Knipoog van God

[Mark1987 0]

Quote:

Op donderdag 29 juli 2010 13:38:37 schreef Eli7 het volgende: Ik heb eigenlijk vooral de instelling dat ál het goede van boven komt.

Ja ik ook maar dat staat niet letterlijk in die tekst, en ik wilde het ff Bijbels onderbouwen

[Jyoti 0]

Quote:

Op donderdag 29 juli 2010 11:30:30 schreef Mark1987 het volgende: [...] Ik heb zelf een beetje de instelling dat of het nu écht van God is of niet, het kan nooit kwaad daar in te geloven. Ik denk dat God het erger zou vinden als je iets mist wat Hij voor je doet dan als je iets goeds onterecht aan Hem toeschrijft. Bovendien staat er ook in Jakobus 1:17 dat alle goede dingen van God komen, dus zo gek is het niet dat goede dingen die je overkomen aan God toe te schrijven

Ja, mooie gedachte, zit zeker wat in. Dankje.

[Sue89 0]

Leuk topic dit, mooi om te lezen dat God zo aanwezig is altijd en overal.

Zelf ben ik redelijk blind voor die knipogen en tekenen van God, denk ik soms. Maar geloof wel dat ik er deze week één heb mogen zien.

Dinsdag had ik een begrafenis, en het was de hele dag al regenachtig weer en grauw en grijs. Op weg naar de begraafplaats kwamen er echter steeds meer stukken blauw aan de hemel en toen ze de kist lieten zakken, was de hele hemel blauw en scheen de zon fel. Misschien vinden anderen het geen teken, voor mij was dat er duidelijk één. En juist op die moeilijke momenten is zo´n knipoog van God toch wel heel fijn.

[tucker 28]

Begrafenissen.. wel een beetje mijn deel geworden het laatste jaar...

Had na het overlijden van mijn oma en opa veel steun aan het liedje Let it be.. ga ik voor de eerste keer naar de H. Eucharistie.. spelen ze tijdens de communie precies dit nummer.. toeval? Nah.. no way.

Misschien geen knipoog, maar wel heel heel erg verlossend:

Tijdens een scoutskamp, op de zondag, werd er een Scouts Own gehouden. Dat is een soort van interreligieuze dienst waar meer op de bezinning wordt gericht dan op geloof. We liggen samen met de jeugdleden in het gras. Leest op eens de spreker het gedicht voetstappen voor... ik trek het niet en begin te snikken.. zegt één van die kleine rotzakjes: "Je hebt het niet makkelijk gehad hè dit jaar...." zitten we samen te huilen Wij hebben beide nogal wat voor ons kiezen gehad en die kleine (12 jr) heeft dat blijkbaar gemerkt want er veel van verteld heb ik niet.

Het luchtte enorm op.. en ik denk dat iemand daarboven in de gaten had dat het nodig was. Het heeft een kampdip voorkomen.. mensen die weleens op kamp gaan met kinderen weten wat ik bedoel, zo'n moment waarop je op zoek gaat naar het behang in de tent om daar een koter achter te plakken.

Oh en rotzakjes is natuurlijk liefkozend bedoelt hier

Ik ben de Heer er dankbaar voor.

[Dagmar 0]

Een familiedag die precies komt wanneer mijn dochter uit maatje 56 is gegroeid, 62 nodig heeft (waar we nog niet zo veel van hadden) en een van mijn nichten de kast van haar dochter (bijna 1 jaar) uit moet mesten en dus een hele tas kleertjes in maat 62 en groter meeneemt voor ons.

De bijslagen die precies binnenkomen wanneer de kinderopvang betaald moet worden.

Mijn dochter die me na het drinken aankijkt en ontzettend begint te lachen.

We hebben het absoluut niet breed, maar wat zijn we ontzettend rijk

[Holla 0]

mooi dagmar

[TimF 0]

Het dagelijkse metroritje van en naar school wat altijd mijn worship-momentje is. Vandaag ook zo heerlijk de metro was te laat en heb in de regen heerlijk meegezongen met mij favoriete nummer. In de metro is het dan net een beetje ongepast om mee te blèren Wat fijn dat God ook door tekortkomingen van onze maatschappij weer iets moois maakt

---

Samengevoegd:

En nog twee. Ik loop net naar beneden om wat te snaaien. Zie ik net paps een serie kijken waarin iemand aan het biechten is en precies de dingen opbiecht waar ik op dit moment ook mee zit. Hoe God zelfs pulpseries wil gebruiken

En een mooiere. Meegaan op een kamp als leiding en dan een enorm zwaar groepje treffen. Zwaar als in veel kinderen met ADHD en psychische problemen die ook nog op elkaar 'reageren'. Af en toe vraag je je af hoe je het nog volhoudt. Maar dankzij God toch steeds weer kracht gevonden om door te gaan. Aan het eind vragen we altijd of er kinderen willen zijn die een keuze voor God willen maken, wat bij de 'kleintjes' die ik had eigenlijk niet wordt begrepen. Vervolgens steken twee kinderen vol overtuiging hun hand op. Want ook zij wilden bij de Here God horen. Dank u vader

[BookerT 0]

Eigenlijk twee kleine dingen: een kennis tegenkomen in de bus die ik al een tijd niet meer gezien heb, en waar ik een verrassend goed gesprek mee kon voeren, blijkbaar omdat hij me op dat punt vertrouwde. Normaal gesproken gingen onze gesprekken vooral over muziek, wat ook niet geheel onbelangrijk is, maar dit deed me goed.

Een sms van een jongen waar ik mee opgenomen heb gezeten, die me goed deed.

Al moet ik eerlijk toegeven dat er ook *** momenten waren.Alleen deze twee dingen had ik net even nodig.

[TimF 0]

En net weer eentje. Ik zit heel druk met alles met mijn studie etc. En dan komt net de 'irritantste' klant van de winkel op mij af en begint een heel verhaal tegen mij over rust en alles op je afkomen

Schoot meteen de tekst weer door mijn hoofd dat we ons geen zorgen hoeven te mkaen voor de dag van morgen. Dat doet God al voor ons

[---Elmer--- 0]

Ik was met een vriend aan het evangeliseren (de eerste keer!!) in een stad. Op de terugreis bad ze half voor de grap of de incheck automaten van de ov "kapot" (tijdelijk niet in gebruik) mochten gaan zodat het vaker kon en de terugreis niks kostte.

En wat denk je? ALLE automaten in alle bussen in de hele terugreis waren buiten gebruik! Looks like somebody was happy with us that day

[Jyoti 0]

Ik heb een beetje een vage avond (nuja, nacht intussen) waarop er veel door mijn hoofd maalt, goede en slechte dingen. Ik las, een paar uur geleden al, 1 Kor 13, had ik natuurlijk al wel vaker gelezen maar nu paste het gewoon heel goed in een paar dingen waar ik mee zit, de tekst wist te raken en te inspireren en te confronteren zoals je dat soms kunt hebben met de juiste woorden op het juiste moment. Ja, dat op zich was al mooi hoor, maar toen vroeg een vriend me op facebook of ik morgen wanneer ik naar hem toe ga een bijbel kan meenemen. Niet eens toevallig zomaar een vriend maar net diegene die de voornaamste aanleiding was van mijn denk-en-pieker-toestand van vannacht en kennelijk ook een nachtelijke denken-over-dingen-en-veel-te-laat-opblijven-bui had. Interessant dat net hij net dat vraagt, net nu, maar op zich ook niet zo heel raar aangezien die vriend weet dat ik christen ben en hij wel voldoende interesse in het christendom heeft om af en toe dingen aan me te vragen of met me te bespreken en we sowieso close genoeg zijn voor dat soort gesprekken. Kijk ik even op de boekenplank welke vertalingen ik ook weer heb staan en of er eentje bij zit die een beetje vertaald is in een stijl die hij graag leest. Doe ik een oude bijbel open die ik van mijn moeder gekregen heb omdat zij 'm toch nooit leest en 'm wou weggooien als ik er niks mee kon doen. Ik lees er nooit in maar ik heb 'm wel bewaard want weggooien vond ik ook zo stom. Zie ik dat er op de titelpagina, in het handschrift van mijn moeder, in rode inkt één klein dingetje geschreven staat: "1 Kor 13"

Als het toeval is, is het tenminste mooi toeval.

[Morphogenesis 4]

Mooi

[Archillion 0]

@Iria; "Toevallig niet, ik geloof niet in toeval"

Het enige knipoogje dat ik me kan bedenken is de live DVD van Neal Morse' Testimony album. Bij het nummer Somber Days zegt hij dat het voor iedereen is die zich die avond somber voelde. Plotseling leek het wel alsof het nummer speciaal voor mij geschreven was, en dat was echt iets dat me moed/kracht gaf.

[Josephina 0]

Als het toeval is, is het tenminste mooi toeval.

Toeval is de schuilnaam van God, hoorde ik laatst iemand zeggen

[Ursa 1]

Dat kan ik beamen

Ik ben bezig een boekje te lezen getiteld 'Lichter door het leven', waarin Max Lucado op basis van Psalm 23 allerlei onderwerpen uitwerkt. Daarnaast had ik gisteravond de psalm nog eens doorgelezen. En vanmorgen prompt zie ik in mijn mailbox de tekst van de dag (Dagelijks Woord): Psalm 23:1-3:

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:De HEER is mijn herder, het ontbreekt mij aan niets. Hij laat mij rusten in groene weiden en voert mij naar vredig water, hij geeft mij nieuwe kracht en leidt mij langs veilige paden tot eer van zijn naam

Toeval of niet, ik kan het wel gebruiken op dit moment.

[*nath* 0]

Een paar weken terug een duidelijke knipoog gehad.

Ik zat in de kerk en zei tegen een vriend van me dat ik meer 'positieve' mensen om me heen nodig had. Mensen die ook geloven en waarmee ik op een lijn zit. Vervolgens kijk ik achterom, zie ik een klasgenootje van me staan. Ben daarnaast gaan zitten en hebben toen de hele dienst gekletst(sorry!) en kwamen tot de ontdekking dat we op een lijn zitten. Nu spreken we en zien we elkaar best veel en hebben al best een aardige band opgebouwd, omdat we echt op een lijn zitten. Het leuke is ook nog eens, dan zij ook echt vrienden wilde die geloven en zo.

Was erg grappig, omdat we er afgelopen zondag toch wel achter zijn gekomen dat we daar toch wel een knipoog van God in kunnen zien.

[Chealder 1]

Afgelopen vrijdag was ik aan het werk. Ik werk bij de railcatering, daarbij verkoop ik dan hapjes en drankjes op de trein en dat doe ik een ochtendje in de week. Ik had een dienst Utrecht-Zwolle, weer terug en dan nog een keer op en neer. Ik stond in de koploper in het gangetje naar de machinisten kamer toe (sta ik niemand in de weg) te wachten tot we bij Amersfoort kwamen om daar op het volgende treinstel te stappen. We waren bijna bij het station, dus alle reizigers die daar moesten uitstappen kwamen al naar de deuren toe.

Eén van de mensen was een vrouw, ik denk dat ze rond de 60 was, misschien wat ouder. Ze gaf mij een klein boekje met een goudkleurige kaft en witte letters er op; 'zuiver goud.' Ik keek er even kort in, en zag dat er een aantal bijbelteksten in stonden. Ik bedankte haar, en ze zei dat ze de bijbel toch al (goed) kende. Ik zei: 'ik ook' waarop ze zei: 'dan kun je hem aan iemand anders geven.'

Na een korte stilte vroeg ik of ze mijn kruis misschien gezien had (en dus wist dat ik christen ben, ik draag altijd een kruisje), dat ze mij daarom het boekje had gegeven maar ze zei dat ze dat niet had gezien. Daarna praatten we verder over andere dingetjes; ze ging op kraambezoek bij haar dochter in Zwitserland. Dus ik feliciteerde haar en wenste haar veel plezier.

Toen ik in het volgende treinstel stond te wachten tot de wissels weg waren en ik met verkopen kon beginnen, dankte ik God. Toch heb ik nog steeds een vraag; Vader, wat heeft deze gebeurtenis te betekenen?

[Archillion 0]

Dit verhaal speelt zich jaren geleden af, ergens vlak na de beginning of time.

Het was in de zomervakantie en ik ging met mijn ouders op vakantie in Tsjechië, ergens in Duitsland kwamen we een auto met een visje tegen die ons inhaalde. Een aantal uur later kwamen we hem weer tegen en haalde mijn vader hem in. Weer een paar uur later -of was het de volgende dag na een overnachting in Duitsland?- kwamen we aan op de camping in Tsjechië en zag mijn vader opeens een bekende auto en jahoor, dat was weer dezelfde. Een man met zijn gezin.

Mijn vader had een stapel tijdschriften bij zich, waar hij via zijn werk op geabboneerd was, de Intermediar heette het geloof ik. Elke avond waren we aan het lezen en mijn vader las die tijdschriften en opeens sprong hij haast op uit zijn comfortabele kampeerstoel. Wat bleek nou? De man die we in Duitsland en net op de camping tegen waren gekomen was een bekende Nederlandse christelijke wetenschapper En hij was op dezelfde dag als mijn vader geboren.

Even later stond er nog eens een artikel over hem in de Intermediar.

En op een rustig avondje heb ik bij zijn tent nog Colonisten van Catan met hem gespeeld.

Edit: Daarna zag ik hem ook nog op het Flevofestival waar hij een spreker was. Hij herkende mij en mijn zus nog.

[Josee 0]

Op zondag 1 mei was er in de gemeente een preek die ging over Maria.

Waar het precies over ging weet ik niet meer (heb hem nog niet terug kunnen luisteren), maar wat ik wel weet is dat ik flink geraakt werd door deze preek. De liederen die erbij gezongen werden sloten daar geweldig bij aan. Ik was helemaal verheugd van de preek en liep na het einde van de dienst naar de uitgang, waar ik de voorganger een hand gaf. Ik vroeg aan hem: wanneer kom je hier weer? Hij moest glimlachen en zei dat hij dat niet wist. Toen ik door liep, legde hij zijn hand op mijn schouder en zei hij: Gods zegen.

Dat was voor mij even een grote knipoog. En een mooie preek, én mooie liederen, én de voorganger die mij God zegen wenst. Misschien deed hij dit wel bij iedereen hoor, niet op gelet, maar het had voor mij grote betekenis die zondag.

[brabbeldasje 0]

ik kreeg gister uit het niks een kaartje in de bus met op de voorkant een knuffelbeer en op de achterkant stond alleen maar : "ik hou van je', kus God"

die dag daarvoor had ik in mijn gebed bekent dat ik me zo schaamde dat ik zo weinig tijd voor Hem had gehad en ik zo graag even wilde knuffelen...

dus een hele echte knipoog!

[kim_l 0]

Ik voelde me vandaag een beetje rot, houd wel iemand van mij enzo. Toen las ik dit topic en ik vroeg God in gedachten of ik zijn liefde zou mogen voelen, dat ik me niet alleen zou voelen. En binnen een paar minuten werd ik zomaar, uit het niets, door mensen die ik amper ken, uitgenodigd voor een leuke avond vanavond Natuurlijk kan alles toevallig zijn, maar daar geloof ik toevallig niet in

[Archillion 0]

Mooie knipogen.

Mijn mams is vandaag jarig en heel toevallig kreeg ik gister een waardebon thuis gestuurd. Het voelt een beetje alsof God tegen mij zegt; "Maak je maar geen zorgen over een cadeautje, hier heb je iets dat je kan geven."

Het klinkt stom, maar ik heb mijn moeder blij gemaakt, dus ben ik blij en dankbaar en dan is God vast ook blij.

[Eulogía 0]

Mooi

[Chealder 1]

Ik was gisteren een rondje aan het fietsen. Toen kwam ik een hele mooie roos tegen. Het was er slechts één die ik zag, wel een knop van een ander ernaast, maar deze was echt helemaal open. De roos kwam boven een heg uit die aan de weg grensde. Je kon er dus prima naar kijken en al het mooie van de roos zien, maar je kon er niet bij komen omdat de heg daar te breed voor is.

Het deed mij stoppen. Ik moest denken aan een gedicht dat ik had geschreven genaamd 'Roos'.

Link naar mijn gedicht.

Hier foto's van de roos;

Ik vind het echt zo mooi om gewoon zo'n perfect beeld te hebben bij een van mijn lievelingsgedichten!

[Hinata 0]

O, zo'n soort roos ken ik ook, en die vergeleek ik altijd met La Fleur uit het boek le petit prince. Echt leuk!