Magische wezens en Christus

[Henriëtte 0]

wat ik mij afvroeg, of het wel kan dat ik en van magische wezentjes, dingetjes houd (Elfjes, feetjes, pegasussen, mijn kamer staat er vol van!) en Christelijk ben.. Kan dat wel, heeft dat invloed op je geloof? ga je rare dingen denken/doen? ik geloof niet dat die wezentjes echt bestaan, dat niet.. Ik heb dit vaker gevraagd, maar ik kon aan de antwoorden geen touw vastknopen..

[Levi 145]

Het christelijke geloof heeft alles te maken met bovennatuurlijke zaken en wezens die in onze aardse wereld niet bestaan, dus ik zie het probleem niet. Zolang je maar in gedachten houd dat de menselijke bedenksels, slechts menselijke bedenksels zijn. Niets meer, niets minder.

Mazzel,

Levi

[Raido 0]

Nee hoor... trouwens het zijn mythologische wezens geen magische. Ik ben zelf ook verzot op mythologie en fantasy dus .. ik denk dat het kan maar je zult het vooral voor jezelf uit moeten maken.

Volgens mij komt het woord eenhoorn ergens in de Bijbel voor bij de vergelijkingen tussen de stammen. Juda de Leeuw etcetra.

[Jipperd 0]

*kuch* verkeerde subforum...

OVerigens vind ik wel dat het kan, zeker als er iets mee uitgebeeld word (narnia bijvoorbeeld). En verder sluit ik me aan bij levi

[Henriëtte 0]

Haha ik heb narnia zelf ongv. 4 keer gezien(A) die boeken ook allemaal al miljoen keer gelezen ofzo.. best vaak O.o

[Jipperd 0]

Dude... een miljoen? hoe krijg je het voor elkaar

wat vind je er zelf van?

[Henriëtte 0]

miljoen is wat overdreven. maar wel vaak, toch wel.

[Raido 0]

Maar als er niet wat mee uitgebeeld wordt? Is het dan direct verkeerd? Ik vind zelfs de Noorse mythologie fantastisch met reuzen, trollen, elfen, draken en reusachtige slangen..

Het is onderdeel van een andere religie, maar ook daar zit vaak symboliek in, en als er geen symboliek in zit is het nog steeds mooi als fantasy

[JoostG 27]

Deze topic zweeft even van "muziek" naar "geloof algemeen"

[Henriëtte 0]

haha mijn fout

[Esther 0]

Ik hou ook van fantasy, van eenhoorns, elfen etc. Zie m'n nickname Volgens mij is er weinig mis mee. Ik geloof niet in die wezens, ik geloof in Jezus. Maar daarom mag ik ze nog wel mooi vinden toch?

[Olorin 155]

Quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 12:15:20 schreef Frique het volgende: wat ik mij afvroeg, of het wel kan dat ik en van magische wezentjes, dingetjes houd (Elfjes, feetjes, pegasussen, mijn kamer staat er vol van!) en Christelijk ben.. Kan dat wel, heeft dat invloed op je geloof? ga je rare dingen denken/doen? ik geloof niet dat die wezentjes echt bestaan, dat niet.. Ik heb dit vaker gevraagd, maar ik kon aan de antwoorden geen touw vastknopen..

Het is fictie. Maar ik houd van fictie.

Ik lees (als ik tijd er voor heb, wat te weinig het geval is) graag fantasy. Ik speel graag RPG's (zowel op de pc als Table top).

Wat films betreft ben ik er niet zo weg van, omdat ik het filmaanbod nogal mager vind en wat er is, is vaak rotzooi (op enkele uitzonderingen zoals LOTR na).

Oja, ik vind dat het als christen kan.

Tolkien en Lewis trouwens ook.

[BookerT 0]

Ik twijfel er eigenlijk aan..moet wel toegeven dat ik het ook wel leuk vind, fanatsy achtige dingen

(weinig toevoegende reactie)

[liefde 0]

Sorry gewist vond het toch niet passend wat ik schreef achteraf.

[liefde 0]

In ieder geval geven die prachtige verhalen over elfen en eenhoorns over die prachtige magische wezens mij meer vreugde en licht dan het lezen van de bijbel.

Maar dat is mijn versie van het verhaal.

Het zijn voor mij die magische dingen, verhalen waar kinderen nog in geloven die kleur aan het leven geven.

[Gast Anon_phpbb]

Ook trollen horen om deze tijd te slapen.

[liefde 0]

Wat doe jij dan nog zo laat op

lieve groet,

[Michie23 0]

Quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 12:15:20 schreef Frique het volgende: wat ik mij afvroeg, of het wel kan dat ik en van magische wezentjes, dingetjes houd (Elfjes, feetjes, pegasussen, mijn kamer staat er vol van!)

Wat ik mij afvraag is of het een toegevoegde waarde heeft in je eigen leven.

Quote:

en Christelijk ben.. Kan dat wel,

Alles kan samen, het ligt er alleen aan waar je grootste prioriteiten liggen.

Quote:

heeft dat invloed op je geloof?

Het heeft meer invloed op je geloof dan je denkt.

Quote:

ga je rare dingen denken/doen?

Ook je gedachten worden beinvloed, een mens is best wel visiueel ingesteld.

Quote:

ik geloof niet dat die wezentjes echt bestaan, dat niet..

Waarom zou je niet bestaande dingen op je kamer neerzetten?

Quote:

Ik heb dit vaker gevraagd, maar ik kon aan de antwoorden geen touw vastknopen..

Watvoor antwoorden kreeg je dan?

[diakio 0]

Quote:

Op maandag 25 december 2006 02:04:12 schreef Michie23 het volgende: Waarom zou je niet bestaande dingen op je kamer neerzetten?

Interessante vraag. Laten we die eens analyseren:

is "bestaan" een voorwaarde voor het plaatsen van een object? Ik kan het niet direct bewijzen, maar gevoelsmatig zeg ik: ja, om iets neer te kunnen zetten is het een absolute voorwaarde dat dat wat ik neer zet bestaat. Maar als dat zo is, dan is niet-bestaan van een object, een ding, grond om te concluderen dat neerzetten onmogelijk is. Dat dat neerzetten in een specifieke ruimte "je kamer" gebeurt, lijkt me irrelevant voor deze kwestie. De vraag kan aldus worden terug gebracht tot "waarom zou je iets doen dat onmogelijk gedaan kan worden?". Dat lijkt wellicht een heel diepzinnige vraag, maar zelfs oppervlakkige logische analyse laat zien dat achter de schijnbare diepzinnigheid niets anders schuil gaat dan een onjuiste, onzinnige vraag.

De analyse kan nu twee kanten op. Aan de ene kant kunnen we aannemen dat vraagsteller gewoon slordig formuleert. De andere mogelijkheid is dat vraagsteller bewust een quasi-diepzinnige onzinvraag stelt, omdat de vraag geen vraag is, maar een retorische truc om een boodschap over te brengen.

1. Welke vraag bedoelde vraagsteller te stellen, en wat zou daarop het voor de hand liggende antwoord kunnen zijn?

De vraag kan eenvoudig zinvol worden gemaakt, door te bedenken dat TS niet sprak over het plaatsen van niet-bestaande dingen, maar over het plaatsen van bestaande dingen die een product van de fantasie afbeelden. Het ligt dan voor de hand dat vraagsteller bedoelde te vragen: "Waarom zou je niet bestaande dingen die een product van de fantasie afbeelden op je kamer neerzetten? "

Het antwoord, gelezen TS, lijkt nogal evident: omdat TS dat leuk vindt.

Is dat een afdoende antwoord? Natuurlijk. De mens pleegt zijn/haar leefomgeving te versieren, "op te leuken", en TS doet dat onder andere door voorwerpen in zijn/haar kamer te plaatsen die figueren afbeelden die het product van menselijke creativiteit, fantasie, zijn. Weinig bijzonders. Zo weinig, dat het moeilijk is voor te stellen dat vraagsteller dat antwoord niet zelf had kunnen verzinnen.

Dat roept automatisch de tweede analyse van de vraag op. Die waarbij geen sprake is van een slordig geformuleerde onzin-vraag, die eigenlijk een vraag naar de evident bekende weg had moeten zijn, maar een vraag die geen vraag is, maar een boodschap:

2. Welke retorische truc past vraagsteller toe, en welke boodschap tracht hij over te brengen?

De quasi-diepzinnigheid van een logisch onmogelijke vraag heeft een bijzonder effect. De vragensteller lijkt reuze wijs, en de bevraagde voelt wel aan dat er iets mis is, en heeft de neiging dat gevoel op zichzelf van toepassing te achten. De quasi-diepzinnige vraagsteller suggereert door deze benadering een grote autoriteit, en een wijsheid waaraan de bevraagde niet kan tippen. Dat hier slechts sprake is van "de nieuwe kleren van de keizer" doet daar niet aan af. Zolang er niemand op staat die roept "maar hij is helemaal bloot!" kan de keizer rondparaderen alsof hij prachtig gekleed gaat. Het is een bekend psychologisch verschijnsel dat omstanders niet zullen reageren, omdat ze niet uit de groep waarin ze zich bevinden willen vallen.

De werking van de truc is duidelijk, de quasi-diepzinnigheid van de logisch onmogelijke vraag, is als de nieuwe kleren van de keizer: het stelt niets voor, maar de toeschouwer, en de bevraagde, laat zich door de als een pauw rondparaderende keizer zo overbluffen dat hij zelf het ontbrekende mentaal invult. Bij de keizer zijn dat de kleren, bij deze vraag is dat de impliciete boodschap in de vraag.

Zelfs zonder analyse is direct duidelijk waar de vraagsteller naar toe wil: het plaatsen van objecten zoals TS aangeeft, deugt niet. Veel boeiender is de vraag: waarom zegt vraagsteller dat dan niet gewoon, maar bedient hij zich van een quasi-diepzinnige logisch onmogelijke vraag? Het antwoord is, net als bij de nieuwe kleren van de keizer, pijnlijk simpel: omdat dat waar het om draait, geheel ontbreekt. In dit geval: een argument. Zoals de keizer mensen op louter zijn gezag er toe brengt te beweren dat ze prachtige kleren zien, zo probeert vraagsteller met niets anders dan zijn gezag, in dit geval slechts gefundeerd in de schijnwijsheid die wordt gesuggereerd door de quasi-diepzinnige logisch onmogelijke vraag, iemand er toe te brengen zijn standpunt over te nemen.

conclusie

Argumenten houden uiteindelijk langer stand dan retorische trucjes.

[Helena 0]

Ik kan er zelf niet tegen als christenen overal een demon in zien, maar ik moet wel altijd denken aan een kinderverhaal over een jongen die voor de grap de boeren waarschuwde, waarna de boeren niet meer naar hem luisterden toen erg echt een wolf verscheen. Ik denk dat we ondanks de vele waarschuwen alsnog moeten luisteren en iedere zaak op nieuw moeten beoordelen.

Een vrouw in mijn gemeente, een van de meest vurigste christenen die ik ken waarschijnlijk, spaart kikkers. Je gelooft nooit hoeveel kikkerbeeldjes in haar huis staan.

Ze had er op een gegeven moment een mooie vitrine voor gemaakt. Een christelijke buurvrouw of man was een keer langs haar huis gelopen en had iets vreemds aangevoeld.

Ze zei tegen de vrouw dat er iets verkeerds aan haar muur hing. Natuurlijk schrok de vrouw, die dacht dat haar kikkers occult waren. Ze ging ze niet zomaar wegdoen dus haalde ze haar toenmalige voorganger erbij.

Toen de man haar verzameling zag vroeg hij: 'Aanbid je ze?' 'Nee, ' zei ze. 'Oh. Dan zie ik het probleem niet.'

Ja, daar zit wat in. Maar toen de voorganger even later een of ander buitenlands masker-ding zag wat bij haar aan de muur hing zei hij: 'Maar dit ding, Mattie, dit is echt niet goed.'

Een andere vrouw had van haar schoondochter twee afrikaanse totumpaaltjes gekregen. Twee schattige souvenirs van vakantie. Ze had er wel een beetje dubbel gevoel over, maar vond het wel erg onbeleefd om ze niet op te hangen. Toen er een christelijke vriendin bij haar op bezoek zou komen had ze hen toch maar even in de elektriciteitskast verstopt. Je weet maar nooit, voor hetzelfde geld zou die vrouw er een hele duiveluitdrijvingsdienst op loslaten. Op het moment dat de vriendin het huis binnenkwam had ze echter door dat er iets mis was. 'Er is iets in je huis, Ina.' zei ze.

En toen de vrouw erachter kwam dat haar vriendin het er niet bij wilde laten besloot ze maar het verhaal te vertellen. Ze heeft ze vanzelfsprekend weggegooid.

Zelfs weet ik nog dat ik, waarschijnlijk was ik een paar maanden christen, eens rond ging kijken in mijn kamer of ik nog wat foute dingen kon vinden. Een vriendin van me was uit de 'occulte werelend' gestapt, bekeerd en had me heel goed uitgelegd hoe ontzettend listig en ondoorzichtig de satan is en hoe dom wij kunnen zijn.

Ik kon niet anders dan haar adviezen opvolgen. Toen ik in mijn kamer rondkeek vond ik onder andere een hoop dingen met runestenen: een zelfgemaakte ketting met runestenen, een soort van 'grappige' fantasy tarotkaarten, een boekje over runestenen, over een heidense religie, zélf een boek over hekserij, danwel heel stoffig, maar het lag mooi wel op mijn boekenplank. Ik vond cd's van enya, within temptation en evanesence en hoewel ik ze heel mooi vind besloot ik ze weg te gooien om dat ik (toen was mijn geloof zoiezo alleen op gevoel gebaseerd) voelde dat ze niet goed waren. Bovendien werd ik depressief van evenescense, hoewel ik die muziek meestal luisterde als ik het al was. Ik heb het allemaal weggegooid.

Nu ben ik wel eens christenen tegen gekomen die helemaal overtuigd zijn dat Narnia occult is, niet vanwege de verhaallijn, maar de inhoud. Ik zie daar dan écht weer geen probleem in. Waarschijnlijk omdat het ten eerste over pratende dieren etc gaat en het voor mij echt pure fantasie is, een sprookje. En Lord of the Rings is voor mij ook klinklare onzin, maar het verhaal is heel mooi.

Waar je de grens trekt is moeilijk, maar de kern van het verhaal is denk ik dat je het samen met God doet. Hij is een levende God en als Hij mij toen als pasgeboren christen die van niets wist al kon leiden om dingen weg te gooien, dan moet dat met iedereen lukken. Dit is míjn toetsing, of het de Zijne is weet ik niet:

- Is het afkomstig van een heidense religie in de werkelijkheid? Want als het in de realiteit bestaat zijn er ook in de realiteit geesten die erbij horen, en in diezelfde realiteit leven we zelf. Dus een afrikaans afgodsbeeld, ja, het kan niet anders of je zet je deur open voor de geestelijke wereld.

- Zet het je aan, verleid het je, kan het je mogelijk aanzetten/verleiden, tot het praktiseren van occultisme?

Voorbeelden zijn tarotkaarten. Zijn die niet gevaarlijk als je ze niet gebruikt en ze maar liggen te stinken in je nachtkastje? Mijn antwoord: Ja. Want je zou maar eens op het idee kunnen komen om ze te gebruiken, voor de grap, in een dronken bui, weet ik veel, mensen doen van alles. Een ander voorbeeld: boekjes over hekserij. Ik las het vroeger tussen de lachbuien door. Met bomen praten! Whaaahaha... Nou, het zal allemaal best, maar ondertussen las ik de getuigenissen, de leugens van het occultisme. En het heeft me er in een maffe bui toe aangezet om met een toenmalige (wicca) vriendin een keertje geesten op te roepen.

Niets leek schuldig. Het was of grappig, of interessant, of onbeduidend. Maar de gevolgen die het heeft gehad? God weet het precies, maar ik heb zo het idee dat er geestelijk dingen gebeurt zijn door al die occulte shit die ik had kunnen missen.

'Wees waakzaam, want uw vijand, de duivel, gaat rond als een brullende leeuw, iedere prooi die hij tegenkomt verslinderd. Stel je tegen hem teweer, gesterkt door je geloof, wetend dat je broeders en zusters overal ter wereld onder het zelfde leed gebukt gaan.'

Succes met keuzes maken!

[liefde 0]

n

Samengevoegde post 25-12-2006 15:49:57:

Quote:

Op maandag 25 december 2006 12:08:30 schreef Helena het volgende: 'Wees waakzaam, want uw vijand, de duivel, gaat rond als een brullende leeuw, iedere prooi die hij tegenkomt verslinderd. Stel je tegen hem teweer, gesterkt door je geloof, wetend dat je broeders en zusters overal ter wereld onder het zelfde leed gebukt gaan.' Succes met keuzes maken!

In hoeverre zijn het je eigen angsten die werkelijkheid worden?

Het is niet de duivel mijn inziens die op je loert, maar het zijn je eigen angsten die op de loer liggen.

Soms kom je op wegen in je leven waar je grootste angsten werkelijkheid worden en dan ben je erg beinvloedbaar door anderen.

Je bent het vertrouwen in jezelf kwijtgeraakt, dat diepe vertrouwen dat weet dat god alleen maar liefde is en dat jij in je diepste zijn alleen maar liefde bent.

Het is niet het voorwerp, nog het occulte, maar het is jij wie de angst werkelijkheid laat worden omdat je het voedt met je wantrouwen, met je diepste angsten en met je onzekerheid.

Op die manier voed je de angst, de energie van iets zodat deze energie groter en groter wordt en zich manifesteert in je leven.

Je creert dus in feite je eigen illusie, die voor jouw werkelijk wordt.

Er is geen enkel geloof waar je in hoeft te vluchten, nog het "spirituele", occulte nog het christendom als je rots vast vertrouwen hebt op jezelf en hetgeen om je heen dat je altijd zal beschermen.

Maar dit vertrouwen is voor ieder mens moeilijk, daarom zoeken we graag een veilige haven en soms is dat nodig om uit te rusten, te bezinnen en ons veilig te voelen.

Kracht te putten met elkaar.

Maar uiteindelijk worden we altijd weer geconfronteerd met onze angsten op welke manier dan ook.

Het is aan ons hoe we hier dan mee omgaan, hebben we vertrouwen in liefde of voeden we de angst opnieuw.

Zo heeft god de wereld geschapen, zo hebben wij de wereld geschapen.

Uiteindelijk zo bedoelt dat we groeien als mens en dat we gelukkig kunnen zijn.

In principe is de duivel niets minder dan onze grootste vriend, in de vorm van angsten.

Maar dat is mijn geloof en wie weet is het echt zo dat je eigen geloof de werkelijkheid is.

Wie weet.........

Als je, je angsten in liefde durft aan te gaan, je angsten durft te helen dan groei je in liefde.

Kijk maar eens hoeveel angsten wij wel niet hebben in het leven.

Kijk eens wat dat met ons doet.

God heeft ons bedoelt om gelukkig te zijn en te spelen in zijn speeltuin.

Maar wij hebben een web van angsten gecreerd die ons doet vergeten te spelen.

Net als een kind.

Zij zien voorwerpen als elfen, eenhoorns als magisch en de verhalen daarover zijn schitterend en al zo oud.

Een eenhoorn is niets meer dan een verwezenlijking van god.

Want alles wat je bent en alles wat je ziet komt voort uit liefde en zo ook je grootste angst.

Over lord of de ring gesproken hebben jullie ook gezien dat hij eerst een grijze tovenaar was en dat hij nog angst had, later stond hij op de stenen brug voor een groot zwart monster en hij zei keihard vanuit zijn oerkracht. You Shall Not pass. Het monster storte naar beneden en kon de Gandalf de tovenaar nog net meenemen de afgrond in.

Later kwam Gandalf terug in het wit op een witpaard. Hij was nu zuiver omdat hij zijn grootste angst had overwonnen.

Dus het is niet zomaar een verhaal, verhalen laten je iets zien als je dat werkelijk voelt en kunt zien.

Wie weet berusten zulke verhalen meer op werkelijkheid dan je ooit kunt bedenken.

[Zion13 0]

Aangezien Narnia en Lord of the Rings heel dicht bij het topic liggen wil ik toch even reageren. Ik ga niet beginnen met zeggen dat het allemaal verkeerd is, want dan krijg je weer zo'n eeuwenlange discussie waarvan de uitkomst al bekend is: onenigheid. En aangezien satan dé vader van verdeeldheid is (kijk maar wat er met de kerk gebeurd is), is dat wel het laatste wat ik wil.

Wel wil ik er op attenderen dat Elfen bijv. altijd magische krachten hebben. Op deze manier wordt magie gewoon in onze cultuur. Iedereen kent het en wie staat er nou tegenwoordig nog van te kijken als iemand tarotkaarten heeft? Of een heksenboek? Wat is er nog vreemd aan hekserij en 'witte' magie? Bij fysiotherapeuthie zie je het al. Ik geloof dat dit ook komt door die verhalen waar magie zo gewoon is. Hier kan je dan wel een ellenlange discussie over houden, maar het kan niet ontkend worden dat er magie voorkomt in Narnia en LotR. Het kan ook niet ontkend worden dat God een vreselijke afschuw heeft van magie en alles wat er mee te maken heeft. Dat was even mijn zegje.

Quote:

"liefde" schreef het volgende: Dus het is niet zomaar een verhaal, verhalen laten je iets zien als je dat werkelijk voelt en kunt zien. Wie weet berusten zulke verhalen meer op werkelijkheid dan je ooit kunt bedenken.

Ik ben wat dat betreft niet overtuigd. Je baseert je uitspraak onder meerdere op een sage in dit geval (Gandalf). Beetje vreemd vind ik dat. Eerst zeg je dat we 't zelf creëren en dan zeg je dat je daaruit het feit kan halen?

[anastasia 0]

Iedereen die een spel speelkaarten in huis heeft heeft a.h.w. de kleine arcana van de tarot in huis

Wie gelooft dat de tarot eenmagisch instrument is, die heeft toch ergens de boot gemist en de tarot niet begrepen ;p

Tarot is alleen een psychologisch hulpmiddeltje meer niet, maar er zijn mensen die er vanalles aanhangen.

Mensen die ooit in de magische hoek van het new age wereldje zijn aanbelandt en van daaruit christen worden, blijven vaak in de magisch christelijke hoek hangen.

[Zion13 0]

Demonen wérken op de psyche.

[liefde 0]

Demonen worden leven ingeblazen als je er zelf in gaat geloven.

Stel je voor je geloofd dat demonen overal op de loer liggen en het liefst inwerken op je psyche.

Het zou kunnen ik zal je niet overtuigen wat waar is of niet waar is.

Maar ik kan mij dat niet voorstellen dat ik constant in angst moet leven of op mijn hoede moet zijn of er niet stiekem een demon inwerkt op mij.

Verscholen in die tarotkaarten, verscholen in dat elfje op de kast, verscholen waar ik ook maar kom liggen groene ogen op de loer als een vos in het holst van de nacht.

Ik denk niet dat god de aarde zo bedoelt heeft, het is ons gezamelijk bewustzijn die deze demonen leven en kracht geven om in onze werkelijkheid te kunnen bestaan.

Iedere keer als jij dat opschrijft, geloof je er zelf weer een stukje meer in. Iedere keer als jij dat opschrijft heb je de kans dat een ander gaat geloven wat je gaat schrijven.

Iedere keer als jij in de toekomst vader wordt en je kind deze zinnen vertelt, iedere keer geloofd jouw kind jou meer en meer.

Tot dit kind niet weet dat er eigenlijk in werkelijkheid een wereld vol licht en liefde is, waarin hij gewoon kan leven zonder angst voor demonen.

Want die angst heeft god niet op de mens over gebracht en die angst heeft god niet gecreerd, maar die angst hebben wij de kinderen van de aarde ons zelf eigen gemaakt.

Das mijn idee erbij maar nogmaals het slechts mijn idee.