waarin God op een andere manier wordt benoemd. Er is Elohim en er is J-H-W-H.

Ook zien we in de Schrift een ontwikkeling waarin de naam J-H-W-H een sterke rituele betekenis krijgt. Hij mag niet ijdel gebruikt worden: dat wil zeggen dat hij niet gebruikt mag worden in magische formules. M.a.w.: de naam geeft de gebruiker geen macht over God. Uiteindelijk mag alleen de hogepriester hem noemen tijdens het bedienen van het grote zoenoffer op Yom Kippoer. De Naam is zo heilig en exclusief geworden dat men de uitspraak is vergeten.

Ook in het Nieuwe Testament zien we dat de traditie van toenmalige jodendom wordt overgenomen om de Godsnaam niet te noemen en zelfs niet te schrijven. In de Makkabeeën zien we al dat er constant indirecte verwijzingen naar God gebruikt worden door bijvoorbeeld over "de hemel" te spreken als het over Hem gaat. Het Nieuwe Testament kiest het "kyrios" van de Septuagint. Er zijn geen Nieuw-Testamentische manuscripten of verwijzingen bekend waarin de Godsnaam wordt gebruikt. Wel zijn er toespelingen op de Godsnaam te vinden. Joh. 18:6 is het meest expliciet. De cohort wil Jezus arresteren en Hij maakt zich bekend met "ego eimi", Ik ben. De soldaten deizen achteruit door de kracht van deze woorden.

In de traditie van de Kerk komt de Godsnaam ook niet meer prominent in beeld. In de Latijnse liturgie wordt gewoon voor het Latijnse woord "Deus" geopteerd en ligt natuurlijk een grote nadruk op de heiligheid van "Iesus". In de Oosterse kerken zie je dezelfde ontwikkeling. Vanaf de Renaissance komt de Hebreeuwse Godsnaam wel terug in kunstwerken en teksten. Dit is natuurlijk gemakkelijk te verklaren vanuit de ambities van de humanisten.

In het jodendom is de Naam nooit gesproken of geschreven teruggekomen. In hedendaagse joodse vertalingen zien we bijvoorbeeld steevast "Eeuwige" als vertaling van de Godsnaam.

Wel is er altijd een mystieke betekenis aan de Naam gegeven. Vooral in de Kabbalah speelt de kennis van de Naam een grote rol. Zo heb je in de Oost-Europese traditie bijzondere mystici met kennis van de Naam en bijzondere macht om wonderen te verrichten. De meest bekende is rabbi Israël ben Eleziër, de Baal Sjem Tov (Meester van de Goede Naam). Hij is de stichter van de chassidische beweging.

Als het echt uitkomt op de uitspraak moeten we natuurlijk naar het Hebreeuws kijken. Als we de Hebreeuwse tekst erbij pakken zien we de Godsnaam als volgt weergegeven (medeklinkers dik, klinkers cursief):

jod-shewah-heh-waw-kamets-heh

Als je dat letterlijk over zou zetten krijg je dus: Jehwah. Daar komt dan ook de naam de naam Jehovah vandaan die lang is aangehouden als de ware Godsnaam. Dat zien we nog zien bij de aanhangers van het WTG.

Deze klinkers vinden we echter niet in de originele Hebreeuwse tekst terug en zijn later toegevoegd door de zgn. masoreten. Dit om de tekst meer leesbaar te maken.

In het geval van J-H-W-H weten we dat deze Naam niet door de masoreten werd gelezen. Wat ze hebben gedaan is medeklinkers van adonai door de Godsnaam gooien zodat de joodse lezer weet dat hij "adonai" moet lezen ookal staat er feitelijk iets anders. De oorspronkelijke uitspraak van J-H-W-H is dus niet bekend al heeft men wel met enige overtuiging vastgesteld dat "Jahwe" er het meest bij in de buurt komt.

De fundamentele les is volgens mij nog steeds dat God is "die Hij is" en dat Hij altijd ongrijpbaar blijft. Als we denken dat we Hem kunnen vangen door Zijn Naam uit te dokteren hebben we denk ik de meest fundamentele les van diezelfde Naam gemist.

[Aimé 0]

De Duitse hoogleraar Gustav Friedrich Oehler besprak verscheidene uitspraken van de goddelijke naam en concludeerde: „Van nu af gebruik ik het woord Jehovah, aangezien deze naam thans in werkelijkheid meer ingeburgerd is geraakt in onze woordenschat en niet verdrongen kan worden." — Theologie des Alten Testaments, tweede editie, uitgegeven in 1882, blz. 143.

En daarvoor zijn bewijzen:

link

link

In overeenkomstige zin verklaart de jezuïtische geleerde Paul Joüon in zijn Grammaire de l’hébreu biblique (Grammatica van het bijbels Hebreeuws), uitgave van 1923, in een voetnoot op bladzijde 49: „In onze vertalingen hebben wij, in plaats van de (hypothetische) vorm Jahweh, de vorm Jéhovah gebruikt . . . de conventionele literaire vorm die in het Frans wordt gebruikt."

Is het dan verkeerd een vorm als Jahweh te gebruiken? Volstrekt niet. Alleen zal de vorm Jehovah waarschijnlijk sneller weerklank vinden bij de lezer omdat het de vorm is die in de meeste talen „ingeburgerd" is.

Waar het om gaat is, dat wij de naam gebruiken en aan anderen bekendmaken.

„Dankt Jehovah! Roept zijn naam aan.

Maakt onder de volken zijn handelingen bekend.

Vermeldt dat zijn naam hoog verheven dient te worden." — Jesaja 12:4.

[WonderfulStar 0]

Quote:

Op zaterdag 20 december 2008 22:01:09 schreef Cornelius van Wijck het volgende: [...] Het moge duidelijk zijn dat een poll om te testen of de bewering van Shoppy, namelijk dat de meeste users van credible denken dat de Godsnaam "Jehovah" is, NIET bedoeld kan zijn om te beargumenteren waarom jouw mening de juiste is.

[Étoile 0]

Admod note: Posts verwijderd. Gelieve serieus te reageren in dit topic.

[Hongerige Wolf 0]

Oké, wil degene die "Jezus" heeft gestemd zich bekend maken? Ik ben razend benieuwd.

[rlb 0]

opzich zijn het toch alle maal namen van God?

[Hongerige Wolf 0]

Quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 21:42:39 schreef rlb het volgende: opzich zijn het toch alle maal namen van God?

Daar heb jij wel een goed puntje ergens. Maar traditioneel verstaan we onder de Godsnaam het zogenaamde tetragrammaton, JHWH. Het zou zoiets betekenen als "hij is" of "hij zal (er) zijn". In Exodus 3 zegt God over zichzelf ook iets in die richting: "Maar Mozes zei: 'Stel dat ik naar de Israëlieten ga en tegen hen zeg dat de God van hun voorouders mij gestuurd heeft, en ze vragen: "Wat is de naam van die God?" Wat moet ik dan zeggen?' Toen antwoordde God hem: 'Ik ben die er zijn zal. Zeg daarom tegen de Israëlieten: "IK ZAL ER ZIJN heeft mij naar u toe gestuurd.'"

De uitspraak is een beetje lastig, die is niet bewaard gebleven, maar meestal zeggen mensen Jehova. Dit is echter de uitspraak en is niet hetzelfde als de naam zelf.

We bedoelen met 'de Godsnaam' dus niet 'een Godsnaam', want Hij heeft er inderdaad héél veel, maar deze specifieke naam, die Hij zichzelf gegeven heeft.