Spring naar bijdragen

Gedichten-topic 3


Aanbevolen berichten

*en zoals altijd: interpreteer het hoe je wiltpuh2.gif*

Eigenlijk snap ik hem zelf niet eens.. bloos.gif

Het is een droom die ik nooit gedroomd heb

Een weg die ik nooit gelopen heb

Een deur die ik nooit geopend heb

Een boek dat ik nooit gelezen heb

Een kat die ik nooit geaaid heb

Een lied dat ik nooit gehoord heb

Een droom waarin ik niet liep

Niet dacht

Omdat het geen droom was

Een weg waarop ik niet klaagde

Niet vooruitkwam

Omdat ik niet liep

Een deur die dicht was

Omdat ik bleef staan

En hem niet opende

Een boek dat ongelezen was

Omdat ik hem niet opensloeg

En las

Een kat die ik nooit geaaid heb

Hij gaf mij geen kans

En ik deed niets

Een niet gehoord lied

Omdat ik het niet kende

En de moed niet had het op te zetten

Maar toen kwam er een droom

Die ik weleens gedroomd had

Een droom die je weer kunt dromen

En je gelukkig maakt

Niet onmogelijk

Een weg, die te bewandelen was

Moeilijk of niet

Hij was bewandelbaar

Niet onmogelijk

Een deur, die niet op slot zat

En die ik open kon doen

En open deed

Een kat, die ik wel kon aaien

Hij kwam, sloot vriendschap

En het lied, dat ik nooit gehoord had

Speelde speciaal voor mij

En zoveel dingen

Waarvoor ik blind was

Zag ik nu

Waarvoor ik doof was

Kon ik horen

Waar ik de moed niet voor had

Heb ik de moed voor gekregen

En het lied, dat ik nog nooit gehoord had

Speelde speciaal voor mij

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • Antwoorden 686
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Popular Posts

Two little lines I heard one day, Traveling along life’s busy way; Bringing conviction to my heart, And from my mind would not depart; Only one life, twill soon be past, Only

Open mijn ogen

Ik zou graag willen zijn

de persoon die jou begrijpt

die genoeg heeft aan een half woord

en je geeft waar je naar verlangt

Ik zou je mijn liefde willen geven

voor jou willen gaan door he vuur

als ik het maar zeker wist

had ik alles gedaan

Want ik begrijp je niet

heb geen flauw idee van wat je zeggen wou

Je lijkt zo ver weg

of weet je niet dat ik echt van je hou?

Zou je willen dat ik je verover

niet opgaf tot het grote eind

of sluit jij je voor me af

ben ik leuk, meer ook niet

Want ik begrijp je niet

heb geen flauw idee van wat je zeggen wou

Je lijkt zo ver weg

of weet je niet dat ik echt van je hou?

Open mijn ogen

dat ik mag zien wie je bent

Open je hart

laat me dicht bij je zijn

Want ik begrijp je niet

heb geen flauw idee van wat je zeggen wou

Je lijkt zo ver weg

of weet je niet dat ik echt van je hou...

Even voor de duidelijkheid, dit gaat over niemand in het bijzonder. engel.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

De Oorlogsidioot

(Shellshock)

Aan 't hooge huis, aan het trottoir,

wat afwaarts van den boulevard;

op 't zelfde plekje neergekromd,

daar, waar de zon maar zelden komt,

zit d'oorlogsidioot op wacht

en lacht, omdat men om hem lacht.

Zijn handen dwalen door de lucht,

als één die tast, wanneer hij vlucht.

Zijn oogen kijken als een kind,

dat ziet en nog geen namen vindt.

Hij grinnikt over alles wee.

De kindren om hem lachen mee.

Men wandelt langs hem als langs steen.

De wielen razen langs hem heen.

De stemmen van het leven gaan

hem al voorbij en niet meer aan.

Hem is geen vreugd meer en geen pijn.

Hij slaapt en hij moet wakker zijn.

Men ziet er naar, men hoort zijn stem.

Men kijkt verbaasd en vlucht van hem.

Hij heft den vinger en hij wijst.

Hij grijnst stompzinnig en hij krijscht.

De mist verhult hem grauw en grijs.

Hij wordt sliknat... hij is niet wijs.

II

Alleen een wrak van denken bleef

waar al het andre overdreef.

Alleen draait in zijn arme geest

de indruk nog die is geweest,

gelijk een oud versleten plaat,

die afknapt en weer zingen gaat.

Zijn vinger heft zich krank en... zie

hij hoort... hij hoort een melodie.

Hij hoort rumoer, gekreun, een schot!

Het breekt weer af, het loopt maar tot...

En dan weer gaat d'herinnering door.

Hij steekt den krommen vinger... hoor!

Daar, waar de plaat gebroken is,

valt weer het floers der duisternis.

De wind waait om, hij hoort geen lied.

De regen valt, hij merkt het niet.

De avond zakt, het licht gaat aan.

Hij weet niet dat hij is gegaan.

Hij wuift aan ieder zijn vaarwel.

Wie is hem dan tot metgezel?

Alleen het herfstblad, dat, als hij,

verslingerd werd in het getij.

En dansend, lachend in zijn dood,

hem stervend afzinkt in den schoot.

III

Dit is het levend monument

van den soldaat, die is bekend.

Dit is de grafsteen, die verschanst,

waarop de vlam van 't leven danst.

Dit zijn de bloemen die verbleeken

Dit zijn de letters die nog spreken.

In dezen afgetobden geest

klinkt nóg de angst, die is geweest.

Hier giert de jammer, die verging,

nog levend in d'herinnering.

In hem kreunt al het leed wat voor

en na hem smeekt om uitkomst... hoor!

Het maant! het eischt! het schreit! en vloekt!

het wordt geprofeteerd! geboekt!

Het ritselt in den wind alom...

Men vraagt, men bidt, men schreeuwt er om!

Ik zelf zing het U bevend voor:

Sta stil bij dezen mensch en hoor!

Link naar bericht
Deel via andere websites

Samen!

Hand in hand,

Lopen we als twee kleine kinderen

Samen,

Genieten we van de zon die ons stralend toelacht

We kijken elkaar aan

Een lach breekt door op jouw gezicht

Zoals de zon doorbreekt,

Door het grijze wolkendek

Ik lach,

Omdat jij lacht

Samen genieten..

Jij en ik!

Jij..

In het gras liggend, met

Aan mijn voeten de zee

Voel ik me even volmaakt gelukkig

Het leven lacht me toe

Ik kan weer onbezorgd blij zijn,

Ja, zelfs vrij zijn

Vrij van zorgen,

En dat alleen maar omdat..

Jij in mijn leven bent gekomen

Je kwam haast geruisloos

Je drong je niet op,

Wachtte..luisterde..hielp me

Long time ago (helaas knipoog_dicht.gif), maar vond ze net weer in een word documentje

Link naar bericht
Deel via andere websites

Saxofoon

series van ondergang

gehaald in de buitenste optie

sturen uit de weg

mensen kunnen in principe

parels immers, zijn ze niet

briefhoofd of marge

misschien

verduren we een schuimvrede

In het kader van cabaret een stukje slechte poëzie:

Geweld

Elke dag op je TV

en elke week in je omgeving

je gaat er zelf zo vaak in mee

en vraagt vervolgens om vergeving

Als je het hoort denk je aan israel

en vooral aan Palestijnen

en je denkt ?dat van de ander is?

net iets erger dan het mijne

een bomaanslag, een schietpartij

een tiener met geweer

maar het leid nooit tot een oplossing|

het roept altijd op tot meer

Geweld is als een cirkel

vicieus en machtig

hoe je je verzetten

het blijkt altijd even krachtig

geweld is altijd overal

zelfs in de beste kringen

een koning, generaal, of paus

doet soms de vreselijkste dingen

geweld is zo veel meer

dan je altijd hebt gedacht

het is een strijd van woorden

die zich afspeelt, dag en nacht

het is niet de oorlog in irak

of de man, die zijn gezin vermoord

maar de haat in elk mens

die zich verschuilt achter elk woord

Link naar bericht
Deel via andere websites

Heer onze God, hoe heerlijk is Uw naam.

U was het die de aarde formeerde, Uw woorden brachten het leven voort. Uw woorden hebben het heelal geschapen. Uw stem klinkt als de donder over de aarde. Toch is het dezelfde stem waarmee U mij liefdevol in mijn hart fluisterde hoeveel U van mij houdt.

In Uw machtige hand houdt U de aarde, dezelfde hand is het die mij uit een put van diepe duisternis trok. Uw hand bewaart alles wat leeft, en is doorboord uit liefde voor mij. Uw hand draagt mij in mijn diepste dal en U legt hem verstroostend op mijn schouder.

U houdt van mij, meer dan ik ooit van mezelf kan houden. Hoewel U bij me bent in mijn zwartste nacht en mijn diepste geheimen kent, is Uw liefde voor mij oneindig. Dezelfde ogen die mijn ergste zonden zagen, kijken me vol liefde aan.

U bent hoog verheven, zittend op de troon. Engelen zingen u eer, de schepping zingt Uw lof. Toch neemt U de tijd voor mij, mag ik altijd voor Uw troon van genade komen. Mag ik ervoor kiezen om aan uw voeten te zitten en uw zachte stem te horen.

U verdient het dat wij U alles geven. Maar waar wij dat verzuimen, gaf U alles voor ons. U die alle glorie, alle aanbidding verdient, werd mens zoals wij. Door de dood heeft U de duisternis overwonnen. U alleen heerst over het heelal. Niemand is aan U gelijk.

Heer onze God, hoe heerlijk is Uw naam.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Mieren

Mieren, compleet met koningin,

Eten alles, ook elkaar, met kleine hapjes.

Leven en commune, ver onder hun stand.

Bouwen een Nieuw Jeruzalem in 't zand.

En malen niet om kunst, liefde of flauwe grapjes

Om hen te pesten, zinkt mijn schoen

diep in hun werk. Heel slecht, leuk om te doen.

Uit 'Roze zoenen' (2002) van P. Marijnis

Link naar bericht
Deel via andere websites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Antwoord op deze discussie...

×   Plakken als rijke tekst.   Opmaak herstellen

  Er zijn maximaal 75 emoticons toegestaan.

×   Je link is automatisch geïntegreerd.   In plaats daarvan als link tonen

×   Je voorgaande bijdrage is hersteld.   Tekstverwerker leegmaken

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen in vanaf URL.


×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid