Spring naar bijdragen

Een gezonde geest...


Aanbevolen berichten

...in een gezond lichaam.

Wat ik merk bij veel anderen, en zeker ook bij mezelf, is dat depressieve toestanden eigenlijk altijd afnemen als je gezond en gestructureerd probeert te eten en leven. En toch, als ik een probleem heb, dan is dit wel het laatste waar ik aan denk als ik met oplossingen bezig ben. Ik zie het ook wel met van die mensen die zichzelf 'verdronken' hebben in een gigantische wirwar van problemen waar geen eind aan lijkt te komen, op het moment dat ze besluiten om gewoon eens hun levenspatroon aan te pakken, dan verdwijnen veel problemen als sneeuw onder de zon en de problemen die over zijn, worden dan veeleer als uitdaging ervaren.

In je geloofsleven zie je dat ook terug. De getijdengebeden zijn er bijvoorbeeld ook een voorbeeld van en de wekelijkse Kerkgang. Juist als je geest nogal op drift is, dan zijn dit best wel ijkpunten die je gewoon aan de grond houden.

Is dit herkenbaar?

Link naar bericht
Deel via andere websites

Betreft de eerste situatie ben ik het met je eens, sinds ik stage loop eet ik elke dag tussen de middag een soepje en wat salade, ik merk gewoon dat (vooral icm met wat meer slaap) ik hierdoor minder depri ben.

BEtreffende het tweede, zou je dat even kunnen toelichten, ik snap het niet helemaal bloos.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

Als je regelmatig je focust en bezighoud met geloof dan raak je minder snel in een geestelijk dipje. Vorig jaar had ik er eentje tijdens een lange zomerstop van de jeugdkring enzo. Vlamde wel weer op toen het begon en ik weer hier en daar geprikkeld werd. ERvaring van de jeugdleider is dat als mensen wegblijven bij de 18+kring de mensen meestal ook niet zo heel erg lekker in hun geestelijk velletje zitten.

Link naar bericht
Deel via andere websites

ik heb regelmaat nodig......naast dat het me gewoon niet lukt om thuis te studeren, ga ik voor de regelmaat elke vrije dag die ik heb op de uni studeren.

Ik heb de regelmatige kerkgang nodig, omdat ik God nodig heb, zo simpel is het. En ik heb genoeg in mijn omgeving gezien dat je niet in je eentje kan geloven en dat tot een afzwakking van normen en waarden leidt, tot uiteindelijk het verlies van het geloof. Daarnaast kan in je eentje geloven nog tot de meest vage dwalingen leiden in je eigen hoofd, gewoon omdat niemand je corrigeert.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Aha bedankt voor je uitleg.

Ik denk dat het beste voor je geestelijke welzijn het geestelijk welzijn van anderen is. Ik heb een paar keer meegemaakt dat anderen mooie momenten beleefden in het geloof, dat geeft mij veel inspiratie en geeft me kracht om door te gaan.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Aha bedankt voor je uitleg.

Ik denk dat het beste voor je geestelijke welzijn het geestelijk welzijn van anderen is. Ik heb een paar keer meegemaakt dat anderen mooie momenten beleefden in het geloof, dat geeft mij veel inspiratie en geeft me kracht om door te gaan.

Mjah, als ik een tijd niet meer heb gedrumt krijg ik altijd een impuls van het kijken naar filmpjes van andere drummers.

@Marinus

Maar is het geestelijke aspect van Pius zijn post ook neit van toepassing op jou? Ben je nu je op ene christelijk forum post niet meer intensiever atheïstischer bezig?

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

[...]

@Marinus

Maar is het geestelijke aspect van Pius zijn post ook neit van toepassing op jou? Ben je nu je op ene christelijk forum post niet meer intensiever atheïstischer bezig?

Ik begrijp dit niet helemaal. Ik ben overigens niet minder atheistisch aan het worden als je dat bedoelt. Ik denk wat genuanceerder over christenen dat wel, maar dat heb je uiteindelijk bij contact met elke groep denk ik.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Mijn ervaring is dat als ik wat depressief ben je dan vaak ook het overzicht kwijt ben en dat je het dan niet meer kan overzien. Het gevoel van de controle kwijt zijn versterkt dan de depressieve gevoelens.

Structuur aanbrengen en de problemen een voor een aanpakken helpt dan geweldig. Zodra je het gevoel hebt dat je weer controle hebt, zie je ineens weer uitdagingen.

Ik denk ook dat het goed is als je contact houd met God en dat Hij regelmatig tot je kan spreken. Daarbij is regelmatig bidden en kerkgang heel belangrijk. Dat bliif je dicht bij Hem en ervaar je Hem ook dichtbij jou.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Mijn ervaring is dat als ik wat depressief ben je dan vaak ook het overzicht kwijt ben en dat je het dan niet meer kan overzien. Het gevoel van de controle kwijt zijn versterkt dan de depressieve gevoelens.

Structuur aanbrengen en de problemen een voor een aanpakken helpt dan geweldig. Zodra je het gevoel hebt dat je weer controle hebt, zie je ineens weer uitdagingen.

Ja heel herkenbaar. yes.gif Merk je ook de connectie met eetgedrag/beweging?

Link naar bericht
Deel via andere websites

hmm. ik heb altijd baat bij sctructuur. als ik geen structuur heb gaat het gewoon niet goed. dat ben ik niet alleen nodig als ik (inderdaad vastgesteld) depressief ben. sterker nog, als ik depressief ben heb ik weliswaar geen zin aan de dagelijkse dingen maar het helpt me niet om uit de depressie te komen. die dagelijkse structuur heb ik altijd nodig.

beweging is vaak ook erg goed maar ik heb daar zelf niet zo veel aan. ik fiets 3 keer per week naar hoogeveen (woon zelf in een gehuchtje er een eindje vanaf) en wandelen doe ik ook wel, vooral als ik depressief ben. dan ga ik vaak met mijn moeder wandelen. wat dan helpt is de afleiding, naar de schapen kijken, paddestoelen tellen, kletsen. het wandelen zelf haalt niks uit. bij mij tenminste.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Mensen zeggen al te snel als het tegenzit dat ze 'depressief' zijn. Alleen een psychiater mag die diagnose stellen. Depressieve gevoelens hebben is wat anders.

en dan kom je bij de psychiater en het enige wat die zegt is: 'je scoort hoog op die vragenlijst (IDS, indicator depressie symtonen), denk je zelf dat je depressief bent?'

kortom, zij zeggen het niet ronduit, ze willen juist wel dat je t zelf zegt..

Maar om even ontopic te reageren: ik merk inderdaad dat het heel belangrijk is om juist als je depressief bent, gewoon je normale levenspatroon aan te houden. Als ik gewoon naar school ga en mijn dingen (zoveel mogelijk) doe, voel ik me vaak beter dan wanneer ik een hele dag thuis zit. Dan ben ik halverwege de dag de dag zo ontzettend zat dat ik me alleen maar veel slechter ga voelen. Ook beweging helpt enorm, als ik een dag sport, voel ik me aan het einde van die dag wel heel moe, maar toch heel voldaan. Het moeilijke is echter wel inderdaad om het ook te doen. Het is kost soms zoveel moeite om je bed uit te komen als je depressief bent, alleen dat kost soms al zoveel energie, dat je denkt dat je beter kunt blijven liggen. Hoewel je je daar vaak juist weer slechter van gaat voelen..

Ik ben het echter ook wel met wonderfulstar eens wat betreft het feit dat het waarschijnlijk nog niet zozeer de beweging is die het betere gevoel veroorzaakt, maar gewoon alleen al de afleiding. Een puzzel maken wil namelijk ook nog wel eens helpen. Als ik maar actief ergens mee bezig ben, of het nu lichaamsbeweging is of hersengymnastiek.

Ook het geestelijke deel sluit ik me bij aan. Juist op het moment dat je op drift bent (veel storm ervaart in je geestelijk leven, zoals het ook vaak gezegd wordt en wat ik een mooie manier vind om het te zeggen) is het belangrijk om juist wel naar de kerk te gaan en ermee bezig te blijven. Ik merk van mezelf ook dat het voor mij een manier is om me weer op te laden, om weer wat kracht te krijgen om de volgende week weer in te gaan. Hoe moeilijker ik het heb, hoe meer ik vaak verlang naar de kerk (of bijbelkring).


Samengevoegd:

Quote:

Ik heb er geen ervaring mee, kan je dan ook niet positief denken? En de negatieve dingen opzij zetten?

als je depressief bent?

positief denken is inderdaad heel moeilijk, af en toe heb ik wel dagen dat ik me wat beter voel, dan lukt dat me vaak wel, maar andere dagen zie ik het allemaal heel somber in, en negatieve dingen zet ik dan niet van me af, maar die worden in mijn beleving juist veel groter dan dat ze eigenlijk zijn..

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:
en dan kom je bij de psychiater en het enige wat die zegt is: 'je scoort hoog op die vragenlijst (IDS, indicator depressie symtonen), denk je zelf dat je depressief bent?'

kortom, zij zeggen het niet ronduit, ze willen juist wel dat je t zelf zegt..

Het probleem is dat mensen al zeggen dat ze depressief zijn als ze een vlekje op hun kleding hebben. Of dat ze zich 'depri' voelen.Mensen 'diagnosticeren' zichzelf nogal gauw.

Link naar bericht
Deel via andere websites

dat is zo. als iemand zich een paar dagen rot voelt word het al snel depressie genoemd. terwijl een depressie een ziekte is veroorzaakt door een lichamelijk iets. (tekort aan bepaalde stofjes in je hersens)

depessief zijn is iets wat vastgestelt kan worden als je mínstens 2 weken achter elkaar gedurende de hele dag of het grootste gedeelte van de dag last hebt van een sombere stemming, weinig lust voor allerdaagse dingen als werken, eten, hobby's etc.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

...in een gezond lichaam.

In je geloofsleven zie je dat ook terug. De getijdengebeden zijn er bijvoorbeeld ook een voorbeeld van en de wekelijkse Kerkgang. Juist als je geest nogal op drift is, dan zijn dit best wel ijkpunten die je gewoon aan de grond houden.

Is dit herkenbaar?

Dit stuk is zeer herkenbaar. De dagelijke Mis, de dagelijkse Rozenkrans, de getijden onderhouden, gewetensonderzoek, het overwegen van heiligenlevens enz. Als je dat niet doet raak je al heel snel spiritueel in de slop. Het is een beetje als een fiets waarbij je ineens stop met trappen. Je rijdt nog wel even door maar uiteindelijk val je toch om.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

[...]Dit stuk is zeer herkenbaar. De dagelijke Mis, de dagelijkse Rozenkrans, de getijden onderhouden, gewetensonderzoek, het overwegen van heiligenlevens enz. Als je dat niet doet raak je al heel snel spiritueel in de slop. Het is een beetje als een fiets waarbij je ineens stop met trappen. Je rijdt nog wel even door maar uiteindelijk val je toch om.

Ik heb alleen nog maar mensen zien fietsen, heb in mijn dromen gefietst... in werkelijkheid nog nooit op durven stappen.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Misschien kan ik er niks over zeggen omdat ik je uiteraard alleen maar digitaal ken maar ik meen je toch wel eens op de fiets gezien te hebben. Sommige van je posts en dingen die je hebt gezegd -die ik zeer heb gewaardeerd- gaven toch blijk van een goede verstandhouding met de Fietsenmaker.knipoog_dicht.gif

Misschien gaat het niet altijd goed, is de fietsketting soms wat roestig en val je soms lelijk... uiteindelijk geloof ik echt dat het wel goed zit met jou.

Je kunt dat naïef of gewoon stom noemen maar ik geloof erin. En soms fiets ik wel eens een extra stukje voor jou, omdat ik weet dat het in de essentie allemaal goed zit.smile.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

[...]

Ja heel herkenbaar.
yes.gif
Merk je ook de connectie met eetgedrag/beweging?

Jazeker yes.gif ! Als ik een dipje heb (laat ik het dan maar even zo noemen) merk ik de neiging heb veel te snoepen en dan maakt het helemaal niet uit wat (drop, chocolade, chips). Uiteindelijk versterkt dat ook weer het dipje, omdat je dan ongecontroleerd aan het eten bent. Juist ook dan weer kiezen voor gezond eten help dan ook weer om de controle te krijgen.

Vaak wil je dan ook vanzelf wel weer gaan bewegen, omdat er wat pondjes af moeten rofl.gif .

Vaak neig ik ook wat naar passiviteit, mijzelf in een hoekje terugtrekken en mij zielig voelen. Juist erop uit gaan helpt dan zeker. Vaak speel ik ook mijn beste wedstrijden als ik een dipje hebt, omdat je dan vaak ergens anders mee bezig bent en je je niet druk maakt om de wedstrijd.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Nu je 't zo zegt is 't heel herkenbaar.

Structuur aanbrengen scheelt zeker. Zou ik eigenlijk veel meer moeten doen. Dagelijks een rustpunt nemen en me op God focussen. Want dat lukt zelfs nu niet. Niet dat ik in een enorme geestelijke depressie zit, maar m'n relatie met God kan zoveel beter. Voel me zo'n nep-christen. Maar heeft dat dan niet ook te maken met 'gebrek aan structuur' om 't zo maar te noemen? smile.gif

*gooit wat losse gedachten in de lucht*

Link naar bericht
Deel via andere websites
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid