Gedichten-topic 3

[gewoon Paul 8]

Dit gedicht heb ik gisterenavond gemaakt, na aanleiding van een vrachtwagenevenement begin deze maand:p

Nog Harder Lopik 2011

We gaan weer naar Lopik, met al haar Scania’s en elke machine haar eigen verhaal

De een rijdt containers, de andere stukgoed, de volgende stenen en soms wat metaal

De een komt uit Zweden, de ander uit ander uit Finland, ook Denen en Noren zijn van de partij

Wat Fransen en Belgen en vooral Hollanders, zolang hij maar mooi is, kom er maar bij

Kijk, daar staat Weeda, verderop Ceusters, Verweij en Swijnenburg die zijn er ook

Hoogendoorn, Folmer, Van Berne, VSB, uit veel van hun uitlaten komt ietsjes rook

Haasnoot, De Herder, Van Triest en S. Verbeek en enkele anderen hebben een neus

Henk Bunschoten heeft echter samen met Jan Deckers en nog die Kenworth een echte reus

Verkleij en Vliegenthart, Schubert en Zijderlaan, Vos Nederhemert en H. van het Kruis

Sties, Van de Mark, Van Setten, Van Heugten, en naast deze jongens nog meer gespuis.

Aan het eind van zaterdag regen, en veel ook. Als dat maar over is gaat er wat weg.

Met stennis en lichten en brullende motors, wat rook uit de uitlaten, mooi is dat zeg!

Weeda, ik groet u, ook Van de Hoeven, Disneytrotter en De Koning, tabé

Succes met het werken, laat je niet gek maken, doe wat je doen moet, veel plezier ermee

De rest van de auto’s die ik niet genoemd heb, de groet van hierboven die is ook voor u

De foto’s en video’s die ik gemaakt heb, die komen op youtube, en ik stop voor nu.

Enne, @Ebbeloe: Mooi gedaan!

[gewoon Paul 8]

Verder, ik heb als kind van een jaar of 8 leren breien van oma, en die legde dat als volgt uit(zonder het woordje 'en'):

insteken

draadje omslaan

door laten piepen

en

af laten gaan.

[Dwarrel 43]

1 van mijn favo topics in the past

[Archillion 0]

Chained

Part of me believes it will be okay

But at the end of the day

Deep inside, I know she turned away

Still I see her face

It turns my heart to stone in her gaze

Feels like I’m living in a haze

It’s been so long

Still I hear her song

It doesn’t feel wrong

My mind feeds me lies

While my heart cries

And the remaining love just dies

Rise, rise above, so they say

But I’m chained to the ground

Locked down like a hound

She will never leave my soul

As we once were one

Now she’s gone

And I am done

I don’t want to think about you anymore

But you’re haunting my mind like a ghost in old lore

After all,

I pay the price

Living a life

Ignoring the cries

It will never change

I’ll stay where I am

Derange

Broken and condemned

Unable to love

Still trying to rise above

When she died

Traded this world for heaven

I was left behind

My world turned to hell

[Archillion 0]

Eindelijk weer een positieve songtekst.

Deze heb ik zonet geschreven, het maakt deel uit van een tekstuele rock opera/musical over Jezus. Te beginnen bij de schepping (Chapter I), het offer van Jezus (Chapter II) en de eindtijd/apocalyps (Chapter III).

Deze tekst is geschreven vanuit het oogpunt van de evildoer naast Jezus aan het kruis.

Chapter II: Sacrifice

Part II – The Road to Golgotha

In the last of my living days

I heard the stories of his ways

A Messiah to my people’s prays

Now I behold his blooded gaze

They say he heals the sick

And while some declare it all a trick

Others think he’s a man of belief

A prophet from the Lord

Bringing us relief

The blind he made see

How can it be?

The deaf he made hear

The act of a seer?

Their sins he forgave

Was he sent to save?

He didn’t come to conquer all

A king of peace, teaching of love

Miracles of fish and bread

Beloved by God, the Spirit in a dove

His sheep shall be clothed and fed

The shepherd preaching before the fall

But why

I fail to see and understand

In jealousy, they condemn

A man they cannot comprehend

A man, innocent like a lamb

His beaten face shows no sign of hate

A man peacefully accepting his fate

Crying out to the heavens above

Pleading for their absolution

A sign of his undying love

The people bringing forth his execution

This day seems so surreal

I cannot understand the things I feel

The only wish my heart knows now

Is to learn his ways

I know he’s real

After a life the Angels despise

On this cross of wood my body dies

After a life of deceit, death and lies

With Jesus, I enter Paradise

[Ursa 1]

Wauw, die laatste strofe is erg tof!

[Morphogenesis 4]

Je hebt er aardig handigheid in Mooi geschreven

[Assepoester 0]

Mooi, Archillion.

[joon 0]

*kippevel*

prachtig

ben benieuwd naar het volledige musicalstuk:)

je zegt dat het een lied is, schrijf je er ook dan de muziek voor? Waarschijnlijk wel

[Lisanne1989 0]

En God zegt:

Kom kind, je hoort bij mij.

Want jij bent niet 'ik' maar wij zijn 'wij'.

Wij zijn samen, je hele leven.

Ik wil je alleen maar liefde geven.

Soms doet het leven pijn,

maar mijn armen zullen om je heen zijn.

Want ik geef om je, ik zie licht in jou.

Weet, dat ik heel veel van je hou.

Je bent klein, maar o zo lief,

kleintje, je bent mijn hartendief.

Dus leef met mij en pak mijn hand,

want ik breng je naar dat land,

waar je altijd hebt willen zijn,

fris, zonnig en rein.

Dat is mijn geschenk wat ik je wil geven,

het eeuwige leven...

[Archillion 0]

Dank jullie wel, kids.

*kippevel*

prachtig

ben benieuwd naar het volledige musicalstuk:)

je zegt dat het een lied is, schrijf je er ook dan de muziek voor? Waarschijnlijk wel

Dat is wel het plan, maar ik vind de teksten belangrijker dus die wil ik eerst schrijven voordat ik er echt muziek onder zet.

[Chealder 1]

Geschreven voor het blad van mijn studentenvereniging waarvan het thema zal zijn...

Maneschijn

Een zilveren streep licht valt op de witte muur.

Donker en koud is het nachtelijke uur.

In elke kamer van het huis is het stil

Maar de mooie streep van licht maak het verschil.

Met mijn vinger glijd ik over de kaft van een boek,

Deze stop ik in mijn tas, trek mijn jas aan en zoek

De rust op van de stille, verlaten stad.

Het zilveren schijnsel toont mij het pad

Naar een stuk natuur vol van de rust

Waar al mijn drukke gedachten worden gesust.

Ik leg mij in deze rust neer in het gras,

En haal mijn bijbelboek uit mijn tas

‘Zelfs al ik mij ter ruste leg moet ik aan U denken,

Ook in de nachtelijke uren bent U in mijn gedachten.’

Dat zijn de letters van de psalm die ik zie staan,

En lees ze in het zilveren licht van de maan.

Ik herken Gods licht in de maneschijn,

Zodat ik in het donker niet bang hoef te zijn.

En mocht je het willen weten; het stukje uit de psalm is uit psalm 63, welke een van mijn favorieten is.

[joon 0]

Geschreven voor het blad van mijn studentenvereniging waarvan het thema zal zijn...

Maneschijn

Een zilveren streep licht valt op de witte muur.

Donker en koud is het nachtelijke uur.

In elke kamer van het huis is het stil

Maar de mooie streep van licht maak het verschil.

Met mijn vinger glijd ik over de kaft van een boek,

Deze stop ik in mijn tas, trek mijn jas aan en zoek

De rust op van de stille, verlaten stad.

Het zilveren schijnsel toont mij het pad

Naar een stuk natuur vol van de rust

Waar al mijn drukke gedachten worden gesust.

Ik leg mij in deze rust neer in het gras,

En haal mijn bijbelboek uit mijn tas

‘Zelfs al ik mij ter ruste leg moet ik aan U denken,

Ook in de nachtelijke uren bent U in mijn gedachten.’

Dat zijn de letters van de psalm die ik zie staan,

En lees ze in het zilveren licht van de maan.

Ik herken Gods licht in de maneschijn,

Zodat ik in het donker niet bang hoef te zijn.

En mocht je het willen weten; het stukje uit de psalm is uit psalm 63, welke een van mijn favorieten is.

talent!

[gewoon Paul 8]

de een heeft examens, de ander is jarig

vast wel een bekende van jou of van mij

bij spanning en vreugde en elke emotie

tikken de tellen de tijden voorbij.

Kort maar krachtig. Donderdag in 5 minuten in mijn hoofd gezet. Waar ik het soms vandaan haal...

[joon 0]

de een heeft examens, de ander is jarig

vast wel een bekende van jou of van mij

bij spanning en vreugde en elke emotie

tikken de tellen de tijden voorbij.

Kort maar krachtig. Donderdag in 5 minuten in mijn hoofd gezet. Waar ik het soms vandaan haal...

hij is schattig

[gewoon Paul 8]

dankje, Joon:)

[gewoon Paul 8]

Van Jan van Nijlen(kan wat onduidelijk zijn):

Kwam ik tegen op een intercity die op Amersfoort-Schothorst stond te wachten om naar Enkhuizen te gaan. Vandaag kwam ik erachter dat dat alleen de eerste 2 coupletten zijn van een geheel:

[Chealder 1]

Weer eens tijd om een nieuw gedicht te plaatsen.

Ik hoop dat de spelling en grammatica een beetje kloppen.

Pray to Thee

My dearest God, I pray to Thee,

That Thou dost see

All things that are to happen to me.

Foul nights bring the foul nightmares,

On Earth not one hath ever dared,

To stand up, walk across to shadows in their rooms,

To stand up, and fight against these dooms.

Yet they dareth to shout in Thy Holy Name,

In an attempt to bringeth themselves fame.

For mankind to follow them in a flock,

But Thou art th’only trustworthy rock.

No crumbles Thou revealest beneath my feet,

Nor am I affected by a sinner’s deed.

No matter what storms rage across the lands,

I rest in the protection of Thy mighty hands.

No human can ever come close to Thy being,

Nor can any see what Thou art seeing.

For Thou art the only One with the purest of grace,

The only One with true mercy for man’s race.

Only Thy offer can fight the shadows of the dark,

Leaving hellhounds to only flee with a yelping bark.

Only Thou possesses true sincerity,

So that it raises our awarity,

That only Thou art worthy of praise,

Lucky the one who’s to be in Thy embrace.

[brabbeldasje 0]

Lieve broeders en zusters in christus

Ik wil even wat met jullie delen,

De wereld dwaalt langzaam weg van god

En het kan niemand echt iets schelen.

Niemand behalve ik natuurlijk

Ik sta altijd voor aan.

…in de kerk in nederland

want in de zending kan ik niet gaan.

Lieve broeders en zusters in christus

Bidden jullie nog wel?

Want god komt niet in actie

Tenzij wij bidden voor herstel.

Daarom bid ik ook elke avond

Voor genade tot de Heer

Want dat hebben jullie wel nodig

Ik niet ik zondig niet meer.

Lieve broeders en zusters in christus

Ik heb de bijbel al uit

Ik sta al om half tien in de kerk te dansen

Nog voor de kerk klok luid.

De stoelendienst is voor de jonge christen

En de koffie dienst voor de leek.

Ik heb het te druk met op de stoelen zitten.

Braaf wachtend op de preek.

Lieve broeders en zusters in christus

Dit is een klaaggedicht

Ik doe dit niet omdat ik het wil

Maar het is mijn bijbelse plicht!

Jullie moeten de stoelen klaar zetten

En een kopje koffie vind ik wel fijn

Als jullie dat nou alvast regelen

Kan ik zorgeloos kerkganger zijn.

Lieve broeders en zusters in christus

Jullie zijn de muur voor god!

De evangelisten zijn de deur tot de hemel…

En ik…ik ben het slot.

[joon 0]

Euhm?

[brabbeldasje 0]

ohhhh ik had een heeeeel verhaal er bij getypt met uitleg....

lol nu lijk ik de grootste meest arogante trut ooit...

uitleg:

dit is een gedicht wat ik heb geschreven voor een preek van mijn vader die gaat over de veroordelende christen.

na aanleiding van en met als inspiratie het nummer "jesus friend of sinters" van Casting clowns.

er komt een vervolg gedicht op maar daar ben ik nog mee bezig.

sorry voor dit foutje... ik denk dat niet hoor!!!!!

[Archillion 0]

Ik dacht ook heel even dat je jezelf een zelfverklaard superchristen vond. Het was al zo vreemd dat er geen uitleg bij stond, maar ik snap je gedicht.

Heel pakkend!

[MysticNetherlands 298]

Ik vermoede wel dat je t zo bedoelde, maar erg duidelijk was t niet hehe.

[brabbeldasje 0]

ja sorry was denk ik iets fout gegaan.

maar bedankt

[joon 0]

't is wel echt waarheid. Zou niet iedereen zich hier een tikkeltje in herkennen?

Dat je denkt van: jij, jij moet nog groeien in geloof. Ik al lang niet meer.