Spring naar bijdragen

Gedichten-topic 3


Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 686
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Popular Posts

Two little lines I heard one day, Traveling along life’s busy way; Bringing conviction to my heart, And from my mind would not depart; Only one life, twill soon be past, Only

Laat me los

Maar

Houd me vooral heel stevig vast

Omdat ik te klein ben

Niet in staat

Alleen te zijn

Zelf te doen

Moeten

Laat me los

Want

Ik sla en roep

Wanneer je te dichtbij komt

Omdat dichterbij komen

Meer pijn zal doen

Maar

Omhels me

Omdat je nodig bent

Lief

Blijf toch maar

Een kus

Nee, halverwege de gedachte

Houd ik tegen want

Een kus zal fataal zijn

Voor de liefde

Laat die liefde

Leven

Ik zal wel sterven

Link naar bericht
Deel via andere websites

het klinkt allemaal zo makkelijk

zo als jij het zegt

gewoon doen, gewoon gaan

even alles op tafel

niet laten leiden

door gevoel of angst

gewoon even doen

dat even duurt al 6 jaar

en het is wel tijd

dat weet ik ook wel

maar het is niet zo makkelijk

gewoon even alles opzij schuiven

en dan krijgen we woorden

en soms mot

en dat moet allemaal niet

dat wil ik niet

moet niet

Link naar bericht
Deel via andere websites

Merci zvnna en Karinsmile.gif


Samengevoegd:

Ik zoek mijn sokken

In het donker

In de chaos die

Mijn kamer is

Doe het licht aan

Zie nog minder

In het zwakke

Spaarlamplicht

Tot ik me realiseer dat

Jullie, lieve sokken

Voor me liggen

Nu het licht zo helder is

En ik chaos de kamer

Die mijn donker laat zijn..

In bed en ik

Lig wakker want

De duisternis van

De door mij heen gezonden

Lamp

Wekt mijn oren die

Het geluid niet vangen

Maar dragen

Naar mijn kiezen – auw

Zoeken, zoeken in het duister

Nee, niet mijn mobiel

Nee, niet een vergeten mp3

Nee, niet iets van buiten

      of benee

      of naast

      of zo...

Ik vang de chaos en

Ga op ontdekkingstocht

Want

Papa! Ik kan niet slapen!

Niet de warmte

Niet het contact

Niet de klanken

Niet de boze-boeman-buitenwereld

Help!

Oh, nee, stom, wacht, weet al

Chaoskamer in mijn hoofd

Ja voortaan haal ik

-Direct ja-

De oplader uit het stopcontact

Trusten

En ik verlicht de

Chaos van mijn kamerduister

Verlicht de

Pijn in mijn kiezen – aah

Ga weer slapen

Staar nog even in

De gloeiende Duisterverdrijvers

Gevangen in hun Chaosschaal

Vooraleer ik weer

Wegdrijf in mijn

Chaoskamer

Duisterhoofd

Slaap

Dag boze-boeman-buitenwereld

Welterusten Duisterkamer, Chaoshoofd

Droom zacht

Tot morgen

Liefs van ΕιÏηνηφιλη

Middernachtmeligheid puh2.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

Kleine dingen

maken een groot verschil

soms weet je niet

of je dat wel weten wil.

Kleine dingen

maken een hoop in je los

soms is dat fijn

vaak ben je de klos

Kleine dingen

zijn zo gevaarlijk

voor je het weet

voel je je kwalijk

Kleine dingen

je ziet ze niet

maar toch doen ze vaak

veel meer dan je ziet

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 2 weeks later...

Quote:

Moe, te moe

ben ik, op

ik kan het niet

meer, vechten

voor ons, de liefde

zo schitterend

zo gelukkig

maakte je me, maar

het is weg, en

waar zou ik zoeken

als ik de kracht

niet kan vinden

Nu ik opgeef, zie

ik de storm tot

bedaren komen

wat ik moest vinden

voelen en doen

waarheen ben je

gevlucht, wanneer

ontsnapte je

aan mijn blik, en

liet je me alleen

achter, zonder

dat ik voelde

dat je mijn hart

meenam

Geef me toch

je hand, want

ik haat je

niet, al kan

ik niet lachen

noch huilen

gun me, even

de rust, de

stilte, en

misschien

ontmoeten wij

elkaar, eens

als vreemden

wiens ogen

hun onbestemde

liefde verraden

Héél mooismile.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

Vrachtwagenchauffeur

daar ga ik weer

sleutels in mijn hand

vrolijk nuriend

loop ik naar mijn werkpaard

daar ga ik weer

deur open, trap op

zitten, deur dicht

sleutel in het contact

daar ga ik weer

de diesel warmt op

motor draait warm

en de radio weer aan

daar ga ik weer

over het asfalt

breng ik mijn vracht

weg naar hun bestemming

en daar ben ik weer

terug op 't terrein

motor koelt af

en ik ga weer naar huis

Ik heb deze ook op gedichtenfreaks gezet, en daar is nu een verhitte discussie bezig over deze wereld en de niuwe wereldpuh2.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

dit zijn mijn eerste religieuze gedichten. en mijn eerste gedichten sinds.. lange tijd. ik hoop wat feedback te ontvangen! bye.gif

-----

de Weg

Alleen via Hem

zal ik er komen.

Hij is in mij,

en ik man mensen

wijzen

wijzen op de Weg.

De Weg die door Hem

in ons allemaal loopt.

En op de WEg waardoor

wij bij Hem mogen komen.

Voor altijd samen,

zonder spijt, pijn en

dorst.

-----

de buurman,

de nieuwslezer,

de juf,

de klant,

mijn broertje,

mijn geliefde,

ik,

iedereen anders

iedereen -

God

(n.a.v. een rit i/d trein en gen 1 vs 26, 27)

-----

Vader, Uw woord is recht,

het is niet krom te praten,

of te denke.

Uw woord klopt aan alle kanten.

Vader, laat me dit geloven,

Vaser, laat me dit belijden,

aan een ieder die wil horen:

God is Goed, Zijn woord doet Recht!

AMEN, HALLELUJA!!!

-----

ik hoop ik hoop

ik hoop ik bid

ik bid ik bid

ik vraag maar raak

mag dit, zou dat

eventueel misschien zo

fluwelen woorden

omdat het zo zwaar weegt

het bloed dat vloeide

zo rood als

bloed

belooft mij -alles-

wat ik nodig heb

ik hoop ik hoop

ik hoop dat ik ooit het danken leer

---

Link naar bericht
Deel via andere websites

dit is ene gedicht van mij puh2.gif

haar tranen waren op,

maar haar hoofd zat vol verdriet.

ze moest het ergens kwijt,

maar huilen kon ze niet.

ze droomde dat ze vrij was,

van de ketens rond haar lichaam.

ze droomde dat ze vrij was,

en haar leven was weer draagzaam.

maar altijd werd ze wakker,

vol van pijn en van verdriet.

en op ene dag wou ze were slapen,

maar dromen kon ze niet.

haar droom had haar verlaten,

ze had geen vertrouwen meer.

niemand had het in de gaten,

maar dit gebeurde keer op keer.

ze wou altijd maar alleen zijn,

wegzakken in haar verdriet.

ze moest het ergens kwijt...

maar huilen kon ze niet.

gata niet over mij hoor don't worry

Link naar bericht
Deel via andere websites

Watching the sky

The sun is shining bright

No clouds in the sky

Still my feelings aren’t bright

And I don’t know why

Everything seems to be so beautiful

However I can’t make me happy

For now

But now it does

There’s something missing around here

Don’t know what

Don’t why

Don’t know who

Far away

Far far away

There are people

I see them in the fog

They think they see me

They think the know me

But they doesn’t

Nobody does

Why can’t I get it clear

Why there’s nobody near

Why have all my dreams become nightmares

Why God, tell me why

But still

I’m watching too the sky

Waiting

For happiness passing by

Link naar bericht
Deel via andere websites

Aah, een gedichtentopic *jeuj*

Twee jaar geleden was ik behoorlijk depressief, toen heb ik veel (sombere) gedichten geschreven. Let dus op: ik ben dus momenteel niét depressief meer!

~ Het bootje ~

Langzaam verdwijnt de rode zon,

ik ben alleen op het strand en ik staar,

naar de woeste golven en de horizon,

want daar op die zee, daar is gevaar.

Ik zie een heel klein bootje op die zee,

het is in nood en het deinst op de golven,

het is stuurloos, de golven nemen het mee,

dat bootje daar wordt door water bedolven.

Daar zie ik dat hele kleine bootje kapseizen,

de mast breekt af, de boot scheurt in twee,

dat kleine bootje kan niet meer verder reizen,

het is nu overgeleverd aan die grote, wilde zee.

Langzaam loop ik verder, verder langs die zee,

maar dat bootje brengt gedachten met zich mee,

want als ik nog een keer naar dat bootje staar:

dat bootje en mijn leven lijken erg veel op elkaar.

Zo zie ik ook mijn eigen leven daar op die zee,

die golven daar brengen problemen met zich mee,

maar niet alleen problemen, maar ook verdriet,

angst, pijn en zorgen, maar die zien mensen niet.

Want juist die dingen zijn er alleen in de dalen,

in de diepe dalen van die wilde en woeste golven,

en mijn problemen geven geen duidelijke signalen,

want ze worden gelijk door het water bedolven.

Zo is mijn leven net als dat bootje op die zee,

en al die golven brengen dingen met zich mee,

dingen zoals angst, pijn, zorgen en verdriet,

ze zijn er wel, maar de zee onthult ze niet.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Antwoord op deze discussie...

×   Plakken als rijke tekst.   Opmaak herstellen

  Er zijn maximaal 75 emoticons toegestaan.

×   Je link is automatisch geïntegreerd.   In plaats daarvan als link tonen

×   Je voorgaande bijdrage is hersteld.   Tekstverwerker leegmaken

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen in vanaf URL.


×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid