Knipoog van God

[Josee 0]

Goh, bijzonder zeg! Dat er juist maar één roos bloeit!

[Chealder 1]

Toen ik het zag werd ik er echt even stil van.

Ik dacht: 'Dit is géén toeval! Dit zou een perfecte foto zijn om bij mijn gedicht te passen!'

Heb gelijk mijn avatar ervan gemaakt

En inderdaad best bijzonder dat er maar één in de bloei staat, en de ander juist totaal niet en nog in de knop zit, alsof die wacht tot de andere roos verlept om dan de taak over te nemen.

[Josee 0]

Toen ik het zag werd ik er echt even stil van.

Ik dacht: 'Dit is géén toeval! Dit zou een perfecte foto zijn om bij mijn gedicht te passen!'

Heb gelijk mijn avatar ervan gemaakt

En inderdaad best bijzonder dat er maar één in de bloei staat, en de ander juist totaal niet en nog in de knop zit, alsof die wacht tot de andere roos verlept om dan de taak over te nemen.

Je zou bijna denken inderdaad dat de andere wacht om vervolgens de taak van de roos op te volgen.

Wat is de wereld toch mooi he?

[Chealder 1]

Wat is de wereld toch mooi he?

Ja, vooral als je dan kijkt hoe alles perfect in elkaar valt, hoe dingen dan precies op tijd komen. Sommigen zouden het toeval noemen, maar daar geloof ik al jaren niet meer in, zelfs al voordat ik christen werd.

Ik noem het liever Gods werk

[Ayan 0]

Het is al een tijdje geleden. Ik stond 's avonds laat buiten naar de sterren te kijken. Ik vroeg: 'God, ben je daar?' en net op dat moment zag ik een vallende ster! Ongeloofelijk mooi!

En tijdens een moeilijke periode vroeg ik me vaak af of het allemaal wel goed ging komen. Op een dag stond er een prachtige regenboog boven mijn huis met felle kleuren.

Als God een knipoog geeft, dan zijn dat er altijd super mooie waar je zo blij van wordt!

[Henriëtte 0]

Dat doet me denken aan de dag dat mijn konijntje doodging, die ochtend toen ik op de fiets zat naar school is de zon nog nooit zo mooi opgekomen.

[Mieke 0]

Op de zondag dat mijn opa overleed (anderhalve maand geleden) luisterde hij smorgens nog naar de kerktelefoon, waar mijn oma in de kerk de schriftlezing verzorgde, uit spreuken: Er is een tijd van komen, er is een tijd van gaan... Oma kwam thuis uit de kerk, en kort daarna haalde de Heere mijn opa thuis met een hartstilstand. Een tijd van gaan...

Mijn opa was een diepgelovig man, die er echt naar uitzag om naar de hemel te gaan. Voor mij was dit een ontroerende knipoog.

[dennis1986 0]

Ik zag vandaag vogels vliegen en een fontein spuiten...wat ik al jaren zie maar ik werd me bewust van hoe mooi het leven geschapen is

[Gaitema 439]

Een knipoog van God.

Dat heb ik met mijn werk nu ook wel. Ik was 2 weken werkloos en zocht werk in de directe omgeving, maar nog niet echt in Nijverdal, waar ik woon. Daar had ik me in slechts één uitzendbureau ingeschreven. Bij dat uitzendbureau werkt een jonge man uit onze kerk. Een jaar of 30. Hij had voor me gelobbyd voor werk in de textielfabriek bij ons in 5 ploegen.

Nu ben ik daardoor in het werk gestroomd en gewoon in Nijverdal ook. Ik er maar van uit gaan dat er in Nijverdal niet veel zat. Het is maar goed dat mijn broeder er zat, anders was ik daar niet gekomen en zocht ik nog steeds werk. Dat zie ik wel als een knipoog van boven.

[Gaitema 439]

Op de zondag dat mijn opa overleed (anderhalve maand geleden) luisterde hij smorgens nog naar de kerktelefoon, waar mijn oma in de kerk de schriftlezing verzorgde, uit spreuken: Er is een tijd van komen, er is een tijd van gaan... Oma kwam thuis uit de kerk, en kort daarna haalde de Heere mijn opa thuis met een hartstilstand. Een tijd van gaan...

Mijn opa was een diepgelovig man, die er echt naar uitzag om naar de hemel te gaan. Voor mij was dit een ontroerende knipoog.

Bijzonder ja, mijn oma van mijn vaders kant was zo na een bezoek bij iemand lopend naar huis gegaan. Alleen kreeg zij ook een hartstilstand. Ze is wel Thuis aangekomen, geloven wij Ze werd 79 jaar.

Nog zo'n knipoog waar ook een drama in zit is dat van mijn tante. Voor ruim 10 jaar terug werd ze op de snelweg in Italia bij het uitstappen (autopech) geschept door een motor. Ze lag een tijd in coma, maar kwam weer bij. Ze herstelde deels en je kon weer met haar praten, maar de korte termijngeheugen functioneerde nog slecht. De laatste jaren begon het weer achteruit te gaan. Ze werd uiteindelijk opgenomen en overleed dit jaar. Nu is haar tweede dochter nog zwanger van haar eerste kind (gaat binnenkort bevallen), op de begrafenis laatst had zij het er enorm moeilijk mee, dat haar moeder hun kind niet zal kunnen zien.

Maar het bijzondere is, dat haar moeder mijn moeder een tegeltje heeft gegeven met mijn geboorte, met een christelijke wens erop naar mij als kind toe. De wens dat ik God mag leren kennen en de voorbede dat God bij me zal zijn, ook als het moeilijk wordt in mijn leven. Er staat echt heel uitvoerig beschreven dat tegenslagen en pijn niet van mij weg gehouden zal worden en dat zij daar dan ook niet voor bid, maar bid dat God bij me zal zijn.

Het is een tegeltje die je zo bij een gospelshop kon kopen om iemand mee te geven.

Nu wil mijn moeder bij de aankomende geboorte haar het tegeltje geven en vertellen dat dit van haar moeder komt en het nu de woorden van haar moeder zijn, die nu voor haar kind zal zijn..

Dat moet heel bijzonder zijn...